MasukShare
MAFIA 4 | งอ...ง้อ
Terakhir Diperbarui:
2025-02-21 14:39:06อ้อนรัก 4
(หมูหวาน)
สองวันผ่านไป
สุดสัปดาห์นี้ ฉันเลือกกลับบ้านที่ชลบุรีเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ เรื่องที่ผ่านมาช่วงนี้มันทำให้พลังชีวิตฉันแทบติดลบเลยทีเดียว
“ไง ลูกหมูของป๊า คิดถึงจัง นานแค่ไหนแล้วนะที่ลูกหมูไม่ยอมมาหาป๊า”
“ป๊าอย่าเว่อร์ค่ะ วันก่อนเราพึ่งไปทานข้าวกันเองแล้วนี่คุยธุระเสร็จแล้วหรอคะ”
“เรียบร้อย ลูกจำร้านเก่าๆที่ลูกขอให้ป๊ารับซื้อเพื่อช่วยลุงคนนั้นเมื่อสิบปีก่อนได้มั๊ย”
“อ๋อจำได้ค่ะ ลุงเขาก็เสียไปนานแล้ว ไม่รู้ป่านนี้ร้านจะโทรมแค่ไหนนะคะ”
“ก็โทรมเยอะอยู่ ป๊าเลยตัดสินใจขาย”
“ห๊ะ ป๊าว่าไงนะคะ”
- [ ] ฉันเงยหน้าถามป๊าด้วยความตกใจ
เล่าให้ฟังก่อนล่ะกันคือร้านนั่นนะเป็นร้านขายพวกขนมไทยของคุณลุงท่านนึงเป็นร้านเล็กๆน่ารักซึ่งฉันเลิฟมาก ชอบไปนั่งเล่นบ่อยๆ
- [ ] สุดท้ายลุงแกโดนลูกหลานทิ้งแล้วเอาเงินไปหมด ตอนนั้นฉันเลยขอให้ป๊ารับซื้อร้านลุงไวและให้ลุงขายต่อ
“ไม่ขาย มันก็จะกลายเป็นที่รกร้างไร้ประโยชน์นะลูก”
“ป๊าก็ควรปรึกษาหนูบ้าง แล้วนี่ป๊าขายให้ใครคะ เขาเป็นคนดีรึเปล่า”
“ลูกหมูใจเย็นๆสิลูก”
“ตกลงป๊าขายให้ใครคะ”
“ขายให้ฉันเอง” เสียงแบบนี้มัน ขวับ
นายมาเฟียนั่น!!! บุคคลที่ทำให้ชีวิตช่วงนี้ของฉันมีแต่ความจัญไร ไอมาเฟียโครตเลววว
“ไงครับ ลูกหมู”
แง ฉันเกลียด เกลียดหน้าหล่อเปื้อนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นที่สุด
“อ้าวนี่ รู้จักกันหรอ”
ป๊าถามขึ้นมองฉันและมาเฟีย(จำชื่อไม่ได้สักที)คนนั้นสลับกัน
“ครับเสี่ย พอดีผมเจอเธอที่งาน อุ๊ป XoX “
ฉันรีบกระโดดตะครุบปากเขาด้วยความรวดเร็ว คืนป๊ารู้ว่าฉันไปทำงานเป็นพริตตี้ ป๊าฆ่าฉันตายพอดี
“งานประมูลเพชรเมื่ออาทิตย์ก่อนหนะค่ะ”
เขาเลิกคิ้วมองฉันนิดนึง พยายามจะเเกะมือฉันออก ฉันเลยหยิกเข้าที่เอวสอบก่อนจะลากเขาออกมา
“ลูกจะพาคุณภาคินไปไหนหนะ???”
ฉันไม่ได้หันไปตามป๊าเพราะกำลังรวบรวมพละกำลังลากผู้ชายตัวหนักเท่าช้างขึ้นบันได
“ลูกหมู ลูกจะลากผู้ชายเข้าห้องไม่ได้นะ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะป๊า เขาเป็นตุ๊ด”
ฉันรีบตะโกนตอบและรีบดันคนตัวสูงเข้าไปในห้องนอนก่อนจะปิดประตูเสียงดัง
ปัง!!
“ฉันไม่ได้เป็นตุ๊ด!! เธอก็รู้ดีนะ”
ทันทีที่ปิดประตูเขาก็ตวาดเสียงดังก่อนจะเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ในตอนหลัง
“อี๋ เก็บสายตาแบบนั้นไปเลยนะ นายมาที่นี่ทำไม”
“มาเซ็นสัญญา”
ใช่ ฉันต้องเคลียร์เรื่องสัญญาซื้อขายร้านนั่น ฉันไม่ยอมให้ตกอยู่ในมือคนเลวแบบเขาหรอก
“ฉันต้องการร้านคืน”
“ขอโทษนะ ฉันซื้อมาเรียบร้อยแล้ว”
“รู้แล้ว ฉันเลยต้องการซื้อมันคืน”
เมื่อฉันพูดจบ เขาก็เดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆ เรื่อยๆ ฉันเองเลยต้องถอยหลังหนีเขาจนหลังชนประตู
แขนแกร่งสองข้างยกขึ้นคร่อมตัวฉันไว้ก่อนที่เจ้าของแขนจะก้มลงกระซิบข้างหูฉัน
“เป็นเมียฉันสิ ทรัพย์สินเราจะได้แบ่งครึ่งกัน”
ตึก ตัก ตึก ตัก
บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้วแน่ๆ ทำไมหัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะแบบนี้ล่ะ ฉันต้องผลักเขาออกสิ ใช่ ต้องผลักเขาออก
“ถอยออกไป”
“หึหึ เธอหน้าแดงน่ารักดีนะ”
ฉันง้างมือขึ้นสูงหมายจะฟาดลงบนหน้าเขาแต่ครั้งนี้อีกคนกลับรับฝ่ามือฉันได้อย่างง่ายดาย
“ฉันมีเรื่องอยากขอโทษเธอ”
“อะ อะไร”
พยายามแล้วนะ ฉันพยายามบังคับตัวเองให้เสียงไม่สั่นแล้ว
“ขอโทษที่เข้าใจเธอผิดและว่าเธอ”
“เหอะ ช่างมันเถอะ ถือว่าทำทานให้หมา”
ฉันแอบเห็นเขากัดฟัดกรอด สงสัยจะโกรธที่ฉันหลอกด่า แต่ใครจะสน ฉันเดินกระแทกไหล่เขา ตั้งใจจะเดินออกไปให้ห่างเขาที่สุดแต่กลับโดนอีกคนดึงแขนไว้
“วันนั้นฉันไม่ได้ทำอะไรเธอ เธอสลบไปก่อน”
“แต่ฉันรู้สึก”
“แค่นิ้วเอง ฉันแค่จะแกล้งเธอเพราะเธอดื้อ”
กรี๊ด นี่แสดงว่าฉันยังไม่เสียความซิงใช่มั๊ย วู้ว อุส่าต์เครียดมาตั้งหลายวัน
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ นายไม่ควรทำ”
“ก็มาขอโทษแล้วนี่ไง”
เชอะ ฉันสะบัดหน้าใส่เขา เรื่องแบบนี้มันขอโทษแล้วจะหายกันรึไง
ฟอด ฟอด
สัมผัสที่แก้มส่งผลให้ฉันหันไปมองอีกคนตาโต
“อย่าโกรธเลยนะ ลูกหมูของเค้า”
“คะ ใคร ใครเป็นลูกหมูของนาย ฉันไปเป็นตอนไหน!!”
