เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 730
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-20 18:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 731
เห็นว่าหลี่หลงหลินชื่อเสียงโด่งดังมากขึ้นเรื่อยๆ หลี่จือนั่งไม่ติดตั้งแต่แรกแล้ว อยากแสดงผลงานต่อหน้าฮ่องเต้หวู่ เพื่อแย่งชิงความโปรดปรานถือสิทธิ์อะไร เรื่องที่เจ้าเก้าทำได้ ข้าจะทำไม่ได้หรือ!ยิ่งไปกว่านั้น...ครั้งนี้หลี่หลงหลินพยายามกดราคาธัญพืช บรรเทาทุกข์ผู้ประสบภัย เห็นได้ชัดว่าล้มเหลวไปแล้ว!เจ้าเก้ากลายเป็นอดีตไปแล้ว!ในช่วงวิกฤตเช่นนี้ถึงตาข้าเจ้าสี่จะต้องลุกออกมา กอบกู้สถานการณ์ และแสดงความโดดเด่นให้ทุกคนได้เห็น!ฮ่องเต้หวู่มองเขาด้วยสีหน้าเคลือบแคลงใจ “เจ้าสี่ เจ้าแน่ใจหรือว่าเจ้าทำได้? ลองบอกข้ามา เจ้าคิดจะทำเยี่ยงไร?”หลี่จือเคยเป็นองค์ชายที่ฮ่องเต้หวู่ทรงโปรดปรานที่สุดครั้งหนึ่ง...ฮ่องเต้หวู่เคยคิด แต่งตั้งหลี่จือเป็นองค์รัชทายาท ให้เขาได้สืบทอดบัลลังก์ปรากฏว่า ต่อมาฮ่องเต้หวู่ก็พบว่า...หลี่จือนั้นโง่เง่าสิ้นดี!เหตุผลที่เขาเคยดูฉลาดหลักแหลม สำคัญคือมีตู้เหวินยวนอยู่เบื้องหลัง คอยวางแผนให้เขาตอนนี้ ตู้เหวินยวนถูกกำจัดไปแล้วหลี่จือยังสามารถพึ่งพาใครได้อีก?สำหรับหลี่จือที่ทำผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฮ่องเต้หวู่แทบไม่มีความเชื่อใจอีกแล้วหลี่จือกลับพูดอย่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 732
ฮ่องเต้หวู่ได้ยินดังนั้น ถึงกับตกใจการควบคุมราคาธัญพืชครั้งนี้ องค์ชายเก้าที่แต่ไรมาเขาไว้วางใจ กลับไม่มีผลงานเลยตรงข้ามกันเป็นองค์ชายสี่ที่เขาเมินข้ามไป กลับทำได้ดีสถานการณ์พลิกผันไปจากเดิมทั้งหมดแล้ว!“เจ้าสี่ อย่างไรเสียก็เป็นลูกชายของเรา!”ฮ่องเต้หวู่รู้สึกปลื้มปีติภายในใจ มองทางเว่ยซวิน “บอกเรา องค์ชายสี่ทำได้เยี่ยงไร?”เว่ยซวินตอบด้วยเสียงเคร่งขรึม “องค์ชายสี่พาคน ไปจับกลุ่มพ่อค้าธัญพืชจำนวนหนึ่ง และได้ตัดหัวผู้นำกลุ่ม เชือดไก่ให้ลิงดู! พร้อมทั้งสั่งให้ทุกร้านค้าธัญพืชจะต้องเปิดขาย มิหนำซ้ำจะต้องจำหน่ายธัณพืชในราคาที่สูงถึงสิบเท่า!”ฮ่องเต้หวู่ชะงัก เอ่ยปากอย่างตกใจ “ตั้งแต่ยามใดที่เจ้าสี่ กลายเป็นคนเด็ดขาดเช่นนี้! การจัดการกับพ่อค้าคดโกง ก็ต้องใช้วิธีการรุนแรงเช่นนี้! ฆ่าได้ดี!"สำหรับพ่อค้า โดยเฉพาะพ่อค้ากักตุนธัญพืช ฮ่องเต้หวู่ไม่มีความรู้สึกดีอันใดวิธีการเด็ดขาดขององค์ชายสี่ เขากลับรู้สึกมีความสุขมากยิ่งขึ้น!“เรียกองค์ชายสี่เข้าวังเดี๋ยวนี้!”ฮ่องเต้หวู่รู้สึกอารมณ์ดีอย่างมาก พูดว่า “ครั้งนี้ เราจะตกรางวัลเจ้าสี่ดีๆ!"เว่ยซวินค้อมตัว “กระหม่อมน้อมรับคำสั่ง”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 733
