ตอนทิ่8

ดังนั้น พระไชยารองจึงได้ไม่เอะใจอะไร ที่อยู่ๆ ท่านนายอำเภอ ได้มาหา ตัวเองที่ห้อง โดยไม่สงสัยอันใด ดังนั้นตัวเองจึงถามเกี่ยวกับเรื่อง พระโอรสของตัวเองว่า จะให้ชื่อลูกอะไร ดังนั้น ท่านนายอำเภอตัวปลอมซึ่งได้สร้างพูดขึ้นว่า พระครรภ์ ทรงเป็นอะไร มากหรือเปล่า ดูแลดีหรือไม่ ตัวเองเสแสร้ง ทำเป็นดูแลและใส่ใจ แต่จริงๆแล้ว คนที่รู้เรื่องนี้ทั้งหมด ได้ทราบหมดแล้ว แม้กระทั่งท่านนายอำเภอที่โดนคุณใส่มนต์ดำก็ได้คายออกไป แต่กลับไปอยู่กับพระไชยาเองดังเดิม ดังนั้นถ้าใช่ยารองจึงไม่ทราบเลยว่าคนที่เป็นตัวปลอมนั้น คือเป็น ซึ่งเป็น ลูกศิษย์ของ หลวงพี่นั่นเอง เขาสามารถ แปลงกายเป็นโฉมผู้ใดก็ได้ ดังนั้น เขาจึงคิดว่า การช่วยเหลือครั้งนี้สมเหตุสมผล การแก้แค้นทำให้คนนึงตายใจ และทำให้ล่วงรู้ว่าเด็กในท้องนั้นไม่ใช่ลูกของท่านนายอำเภอแต่อย่างใดดังนั้นเขาจึงสร้างทำเป็นท่านนายอำเภอหลอกถามอะไรหลายๆอย่างกับพัชราลอง

เฉยๆ ตัว ปลอม ของพี่หนิง

เออจริงสิน้องหญิง เห็นเจ้าบอกว่า เจ้าไม่สบายไม่ใช่หรือ เห็นเจ้าบอกว่า เจ้าเจ็บท้องหรือ ข้าจึงเดินมาดูเจ้า เพราะข้ากลัวเกรงว่าลูกของข้า จะเป็นอันตราย ถ้าคิดว่าเจ้า เพื่อบอกอาการให้ข้ารับรู้ได้หรือไม่

พี่เหมย

ถ้าคิดว่าคงไม่เป็นไรกับมัน เรื่องแค่นี้ทำไม ท่านถึงต้องเป็นห่วงนักหนา ลูกนี้ลูกคนนี้ ข้าตั้งใจเขาเกิดมา ก็จะสืบราชวงศ์ ให้เก่งกาจในทุกเรื่องทุกด้าน ดังนั้นคำมั่นสัญญาของท่านที่อยากจะให้ข้าเป็นของเราท่านจะลืมหรือไม่

เผยอี้ ตัวปลอมอี้หมิง

เจ้าอย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลย ถ้าคิดว่า ให้ลูกออกมาก่อนดีกว่าไหม ตอนนี้ ข้าไม่ได้ลืมนะ แต่ข้าคิดว่ามันเร็วไปอ่ะ การแต่งตั้งพระมเหสีหรือตัวเองตั้งห้องเฮา มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะน้องหญิงและอีกอย่างนึงตอนนี้เองฮ่องเต้ฝ่าบาทก็ทรงปลิวมาไทยอยู่ ข้าคิดว่าถ้าไปพูดถึงตอนนี้ก็คงจะไม่ดีกับมันแล้วส่วนอีกอย่างถ้าใช้ยาเอง ก็ยังไม่ยอมรับท่านไม่ใช่หรือ

เหมยอี้

เออจริงสิจริงด้วย ข้าคิดว่า การที่พัทยาอีกนั้นไม่ยอมรับข้า อาจจะเป็นเพราะเรื่องที่ข้ามีลูกให้ท่านก็ได้ ดังนั้นพระใช่ยาเอกจึงไม่ยอมรับข้าในเรื่องนี้เพราะพระชายาเอกนั้นไม่สามารถจะมีลูกให้ท่านได้มีรู้สึกทายาทให้ท่านไม่ได้ยังไงล่ะ ข้ารู้ ประมาณใช้ยาเองน้อยอกน้อยใจ ที่ท่านมัวเอาแต่อยู่กับข้า ไม่ไปอยู่กับเขา ดังนั้นแค่จะคิดว่า อยากให้ท่านไปอยู่กับพัทยาอีกบ้าง ข้าเองก็ท้องแก่มากแล้ว แต่ค่านั้นอยากจะพักผ่อน แค่จึงอยากให้ท่านไปเยี่ยมพัทยาอีกบ้างน่ะ ข้ากลัวว่าพระชายาอีกจะเหงา จริงๆนะ

เผยอี้ อี้หนิงตัวปลอม

( เขาพูดอยู่ในใจว่า เจ้าน่ะ เหรอที่เป็นตัวการ ทำให้พี่สะใภ้ ต้องเจ็บตัวแบบนี้ แล้วนี่มันช่างเลวจริงๆ หลงคิดอยากจะเป็นใหญ่ ทั้งๆที่ก็รู้ว่าพระใช้ยาเองนั้น เป็นที่หนึ่ง ของท่านนายอำเภอ แต่ถ้าคิดว่าเด็กคนนี้ ไม่ใช่ลูกของพระท่านนายอำเภอซะด้วยซ้ำแต่เขากลับเสแสร้งว่าเด็กคนนี้เป็นลูกท่านนายอำเภออย่างนั้นหรือ สร้างสถานการณ์จริงนะเจ้าเนี่ย สงสัยข้าต้องแก้ผิดใหม่แล้วสิ)

