เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 709
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 710
ทุ่งหญ้าเลี้ยงม้า!นี่มันพื้นที่ฝึกม้าศึกที่ใหญ่เป็นอันดับสองของเป่ยหวนเชียวนะตอนยังอยู่ซั่วฟาง เขาก็คิดจะโจมตีทุ่งหญ้าเลี้ยงม้านี้หลายหนแล้วบัดนี้ เขามาถึงที่นี่แล้ว หากไม่ไปอ้อมที่ทุ่งหญ้าเลี้ยงม้าสักหน่อยคงจะเสียโอกาสน่าดู!ทุ่งหญ้าเลี้ยงม้ามีม้าศึกคุณภาพดีอยู่จำนวนมาก พวกเขาทั้งสามารถได้รับม้าศึกเพิ่ม และยังสามารถได้รับเสบียงจากบริเวณรอบๆ ทุ่งหญ้าเลี้ยงม้าด้วย ขณะเดียวกัน ผู้คนยังสามารถหยุดพักผ่อนได้อีกด้วย!ยิงปืนนัดเดียวได้นกหลายตัว!สิ่งเดียวที่ต้องกังวลคือทหารที่ไล่ตามมาจากข้างหลังเท่านั้นหากทหารที่ไล่ตามมาไม่กลัวตาย แล้วมุ่งไปที่บริเวณตรงข้ามหุบผาชันช่องลมอย่างสุดชีวิต รอให้พวกเขายึดม้าศึกจากทุ่งหญ้าเลี้ยงม้าได้สำเร็จ ค่อยฆ่าไปที่บริเวณตรงข้ามของหุบผาชันช่องลม เกรงว่าที่นั่นจะถูกทหารไล่ตามปิดกั้นไว้แล้วดังนั้น เขาถึงอยากซุ่มโจมตีทหารที่ไล่ตามแต่ทว่าไม่มีพื้นทีซุ่มโจมตีต้องคิดหาวิธีใหม่จะไปโจมตีทุ่งหญ้าเลี้ยงม้า ต้องจัดการทหารไล่ตามเสียก่อน ไม่เช่นนั้น ทันทีที่ทหารไล่ตามไปรวมตัวกับทหารที่อยู่บริเวณตรงข้ามหุบผาชันช่องลมเข้า พวกเขาก็จะถูกปิดตายทันทีสามารถโจมตีได
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 711
หลังจากได้ยินคำพูดของฉินชีหู่แล้ว หยุนเจิงและเมี่ยวอินพลันสะดุ้งพร้อมกันในใจสุดท้ายก็มาถึงแล้วหรือนี่?รู้อยู่แล้วว่าอย่างไรฉินชีหู่ก็จะถามเรื่องนี้“ท่านคงไม่ได้จะถามข้าว่าคิดจะก่อกบฏหรือเปล่าหรอกนะ?”หยุนเจิงถามฉินชีหู่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง“ใช่!”ฉินชีหู่เองก็ไม่อ้อมค้อม “เจ้าดูสิ เจ้าเองก็ถือว่าครบคุณสมบัติแล้วไม่ใช่หรือ? ในแง่ของกลยุทธ์ แม้แต่แม่ทัพผ่านศึกอย่างแม่ทัพตู๋กูก็ยังสู้เจ้าไม่ได้ แต่เจ้ากลับแกล้งทำเป็นคนไร้ประโยชน์ในเมืองจักรพรรดิ แล้วยังจะมานำทัพที่ซั่วเป่ยอีก คิดอย่างไรก็ไม่ปกติ”ฉินชีหู่ตรงไปตรงมา แต่ไม่โง่เขลาตอนนี้เขาเองก็เข้าใจแล้วว่ากลยุทธ์แปลกๆ มากมายก่อนหน้านี้ต้องเป็นฝีมือของหยุนเจิงแน่นอน!ไม่เกี่ยวอะไรกับตู้หยวนกุยและเสิ่นลั่วเยี่ยนเลยสักนิด!หยุนเจิงซ่อนตัวเช่นนี้ หากจะบอกว่าไม่มีความคิดก่อกบฏเลย ตีให้ตายฉินชีหู่ก็ไม่เชื่อหรอก!บัดนี้ เขาเพียงแค่อยากได้คำตอบจากหยุนเจิงเท่านั้น!คำตอบที่แน่ชัด!“หากข้าตอบว่าไม่ก่อกบฏ ท่านจะเชื่อหรือไม่?”หยุนเจิงถามยิ้มๆ“เชื่อ!”ฉินชีหู่พยักหน้าโดยไม่คิด“หา?”คำพูดนี้ ทำให้หยุนเจิงมึนงง “ท่านเชื่อใจข้าเพีย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 712