“ผู้ตรวจการฝ่ายบรรเทาทุกข์นี้ เจ้าก็ไม่ต้องเป็นแล้ว กลับไปคิดทบทวนตนเองดีๆ ตกลงเจ้าทำผิดที่ใด!”หลี่จือได้ยินถ้อยคำนี้ สีหน้าพึงพอใจกระบี่ชื่อวิหคมังกรแห่งต้าเซี่ยเป็นกระบี่อาญาสิทธิ์ เขาอยากได้มานานมากแล้ว สังหารชนชั้นสูง ตัดหัวขุนนางได้!หลี่หลงหลินก็อาศัยกระบี่อาญาสิทธิ์เล่มนี้ มาใช้ตบหน้าเขาอย่างแรง!ฮึๆครั้งนี้ เจ้ามอบกระบี่อาญาสิทธิ์ออกมา คอยดูเถอะข้าจะล้างแค้น ฟันหน้าเจ้าจนเละ!หลี่หลงหลินเงยหน้าขึ้น พูดว่า “เสด็จพ่อ! กระบี่อาญาสิทธิ์ ลูกสามารถยกให้ได้! ผู้ตรวจการฝ่ายบรรเทาทุกข์นี้ ลูกไม่เป็นก็ได้! แต่ ท่านบอกว่าลูกทำผิด ให้ลูกกลับไปคิดทบทวน ลูกไม่ยอมรับ!”“ลูกไม่ได้ทำผิด!”ฮ่องเต้หวู่กริ้วมาก ตะคอกว่า “เจ้าเก้า ถึงตอนนี้แล้ว เจ้ายังกล้าปากแข็งอยู่อีกหรือ? เจ้าไม่ได้ทำผิด? หรือว่าเป็นเราที่ทำผิด! ใช่! เราไม่น่าหลงเชื่อเจ้า ให้เจ้าไปทำหน้าที่ผู้ตรวจการฝ่ายบรรเทาทุกข์!”“เราสั่งให้เจ้าควบคุมราคาธัญพืช แต่เจ้าไปทำอะไร?”“ถึงขั้นร่วมมือกับเหล่าพ่อค้าคดโกง เพิ่มราคาธัญพืช ทำร้ายประชาชน!”“เจ้า...เจ้าคิดจะทำให้เราโมโหตาย เจ้าถึงจะยอมกระนั้นหรือ?”“แต่เจ้าสี่ เวลาแค่สาม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 734
หลี่จือไม่ยอมรับ เถียงกลับอย่างดื้อดึง “เจ้าเก้า เจ้าอย่ามาพูดจาเหน็บแนมอยู่ที่นี่! ต่อให้ข้าจะไม่สามารถควบคุมราคาข้าวได้ ถึงไม่มีผลงาน อย่างน้อยก็มีความพยายาม! เจ้าเล่า? เจ้าทำอะไร?”หลี่หลงหลินยิ้มเย็น “ผลงาน? การกระทำของท่านไม่เพียงไม่มีผลงาน แต่ยังกลับตาลปัตรอีกด้วย!”ฮ่องเต้หวู่ขมวดคิ้วแน่น “กลับตาลปัตร? สถานการณ์คงไม่ แย่ลงไปมากกว่านี้หรอกกระมัง?”หลี่หลงหลินถอนหายใจ พูดว่า “ลูกไม่ปล่อยธัญพืช อย่างน้อยราษฎร์ยังพอมีความหวัง แต่ องค์ชายสี่กลับใช้วิธีรุนแรง บังคับพ่อค้าธัญพืชให้ขายในราคาต่ำ ตรงข้ามกันเปิดเผยไพ่ตายของราชสำนักออกมาแล้ว!”“ทำให้ราษฎร์ได้รู้ว่า ราชสำนักไม่สามารถหาธัญพืชให้เพียงพอได้!”“ราคาธัญพืชของตลาดมืด พุ่งขึ้นไปถึงห้าสิบเท่าของราคาปกติแล้ว!”ห้าสิบเท่า...ฮ่องเต้หวู่ได้ยินจำนวนชวนให้ตกตะลึงนี้ ทรุดนั่งลงบนเก้าอี้มังกร พูดไม่ออกอยู่นานราคาธัญพืชในเมืองหลวง สูงขึ้นถึงจุดสูงสุดในประวัติศาสตร์ต่อให้เป็นปีที่เกิดภัยแล้งจนข้าวไม่งอก ก็ยังไม่เคยเห็นราคาสูงมาก่อนแต่ปีนี้กลับเป็นปีที่มีฝนตกต้องตามฤดูกาล การเก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์!ในปีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ราคาธัญ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 735
