Share
บทที่ 524
Related chapters
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 525
“จางไป่เจิงใช้สูตรยาชิงไต้ รักษาโรคมาลาเรียของทหารรักษาพระองค์จนหาย อาศัยประโยชน์จากสถานการณ์ ทหารเสี่ยงอันตราย โจมตีชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ!”ฮ่องเต้หวู่ดีใจมาก ลูบเครา “พูดเช่นนี้แล้ว! นี่ก็คือความดีความชอบของเราจริง! ใช่แล้ว ยังมีเจ้าเก้า! เจ้าเก้า เจ้าอยู่ก่อน! เลิกประชุมเถอะ!”ฮ่องเต้หวู่ดีใจมาก คร้านจะสนใจถือสาเรื่องย้ายลงใต้ของตู้เหวินยวนเดิมทีก็มิได้เสียซั่วเป่ยไป ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือยังเตรียมเจรจาอีกด้วยย้ายลงใต้ผายลมเถอะ!สีหน้าตู้เหวินยวนหมดอาลัยตายอยาก คล้ายสุนัขถูกทิ้ง ออกจากท้องพระโรงเร็วรี่หลี่หลงหลินตามหลังฮ่องเต้หวู่ มายังห้องทรงพระอักษรฮ่องเต้หวู่หัวเราะมองทางหลี่หลงหลิน “เจ้าเก้า ครั้งนี้เจ้าทำความดีความชอบอีกแล้ว! หากมิใช่เจ้าอยู่ตรงกลางขวางเอาไว้ เราเชื่อคำพูดขุนนางชั่วเหล่านั้น ถ่ายทอดพระบรมราชโองกายย้ายลงใต้จริง ต่อให้สุดท้ายจะไม่เกิดอะไรขึ้น ก็ต้องกลายเป็นตัวตลกของคนในใต้หล้า!”นี่คือความจริงแม้เป็นเรื่องเข้าใจผิดแต่หากฮ่องเต้หวู่ถ่ายทอดพระบรมราชโองการจริง เมืองหลวงจะตกอยู่ในความโกลาหล!ราษฎร์นับไม่ถ้วนจะต้องนำครอบครัว พากันหลบหนีเมือ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 526
โชคดี หลี่หลงหลินชนะเดิมพันแล้ว!ชัยชนะครั้งที่สองของซั่วเป่ย ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือพ่ายแพ้ ไม่สามารถจัดทัพได้อีกเจ้าเก้าปลอมพระราชโองการ แม้ไม่สามารถยอมรับได้ทว่าตั้งแต่เริ่มจนจบล้วนทำเพื่อราษฎร์ ทั้งยังเพื่อคลี่คลายปมใหญ่เรื่องชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือภายในใจเราอีกด้วย“เจ้าเก้า!”ฮ่องเต้หวู่หายใจเข้าลึกๆ เฮือกหนึ่ง ประคองหลี่หลงหลินขึ้น “เจ้าดีมาก! แต่ ความดีคือความดี ความผิดคือความผิด เราเป็นโอรสสวรรค์ ย่อมต้องแยกแยะรางวัลลงโทษออกจากกันอย่างชัดเจน!”หลี่หลงหลินลอบยิ้มขมปร่าภายในใจแท้จริงแล้วเขาเดาได้ตั้งแต่แรกว่ามิอาจหลีกหนีความผิดนี้ได้!ปลอมพระราชโองการ หลอกฮ่องเต้นี่คือโทษหนักต้องถูกตัดหัว!ต่อให้ตนเป็นองค์ชาย ต่อให้ไม่ตาย ก็หนีไม่พ้นถูกขังหรือเนรเทศหลี่หลงหลินเปล่งเสียงเครียด “ลูกน้อมรับความผิด!”สีหน้าฮ่องเต้หวู่เปลี่ยนไป คล้ายเปลี่ยนเป็นคนละคน “เจ้ามีความผิดอะไร?”หลี่หลงหลินชะงัก “ลูกปลอมพระราชโองการ...”ฮ่องเต้หวู่ลูบเครา แสร้งพูดเสียงงุนงง “มีหรือ? เราจำไม่ได้ พระราชโองการฉบับนั้น เป็นเราสั่งให้เจ้าเขียนมิใช่หรือ?”หลี่หลงหลินตกตะลึง เข้าใจความนัยข
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 527
