Share
บทที่ 328
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 329
สามวันให้หลัง ขบวนของหยุนเจิงก็เข้าสู่เขตแดนสุยโจวนี่เป็นครั้งแรกที่หยุนเจิงออกเดินทางไกลหลังจากมาถึงแคว้นต้าเฉียนเขาสัมผัสได้ถึงความเบื่อหน่ายจากการคมนาคมในยุคโบราณได้อย่างแท้จริงตั้งแต่เดินทางออกจากเมืองจักรพรรดิจนถึงตอนนี้ ก็ห้าวันแล้วเดิมเขานึกว่า เวลาห้าวัน อย่างไรก็สามารถเดินทางไปได้เจ็ดแปดร้อยลี้แต่ทว่า แม้ว่าเขาจะเร่งรีบมาตลอดทาง พวกเขาก็เดินทางไปไม่ถึงหกร้อยลี้หลักๆ ก็คือ รถม้าขนเสบียงรั้งความเร็วเกินไปจริงๆ“ผ่านสุยโจวไป ก็จูโจวแล้วสินะ”ตอนพักผ่อน หยุนเจิงสอบถามกับตู้กุยหยวน“พ่ะย่ะค่ะ” ตู้กุยหยวนพยักหน้า “อ้างอิงจากความเร็วในการเดินทัพก่อนหน้านี้ อีกประมาณสามวัน ก็น่าจะไปถึงจูโจว ประตูหลินผิงเฉิง” “อีกสามวันเลยหรือ”หยุนเจิงยืนเจื่อนจะช้าเกินไปแล้ว!อาศัยความเร็วระดับนี้ บวกกับเวลาพักผ่อนรอคนที่หลินผิงเฉิง เกรงว่าต้องใช้เวลาอีกครึ่งเดือนถึงจะไปถึงซั่วเป่ย!ในตอนที่หยุนเจิงทอดถอนใจเงียบๆ เกาเหอกับโจวมี่ก็ควบม้ากลับมาด้านหลังพวกเขา ยังมีรถม้าตามมาด้วยคันหนึ่งหืม?หยุนเจิงลุกขึ้น ขมวดคิ้วมองพวกเกาเหอพวกเขาพารถม้าคันหนึ่งกลับมาด้วยทำไมไม่นานนัก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 330
เมื่อทำความเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นเสร็จ หยุนเจิงก็ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ “ผู้ว่าการมณฑลอู่หยางคนนี้มีปัญหานะ! เขาสู้โจรพวกนั้นไม่ได้ แล้วจะเชิญให้จวนเจ้าเมืองส่งทหารไปไม่ได้หรือ แม้ว่าจวนเจ้าเมืองจะมีความสามารถไม่เพียงพอเช่นกัน ก็ยังสามารถรายงานราชสำนักได้นี่!”“ท่านอ๋องไม่รู้”ซุนจ่างเซี่ยวเอ่ยอย่างโมโห “คนเหล่านี้ล้วนกลัวราชสำนักจะซักไซ้ไล่เลียงความรับผิดชอบที่ปราบโจรได้ไม่สำเร็จ ขอแค่เป็นเรื่องที่สามารถปิดบังราชสำนักได้ ก็ไม่มีทางรายงานขึ้นไปแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ...”แบบนี้เองหรือก็เป็นไปได้!หยุนเจิงครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วถามว่า “พวกจ้าวเฮยหู่มีกันกี่คน”“เรื่องนี้...กระหม่อมก็ไม่ทราบแน่ชัดพ่ะย่ะค่ะ”ซุนจ่างเซี่ยวเผยสีหน้าลำบากใจ พลางส่ายหน้า “ได้ยินคนพูดว่า โจรกลุ่มนั้นมีสองสามพันคน แต่สรุปว่ามีเท่าไร กระหม่อมก็ไม่ทราบแน่ชัดพ่ะย่ะค่ะ…”แบบนี้เองหรือหยุนเจิงครุ่นคิดครู่หนึ่งนี่เป็นวิธีการฝึกฝนทหารที่ดีวิธีหนึ่ง!กองทหารแรกสุดที่เขารับสมัครมาห้าร้อยคน ล้วนยังไม่ผ่านการทดสอบและมีประสบการณ์ในสนามรบเลย!หากว่าสามารถรับโจรกลุ่มนั้นมาได้ทั้งหมด กำลังคนในมือตนเองจะต้องมากขึ้นแ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 331