เขาเชื่อว่าหยุนเจิงมีความสามารถในการยึดดินแดนใหม่แน่นอนอีกอย่าง เป่ยหวนในตอนนี้ก็เสียหายอย่างหนักสามารถพูดได้ว่า การที่หยุนเจิงจะยึดดินแดนใหม่มาให้กับต้าเฉียนนั้นเป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว“หากพ่อเจ้ายกทัพโจมตีเจ้าล่ะ เจ้าจะทำอย่างไร?”ฉินชีหูถามต่อ“แน่นอนว่าต้องเฝ้าด่านเป่ยลู่ให้ได้อยู่แล้ว!”หยุนเจิงยิ้มเบาๆ “ขอแค่ข้าเฝ้าด่านเป่ยลู่ได้ เขาจะยกทัพโจมตีข้า ก็ทำไม่ได้อยู่แล้ว! เขาคงไม่สั่งให้คนโจมตีด่านเป่ยลู่หรอกกระมัง?”“เอ่อ…ก็จริง!”ฉินชีหู่พยักหน้า เขากุมคางครู่หนึ่งแล้วมองหยุนเจิงอย่างจริงจัง “เจ้าสาบานต่อสวรรค์ว่าเจ้าจะไม่ก่อกบฏ! ขอแค่เจ้าไม่ก่อกบฏ ถึงแม้เจ้าจะยึดอำนาจทหารปกป้องตัวเอง ข้าก็ยังจะนับว่าเจ้าเป็นน้อง!”“คำสาบานเป็นสิ่งที่ไร้สาระที่สุด”หยุนเจิงส่ายหน้าหัวเราะ “แต่ข้าสามารถพูดได้ว่า ข้าไม่อยากเป็นจักรพรรดิขนาดนั้นจริงๆ”“จริงหรือ?”ฉินชีหู่สงสัยเขาไม่อยากเป็นจักรพรรดิ?“จริงสิ”หยุนเจิงเอ่ยจริงจัง “จักรพรรดิ ไม่ได้เป็นง่ายขนาดนั้น! ข้าไม่อาจทำตัวเคร่งขรึมเหมือนจักรพรรดิ หากไม่มีใครคิดจะฆ่าข้า ข้าอยากจะเป็นท่านอ๋องสบายๆ เที่ยวเล่นกินดีตลอดชีวิต”วั
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 713
รอให้กลุ่มเกออาซูมาถึง หยุนเจิงพวกเขาก็หนีไปแล้วบนพื้นยังมีร่างศพของม้าขนส่งและทหารขนส่งอยู่มากมายทหารเป่ยหวนที่รับหน้าที่ขนส่งเครื่องยิงหินก็ตายกันหมดเกออาซูหน้าเย็นชา ตะคอกเสียงดุดันว่า “ถ่ายทอดคำสั่งลงไป ไล่ตามศัตรูให้เร็ว ต้องทำให้ทหารม้าต้าเฉียนพวกนี้ติดอยู่ในพื้นที่ของเราให้ได้! ต้องใช้เลือดของพวกมันมาล้างมลทินให้กับเรา!”“แม่ทัพไม่สามารถขอรับ!”ทันใดนั้น ที่ปรึกษาฟางหยุนซื่อที่อยู่ข้างกายเกออาซูรีบส่งเสียงห้ามฟางหยุนซื่อเป็นทหารต้าเฉียนที่ยอมจำนนหลังจากสงครามครั้งนั้นถึงแม้ฟางหยุนซื่อจะไม่ได้รับโอกาสในการนำทัพ แต่กลับเป็นที่ปรึกษาให้กับกองทหารเป่ยหวนมาโดยตลอดก่อนหน้านี้เป่ยหวนพ่ายไปสามครั้งติด ทหารในกองทหารเป่ยหวนเกลียดชังคนของต้าเฉียนเข้าไส้ แม้แต่ฟางหยุนซื่อที่เป็นที่ปรึกษาคนนี้ก็ถูกเหมารวมไปด้วยช่วงเวลานั้น ฟางหยุนซื่อตกอับมากอย่าว่าแต่แม่ทัพเป่ยหวนเหล่านั้นเลย แม้แต่ทหารธรรมดาทั่วไปก็มากลั่นแกล้งเขาด้วยหากไม่ระวัง ก็จะถูกโบยด้วยเชือกคุมม้าหลังจากที่เจียเหยานำทัพกองหน้าถึงจะได้ใช้งานฟางหยุนซื่ออีกครั้งฟางหยุนซื่อจึงซาบซึ้งใจต่อเจียเหยามาก“ไม่สามารถ?”
