LOGINShare
ตอนที่ 9 กังหันผันน้ำ18+
Last Updated:
2025-02-20 16:57:28
Related chapters
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 10 เมียคนป่านักก่อสร้าง
คนป่าที่ 10เมียคนป่านักก่อสร้าง หลังจากวันนั้น พี่หมีก็เรียกร้องไม่มีที่สิ้นสุด นางต้องรองรับอารมณ์ทั้งบนและล่าง พี่สาวน้องสาวคนอื่นก็ไม่ช่วยเหลือ มีเพียงปากของนางเท่านั้นใช้ปรนนิบัติพี่หมี จนทุกคนในชนเผ่าเข้าใจไปว่า นี่เป็นการมอบพลังให้หมอผี ที่ผู้นำของตนถ่ายทอดให้ตัวเมียเค้า ช่วยให้นางมีอำนาจมากยิ่งขึ้น อย่างเช่นตอนนี้ แม้บุรุษหลายคนจะเดินเข้ามาในถ้ำ ว่านลุ่ยยังคงต้องคุกเข่าใช้ปาก ผงกหัวขึ้นลงตามแรงมือของพี่หมีด้วยความจำยอม... หลายสิบวันต่อมา เสียงป๋องๆแป๋งๆดังเป็นระยะ คุณหนูใหญ่ยามนี้ยึดถือคนป่าทั้งหมดเป็นชนเผ่าของนาง ดังนั้นจึงต้องช่วยหาทางปกป้อง ไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนั้นขึ้นอีก เพราะแม้พี่หมีจะร้ายกาจมาก แต่เค้าก็เสียประชากรไปเกือบสิบคน ถูกคนป่าเผ่าศัตรูที่บุกเข้ามายามค่ำคืนสังหาร พืชผักของว่านลุ่ยเริ่มงอกแล้ว ตอนนี้วัฒนธรรมการกินในถ้ำเปลี่ยนไป ยามบุรุษในชนเผ่าล่าสัตว์ป่ามาได้ หัวหน้าเผ่ามักจะเอาแต่ส่วนที่ถูกทิ้ง กับกลายเป็นว่าลูกสมุนทั้งชายหญิง ได้รับส่วนแบ่งมากกว่าเดิม ยินดีจนแทบหลั่งน้ำตา เพราะมีหัวหน้าที่ไม่เอาเปรี
Last Updated : 2025-02-20อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 11 โล่เหล็กของพี่หมี
คนป่าที่ 11โล่เหล็กของพี่หมี พี่หมีได้โล่มาก็มิได้นำมาใช้ทันที เค้าข่มเหงรังแกนางตัวเล็กอยู่ครึ่งวัน ช่วงบ่ายก็ไม่ได้ไปไหน เพียงเดินเล่นตรวจตราในชนเผ่า แล้วกลับเข้าถ้ำช่วงเย็นในเวลาที่คุ่นเคย ชายหนุ่มพึงพอใจกับโล้ไม้มาก เจ้าแผ่นดำๆที่ยึดติดไว้แข็งยิ่งกว่าหิน เค้าจับดูก็รู้ได้ทันทีว่ามันทำมาจากสิ่งเดียวกับมีดประหลาด ลองใช้กระบองหินทุบตีหินก็แตก ใช้หอกไม้แทงหอกก็หัก แม้จะหนักไปหน่อย แต่เค้าก็ชอบมันมากเลยจริงๆ นี่ก็ไม่แปลก ว่านลุ่ยต่อแผ่นไม้เข้าด้วยกันแล้วตัดเป็นวงกลม นางทำตามแบบของชนเผ่าที่ใช้ แต่ยังนำแผ่นเหล็กอย่างหนาหลายสิบแผ่น ยึดสลับเป็นเกล็ดปลา ตอกอัดให้แน่นด้วยหมุด แม้ไม่แข็งแกร่งเท่าโล่เหล็กทั้งอันแบบที่ทหารต้าเว่ยใช้ แต่นั่นก็เป็นเหล็กทั้งหมดที่ว่านลุ่ยมีในตอนนี้! เพราะต้องทำงานไม้ ว่านลุ่ยจึงไม่มีเวลาหลอมเหล็ก เหล่าพี่สาวน้องสาวก็ไม่รู้จักวิธีควบคุมไฟ ดังนั้นจึงไม่สามารถช่วยนางได้ ภาระทั้งหมดจึงตกอยู่ที่นางคนเดียว เหมือนกับตอนนี้ ว่านลุ่ยต้องสอนเด็กสาวผู้มาใหม่ทั้งสอง นางแสดงท่วงท่าบ้าใบ้จนมือเท้าด้านชา แต่