ฮ่องเต้หวู่มองหลี่หลงหลินอย่างเหลือจะเชื่อ พูดอย่างตกตะลึงว่า “หนึ่งเดือน...เจ้าใช้เวลาเพียงแค่หนึ่งเดือน ก็สามารถทำได้กระนั้นหรือ?”หลี่หลงหลินพยักหน้า ตอบอย่างมั่นใจว่า “ทำได้พ่ะย่ะค่ะ! แต่ลูกมีเงื่อนไขหนึ่งข้อ!”ฮ่องเต้หวู่ขมวดคิ้วเล็กน้อยเจ้าเก้าดีไปทุกอย่าง ยกเว้นอยู่อย่างเดียวชอบยื่นเงื่อนไขนัก!แม้ภายในใจจะไม่ค่อยพอใจ แต่ฮ่องเต้หวู่ก็จนใจ จึงพยักหน้าตอบว่า “เงื่อนไขอะไร?”หลี่หลงหลินหันมองทางหลี่จือแวบหนึ่งก่อนจะพูดว่า “ผู้ตรวจการพี่สี่คนนี้ มีแต่จะสร้างความวุ่นวาย ไม่แต่งตั้งจะดีเสียกว่า!”ฮ่องเต้หวู่ชะงักไปพูดตามสัตย์จริง เงื่อนไขของหลี่หลงหลินไม่นับว่าเลยเถิดเกินไปไม่ว่าจะในราชสำนัก หรือในกองทัพ ก็ต้องมีเพียงเสียงเดียวเท่านั้นการบรรเทาทุกข์ก็เช่นกันหากมีขุนนางผู้ตรวจการสองคน ยังเป็นศัตรูกัน ต่างฝ่ายต่างขัดแย้งกัน แล้วผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาจะเชื่อใคร?ยิ่งไปกว่านั้นฝีมือเพียงเล็กน้อยของหลี่จือนั้น ได้พิสูจน์แล้วว่าไม่สามารถใช้การได้ปล่อยให้เขาดำรงตำแหน่งผู้ตรวจการฝ่ายบรรเทาทุกข์ต่อไป ก็ไม่เหมาะสมจริงเสียด้วยฮ่องเต้หวู่ใคร่ครวญ พยักหน้าพูดว่า “ตกลง! เรารั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 736
เวลานี้หลี่หลงหลินพาซูเฟิ่งหลิงเข้าวังพร้อมกัน มุ่งหน้าไปยังตำหนักหยั่งซินซูเฟิ่งหลิงสวมชุดเกราะเต็มยศ มือถือทวนเงิน คาดกระบี่ยาวไว้ที่เอว ผมหางม้าถูกรวบขึ้นสูง เดินตามอยู่ข้างกายหลี่หลงหลิน เบ้ปากพูดว่า “ตอนนี้ท่านทำอันใดกัน ถึงกับต้องให้ข้าเข้าวังมาเป็นเพื่อนด้วยหรือ?”หลี่หลงหลินยักไหล่ ตอบอย่างเอือมระอา “ข้ากลัวตาย! ระยะนี้ มักมีราษฎร์คิดจะฆ่าข้า!”หลี่หลงหลินมิได้พูดเกินจริงนับตั้งแต่ไฟมังกรเผายุ้งฉางหลวง เริ่มทำให้ราคาธัญพืชพุ่งทะยานชื่อเสียงของหลี่หลงหลิน ก็ดิ่งลงราวกับน้ำตกลงจากที่สูงสามพันฉื่อ กลายเป็นเน่าเหม็นฉาวโฉ่ราวกับอึสุนัขทุกครั้งที่เขาปรากฏตัว ก็จะถูกราษฎร์ปาผักเน่าและไข่เน่าดังนั้น...ตอนนี้ไม่ว่าหลี่หลงหลินจะไปที่ใด ล้วนต้องให้ซูเฟิ่งหลิงคอยอารักขาอย่างใกล้ชิด ถึงจะสามารถวางใจได้ซูเฟิ่งหลิงพูดเสียงเย็นชา “ไร้สาระ! หากท่านไม่ใช่สามีของข้า ข้าเองก็อยากจะใช้ทวนแทงท่านหลี่ปี่เซียะคนนี้ให้ตายไปเสียเลย จะได้เป็นการช่วยเหลือราษฎร์!”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ พูดว่า “แต่นับจากวันนี้ไป ความคิดของเจ้าที่มีต่อข้า จะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง!”ซูเฟิ่งหลิงแค่นหัวเราะเส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 737
นี่คือความรักสุดท้ายจากพ่อของฮ่องเต้หวู่!แม้ว่าหลี่หลงหลินจะเข้าใจ แต่เขากลับไม่คิดที่จะหลบหนี พูดยิ้มๆ “ลูกเข้าวังมาวันนี้ เพราะมีสิ่งมงคล มากราบทูลเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ!”ฮ่องเต้หวู่เผยสีหน้างุนงง “สิ่งมงคล?”ท่าทีตอบสนองแรกของเขา คือคิดว่าหลี่หลงหลินลูกอกตัญญูคนนี้หมดหนทางเยียวยาแล้วถึงขั้นนำสิ่งมงคลมาหลอกลวงตน!สิ่งที่เรียกว่ามงคลนั้น ในสายตาของเขาก็คือการเสแสร้งแกล้งทำเท่านั้น!มีประโยชน์หรือ?สามารถแก้ปัญหาขาดแคลนธัญพืชได้หรือ?