ในไม่ช้า ตู้กุยหยวนก็นำคนห้าสิบคนติดตามซุนจ่างเซี่ยวแล้วเริ่มออกเดินทางหยุนเจิงก็รีบวางแผนขึ้นมาทันทีเมื่อฟังการจัดการของหยุนเจิง เสิ่นลั่วเยี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะแค่นแคะคนสารเลวผู้นี้นี่เหลี่ยมจัดจริงๆ!เหลี่ยมยิ่งกว่าโจรพวกนี้อีก!ไม่รู้จริงๆ ว่าสมองของสารเลวคนนี้รูปร่างเป็นอย่างไรเหตุใดจึงมีกลอุบายเช่นนี้ได้?รอจนหยุนเจิงพูดแผนการจบ เสิ่นลั่วเยี่ยนก็ถามอย่างสงสัยทันทีว่า “ทำไมเจ้าถึงให้ตู้กุยหยวนไป เกาเหอคนอื่นไปไม่ได้หรือ?”แม้ว่าตู้กุยหยวนเคยเป็นผู้นำกองทหารโลหิต แต่อย่างไรเสียเขาก็แขนหักไปข้างหนึ่งแล้วหากมีอันตราย ตู้กุยหยวนคงหนีไม่พ้นด้วยซ้ำ“เพราะเขาแขนหักไปข้างหนึ่ง”หยุนเจิงอธิบายว่า "ถ้าเจ้าเป็นจ้าวเฮยหู่ เจ้าจะระวังคนที่แขนหักไหม?""นี่มัน……"เสิ่นลั่วเยี่ยนตะลึงงันเล็กน้อย ส่ายหัวเบาๆตราบใดที่ไม่รู้ตัวตนของตู้กุยหยวน ใครจะระวังตนกับคนคนพิการเล่า!“ก็ได้ สิ่งที่เจ้าพูดก็ดูสมเหตุสมผล”เสิ่นลั่วเยี่ยแค่นสียงเหอะเบาๆ แล้วพูดว่า “เจ้าสามารถส่งคนหลายคนติดตามเขาไปได้ จะจับโจรก็จับราชาโจรเสียเลย!”เมื่อฟังเสิ่นลั่วเยี่ยนพูด เยี่ยจื่อที่อยู่ข้างๆ ก็พยักหน้าเช่นก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 332
เสิ่นลั่วเยี่ยนมองไปทางหยุนเจิงอย่างไม่พอใจคราหนึ่ง จากนั้นก็ลุกขึ้นวิ่งจากไปหยุนเจิงกับเยี่ยจื่อพอเห็นดังนั้น ก็อดมองตากันอย่างช่วยไม่ได้……ไปได้ครึ่งทาง ตู้กุยหยวนก็แยกตัวออกจากชายห้าสิบคนที่อยู่ภายใต้เขาคนพวกนั้นต้องซุ่มโจมตีก่อนรอจนโจรส่วนใหญ่ถูกล่อออกจากหมู่บ้านแล้ว พวกเขาสามารถเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อโจมตีอย่างกะทันหันได้“เดี๋ยวตอนพบกับโจรเหล่านั้น เจ้าพยายามพูดให้น้อยที่สุดแล้วให้ข้าเป็นคนพูด!”เมื่อเข้าใกล้ภูเขาชิงหยาง ตู้กุยหยวนออกคำสั่งกับซุนจ่างเซี่ยวอย่างเคร่งขรึม"อืมๆ"ซุนจ่างเซี่ยวพยักหน้ารัวๆ แล้วถามอย่างไม่สบายใจว่า “แบบนี้จะได้ผลจริงหรือ?”ตู้กุยหยวนตอบว่า "ขอแค่เจ้าไม่พูดไร้สาระก็พอ!""ก็ได้ ก็ได้……"ซุนจ่างเซี่ยวพยักหน้าซ้ำๆ สีหน้าไม่สบายใจไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาก็มาถึงตีนเขาชิงหยางพอเห็นจากระยะไกลว่าในป่ามีการเคลื่อนไหวแปลกๆ ตู้กุยหยวนก็รู้ว่านั่นคือโจรที่คอยดูลาดเลาตู้ยหยวนพยุงซุนจ่างเซี่ยวลงจากรถม้า แสร้งทำเป็นไม่รู้ว่ามีคนอยู่ใกล้ๆ และยืนมองไปรอบๆ ด้วยท่าทางไม่สบายใจทันใดนั้น โจรหลายคนก็รีบวิ่งออกไปจากป่าที่อยู่ไม่ไกลตู้กุยหยวนรีบทำหน้าต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 333
