บทที่ 70

ฉู่เนี่ยนซียิ้มมุมปากเบา ๆ พุ่งไปหาชายเหล่านั้นและทำท่าทางเหมือนคุณชายโดยเอากำปั้นมาทาบไว้ตรงหน้าอกเพื่อแสดงความเคารพ “ข้าแซ่ซี อยากจะขอพบนายใหญ่ของศาลาโอสถแห่งนี้”

“ที่ศาลาโอสถไม่อนุญาตให้คนแปลกหน้าเข้าไป คุณชายมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นจะดีกว่า” แม้จะเห็นท่าทางที่มีมารยาทอย่างมากของฉู่เนี่ยนซี แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาลำบากใจเท่าไหร่

“ข้าได้ยินมาว่าที่ศาลาโอสถมีกฎ หากใครก็ตามที่ผ่านทั้งศิลปะการต่อสู้และการทดสอบพิษจะสามารถเข้าไปในศาลาโอสถได้ ข้าสงสัยว่านั่นเป็นความจริงหรือไม่?”

หลังจากได้ยินคำถามของฉู่เนี่ยนซี หลายคนก็มองหน้ากัน จากนั้นชายที่เป็นผู้นำก็พูดขึ้น

“มีคำกล่าวเช่นนั้นจริง ๆ แต่จนถึงขณะนี้ก็ยังไม่มีใครผ่าน และหากไม่ผ่านก็ต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ ท่านแน่ใจหรือว่าต้องการจะลอง”

“แน่ใจสิ” ฉู่เนี่ยนซีมีท่าทีสงบและพยักหน้าเบา ๆ

ชายทั้งกลุ่มเห็นว่าทั้งสองคนแน่ใจและไม่พูดอะไรต่อ

ในรอบแรกของการแข่งขันคือการทดสอบศิลปะการต่อสู้ มีเพียงหนึ่งในสองคนเท่านั้นที่สามารถลงสนามและต่อสู้กับคนสิบคนได้ ขอแค่สามารถล้มพวกเขาสามคนได้ภายในเวลาหนึ่งก้านธูป*ก็จะถือว่าผ่าน

ผู้เข้าแข่งขันในรอ