“ก็ตั้งแต่เธอทำท่างอนฉันนี่แหละ”
“มั่วล่ะ ใครงอน”
“หึหึ”
“ชิ ออกไปเลย ใครให้นายเข้ามา”
“เธอเป็นลากฉันเข้ามาเองนะ”
เออวะ จริงด้วย ฉันเป็นคนลากเขาเข้ามาเองนี่นา แต่ตอนนั้น สถานการณ์มันบังคับอะ
“หึ จ้องขนาดนี้ คิดจะปล้ำฉันรึไง”
“กรี๊ด หยุดคิดอกุศลแบบนั้นนะ”
ฉันกรี๊ดร้องเหมือนคนเสียสติก่อนจะพยายามดันหลังอีกคนให้ออกจากห้อง
“อ๋อเรื่องร้านนั่น ทำให้ฉันพอใจสิ บางทีฉันอาจจะยกคืนให้เธอฟรีๆนะ”
เมื่อได้ยินข้อเสนอนั้น ฉันถึงกับชะงัก
“แต่ถ้าข้ามขั้นเป็นเมียฉันเลย เธออาจไม่ต้องเสียเวลามาทำให้ฉันพอใจนะ”
“ไอเลว”
ชิ ตอนแรกก็หลงนึกว่าเขาเป็นคนดี ที่ไหนได้ เขาก็ยังเป็นคนเลวแสนเจ้าเล่ห์อยู่วันยันค่ำ
————-
อี๋ ลูกหมูของเค้า เลี่ยนว่ะภาคิน ><
ได้เวลาอ้อนรักมาเฟียกันแล้ว ไหนใครมีคำเเนะนำให้น้องหมูหวานในการอ้อนรักกันบ้างจ๊ะ
อยากอ่านต่อ คอมเมนท์หน่อยนะ
Bab terkait
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 5 | อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรัก 5(หมูหวาน)เรื่ิองราวเมื่อสองคืนก่อน“เฮ้ย หมูหวานเบาๆหน่อย เหล้านะเว้ยไม่ใช่น้ำเปล่า”ดาด้าดึงแก้วเหล้าสีใสออกจากมือฉัน“มึงเป็นอะไรวะหมูหวาน”บีจับตัวฉันให้หมุนหาพวกมันก่อนจะถามขึ้นโดยมีดาด้าคอยจ้องคาดคั้นคำตอบอีกคน“เฮ้อ มึงว่าการทำให้มาเฟียพอใจมันมีวิธีไหนบ้างวะ”“ห๊ะ !!!? มึงหมายถึง ทำให้มาเฟียหลงรักนะหรอ”“ไม่ ไม่ใช่แค่ทำให้เขาพอใจก็พอ”ฉันรีบโบกมือปฏิเสธรัวเร็ว หลงเริง หลงรักอะไรกันแค่ทำให้เขาพอใจเพื่อต้องการร้านคืนแค่นั้นแหละ“มึงมีอะไรปิดบังพวกกูรึเปล่า”เป็นอีกครั้งที่เพื่อนตัวดีของฉันจ้องมาทางฉันอย่างจับผิด“เอาเหอะน๊า ตกลงจะช่วยคิดรึเปล่าเนี่ย”“เออๆ ถ้ามึงอยากให้เขาพอใจ อันดับแรก มึงต้องรู้จักดูแลเขา”และนั่นของคือเหตุผลที่ตอนนี้ฉันกำลังยืนถือของในมือพะรุงพะรังอยู่หน้าบ้านของภาคินในตอนแรกที่มาถึง ฉันคิดจะถอยหลังกลับแทบทันทีเมื่อเห็นลูกน้องหน้าโหดหลายสิบคนเดินไปมาทั่วบ้านแต่โชคดีที่เจอเก้าเสียก่อน“นี่แหละบ้านเฮียภาคิน ยาหยีเข้าไปได้เลยนะ”“อ้าว แล้วมึงล่ะ”ฉันรีบรั้งแขนเพื่อนสนิทไว้ ตอนแรกมันก็ทำท่าไม่เห็นด้วยที่ฉันจะเข้ามาแต่พอฉันอธิบายถึงเหตุผล มันก็จะทิ้งฉันไ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 6 | อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรัก 6(หมูหวาน)กริ๊ง กริ๊งอื้อ เสียงอะไรมาดังรบกวนเวลานอนคนอื่นแบบนี้เนี่ย ฉันดึงผ้าห่มขึ้นคลุมโปงแต่เสียงนั่นก็ยังไม่เงียบหายไปกริ๊ง กริ๊ง“โว้ย ใครโทรมานักหนาวะ”ฉันลุกขึ้นนั่งพลางขยี้หัวตัวเองจนยุงเหยิง เอื้อมมือไปหยิบมือถือเครื่องบางมากดรับ“โทรมาทำไม”“พูดให้มันดีๆหน่อย”เอ๊ะ เสียงเหมือนคนแก่ขี้บ่นแบบนี้มัน ฉันลืมตามองชื่อบนจอมือถือและก็กระจ่างแจ้งคนที่โทรมาปลุกฉันตั้งแต่แปดโมงเช้า ห๊ะ แปดโมงเช้า ชิบหาย สายแล้ว ฉันมีควิซ ตอนเก้าโมง 0-0“เฮ้ หมูหวานยังอยู่มั้ย หมูหวาน!”สิบนาทีผ่านไปฉันวิ่งออกมาจากห้องน้ำด้วยความเร็วสูง สายตาหันไปเห็นมือถือบนเตียงที่ยังแสดงหน้าจอว่าปลายสายยังถือสายรออยู่“ฮัลโหล ทำไมไม่วาง”“จะให้วางได้ไง ก็ยังไม่ได้คุย”“อ่ะๆ แล้วนายมีอะไร”“เช้านี้เธอไม่มา”อย่าพึ่งงงไปจ๊ะ คือตลอดระยะเวลาหลายอาทิตย์มาเนี่ย ฉันได้รับมอบหน้าที่เข้าไปทำอาหารเช้าให้คุณภาคินเขามาแบบงงๆแต่ฉันก็ไม่ได้ติดอะไรนะ มันไม่ได้หนักหนาอะไร ถ้าเทียบกับการที่ฉันจะได้ร้านคืน“เห็นอยู่ว่าตื่นสาย แค่นี้ก่อนนะ จะแต่งหน้า”“ทำไมถึงตื่นสาย”“ก็เมื่อคืนฉันไป... อุ๊ป”เกือบหลุดปากไปแล้วไง ก็เมื่