เออน้องหญิงยังไงก็เจ้าบอกว่าเจ้าอยากจะพักผ่อนใช่หรือไม่ เอาอย่างนี้ ข้าอยากให้เจ้าพักผ่อนก่อนถ้าไม่รบกวนเจ้าแล้ว ข้าจะไปทำงานว่าราชการก่อน ถ้ายังไม่ว่างเข้าหาเจ้าเลยไว้มีโอกาสไว้ว่างๆข้าจะเข้าหามาเยี่ยมเจ้านะ ตอนนี้เจ้าก็ดูแลตัวเองให้ดีแล้วกันส่วนค่าจะไปทำงานแล้วล่ะ

เหมยอี้

ไ(ม่เป็นไรไม่เป็นไรฉันไปเถอะถ้าดูแลเองได้ขอให้ท่านว่างมาเยี่ยมข้าบ้างก็พอ

ทันใดนั้น เผยอี้ ที่เป็นตัวปลอมของ พี่หมิงก็ได้ ร่ำลาพระชายารองออกไปและดังนั้นเขาจึงเดินทางไปยังพระตำหนักขององค์รัชทายาทหรือพระยาเอกและจึงสั่งให้องครักษ์ได้เข้ามา อยู่ใน ห้อง และ ให้ไปตาม ท่านนายอำเภอหรือองค์ราชัน เข้าพบ และคุยถึงเรื่องนี้ โดยทันที)

พระตำหนัก องค์รัชทายาท

หมิงอ้าว

เอาล่ะฉันว่าอย่างไรบ้าง สาวได้ความอะไรไหม ข้าคงหวังว่าท่าน จะได้เรื่องได้ความนะ แล้วนางเชื่อท่านหรือไม่ ว่าท่านเป็นพระสวามีของเรา ท่านเองก็ดูไป ก็แอบคล้าย พี่หนิงเหมือนกันนะเนี่ย ฮ่าๆๆ ถ้าล้อเล่นข้าล้อเล่น แต่ตามความจริงแล้ว อยู่ลึกๆ ข้าก็โกรธเขาเหมือนกัน ที่เขาทำร้ายทุกปีค่า แต่ก็ช่างเถอะ ข้าก็ให้อภัยเขานานแล้วล่ะ ว่าแต่ว่า หลวงพี่ล่ะ หนูอี้ไปไหน มาพอดีเลย ทั้ง

หยงอี้

อี้หนิง ไม่ทราบว่า ท่านนายอำเภอหรือเจ้า จะหายโกรธข้าได้หรือยัง ตัวข้าเอง ก็ไม่ได้อยากแย่งคนของเจ้านะ เพราะอะไร เพราะข้าเห็นเจ้าเป็นเพื่อน ถึงเจ้าจะเคยโดนคำสาปมาแต่เจ้ารู้ไหมว่า คนที่ให้กำลังใจเจ้าคนที่ไม่เกลียดเจ้ารูปร่างหน้าตาอัปลักษณ์ของเจ้าถึงจะโดนคำสาปมากมายแค่ไหน เจ้ารู้ไหม เราไม่ควรปล่อย ให้เพชรหลุดลอยมือเจ้า พระยาเอก เป็นภรรยาที่ดีของเศร้า เราไม่ควรปล่อยมือไว้ใช้ยาอีกเช่นนั้นนะ

เฉินอี้หนิง

ข้าเข้าใจแล้วนะ ว่าแต่ว่า รุ่นน้องเจ้าที่อยู่ในสำนักของเจ้า รู้สึกว่าฝีมือการปลอมแปลงเป็นค่า จะเก่งพอทีเดียว แล้ว เจ้าคิดว่า พระชายาลองจะรู้หรือเปล่า ว่าคนที่ไปไม่ใช่ค่า สำหรับ เจ้าหมอนั่นเหรอ ค่าหรอกนะ เศร้าหมองนั่นน่ะ ก็แปลชมตัวเองได้เก่ง ข้าว่าจับไม่ได้หรอกเชื่อข้าสิ เหตุผลนี้ ใช่ไหม ที่เจ้า ไม่อยากเข้าไปหาพัทยาลอง แล้วอีกอย่างหนึ่ง แผนนี้ถ้าสำเร็จหลอกล่อยายไม่เท่านั้นออกมาได้ ถ้าคิดว่าเราคงจะสำเร็จแผนได้เหมือนกัน เพราะข้าคิดว่าเย็นไม่เท่านั้นน่าจะอาศัยเวทมนต์ดำเพื่อใส่เจ้านะ ก่อนหน้านั้น ถ้าได้รับข่าวคราวจากพัทยาอีกว่าน้องซุปแกงนั่น เป็นน้ำซุปแกงที่เราไม่ใช่เป็นคนทำแต่โดนอ้างว่าเป็นเจ้าทำให้ แต่จริงๆลดน้ำใจยากิน

หยงอี้

เรื่องนี้หรอ ครั้งแรกข้าก็รู้แล้วล่ะ แต่ว่า ข้อบังคับตัวข้าเองไม่ได้น่ะ ข้าก็รู้นะ แต่ พระชายาเอกบังคับเข้าไว้ ให้บอกเศร้า ในตอนนั้น เพราะข้าเกรงกลัวว่าถ้าข้าบอกเจ้าไปเจ้าก็คงไม่เชื่อนอกซะจากว่าข้าจะช่วยเหลือเจ้าถอนพิษคำสาปให้เจ้าก่อนแล้วถึงจะค่อยบอกเจ้าทีหลัง เพราะไม่งั้น ข้าคงจะช่วยเหลืออะไรก็ไม่ได้อีก เจ้าคงจะห้วงติดอยู่ในการเวลา ที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของผู้หญิงเจ้าเล่ห์คนนึง ก็เท่านั้นเองแหละ แล้วแต่เราจะหลอกล่อมายังไงเหรอ อีหมิง เจ้ามีวิธีหรือเปล่าล่ะ