ทำอะไรไม่ได้ทำได้เพียงแค่หลอกตนเองเท่านั้น!หลี่หลงหลินเห็นฮ่องเต้หวู่ไม่เชื่อ พูดยิ้มๆ ว่า “เสด็จพ่อ ลูกไม่ได้พูดถึงสิ่งมงคลที่ไร้ตัวตน แต่เป็นสิ่งที่สามารถมองเห็นได้ สัมผัสได้! หากมีสิ่งนี้ ไม่เพียงแต่จะช่วยแก้ปัญหาธัญพืชในครั้งนี้เท่านั้น! นับจากนี้ไป แคว้นต้าเซี่ยจะไม่มีวันขาดแคลนธัญพืชอีกเลย! และจะไม่มีราษฎร์อดตายอีก!”? ? ?ได้ยินถ้อยคำนี้ ยังไม่ต้องพูดว่าฮ่องเต้หวู่อึ้งงันไปแล้วแม้แต่ขุนนางบุ๋นบู๊ทั้งหลายที่ยืนอยู่บริเวณประตู ก็ล้วนตกตะลึงเหม่อไปองค์ชายเก้ายังไม่ตื่นหรือ?ตกลงเขากำลังพูดเรื่องอะไรอยู่?นับจากนี้ไป ต้าเซี่ยจะไม่มีราษ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 738
ณ ภูเขาทิศประจิมเทียบกันแล้ว ที่นี่กลับดูเป็นระเบียบเรียบร้อยยิ่งกว่ามากที่ดินที่เคยรกร้าง ถูกบุกเบิกกลายเป็นทุ่งนาอันกว้างใหญ่ไพศาล มองเห็นจนสุดขอบฟ้าหลี่หลงหลินพาเหล่าสตรีทั้งหมดของสกุลซู ไปจนถึงเหล่าเกษตรกรมารอรับเสด็จฮ่องเต้หวู่ลงจากรถม้ามังกร ขมวดคิ้วแน่น “สิ่งมงคลเล่า?”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ ชี้ไปที่ทุ่งนาข้างหลัง “ทูลเสด็จพ่อ ที่นี่ก็คือสิ่งมงคลพ่ะย่ะค่ะ!”ขุนนางทั้งหลายต่างหันมามองหน้ากันสิ่งมงคล?ที่นี่มีแค่ทุ่งนา มีสิ่งมงคลที่ใดกัน?ฮ่องเต้หวู่ขมวดคิ้ว ตวาดอย่างโกรธเกรี้ยว “เจ้าเก้า! เจ้ากำลังหลอกเราอยู่หรือ?”ขุนนางหลายคนต่างส่งเสียงร้องรับ “องค์ชายเก้า! ท่านหลอกลวงเบื้องสูงถือเป็นความผิดใหญ่หลวง!”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ พูดอย่างไม่รีบร้อนไม่ลนลาน “เสด็จพ่อ และขุนนางทุกท่าน! ขอให้พวกท่านตอบคำถามหนึ่งข้อ! ธัญพืชหนึ่งพันจินต่อไร่ ใช่สิ่งมงคลหรือไม่?”หนึ่งพันจินต่อไร่?ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างงุนงงในยุคสมัยโบราณ เพราะไม่มียาฆ่าแมลงและปุ๋ย ไปจนถึงข้าวลูกผสมปริมาณธัญพืชย่อมต่ำมาก!นาข้าวดีหนึ่งไร่ มากที่สุดสามารถผลิตข้าวได้สองถึงสามร้อยจินสำหรับพืชชนิดอื่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 816
เพียงแค่พริบตาเดียว เหยลวี่เกอนักรบอันดับหนึ่งของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ถูกซูเฟิ่งหลิงตัดหัว ศีรษะที่เปื้อนเลือดของเขาถูกทวนเงินยกขึ้นสูง การจับกุมผู้นำท่ามกลางกองทัพนับหมื่นนั้น เหมือนหยิบของในถุง! หืม... ฉากการฆ่าที่น่าสยดสยองนี้ทำให้คนจำนวนมากถอนหายใจด้วยความตกใจ เหล่าขุนนางข้าราชการต่างก็ตกตะลึง มองไปที่ซูเฟิ่งหลิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ แม่เสือโคร่งช่างน่ากลัว! โชคดีที่นางเป็นผู้หญิง ถ้าเป็นผู้ชายล่ะก็ จะน่ากลัวขึ้นอีกเท่าไหร่ ฮ่องเต้หวู่ดวงตาเป็นประกายขึ้นมา แล้วเอ่ยชมว่า “หญิงแกร่งที่ไม่แพ้ชาย เป็นเทพีสงครามที่แท้จริง!” แต่มีเพียงเว่ยซวินเท่านั้นที่มองไปที่หลี่หลงหลินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเห็นใจ และเอ่ยด้วยเบาว่า “องค์ชายเก้าลำบากท่านแล้ว” ในทันใดนั้น หลี่หลงหลินก็รู้สึกอยากจะร้องไห้ เพื่อนรู้ใจจริงๆ! เขาอยากเชิญเว่ยซวินไปที่หอเซียนเมามาย และดื่มกันสักสามร้อยจอกเพื่อให้ลืมทุกข์! เมื่อเห็นเหยลวี่เกอรบจนตัวตาย กองทัพชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็เสียขวัญทันที! ทหารใหม่ตระกูลซูบดขยี้ไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง สังหารคนไปนับไม่ถ้วน เลือดไหลนอ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 815
หลี่จือหน้าซีดเผือด! จบแล้ว! ลูกธนูอยู่บนสายธนู ต้องยิงออกไปแล้ว! เขาไม่อยากก่อการกบฏ แต่ตอนนี้ก็ต้องทำแล้ว! “ฆ่า” เหยลวี่เกอยกดาบงอสูงขึ้น ตะโกนเสียงดัง พลางนำทัพม้าฝ่าไปข้างหน้า มุ่งตรงไปยังซูเฟิ่งหลิง! ทหารชั้นยอดของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจำนวนหนึ่งพันนายตามหลังมาด้วยความเร็วและพลังที่น่าทึ่ง ราวกับคลื่นยักษ์! จางเฉวียนตาเบิกกว้าง ขมวดคิ้วและตะโกนเสียงดังว่า “ยิงธนู!” พรวดๆๆ... ลูกธนูพุ่งลงมาเหมือนพายุฝนที่โหมกระหน่ำ ทหารชั้นยอดแถวแรกของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือล้มลงราวกับต้นข้าวที่ถูกเคียวเกี่ยว อย่างไรก็ตาม ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือที่อยู่ข้างหลัง ก็ต้องเหยียบศพของสหายร่วมรบ ยังคง เดินหน้าบุกเข้าอย่างไม่เกรงกลัวความตาย ฉากนี้ทำให้ทหารห้าพันนายของจางเฉวียนรู้สึกขนลุกซู่ นี่คือชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือหรือ? แค่พันนาย แต่มีพลังเหมือนกับกองทัพล้านนาย! สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือ พวกเขาไม่กลัวความตาย! นี่มันยังเป็นคนอยู่หรือ? แทบจะเหมือนสัตว์ประหลาดแล้ว! กองทัพตระกูลซูที่ปกป้องเขตเหนือมาหลายปี ต้องต่อสู้กับศัตรูที่น่ากล
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 814
เซียวเซวียนเช่อมองหลี่จือด้วยสายตาเย็นชาและดูถูก เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว องค์ชายสี่ท่านคิดจะถอยแล้วหรือ? มันสายเกินไปแล้ว!ถึงแม้ฮ่องเต้หวู่อาจจะยังมีใจอ่อนและปล่อยท่านไป แต่หลี่หลงหลินล่ะ? ตอนนี้เขาคือรัชทายาทที่ตัดสินโทษอย่างเด็ดขาด เขาจะต้องชำระบัญชีกับท่านจนหมดสิ้น ถอยไปก็เท่ากับตาย! ไม่สู้ลองต่อสู้ไป! อาจจะยังมีโอกาสรอด! หลี่จือตัวสั่นสะท้าน สีหน้าแสดงความโลภออกมา ใช่แล้ว! บัลลังก์ฮ่องเต้ใกล้แค่เอื้อม แค่ฆ่าฮ่องเต้หวู่และเจ้าเก้า เขาก็สามารถขึ้นครองบัลลังก์ได้แล้ว ส่วนการฆ่าพ่อหรือ? ตอนนี้หลี่จือไม่สนใจแล้ว ประวัติศาสตร์จะถูกเขียนโดยผู้ชนะ ยิ่งไปกว่านั้น เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหมดล้วนสนับสนุนเขา