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 7 | อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรัก 7ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูทำให้ฉันซึ่งกำลังช้อปปิ้งสินค้าในไอจีอยู่ต้องหยุดเลื่อนดูสินค้าเพื่อเดินไปเปิดประตู“สวัสดีครับคุณหมูหวาน นายสั่งให้พวกผมมารับคุณ”ชายในชุดสูทสีดำสองคนกล่าวขึ้นด้วยใบหน้าเรียบเฉย“มารับฉัน รับไปไหน?”“บ้านนายครับ คุณมีเวลาครึ่งชั่วโมงในการเก็บเสื้อผ้าเพื่อย้ายไปอยู่บ้านนายครับ”“ไปบอกเจ้านายของพวกคุณว่า ฉันจะทำตามสัญญาแต่ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น”ฉันยื่นคำขาด ทำท่าจะปิดประตูแต่โดนมือของใครสักคนดักประตูไว้“ถ้าอย่างนั้น พวกผมต้องขอโทษด้วยนะครับ”พูดจบคนที่ตัวใหญ่กว่าก็ตรงเข้ามาจับฉันพาดบ่าเดินดุ่มๆลงทางบันไดหนีไฟ“กรี๊ด ปล่อยฉันนะ ปล่อย”“ผมว่าคุณหมูหวานไม่ควรดิ้นนะครับ”ผู้ชายอีกคนที่ตามหลังฉันมาติดๆกล่าวขึ้นแต่มีหรอ ฉันจะฟัง“ไม่ !! ฉันจะร้องดังๆ เอาให้พวกนายถูกจับเลย”“ถ้าอย่างนั้น ผมคงต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ”หมับหลังจากผู้ชายคนนั้นเอาผ้าผืนสีขาวมาโป๊ะฉัน สติทั้งหมดของฉันก็ดับวูบไปทันทีบ้านภาคิน“ตื่นได้แล้ว เธอจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน”แรงสะกิดตรงไหล่ทำให้ฉันนึกรำคาญเลยปัดไล่มัน คงเป็นยุงละมั้ง“เฮ้ เธอกล้าปัดมือฉันหรอ”คราวนี้จากแรงสะกิดเบาๆ ก
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 8 / อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรัก 8(หมูหวาน)ฉันนั่งกอดอกมองเก้ากินอาการเช้าอย่างสุขสมและไม่รีบร้อนใดๆด้วยความหงุดหงิด“มึงกินเร็วๆได้มั๊ยเก้า”“ยาหนีป้อนเค้าสิ”เก้าหันมาฉีกยิ้มกว้างให้ฉัน ฉันเลยผลักหน้าผากมันออก อย่าคิดว่าฉันจะมีซัมติงกับเก้านะเราสนิทกันตั้งแต่ปี1 จนฉันรู้ไส้ รู้พุงมันหมดแล้ว คบแค่เพื่อนหนะดีแล้ว“เก้า เดี๋ยวเอาของไปบ้านใหญ่ให้เฮียหน่อย”“เฮียไม่ใช้ลูกน้องเฮียละ”ภาคินปรายตาคมมองเก้า เก้าเลยรีบพยักหน้ารับก่อนจะหันมาสั่งเสียฉัน“ยาหยีให้เฮียไปส่งล่ะกันนะ”“ไม่ เดี๋ยวกูรอมึงได้”“เก้า มึงเอาของไปให้บ้านใหญ่เสร็จ เอาโกโก้(ไซบีเรียน) ไปหาหมอด้วย”“ทำไมต้องผมด้วยอ่ะเฮีย”“เดี๋ยวกูให้บัตรวีไอพีร้านกู”เมื่อได้ยินอย่างนั้นจากหน้าตาอมทุกข์ของเพื่อนฉันเมื่อครู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นสดใสขึ้นทันตาเห็น“ทุกอย่างฟรีนะเฮีย”“เออ”“รักเฮียที่สุด ผมไปล่ะ”และเพื่อนตัวดีของฉันก็วิ่งหายออกจากบ้านไปโดยไม่หันมาอำลาฉันด้วยซ้ำ“จะกลับคอนโดไม่ใช่หรอ ลุกดิ”“นายแกล้งหางานให้เก้ามันใช่มั๊ย”ภาคินหันมายกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินล้วงกระเป๋านำออกไปหน้าบ้านอร๊าก ฉันอยากจะข่วนหน้าหล่อๆนั่นเสียจริง ให้ตายเถอะคอนโด PPฉันมาถึงคอน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 9 / อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรัก 9(หมูหวาน)ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มซึ่งเป็นเวลาที่ฉันควรนอนตีพุงอยู่ที่ห้องหลังจากไปกินซูชิกับพวกบีและดาด้ามาแต่ฉันกลับต้องขับรถกลับไปบ้านภาคินไม่ใช่เพราะเขาสั่งหรอก แต่เป็นเพราะฉันเองที่ลืมกุญแจไว้บ้านเขา แหะๆ >_บ้านภาคินช่วงนี้ฉันเข้าออกบ้านภาคินได้อย่างสะดวกสบาย พวกการ์ดหน้าประตูก็เริ่มยิ้มแย้มกับฉันบ้าง(คือเมื่อก่อนไม่ยิ้มเลยหนะ)“ไปไหนของเขานะ”ภายในมันปิดไฟมืด