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 714
บัดนี้ เกออาซูไม่มีความคิดอยากหยุดพักเลยเขาคิดแต่อยากไล่ตามทหารม้าต้าเฉียน แล้วหั่นพวกเขาเป็นชิ้นๆ ซะ…อีกฝั่งหนึ่ง เจียเหยาออกคำสั่งให้หยุดไล่ตามฝั่งอาหลู่ไถถูกโจมตีเสียหายหนักทหารต้าเฉียนได้โจมตีผ่านเส้นทางแนวป้องกันของอาหลู่ไถ แล้วกลับไปที่โขดเป่ยหยวนได้สำเร็จถึงแม้นางจะไม่พอใจแค่ไหน นางก็ทำได้เพียงสั่งให้หยุดไล่ตามถึงแม้นางต้องการจะนำทัพคนหกหมื่นคนไปโจมตีที่โขดเป่ยหยวน แต่นางก็รู้ดีว่าตนทำเช่นนั้นไม่ได้เพราะหากทำเช่นนี้ แม้ว่าพวกเขาจะกำจัดทหารต้าเฉียนที่หนีไปจากชายแดนกู้ได้ทั้งหมด กองทหารใหญ่หกหมื่นนายของพกวเขา เกรงว่าก็คงเหลืออยู่ไม่กี่คนเช่นกันแพ้แล้ว!ตั้งแต่วินาทีที่ฝ่ายอาหลู่ไถถูกโจมตีอย่างหนัก พวกเขาก็แพ้แล้ว!เจียเหยายืนอยู่ตรงหน้าหลุมที่อาหลู่ไถสั่งให้คนขุด นางกำหมัดตนแน่น ในใจเต็มไปด้วยความโกรธสงครามที่ต้องชนะอยู่แล้ว สุดท้ายกลับเป็นจุดจบที่แพ้อย่างอนาถผลลัพธ์เช่นนี้ เจียเหยาไม่สามารถยอมรับได้เลยจริงๆวินาทีนี้ เจียเหยาที่มั่นใจมาโดยตลอดเริ่มสงสัยในตนเองที่สำคัญคือ แม้จะแพ้แล้ว แต่นางก็ไม่รู้ว่าพวกเขาแพ้ที่ไหนขณะที่เจียเหยากำลังโกรธจัด ทหารข้างก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 715
ขณะเดียวกัน ตู๋กูเช่อและเสิ่นลั่วเยี่ยนพวกเขาเองก็นำทัพฝ่าวงล้อมไปตั้งหลักอยู่ที่โขดเป่ยหยวนได้แล้วถึงแม้พวกเขาจะฝ่าวงล้อมออกมาได้สำเร็จ แต่พวกเขาก็บาดเจ็บไปไม่น้อยเช่นกันคนนับสามหมื่นเหลือรอดมาได้ไม่ถึงสองหมื่นห้าพันนายนี่เป็นจำนวนการเสียหายที่มากที่สุดตั้งแต่ที่หยุนเจิงนำทัพมาแต่ก็เป็นสิ่งที่ช่วยไม่ได้พวกเขาสามารถนำทัพพาคนฝ่าวงล้อมออกมาได้มากเพียงนี้ ก็ถือว่าเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่แล้วยิ่งไปกว่านั้น ฝ่ายอาหลู่ไถยังเจ็บหนักกว่าพวกเขาด้วยทหารม้าหนึ่งพันนายที่อวี๋ซื่อจงดูแลก็เสียหายไปครึ่งหนึ่ง คนที่เหลือแทบจะบาดเจ็บทุกคน แม้แต่อวี๋ซื่อจงเองก็ด้วย เขาถูกยิงไปสองที่ แต่โชคดีที่มีเกราะบังเอาไว้ ทำให้ไม่ถึงกับชีวิต“ยังขยับได้หรือไม่?”เสิ่นลั่วเยี่ยนตามหาอวี๋ซื่อจงจนพบ“ไม่เป็นอะไร!”อวี๋ซื่อจงยิ้ม “แผลเล็กน้อย ไม่เป็นอะไรมาก”“ดี เช่นนั้นต้องวานให้เจ้าเดินทางอีกสักหน่อยนะ!’เสิ่นลั่วเยี่ยนเองก็ไม่มีเวลามาสนใจอวี๋ซื่อจง นางรีบลงจากม้า “รีบขี่ท่าเสวี่ยไปที่ซั่วฟางให้เร็วที่สุด บอกให้ทหารที่หุบผาชันช่องลมเตรียมตัวรับมือไว้เสมอ! อีกอย่างส่งมอบจดหมายนี้ให้กับตู้กุยหยวนด้วย!”
