Share
บทที่ 338
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 339
หยุนเจิงและจางซูอาเจียนอยู่นานมากทุกครั้งที่คนหนึ่งกำลังจะหายดีแล้ว แต่เมื่อได้ยินเสียงอาเจียนของอีกฝ่ายหนึ่ง ตนก็จะอดไม่ได้อาเจียนตามเยี่ยจื่อเองก็ไม่รู้ว่าทั้งสองจะอาเจียนถึงเมื่อไหร่ ทำได้เพียงให้คนไปตักน้ำมา รอเช็ดหน้าเช็ดตาให้กับหยุนเจิงจนกระทั่งทั้งสองอาเจียนจนไม่เหลืออะไรแล้ว แต่ทว่าทั้งสองก็ยังคงมีอาการกระอักกระอ่วนอยู่ผ่านไปราวๆ สองเค่อ ในที่สุดทั้งสองก็หยุดอาเจียนได้เสียทีหยุนเจิงเดินออกมาจากผืนป่าด้วยสีหน้าซีดเผือด กลับพบว่าผู้คนกำลังจ้องมองตนอยู่“มองอะไรกัน?”หยุนเจิงเบิกตามองฝูงชน “ข้าเป็นคนจิตใจดี ไม่เคยสังหารใครมาก่อน! คิดว่าข้าเป็นพวกกระหายเลือดเหมือนพวกเจ้าหรือไง!”“ฮ่าๆ…”เมื่อได้ยินคำพูดของหยุนเจิงแล้ว ฝูงชนพลันอดไม่ได้หัวเราะร่าขึ้นมาตามด้วยเสียงหัวเราะของฝูงชน กลิ่นอายสังหารก็ค่อยๆ จางหายไปด้วยขณะนี้ ซินเซิงได้สติรีบวิ่งเข้าไปพยุงตัว“ไม่ต้องพยุงข้า ไปเตรียมน้ำเกลือมาให้ข้าก็พอ แล้วก็เตรียมให้จางซูด้วย”หยุนเจิงโบกมือให้กับซินเซิง ยืนหยัดจะเดินออกไปด้วยตนเองอาเจียนขนาดนี้ก็หน้าขายหน้ามากแล้วหากยังเดินไม่ได้อีกจะยิ่งขายหน้าเข้าไปใหญ่จางซูท
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 340
เมื่อได้ฟังคำพูดของหยุนเจิง คนทั้งสามในรถม้าก็ตกอยู่ในความเงียบสงัดพร้อมๆ กันใช่!ในเมื่อหยุนเจิงกำลังจะไปที่ซั่วเป่ย จะต้องผ่านด่านนี้ไม่ช้าก็เร็วตอนนี้อาเจียนออกสักหน่อยก็ดีถ้าในระหว่างการสู้รบกับเป่ยหวน ทหารฝ่ายตัวเองกำลังเข่นฆ่าจนท้องฟ้ามืดมิดอยู่ด้านหน้า แต่เขากลับอาเจียนโอ้กอ้ากอยู่ด้านหลัง นี่สิถึงจะเป็นเรื่องที่น่าขบขันที่สุด“ถึงวันนี้เจ้าจะรู้สึกน่าขายหน้า แต่ต้องบอกว่า เจ้ายังนับว่าเป็นบุรุษ!”เสิ่นลั่วเยี่ยนส่งสายตาชื่นชมที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนักไปทางหยุนเจิง “โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กฎข้อนี้ที่ห้ามทหารข่มขืนสตรีโดยเด็ดขาด!”สำหรับกฎข้อนี้ นางเห็นด้วยเต็มที่นางก็เป็นสตรีหากนางถูกศัตรูจับตัวไปเป็นเชลย นางยอมตายดีกว่าถูกข่มขืนอย่างแน่นอนสำหรับสตรีคนหนึ่ง การถูกศัตรูฆ่าและการถูกศัตรูข่มขืนเป็นสองเรื่องที่แตกต่างกันเมื่อได้ฟังคำชมของเสิ่นลั่วเยี่ยน หยุนเจิงก็ส่ายหัวเบาๆ “ที่ตั้งกฎข้อนี้ขึ้นมา ไม่เกี่ยวอะไรกับการว่าข้าเป็นบุรุษหรือไม่”“แล้วเกี่ยวกับอะไร” เสิ่นลั่วเยี่ยนถามอย่างไม่เข้าใจหยุนเจิงถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดเนิบๆ “ที่สุดแล้วพวกเราก็จะกลายเป็นมารร้าย! แต่ ไม่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 341
