Share
บทที่ 443
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 444
“แน่นอนอยู่แล้ว พวกเจ้าก็ไม่ดูเลยว่าใครเป็นคนทำ!”หยุนเจิงหัวเราะเสียงดัง“ดูว่าเจ้าทำได้!”เสิ่นลั่วเยี่ยนเบ้ปาก จากนั้นก็ถาม “พวกเจ้าพ่อค้าหน้าเลือดสองคน คิดจะขายเหล้านี่ราคาใด?”จางซูเอ่ยพึมพำ “หนึ่งไห เช่นไรก็ต้องมีสองร้อยตำลึงกระมัง?”“เท่า...เท่าไหร่?”ทุกคนเกือบกัดลิ้นตัวเอง มองจางซูด้วยสีหน้าสับสนแม้แต่หยุนเจิงก็ยังถูกจางซูทำให้ตกใจแล้วนี่แค่เหล้าไม่กี่ชั่งเท่านั้น!เขากล้าขายสองร้อยตำลึง?ไองั่งนี่ใจดำเสียจริง!“มองข้าเช่นนี้ด้วยเหตุใด?”จางซูไม่ทันตั้งตัวถูกมองเป็นพ่อค้าหน้าเลือด “แค่สองร้อยตำลึงเงิน ไม่แพงหรอก! น้ำจันท์หยกทั้งหมดในราชวังยังเทียบเหล้านี้ไม่ได้เลยใช่หรือไม่? หากเป็นในเมืองจักรพรรดิ ข้าคงขายในราคาห้าร้อยตำลึงต่อไห!”เมื่อได้ฟังคำของจางซู ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันและกันเหมือนกับว่าจางซูพิจารณาแล้วว่าซั่วเป่ยไม่ค่อยมีเศรษฐี จึงขายแค่สองร้อยตำลึง?แต่ว่า หากเทียบกับสุราภายในราชวังแล้ว เขาขายไม่แพงเลยถึงขั้นบอกได้ว่าใจดีมากแล้ว!หยุนเจิงรู้ สุราชั้นดีภายในราชวัง เพียงเล็กน้อยก็มีราคาหลักร้อยต่อหนึ่งกาแล้ว!หนึ่งกานั้นฝืนให้ตายก็แค่หนึ่งชั่ง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 445
“หยุนเจิง!!!”เมี่ยวอินผ้าห่มห่อหุ้มร่างกาย สองตาโกรธเคืองจับมองหยุนเจิงที่ยังคงสับสนมึนงงหยุนเจิงตอนนี้รู้สึกสับสนจริงเกิดสิ่งใดขึ้น?เหตุใดเขามาอยู่ห้องของเมี่ยวอินได้?ทั้งยังนอนตัวเปลือยเปล่าอยู่ด้วยกันกับเมี่ยวอิน?“แค่กๆ...”หยุนเจิงปกปิดจุดสำคัญของตัวเองไว้ มองเมี่ยวอินอย่างกระอักกระอ่วน “ให้ข้าคลุมผ้าห่มปกปิดก่อนได้หรือไม่? พูดจริง ข้าหนาวมาก...”“หนาวตายเจ้าก็สมควร!”เมี่ยวอินด่า “เจ้ามันโจรไร้ยางอาย!”“นี่...โทษข้าไม่ได้นะ! ข้าเองก็ดื่มเมาเช่นกัน!”หยุนเจิงรู้สึกผิดเล็กน้อย ยิ้มแห้งกล่าว “อย่างที่รู้กัน ผู้ชายดื่มจนเมา โดยทั่วไปแล้วใช้การไม่ได้! ข้าคิดว่า พวกเราก็แค่กอดกันเพื่อความอบอุ่นเท่านั้น คงไม่ได้มี...เอ่อ...”ขณะที่หยุนเจิงกล่าว กลับเห็นคราบเลือดทิ่มแทงสายตาบนเตียงเสียงของหยุนเจิงหยุดกะทันหันโอ้โห?เขาพรากความบริสุทธ์ของเมี่ยวอินไปแล้วจริงหรือ?มารดาเขาสิใครบอกกันว่าผู้ชายดื่มเมามายแล้วใช้การไม่ได้?หรือว่าแรงไฟของเขาแข็งแกร่งเกินไป?“พูดสิ! เหตุใดไม่พูดต่อแล้ว?”เมี่ยวอินกัดฟัน มองหยุนเจิงด้วยความโกรธเกรี้ยว“นี่...”หยุนเจิงเป็นใบ้พูดไม่ออ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 446