Last Updated : 2025-02-20อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 12 พี่หมีถูกพิษ
คนป่าที่ 12พี่หมีถูกพิษ พี่หมีคิดไม่ถึงว่าเจ้าพวกนี้ถึงขั้นกล้าบุกมายังใจกลางถิ่นตน เค้าเมื่อทราบว่าถูกซุ่มก็คิดว่าผิดท่า แต่ยังกัดฟันถ่วงเวลาให้เด็กๆหลบหนี พิษจากกบภูเขารุนแรงยิ่งนัก แต่ชายหนุ่มมีร่างกายแข็งแกร่ง ฟาดศีรษะศัตรูแหลกไปสิบกว่าคนโดยไม่ล้มลง ชายหนุ่มร่างยักษ์ต่อสู้จนแทบหมดแรง แต่ไม่นานลูกสมุนกลุ่มที่อยู่ใกล้ๆก็มาถึง พวกเค้าช่วยพี่หมีต่อสู้ตะลุมบอนจนหัวหน้าเผ่าคุโมโม่ล่าถอยไป... คนหัวเสือวิ่งฝ่าใบไม้เถาวัลย์ไปเรื่อย เค้าเป็นหัวหน้าเผ่าคุโมโม่ ตอนนี้แม้สังหารเจ้าหมีดำไม่สำเร็จ แต่ไม่นานมันก็ต้องตายแน่นอน ดังนั้นจึงรีบวิ่งพาลิ่วล้อที่เหลือกลับชนเผ่า เพื่อกลับไปนำกำลังคนมาบุกโจมตีหมู่บ้านเพิ่ม! ในความคิด แม้การบุกมาครั้งนี้จะเสียคนไปมาก แต่เค้าก็คิดว่าคุ้มค่ายิ่งนัก หัวหน้าเผ่าอูก้าที่เป็นศัตรูกันมาช้านาน ยามนี้ถูกพิษกบภูเขา ไม่เกินคืนนี้มันต้องตายอย่างแน่นอน…*** จริงดังคาด พี่หมีกลับถึงหมู่บ้านก็อ่อนแรงแทบสลบ แต่เค้ายังกัดฟันเรียกทุกคนออกมาสั่งเสีย บอกว่าตนเองคงไม่รอดแล้ว ว่านลุ่ยเห็นพี่หมีบ
Last Updated : 2025-02-20อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 13 ชนเผ่าถูกโจมตี
คนป่าที่ 13ชนเผ่าถูกโจมตี กระโจมไม้ห้าสิบกว่าหลังถูกรื้อถอน พี่หมีสั่งให้นำทั้งหมดมากองกันไว้ตามจุดต่างๆ ถ้ำของว่านลุ่ยก็ถูกใช้เป็นที่อพยพ เด็กสตรีและคนชราถูกพามาหลบซ่อนด้านใน พร้อมทั้งนำเนื้อตากแห้งจำนวนมาก ขนมากักตุนเอาไว้เป็นเสบียง คุณหนูใหญ่เห็นระบบสั่งการของพี่หมีถึงกับต้องลอบชูนิ้วให้ บนชะง่อนหิน นางทอดสายตามองลงไปด้านล่าง พี่หมีถึงกับใช้กระโจมของทุกคนมาเป็นขวากหนามขวางมิให้ฝ่ายตรงข้ามขึ้นเนินมาได้ง่ายๆ ว่านลุ่ยมาจากแดนอารยะย่อมมองชัยภูมิออก ถ้ำของนางตั้งอยู่บนโนนสูง ซ้ายขวาเป็นผาสูงชัน หากปีนขึ้นมามิใช่จะทำไม่ได้ แต่รับรองว่าไม่ง่ายดายอย่างแน่นอน คิดไม่ถึงว่าพี่หมีก็ดูออก เค้าถอยร่นนักรบในเผ่ามาเฝ้าทางขึ้นไว้ จากนั้นสุ่มกระโจมไม้เป็นกองๆสูงใหญ่ พร้อมที่จะจุดไฟเผายามข้าศึกบุกจู่โจม ขณะที่ทุกคนหลบเข้าถ้ำ ว่านลุ่ยกับใช้เวลายืนชมบุรุษของตนอยู่ตรงชะง่อนหิน จากจุดที่นางอยู่ถึงบริเวณด้านล่างระยะทางราวๆร้อยกว่าวา ดังนั้นสายตาจึงมองได้ชัดว่าผู้ใดเป็นผู้ใด หญิงสาวคาดการทั้งหมดได้แล้ว นางไม่รอช้าที่จะวิ่ง
Last Updated : 2025-02-20อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 14 ชีวิตสู้กลับ
