เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 676
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-06 18:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 677
“พอดี พวกเขาปล้นทองเหลืองเงินขาวมากมายที่แดนเหนือ ยังมีเงินอีกด้วย!”“แน่นอนว่าต้องคิดหาหนทาง นำเงินทองชุดนี้เข้ามา ไปซื้อธัญพืช!”สีหน้าลั่วอวี้จู๋ตกตะลึงพรึงเพริด “คณะทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ? ท่านหมายความว่า พวกเขาใช้คณะทูตปิดบัง นำทรัพย์สินที่ปล้นจากแดนเหนือ ทั้งหมดขนส่งมายังต้าเซี่ยเพื่อซื้อธัญพืช?”หลี่หลงหลินพยักหน้า เปล่งเสียงเครียด “นี่ก็คือภารกิจที่แท้จริงของคณะทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ! เพื่อทำให้ภารกิจนี้สำเร็จ พวกเขาจะต้องทำทุกวิธี อยู่ที่ต้าเซี่ยไม่ยอมจากไป!”ลั่วอวี้จู๋ตกตะลึงพรึงเพริดจนไม่มีอะไรให้พูดเสริมอีก ดวงตาเบิกกว้างเดิมทีต้าเซี่ยก็ขาดแคลนธัญพืช!กอปรกับมีผู้ลี้ภัยมาจากแดนเหนือหนึ่งแสนคน ต่อให้รวมธัญพืชทั้งหมดแล้ว ก็ยังกระเบียดกระเสียรหนัก ไม่หิวตายก็ไม่เลวแล้ว!ในช่วงเวลาสำคัญนี้ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือถึงขั้นอ้างการแต่งงาน แท้จริงแล้วเพื่อมาซื้อธัญพืชธัญพืชปริมาณมาก เข้าสู่ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเช่นนั้นต้าเซี่ยจะทำเยี่ยงไร?จะต้องมีคนมากมายหิวตาย!คนหิวตายมากมายนับหมื่นลี้ แลกลูกประทังชีวิต ไม่ใช่เรื่องเกินจริง!น่าแค้นใจที่สุดคื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 678
ลั่วอวี้จู๋ขมวดคิ้ว ใคร่ครวญครู่หนึ่ง พยักหน้าเห็นด้วยถ้อยคำนี้ของหลี่หลงหลิน ไม่ใช่กำลังทำให้คนตกใจหากราชสำนักเข้าร่วมด้วย ตรงข้ามกันอาจเกิดความโกลาหลชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจะฉวยโอกาสนี้ก่อความไม่สงบ ดึงราคาธัญพืชให้สูงขึ้นราษฎร์ซื้อธัญพืชราคาสูงไม่ไหว เว้นเสียแต่ก่อกบฏแล้ว ก็ไม่มีทางเลือกอื่นลั่วอวี้จู๋พูดเสียงสั่น “เช่น...เช่นนั้นพวกเราจะทำเยี่ยงไร? หรือว่า ทำได้เพียงรอความตาย? รอดูชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก่อความไม่สงบ ขโมยธัญพืชของต้าเซี่ยไป?”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “ไม่! ที่พวกเราต้องทำนั้นง่ายมาก! นำเงินทุนทั้งหมดของภูเขาทิศประจิมออกมา ช่วงชิงธัญพืชกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ!”ลั่วอวี้จู๋ลังเลอยู่บ้าง “องค์ชายเก้า ทำเช่นนี้ จะได้แน่หรือ? หรือว่า จะไม่ทำให้ราคาธัญพืชสูงขึ้น?”หลี่หลงหลินมั่นใจมาก พูดยิ้มๆ “พี่สะใภ้ใหญ่วางใจเถอะ! ทำตามคำสั่งข้า พวกเราจะต้องชนะ! จำไว้ นี่คือสงครามการแย่งชิง!”ร่างอรชรของลั่วอวี้จู๋สั่นสะท้าน สีหน้าเคร่งขรึมไม่ผิด!นี่คือสงครามการแย่งชิง!การค้าดุจสนามรบยิ่งไปกว่านั้นยังเกี่ยวข้องกับความเป็นตายของราษฎร์มากมายในต้าเซี่ย!จะต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 679