เฉินอี้หนิง

ถ้าคิดว่าก็ยังไม่แน่ชัดว่าข้าจะจัดการพวกนางยังไงดี เอาอย่างนี้ ถ้าคิดว่าจะให้เผยอี้ ปลอมตัวเป็นข้าแล้วก็มีความส่องดูหนัง ว่าหน้าเป็นเช่นไร แล้วส่วน ถ้าจะให้ เผยอี้ ไปลองหลอกล่อยายไม่เท่านั้นดู หลอกถามสอบถามสอบถามดูว่า จะไม่เท่านั้นมาจากไหนอะไรยังไงแล้วใครเป็นคนจ้างวาน แต่ก่อนที่จะทำแบบนั้นข้าคิดว่าเราควรใส่ยานอนหลับ ในพัทยาลองก่อนไหม แล้วส่วนองครักษ์นั่น แต่คนใช้สาวใช้นั่น เราก็ ใส่ยา ให้หลับเช่นกัน แล้วก็จับมัดไว้รวมกัน แล้วส่วนนี้ไม่เท่า มันก็ ให้จับมัดมาเหมือนกันแต่คงจะมัดยากก็จริงนะ แต่เจ้ามีวิชานี้ มา วิชาใช้กับวิชา สามารถสู้กันได้ แต่ถ้านางแพ้ เจ้าก็พาตัวนำมาหาข้าได้เลย ข้าจะสืบสวนสอบสวนกับเจ้านี่แหละ สายเพลงไผ่ทุกคนได้รู้ว่าถ้าใช้ยาเรานี่แสบแค่ไหน เห็นทีก็ต้องขอออมแรงจากเจ้าแล้วแหละ ข้าขอเผยแรงจะเศร้าหน่อยนะ เพราะข้าอยากจะสั่งสอนคน ให้ได้รับรู้ การที่จะดูหมิ่นค่า อย่าศักดิ์ศรีฆ่าให้ข้าอยู่ใต้ ฟาตินผู้หญิงแบบนี้ มันไม่ถูกต้อง

( ทันใดนั้นเขาทั้งสามคน ก็ได้ รวมหัวหลอกล่อพระชายารองและลูกน้องให้กินยานอนหลับ ผสมใส่น้ำชาให้กินยานอนหลับ ดังนั้นจึงควบคุมและทำ ให้ทั้งสองคนนั้น รู้ว่าควรจะต้องทำเช่นไร ดังนั้นจึงสั่งให้หวังเฉินและหมิงอันเข้าไป จับมัดตัวแม่เฒ่ามาสอบถาม และสืบสวนเกี่ยวกับเรื่อง ไสยศาสตร์และเวทมนต์ดำ ดังนั้น ยายแม่เฒ่าก็ตกใจเป็นอย่างมาก ที่มีคนรู้ร่วมรับเรื่องนี้ดังนั้นนางจึงใช้สายเวทย์ไล่คาถาใส่ ทั้งสองผัวเมีย ที่เป็นองครักษ์ขององค์ราชันและพระยาอีก ดังนั้นจึงทำให้เขาเจ็บตัวทั้งคู่แต่ก็ไม่ยอมย่อท้อ คนที่เดินเข้ามาประคับประคองอีกทีก็คือหยงอี้ และเผยอี้ดังนั้นเขาทั้งสองคนจึงต่อต้านกันโดยทำให้ยายแก่แม่เฒ่าได้สูญเสียวิชา คาถาไร้ มนต์ดำ ดังนั้น ยายไม่เท่าตึงสู้กันไปสู้กันมาจนหมดฤทธิ์ คนที่พ่ายแพ้ก็คือ แม่เฒ่าจนทำให้ไม่เท่านั้นได้โดนจับมัดตัว มาสืบคดีและสืบสวนเรื่องราวต่อไปหาความจริง

พระตำหนัก ท่านนายอำเภอ

เผยอี้

จะว่าอย่างไร ใช้ไม่เท่า เจ้าอย่าคิดว่านายของเจ้า จะพ้นหนีรอดคดีนี้ไปได้นะ เจ้าบอกข้ามาเดี๋ยวนี้นะ ว่าเจ้าใส่ยาพิษอะไรลงไปให้พระยาอีก ถ้าเจ้าไม่พูด ข้าจะตบปากเจ้า 20 ครั้ง เจ้าจะเอายังไง ยัยงูพิษ

หนิงชุน

ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ.... พวกเจ้ามันช่างโง่ยิ่งนัก ฮ่าๆๆ ข้าไม่สนใจหรอกนะ ถึงพวกเจ้าจะบีบคั้นฆ่าให้ตายอย่างไร ถ้า ก็ไม่มีวันทรยศนายของข้าเด็ดขาด ข้ารู้ ข้าเห็นทุกอย่าง แต่สิ่งที่พวกท่านทำ ใช่ ข้ามีไสยเวทย์มนต์ดำ แต่ท่านหยง ถ้ามาวุ่นวายกับข้าทำไม ท่านไม่ใช่ศัตรูของข้า ศัตรูของข้า คือพระยาเอก

