บทที่ 15.2 ก่อกบฏ

“ท่านแม่ทัพใหญ่จง ร้อนกําลังดีขอรับ” กงกงนายหนึ่งยกถ้วยยาต้มอุ่น ๆ เดินเข้ามา

“เอาวางไว้ก่อนเถอะ” จงถานไถหมิงพูด

ตามองทางนอกหน้าต่างที่หิมะกําลังละลาย เสียงน้ำหยดจากใต้ชายคาฟังดูคล้ายกับฝนตก การประลองยุทธ์ปีนั้นถ้าหวังซีเอ่ออยู่ด้วย อาจไม่จําเป็นต้องมีเขาในตอนนี้ก็ได้ จงถานไถหมิงคิดในใจ นี่ก็ผ่านไปแล้วสองปี ที่ผ่านมาไท่ซ่างหวงสอนเคล็ดกระบี่ให้หวังซีเอ่อกับเขามาตลอด พยายามแทบตาย สุดท้ายเขาก็ไม่เคยจะสมหวังหรือชนะหวังซีเอ่อได้

แม้กระทั่งคนในดวงใจที่แท้จริงของหวังซีเอ่อที่ปกปิดเขามาตลอดนั้นน่าทึ่งมาก ลึกจนเกินคาดเดา ดังนั้นเมื่อหวังซีเอ่อปฏิเสธที่จะเลือกเขาเป็นผู้บัญชาการสูงสุดในศึกครั้งนี้ จึงไม่รู้สึกเหนือความคาดหมายนัก ไม่แน่ว่าหวังซีเอ่ออาจกำลังสืบความจริงของแผนการณ์นี้หรือเปล่าเลยไม่ไว้วางใจ จงถานไถหมิงวิเคราะห์ครู่หนึ่งก็กระจ่างแจ้งแก่ใจ

เป้าหมายของเขาจะไม่เปลี่ยนแปลงหรือไขว้เขว นี่ก็เพื่ออนาคตของอู๋เสี่ยวหวา เขาต้องการอำนาจขึ้นยึดครองราชย์บัลลังก์ มีบิดาจวิ้นอ๋องเฒ่าช่วย ไม่สนว่าจะเกิดอันใดขึ้น เตรียมใจรับผลชะตากรรมมันไว้ทั้งหมดอยู่แล้วดุจขุนเขา แม้นเผชิญหน้ากับคําวิพากษ์วิจารณ์จ