ฮ่องเต้หวู่พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “รับซื้อธัญพืชก็คือก่อกบฏ! เช่นนั้นคนทั่วหล้า ยังจะมีคนดีอยู่อีกหรือ! ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าเก้าพูดกับเราตั้งแต่แรกแล้ว วางแผนกักตุนธัญพืชและหญ้า ปีหน้าจะไปปราบชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ!”“เจ้าเก้านี่คือกำลังขจัดความกังวลแทนเรา!”เว่ยซวินไม่พูดมากอีก โค้งคำนับ “กระหม่อมน้อมรับพระราชโองการ!”อย่างไรเสียผู้ตรวจการก็เป็นขุนนางบุ๋น ปลดออกหรือไม่ เกี่ยวอันใดกับขันทีคนหนึ่งอย่างข้ากันเล่า?แท้จริงแล้ว เว่ยซวินอยากปลดผู้ตรวจการออกอีกสองสามคนด้วยซ้ำหลีกเลี่ยงมิให้พวกเขาเป็นแมลงวัน ส่งเสียงหึ่งๆ ทั้งวัน ซ้ายก็พูดว่าสุนัขถูกตอน ขวาก็พูดว่าขันทีบัดซบ คิดๆ ดูแล้วก็อึดอัดรำคาญใจ.........ณ จวนองค์ชายสี่นับตั้งแต่หลี่จือและเซียวเม่ยเอ๋อร์กำหนดการแต่งงานแล้วคณะทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็ย้ายออกจากเสนาบดีกรมพิธีการทูต เข้ามาอยู่ในจวนขององค์ชายสี่อ้างเหตุผลน่าฟัง ทั้งคู่ต้องการสานสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นแท้จริงแล้ว เพราะเสนาบดีกรมพิธีการทูตมีคนมาก เรื่องที่ไม่สามารถทำอย่างเปิดเผยออกมาได้มากมาย ย่อมไม่สะดวกไปทำเทียบกับจวนขององค์ชายสี่แล้ว ปลอดภัยมากก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 680
ล้อรถสั่นสะเทือนรถม้าหรูหรานับสิบกว่าคัน กำลังมุ่งหน้าสู่ภูเขาทิศประจิมเจ้าของร้านแต่ละคนล้วนสวมใส่ผ้าไหม ลงจากรถม้า รวมตัวกันที่ห้องรับแขก สนทนาทักทายปราศรัยกัน“เจ้าของร้านหลี่ เจ้าเองก็มาแล้ว!”“คิกๆ เจ้าของร้านอู๋ พวกเราไม่ได้พบหน้ากันเสียนาน!”คนเหล่านี้ล้วนเป็นพ่อค้าธัญพืชมีหน้ามีตาในเมืองหลวง ต่างรู้จักกันดีเบื้องหลังของพ่อค้าธัญพืชเหล่านี้ ล้วนมีขุนนางใหญ่ในราชสำนักคุ้มครองอยู่แต่หน้าตาขององค์ชายเก้า พวกเขายังต้องมอบให้เพราะเหตุนี้ พวกเขาได้รับคำเชิญจากภูเขาทิศประจิม ก็รีบเดินทางมาตอนนี้เอง ผู้เฒ่าจิตใจแจ่มใสมีชีวิตชีวา ผมขาวรัศมีไม่ธรรมดา เดินเนิบนาบเข้ามาภายในห้องรับแขกพวกพ่อค้าธัญพืชต่างตกตะลึง ลุกขึ้นโค้งคำนับ “สวี่เหล่า ลมอะไร หอบท่านมาได้เล่า!”“คารวะสวี่เหล่า!”“สวี่เหล่า ร่างกายท่านยังแข็งแรงดีจริงๆ!”พวกพ่อค้าธัญพืชต่างเรียกขานกันว่าเจ้าของร้าน เว้นเสียแต่ผู้เฒ่าท่านนี้ถูกเรียกว่าสวี่เหล่า มองออกถึงความน่าเลื่อมใสและสูงศักดิ์ส่วนสาเหตุนั้น กลับง่ายมากหลังแปดหอการค้าใหญ่ล้มลงแล้วสวี่เหล่าท่านนี้ก็โดดเด่นขึ้นมาอย่างกะทันหัน กลายเป็นผู้นำของพวกพ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 681
