แชร์

บทที่ 837

ฮูหลัวคิดจะหลบ

แต่ไม่ทันแล้ว

“ฟู่...”

ลูกศรยิงทะลุลำคอของฮูหลัวอย่างแม่นยำ

ธนูอีกสองดอก ดอกหนึ่งยิงตัดธงของฮูหลัวขาด อีกดอกหนึ่งยิงทหารคนสนิทที่ชูธง

ฮูหลัวมองลูกธนูที่เจาะผ่านลำคอเขาโดยไม่รู้ตัว นัยน์ตาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

เขานึกไม่ถึงเลย เจียเหยาจะกล้ายิงเขาจริงๆ

เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของจั่วเสียนอ๋อง!

นางกล้าฆ่าเขาต่อหน้าทุกคน?

หรือนางไม่กลัวอาหลู่ไถก่อกบฎหรือ?

“……”

ฮูหลัวอ้าปาก ไม่มีคำพูดได้หลุดออกมา ในปากเต็มไปด้วยเลือด จากนั้น ร่างกายโอนเอียงร่วงจากหลังม้าไป

“แม่ทัพฮูหลัว!”

เห็นฮูหลัวตกจากหลังม้า ทหารคนสนิทของฮูหลัวโกรธจัดขึ้นมาทันใด

ทหารคนสนิทคนหนึ่งกระโดดลงจากหลังม้า พยุงฮูหลัวที่ยังมีลมหายใจอยู่

ฮูหลัวมีเลือดเต็มปาก ยกมือขึ้นด้วยความยากลำบาก ชี้ไปทางเจียเหยา

“ฆ่าพวกเขา แก้แค้นให้แม่ทัพฮูหลัว!”

หลังจากเหม่อไปชั่วครู่ ทหารคนสนิทของฮูหลัวส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ

เสียงคำรามนั้น ในที่สุดก็ดึงสติทหารคนสนิทของฮูหลัวที่ยังยืนอึ้งอยู่ให้กลับมาอยู่กับความจริง

รอได้สติกลับมา ทุกคนง้างธนูทันที ตั้งใจต่อสู้กลับ

ทว่า ทหารคนสนิทของเจียเหยาลงมือเร็วกว่าก้าวหนึ่ง

เจียเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ปิยะวิทย์ นิเวศน์ปฐมวัฒน์
1บท ได้อ่านน้อยลงเรื่อยๆ ถ้าน้อยกว่านี้ก็เลิกอ่านแล้ว
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status