แชร์

บทที่ 587

งานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ จบลงอย่างมีความสุข

หลี่หลงหลินโดดเด่น ภายในงานเลี้ยง

ฮองไทเฮาและฮองเฮาหลู่ พึงพอใจซูเฟิ่งหลิงมาก

หลังจบงานเลี้ยง

หลี่หลงหลินและซูเฟิ่งหลิงไปส่งหลินกุ้ยเฟยที่ตำหนักฉางเล่อ

“เฟิ่งหลิง เจ้าไปสนทนากับเสด็จแม่อีกครู่หนึ่งเถอะ!”

หลี่หลงหลินพูดยิ้มๆ “ข้าอยากเดินเล่นภายในตำหนักฉางเล่อ เมื่อครู่กินมากไป ย่อยอาหารสักหน่อย...”

เขายังไม่ลืมเรื่องหาผักกาดแดงในตำหนักฉางเล่อ

แม้โอกาสหาพบไม่มาก

แต่หากหาพบเล่า?

ซูเฟิ่งหลิงอยู่ในงานเลี้ยง สนใจเพียงพูดคุยกับฮองไทเฮาและฮองเฮา มิได้สนทนากับหลินกุ้ยเฟยแม่สามีจริง

นางรีบพยักหน้าพูดว่า “ได้!”

ใบหน้าหลินกุ้ยเฟยประดับยิ้มเกลื่อนหน้า รีบจับมือซูเฟิ่งหลิง นั่งภายในลานบ้าน ทางหนึ่งชมจันทร์ ทางหนึ่งพูดคุยเรื่องสัพเพเหระ

หลี่หลงหลินถือโคมไฟ คล้ายกระรอกก็มิปาน เดินวนไปมาภายในสวนดอกไม้ของตำหนักฉางเล่อ

“ไม่มีผักกาดแดง”

“ดูท่าแล้วข้าคิดมากเกินไป!”

หลี่หลงหลินหาอยู่นาน กลับไม่ได้รับอะไร โมโหมากภายในใจ

ตนเองมิใช่บุตรแห่งโชคชะตาคิดสิ่งใดก็สำเร็จจริงเสียด้วย!

ดูท่าแล้วครั้งก่อนสามารถหาต้นจินจี้น่าพบ ก็คือวาสนาระเบิดออกแล้ว!

มน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status