“เรื่องอนาคต?”เมี่ยวอินแค่นเสียงเย็นชา “ตอนนี้ข้าแค่อยากฆ่าท่านซะ!”“เช่นนั้นก็ฆ่าสิ!”หยุนเจิงหมดคำพูด ตัดสินใจขยับเข้าไปใกล้เมี่ยวอิน แล้วหลับตาลงมารดามันเถอะ!นี่มันเรื่องอะไรกันแน่!ผิดที่เหล้าเข้าปากอย่างเดียวเลย!เมื่อเห็นหยุนเจิงนอนเปลือยเปล่าอยู่ข้างกายตนแล้ว เมี่ยวอินก็อดไม่ได้หน้าแดงขึ้นมา“อายคนบ้างเถอะ”เมี่ยวอินทั้งอายทั้งโกรธ จากนั้นดึงผ้าห่มบนตัวห่มให้กับเขา“เราทั้งสองทำเรื่องที่ควรทำและไม่ควรทำกันแล้ว ยังจะสนใจทำไมอีก?”หยุนเจิงหันไปมองเมี่ยวอิน แล้วใช้มือโอบกอดเมี่ยวอินไว้“ปล่อย…ปล่อยข้านะ!”เมี่ยวอินตื่นตกใจพลันใช้มือหยิกเข้าที่คอของหยุนเจิงหยุนเจิงไม่สนใจแล้วโอบกอดเมี่ยวอินอยู่อย่างนั้นต่อไปเมี่ยวอินออกแรงที่มือเบาๆ ทว่าหยุนเจิงก็ยังไม่คัดค้าน เพียงแค่โอบกอดบริเวณส่วนโค้งเว้าของนางที่อบอุ่นและอ่อนนุ่มนั้นไว้เมี่ยวอินหงุดหงิดมาก แต่ทว่าสุดท้ายก็ไม่ออกแรงที่มืออีกต่อไปผ่านไปนานพอควร เมี่ยวอินถึงได้ค่อยๆ ละมือออกจากคอของหยุนเจิงอย่างเขินอายและกรุ่นโกรธพลางขบเคี้ยวเขี้ยวฟันก่นด่าว่า “ท่านมันคนไร้ยางอาย!”หยุนเจิงหัวเราะเหอะๆ “กับผู้หญิงของข้าเอง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 447
มีเรื่องจะบอก?หยุนเจิงมองเมี่ยวอินด้วยสีหน้าหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก แล้วลูบจมูกเมี่ยวอินเบาๆ พลางเอ่ยยิ้มร้ายว่า “ข้าคิดว่า การกระทำดีกว่าคำพูด”“อย่ามาล้อเล่น ข้าจริงจัง!”เมี่ยวอินตบมือหยุนเจิงด้วยความเขินอาย “ก่อนหน้านั้นท่านเอาแต่ถามข้าเรื่องฝึกฝนสองสิ่งอย่างเท่าเทียมไม่ใช่หรือ?”ฝึกฝนสองสิ่งอย่างเท่าเทียม?หยุนเจิงมึนงง “เจ้าคงไม่ได้รู้วิธีฝึกฝนสองสิ่งอย่างเท่าเทียมจริงๆ หรอกใช่หรือไม่?”“ข้าไม่รู้หรอก”เมี่ยวอินส่ายศีรษะเบาๆ แล้วเอ่ยยิ้มๆ ว่า “แต่ทว่า อาจารย์ของข้าเคยสอนวิชาเหอหวนกงให้กับข้าแล้วได้ผล วิชานี้คล้ายกับฝึกฝนสองสิ่งอย่างเท่าเทียมที่เจ้าพูดถึงมาก…”ฮะ?หมายความว่าตนเก็บของดีได้จริงๆ สินะ?หยุนเจิงมองเมี่ยวอินอย่างมึนงงอยู่นานกว่าจะได้สติ “หมายความว่าตอนนี้เจ้าจะสอนวิชาเหอหวนกงให้ข้า?”“ไม่อย่างนั้นล่ะ?”เมี่ยวอินทั้งอายทั้งโกรธ กล่าวว่า “ไหนๆ ก็เป็นเช่นนี้แล้ว ข้ายังต้องปิดบังท่านอีกหรือไง?”ให้ตายเถอะ!ในที่สุดพระเจ้าก็เปิดทางลัดให้ตนแล้วใช่หรือไม่?ได้ทั้งหญิงงาม ได้ทั้งฝึกวิชา?นี่มันเป็นจังหวะการใช้หยินมาเติมหยาง เพื่อทำลายความว่างเปล่าใช่หรือไม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 448