เฉินหนีอ้าว

เข้าไปเกี่ยวอะไรด้วย ข้าไปทำให้พวกเจ้าโกรธแค้นเครื่องอะไรข้าข้าไปฆ่าพ่อแม่เจ้างั้นรึ ข้าเป็นองค์รัชทายาทอยู่ดีๆ ถ้าไม่ข้าจะต้องเปลืองแรงไปทำร้ายคนของเจ้าแล้วนายของเจ้าคือใครกันรึ คับแค้นช้ำใจข้ายิ่งนัก ข้าไปแค่ ไปแย่งของของเขาหรืออย่างไร ไม่ใช่คนของเจ้าไม่แย่งคนของข้าอย่างนั้นหรือ ไม่ใช่สิต้องพูดให้ถูกสิว่า นายของเจ้าแย่งคนของข้ามากกว่า ข้าเป็นพระไชยาเอกไม่ใช่เพราะตำแหน่งอันใด ข้า แต่งงานกับพระสวามีของข้าอยู่แล้วแต่ในเมื่อคนของพวกเจ้าต้องการอยากได้พระสวรรค์มีของข้าข้าถึงจำใจจะต้องเอา สามีของข้าเป็นตัวแรกเชื่อมต่อระหว่างแผ่นดินของพวกเจ้าอย่างไรล่ะ พวกเจ้าจงรู้ไว้ ถึงข้าจะยอมเสียผัวให้คนของพวกเจ้าแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าถ้าจะมายอมเสียตำแหน่งของเขาให้กับพวกเจ้านะ เจ้ามันเลวต่ำช้า ถ้าไม่สน พรุ่งนี้ถ้าจะกราบทูลเสด็จพ่อ ให้ขับไล่ นางงูพิษอย่างไม่ใช่ยาลองออก และดูสิว่า เสด็จพ่อจะพูดเช่นไร ถ้าเจ้าไม่พูด ข้าก็จะประหารพวกเจ้ากระทิง

เผยอี้

ใจเย็นก่อ พะยะค่ะพระไชยาเอกกระหม่อมคิดว่า ถ้าเราจะประหารตอนนี้คงเป็นไปไม่ได้เรา ควรจะสืบหาเรื่องคดีนี้ให้รู้เรื่องก่อนนะพี่ค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราถึงค่อยประหารทีเดียวก็ยังไม่สายพี่ค่ะ

หมิงอันและหวังเฉิน

จริงด้วยพะยะค่ะ องค์รัชทายาทกระหม่อมเห็นด้วยกับทุกคน เพราะถ้าเรามัวแต่ไปทำตอนนี้แล้วจะไม่ได้หลักฐานอะไรเลยนะพี่ค่ะ แต่ค่ากระหม่อมคิดว่าถ้าเราจะจัดการใครสักคนหนึ่ง มันจะต้องมีหลักฐานให้แน่นหนาพอพยะค่ะ และอีกอย่างยายแม่เฒ่านี่ก็เป็นตัวก่อปัญหาแต่ทีแรก คนที่ สั่งก็คงจะเป็น พระยารองของเลยไม่เท่านี้มากกว่า

หย่งอี้

ใช่พัทยาเอก ท่านอย่าเพิ่งทำอะไรผมผ่านไป ยายเฒ่านี่ไม่เคยเปิดปากสักที เดี๋ยวข้าจะเป็นคนจัดการ ให้ยอมเปิดปากด้วยตัวเอง เพราะข้ารู้ว่านาง เป็นคนกลุ่มความรักทุกอย่าง คนที่สั่งเจ้า ไม่ให้ เปิดเผยเรื่องนี้ คือพระชายารองหรือไม่

หนิงชุน

ไม่ถ้าไม่ตอบต่อให้ข้าโดนประหารให้ตายอย่างไรหรือจะให้ข้าเป็นร่างไร้วิญญาณเช่นไร ข้าก็ไม่มีวันทรยศในของข้าเด็ดขาด เพราะอะไรรู้ไหม เพราะชีวิตกำมือ ทุกสิ่งทุกอย่าง ล้วนแต่เป็นกำมือของข้า ถึงเศร้าจะฆ่าข้าให้ตายเพื่อบีบแค้นในคำตอบค่ะ ข้าก็ตายอยู่ดี ต่อให้ข้าไม่บอกเศร้ายาพิษที่ข้ากินไปก่อนข้าก็ตายอยู่ดีไหม เพราะฉะนั้น ข้าไม่จำเป็นต้องบอกทุกท่าน ข้าบอกข้าก็ตายข้าไม่บอกข้าก็ตายอยู่ดี เพราะฉะนั้นพวกท่านจงปล่อยข้าไปซะเถอะ แล้วข้าจะไม่เอาความไม่เอาชีวิตพวกเจ้า

ช

( ทันใดนั้น พระชายา ก็ได้เข้ามากล่าวเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ดังนั้น พระชายาเอกจึงกล่าวว่า ถูกแล้ว ใช่หรือไม่ ดังนั้นพระชายาเอก ถึงได้สร้างแผน นี้ขึ้นมาเพื่อหลอกล่อ ให้พระไชยารองตายใจ ดังนั้นเขาจึง เททิ้งยาพิษที่อยู่ในน้ำซุป ของพระชายาเอกทิ้งทันทีแต่กลับต้อง น้ำซุปขึ้นมาใหม่ และ ให้องครักษ์ของ พระไชยา รองได้รับรู้ว่าค่าใช้จ่ายเองนั้นได้กินน้ำซุปที่ตัวเองทำไว้เรียบร้อยแล้ว ดังนั้น พระชายาเอกจึงแจ้งทำเป็นว่าตัวเองจะกระอักเลือด ทำให้พระยาเหล่านั้นแอบยิ้มที่มุมปาก หลังจากที่ พระสวามี เอกนั้น หรือท่านนายอำเภอได้ทราบข่าวเรื่องนี้ขึ้น ดังนั้นเขาจึงเสแสร้ง ให้เผยอี้ ปลอมตัวเป็นตัวเองและไปสืบเรื่องให้กระจ่าง จึงทำให้ ถ้าใช้ยา เองนั้น ต้องไม่พอพระทัย ที่รู้ว่า พระสวามีของตัวเองนั้น โดนคุณไสยไสยเวทย์มนต์ดำใส่เส้นนี้ จึงทำให้พระชายาเอกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ อยากจะฆ่าพัทยาลองเสีย แต่ก็ทำไม่ได้ ดังนั้น ท่าน นายอำเภอหรือพระสวามีเอกนั้น จึงได้สั่งให้คนจับตาดูพระไชยารองและคนของพัทยาลอง และให้จับตาดูแลแม่เท่านั้น ทันที