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 716
“เจ้าคิดว่าเจ้าจะพาข้าไปได้หรือ?” เสิ่นลั่วเยี่ยนถากถาง“หากพาพระชายาไปไม่ได้ เช่นนั้นพวกเรากับพระชายาก็พินาศไปด้วยกัน!” หานจิ้นสายตาเย็นชาดุดัน “จิ้งเป่ยอ๋องหากต้องการแย่งอำนาจ ข้าในฐานะราชองครักษ์ ไม่อาจมองดูจิ้งเป่ยอ๋องแย่งอำนาจทางทหารกองทหารมณฑลทางเหนือไปได้หน้าตาเฉย!”หานจิ้นไม่ใช่คนโง่การแสดงออกทั้งหมดของหยุนเจิง เห็นได้ชัดว่าต้องการแย่งอำนาจปัจจุบัน ขอแค่จับเสิ่นลั่วเยี่ยนได้ จับกุมเสิ่นลั่วเยี่ยนกลับเมืองจักรพรรดิ จึงสามารถทำให้หยุนเจิงติดกับดักได้“เจ้ากล้าลงมือหรือ?”เสิ่นลั่วเยี่ยนไม่กระวนกระวาย เพียงมองหานจิ้งด้วยสายตาเย็นชา “ข้าบอกเจ้าได้อย่างชัดเจน ขอแค่เหล่าลูกน้องของเจ้ากล้าจับอาวุธ พวกเจ้าต้องมีจุดจบคือถูกสังหารเก้าชั่วคน!”“หากพวกเรานั่งดูโดยไม่สนใจ นั่นคงต้องถูกประหารเก้าชั่วคนของจริงแล้ว!” หานจิ้งไม่เห็นด้วยกับการกระทำทั้งหมด“ไร้สาระ!”“หากไม่มีทางอ๋อง พวกเจ้าสุนัขทั้งหลายยังสามารถรอดตายจากชายแดนกู้ได้หรือ?”“หากพวกเจ้ามีความสามารถก็ไปจับเว่ยเหวินจงสิ!”“หากพวกเจ้ากล้าขยับ ข้าจะสับพวกเจ้าเป็นชิ้นๆ จนไม่เหลือ!”“คิดแตะต้องพระชายา ต้องข้าศพข้าไปกัน!”เ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 717
“ห๊า?”ตู๋กูเช่อแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง “เจตนาใด?”“เสแสร้ง เสแสร้งต่อไป!”เสิ่นลั่วเยี่ยนมองตู๋กูเช่อ “พวกเขาเป็นราชองครักษ์ ในเมื่อเขารู้ว่าหยุนเจิงคิดจะแย่งอำนาจ ย่อมต้องทำสิ่งใดแน่! ห้ามไม่ได้กับไม่ได้ห้าม เป็นคนละเรื่องกัน ใช่หรือไม่?”หานจิ้งกล่าวว่าพังพินาศไปพร้อมนาง ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระหยุนเจิงต่างหากเป็นตัวละครสำคัญ!พวกเขาคิดพังพินาศไปพร้อมนางจะมีประโยชน์ใด?แต่พวกเขาจำเป็นต้องแสดงท่าที พิสูจน์ว่าพวกเขาไม่ใช่พวกเดียวกับหยุนเจิงหากจักรพรรดิเหวินสืบสาวราวเรื่องขึ้นมา พวกเขาก็พยายามแล้ว เพียงแต่จนปัญญาขัดขวางเท่านั้นฆ่านางแล้ว บีบบังคับหยุนเจิงก่อกบฏ พวกหานจิ้งจะต้องถูกประหารเก้าชั่วคนแน่นอนแต่หากพวกเขาไม่ทำสิ่งใดเลย กลับถึงเมืองจักรพรรดิ แม้จะไม่ถึงขั้นถูกประหารเก้าชั่วคน แต่ก็อันตรายถึงชีวิตคนที่สามารถเป็นรองผู้บัญชาการทหารราชองครักษ์ได้ ย่อมรู้ถึงความร้ายแรงในความสัมพันธ์ดังนั้น หานจิ้งจำเป็นต้องทำสิ่งใดสักหน่อยเมื่อได้ฟังคำของเสิ่นลั่วเยี่ยน ตู๋กูเช่อยิ้มแห้งขึ้นมาทันทีเขานึกว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนดูไม่ออก!เสิ่นลั่วเยี่ยนหัวเราะ จากนั้นก็ถามตู๋กูเช่อ “เจ้
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1146
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1145
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1144
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1143
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1141
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1140
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1139
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
