Share

บทที่ 397

กลางดึก ณ ด่านเป่ยลู่

หลังจากงานเลี้ยงค่ำคืน เว่ยเหวินจงก็ได้ตามเว่ยซั่วไปยังห้องลับ

เว่ยเหวินจงเองก็มาที่ด่านเป่ยลู่เพื่อสืบสวนแนวป้องกันของด่านเป่ยลู่เช่นกัน

เขาเองก็ไม่รู้เช่นกีนว่าน้องรองส่งเขามาด่านเป่ยลู่เพื่ออะไร

“ว่ามาสิ เจ้าต้องการจะพูดอะไรกับข้ากันแน่? เหตุใดถึงลับๆ ล่อๆ เช่นนี้?”

เว่ยเหวินจงขมวดคิ้วมองเว่ยซั่วรู้สึกมึนงงมาก

“พี่ใหญ่ดูจดหมายฉบับนี้ก่อนค่อยพูดเถอะ!”

เว่ยซั่วกล่าวแล้วหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกจากอกยื่นให้เว่ยเหวินจง

“ใครส่งมาให้เจ้า?”

เว่ยเหวินจงขมวดคิ้วถาม

เว่ยซั่วหัวเราะเหอะๆ “นี่เป็นจดหมายที่ไท่จื่อมอบให้ข้าเองกับมือ”

“อะไรนะ?”

เว่ยเหวินจงสีหน้าแปรเปลี่ยนพลางเอ่ยเสียงดุ “เจ้าไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือไงกัน?”

แม่ทัพใหญ่ประจำเขตชายแดนแอบรายงานต่อองค์ชายในราชวังถือเป็นข้อห้าม!

หากฝ่าบาททรงจับได้ ศีรษะได้หลุดออกจากบ่าแน่!

“ท่านพี่อย่าตื่นตระหนกไป”

เว่ยซั่วเอ่ยยิ้มๆ อย่างไม่ใส่ใจ “เรื่องนี้มีเพียงท่านและข้าที่รู้ ไม่มีคนที่สามแน่นอน!”

“โลกนี้มีกำแพงที่ไม่เป็นรูที่ไหนกัน?”

เว่ยเหวินจงตะโกนด้วยความโมโห “เจ้ารู้หรือว่ารอบตัวข้ามีคนใดบ้างที่เป็นคนของฝ่าบาท?
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status