เวลาพลบค่ำ กัวทงผู้ว่าการมณฑลอู่หยางพากำลังคนนับร้อยตามมาทั้งที่อยู่ห่างออกไปไกล แต่ฝูงชนกลับได้กลิ่นคาวเลือดอันแสบจมูก“ใต้เท้า สถานการณ์ดูแปลกๆ ไม่ชอบมาพากลนะ!”จวินเฉิงขมวดคิ้วพลางเอ่ยเสียงต่ำว่า “องค์ชายหกคงไม่ได้จะฆ่าพวกเราหรอกกระมัง?”“เขาไม่กล้าหรอก!”กัวทงแค่นเสียงเย็นชา แล้วคัดค้าน “พวกเราต่างก็เป็นข้าหลวงของราชวงศ์ แม้ว่าเขาจะเป็นองค์ชาย แต่หากไม่ผ่านการไต่สวน เขาก็ไม่สามารถฆ่าเราได้! อีกอย่าง องค์ชายหกผู้นี้เป็นเพียงคนไร้ประโยชน์คนหนึ่งเท่านั้น เจ้าคิดว่าเขาจะมีความกล้านั้นหรือ?”“เป็นเช่นนี้ก็จริง แต่ข้าก็ยังรู้สึกแปลกๆ อยู่ดี!” จวินเฉิงขมวดคิ้วเอ่ย “ทางนี้ดูเหมือนจะมีคนเสียชีวิตไปไม่น้อย เป็นไปได้หรือไม่ที่องค์ชายหกถูกกลุ่มจ้าวเฮยหู่โจมตี แล้วอยากระบายอารมณ์กับพวกเราน่ะ?”มันจะเป็นเรื่องปกติหากหยุนเจิงวิ่งไปที่จวนผู้ว่ามณฑลเองทว่าหยุนเจิงกลับสั่งการให้พวกเขามาที่นี่ อีกอย่างกลิ่นคาวเลือดที่นี่ยังรุนแรงมาก เห็นได้ชัดว่าผิดปกติ!“อย่าลนลาน!”กัวทงหัวเราะเหอะๆ “จ้าวเฮยหู่โจมตีคนของเขาแล้วเกี่ยวอะไรกับพวกเราด้วย? เราเกี่ยวข้องอะไรกับจ้าวเฮยหู่”“แต่เขาจะเอาเรื่องท
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 342
หยุนเจิงหัวเราะเหอะๆ จู่ๆ ก็เปลี่ยนน้ำเสียงพูด “แต่ทว่า จะบอกว่าข้าคืนความเงียบสงบให้กับชาวบ้านมณฑลอู่หยางนั้นเกินไปจริงๆ!”“ท่านอ๋องถ่อมตัวเกินไปแล้ว”กัวทงรีบเอ่ย “ชาวบ้านมณฑลอู่หยางกังวลเกี่ยวกับโจรพวกนี้มานาน เพราะว่าโจรพวกนี้ถึงทำให้ชาวบ้านมณฑลอู่หยางทุกข์ยาก! ข้าไร้ความสามารถ ส่งกองกำลังไปกำราบหลายครั้ง แต่ทว่าคนกลุ่มนี้มีกลอุบายมาก ทำให้ไม่สามารถกำราบได้สำเร็จ! บัดนี้ท่านอ๋องได้กำจัดโจรกลุ่มนี้แล้ว ในที่สุดชาวบ้านมณฑลอู่หยางก็ได้ใช้ชีวิตสงบสุขเสียที”กัวทงพูดจาสวยหรูมากทั้งชื่นชมเรื่องที่หยุนเจิงกำจัดโจรได้ ทั้งยังพูดเรื่องที่เขาส่งกำลังคนไปกำจัดโจรออกมาด้วยใช่ว่าเขาไม่ส่งทหารไปกำราบโจร!แต่เพราะพวกโจรมีกลอุบายมากเกินไป!หยุนเจิงฟังแล้วพลันอดไม่ได้ส่ายศีรษะยิ้มเยาะกัวทงคนนี้พูดจาเก่งจริงๆ!เกรงว่าความคิดของเขาคงจะใช้ไปกับการหาเงินและหาวิธีพูดจาสวยหรูกระมัง?ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน คนเช่นนี้นี่มันเยอะมากเสียจริง!“ข้ามีใจอยากคืนความสงบสุขให้กับชาวบ้านมณฑลอู่หยางจริง”หยุนเจิงพยักหน้าเบาๆ แล้วจ้องกัวทงพลางเอ่ยว่า “ทว่าหากข้าต้องการบรรลุเป้าหมายนั้นจะต้องขอยืมของบางอย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 343