คนป่าที่ 14ชีวิตสู้กลับ ภายในโถงถ้ำ หยินว่านลุ่ยขดตัวราวกับหม่อนไหม นางห่อหุ้มตนเองเสมือนดักแด้ นั่นเพราะหิมะแรกของปีได้ตกลงมาแล้ว! ด้านนอกกลายเป็นขาวโพลน พี่หมีไม่ทราบออกไปที่ไหน แถมมิได้สวมใส่เสื้อผ้าซักชิ้น ว่านลุ่ยครั้งแรกที่เห็นเค้าเดินออกจากถ้ำ ย่ำไปบนหิมะ ต้องนึกชมเชยในใจ ขนาดตนเอาหนังหมีของเค้ามาห่ม ยังแทบต้องคลานไปกับพื้นยามลมหนาวพัดเข้ามา... หญิงสาวคิดอ่านในใจ ต้าเว่ยแม้มีหิมะตกยังไม่หนาวจัดขนาดนี้ แต่เมื่อทอดสายตามองพี่สาวน้องสาวที่เหลือ นางต้องท้อแท้สุดชีวิต รู้สึกพ่ายแพ้หมดรูป เพราะสาวๆคนอื่นก็มิได้สวมใส่เสื้อผ้า ไฉนพวกนางไม่หนาวจนตัวสั่นเหมือนกันกับตน “…” ราวกับสวรรค์ไว้อาลัยให้คนที่ตาย หลังการสู้รบจบลงเพียงหนึ่งวัน หิมะมากมายพลันโปรยปราย ว่านลุ่ยถึงตอนนี้ค่อยได้คิดว่าเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว หากแต่นางยังมิทันได้เตรียมรับมืออันใด จนต้องแย่งชิงหนังหมีจากบุรุษกำยำของตนมาพันตัวไว้ มุดเข้าไปในหนังสัตว์ที่ใช้ปูพื้นนอน ขดตัวเป็นตายไม่ยินยอมออกมา! เสียงเปลวไฟลั่นเพี๊ยะพะ แม้คุณหนูใหญ่จะก่อกองไฟไว้ข้างกาย แต่นางยัง
Last Updated : 2025-02-22อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 15.1 กินข้าวนิ่ม
คนป่าที่ 15กินข้าวนิ่ม ไม่ไกลจากถ้ำของว่านลุ่ย เสียงกุกกักของฟันที่กระทบกันในปาก หญิงสาวห่อตัวเองด้วยหนังหมีไว้แน่น เท้าทั้งสองออกแรงก้าวเดิน หากไม่ไปให้ไวกว่านี้ นางคงถูกพี่สาวจอมยั่วและคนอื่นๆหัวเราะเยาะแน่ๆ เมื่อวานนางดุด่าพี่หมีไปรอบหนึ่ง คิดไม่ถึงวันนี้เค้าถึงกับบังคับให้นางต้องออกจากถ้ำ ทั้งๆที่ตนก็ส่ายหน้าไม่ยินยอมแล้วแท้ๆ แต่เค้ายังคงแบกนางออกมา กลายเป็นที่น่าขบขันของทุกคนในหมู่บ้าน! หิมะขาวโพลน เมื่อครู่ว่านลุ่ยถูกพี่หมีแบกขึ้นบ่าราวกับบ๊ะจ่างก้อนหนึ่ง เค้าพานางเดินตัดหมู่บ้าน เสียงหัวเราะขบขันทิ่มแทงใจนางนัก แม่แต่พี่สาวจอมยั่วและน้องสาวตะวันจันทรายังส่งเสียง คิก คิก ตามหลัง สร้างความอับอายเสียยิ่งกว่าตอนถูกควบขับต่อหน้าผู้คนอีก คนอื่นๆเพียงสวมใส่หนังสัตว์เล็กน้อยก็อยู่ได้แล้ว ต่างกับว่านลุ่ย นางแม้ห่อตัวไว้สามชั้น ยังคงหนาวสั่นสะท้าน แม้แต่เด็กชาวป่าตัวเล็กยังวิ่งแก้ผ้ากลางหิมะได้ เพราะเหตุนี้เองยามได้ยินเสียงขบขัน นางจึงรู้ได้ทันทีว่าคนทั้งหมดในชนเผ่ากำลังดูถูกดูแคลนตน! ว่านลุ่ยเกลียดการโดนดูถูกที่สุด น
Last Updated : 2025-02-22อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 15.2 กินข้าวนิ่ม
ภายในชุดคลุมหนังหมี ว่านลุ่ยซ่อนอาวุธลับของตนไว้ นางนำขวานเหล็กมาด้วย ทั้งยังมีเบ็ดตกปลาดวงน้อย ที่นางงอดัดมาจากหมุดเหล็กเส้นเมื่อคืนนี้ เชือกฟั่นก็สร้างขึ้นมาใหม่ นางพยายามทำให้เล็กและเหนียวที่สุด เมื่อก่อนนี้ยังไม่นึกถึงเรื่องตกปลา แต่ตอนนี้เพิ่งสังเกตได้ ชนชาวป่าเหมือจะไม่รู้จักเจ้าสิ่งนี้ นางจึงตั้งใจทำขึ้นมาแสดงให้พวกพี่หมีตกใจ ขณะเดินทางยังแอบหัวเราะ คิก คิก คาดหวังจะได้เห็นสีหน้าของพี่สาวน้องสาวทั้งหมด ดูซิว่ายังจะหัวเราะเยาะนางอีกหรือไม่! ยังคงเป็นจุดเดิมกับเมื่อวาน พี่หมีรับหน้าที่ก่อกองไฟ น้องสาวตะวันและจันทราก็รีบตัดกิ่งไม้ หากแต่ว่านลุ่ยกับไม่ขยับตัวซักนิด นางยืนกับที่อยู่บนพื้นน้ำแข็ง ก้มหน้าก้มตามัดเส้นเชือกต่อกับเบ็ดน้อย จากนั้นผูกปลายอีกฟากเข้ากับก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่ง... พี่หมีรู้ตัวแล้ว เค้ามองนางด้วยสายตาสงสัย คิดในใจว่าอีกฝ่ายคงจะทำสิ่งแปลกใหม่อีกสินะ ไม่ทราบว่าหนนี้นางตัวเล็กจะทำอะไร? “อู อู กา กา อูก้าอูก้า”!!!พี่หมีส่งเสียงเรียกตัวเมียของตนที่เหลือ ให้มองดูท่าทางตลกของนางตัวเล็ก ขณะว่านลุ่ยกำลัง
Last Updated : 2025-02-22อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 16.1 หนังปลากรอบ
คนป่าที่ 16หนังปลากรอบ หน้ากองไฟเล็กๆ อากาศหนาวจัดทำให้หญิงสาวมีควันพวยพุ่งออกจากปากยามหอบหายใจ พื้นดินปูด้วยหนังสัตว์อย่างหนา นางถูกพี่หมีจับให้หมอบคุดคู้อยู่ตรงนั้น เพราะกลัวนางจะหนาวจึงไม่ได้ดึงหนังหมีที่ห่อตัวนางออก ชายหนุ่มเพียงตวัดขนอ่อนนุ่มขึ้นไปไว้บนแผ่นหลัง เพื่อเปิดทางให้สอดใส่แท่งเนื้อเข้าไปได้โดยง่าย เสียงฮึดฮึดฮัดฮัด ว่านลุ่ยถูกกระแทกจนตัวโยก แต่สายตานางกับจิกกัดเจ้าปลาตัวโตไม่ยอมปล่อย มือก็เอื้อมไปพลิกไม้เพราะกลัวไฟจะเผาจนไหม้กินมิได้ ด้านหลัง ชายหนุ่มร่างโตบังคับแท่งเอ็นเข้าออกด้วยความยากลำบาก นางตัวเล็กคับแน่นมาก ยิ่งกระทำในอากาศหนาวเช่นนี้ก็ยิ่งคับแน่น จนเค้าต้องใช้กำลังบังคับข่มเหงนางแรงกว่าเดิม “ซีดดด...เบาๆหน่อยจะตายรึไง ข้าเจ็บนะ!” ว่านลุ่ยหันกลับไปตวาดเสียงดังใส่คนด้านหลังด้วยภาษาต้าเว่ย แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายไม่เข้าใจ แต่นางก็ยังอยากจะด่าออกมา “…” เวลาผ่านไปนานสองนาน พี่สาวจอมยั่วเดินนำปลาที่ตกได้ขึ้นมาเก็บไว้ นางเห็นตัวผู้ของตนกำลังขึ้นขี่น้องสาวตัวเล็กก็ไม่รู้สึกอะไร ยังคงนำปลามาว
Last Updated : 2025-02-22
Latest chapter
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 26.2 เผ่ากินคน
ในสายตาแมงมุมหิน นางนอนอยู่ที่พื้น มิทราบเกินเรื่องราวใดขึ้น เพียงไม่กี่อึดใจ พวกศัตรูก็ล้มลงเจ็ดแปดคน จึงอาศัยจึงหวะปลดเครื่องพันธนาการที่ขา คว้ามีดหินจากศพคนที่ตายข้างๆ จากนั้นคลานคืบคลานศอกมุ่งไปทางชายสูงใหญ่ผู้หนึ่ง ที่กำลังหลบซ่อนอยู่ข้างตอไม้ หันหลังให้กับตนเอง พี่หมีอยู่บนที่สูง เค้าย่อมเห็นการกระทำของเด็กหญิง ในใจก็นึกชื่นชมในความกล้า แต่ตอนนี้คนป่าที่เหลืออยู่หกคนซ่อนตัวดีมาก ไม่ยอมโผล่ออกมาให้ยิงอีกเลย “…”*** “อูก้า!อูก้า!อูก้า!” จู่ๆเกิดเสียงคำรามบนเนินสูงดังลั่น ก็เป็นจังกวะเดียวกับเด็กน้อยเชือดคอหอยพอดี! พี่หมีช่วยเหลือเด็กสาวอีกครั้ง แม้นางจะกล้าแต่ว่าโง่มาก การกระทำเช่นนี้ไม่ต่างจากฆ่าตัวตาย หากเค้าไม่ดึงความสนใจคนที่เหลือไว้ นางคงถูกเจ้าพวกนั้นสังหารไปแล้ว จริงอย่างที่คิด ทั้งห้าหารู้ไม่ว่าสหายผู้หนึ่งถูกเหยื่อของตนย่องไปเชือดคอจากด้านหลัง แม้จะมีเสียงดิ้นรนสุดท้ายก่อนขาดใจ แต่พวกเค้าก็มิได้ยินเสียง เพราะมัวแต่เพ่งมองไปตามเสียง ชมมองหมีดำยืนตีอกชกหัวอยู่บนขอนไม้ ร้องคำรามอย่างบ้าคลั่งอยู่คนเดียว “กา
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 26.1 เผ่ากินคน
คนป่าที่ 26เผ่ากินคน สถานที่ตั้งกระโจมกลายเป็นทุ่งหญ้าขึ้นสูง พี่หมีแม้มิได้ผูกพันแต่ก็รู้สึกใจหาย ถึงไม่สืบต่อเค้าก็ทราบได้ทันที่ว่าเกิดสิ่งใด นี่เป็นเรื่องธรรมชาติ เกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไป ชนเผ่าที่เคยรุ่งเรืองสมัยก่อนก็มักเป็นเช่นนี้เอง ชายหนุ่มเดินเข้าไปสำรวจร่องรอย โครงกระดูกจำนวนมากกระจัดกระจายไปทั่ว เศษเนื้อเน่าเปื่อยไปหมดแล้ว บางโครงก็ชิ้นส่วนไม่ครบ ถูกสัตว์ป่าคาบไปกินตามที่ต่างๆ ห่างไปไม่ไกลพี่หมีพบตุ้มหินสองลูก ผูกโยงเข้าด้วยกันกับเถาวัลย์ไม้ รัดพันเข้ากับขาทั้งสองของซากกระดูกโครงหนึ่ง เมื่อเห็นอาวุธพันธนาการ พี่หมีก็ทราบได้ทันที่ว่าชนเผ่าใดเป็นผู้บุกโจมตี นี่เป็นพวกป่าเถื่อนแดนเหนือ! กลุ่มที่ชื่นชอบการกินเนื้อมนุษย์ พวกมันมักจะกระจัดกระจายกันอยู่ตามที่ต่างๆ คอยซุ่มโจมตีชนเผ่าเล็กๆ ทั้งยังเชี่ยวชาญการขี่ม้า เลี้ยงสุนัขป่าตัวโตร้ายกาจอีกด้วย เพราะพื้นที่แถบนี้เป็นขุนเขามากมาย ต่างจากแดนเหนือที่เป็นทุ่งหญ้าพื้นเรียบ ชนเผ่าละแวกใกล้เคียงจึงไม่นิยมขี่ม้า ต่างกับพวกกินคนแดนเหนือ ที่ใช้ชีวิตบนหลังม้าเป็นปกติ เล
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 25.2 ถูกซุ่มโจมตี
ไม่ไกลจากลำธาร หัวหน้าเผ่าคุโมโม่มาทันเห็นนักรบทั้งสี่ถูกสอยร่วง เค้าร่ำร้องตะโกนสุดเสียงด้วยความแค้น จังหวะนั้นไม่มีผู้ใดกลัวตายซักนิด คนป่ากว่าครึ่งร้อยที่ตามมาก็มุ่งตรงกระโดดข้างแม่น้ำตามเค้าไป คนแล้วคนเล่า ทั้งหมดข้ามได้อย่างปลอดภัย พี่หมีเห็นศัตรูมามากก็เผ่นแนบไปก่อนแล้ว คนหัวเสือยามนี้พบว่าหนึ่งในผู้ตายที่นอนอยู่บนโขดหิน เป็นบุตรชายตนเองก็ยิ่งแค้น ก้มลงไปกอดศพเด็กหนุ่มร่ำไห้ สาบานว่าต่อให้แลกด้วยชีวิต