หลี่หลงหลินหัวเราะแล้ว “ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือพ่ายแพ้ เจ้าสมควรดีใจถึงจะถูก! เหตุใดขุ่นข้องหมองใจอารมณ์ไม่ดีเล่า? หรือว่า เพราะอุบายของข้าทำลายชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ฝีมือการต่อสู้ของเจ้า จึงไม่มีที่ให้ใช้งาน?”ซูเฟิ่งหลิงตัวสั่นหลี่หลงหลินเดาถูกแล้ว!ความฝันของนาง ก็คือทำลายชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือด้วยมือของตน เพื่อล้างแค้นให้วีรบุรุษของสกุลซู!สรุปคือ ตนเองยังไม่ทันออกศึกชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็พ่ายแพ้แล้ว ถึงขั้นต้องการเจรจาร่วมกันภายในหัวใจของซูเฟิ่งหลิงว่างเปล่า คล้ายปล่อยหมัดใส่ดอกฝ้าย พูดไม่ออกว่าทรมานหัวใจนางเปี่ยมความผิดหวัง กลับไม่มีที่ให้ระบาย ทำได้เพียงอึดอัดคับข้องใจอยู่เพียงลำพัง“ต้องโทษท่าน!”สายตาซูเฟิ่งหลิงทอประกายน้ำตา “หากมิใช่ท่านขัดขวางข้า! ข้าก็สามารถได้รับพระราชโองการจากฝ่าบาท พาทหารไปแดนเหนือ พอดีจะได้ต่อสู้เคียงบ่าแม่ทัพจาง ฆ่าพวกชนเผ่าทางตอนเหนือให้เกลี้ยง!”“ตอนนี้เล่า...”“ข้าและเหล่าทหารของภูเขาทิศประจิม คล้ายเป็นเรื่องตลกอย่างหนึ่งไปแล้ว!”หลี่หลงหลินเผยสีหน้าเคร่งขรึม พูดว่า “เจ้าคงไม่คิดว่า นับตั้งแต่นี้ไป ตนเองก็ไม่มีที่ให
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 528
ฮูหยินผู้เฒ่าสบมองหลี่หลงหลิน “องค์ชายเก้า หากท่านเป็นชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ จะทำให้ต้าเซี่ยอับอายเยี่ยงไร?”หลี่หลงหลินครุ่นคิด “ไม่มีอะไรไปจากแสดงวิชายุทธ์!”ฮูหยินผู้เฒ่าซูพยักหน้ายิ้มๆ “ไม่ผิด! เช่นนั้นต้าเซี่ยจะรับมือเยี่ยงไร?”หลี่หลงหลินส่ายหน้า “ข้าไม่รู้”เขาเป็นองค์ชายอ่อนหัดไม่ร่ำเรียนไร้ความสามารถคนหนึ่ง สำหรับเรื่องทางทหารกลับรู้น้อยมากฮูหยินผู้เฒ่าซูเอ่ยปากว่า “ราชสำนักจะต้องเขียนตำรายุทธวิธีอย่างแน่นอน”หลี่หลงหลินชะงัก “ตำรายุทธวิธี?”ฮูหยินผ้เฒ่าซูเอ่ยปาก “ใช่แล้ว! ทุกครั้งที่ทูตหมานอี๋มา ราชสำนักจะเขียนตำรายุทธวิธี มาแสดงวิชายุทธ์ ปลุกขวัญกำลังใจคน!”หลี่หลงหลินเข้าใจแล้วดังนั้นตำรายุทธวิธี ก็คือราชสำนักสั่งให้สำนักศึกษาแต่ละแห่งและสำนักฮั่นหลิน จัดการตำรายุทธวิธีในทุกยุคสมัย เพื่อนำออกมาข่มขวัญเผ่าหมานเจ้าดู!ตำรายุทธวิธีของต้าเซี่ยพวกเรามีมากเพียงนี้!กลัวแล้วหรือไม่?มองดูแล้วน่าขันอยู่บ้างอย่างไรเสีย หมานอี๋ก็ไม่มีวันตกใจเพราะตำรายุทธวิธีเพียงสองสามเล่มแท้จริงแล้ว กลับไม่ใช่ไม่มีความหมายเลยเขียนตำรายุทธวิธี เพียงทำให้หมานอี๋ดู แต่ยังเป็น
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 529