รวมทั้งผู้บันทึกเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ด้วยแค่สาดน้ำสกปรกโยนความผิดไปที่หลี่หลงหลิน แล้วยืนยันว่าเขาคือคนที่ฆ่าพ่อ เป็นขุนนางกบฏ ส่วนตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์! อย่างไรก็ตาม ด้วยทหารชั้นยอดของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเพียงหนึ่งพันนาย ยังไม่พอที่จะสู้กับทหารใหม่จากตระกูลซูสองพันนายได้ หลี่จือจึงรู้สึกไม่มั่นใจ ดีที่สุดคือขอความช่วยเหลือจากจางเฉวียนที่มีท
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 813
โดยเฉพาะขุนนางกลุ่มข้าราชการ สีหน้าของพวกเขาซีดเหมือนกระดาษ พวกเขายืนข้างผิดแล้ว! หากหลี่หลงหลินขึ้นครองราชย์ สำหรับพวกเขาก็จะมีแต่ความเดือดร้อน! หลี่จือมึนงงไปหมด ตัวเขาเสียสติไปครู่หนึ่งและพูดออกมา “ทำไม? เสด็จพ่อ ทำไมพระองค์ถึงลำเอียงขนาดนี้ ประกาศให้เจ้าเก้าเป็นองค์รัชทายาท? พระองค์โดนเจ้าเก้าขู่หรือเปล่า ถ้าเป็นเช่นนั้น พระองค์ก็เพียงแค่กะพริบตาให้ข้าหน่อย!” ฮ่องเต้หวู่โกรธจัด และตะคอกออกมา “กะพริบตาหรือ? ไปตายซะ! เจ้าบอกว่าข้าลำเอียง! เจ้าเก้าได้ทำความดีมา ผลงานของพวกองค์ชายไร้ประโยชน์ทั้งแปดคนรวมกันแล้ว ยังไม่เท่าผลงานของเขาเลย!” “ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นเลย เพียงแค่ครั้งนี้ ข้าถูกพิษของสารหนู!” “หากไม่ใช่เพราะเจ้าเก้ามีฝีมือการแพทย์สูงส่ง ช่วยให้ฟื้นคืนชีพได้!” “ข้าคงจะสิ้นไปแล้ว!” เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหลายต่างตกตะลึง แท้จริงแล้ว ฮ่องเต้หวู่ถูกพิษสารหนูจริงๆ! ข่าวลือนี้ไม่ผิด! สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือ หลี่หลงหลินสามารถแก้พิษสารหนูได้ด้วย? นี่มันไม่น่าเชื่อเลย! การช่วยชีวิตคนคนหนึ่งเป็นการสร้างคุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะก
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 812
ฮ่องเต้หวู่ยังไม่ตาย? เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหลายแทบไม่เชื่อหูตัวเอง พวกเขาได้รับข่าวที่แน่ชัดว่า ฮ่องเต้หวู่ถูกวางยาพิษจากยาพิษสารหนู ใครเป็นคนวางยานั้นไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือ ยาพิษสารหนูไม่มีทางรักษาได้ และต้องตายอย่างแน่นอน! เพียงแค่ฮ่องเต้หวู่สิ้นพระชนม์ หลี่หลงหลินก็จะกลายเป็นกบฏ! แต่... ถ้าฮ่องเต้หวู่ยังไม่ตาย นั่นก็จะเป็นปัญหาใหญ่แล้ว! หลี่จือหัวเราะลั่น “เจ้าเก้า เจ้ากำลังจะตายแล้ว ยังทำอวดเก่งอยู่หรือ! เสด็จพ่อของข้าเสวยยาพิษและสิ้นพระชนม์ไปแล้ว เจ้าจะอวดเก่งอะไร? ยังจะพาเสด็จพ่อมาออกมาอีกหรือ? คงจะเป็นแค่ร่างไร้วิญญาณที่ถูกพามาใช่หรือไม่? ฮ่าฮ่าฮ่า…” ทันใดนั้น เสียงเอ่ยอย่างโกรธจัดก็ดังขึ้น “เจ้าสี่ ข้าตายแล้วเจ้าดูมีความสุขมากนะ!” ทุกคนหันไปมอง ต่างก็ตกตะลึง เห็นชายคนหนึ่งในชุดมังกรเดินออกมาช้าๆ โดยมีเว่ยซวินคอยพยุง ใบหน้าขมวดคิ้วเต็มไปด้วยความโกรธ ฮ่องเต้หวู่? เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหมดต่างตกตะลึง แม้สีหน้าจะซีดเซียวและดูอ่อนเพลีย แต่ก็ชัดเจนว่าเป็นฮ่องเต้หวู่! และไม่ใช่ใครมาปลอมเป็นคนอื่น รูปลักษณ์อาจสามารถปลอมได้ แต่ความย
