บทที่ 647

“พี่สะใภ้สี่และตู้เหวินยวนมีความสัมพันธ์อันใด?”

“หรือว่าข้าคิดมากไป?”

หลี่หลงหลินลอบครุ่นคิดภายในใจ

ลั่วอวี้จู๋ยกจอกสุรา พูดเสียงนุ่มนวล “องค์ชายเก้าเป็นประธานสามศาล ไต่สวนตู้เหวินยวน นี่คือเกียรติยศยิ่งใหญ่! เช่นนี้แล้ว ข่าวลือภายนอก ไม่ต้องทำอันใดก็ยุติลงไปด้วยตนเอง!”

ซูเฟิ่งหลิงกลับกังวล มองหลี่หลงหลิน “ท่านไต่สวนเป็นหรือ? ตู้เหวินยวนจิ้งจอกเฒ่าคนนี้ เจ้าเล่ห์มากนัก! ยิ่งไปกว่านั้นข้าได้ยินหนิงเซิงพูด ภายในสามศาล ล้วนคือศิษย์และสหายร่วมงานเก่าของเขา!”

“ต่อให้เป็นฝ่าบาทก็ทำอันใดเขาไม่ได้!”

ได้ยินถ้อยคำนี้ หลิ่วหรูเยียนตึงเครียดอยู่บ้าง สีหน้าเผือดซีด “ไม่หรอกกระมัง! องค์ชายเก้ามีสมุดบัญชี หลักฐานที่ไม่อาจหักล้างได้มิใช่หรือ?”

ซูเฟิ่งหลิงส่ายหน้า “พี่สะใภ้สี่ ท่านไม่เข้าใจ! ในแวดวงราชการ ไม่สามารถหนีการปกป้องจากขุนนางพ้น! อย่างไรเสีย หากเป็นข้า จะแทงตู้เหวินยวนให้ตาย หลีกเลี่ยงมิให้จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์คนนี้เป็นภัยต่อบ้านเมืองและราษฎร์!”

วันนี้นางดีใจมาก ดื่มสุราหลายจอก ใบหน้าแดงเรื่อ พูดจาเหลวไหลอยู่บ้าง

ตู้เหวินยวนชั่วดีอย่างไรก็เป็นอัครมหาเสนาบดีของต้าเซี่ย เจ้าสามารถฆ่าได