หลี่หลงหลินพูดอย่างลำบากใจ “สกุลซูไม่มีตำรายุทธวิธี นั่นจะทำเช่นไร?”ฮูหยินผู้เฒ่าซูพูดยิ้มๆ “ย่อมต้องเขียนออกมา! เฟิ่งหลิงเด็กคนนี้ เติบโตอยู่ในกองทัพตั้งแต่เด็ก ได้รับสืบทอดวิชายุทธ์ของสกุลซูอย่างแท้จริง เพียงน่าเสียดายพูดไม่เก่ง คิดเพียงฝึกทหาร พูดออกมาไม่ได้”หลี่หลงหลินหัวเราะ “ผู้มีวิชายุทธ์บนโลกนี้ส่วนใหญ่ ต่างเป็นเช่นนี้! ทำได้เพียงต่อสู้ แต่สอนคนต่อสู้ไม่ได้!”ฮูหยินผู้เฒ่าซูพยักหน้า “ใช่! เพราะเหตุนี้ ข้าจึงอยากให้องค์ชายเก้าช่วยซูเฟิ่งหลิง เขียนตำรายุทธวิธีออกมา!”หลี่หลงหลินชะงัก ชี้จมูกตนเอง เอ่ยถามอย่างแปลกใจ “ฮูหยินผู้เฒ่า ให้ข้าเขียนตำรายุทธวิธี?”ฮูหยินผู้เฒ่าซูสีหน้าเคร่งขรึม “ใช่แล้ว!”หลี่หลงหลินโบกมือ “สำหรับวิชายุทธ์ ข้าไม่รู้เรื่องแม้แต่น้อย ไฉนเลยจะสามารถเขียนตำรายุทธวิธีได้? หากพูดเรื่องเรียงความ พี่สะใภ้สี่หลิ่วหรูเยียนยังเหนือกว่าข้า มิสู้ให้นางช่วย ดีกว่าข้ามากนัก!”มิใช่หลี่หลงหลินถ่อมตนจริงแต่ฮูหยินผู้เฒ่าซูประเมินตนสูงเกินไปแล้วยามตนเป็นผู้ตรวจการกองทัพอยู่แดนเหนือ นี่เข้าสนามรบกี่วันเล่า?ตนเองไปช่วยซูเฟิ่งหลิงเขียนตำรายุทธวิธี มิใช่สองประโยค
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 530
ราชสำนักของต้าเซี่ย กลับเห็นต่างจากราษฎร์เสียงดังเป็นอย่างมาก!ท้องพระโรง ประชุมราชสำนักฮ่องเต้หวู่นั่งบนบัลลังก์มังกร ขุนนางบุ๋นบู๊แบ่งออกเป็นสองฝั่งอัครมหาเสนาบดีตู้เหวินยวนลุกยืนออกมา “ฝ่าบาท! คณะทูตจากชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือออกเดินทางแล้ว อีกไม่นานก็จะมาถึงเมืองหลวง! ภายในคณะทูตมีราชครูเซียวเซวียนเช่อ องค์หญิงเซียวเม่ยเอ๋อร์ ยังมีนักรบผู้กล้าอันดับหนึ่งของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเหยลวี่เกอ ยังมีทหารม้ามากความสามารถของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนืออีกหลายร้อยคน รับผิดชอบคุ้มกันพ่ะย่ะค่ะ!”ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมีสองสกุลใหญ่เย่ลู่คือตระกูลสูงศักดิ์เซียวคือเชื้อพระวงศ์ราชครูเซียวเซวียนเช่อ ก็เป็นเชื้อพระวงศ์เฉกเช่นเดียวกัน!ฮ่องเต้หวู่เลิกคิ้ว เอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ “ราชครูและนักรบผู้กล้าอันดับหนึ่งของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมาต้าเซี่ย เราไม่แปลกใจ แต่เหตุใดองค์หญิงเซียวเม่ยเอ๋อร์ถึงมาด้วยเล่า?”ตู้เหวินยวนส่ายหน้า “กระหม่อมไม่ทราบ! แต่ ในเมื่อชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือส่งเชื้อพระวงศ์มา พวกเราก็ต้องจัดส่งเชื้อพระวงศ์ไปต้อนรับ อย่างเป็นทางการพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้หวู
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 531
ส่วนอีกหนึ่งคนก็คือเซียวเม่ยเอ๋อร์องค์หญิงชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือนางนั่งอยู่ในรถม้าที่หรูหรา สวมชุดกระโปรงหนังสั้นในแบบของโม่เป่ย เผยผิวขาวเนียนส่วนใหญ่บนขาเรียวยาวทั้งสองข้างของนาง งดงามราวกับเสือดาวสาวที่เต็มไปด้วยความดุร้ายใบหน้ารูปไข่ที่งดงามของนาง ดวงตาสีฟ้า และรอยยิ้มมีเสน่ห์ที่ดึงดูดใจผู้คน ประกอบกับรูปร่างที่เผ็ดร้อนเย้ายวนนั้น มีเพียงคำว่าปีศาจที่จะสามารถอธิบายได้!