มีเพียงเเสงไฟจากสวนหน้าบ้านเท่านั้นฉันจอดรถตรงที่จอดรถก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน ฉันไม่ได้มีกุญแจบ้านเขาหรอกแต่บ้านเขาไม่เคยล็อกเลยต่างหากเป็นฉันก็คงไม่ล็อคหรอก การ์ดในบ้านแน่นหนากว่ากุญแจขนาดนี้“อยู่นี่เอง”เมื่อเห็นกุญแจของตัวเอง ฉันเลยรีบตรงเข้าไปหยิบและจังหวะที่ฉันหันหลังกลับมา“เฮ้ย นายไปทำอะไรมา ทำไมแผลเยอะขนาดนี้”เจ้าของบ้านเดินเข้ามาในบ้านด้วยสภาพสะบักสะบอม ตรงหางคิ้วและมุมปากมีเลือดไหลซิบๆ“มาทำอะไร หรือคิดถึงฉัน”เหลือเชื่อเลย มีแผลเต็มตัว ภาคินยังหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฉันได้“ฉันแค่ลืมของเถอะ”ฉันเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าภาคิน ที่พึ่งเดินมาทิ้งตัวลงบนโซฟา“มองหน้าฉันทำไม?”“นายไปโรงพยาบาลเถอะ”“ไม่จำเป็น แผ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 10 I อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรักมาเฟีย 10(หมูหวาน)ไลน์ คานทองประดับคริสตัลB : คืนนี้อย่าลืมวันเกิดกูหมูหวาน : กูอาจจะไปไม่ได้B : ไม่ได้นะ มึงมีเหตุผลอะไร?หมูหวาน : ปวดหัวง่ะดาด้า : อย่ามาสตอค่ะB : เออ ถ้ามึงไม่มา กูจะไปลากมึงมาเองฉันก้มลงมองมือถือสลับกับเงยหน้ามองร่างสูงที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ที่โต๊ะทำงานฮรือ ฉันจะไปวันเกิดบีได้ไงล่ะ ในเมื่อ กฎในสัญญา ฉันต้องกลับบ้านก่อนห้าโมงหรือจะแอบหนีไปดี ไม่ได้ๆ โดนจับได้คงไม่คุ้ม ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องขอตรงๆ“นาย โจ๊กได้ล่ะนะ”ฉันตะโกนบอกภาคินซึ่งเขาไม่ได้ลุกมาเพียงแต่ตอบกลับมาเสียงเรียบๆเท่านั้น“อืม ตั้งไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวไปกิน”เอาไงดีวะ ฉันชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง มือประสานกันแน่น ก่อนจะตัดสินใจพูดออกไป“วันนี้ขอไปงานวันเกิดบีที่ร้านxxxนะ”“ไม่ได้!!!”“ทำไมถึงไม่ได้ แค่ไปวันเกิดเพื่อนเองนะ”ฉันว่าพลางไปยืนเท้าเอวหน้าโต๊ะทำงานของภาคินเจ้าของใบหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นมองฉันก่อนจะพูดด้วยเสียงเรียบ“เพราะฉันไม่อนุญาต”อะไรของเขานักหนา นี่ก็อุส่ามาขอดีๆล่ะนะ ยังจะมาวางมาดอีกแต่เอาวะเพื่อความสงบสุขในชีวิต ลองอ้อนหน่อยล่ะกัน“ภาคิน หมูหวานขอไปหน่อยนะคะ”เป็นครั้งแรกที่ฉัน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-22อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 11
อ้อนรัก 11(ภาคิน)“รีบมากรึไง”“รีบสิ นี่เลทมาจะสองชั่วโมงแล้ว”ลูกหมูตัวเล็กหันมาพูดอย่างรีบร้อน“ฉันไปก่อนนะ”“เดี๋ยว เข้าไปพร้อมกัน”ผมดึงแขนเธอไว้ หมูหวานตวัดสายตามองผมเขม็งแต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจวันนี้เป็นวันศุกร์คนในร้านจึงเยอะเป็นพิเศษ ผมและหมูหวานเดินมาถึงทางเข้า ลูกน้องผมก็รีบวิ่งเข้ามาหา“สวัสดีครับนาย”“วันนี้เป็นไงบ้าง”ระหว่างที่ผมกำลังคุยกับลูกน้องอยู่นั้น ลูกหมูตัวเล็กก็หันมาบอกลาผมก่อนจะวิ่งหายเข้าไปในร้านด้วยความรวดเร็ว“หมูหวาน เดี๋ยว แมร่งเอ้ย ดื้อจริงๆ”“ให้ผมตามไปมั้ยครับนาย”ผมส่ายหน้าให้ลูกน้องแทนคำตอบ ก่อนจะหันมาคุยเรื่องงานต่ออย่างน้อยเธอก็ยังอยู่ในร้านของผม คงไม่มีอะไรหรอกหลังจากคุยงานกับลูกน้องเสร็จ ผมเลยเข้ามานั่งที่โต๊ะประจำของตัวเองซึ่งไฟว์นั่งอยู่ก่อนแล้ว“มึงนั่งยิ้มอะไรวะ”ผมถามเพื่อน ขณะเดินมาถึงโต๊ะแล้วเห็นมันนั่งหัวเราะอยู่คนเดียว“มึงดูน้องหมูหวานดิ น่ารักชิบหาย”ชื่อของบุคคลที่สามส่งผลให้ผมรีบหันไปมองทันทีแล้วภาพที่เห็นก็ทำเอาผมถึงกับอมยิ้มเหมือนกันลูกหมูตัวเล็กกำลังเต้นท่าแปลกๆซึ่งมันก็ยังน่ารักอยู่ดี“อาทิตย์หน้า ไอแทนกับไอไทมาถึงแล้วนะ”“เออ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-22อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 12