พระตำหนักองค์ราชทายาท

พัทยาเอกพะยะค่ะ กระหม่อมมีเรื่องจะกราบทูลพะยะค่ะ

เฉินหมิงอ้าว

ว่ามาสร้อยมีธุระสำคัญอะไร เจ้าจะแจ้งอะไรเราก็แจ้งไป ชอบบอกว่ามี เรื่องจะทูลเรา มีเรื่องจะบอกเราหรือ หวังว่าคงจะได้เรื่องใช่หรือไม่ เป็นเรื่องของพัชยาร้องกับแม่เท่านั้นใช่หรือไม่ เจ้าจงบอกเรามา แล้วเรื่องนี้ เจ้าอย่าทำอะไรกระตุกกระต่าย ให้พระชายาลอง เป็นที่น่าสงสัยของเราด้วยซ้ำ ว่าเรากำลังทำอะไรกันอยู่ เข้าใจหรือไม่

หมิงอัน

ทราบแล้วพะยะค่ะ วชิยะอีก อ้อจริงสิ กระหม่อมได้ข่าวมาว่า พัชญาลอง มักจะเข้าไปห้องของแม่เฒ่า แล้วหม่อมได้ข่าวว่า เรื่องนี้ของทางการนี้พระองค์ทรงไม่มีใครได้ล่วงรู้ว่ายาย กูยังไม่เท่านี่คือใครแต่กระหม่อมสั่งให้ หวังเฉิน ไปสืบมาแล้วพะยะค่ะ หวังเฉินบอกว่า หวังเฉินได้ข่าว พะยะค่ะ ชอบอาศัยอยู่โดดเดี่ยวไม่มีผัวไม่มีสามีไม่มีคนรักแต่นางอาศัยเวทมนต์ดำอยู่เพียงลำพังอยู่ในชายป่ากลางทุ่งนาทุ่งเขาอยู่ริมน้ำอยู่ที่หมิงเผยพะยะค่ะ มาเกี่ยวกับแม่เฒ่ ดังนั้นพระชญาลอง จึงสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อทำให้ท่านนายอำเภอได้หลงรักและรับรู้พะยะค่ะ าแม่เท่านั้นเป็นคนมีวิชาอาศัยศาสตร์เวทมนต์ดำ

หมิงอัน ถ้าไม่มีทิศทางไม่มีทางเหลือไม่มีที่ล้างอันใดไม่มีรูช่องหมู่อันใดที่จะทำให้ท่านนายอำเภอเปลี่ยนใจมารักนางได้เพียบค่ะดังนั้นนางจึงอาศัยไสยเวทย์เวทมนต์ดำเพื่อทำให้ทนายอำเภอหลงรักนางอีกครั้งพะยะค่ะ ดังนั้นจึงสั่งให้คนใช้และ องครักษ์ของตัวเองนั้น ไปตามแม่เฒ่าคนนี้มา และ สั่งทำให้แม่เฒ่าคนนี้ บอกว่าตัวเองเป็นญาติพี่น้องให้หลอกลวงฮ่องเต้ว่าเป็นญาติพี่น้องพะยะค่ะ ดังนั้นจึงทำแผนการโดยการใช้ยาปลุ แต่นางนัดใส่น้ำชาสำเร็จพะยะค่ะแต่ ไม่มีโอกาสที่จะได้นอนกับท่านนายอำเภอแต่ถ้านายอำเภอนั้นรู้ตัวเสียก่อน จึงวิ่งเข้ามาหาพัทยาเอกและได้หลับนอนกับพระชายาเอกเป็นเช่นนี้เพียบค่ะแล้วดังนั้นครั้งที่ 2 จึงเรียกท่านนายอำเภอ ให้ท่านนายอำเภอติดกับอีกครั้งแต่ดังนั้นท่านนายอำเภอดันไม่ว่างในวันนั้นพะยะค่ะในช่วงค่ำคืนในยามแรม 3 พัทยาเอกก็ได้อยู่กับทนายอำเภอพะยะค่ะ แต่ คนที่เข้าไปแทนนั้น เป็นองครักษ์ของตัวเอง ดังนั้นเขาสองคนนั้นจึงได้มีลักลอบความสัมพันธ์กัน โดยไม่คาดคิดพะยะค่ะดังนั้นพระชายาเอกจึงได้กล่าวแจ้งเตือน ทำให้ท่านนายอำเภอ ได้ไปแจ้งข่าวทราบข่าวคราวให้กับฮ่องเต้ได้รับรู้พะยะค่ะว่าพระนางองค์ราชทานย่านนั้นเป็นรองที่ 2 นั้นกำลังจะได้ถือกำเ คุณชายหยงอี้จะได้เดินเข้ามาจึงทำให้พวกเราได้พบเจอคุณชายอย่างพี่นี่แหละพะยะค่ะ นิดพะยะค่ะ แต่พอได้ทราบเรื่องนี้ดังนั้น กกำนันทำให้ ท่านนายอำเภอไปหาตัวเองที่ห้องและได้ถ่วงเวลาไว้ให้คนใช้ตัวเองนั้นถูกยากำจัดครั้งที่ 1

