แชร์

บทที่ 836

เจียเหยาควบม้ามา ขวางหน้าฮูหลัวเอาไว้

“ฮูหลัว เจ้าคิดจะไปที่ใด?”

สายตาเย็นชาของเจียเหยาจับจ้องฮูหลัว

ฮูหลัวไม่นึกว่าเจียเหยาจะมาถึงเร็วเพียงนี้

เขาแอบเตรียมตัวตั้งนาน เพิ่งเริ่มเคลื่อนไหว เจียเหยากับสังเกตเห็นแล้ว

สมควรตาย!

เจียเหยาต้องป้องกันเขามาตลอด!

นางไม่เคยไว้วางใจเขา!

ฮูหลัวแอบด่าในใจ จากนั้นก็กล่าวด้วยความมั่นใจ “องค์หญิง ศัตรูมีการเคลื่อนไหวบ่อยครั้งในช่วงนี้ ข้าต้องพาคนกลับไปยังชนเผ่าของจั่วเสียนอ๋อง ป้องกันศัตรูโจมตีชนเผ่าของจั่วเสียนอ๋อง!

ช่างมัน ในเมื่อถูกเจียเหยาพบแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องหลบๆ ซ่อนๆ แล้ว!

“ในเมื่อจะไป เหตุใดไม่บอกข้าล่วงหน้า?”

เจียเหยากล่าวด้วยใบหน้าเคร่งขรึมเย็นชา “ฮูหลัว เจ้าก็รู้ การกระทำของเจ้าตอนนี้ เป็นเพียงการหลบหนี! บนทุ่งหญ้าลงโทษคนที่หลบหนีเช่นไร ยังต้องให้ข้าสอนเจ้าหรือ?”

ผู้คิดหลบหนี ฆ่าโดยไร้ความปราณี!

ต่อให้เป็นขุนนางสูงศักคิ์ หรือว่าทหารธรรมดา ล้วนเหมือนกัน!

เผชิญกับแววตาเย็นชาของเจียเหยา ฮูหลัวรู้สึกกลัวเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าว “ข้าเพิ่งได้รับจดหมายจากจั่วเสียนอ๋อง เรื่องเร่งด่วน ไม่ทันได้บอกองค์หญิง!”

“ไม่ทัน?”

สีหน้าของเจียเหย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status