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 811
“มีเพียงหลี่หลงหลินเท่านั้นที่ไม่ควรเป็นฮ่องเต้!” ถ้าเขาเป็นฮ่องเต้แล้วจะมีชีวิตรอดได้อย่างไร? ต้องรู้ว่าไม่ว่าจะอยู่ข้างตู้เหวินยวนหรือองค์ชายสี่ ทุกๆ อย่างฝ่ายเป็นศัตรูกับหลี่หลงหลิน ฎีการ้องเรียนเขามีเป็นกองๆ! ปัญหาคือหลี่หลงหลินมีพระราชโองการในมือ แบบนี้แล้วจะทำอย่างไรดี? ในขณะนั้น พระราชโองการได้ถูกส่งมาถึงหลี่จือ หลี่จือปรายสายตามองแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยยิ้มเยาะ “เจ้าเก้า กลอุบายนี้ของเจ้า หลอกคนอื่นได้ แต่หลอกข้าไม่ได้หรอก! พระราชโองการนี้ต้องเป็นของปลอมแน่! เจ้ากับพวกนักโทษเว่ยซวินร่วมมือกันทำพระราชโองการปลอมขึ้นมา สมควรถูกลงโทษเช่นไรดี!” เมื่อเหล่าขุนนางข้าราชการได้ยิน ก็เหมือนตื่นจากความฝันทันที ไม่ว่าจะเป็นราชโองการจริงหรือเท็จ แต่พระราชโองการนี้ต้องเป็นของปลอม! ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น... หลี่หลงหลินจะไม่เพียงแต่ได้เป็นองค์รัชทายาท แต่ยังได้เป็นฮ่องเต้ด้วย! วันสิ้นโลกของพวกเขากำลังมาถึง “ใช่แล้ว มันต้องเป็นของปลอม!” “เว่ยซวิน! เจ้ากล้าร่วมมือกับเจ้าเก้า วางแผนล้มล้างอำนาจหรือ?” “ฆ่าล้างพวกขันที กำจัดคนชั่ว!” “องค์ชายเก้า ท่านคือกบฏ รีบมอบตัวซะ!” เหล่าข
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 810
“ดีจริงๆ เลยนะ เจ้าเก้า!”“ถึงขั้นกล้าประกาศตัวเป็นรัชทายาท เป็นการกระทำที่เลวร้ายและไร้ศีลธรรมอย่างยิ่ง!”บนใบหน้าของหลี่จือ นอกจากความตกตะลึงแล้ว ยังปรากฏความยินดีจนแทบปิดไม่มิด!ทำไมเจ้าหกถึงล้มเหลวในการก่อกบฏ?นอกจากถูกหลี่หลงหลินคนต่ำช้ากลั่นแกล้งแล้วยังมีอีกหนึ่งสาเหตุสำคัญยิ่ง นั่นคือ เจ้าหกหมายจะปลงพระชนม์ฮ่องเต้เพื่อขึ้นครองบัลลังก์!ถึงแม้จะสำเร็จ แต่บัลลังก์เขาก็ไม่มั่นคง!เพราะเขาไม่มีฐานะที่ชอบธรรมแม้แต่หลี่เฟิงอวิ๋น ซีเหลียงอ๋องผู้มีความสามารถมาก เคยบุกเข้าไปถึงตำหนักหยั่งซินได้สำเร็จ เหตุใดถึงล้มเหลวทั้งที่ใกล้จะสำเร็จอยู่แล้ว?เพราะขาดฐานะที่ชอบธรรมเช่นกัน!จริงๆ แล้ว หลี่จือเองที่ไม่กล้าก่อกบฏมาตลอด ก็เพราะการไม่มีฐานะที่ชอบธรรม เกรงว่าจะถูกตราหน้าว่าเป็นผู้ขึ้นครองบัลลังก์อย่างไม่ถูกต้อง!แต่ตอนนี้มันได้เปลี่ยนไปแล้วเจ้าเก้าช่างโง่เขลานัก! ไม่เพียงแต่ใช้พิษสังหารฮ่องเต้ แต่ยังกล้าประกาศตัวเป็นรัชทายาท และสวมชุดรัชทายาท!นี่มันไม่ต่างอะไรกับการมอบคำว่าฐานะที่ชอบธรรมมาให้ตนถึงมือ!ตราบใดที่ตนกำจัดเจ้าเก้าผู้ทรยศคนนี้ได้ ก็สามารถขึ้นครองบัลลังก์ได้อย่างส