เฉินหมิงอ้าว

อ๋อเรื่องมันเป็นเช่นนี้นี่เอง นี่ก็แสดงว่านางต้องการพระสวามีของเรามากขนาดนั้นเลยงั้นรึนางคิดว่านางเป็นผู้หญิงแล้วนางจะมีพระโอรสให้ ดังนั้นถ้าให้ค่าเข้าใจว่า คือนางต้องหยอกยั่วข้าให้ข้าโมโหกับท่านนายอำเภอและทะเลาะเบาะแว้งกันจนทำให้มีดูช่องโหว่จนทำให้ข้ากับท่านนายอำเภอผิดใจกันใช่หรือไม่และดังนั้นนางจึงสร้างกระแสและสร้าง การวางแผนเอาไว้โดยการที่นางรู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์แต่นางไม่ทราบว่าตัวเองตั้งครรภ์จะ คนของตัวเองใช่หรือไม่ แต่เมื่อพอตัวเองได้รับรู้ตัวเองก็โมโหโวยวายไม่พอใจจะฆ่าเด็กให้ตายใช่หรือไม่ดังนั้นใช้ค่าเข้าใจใหม่ถือว่า ตอนนี้ ลูกที่อยู่ในท้องของนางก็คือเป็นลูกของอย่างซุนใช่หรือไม่แต่ไม่ใช่ลูกของพระสวามีของเราดังนั้นเราคิดว่าซื้อให้นางแส้ทำต่อไปแล้วข้าจะดูซิว่าน่าจะเสแสร้งอะไรได้อีกแล้วเรื่องนี้สว่างมีเรารู้หรือยังถ้ายังไม่รู้ ข้าว่าเราควรจะไปแจ้งให้เขารับรู้ก่อนดีไหม แล้วเราถึงจะได้แก้ไขได้อีก เราจะเลือกคิดว่าให้เรื่องนี้เป็นบทละครบทละครเรื่องนึง ที่นางได้สร้างสถานการณ์ในเมื่อนางสร้างขึ้นมา ข้าจะเล่นบทละครเรื่องนี้ให้สมจริงต่อไปก็แล้วกัน เอาเป็นว่าเรื่องน้ำซุปแกเรื่องนั้นที่คุณใช้อยู่ ได้นำน้ำซุป ของนางไปทิ้งและให้เช่าไปต้มมาใหม่เพื่อให้ค่ากินแล้วตกปลาใช่หรือไม่ ดังนั้นเอาอย่างนี้ ข้าจะสั่งการลงไปถ้าจะสั่งให้เจ้าไปแจ้งเตือนเสด็จพ่อเพื่อเป็นการ ล่อลวงนางให้นางตายใจว่าค่าแต่งตั้งคนใช้หลวงพี่ เป็นพระอนุ อีกคนนึง ได้หรือไม่

หนิงอัน

กระหม่อมว่าแผนนี้เป็นกับแผนที่ยอดเยี่ยมจริงๆนะพะยะค่ะ มัสยาเอก งั้นถ้าเป็นแผนนี้กระหม่อมคิดว่าน่าจะเป็นทางออกที่ดีนะพี่ค่ะ แล้วส่วนเรื่องทนายอำเภอกระหม่อมจะเป็นคนไปแจ้งข่าวให้พี่หวังทราบและที่หวังนั้นไปแจ้งข้อมูลเรื่องเก่าตรงจุดนี้ ถ้าท่านนายอำเภอทราบจะดีไหมพะยะค่ะ หรือว่าจะให้กระหม่อมไปแจ้งด้วยตัวเอง

เฉินหมิงอ้าว

ดีๆได้ เงินเจ้า เอาตามนั้นเลยละกันนะ แล้วก็แจ้งบอกถ้านายอำเภอว่า วันนี้แค่อยาก เขาหน่อย ข้าจะพูดถึงเรื่องนี้ให้เขาเข้าใจอีกที แล้วส่วนหลวงพี่พรุ่งนี้จะให้มาพบข้า เกี่ยวกับเรื่องการ ที่ข้าจะเข้าเสแสร้งเป็นอนุของข้า เข้าใจหรือไม่แต่เรื่องการเสียค่าทำให้เขาเป็นพระอนุชั่วคราว เรื่องนี้เจ้าจะทำให้เรื่องนี้บานปลายไม่ได้แล้วทำให้ถ้านายอำเภอรู้ไม่ได้เด็ดขาด ถ้าไม่อย่างนั้นท่านนายอำเภอ ได้ดีกับหลวงพี่หน้า แต่ถ้าคิดว่า ในเมื่อ ท่านนายอำเภอเคยรังแกข้า 1 ครั้งข้าจะแก้เผ็ดเขาโดยการที่ข้าจะให้หลวงพี่มาทำมาเล่นแสดงละครเพื่อเป็นการแก้เผ็ดเค้าด้วยเกลือก็แล้วกันถือว่าเป็นการลงโทษในตัวก็แล้วกันคนบ้าบออย่างเขาหนึ่งจะต้องโดนค่าแก้ผิดซะบ้าง น้อยมาตีค่าถ้าเป็นถึงก็ใช้ยาเองถือองค์รัชทายาทเขาเป็นแค่สามีข้าเขามีสิทธิ์อะไรมาตีข้าเพื่อให้ฟังคำสั่งของพัทยาลองมาตีค่าเช่นนั้นข้าก็จะแก้เป็นเขาโดยการทำให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจ ให้เขารู้ว่า ถ้าเขาทำกับข้าวแบบนี้ ข้าก็จะเป็นภรรยาของคนอื่นแทนเขา เข้าใจหรือไม่ แต่เรื่องนี้เจ้าต้องทำแผนแต่เด็ดขาดให้เขารับรู้ด้วยตัวเอง