หนทางสู่ความมั่งคั่ง?จ้าวเฮยหู่มองตู้กุยหยวนอย่างสงสัย “หนทางสู่ความมั่งคั่งอะไร?”ตู้กุยหยวนลังเล ขณะที่กำลังจะพูด ซุนจ่างเซี่ยวในที่สุดก็จำคำแนะนำของหยุนเจิงได้ และปิดปากของตู้กุยหยวนอย่างรวดเร็วตู้กุยหยวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก และแอบคิดว่าตาแก่นี่นับว่าไม่ได้ลืมเรื่องสำคัญไปจ้าวเฮยหู่พอเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงรีบดึงซุนจ่างเซี่ยวออกไปทันทีและจ้องมองซุนจ่างเซี่ยวอย่างดุเดือด “ตาแก่ เจ้ายังกล้าล้อข้าเล่นอีกหรือ? เจ้าเชื่อไหมว่าข้าสามารถสับเจ้าเป็นชิ้นๆ ได้?”ซุนจ่างเซี่ยวเต็มไปด้วยความกลัว แต่เขาระงับความกลัวและขยิบตาให้ตู้กุยหยวน ส่งสัญญาณให้ตู้กุยหยวนไม่พูดอะไรชิ้ง!จ้าวเฮยหู่ขี้เกียจเกินกว่าจะพูด จู่ๆ ก็ชักมีดจ่อไปที่คอของตู้กุยหยวน “พูดเร็วเข้า! ไม่เช่นนั้นข้าจะส่งเจ้าไปนรกก่อน!”มีปัญญาไม่น้อยจริงๆ!กระบวนการถอนดาบแล้วชักดาบเสร็จสิ้นในคราวเดียว สะอาดหมดจดจริงๆตู้กุยหยวนลอบชมอยู่ในใจ แต่ใบหน้าของเขากลับตื่นตระหนก ลังเลและพูดว่า "ตอนที่เราออกจากเมืองเราได้พบกับกลุ่มพ่อ...พ่อค้า เดิมทีพวกเขาจะเดินมาทางนี้ แต่พอได้ยินนายท่านหู่อยู่ที่นี่ จึงอ้อ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 334
ฆ่าทหารม้าพวกนั้น ม้าและอาวุธของพวกเขาก็จะเป็นของตน!จ้าวเฮยหู่ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้นและตะโกนเสียงดังว่า "ออกคำสั่งไป เหลือคนร้อยคนคอยเฝ้าที่นี่ ที่เหลือ ตามข้าไปกินเนื้อ!"……“องค์ชายหก ข้าขอถามอะไรเจ้าหน่อยได้ไหม?”ข้างป่า จางซูไปหาหยุนเจิงที่กำลังกินอาหารแห้งอยู่หยุนเจิงกลืนอาหารแห้งเข้าปาก “เรื่องอะไรรึ?”จางซูดึงหยุนเจิงไปข้าง ๆ แล้วถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า "เจ้าตอนอยู่เมืองหลวง นั่นแค่การแสดงใช่ไหม?"จริงๆ คำถามนี้กวนใจจางซูมานานแล้วเมื่อมองดูหลายวันมานี้แล้ว พบว่าหยุนเจิงเปลี่ยนไปมากจัดการตัดสินใจอย่างเด็ดขาด วางแผนทุกอย่างก่อนดำเนินการหัวเราะเฮฮาสนุกสนานเมื่อควรหัวเราะ แต่พอต้องเข้มขึ้นมาก็ไม่ปล่อยปะละเลยสักนิดแม้แต่เสือตัวเมียอย่างเสิ่นลั่วเยี่ยนก็ถูกเขากัดแน่นเชียว“แน่นอนว่าแกล้งทำน่ะสิ!”หยุนเจิงตอบกลับด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า"ห๊ะ?"จางซูตกตะลึงแทบไม่เชื่อหูตัวเอง“ห๊ะอะไรเล่า?”หยุนเจิงมองเขาด้วยรอยยิ้ม “เจ้าดูออกหมดแล้วไม่ใช่หรือไง ทำไมเจ้าถึงประหลาดใจขนาดนี้อีก?”"ข้า……"จางซูเขินอายเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ไม่คิดว่าเจ้าจะยอมรับง่ายๆ เช่นนี้"“ไม่มีอะไรที
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 335