เค้าก็ต้องสังหารเจ้าหมีดำให้ได้ด้วยมือตนเอง การไล่ล่ายังคงดำเนินต่อไป นักรบคุโมโม่เกือบสองร้อย แบ่งกันอ้อมไปดักตามเส้นทางต่างๆ พี่เสือกลืนความแค้นลงท้อง นำกำลังสามสิบคนไล่ตามรอยเท้า พี่หมีก็ไม่ยอมให้ตามทันง่ายๆ ระหว่างทางเค้าพบรังต่อรังแตนก็ใช้กิ่งไม้ขว้างปาไปทั่ว ยั่วยุให้สัตว์มีพิษเหล่านี้บินว่อน เพื่อสร้างความลำบากให้ผู้ที่ติดตามมาด้านหลัง จะได้ไม่ตามตนเองได้ง่ายเกินไป จนกระทั่งมืดค่ำ ต่อให้เชี่ยวชาญการแกะรอยแค่ไหน เมื่อไร้แสงอาทิตย์ พี่หมีก็สลัดหลุดจากศัตรู หากแต่ชายหนุ่มยังคงมุ่งขึ้นเหนือเป็นเส้นตรง เพราะคาดว่าฝ่ายตรงข้างคงวางกำลังโอบล
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 25.1 ถูกซุ่มโจมตี
คนป่าที่ 25ถูกซุ่มโจมตี ตะวันคล้อยบ่าย หากแต่ใบไม้หนาทึบบดบังแสงแดดยิ่ง คนป่าบนเนินห้าเสือเพียงรอให้ศัตรูโผล่ออกมา พวกเค้าก็จะระดมยิงเกาทัณฑ์ใส่จากทุกทิศทาง ต่อให้หัวหน้าเผ่าอูก้าร้ายกาจแค่ไหน สภาพต้องไม่ต่างจากตัวเม่นแน่นอน แต่สิ่งที่ทุกคนมิทันคาดคิดพลันเกิดขึ้น ขณะที่ทั้งหมดยังไม่เห็นศัตรูเผยตัวออกจากที่ซ่อน ลูกเกาทัณฑ์อีกฝ่ายกับพุ่งเข้าใส่ฝั่งตนก่อนแล้ว! เสียงฉึกเมื่อหัวศรปักจมลงเนื้อไม้ นักรบคุโมโม่ที่ซุ่มอยู่ข้างๆถึงกับสะดุ้ง เค้าไม่ทราบเจ้านี่ถูกยิงมาจากตรงไหน แต่เสียงสวบสาบของฝีเท้าใกล้ๆ ทำให้รู้ได้ทันทีว่าคนหัวหมีกำลังหลบหนี พริบตาเดียวเสียงเป่าเขาสัตว์ดังลั่น จากนั้นเป็นเสียงเฮโลของคนป่าไล่กวดตามไป ในเสี้ยวอึดใจ พี่หมียิงเกาทัณฑ์มั่วๆออกไปสองลูก ดอกหนึ่งปักเข้ากับต้นไม้ อีกดอกปักใส่คอหอยนักรบคุโมโม่ผู้หนึ่งพอดี…*** ด้วยจำนวนคนที่แตกต่าง คนหัวเสือแค้นใจนัก เค้าไล่ตามเสียงแหวกกิ่งไม้เบื้องหน้า ด้านหลังยังมีสมุนหลายสิบคนวิ่งติดตามมา เมื่อครู่เห็นนักรบของตนผู้หนึ่งล่วงจากต้นไม้กับตา เจ้าหมีสร้า
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 24.2 ต้มเกลือ
ชายชราแม้สูงวัยแต่แข็งแรงยิ่ง สิบกว่าปีก่อนตอนเข้าร่วมกับพี่หมี เค้าช่วยเหลือหัวหน้าเผ่าไม่น้อย ทำหน้าที่แฝงตัวสืบขาวสารพัด แต่ละครั้งมิเคยถูกจับได้ สมกับชื่อหมอกดำของตนที่บิดาตั้งให้โดยแท้ ลงใต้เป็นหน่วยของเจ้าเม่นหิน ชายผู้นี้จัดอยู่ในอันดับสี่ของนักรบในชนเผ่า เค้าเชี่ยวชาญการซัดเข็มหนามยิ่ง ระยะเจ็ดแปดวาขว้างปาไม่มีพลาด ทั้งยังเป็นบุตรชายของหมอกดำเอง เม่นหินได้รับคำสั่งก็พานักรบรุ่นใหม่ห้าคนลงใต้ทันที เค้าได้รับมอบหมายให้สืบข่าวเผ่าอากู หนึ่งในคนที่ติดตามยังเป็นบุตรชายหัวหน้าเผ่า ไก่หินผู้เป็นน้องชายไข่หินอีกด้วย “ใช่แล้ว” ควรรู้เอาไว้ว่า ชนชาวป่ามักจะตั้งชื่อบุตรประหลาดเช่นนี้ ส่วนมากมักจะเรียกต่อท้ายว่าหิน แม้แต่ กวางหิน หรือนกหินงูหินก็มี “…”*** ไม่นานหลังจากสามหน่วยแยกทาง พี่หมีไม่รู้ตัวซักนิด ทันทีที่ตนเหยียบเข้าเขตคุโมโม่ สายสอดแนมของศัตรูก็ตรวจพบแล้ว! ปกติมิค่อยมีชนเผ่าใดวางกำลังชายแดน พี่หมีจึงชะล่าใจ กับเป็นพี่เสือที่คิดเตลิดในตอนนั้น ตื่นตัวอยู่ก่อน นำคนเผ้าสังเกตการณ์ตามจุดต่างๆมาหลายเดือนแล้ว ยามนี้ร