“สัญญาหนี้ขององค์ชายเก้า อย่างไรข้าก็ไม่สามารถยอมรับได้!”“พวกเจ้าไปคิดหาวิธีกันเองเถอะ!”พวกพ่อค้าข้าวได้ยินอย่างนั้นก็เข้าใจแล้วสวี่เหล่าได้แสดงความตั้งใจแล้วว่าต้องการจัดการกับองค์ชายเก้าแน่นอนว่าพวกเขาอยากจะยืนข้างสวี่เหล่า!อย่างที่สวี่เหล่าเคยพูดเอาไว้เดิมทีพวกเขาก็ได้กำไรน้อยอยู่แล้ว เงินทุนหมุนเวียนยาก และจำเป็นต้องการเงินสดก้อนใหญ่เพื่อซื้อข้าวใหม่!การทำสัญญาหนี้ พวกเขาไม่มีทางรับได้จริงๆ“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็มาร่วมแรงร่วมใจกัน หักหน้าองค์ชายเก้าผู้นั้นกันเถอะ!”“ทุกคนเชื่อฟังท่านสวี่เหล่าก็พอแล้ว!”“เบื้องหลังของสวี่เหล่ามีผู้ช่วยเสนาบดีกรมคลัง! ต่อให้เป็นองค์ชายเก้า ก็ต้องไว้หน้าผู้ช่วยเสนาบดีกรมคลัง!”พวกพ่อค้าข้าวรวมตัวกันทันทีในเวลานี้ลั่วอวี้จู๋สวมชุดกระโปรงสีขาว ยิ้มอย่างอ่อนโยน เดินมาที่ห้องรับแขก ดวงตาคู่งามนั้นกวาดมองทุกคน “เถ้าแก่ร้านทุกท่าน องค์ชายเก้าเชิญไปพบ! ตามข้ามาเจ้าค่ะ!”เหล่าพ่อค้าข้าวต่างก็มองหน้ากัน ตามหลังลั่วอวี้จู๋ไป เดินผ่านโรงเรียนทหารซีซาน มุ่งหน้าไปยังอาคารสูงบนยอดเขาที่ลานฝึกซูเฟิ่งหลิงกำลังพาเหล่าทหารฝึกซ้อมกันอยู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 682
หลี่หลงหลินกวาดตามองกลุ่มพ่อค้าข้าว แล้วพูดเข้าประเด็น “ข้าเรียกพวกเจ้ามาเพื่อจะเรียกเก็บข้าว!”เรียกเก็บข้าว?เมื่อเหล่าพ่อค้าข้าวได้ยินอย่างนั้น ก็ตกใจจนหน้าถอดสีอย่างอดไม่ได้ ดูโศกเศร้าราวกับบิดรมารดาตายจากไปไม่ได้ซื้อ?แต่คือเรียกเก็บหรือ!หรือพูดอีกอย่าง พวกเขานั้นค่อนข้างอนุรักษนิยมเกินไป คิดว่าหลี่หลงหลินจะออกสัญญาหนี้!แต่ปรากฏว่า หลี่หลงหลินโหดเหี้ยมกว่านั้น!ต้องการเรียกกลับทันที!แบบนี้ไม่เท่ากับว่าทำการค้าโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายอะไรเลยหรือ?ลั่วอวี้จู๋ตกใจมาก ใบหน้างดงามของนางถอดสี “องค์ชายเก้า เจ้าคิดจะปล้นกันอย่างเปิดเผยหรือ?”หลี่หลงหลินพยักหน้า “ข้าได้รับพระกฤษฎีกาของเสด็จพ่อ ให้เรียกเก็บข้าวและเบี้ยหวัด ทำไม? ไม่ได้หรือ?”เขาหยิบราชโองการเปล่าของฮ่องเต้ออกมาจากช่องว่าง แล้วโบกไปตรงหน้าพ่อค้าข้าวหลี่หลงหลินขอราชโองการเปล่าของฮ่องเต้มาจากฮ่องเต้หวู่สองฉบับฉบับหนึ่งใช้เพื่อถ่ายทอดราชโองการเท็จ ให้จางไป่เจิงยอมมอบเมืองเพื่อแลกกับการช่วยเหลือเมืองซั่วเป่ยจากวิกฤติหลี่หลงหลินยังเหลืออีกหนึ่งฉบับราชโองการเปล่าของฮ่องเต้นี้ ถ้าใช้มันเป็นป้ายทองเว้นโทษตาย เหรีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 683
“สวี่เหล่า ท่านดูสิ...”“คนอื่นค้างชำระ ย่อมไม่ได้แน่นอน! คำพูดขององค์ชายเก้า สามารถพิจารณาได้”“ใช่ สวี่เหล่า! องค์ชายเก้าการเก็บข้าว ก็เพื่อแคว้นเพื่อราษฎร...”พวกพ่อค้าข้าวเริ่มหวั่นไหว ก่อนจะพากันพูดว่าสวี่เหล่าเป็นคนสำคัญของพวกเขา ต้องรอให้เขาตัดสินใจก่อน“เฮอะ!”