อ้อนรัก 12(ภาคิน)หลังจากผมรวบรวมสติอยู่หลายนาที ผมก็หันกลับไปหาลูกหมูตัวเล็กที่กำลังทะเลาะกับตุ๊กตาอยู่และนั่นยิ่งทำให้เลือดลมผมสูบฉีดมากกว่าเดิม เธอดูน่ารักและน่าขย้ำจริงๆ ให้ตายเถอะ“ลูกหมูไปอาบน้ำ จะได้มานอน”“^_^”ยิ้ม เธอไม่ตอบอะไรเพียงแต่ยิ้มกว้างกลับมาเท่านั้น ให้ตายสิผมไม่เคยเห็นผู้หญิงเมาแล้วทำตัวน่ากินขนาดนี้มาก่อนเลย“ไม่ต้องมายิ้มเลย”“อิอิ ปายอาบน้ำกาน”ลูกหมูตัวเล็กกระโดดลงจากเตียง ถอดชุดเดรสสั้นของตัวเองออกก่อนจะลากผมวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ“ขาว เอ้ย ระวังขาหน่อยสิ”ผมเริ่มควบคุมสติตัวเองไม่อยู่อีกครั้ง ผิวเนียนขาว สัมผัสนุ่นนิ่มทำให้ลูกชายผมตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง“อิอิ ม่ายล้มหรอกกก”“อาบเสร็จแล้วเรียกนะ”“ม่ายอาบด้วยกานหรอ”ผมพ่นลมหายใจออกมาเพื่อควบควมสติของตัวเอง แต่ลูกหมูตัวเล็กก็ยังส่งสายตาออดอ้อนกลับมาอีก“ลูกหมู ตอนนี้เธอไม่มีสติ ฉันไม่อยากทำอะไรคนไม่มีสติ”“ทำไมอะ ไม่อยากกินหมูหวานหรา อาย่อยน๊า”การกระทำแสนน่าขย้ำของเธอ ทำเอาผมถึงกับตบหน้าผากตัวเอง“แมร่งเอ้ย เธอทำตัวเองนะ”ในที่สุดสติผมก็ขาดจนได้ ผมโน้มลงประจูบกับปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อก่อนจะเลื่อนมือไปปลดตระขอบราแ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-22
Bab terbaru
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 15
อ้อนรักมาเฟีย 15(หมูหวาน)บรรยากาศบนโต๊ะอาหารระหว่างฉันกับภาคินค่อนข้างอึมครึมแต่โชคดีที่มีเพื่อนเขาและเก้าอยู่ด้วย บรรยากาศโดยรวมเลยครึกครื้นสนุกสนาน“จริงๆ พี่ได้ยินชื่อน้องหมูหวานมานานแล้วนะครับ พอมาเจอตัวจริง ฉายานางฟ้านี่เหมาะกับน้องมากเลย”พี่ไทพูดพลางฉีกยิ้มกว้างมาให้ฉัน“เหอะ นางมารสิไม่ว่า”ภาคินพูดขึ้น เขาทำลอยหน้าลอยตาแต่พูดแบบนี้เด็กอนุบาลยังรู้เลยว่าเขาต้องการเหน็บฉัน“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ โฮะๆ”ฉันทำเป็นไม่สนใจภาคิน หันไปตอบพี่ไทแทน“ขนาดนั้นแหละครับ น้องหมูหวานสวยหยดย้อยขนาดนี้”พี่แทนว่าพลางตักปลากระพงทอดน้ำปลาใส่จานฉัน“ขอบคุณมากค่ะ พี่แทนลองทานอันนี้นะคะ อร่อยมาก”ฉันกล่าวขอบคุณก่อนจะทักกุ้งผัดซอสมะขามให้เขาเป็นการตอบแทน“ขอบคุณมะ... เฮ้ย อะไรวะไอคิน น้องเขาตักให้กู”“กูอยากกินชิ้นนี้ มึงเอาชิ้นนี้ไปสิ”ภาคินเอาซ้อมจิ้มกุ้งตัวนั้นเข้าปากแล้วหยิบตัวใหม่ใส่จานเพื่อน“น้องหมูหวาน พี่ก็อยากกินกุ้งนะครับ *0*”“ยาหยี เก้าก็อยากกิน *0*”เหมือนพี่ไฟว์และเก้าพยายามจะกวนตีนใครบ้างคนแถวนี้ ซึ่งดูเหมือนมันก็ได้ผลเพราะพอฉันตักกุ้งให้พวกเขาภาคินก็จิ้มยัดใส่ปากตัวเอง“ไม่ยักรู้นะ
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 14