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 24.1 ต้มเกลือ
คนป่าที่ 24ต้มเกลือ ท่อนซุงถูกขูดจนกลายเป็นเรือเล็ก ว่านลุ่ยนำหัวท้ายวางบนก้อนหินใหญ่ ตรงกลางเจาะรูไม่ใหญ่มาก ต่อท่อให้น้ำไหล เมื่อนำเดินเค็มใส่เข้าเรือไม้จนเต็ม เหยียบอัดให้แน่น จากนั้นตักน้ำจากลำธารมาหมักไว้ รอจนหยดลงเต็มถังไม้ นำมาต้นไม่นานก็ได้เกลือแล้ว ความยากลำบากผ่านพ้นไป ว่านลุ่ยสอนอยู่นานจนน้องสาวทั้งสองจำได้ นางถึงขั้นลงทุนสร้างกระท่อมน้อยเป็นเพิงพักให้คนทั้งคู่ วันทั้งวันจะได้มิต้องไปไหน ทำหน้าที่ต้มเกลือให้กับตนก็พอ ที่ต้าเว่ย การค้าเกลือถือเป็นสิ่งที่ทำกำไลมากที่สุด หากไม่มีใบอนุญาตควบคุมจากราชสำนัก ชาวบ้านทั่วไปมิสามารถขนส่งค้าขายได้ ดังนั้นว่านลุ่ยจึงเห็นว่าเจ้าสิ่งนี้สำคัญยิ่ง หน้าที่นี้จึงตกเป็นของน้องสาวทั้งสองที่ตนไว้ใจ ผ่านไปอีกหลายวัน ท้องของว่านลุ่ยโตมาก นางคิดว่าลูกในท้องคงจะเกิดในหน้าหนาว ดังนั้นจึงรีบทำสิ่งสำคัญหลายอย่าง เพื่อให้ทันก่อนที่หิมะจะตกมา อย่างเช่นวันนี้ ว่านลุ่ยยืนคุมคนงานสองคนขุดหน้าดิน พอเห็นดินเหนียวที่ต้องการนางก็ร้องบอกว่าพอแล้ว แสดงท่วงท่าบ้าใบ้ว่าข้าต้องการสิ่งนี้ ให้ขุดข
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 23.2 สำรวจทะเล 18+
จนกระทั่งค่ำ คนป่าเกือบสิบนั่งล้อมวงรอบกองไฟว่านลุ่ยพร่ำสอนพวกเค้าจนปากเปียกปากแฉะ ให้ทุกคนจดจำชนิดได้ โดยเฉพาะเนี่ยวเกอ แม้แต่เป็นตัวที่ตายแล้วมีแต่เปลือกก็ต้องเอา! กลางดึก หลังจากกินหอยเผา ว่านลุ่นพลันปวดฉี่ยิ่งนัก หญิงสาวเห็นพวกพี่หมีไม่หลับไม่นอน นางจึงลุกเดินลงไปยังทะเล นั่งยองย่อฉี่ลงน้ำเสียเลย แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดพลันเกิดขึ้น! จู่ๆนางรู้สึกยุบยับอยู่ที่ขา พอลองเอามือไปแตะๆดูก็พบว่านุ่มๆดีดดิ้นไปมา นางตกใจสุดขีดจนร้องเสียงหลง รีบวิ่งขึ้นจากน้ำร่ำร้องเป็นภาษาต้าเว่ยว่ากลัวแล้วกลัวแล้ว เอามันออกไปเอามันออกไป! พี่หมีมองดูตัวเมียเกลือกกลิ้งบนพื้นทราย เค้าไม่รู้ไฉนนางบ้าขึ้นมาอีก เพราะว่าตรงที่นางอยู่มืดมาก จึงไม่เห็นเจ้าตัวที่เกาะอยู่ตรงขาภรรยาตนเอง “ตายแล้ว ข้าจะตายแล้ว”!!! ว่านลุ่ยดิ้นไปมาด้วยความตกใจ! แต่พี่หมีไม่รอช้า เค้าพุ่งเข้าไปอุ้มหญิงสาว จากนั้นจึงพบตัวยุบยังตรงขา ใช้กำลังเพียงเล็กน้อยก็ดึงออกมาได้อย่างง่ายดาย*** เสียงเปลวไฟลั่นเพี๊ยะพะ เป็นอีกครั้งที่ว่านลุ่ยจ้องมองศัตรูของตนด้วยความเค