ส่วนเหยลวี่เกอนักรบผู้กล้าหาญคนแรกของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ เป็นชายร่างสูงใหญ่ สูงประมาณสองร้อยหมี่ มีกล้ามเป็นมัดๆ ผมหนา เหมือนหมีดำตัวใหญ่ ขี่ม้าตัวใหญ่และสูง เดินตามอยู่ข้างๆ เซียวเม่ยเอ๋อร์“ฮี่ๆ...”เซียวเม่ยเอ๋อร์มองเมืองหลวงในระยะไกล พร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้มหวาน “ท่านราชครู นี่คือเมืองหลวงของต้าเซี่ยหรือ ช่างเป็นเมืองที่งดงามจริงๆ เมื่อไหร่พวกเราจะยึดครองที่นี่ได้?”เซียวเซวียนเช่อยิ้มบาง “องค์หญิง อย่ารีบร้อน! จงหยวน มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ เป็นถิ่นกำเนิดของอัจฉริยะบุรุษมากมาย ไม่อาจมองข้ามได้ พวกเราอย่ารีบร้อนเกินไป ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปเถอะ!”เซียวเม่ยเอ๋อร์ดวงตาเป็นประกาย “ข้าได้ยินมาว่าฮ่องเต้ต้า
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 532
เมื่อองค์ชายสี่หลี่จือเห็นคณะทูตจากชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมาถึง เขาก็รีบลงจากม้าแล้วนำขุนนางกรมธรรมการกลุ่มหนึ่งไปทักทายพวกเขาอย่างรวดเร็ว “หลี่จือ องค์ชายสี่แห่งต้าเซี่ยได้รับคำสั่งให้มาต้อนรับแขกผู้มีเกียรติทุกคนจากแดนไกล...”เซียวเม่ยเอ๋อร์เปิดม่าน เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามไม่มีใครเทียบได้ “ขอบพระทัยเพคะ องค์ชายสี่”หลี่จือตะลึงงันไปทันที!ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นสตรีที่งดงามมาก่อนแต่สตรีที่มีเสน่ห์น่าหลงใหล มีความดุร้ายอย่างเซียวเม่ยเอ๋อร์นั้นหาได้ยากมากในต้าเซี่ยเมื่อเซียวเม่ยเอ๋อร์เห็นท่าทีของหลี่จือ นางก็เยาะเย้ยทันที “บุรุษจากต้าเซี่ยก็คงไม่มีอะไรไปมากกว่านี้แล้ว! ช่างน่าเบื่อจริงๆ...”นักล่าจะรู้สึกเบื่อหน่ายกับเหยื่อที่ได้มาง่ายเกินไปจู่ๆ ใบหน้าของหลี่จือก็แดงเรื่อ เขาพูดไม่ออกแม้แต่ประโยคเดียวเซียวเม่ยเอ๋อร์มองไปที่หลี่หลงหลิน หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “เขาเป็นใคร? กล้าเมินต่อข้า! ช่างน่าสนใจดี...”หลี่จือรีบพูดว่า “เขาคือองค์ชายเก้า หลี่หลงหลิน...”จู่ๆ เซียวเม่ยเอ๋อร์ก็เข้าใจ “อ่อ เขาเป็นองค์ชายเก้าที่ไม่ได้เรื่องผู้นั้นน่ะหรือ! ข้าเคยได้ยินชื่อของเขามาบ้าง!”ห
Latest chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 556
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 555
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 554
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 553
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 552
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 551
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 550
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 549
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 548