อ้อนรัก 14สี่วันแล้ว สี่วันที่ฉันไม่ได้เจอภาคินเลยเมื่อสี่วันที่แล้ว ฉันไปบ้านเขาเพื่อทำอาหารเช้าให้เขาตามข้อตกลงในสัญญาแต่ลูกน้องเขากลับบอกว่าเขาไปต่างประเทศ ยังไม่มีกำหนดกลับ“จ๊ะเอ๋ ยาหยี”ส่วนคนที่ฉันเจอตลอดทั้งสี่วันคือเก้า โดยทุกวันมันจะซื้อนู้น ซื้อนี่มาให้บอกว่าภาคินฝากมาแต่ภาคินไม่ยอมรับโทรศัพท์ฉันนะ ตลกมั้ยล่ะ“มึงมาทำอะไรทุกวัน”“เอาเค้กใบเตยจากที่บ้านมาให้มึงไง”“เฮ้อ ขอบใจ พี่นายยังไม่กลับอีกหรอ?”เก้าวางแก้วน้ำในมือ หันมาจ้องฉันอย่างจับผิด“ว่าแล้ว ยาหยี มึงกับเฮียมีเรื่องอะไรกัน”“ป๊าว กูก็แค่ถามดู”“เฮียกลับมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แปลกมาก ที่เฮียไม่บอกมึง ทั้งที่เป็นคนสั่งให้กูเอานู้น เอานี่มาให้มึงทุกวัน”ฉันฟังเก้าพูดแล้วได้แต่ถอนหายใจ คำพูดของฉันวันนั้นมันก็แรงเกินไปจริงๆนั้นแหละ“มึงอยากไปหาเฮียมั้ยละ”“เฮ้อ เขาคงไม่อยากเจอกูมั้ง”“เอาหัวเป็นประกันเลย กูว่าเฮียอยากเจอมึง”เก้าพูดพลางตักเค้กเข้าปาก ฉันเลยถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย นี่คือสรุปฉันต้องไปง้อภาคินถูกมั้ย -_-‘“เออ กูไปก็ได้”“หึหึ เอาชุดไปสักสองสามชุดนะยาหยี”“หืม?”“เราจะไปทะเลกัน ^_^”ห้าโมงเย็นฉันและเก้าเด
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 13
อ้อนรัก 13(หมูหวาน)ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้ฉันต้องควานหาผ้าห่มมาคลุมตัวแสงแดดอ่อนๆกระทบโดนหน้าฉันจนฉันต้องพลิกตัวหนีมัน“โอ๊ย”เพียงแค่ฉันขยับตัว ความปวดก็ร้าวไปทั้งตัว“อ้าว ตื่นละหรอ”เสียงเข้มที่คุ้นเคยทำให้ฉันตวัดสายตาไปมองเจ้าของเสียงก่อนจะค่อยๆดันตัวเองขึ้นนั่ง“กินข้าวมั๊ย”ภาคินถามขึ้นแต่เพียงฉันสบตากับเขา ภาพเรื่องราวเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัวแทบทันที“ทำไมหน้าแดงแบบนั้น ไข้ขึ้นหรอ”เขายื่นมือมาหมายจะอังหน้าผากฉันแต่ฉันถอยหลังหนีซะก่อน“ฉันไม่เป็นไร”ฉันปฏิเสธและพยายามหลบตาเขา นั่นทำให้ฉันเห็นสภาพรอบห้อง“ทะ...ทำไมห้องเละแบบนี้”ข้าวของภายในห้องกระจัดกระจาย พวกหมอน ตุ๊กตาฉันนอนเกลื่อนกลาดเต็มพื้นห้องและยิ่งไปกว่านั้นเมื่อฉันหันไปเห็นสภาพห้องน้ำที่ประตูเปิดอยู่ก็ถึงกับอุทานเสียงดัง“เชี่ย ห้องน้ำฉัน”“ไม่เห็นต้องตกใจเลย เดี๋ยวฉันให้คนมาจัดการให้”“ไม่ ไม่ได้นะ!!”ฉันไม่มีทางให้คนอื่นมาเห็นสภาพห้องฉันแบบนี้เด็ดขาด คนอื่นเห็นต้องรู้แน่ว่าเกิดอะไรขึ้น น่าอายจะตาย“อะไรของเธอวะ”ภาคินดูเหมือนจะไม่ค่อยสบอารมณ์เช่นกัน“ฉันจะทำเอง นายกลับไปได้แล้ว”“อย่ามาอวดเก่ง แค่เดินเธอย
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 12
อ้อนรัก 12(ภาคิน)หลังจากผมรวบรวมสติอยู่หลายนาที ผมก็หันกลับไปหาลูกหมูตัวเล็กที่กำลังทะเลาะกับตุ๊กตาอยู่และนั่นยิ่งทำให้เลือดลมผมสูบฉีดมากกว่าเดิม เธอดูน่ารักและน่าขย้ำจริงๆ ให้ตายเถอะ“ลูกหมูไปอาบน้ำ จะได้มานอน”“^_^”ยิ้ม เธอไม่ตอบอะไรเพียงแต่ยิ้มกว้างกลับมาเท่านั้น ให้ตายสิผมไม่เคยเห็นผู้หญิงเมาแล้วทำตัวน่ากินขนาดนี้มาก่อนเลย“ไม่ต้องมายิ้มเลย”“อิอิ ปายอาบน้ำกาน”ลูกหมูตัวเล็กกระโดดลงจากเตียง ถอดชุดเดรสสั้นของตัวเองออกก่อนจะลากผมวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ“ขาว เอ้ย ระวังขาหน่อยสิ”ผมเริ่มควบคุมสติตัวเองไม่อยู่อีกครั้ง ผิวเนียนขาว สัมผัสนุ่นนิ่มทำให้ลูกชายผมตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง“อิอิ ม่ายล้มหรอกกก”“อาบเสร็จแล้วเรียกนะ”“ม่ายอาบด้วยกานหรอ”ผมพ่นลมหายใจออกมาเพื่อควบควมสติของตัวเอง แต่ลูกหมูตัวเล็กก็ยังส่งสายตาออดอ้อนกลับมาอีก“ลูกหมู ตอนนี้เธอไม่มีสติ ฉันไม่อยากทำอะไรคนไม่มีสติ”“ทำไมอะ ไม่อยากกินหมูหวานหรา อาย่อยน๊า”การกระทำแสนน่าขย้ำของเธอ ทำเอาผมถึงกับตบหน้าผากตัวเอง“แมร่งเอ้ย เธอทำตัวเองนะ”ในที่สุดสติผมก็ขาดจนได้ ผมโน้มลงประจูบกับปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อก่อนจะเลื่อนมือไปปลดตระขอบราแ
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 11
