ตอนที่15

"ท่านแม่เจ้าขา"

เสียงเล็กที่ดังขึ้นอย่างออดอ้อนในขณะที่มือบอบบางของลี่เซียนกำลังสาละวนกับการทำซี่โครงหมูตุ๋นให้ร่างเล็กเป็นมื้อเย็นของวันนี้

"หืม ว่าอย่างไรจ๊ะคนเก่ง"

ปากกระจับสีชมพูระเรื่อที่ขานรับโดยไม่มองใบหน้าเล็กที่กำลังส่งสายตากับบ่าวคนสนิทอย่างมีเลศนัย

"ท่านแม่เจ้าขา หากมีคนมารับสำรับเย็นนี้ด้วยจะได้หรือไม่เจ้าคะ"

มือบางที่ปิดฝาหม้อหมูตุ๋นแล้วหันมามองใบหน้าจิ้มลิ้มและดวงตากลมโตใสแจ๋วที่มองมายังนางอย่างรอคอยคำตอบ

"ใครหรือจ๊ะ"

"สหายของลูกเองเจ้าค่ะ"

เห็นมารดาทำท่าครุ่นคิดจึงรีบเอ่ยเสียงใส

" สหายของลูกกล่าวไว้ว่า หากเป็นสหายกันแล้วการจะมาเยี่ยมเยือนสหายถึงเรือนมิใช่เรื่องแปลก หากแต่เป็นการแสดงความบริสุทธิ์ใจและจริงใจของตนต่อสหายที่คบหาและการมาทำความรู้จักกับผู้ใหญ่คือการให้เกียรติเจ้าค่ะ"

อืม ความคิดเข้าท่าช่างเป็นเด็กมีความคิดน่าคบหา ใช้ได้

มองเด็กน้อยตรงหน้าแล้วยกยิ้มหวานขึ้นก่อนจะเอ่ยอนุญาต

"เอาสิจ๊ะ"

"เย้ ท่านแม่ใจดีที่สุดเลย"

มือบางจึงยกขึ้นยีผมคนตัวเล็กอย่างมันเขี้ยว มิใช่ว่าแม่หนูน้อยชวนเพื่อนมาก่อนจะมาขออนุญาตนางหรอกหรือวันนี้จึงมาออดอ้อนให้นางทำซี่โครงหมูตุ๋นของชอบข