แค่ฟังก็รู้สึกแปลก!“ดังนั้น ข้าหื่นก็ส่วนหื่น แต่ข้าไม่ได้เลวร้ายเหมือนที่เจ้าคิดจริงๆ”หยุนเจิงมองเมี่ยวอินยิ้มๆ “หากข้าเลวร้ายขนาดนั้นจริงล่ะก็ ถ้าข้าต้องการจะทำอะไรลั่วเยี่ยน แม้ถึงนางจะไม่ยินยอม เจ้าคิดว่านางจะต้านข้าได้หรือ?”เอ่อ…เมี่ยวอินเอียงศีรษะครุ่นคิดดูเหมือนจะใช่!เขาเป็นองค์ชายคนหนึ่ง หากต้องการฝืนใจเสิ่นลั่วเยี่ยนจริง เสิ่นลั่วเยี่ยนจะกล้าตีเขาหรือ?อืม…ดูแล้วคนคนนี้ยังไม่ถือว่าเลวร้ายนักหมายความว่าตนได้รับครั้งแรกของคนสารเลวนี่น่ะสิ?“เอาเถอะ เช่นนั้นข้าจะเชื่อว่าท่านเมาแล้วกัน!”เมี่ยวอินยิ้ม แล้วเปลี่ยนน้ำเสียง “แต่ทว่าหากท่านกล้ารังแกข้า ข้าก็จะฆ่าท่านเหมือนเดิม!”“เช่นนั้นเจ้าไม่มีโอกาสได้ฆ่าข้าแล้ว!”หยุนเจิงหัวเราะฮ่าๆ “ข้าที่หื่นกามเช่นนี้ จะรังแกมารปีศาจอย่างเจ้าลงคอได้อย่างไร!”“ขอให้จริง!”เมี่ยวอินแค่นเสียงหึหยุนเจิงยิ้มอย่างไม่แยแส “ใช่สิ มีบางอย่างข้าก็ควรบอกเจ้าเช่นกัน”หืม?เมี่ยวอินมองเขาด้วยความมึนงงหยุนเจิงตบแผ่นหลังอันสวยงามและนิ่มนวลของเมี่ยวอินเบาๆ แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังว่า “การก่อกบฏของไท่จื่อองค์ก่อน ส่วนมากเป็นฝีมือขอ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 449
ขณะที่หยุนเจิงและเมี่ยวอินมาถึงข้างนอกแล้ว จางซูที่สวมเสื้อผ้ายุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบกำลังถูกหมิงเย่ว์ตีจนตะโกนร้องเสียงดัง“องค์ชายหก ช่วยด้วย! ช่วยข้าด้วย…”เมื่อเห็นหยุนเจิง จางซูราวกับพบเจอกับพระผู้ช่วย แล้วตะโกนขอความช่วยเหลือสุดฤทธิ์“ไม่มีใครช่วยเจ้าได้หรอก!”หมิงเย่ว์ตะคอกด้วยสีหน้าโมโห “วันนี้ข้าจะฝังเจ้าซะ!”ได้ยินคำพูดของหมิงเย่ว์แล้ว หยุนเจิงและเมี่ยวอินพลันอดไม่ได้มองหน้ากันหัวเราะดูท่าแล้ว สิ่งที่พวกเขาคาดเดาไว้น่าจะจริง“พอแล้ว พอได้แล้ว…”เมี่ยวอินฝืนความเจ็บปวดของร่างกายส่วนล่างไว้แล้วเข้าไปห้ามหมิงเย่ว์ พลางถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”เมื่อเห็นเมี่ยวอิน ความรู้สึกในใจหมิงเย่ว์พลันระเบิดออกมาราวกับน้ำท่วม นางร้องไห้ออกมาในบัดดล“ข้า…ข้าถูกไอ้เดรัจฉานคนนี้ทำให้สกปรกแล้ว…”หมิงเย่ว์นั่งยองอยู่บนพื้นแล้วร้องไห้โฮขึ้นมาการคาดเดาในใจได้รับคำตอบแน่ชัดแล้ว เมี่ยวอินพลันหันศีรษะไปมองจางซูด้วยสายตาเยือกเย็น“ไม่ใช่…นี่มัน…”จางซูหดคอลงแล้วเอ่ย “เรื่องนี้จะโทษข้าไม่ได้นะ! ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางเข้ามาในห้องของข้าตั้งแต่เมื่อใด นาง…นางต่างหากที่ทำให้ข้าสกปรก…”ระ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 450