สวี่เหล่าแค่นเสียงเย็นชาในใจ สีหน้าดูแคลน “พวกโง่! ลั่วอวี้จู๋กับหลี่หลงหลินเป็นพวกเดียวกัน พวกเขาสองคนกำลังเล่นละคร หลอกพวกเจ้าอยู่”เบื้องหลังของสวี่เหล่าได้รับการสนับสนุนจากกรมคลัง มีความมั่นใจมากกว่าพ่อค้าข้าวคนอื่นๆเขายืนขึ้น ยกมือขึ้นคำนับกล่าว “องค์ชายเก้า เรื่องค้างชำระ ข้าน้อยขอปฏิเสธ!”สวี่เหล่าเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นๆ จะเรียกตัวเองว่าข้าแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหลี่หลงหลิน เขาไม่กล้าเสแสร้งแบบนี้ กล้าเรียกตัวเองว่าข้าน้อยเท่านั้น“โอ๊ะ?”หลี่หลงหลินเลิกคิ้ว ไม่ตอบ แต่ตบมือเบาๆ เมื่อประตูเปิดออก ซูเฟิ่งหลิงสวมเครื่องแบบทหาร เกราะเหล็กกระทบกันดังขึ้น มือขวากดด้ามดาบ เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเย็นชาด้านหลังของนางยังมีทหารหลายสิบนายสวมชุดเกราะถืออาวุธเดินเข้ามาอย่างฮึกเหิม“เอ๋?”“นางคือเสือโคร่งผู้นั้น!”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 684
สวี่เหล่าตกตะลึง “คุณชายของผู้ช่วยเสนาบดี เหตุใดถึงอยู่ที่เขาทิศประจิม?”หลี่หลงหลินยิ้มบาง “คุณชายสวี่เรียนที่เขาทิศประจิม เจ้าก็แซ่สวี่ เป็นแซ่ของผู้ช่วยเสนาบดี เหตุใดถึงไม่รู้เล่า?”สวี่เหล่ายิ้มอย่างขมขื่นแม้ว่าเขาจะเป็นคนเสแสร้ง แต่ก็ถือว่าตัวเองเป็นครอบครัวของผู้ช่วยเสนาบดี ทำให้คนอื่นให้เกียรติแต่จริงๆ แล้วเขาเป็นเพียงบ่าวรับใช้ในบ้านที่รับผิดชอบดูแลทรัพย์สินของครอบครัวผู้ช่วยเสนาบดีส่วนคุณชายสวี่จะเรียนที่ไหนเขาซึ่งเป็นบ่าวรับใช้ มีคุณสมบัติอะไรไปถาม?“องค์ชายเก้า!”สวี่เหล่าขมวดคิ้วแน่น “ท่านเอาคุณชายสวี่ออกมาเช่นนี้ หมายความว่าอย่างไรกันแน่?”หลี่หลงหลินยิ้มอย่างเย็นชา พร้อมกับพูดว่า “ก็ไม่ได้มีความหมายอะไร! ข้าแค่อยากจะบอกเจ้าว่าคุณชายสวี่มาขอเรียนที่เขาทิศประจิม เป็นเพราะเจ้า เขาจึงถูกคนอื่นรังแก เจ้าจะอธิบายอย่างไร?”สวี่เหล่าตกตะลึงแล้วรังแกหรือ?หมายความว่า ถ้าข้าไม่ตอบตกลงเงื่อนไขขององค์ชายเก้าคุณชายสวี่ในเขาทิศประจิม จะถูกกลายเป็นพระรับบาป กระทั่งถูกนักเรียนคนอื่นๆ ข่มเหงรังแกงั้นหรือ?องค์ชายเก้า เจ้าช่างใจดำเกินไปแล้วกระมัง!สวี่เหล่ามองหลี่หลง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 820
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เว่ยซวินเดินเท้าอย่างรวดเร็วรีบเข้าตำหนักหยั่งซิน ร้องเรียกฮ่องเต้ที่ยังงัวเงียอยู่ให้ตื่นขึ้น “ฝ่าบาท แย่แล้ว...” ฮ่องเต้ขมวดคิ้วถาม “เกิดอะไรขึ้น? องค์หญิงชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือหนีไปหรือ?” เว่ยซวินกระซิบบางอย่างข้างหูฮ่องเต้หวู่ สีหน้าฮ่องเต้เปลี่ยนไปทันที “แล้วเรียกองค์ชายเก้าเข้ามาในวังทันที!” หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง หลี่หลงหลินก็มาถึงตำหนักหยั่งซิน โค้งตัวทำความเคารพ “ลูกถวายบังคมเสด็จพ่อ!” ฮ่องเต้หวู่หันไปมองเว่ยซวินแวบหนึ่ง “องค์ชายเก้ามาแล้ว! เจ้าพูดอีกทีว่าเซียวเม่ยเอ๋อร์เป็นอะไร?” หลี่หลงหลินเอ่ยอย่างประหลาดใจ “เกิดอะไรขึ้น? เซียวเม่ยเอ๋อร์หนีไปหรือ? ที่จริงก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตอะไร” สำหรับหญิงสาวที่ที่ชั่วร้ายและไร้สาระอย่างเซียวเม่ยเอ๋อร์ หลี่หลงหลินไม่มีความรู้สึกดีๆ อะไรเลย ถ้าเป็นไปได้ หลี่หลงหลินตั้งใจจะให้เซียวเม่ยเอ๋อร์อยู่เป็นตัวประกันในต้าเซี่ย เพื่อให้มหาข่านแห่งชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือกลัวจนไม่กล้าส่งทัพมาตี แม้นางหนีไป ก็ไม่เป็นไร นางเป็นแค่หญิงสาวคนหนึ่ง ที่อาศัยความสาว ความสวย แล
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 819
ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือไม่ได้เป็นแค่หมาก แต่เป็นหมากที่ถูกใช้แล้วทิ้ง! “แต่...แต่...” เซียวเม่ยเอ๋อร์เอ่ยเสียงสั่น “ท่านจริงใจและพยายามอย่างเต็มที่ในการจัดเตรียมเสบียงให้กับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ” เสิ่นชิงโจวเผยยิ้ม แล้วมองไปที่เซียวเม่ยเอ๋อร์ “เจ้าคงไม่คิดจริง ๆ หรอกนะว่าพวกเสบียงพวกนั้นเตรียมไว้ให้ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ? ตามแผนเดิม เรือขนส่งเสบียงเมื่อถึงตงไห่ จะต้องหายไปอย่างไร้ร่องรอย!” “จริง ๆ แล้ว เสบียงเหล่านั้นก็ต้องตกอยู่ในมือขององค์ชายใหญ่นานแล้ว!” “แต่ความผิดนี้ จะต้องให้พวกเจ้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเป็นผู้รับผิดชอบ!” “ความแค้นนี้ ข่านจะต้องกลืนไม่ลงแน่ จะต้องส่งทัพเพื่อมาโจมตีต้าเซี่ยอีกครั้ง!” “เมื่อถึงเวลาที่ทั้งสองฝ่ายต่างได้รับบาดเจ็บ องค์ชายใหญ่จะออกทัพ เข้ามาเก็บผลประโยชน์!” เซียวเม่ยเอ๋อร์ตัวสั่นเทา ใบหน้าของนางแสดงออกถึงความกลัวอย่างที่สุด ใบหน้าสวยซีดเซียวจนเห็นได้ชัดเจน เป็นอย่างนี้นี่เอง... ตั้งแต่แรกเริ่ม ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็ถูกเสิ่นชิงโจววางแผนเอาไว้แล้ว! แม้แต่เซียวเซวียนเช่อก็ยังมองถึงความคิดของเสิ่นชิงโจวไม่อ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 818
เซียวเม่ยเอ๋อร์ตกตะลึงอยู่ตรงนั้น แล้วพึมพำว่า “ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเป็นเพียงหมาก... แต่ข้ายังไม่เข้าใจ! อาจารย์ฮ่องเต้ไม่ได้วางแผนเพื่อทำลายกองทัพตระกูลซูหรอกหรือ?” เสิ่นชิงโจวถอนหายใจแล้วตอบว่า “ใช่แล้ว! แต่ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือของพวกเจ้านั้นช่างไม่เอาไหน! ที่พ่ายแพ้ต่อทัพตระกูลซูก็ช่างเถอะ แต่แค่คนอย่างจางไป่เจิงเพียงคนเดียว ก็ยังกันพวกเจ้าอยู่นอกประตูเมืองซั่วเป่ย ได้เป็นปีๆ!” “จนทำให้เสบียงของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือหมดลง ต้องถอยทัพกลับและขอสงบศึกกับต้าเซี่ย และวางแผนยึดเอาเสบียง!” เซียวเม่ยเอ๋อร์หน้าแดงหูแดง และเอ่ยโต้แย้งว่า“ที่จริงชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือสามารถทำลายจางไป่เจิงได้ตั้งนานแล้ว! เป็นเพราะเจ้าเก้าที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด ทั้งการส่งเสื้อผ้ากันหนาวและยาสมุนไพร รวมถึงชัยชนะทั้งสองครั้ง ล้วนเกี่ยวข้องกับเขาโดยตรง!” เสิ่นชิงโจวตอบรับอย่างเปิดเผย “ถูกต้อง องค์ชายเก้าเป็นปัจจัยที่ไม่แน่นอนที่สุด! ข้าเองก็ไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะทำเรื่องน่าประหลาดใจมากมายขนาดนี้มา! แต่ ถ้าเจ้าเชื่อว่าข้าจะอยู่เคียงข้างชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ก็ผิดมหันต์
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 817
จางอี้รีบพาทหารองครักษ์เสื้อแพรบุกเข้ามาในจวนขององค์ชายสี่เพื่อตรวจค้นที่อยู่ของเซียวเม่ยเอ๋อร์ อย่างไรก็ตาม ที่นั่นกลับเงียบเหงา ไร้ผู้คนนานแล้ว หลังจากสอบถามสาวใช้และคนรับใช้แล้ว ก็ได้รู้ว่าเซียวเม่ยเอ๋อร์ที่เห็นสถานการณ์ไม่ดี จึงรีบหนีออกจากจวนขององค์ชายสี่ ตอนนี้ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน “ค้นหา!” จางอี้ออกคำสั่ง “ประตูเมืองได้ปิดลงแล้ว เซียวเม่ยเอ๋อร์เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง หนีไปได้ไม่ไกลแน่ นางต้องยังอยู่ในเมืองหลวง! ถึงต้องพลิกแผ่นดินหาก็ต้องหานางให้พบ!” ค่ำคืนมาถึง ทหารองครักษ์เสื้อแพรถืออาวุธ บุกค้นบ้านเรือนทุกหลังเพื่อตามหาเซียวเม่ยเอ๋อร์ ค่ำคืนมาถึง ในคุกใต้ดิน จู่ๆเสิ่นชิงโจวก็มีแขกไม่รับเชิญมาเยือน หญิงสาวในชุดคลุมสีดำ ไม่สามารถปกปิดรูปร่างที่เพรียวบางได้ ภายใต้ผ้าปิดหน้า ใบหน้าสวยของนางงดงามจนสะดุดตา ดวงตาเปล่งประกายราวกับดอกท้อที่ดึงดูดใจ เสิ่นชิงโจวนั่งขัดสมาธิ จ้องมองไปที่กระดานหมาก หมากดำและขาวสลับกันไปมาดูเหมือนจะเป็นหมากล้อม แต่แท้จริงแล้วคือหมากห้าแถว เสิ่นชิงโจวเป็นคนที่มีความมุ่งมั่นมาก
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 816
เพียงแค่พริบตาเดียว เหยลวี่เกอนักรบอันดับหนึ่งของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ถูกซูเฟิ่งหลิงตัดหัว ศีรษะที่เปื้อนเลือดของเขาถูกทวนเงินยกขึ้นสูง การจับกุมผู้นำท่ามกลางกองทัพนับหมื่นนั้น เหมือนหยิบของในถุง! หืม... ฉากการฆ่าที่น่าสยดสยองนี้ทำให้คนจำนวนมากถอนหายใจด้วยความตกใจ เหล่าขุนนางข้าราชการต่างก็ตกตะลึง มองไปที่ซูเฟิ่งหลิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคารพ แม่เสือโคร่งช่างน่ากลัว! โชคดีที่นางเป็นผู้หญิง ถ้าเป็นผู้ชายล่ะก็ จะน่ากลัวขึ้นอีกเท่าไหร่ ฮ่องเต้หวู่ดวงตาเป็นประกายขึ้นมา แล้วเอ่ยชมว่า “หญิงแกร่งที่ไม่แพ้ชาย เป็นเทพีสงครามที่แท้จริง!” แต่มีเพียงเว่ยซวินเท่านั้นที่มองไปที่หลี่หลงหลินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเห็นใจ และเอ่ยด้วยเบาว่า “องค์ชายเก้าลำบากท่านแล้ว” ในทันใดนั้น หลี่หลงหลินก็รู้สึกอยากจะร้องไห้ เพื่อนรู้ใจจริงๆ! เขาอยากเชิญเว่ยซวินไปที่หอเซียนเมามาย และดื่มกันสักสามร้อยจอกเพื่อให้ลืมทุกข์! เมื่อเห็นเหยลวี่เกอรบจนตัวตาย กองทัพชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็เสียขวัญทันที! ทหารใหม่ตระกูลซูบดขยี้ไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง สังหารคนไปนับไม่ถ้วน เลือดไหลนอ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 815