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 809
ในมือของหลี่จือมีกำลังชั้นยอดจากกองทัพชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเพียงหนึ่งพันนายเท่านั้นเมื่อเทียบกับกองกำลังเขาทิศประจิมสองพันนายแล้ว จำนวนกำลังพลของเขาถือว่าด้อยกว่ามาก!หากเปิดศึกขึ้นจริง ผลแพ้ชนะย่อมยากจะคาดเดาแต่เมื่อเพิ่มกองทัพป้องกันเมืองห้าพันนายของจางเฉวียนเข้ามา สถานการณ์ก็พลิกผัน!ชัยชนะครั้งนี้ย่อมแน่นอน!หลี่จือเผยรอยยิ้มบาง ก่อนจะกล่าวว่า “หรงกั๋วกง ให้ลูกชายของเจ้าถอยไป! มิเช่นนั้น ดาบและหอกมันไร้ตา!”ในตอนนี้ จางเฉวียนเปรียบเสมือนถูกวางอยู่บนเตาร้อน ไม่มีทางเลือกอื่นใด จึงต้องกัดฟันเดินไปยังหน้าประตูวัง พลางตะโกนด่าทออย่างเกรี้ยวกราด “จางอี้ เจ้าลูกดื้อ รีบมานี่!”จางอี้ในชุดมัจฉาบิน คาดดาบปักลายที่เอว เดินมาหาจางเฉวียน แล้วกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ท่านพ่อ อย่าทำให้ลูกลำบากใจเลย!”เพี๊ยะ!จางเฉวียนตบหน้าจางอี้เต็มแรง ก่อนจะตวาดลั่น “หลีกไป! ข้าจะเข้าไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท! ใครกล้าขวางทาง ข้าจะสังหารไม่ปรานี!”เมื่อคำสั่งถูกประกาศ กองทัพป้องกันเมืองก็พุ่งเข้าไปในพระราชวังราวกับคลื่นทะเลองครักษ์เสื้อแพรซึ่งมีกำลังเพียงไม่กี่ร้อยนาย ไม่อาจต้านทานกองกำลังจำนวนมหา
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 808
จวนขององค์ชายสี่หลี่จือเงยหน้าหัวเราะลั่น “ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เจ้าเก้าสุดท้ายก็ทนไม่ไหว ต้องเรียกกองกำลังเขาทิศประจิมเข้าวังจนได้! ดูเหมือนในวังจะเกิดเรื่องใหญ่จริงๆ! นี่แหละ โอกาสของข้ามาถึงแล้ว!”เซียวเม่ยเอ๋อร์ที่เชื่อฟังและปฏิบัติตามทุกอย่าง พิงอยู่ข้างหลี่จือ พร้อมรอยยิ้มเย้ายวน “นี่เป็นโอกาสดีที่สวรรค์ประทานให้! ข้าขออวยพรให้องค์ชายสี่ได้รับชัยชนะ และขึ้นครองบัลลังก์!”หลี่จือชะงัก “เจ้าจะไม่เข้าวังไปกับข้าหรือ หรือว่าเจ้าไม่อยากเห็นเจ้าเก้าถูกจับกุมและถูกประหารด้วยตาตัวเองหรือ?”เซียวเม่ยเอ๋อร์หัวเราะเบาๆ “ข้าเป็นเพียงสตรี! เรื่องที่ต้องเห็นเลือดขอข้ามเถอะ! ให้ท่านราชครูไปกับท่านแทนเถิด!"หลี่จือพยักหน้าเหตุผลที่เขาอยากให้เซียวเม่ยเอ๋อร์ไปด้วยก็เพราะกองทัพชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือพันนายเหล่านี้ รับคำสั่งจากเซียวเม่ยเอ๋อร์หรือเซียวเซวียนเช่อเท่านั้นในเมื่อเซียวเม่ยเอ๋อร์ไม่ไป เซียวเซวียนเช่อไปก็เหมือนกัน!ยิ่งไปกว่านั้น ราชครูชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ยังเป็นคนที่เฉลียวฉลาดและเปี่ยมด้วยเล่ห์กลในช่วงเวลาสำคัญ เขาอาจกลายเป็นกำลังสำคัญที่ช่วยให้แผนการสำเร็จลุล่วง!หลี่จื