ขณะที่จ้าวเฮยหู่กำลังพูดอยู่ พวกโจรก็ยังกรูกันเข้ามาหากประมาณการคร่าวๆ โจรกลุ่มนี้น่าจะมีมากกว่าหนึ่งพันคนนี่ถือได้ว่าเป็นโจรกลุ่มใหญ่มากหากโจรเหล่านี้ขยายตัวใหญ่ขึ้น เกรงว่าจะค่อยๆ กลายเป็นกองทัพแล้ว!โจรกลุ่มใหญ่เพียงนี้ ผู้ว่าการมณฑลเมืองอู่หยางกลับกล้าไม่รายงาน!ไม่รู้จริงๆ ว่าคนพวกนี้หัวคิดอะไรอยู่ หยุนเจิงแอบถอนหายใจในใจ แล้วก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง ถามช้าๆ “เจ้าคือจ้าวเฮยหู่?”"ถูกต้อง!"จ้าวเฮยหู่ตะโกนอย่างเย่อหยิ่ง “ในเมื่อเจ้าเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามข้าแล้ว ก็รู้ความหน่อยเถอะ!”รู้ความงั้นรึ?หยุนเจิงส่ายหัวแล้วยิ้มพูดว่า "นายท่านหู่นำลูกน้องมาด้วยมากมายเช่นนี้ พวกเราจะไม่ปล่อยให้นายท่านหู่ต้องมาเสียเที่ยวหรอก เช่นนี้เถอะ ม้าและสินค้าของพวกเรา ให้เจ้าทั้งหมด ขอเพียงนายท่านหู่ปล่อยพวกเราไปก็พอ นายท่านหู่ว่าเป็นเช่นไร?”“ไอ้หนู เจ้าบ้าไปแล้วหรือไง?”จ้าวเฮยหู่มองดูหยุนเจิงด้วยสีหน้าดูแคลน “เจ้ากำลังเจรจาข้อตกลงกับข้าอยู่งั้นหรือ?”"นับว่าใช่!"หยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย "ข้าแค่อยากพาคนคุ้มกันและครอบครัวของข้าจากไป ขอนายท่านหู่อำนวยความสะดวกด้วย!"หยุนเจิงทดสอบจ้าวเ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 336
เขาพบว่าคนพวกนี้ใจเย็นเกินไป!เผชิญหน้ากับพวกเขาที่มีจำนวนคนมากมาย แต่กลับไม่เผยสีหน้าหวาดกลัวเลยแม้แต่นิดสถานการณ์เช่นนี้เห็นได้ชัดว่าผิดปกติมารดามันเถอะ!นี่คงไม่ใช่กับดักของทางการหรอกกระมัง?ทหารม้าหลายสิบนายนี้ก็ดูไม่ใช่พวกต่อกรง่ายเสียด้วย!หากลงไม้ลงมือขึ้นมาจริงๆ พวกเขาต้องบาดเจ็บเสียชีวิตหลายนายแน่!ตอบตกลงเจ้าเด็กนี่ดีหรือไม่?แต่ทว่า เมื่อเขาหันไปมองกลุ่มสตรีพวกเสิ่นลั่วเยี่ยนแล้ว ก็ตัดใจทำเช่นนั้นไม่ลงเป็นครั้งแรกเลยที่เขาได้เห็นสตรีงดงามเช่นนี้แถมยังไม่ใช่เพียงคนเดียวด้วย!บุรุษมีชีวิตอยู่ทั้งชาติก็เพื่อสองสิ่งไม่ใช่หรือ?สตรีงดงามเช่นนี้ ปล่อยไปแม้แต่ฝันตนก็คงรู้สึกเสียดายขณะที่จ้าวเฮยหู่กำลังสับสนลังเลอยู่นั้น บุคคลหนึ่งที่อยู่ข้างๆ พลางเอ่ยเรียกสติขึ้น “นายท่านหู่ เด็กนี่มันกำลังยื้อเวลาอยู่แน่! อย่าฟังมันสาธยายต่อไปเลย! รีบลงมือเถอะ!”ยื้อเวลานั้นหรือ?จ้าวเฮยหู่ได้สติในบัดดลจริงด้วย คนพวกนี้ต้องกำลังยื้อเวลาอยู่แน่ๆ!เมื่อคิดเช่นนี้ จ้าวเฮยหู่จึงรีบเอ่ยตะคอกด้วยโทสะว่า “นี่ เจ้าเด็กน้อย ข้าจะให้โอกาสเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย ทิ้งของที่ข้าต้องการไว้ แล
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 986
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 985
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 984
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 983
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