หลังจากคำพูดของหยุนเจิงหยุดลง กัวทงและคนอื่นๆ พลันตกใจจนหน้าซีดเซ๊ยวขณะที่หยุนเจิงค่อยๆ ชักกระบี่ออกมา ใจของผู้คนยิ่งตกไปถึงตาตุ่มกัวทงพยายามทำให้ตนเองแน่วแน่ ตะโกนพูดขึ้นว่า “หากท่านอ๋องคิดจะฆ่าข้าจริงๆ ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูด! แต่หากท่านอ๋องจะกล่าวหาว่าข้าเป็นข้าหลวงทุจริต ข้าไม่มีทางยอมรับเด็ดขาด! ข้ายอมตายได้ แต่ไม่ยอมแบกรับชื่อเสียอันเสื่อมโทรมนี้ได้!”“จริงหรือ?”หยุนเจิงกวาดตามองกัวทงด้วยแววตาเยือกเย็นไอ้สุนัขนี่ คุณภาพทางจิตวิทยาไม่เลวเลย!เวลานี้แล้วยังจะแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์อีก?โจรพวกนั้นพูดถึงการทุจริต ‘อันรุ่งโรจน์’ ของกัวทงไม่น้อยเลยนะ!ผ่านไปสักครู่ หยุนเจิงพลางเอ่ยยิ้มๆ ว่า “ผู้ว่าการกัวใช่ข้าหลวงทุจริตจริงหรือไม่ เราค่อยมาพูดกัน! ในเมื่อพวกเจ้ามากันแล้ว ข้าจะขอเชิญพวกเจ้าให้ดูละครน่าสนใจสักหน่อยแล้วกัน!”กล่าวจบ หยุนเจิงก็โบกมือให้กับตู้กุยหยวนและคนอื่นๆ ที่อยู่ไม่ไกลออกไปผู้คนรับรู้ จากนั้นก็คุมตัวโจรหลายสิบคนออกมาตรงหน้ากัวทงและคนอื่นๆขณะที่กัวทงคิดว่าหยุนเจิงจะให้คนเหล่านี้ชี้ตัวตนนั้น จู่ๆ ฝูงชนก็ชักกระบี่ขึ้นมา“ชิ้ง…”กระบี่หลุดออกชิ้ง!ชิ้ง!แสง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 344
“ใช่ หากพวกข้าไม่ร่วมมือกับเจ้า เจ้าจะยอมปล่อยพวกข้าไปหรือ?”“ท่านอ๋องโปรดตรวจสอบด้วย ข้าถูกกดขี่จนไร้หนทางจริงๆ…”“ข้าก็ถูกกัวทงไอ้สุนัขนี่กดขี่เช่นกัน…”“ที่ข้ายอมร่วมมือกับเจ้า ก็เพราะจะรวบรวมความผิดของเจ้า!”ฝูงชนต่างร่วมมือกันเปิดโปงความผิดของกัวทงอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ถูกกดขี่ทั้งหมด ล้วนเป็นความผิดของกัวทงทั้งนั้นบางคนยังพูดดีเอาหน้าให้ตนด้วยซ้ำเมื่อได้ยินคำพูดของผู้คนแล้ว กัวทงก็โมโหจนหายใจลำบาก“ได้ พวกเจ้านี่มันเยี่ยมจริงๆ!”กัวทงกัดฟันมองคนเหล่านี้ แล้วหันไปมองหยุนเจิงพลางเอ่ยเย้ยหยันว่า “ท่านอ๋อง ข้าเป็นข้าหลวงของราชวงศ์! ถึงแม้สิ่งที่พวกเขาพูดจะเป็นเรื่องจริง แต่ก็จะมีกรมอาญาตัดสินโทษให้ข้า ไม่ถึงมือของท่านหรอก!”หยุนเจิงหลุบตาลงถามคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้มว่า “เจ้าไม่ให้ข้าตัดสินโทษให้เจ้าใช่หรือไม่?”กัวทงแค่นเสียงเย็นชา “ข้าเป็นขุนนางขั้นสี่ ตามกฎหมายของต้าเฉียน ท่านอ๋องไม่มีอำนาจตัดสินโทษข้า!”ให้ตายเถอะ?ใช้กฎหมายต้าเฉียนมาพูดกับตนด้วยนั้นหรือ?“ได้ เช่นนั้นข้าจะไม่ตัดสินโทษเจ้า!”หยุนเจิงเก็บกระบี่ แล้วหันไปสั่งการตู้กุยหยวน “ให้ทุกคนถอยออกไป!”“หา?”ต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 345