หมิงอัน

ทราบแล้วพะยะค่ะ รัชย่าเอกงั้นก็หม่อมน้อมรับคำสั่งถ้าไม่มีอะไร งั้

นกระหม่อมจะทำตามหน้าที่เลยนะพี่อ่ะค่ะ งั้น กำหนดขอทุนลาเลยนะเพื่อนค่ะ

ทำไรทันใดนั้นพระชายาเอกก็จึงได้คิดแผนการ นี้ขึ้นมาโดยการสร้าง สถานการณ์และแก้เผ็ดท่านนายอำเภอโดยการทำให้ ฮ่องเต้ผู้เป็นพ่อของตัวเองนั้นแต่งตั้ง คุณชายหยงอี้ ให้มาเป็น พระอนุ หมายถึงพระสวามีเราอีก 1 คนเพื่อเป็นการเสแสร้งโดยการจับคนร้ายที่มาทำผิดและให้ยอมรับผิดในเรื่องของการใช้ด้วยมนุษยศาสตร์ดังนั้นตัวเองจึงแก้เผ็ด ทำให้ท่านนายอำเภอนั้นเข้าใจผิดเสียก่อน และทำให้รู้ว่าสิ่งที่พระชัยญาเอกธรรมนั้นล้วนแต่เป็นแผนการเพื่อจะจับตัวคนร้ายบงการทำให้ท่านนายอำเภอโดนสังเวชมนต์ดำ ดังนั้นพระชายาเอกจะสร้างแผนการนี้ขึ้นมาต้องการให้ท่านนายอำเภอนั้นได้รับรู้ทรัพย์ทราบด้วยตัวเอง และได้รับถึงความเจ็บปวดที่ตัวเองได้ทำกระทำกับตัวเองไว้เช่นกัน ดังนั้นใช้ยาเอกจึงสร้างแผนการหลอกลวงนี้ขึ้นมา จึงหลอกล่อให้ท่านนายอำเภอไว้วางใจก่อน ให้เชื่อว่าตัวเองโกหก ถ้านายอำเภอได้แล้ว และดังนั้นจึงได้คิดแผนการนี้เพื่อเป็นการให้พระยาร้องตายใจว่าท่านนายอำเภอนั้นทรงเกียรติทรงสร้างพระยาเอก และดนตรีก็ใช้ยาเอง มาตลอดเพราะอยู่ในใต้คำสั่งและอำนาจของตัวเองดังนั้นรัฐเอก จึงสั่งให้คุณชายอยู่ที่ เข้าพบตัวเองในวันถัดไปและได้พูดเกี่ยวกับเรื่องแผนการนี้และทั้งสังคมก็ได้ร่วมมือและร่วมแผนการในการครั้งนี้ดังนั้นพระยาเอกและพระยาร้องนั้นจึงเจอสถานการณ์โดยที่คับขันเพราะใช้ยารองนั้นเสแสร้ง ไปหาพัทยาเอกและทำเป็นพูดดีด้วยจนทำให้มัสยาเอกนั้นแปลกใจแต่ได้ทราบข่าวว่า น้องชาย อีก 1 คน ของหลวงพี่นั้นจะมาช่วยอีกแรง ในเรื่อง แผนการครั้งนี้ ทันใดนั้นพระใช้ยารองจึงได้ออกจากห้องไปแล้ว เขาเริ่มแผนการกระบวนการในเรื่องนี้ทันที

ดังนั้น พระชายาเอกจึงได้ เอ่ยคำพูดในใจของตัวเองขึ้นมาว่า

(เฉินหมิงอ้าว

ไอ้ผัวบ้าไอ้ผัวเวรไอ้สามีตะไลเจ้าแกล้งข้า ข้าจะแก้เผ็ดเศร้า แล้วตีข้า เพื่อนางหรอ หนอยแน่ คืนนี้คอยดูนะถ้าจะไม่ให้เจ้าเข้าห้องข้าอีกเลย ข้าจะให้เจ้าสำนึกผิดอยู่ข้างนอกนั่นแหละ หนอยแน่ ใครบางใครสั่งให้เจ้าบังอาจมาตีข้า ไม่รู้แหละ เรื่องนี้ข้าจะทำให้เจ้าผิดไปเลย ถ้าจะทำให้เจ้าร้องไห้ โดยการฆ่าจะให้โยงอี้มาเป็นพระอนุของข้า ดูซิว่า เจ้าจะกล้าตีข้าอีกหรือไม่คนบ้าอย่างเจ้า ข้าต้องแกล้งเจ้า สวามีหยังเจ้าข้าต้องเอาเรื่อง ถ้าข้าไม่ทำแบบนี้เจ้าก็ไม่เข็ด เจ้านะรู้จักข้าน้อยไปเสียแล้ว คนบ้าอย่างเจ้า ต้องดูเสียบ้างแหละ ไม่งั้นข้าไม่หายเจ็บปวดแน่ หมั่นไส้ มึงไม่อย่า

หวังนะพรุ่งนี้ข้าจะให้เจ้าโดยหวังแล้วคืนนี้ข้าจะนอนกับเจ้า เชอะ

พระตำหนักท่านนายอำเภอ

หนิงอัน

)

พี่หวัง ฤาษีหน้าท่านไม่ดีเลย จะไม่เป็นอะไรหรือเปล่า เออนี่ ถ้านายอำเภออยู่หรือไม่ ถ้ามีเรื่องจะมาแจ้งข่าวบอกเจ้านายอำเภอน่ะ อ้อจริงสิ นี่ ข้าเอาข้าวกล่องนี้ฉันชอบ มาให้ด้วยนะ ทั้งกินหรือเปล่า ถ้าเหนื่อยก็พักบ้าง ไม่ใช่เจ้ามาดูแลอยู่อย่างนี้ตลอดนะ

หวังเฉิน

ฮ่าๆๆ

อะไรกัน ไม่ได้อยู่ด้วยกัน นานๆแบบนี้ คิดถึงข้าล่ะสิ ปัดโธ่เอ้ย ขอบใจนะ ลำบากเศร้าแล้ว เอากล่องข้าวมาให้ข้าแบบนี้ แล้วจะไม่กินหรือไง เจ้าเป็นห่วงข้าเกินไปแล้ว ถึงเจ้าจะเป็นภรรยาข้าก็ไม่ได้หมายความว่า เศร้า จะต้องดูแลข้าไปตลอดนะ เจ้าหัดห่วงตัวเองบ้างดูแลตัวเองบ้างสิ ไม่ใช่คอยเอาแต่ดูแลข้าแบบนี้ ข้าต่างหากที่ต้องเป็นคนเอาใจเจ้า ข้าต่างหากที่เป็นคนต้องดูแลเจ้าไม่ใช่เจ้าดูแลข้า เอาเป็นว่าถ้าเจ้ามีเรื่องอยากจะให้ข้าไปบอกท่านนายอำเภอทำไมไม่เข้าไปพร้อมกันล่ะ เอาอย่างนี้ ถ้างานเราเสร็จเย็นนี้เมื่อไหร่ วันนี้ข้าจะทำกับข้าวให้เจ้ากินนะ เจ้าเหนื่อยมามากแล้วนะ หมิงอันเจ้าดูแลข้าดีทุกอย่างเลย ค่านี่เลือกคนไม่ผิดจริงๆที่แต่งงานกับเจ้า ถึงแม้เราจะทะเลาะกันเป็นบางครั้งบางคราวแต่เจ้าก็ดีกับข้าเสมอเลย