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 23.1 สำรวจทะเล 18+
คนป่าที่ 23สำรวจทะเล บนทางรกร้างภายในป่าเขา ว่านลุ่ยยืนโก้งโค้งเกาะเปลือกไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง พี่หมีใช้เท้าเขี่ยขาทั้งสองของนางออกให้แยกกว้าง จัดท่าจัดทางตามที่ต้องการ แล้วจึงเริ่มซอยสะโพกเข้าออกช้าๆ แล้วค่อยเร็วขึ้น เร็วขึ้น... “โอ้ย!จะเสร็จซักทีได้รึยัง ข้าปวดขา!” ว่านลุ่ยด่าทอคนด้านหลังด้วยภาษาต้าเว่ย นางอยากจะถีบเค้าให้กระเด็นตกเขานัก ตนท้องโตขนาดนี้ยังจะทำอีก ไม่เห็นใจกันบ้างเลย! พี่หมีเหมือนจะรู้ว่าตัวเมียของตนไม่พอใจ เค้ารัดเอวนางไว้แน่น เสยสะโพกเข้าออกสุดชีวิต จากนั้นตอกอัดเน้นๆเชื่องช้าอีกเจ็ดแปดครั้ง ปากก็ร้องครวญคราง อู อู อู “ป็อก!” เสียงบางอย่างเคลื่อนหลุดออก ไม่ต้องบอกก็ทราบได้ว่าตามเรียวขาหญิงสาว จะเปรอะเปื้อนเลอะเทอะเพียงใด นานสองนาน ว่านลุ่ยใช้น้ำจากกระบอกไม้ไผ่ที่นำมาทำความสะอาดกลีบท้อ นางไม่อยากขัดใจสามีมาก เมื่อเค้าต้องการนางก็จัดให้ จากนั้นทั้งสองก็ออกเดินทางต่อ เพราะตอนนี้เวลาไม่เช้าแล้ว ตะวันคล้อยบ่าย ว่านลุ่ยและพี่หมีเดินมาถึงยอดเขา จากถ้ำของนางมานี่ใช้เวลาเพียงครึ่งวั
อูก้า อูก้า เมียคนป่า สู้ชีวิต! ตอนที่ 22.2 ไข่หิน
บนชะง่อนหิน ใกล้ๆกับสระเล็กๆที่ว่านลุ่ยขุดขึ้นเพื่อรองรับน้ำจากกังหัน ต้นอ้อยที่นางปล้นชิงมาถูกหั่นเป็นท่อนๆ ฝังกลบไว้ตามคันดิน เมื่อมีเจ้าสิ่งนี้ นางก็ไม่จำเป็นต้องใช้น้ำผึ้งอีก รอให้พวกมันโตซักหน่อยค่อยขยายพันธุ์เพิ่ม จะได้เอามาคั้นน้ำเคี่ยวเป็นน้ำตาล เกือบสองปีที่ผ่านมานางได้พืชพันธุ์จำนวนมาก มีทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก แต่อาชีพของนางเมื่อก่อนเป็นแม่ค้า ทั้งยังขายเครื่องเทศนำเข้า นางย่อมรู้จักคัดแยกสิ่งที่กินได้และไม่ได้ เรื่องพวกนี้ถือเป็นพื้นฐานของเฒ่าแก่เนี้ย ไม่เช่นนั้นนางจะเปิดเหลาอาหารได้เป็นสิบร้านหรือ บนกำแพง พี่หมีเนื้อตัวเต็มไปด้วยดินโคลน แม้แต่เจ้าลาน้อยก็ถูกจับมาลากเกวียนไม้ บรรทุกก้อนหินที่เริ่มขนไกลขึ้นเรื่อยๆ เพราะแถวๆหมู่บ้านถูกนำมาใช้ก่อสร้างหมดแล้ว ว่านลุ่ยมองสามีชาวป่าของตนอยู่ที่ห่างไกล นางรู้สึกผิดนิดๆ เมื่อก่อนชายหนุ่มเพียงแค่ตื่นนอนแล้วเข้าป่าล่าสัตว์ ใช้ชีวิตอิสระเรียบง่าย แตกต่างจากทุกวันนี้ ต้องรับผิดชอบหลายหน้าที่ กับกลายเป็นว่าเหนื่อยกว่าเมื่อก่อนอีก “…” หญิงสาวมองบุรุษชาวป่าเดินเข้าๆออกๆหมู่บ้าน ทุ