หลี่จือหน้าซีดเผือด! จบแล้ว! ลูกธนูอยู่บนสายธนู ต้องยิงออกไปแล้ว! เขาไม่อยากก่อการกบฏ แต่ตอนนี้ก็ต้องทำแล้ว! “ฆ่า” เหยลวี่เกอยกดาบงอสูงขึ้น ตะโกนเสียงดัง พลางนำทัพม้าฝ่าไปข้างหน้า มุ่งตรงไปยังซูเฟิ่งหลิง! ทหารชั้นยอดของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจำนวนหนึ่งพันนายตามหลังมาด้วยความเร็วและพลังที่น่าทึ่ง ราวกับคลื่นยักษ์! จางเฉวียนตาเบิกกว้าง ขมวดคิ้วและตะโกนเสียงดังว่า “ยิงธนู!” พรวดๆๆ... ลูกธนูพุ่งลงมาเหมือนพายุฝนที่โหมกระหน่ำ ทหารชั้นยอดแถวแรกของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือล้มลงราวกับต้นข้าวที่ถูกเคียวเกี่ยว อย่างไรก็ตาม ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือที่อยู่ข้างหลัง ก็ต้องเหยียบศพของสหายร่วมรบ ยังคง เดินหน้าบุกเข้าอย่างไม่เกรงกลัวความตาย ฉากนี้ทำให้ทหารห้าพันนายของจางเฉวียนรู้สึกขนลุกซู่ นี่คือชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือหรือ? แค่พันนาย แต่มีพลังเหมือนกับกองทัพล้านนาย! สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือ พวกเขาไม่กลัวความตาย! นี่มันยังเป็นคนอยู่หรือ? แทบจะเหมือนสัตว์ประหลาดแล้ว! กองทัพตระกูลซูที่ปกป้องเขตเหนือมาหลายปี ต้องต่อสู้กับศัตรูที่น่ากล
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 814
เซียวเซวียนเช่อมองหลี่จือด้วยสายตาเย็นชาและดูถูก เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว องค์ชายสี่ท่านคิดจะถอยแล้วหรือ? มันสายเกินไปแล้ว!ถึงแม้ฮ่องเต้หวู่อาจจะยังมีใจอ่อนและปล่อยท่านไป แต่หลี่หลงหลินล่ะ? ตอนนี้เขาคือรัชทายาทที่ตัดสินโทษอย่างเด็ดขาด เขาจะต้องชำระบัญชีกับท่านจนหมดสิ้น ถอยไปก็เท่ากับตาย! ไม่สู้ลองต่อสู้ไป! อาจจะยังมีโอกาสรอด! หลี่จือตัวสั่นสะท้าน สีหน้าแสดงความโลภออกมา ใช่แล้ว! บัลลังก์ฮ่องเต้ใกล้แค่เอื้อม แค่ฆ่าฮ่องเต้หวู่และเจ้าเก้า เขาก็สามารถขึ้นครองบัลลังก์ได้แล้ว ส่วนการฆ่าพ่อหรือ? ตอนนี้หลี่จือไม่สนใจแล้ว ประวัติศาสตร์จะถูกเขียนโดยผู้ชนะ ยิ่งไปกว่านั้น เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหมดล้วนสนับสนุนเขา รวมทั้งผู้บันทึกเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ด้วยแค่สาดน้ำสกปรกโยนความผิดไปที่หลี่หลงหลิน แล้วยืนยันว่าเขาคือคนที่ฆ่าพ่อ เป็นขุนนางกบฏ ส่วนตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์! อย่างไรก็ตาม ด้วยทหารชั้นยอดของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเพียงหนึ่งพันนาย ยังไม่พอที่จะสู้กับทหารใหม่จากตระกูลซูสองพันนายได้ หลี่จือจึงรู้สึกไม่มั่นใจ ดีที่สุดคือขอความช่วยเหลือจากจางเฉวียนที่มีท
