บทที่ 329

สามวันให้หลัง ขบวนของหยุนเจิงก็เข้าสู่เขตแดนสุยโจว

นี่เป็นครั้งแรกที่หยุนเจิงออกเดินทางไกลหลังจากมาถึงแคว้นต้าเฉียน

เขาสัมผัสได้ถึงความเบื่อหน่ายจากการคมนาคมในยุคโบราณได้อย่างแท้จริง

ตั้งแต่เดินทางออกจากเมืองจักรพรรดิจนถึงตอนนี้ ก็ห้าวันแล้ว

เดิมเขานึกว่า เวลาห้าวัน อย่างไรก็สามารถเดินทางไปได้เจ็ดแปดร้อยลี้

แต่ทว่า แม้ว่าเขาจะเร่งรีบมาตลอดทาง พวกเขาก็เดินทางไปไม่ถึงหกร้อยลี้

หลักๆ ก็คือ รถม้าขนเสบียงรั้งความเร็วเกินไปจริงๆ

“ผ่านสุยโจวไป ก็จูโจวแล้วสินะ”

ตอนพักผ่อน หยุนเจิงสอบถามกับตู้กุยหยวน

“พ่ะย่ะค่ะ”

ตู้กุยหยวนพยักหน้า “อ้างอิงจากความเร็วในการเดินทัพก่อนหน้านี้ อีกประมาณสามวัน ก็น่าจะไปถึงจูโจว ประตูหลินผิงเฉิง”

“อีกสามวันเลยหรือ”

หยุนเจิงยืนเจื่อน

จะช้าเกินไปแล้ว!

อาศัยความเร็วระดับนี้ บวกกับเวลาพักผ่อนรอคนที่หลินผิงเฉิง เกรงว่าต้องใช้เวลาอีกครึ่งเดือนถึงจะไปถึงซั่วเป่ย!

ในตอนที่หยุนเจิงทอดถอนใจเงียบๆ เกาเหอกับโจวมี่ก็ควบม้ากลับมา

ด้านหลังพวกเขา ยังมีรถม้าตามมาด้วยคันหนึ่ง

หืม?

หยุนเจิงลุกขึ้น ขมวดคิ้วมองพวกเกาเหอ

พวกเขาพารถม้าคันหนึ่งกลับมาด้วยทำไม

ไม่นานนัก