หมิงเย่ว์และจางซูมองหน้าทั้งสองด้วยความตะลึงงัน รู้สึกเพียงฟ้าผ่ากลางศีรษะเดิมทีเรื่องของพวกเขาทั้งสองก็น้ำเน่าพอแล้ว!แต่เรื่องของหยุนเจิงกับเมี่ยวอินกลับน้ำเน่ายิ่งกว่า?คิดไปคิดมา จางซูก็เริ่มใจเย็นลงให้ตายเถอะ!หมิงเย่ว์เข้ามาในห้องเอง ตนกับหมิงเย่ว์ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย มิหนำซ้ำยังถูกตีเสียเปล่าด้วยหยุนเจิงเข้าห้องเมี่ยวอิน ทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว แต่กลับไม่มีเรื่องอะไรเลย?นี่มันไม่ยุติธรรมเกินไปหน่อยกระมัง?เสิ่นลั่วเยี่ยนมองหยุนเจิงด้วยสายตากรุ่นโกรธ แล้วหันหลังวิ่งกลับห้องทันที“ยังไม่รีบตามไปอธิบายอีก!”เมี่ยวอินรีบเร่งหยุนเจิงด้วยสีหน้าแดงก่ำ“ช่างมันเถอะ!”เยี่ยจื่อหยุดหยุนเจิงที่กำลังจะตามไปไว้ แล้วกล่าวด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ “ข้ารู้นิสัยของเด็กนั่นที่สุด ท่านไปตอนนี้ ก็มีแต่จะเติมเชื้อไฟ! ข้าจะไปคุยกับนางเอง!”ไอ้สารเลวนี่!เยี่ยมจริงๆ!กินเมี่ยวอินจริงๆ ด้วย!ไม่นาน เยี่ยจื่อก็ตามเข้าไปในห้องของตนเสิ่นลั่วเยี่ยนไม่แม้แต่จะกลับห้องของพวกเขา วิ่งมาที่ห้องของนางโดยตรงมองดูเสิ่นลั่วเยี่ยนที่ก้มหน้าก้มตานั่งอยู่ตรงนั้นด้วยความโมโหแล้ว เยี่ยจื่ออดไม่ยิ้มออก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 451
เวลารับอาหารเช้า บรรยากาศในบ้านดูแปลกประหลาดเล็กน้อย“มา ชิมอันนี้ดู”“เจ้าต้องกินเยอะๆ บำรุงร่างกายให้ดี”“ไม่แน่เจ้าอาจจะตั้งครรภ์ท่านอ๋องตัวน้อยแล้วก็เป็นได้ ห้ามสะเพร่าเด็ดขาด…”เสิ่นลั่วเยี่ยนคีบอาหารใส่ถ้วยเมี่ยวอินไม่หยุด แถมยังทำหน้าเป็นห่วงเป็นใยด้วยเห็นท่าทีของเสิ่นลั่วเยี่ยนเช่นนี้แล้ว ฝูงชนต่างก็รู้สึกแปลกใจสุดขีดนี่มันไม่เหมือนนิสัยของเสิ่นลั่วเยี่ยนเลยสักนิดแม้ว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนจะลุกขึ้นสู้กับเมี่ยวอินสักรอบ พวกเขาก็รู้สึกปกติกว่านี้ทว่านางไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่กลับกันยังเป็นห่วงเมี่ยวอินด้วย?นี่ใช่…เสิ่นลั่วเยี่ยนตัวจริงหรือ?หยุนเจิงรู้สึกแปลกใจ แล้วแอบชำเลืองมองเยี่ยจื่อเป็นการถามไถ่แต่แล้ว เยี่ยจื่อกลับส่ายหน้าเบาๆ บ่งบอกว่าตนเองก็ไม่รู้ว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนเป็นอะไรเช่นกัน“ข้าปล่อยให้เจ้าด่าข้าสักรอบดีไหม?”เมี่ยวอินเองก็ทนรับความใจดีของเสิ่นลั่วเยี่ยนไม่ไหวจึงเอ่ยอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก“ข้าจะด่าเจ้าทำไมกัน?”เสิ่นลั่วเยี่ยนส่ายศีรษะยิ้มแย้ม “เขาเป็นคนเข้าห้องของเจ้าเอง หากข้าจะด่าก็ต้องด่าเขาสิ!”จางซูได้ยินดังนั้นจึงมองหมิงเย่ว์อย่างไม่พอใจทัน
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 977
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 976
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 975
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 974