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 813
โดยเฉพาะขุนนางกลุ่มข้าราชการ สีหน้าของพวกเขาซีดเหมือนกระดาษ พวกเขายืนข้างผิดแล้ว! หากหลี่หลงหลินขึ้นครองราชย์ สำหรับพวกเขาก็จะมีแต่ความเดือดร้อน! หลี่จือมึนงงไปหมด ตัวเขาเสียสติไปครู่หนึ่งและพูดออกมา “ทำไม? เสด็จพ่อ ทำไมพระองค์ถึงลำเอียงขนาดนี้ ประกาศให้เจ้าเก้าเป็นองค์รัชทายาท? พระองค์โดนเจ้าเก้าขู่หรือเปล่า ถ้าเป็นเช่นนั้น พระองค์ก็เพียงแค่กะพริบตาให้ข้าหน่อย!” ฮ่องเต้หวู่โกรธจัด และตะคอกออกมา “กะพริบตาหรือ? ไปตายซะ! เจ้าบอกว่าข้าลำเอียง! เจ้าเก้าได้ทำความดีมา ผลงานของพวกองค์ชายไร้ประโยชน์ทั้งแปดคนรวมกันแล้ว ยังไม่เท่าผลงานของเขาเลย!” “ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นเลย เพียงแค่ครั้งนี้ ข้าถูกพิษของสารหนู!” “หากไม่ใช่เพราะเจ้าเก้ามีฝีมือการแพทย์สูงส่ง ช่วยให้ฟื้นคืนชีพได้!” “ข้าคงจะสิ้นไปแล้ว!” เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหลายต่างตกตะลึง แท้จริงแล้ว ฮ่องเต้หวู่ถูกพิษสารหนูจริงๆ! ข่าวลือนี้ไม่ผิด! สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือ หลี่หลงหลินสามารถแก้พิษสารหนูได้ด้วย? นี่มันไม่น่าเชื่อเลย! การช่วยชีวิตคนคนหนึ่งเป็นการสร้างคุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะก
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 812
ฮ่องเต้หวู่ยังไม่ตาย? เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหลายแทบไม่เชื่อหูตัวเอง พวกเขาได้รับข่าวที่แน่ชัดว่า ฮ่องเต้หวู่ถูกวางยาพิษจากยาพิษสารหนู ใครเป็นคนวางยานั้นไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือ ยาพิษสารหนูไม่มีทางรักษาได้ และต้องตายอย่างแน่นอน! เพียงแค่ฮ่องเต้หวู่สิ้นพระชนม์ หลี่หลงหลินก็จะกลายเป็นกบฏ! แต่... ถ้าฮ่องเต้หวู่ยังไม่ตาย นั่นก็จะเป็นปัญหาใหญ่แล้ว! หลี่จือหัวเราะลั่น “เจ้าเก้า เจ้ากำลังจะตายแล้ว ยังทำอวดเก่งอยู่หรือ! เสด็จพ่อของข้าเสวยยาพิษและสิ้นพระชนม์ไปแล้ว เจ้าจะอวดเก่งอะไร? ยังจะพาเสด็จพ่อมาออกมาอีกหรือ? คงจะเป็นแค่ร่างไร้วิญญาณที่ถูกพามาใช่หรือไม่? ฮ่าฮ่าฮ่า…” ทันใดนั้น เสียงเอ่ยอย่างโกรธจัดก็ดังขึ้น “เจ้าสี่ ข้าตายแล้วเจ้าดูมีความสุขมากนะ!” ทุกคนหันไปมอง ต่างก็ตกตะลึง เห็นชายคนหนึ่งในชุดมังกรเดินออกมาช้าๆ โดยมีเว่ยซวินคอยพยุง ใบหน้าขมวดคิ้วเต็มไปด้วยความโกรธ ฮ่องเต้หวู่? เหล่าขุนนางข้าราชการทั้งหมดต่างตกตะลึง แม้สีหน้าจะซีดเซียวและดูอ่อนเพลีย แต่ก็ชัดเจนว่าเป็นฮ่องเต้หวู่! และไม่ใช่ใครมาปลอมเป็นคนอื่น รูปลักษณ์อาจสามารถปลอมได้ แต่ความย