อ้อนรัก 11(ภาคิน)“รีบมากรึไง”“รีบสิ นี่เลทมาจะสองชั่วโมงแล้ว”ลูกหมูตัวเล็กหันมาพูดอย่างรีบร้อน“ฉันไปก่อนนะ”“เดี๋ยว เข้าไปพร้อมกัน”ผมดึงแขนเธอไว้ หมูหวานตวัดสายตามองผมเขม็งแต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจวันนี้เป็นวันศุกร์คนในร้านจึงเยอะเป็นพิเศษ ผมและหมูหวานเดินมาถึงทางเข้า ลูกน้องผมก็รีบวิ่งเข้ามาหา“สวัสดีครับนาย”“วันนี้เป็นไงบ้าง”ระหว่างที่ผมกำลังคุยกับลูกน้องอยู่นั้น ลูกหมูตัวเล็กก็หันมาบอกลาผมก่อนจะวิ่งหายเข้าไปในร้านด้วยความรวดเร็ว“หมูหวาน เดี๋ยว แมร่งเอ้ย ดื้อจริงๆ”“ให้ผมตามไปมั้ยครับนาย”ผมส่ายหน้าให้ลูกน้องแทนคำตอบ ก่อนจะหันมาคุยเรื่องงานต่ออย่างน้อยเธอก็ยังอยู่ในร้านของผม คงไม่มีอะไรหรอกหลังจากคุยงานกับลูกน้องเสร็จ ผมเลยเข้ามานั่งที่โต๊ะประจำของตัวเองซึ่งไฟว์นั่งอยู่ก่อนแล้ว“มึงนั่งยิ้มอะไรวะ”ผมถามเพื่อน ขณะเดินมาถึงโต๊ะแล้วเห็นมันนั่งหัวเราะอยู่คนเดียว“มึงดูน้องหมูหวานดิ น่ารักชิบหาย”ชื่อของบุคคลที่สามส่งผลให้ผมรีบหันไปมองทันทีแล้วภาพที่เห็นก็ทำเอาผมถึงกับอมยิ้มเหมือนกันลูกหมูตัวเล็กกำลังเต้นท่าแปลกๆซึ่งมันก็ยังน่ารักอยู่ดี“อาทิตย์หน้า ไอแทนกับไอไทมาถึงแล้วนะ”“เออ
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 10 I อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรักมาเฟีย 10(หมูหวาน)ไลน์ คานทองประดับคริสตัลB : คืนนี้อย่าลืมวันเกิดกูหมูหวาน : กูอาจจะไปไม่ได้B : ไม่ได้นะ มึงมีเหตุผลอะไร?หมูหวาน : ปวดหัวง่ะดาด้า : อย่ามาสตอค่ะB : เออ ถ้ามึงไม่มา กูจะไปลากมึงมาเองฉันก้มลงมองมือถือสลับกับเงยหน้ามองร่างสูงที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ที่โต๊ะทำงานฮรือ ฉันจะไปวันเกิดบีได้ไงล่ะ ในเมื่อ กฎในสัญญา ฉันต้องกลับบ้านก่อนห้าโมงหรือจะแอบหนีไปดี ไม่ได้ๆ โดนจับได้คงไม่คุ้ม ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องขอตรงๆ“นาย โจ๊กได้ล่ะนะ”ฉันตะโกนบอกภาคินซึ่งเขาไม่ได้ลุกมาเพียงแต่ตอบกลับมาเสียงเรียบๆเท่านั้น“อืม ตั้งไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวไปกิน”เอาไงดีวะ ฉันชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง มือประสานกันแน่น ก่อนจะตัดสินใจพูดออกไป“วันนี้ขอไปงานวันเกิดบีที่ร้านxxxนะ”“ไม่ได้!!!”“ทำไมถึงไม่ได้ แค่ไปวันเกิดเพื่อนเองนะ”ฉันว่าพลางไปยืนเท้าเอวหน้าโต๊ะทำงานของภาคินเจ้าของใบหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นมองฉันก่อนจะพูดด้วยเสียงเรียบ“เพราะฉันไม่อนุญาต”อะไรของเขานักหนา นี่ก็อุส่ามาขอดีๆล่ะนะ ยังจะมาวางมาดอีกแต่เอาวะเพื่อความสงบสุขในชีวิต ลองอ้อนหน่อยล่ะกัน“ภาคิน หมูหวานขอไปหน่อยนะคะ”เป็นครั้งแรกที่ฉัน
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 9 / อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรัก 9(หมูหวาน)ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มซึ่งเป็นเวลาที่ฉันควรนอนตีพุงอยู่ที่ห้องหลังจากไปกินซูชิกับพวกบีและดาด้ามาแต่ฉันกลับต้องขับรถกลับไปบ้านภาคินไม่ใช่เพราะเขาสั่งหรอก แต่เป็นเพราะฉันเองที่ลืมกุญแจไว้บ้านเขา แหะๆ >_บ้านภาคินช่วงนี้ฉันเข้าออกบ้านภาคินได้อย่างสะดวกสบาย พวกการ์ดหน้าประตูก็เริ่มยิ้มแย้มกับฉันบ้าง(คือเมื่อก่อนไม่ยิ้มเลยหนะ)“ไปไหนของเขานะ”ภายในมันปิดไฟมืด มีเพียงเเสงไฟจากสวนหน้าบ้านเท่านั้นฉันจอดรถตรงที่จอดรถก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน ฉันไม่ได้มีกุญแจบ้านเขาหรอกแต่บ้านเขาไม่เคยล็อกเลยต่างหากเป็นฉันก็คงไม่ล็อคหรอก การ์ดในบ้านแน่นหนากว่ากุญแจขนาดนี้“อยู่นี่เอง”เมื่อเห็นกุญแจของตัวเอง ฉันเลยรีบตรงเข้าไปหยิบและจังหวะที่ฉันหันหลังกลับมา“เฮ้ย นายไปทำอะไรมา ทำไมแผลเยอะขนาดนี้”เจ้าของบ้านเดินเข้ามาในบ้านด้วยสภาพสะบักสะบอม ตรงหางคิ้วและมุมปากมีเลือดไหลซิบๆ“มาทำอะไร หรือคิดถึงฉัน”เหลือเชื่อเลย มีแผลเต็มตัว ภาคินยังหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฉันได้“ฉันแค่ลืมของเถอะ”ฉันเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าภาคิน ที่พึ่งเดินมาทิ้งตัวลงบนโซฟา“มองหน้าฉันทำไม?”“นายไปโรงพยาบาลเถอะ”“ไม่จำเป็น แผ
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 8 / อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรัก 8(หมูหวาน)ฉันนั่งกอดอกมองเก้ากินอาการเช้าอย่างสุขสมและไม่รีบร้อนใดๆด้วยความหงุดหงิด“มึงกินเร็วๆได้มั๊ยเก้า”“ยาหนีป้อนเค้าสิ”เก้าหันมาฉีกยิ้มกว้างให้ฉัน ฉันเลยผลักหน้าผากมันออก อย่าคิดว่าฉันจะมีซัมติงกับเก้านะเราสนิทกันตั้งแต่ปี1 จนฉันรู้ไส้ รู้พุงมันหมดแล้ว คบแค่เพื่อนหนะดีแล้ว“เก้า เดี๋ยวเอาของไปบ้านใหญ่ให้เฮียหน่อย”“เฮียไม่ใช้ลูกน้องเฮียละ”ภาคินปรายตาคมมองเก้า เก้าเลยรีบพยักหน้ารับก่อนจะหันมาสั่งเสียฉัน“ยาหยีให้เฮียไปส่งล่ะกันนะ”“ไม่ เดี๋ยวกูรอมึงได้”“เก้า มึงเอาของไปให้บ้านใหญ่เสร็จ เอาโกโก้(ไซบีเรียน) ไปหาหมอด้วย”“ทำไมต้องผมด้วยอ่ะเฮีย”“เดี๋ยวกูให้บัตรวีไอพีร้านกู”เมื่อได้ยินอย่างนั้นจากหน้าตาอมทุกข์ของเพื่อนฉันเมื่อครู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นสดใสขึ้นทันตาเห็น“ทุกอย่างฟรีนะเฮีย”“เออ”“รักเฮียที่สุด ผมไปล่ะ”และเพื่อนตัวดีของฉันก็วิ่งหายออกจากบ้านไปโดยไม่หันมาอำลาฉันด้วยซ้ำ“จะกลับคอนโดไม่ใช่หรอ ลุกดิ”“นายแกล้งหางานให้เก้ามันใช่มั๊ย”ภาคินหันมายกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินล้วงกระเป๋านำออกไปหน้าบ้านอร๊าก ฉันอยากจะข่วนหน้าหล่อๆนั่นเสียจริง ให้ตายเถอะคอนโด PPฉันมาถึงคอน
อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย MAFIA 7 | อ้อนรักมาเฟีย
อ้อนรัก 7ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูทำให้ฉันซึ่งกำลังช้อปปิ้งสินค้าในไอจีอยู่ต้องหยุดเลื่อนดูสินค้าเพื่อเดินไปเปิดประตู“สวัสดีครับคุณหมูหวาน นายสั่งให้พวกผมมารับคุณ”ชายในชุดสูทสีดำสองคนกล่าวขึ้นด้วยใบหน้าเรียบเฉย“มารับฉัน รับไปไหน?”“บ้านนายครับ คุณมีเวลาครึ่งชั่วโมงในการเก็บเสื้อผ้าเพื่อย้ายไปอยู่บ้านนายครับ”“ไปบอกเจ้านายของพวกคุณว่า ฉันจะทำตามสัญญาแต่ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น”ฉันยื่นคำขาด ทำท่าจะปิดประตูแต่โดนมือของใครสักคนดักประตูไว้“ถ้าอย่างนั้น พวกผมต้องขอโทษด้วยนะครับ”พูดจบคนที่ตัวใหญ่กว่าก็ตรงเข้ามาจับฉันพาดบ่าเดินดุ่มๆลงทางบันไดหนีไฟ“กรี๊ด ปล่อยฉันนะ ปล่อย”“ผมว่าคุณหมูหวานไม่ควรดิ้นนะครับ”ผู้ชายอีกคนที่ตามหลังฉันมาติดๆกล่าวขึ้นแต่มีหรอ ฉันจะฟัง“ไม่ !! ฉันจะร้องดังๆ เอาให้พวกนายถูกจับเลย”“ถ้าอย่างนั้น ผมคงต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ”หมับหลังจากผู้ชายคนนั้นเอาผ้าผืนสีขาวมาโป๊ะฉัน สติทั้งหมดของฉันก็ดับวูบไปทันทีบ้านภาคิน“ตื่นได้แล้ว เธอจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน”แรงสะกิดตรงไหล่ทำให้ฉันนึกรำคาญเลยปัดไล่มัน คงเป็นยุงละมั้ง“เฮ้ เธอกล้าปัดมือฉันหรอ”คราวนี้จากแรงสะกิดเบาๆ ก
