บทที่ 250

คำพูดของฉินซูทำให้ฉินหงชะงัก ทำเขาถึงกับพูดมิออก เขารู้ดีว่าฉินซูพูดถูก เรื่องสำคัญเช่นนี้ เป็นใครก็คงมิทิ้งหลักฐานชัดเจนถึงเพียงนี้ได้

ฉินซูยังคงกล่าวต่อ “จดหมายฉบับนี้ยังมีตราประทับของข้าอีกต่างหาก หรือกลัวว่าคนอื่นจะมิรู้ว่านี่เป็นฝีมือข้าหรืออย่างไร? หลักฐานเช่นนี้ดูจงใจเกินไปหน่อยกระมัง?”

ฉินหงแสดงอาการลังเลเล็กน้อย แต่ก็ยังพูดต่อ “หึ ตอนนั้นท่านคงกังวลจนมิทันได้คิดถึงรายละเอียดพวกนี้ ตอนนี้พยานและหลักฐานมีครบแล้ว เป็นท่านแน่ ท่านสังหารน้องหก มิว่าจะแก้ตัวอย่างไร ท่านก็หนีความจริงมิพ้น! เสด็จพ่อ กระหม่อมขอให้มีการไต่สวนสามสำนัก เพื่อตรวจสอบความผิดของฉินซูด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

หลังจากที่ฉินหยางกล่าวจบ หวังฉือ ตุลาการศาลต้าหลี่ก็ออกมากล่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า “ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่า การพิจารณาคดีองค์รัชทายาทเช่นนี้มิใช่เรื่องล้อเล่น หากไม่มีหลักฐานที่แน่นหนา การสั่งไต่สวนสามสำนักจะส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวง ขอฝ่าบาททรงตรึกตรองให้ดีด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

เนี่ยหง ผู้ตรวจการจากสำนักผู้ตรวจการก็เสริมว่า “กระหม่อมเห็นด้วยกับหวังฉือ ข้อมูลที่เรามีในตอนนี้ยังมิมากพอที่จะดำเนินการตรวจสอบคดีอง