บทที่ 401

สำหรับหยุนเจิงแล้ว แกะหนึ่งร้อยตัวไม่ถือว่าใช้เงินเยอะขนาดนั้น

เขาต้องการทำให้คนในค่ายใต้รู้ว่าการอยู่กับตนนั้นมีเนื้อให้กิน!

เจอกับหลูซิ่งครั้งแรก หยุนเจิงเองก็ไม่ได้สนทนาอะไรมากมาย

หลังจากเดินดูรอบๆ ค่ายพร้อมกับหลูซิ่งแล้ว หยุนเจิงก็อำลากลับก่อน

“แม่ทัพหลู ท่านอ๋องจะส่งแกะมาให้เราจริงหรือ?”

หลังจากส่งหยุนเจิงเสร็จสรรพ ทหารคนสนิทข้างๆ พลันถามหลูซิ่งอย่างคาดหวัง

หลูซิ่งพยักหน้า “เขาเป็นถึงท่านอ๋อง ไม่ผิดคำพูดเพราะเงินแค่นี้หรอก”

คิดจากเงินเดือนของเขา เขาไม่กินไม่ดื่มสิบปี ก็คงไม่สามารถซื้อแกะร้อยตัวได้แน่นอน

แต่อย่างน้อยหยุนเจิงก็เป็นองค์ชาย

อีกทั้งยังเป็นองค์ชายข้อยกเว้นเพียงหนึ่งเดียวของต้าเฉียนด้วย!

จักรพรรดิเพียงแค่ตบรางวัลให้เขาสิ่งเดียว ก็สามารถซื้อแกะหนึ่งร้อยตัวได้แล้ว

“เช่นนั้นเราก็มีโอกาสได้กินข้าวมื้ออิ่มหมีพีมันแล้วสิ?”

เมื่อคิดถึงเนื้อแกะอันโอชะ ทหารคนสนิทก็อดไม่ได้กลืนน้ำลาย

ช่วงนี้เป็นช่วงที่เนื้อแกะเลิศรสที่สุด

“อืม”

หลูซิ่งพยักหน้าเบาๆ ในใจแอบสงสัย

ท่านอ๋องคนนี้หมายความว่าอย่างไรกัน?

เขาอยากสนับสนุนด้านอาหารการกินของเหล่าสหายพี่น้องจริงๆ หรือว่ามีจุดปร