เผชิญหน้ากับโจรหลายร้อยคน ทำให้กัวทงพวกเขาแทบจะไม่สามารถสู้กลับได้ถึงแม้ว่าหนึ่งในพวกเขาจะรู้ทักษะการต่อสู้ แต่ก็นับได้ว่าเป็นฝีมือชั้นต้นเท่านั้นไม่นานนัก คนที่สู้อยู่ก็ถูกโจรหลายร้อยคนกลืนกินเสียงร้องทรมานของกัวทงและคนอื่นๆ ดังเข้าหูไม่สิ้นสุดเพียงแต่ว่า ไม่ว่าจะเป็นหยุนเจิงหรือโจรพวกนี้ก็ตามล้วนแต่ไม่อ่อนข้อให้กับพวกเขาสักนิดไม่นาน เสียงร้องทรมานของกัวทงและคนอื่นๆ ก็หายไป“ฆ่าพวกมันซะ!”“กัวทง เจ้าเองก็มีวันนี้สินะ!”“ตี ตีมันให้ตาย…”แม้ว่ากัวทงและคนอื่นจะไม่มีแรงแม้แต่ส่งเสียงร้องแล้ว โจรเหล่านี้ก็ยังคงไม่ปล่อยพวกเขาไปจนกระทั่งขุนนางทุจริตพวกนี้ถูกทุบตีจนเสียสภาพ โจรเหล่านี้ถึงได้ค่อยๆ ใจเย็นลง“วิ่ง!”“วิ่งเร็ว!”ไม่รู้ว่าใครตะโกน กลุ่มโจรก็วิ่งหนีกระเจิดกระเจิงราวกับฝูงแมลงวันบางทีการวิ่งหนีอาจเป็นโอกาสที่จะมีชีวิตรอดก็เป็นได้ทว่าหากอยู่ต่อไป ก็จะตายสถานเดียวมองดูโจรที่วิ่งหนีไปทั่วสารทิศแล้ว ทำให้หยุนเจิงส่ายศีรษะอย่างอดไม่ได้หนี?หนีพ้นหรือ?หยุนเจิงโบกมือให้กับตู้กุยหยวนและคนอื่น ฝูงชนรับคำแล้วเริ่มโจมตีตามไปทันทีผ่านไปไม่ถึงหนึ่งถ้วยชา โจรทุกคน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 346
หยุนเจิงเอ่ยลองเชิง“ท่าน…”เสิ่นลั่วเยี่ยนชะงักงัน เอ่ยกรุ่นโกรธ “ข้าพบว่าท่านนี่มันพูดจาไม่น่าฟังจริงๆ! ข้าอุตส่าห์มาดูท่าน แต่ท่านกลับไม่พูดแม้แต่คำดีๆ เลย?”“เจ้าอยากฟังนั้นหรือ?”หยุนเจิงเลิกคิ้วขึ้น แล้วเอ่ยยิ้มร้าย “อ้ายเฟย กอดข้าที ปลอบใจข้าที!”“ไสหัวไป!”เสิ่นลั่วเยี่ยนจ้องหยุนเจิงด้วยความหงุดหงิด แล้วเปิดม่านลงจากรถไปพูดกับสารเลวคนนี้นี่มันเหนื่อยจริงๆเดิมทียังดีๆ อยู่ พูดไปพูดมากลับไม่เข้ารูปเข้าร่างเสียอย่างนั้น…เกือบจะถึงยามให้ พวกเขาถึงเข้าสู่มณฑลอู่หยางขุนนางส่วนใหญ่ของมณฑลอู่หยางตายไปหมดแล้ว ตำแหน่งขุนนางที่สูงที่สุดในตอนนี้คือนายอำเภอหยุนเจิงสั่งให้คนไปเรียกนายอำเภอมาพร้อมแจ้งว่า “ผู้ว่าการกัวเขาถูกจ้าวเฮยหู่กลุ่มโจรลอบโจมตีขณะที่ไปต้อนรับข้านอกเมือง ถึงแม้ทหารของข้าจะตามไปถึงและกำราบโจรพวกนั้นหมดแล้วก็ตาม แต่พวกเขาก็ไม่เหลือรอดสักคน…”“อะไรนะ?”นายอำเภอมองหยุนเจิงด้วยสายตาอ้ำอึ้งราวกับไม่กล้าเชื่อหูของตนเองหยุนเจิงไม่มีใจอธิบายให้เขาฟังมากมายแล้วสั่งการไปอีกว่า “เจ้าดำรงตำแหน่งผู้ว่าการมณฑลไปก่อนชั่วคราว ประเดี๋ยวแจ้งไปที่ราชวัง ก่อนที่ผู้ว่าการ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 986
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 985
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 984
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 983
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