หนิงอัน

อะไรกัน พี่หวังท่านพูดมากเกินไปแล้ว นี่เวลาทำงานไม่ใช่เวลามาหยอกล้อกันนะ ถ้ามีอะไรก็ไม่รู้ ผู้ให้ข้าเขินอยู่เรื่อย ถ้าเจ้าไม่ใช่สามีข้า ข้าก็ไม่สนใจหรอก ที่ข้าเอาข้าวกล่องมาให้ท่าน เพราะข้าอยากท่านได้กิน ท่านเหนื่อยก็ข้ามมามากแล้วอดทนเพราะค่ามามากแล้วน่ะ เฮ้ย เวลานี้เวลางาน แล้วข้าเนี่ย จะไม่หยอกล้อกับเจ้าทำไมเวลานี้ล่ะเนี่ย ปัดโธ่เอ๊ย เจ้านี่ ฉันเถอะ เอาเป็นว่าใครมีเรื่องรบกวนสักหน่อยแล้วกัน คืออย่างนี้ เพราะใช่ยายเอกสั่งให้ข้ามาบอกให้ก็ได้อำเภอ ไปหานะ เพราะจะคุย หารือด้วยเท่านั้นเอง แล้วอีกอย่างหนึ่งฝ่ายข้ามาบอกเจ้าบอกว่า ให้เจ้า วานไปบอกคุณชายหลวงพี่ว่า พรุ่งนี้ก็ใช่ยารอง จะ เข้ามาหาก็ใช่ยาอีก ดังนั้น พัทยาเอกจึงอยากให้คุณชายหลวงพี่แซมทำเป็นพระอนุ ให้พระไชยาลองรายจ่ายนิดหน่อยนะ เพราะข้ารู้ว่า เขาใช้ยาเรานั้นตับจับตามอง แล้วใช่ยาเอกอยู่ เขาคงคิดว่า ท่านนายอำเภอจะหลงรักไม่ใช่ยาเก่งมากกว่าตัวเองน่ะ นางก็เลยคิดอยากจะมาดูให้เห็นกับตาว่า ถ้าใช่ยายเอ๋นั้นมีพระอนุขึ้นมาใหม่อีกคนนึงหรือพระสวามีเราอีกคนนึงแค่นั้นเองเพื่อเป็นการหลอกตาน่ะ ท่านพี่จะช่วยข้าได้หรือไม่

หวังเฉิน

เออได้สิ เดี๋ยวข้าจะไปแจ้งข่าวให้ท่านนายอำเภอทราบนะ จะได้ไม่ต้องกลัว อ่ะนี่ พรุ่งนี้วันเกิดเจ้าหนี้ งั้น ถ้าเจ้าไม่ว่าอะไร ข้าจะชวนเจ้าไปเดินเล่น เจ้าจะได้ไม่ต้องเครียดกับเรื่องงานไง อย่างน้อยเขาก็มีเวลาอยู่กับเจ้า ข้าคิดว่าท่านนายอำเภอกับพระชายาเอกคงจะไม่ถือสาข้าหรอกมั้งเนาะอย่างน้อยนานๆทีข้าพเจ้าจะได้อยู่ด้วยกันบ้าง เอาจริงๆนะข้าก็อยากมีมึงอยู่กับเจ้าบ้าง ได้ไหมล่ะ พรุ่งนี้วันเกิดเจ้าด้วยนี่ ฉัน ขอแทนใจของข้าพรุ่งนี้ก็พาเจ้าไปซื้อก็แล้วกันก็จริงสิ ถ้าคิดว่าตอนนี้มันดูไม่สวยแล้วนะ ถ้าเป็นไปได้พรุ่งนี้เขาจะพาเจ้าไปซื้อเป็นแบบผมใหม่ดีหรือไม่ ถ้าเรายิ้มเขินอายแบบนี้ ทำไมกัน เราเป็นสามีภรรยากันแบบนี้ ก็ยังไม่หายเขินไข้อีกหรอ ฮ่าๆๆ ถ้าคิดว่าคืนนี้ ข้าคงต้องจัดการเจ้าซะแล้วล่ะมั้ง ไม่ต้องมาทำตายั่วข้าวแบบนี้นะ เจ้าไปได้แล้ว ส่วนเรื่องนั้นแหละอำเภอเขาจะจัดการให้

(; ดังนั้นหวังเฉินจึงได้เดินเข้าไปหา หมิงอันและโอบกอดอย่างอ่อนโยน ดังนั้นจึงทำให้หมิงอันได้สบตา กับหวังเฉินอีกครั้ง หลังจากนั้นหวังสนจึงได้โอบกอดและผู้กระซิบข้างหูขึ้นว่า เขานั้นรักหมิงอันเป็นอย่างมากดังนั้น เขาจึงบรรจงสู่ปากอีก 1 ครั้ง เพื่อทำให้หมิงอันนั้น ได้วางใจ ว่าเขารักจริงๆ เขาจะไม่แย่จากกันจริงๆ จึงทำให้หมิงอันนั้น หากเขินอยู่ตลอดเวลา และหัวใจเต้นแรง ไม่เป็น จังหวะอยู่ตลอด ทำให้เขานั้นตกใจเป็นอย่างมาก และทำอะไรไม่ถูก และโอบกอด หวังถึงเช่นกัน )