แชร์

บทที่ 1540

ผู้เขียน: เหลียงซานเหลากุ่ย
หยุนเจิงยักไหล่ “ข้าก็แค่ทำหน้าที่ลูกกตัญญู จะโดนตีได้อย่างไร?”

เยี่ยจื่อถึงกับส่ายหัวอย่างจนใจ ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดกับหยุนเจิงอีก

“ถ้าเจ้าไม่กลัวโดนเสด็จพ่อฟาด ก็ส่งไปเลยสิ”

เมี่ยวอินหัวเราะเบาๆ

“แปลว่ามันได้ผลจริงๆ ใช่หรือไม่?”

หยุนเจิงยิ้มเจ้าเล่ห์ถาม

“อย่างน้อยมันก็ไม่มีพิษ”

เมี่ยวอินตอบเลี่ยงไปอีกทาง

“ดี นั้นก็ไม่มีปัญหา!”

หยุนเจิงหัวเราะอย่างพอใจ ก่อนจะเดินออกไป

ว่ากันว่าคนวัยกลางคนหลีกเลี่ยงปัญหาสุขภาพไม่ได้ เสด็จพ่ออายุก็ปาไปห้าสิบกว่าแล้ว น่าจะมีปัญหาอยู่บ้างไม่มากก็น้อย

พอดีเลย เสด็จพ่อจะให้เจ้าสามเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ นั่นแปลว่าเวลาของเจ้าจะว่างมากขึ้น

เผลอๆ อาจจะมีน้องชายหรือน้องสาวเพิ่มขึ้นอีกก็ได้!

ใช่ เอาเช่นนี้แหละดีแล้ว!

หยุนเจิงตัดสินใจแน่วแน่

ในค่ำคืนนั้น จวนอ๋องจัดงานเลี้ยงใหญ่พร้อมกับเสิร์ฟอาหารเนื้อเสือโคร่งสุดหรู

ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะจิตวิทยาหรือไม่ แต่หยุนเจิงรู้สึกว่าเนื้อเสือโคร่งนั้นมีรสชาติพิเศษไม่เหมือนเนื้อชนิดอื่น

ระหว่างมื้ออาหาร หยุนเจิงกระซิบถามฉินชีหู่ว่า “เจ้าคิดว่า ถ้าข้าหมักเหล้าจากอวัยวะเพศเสือแล้วส่งให้เสด็จพ่อ เจ้า
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1541

    เมืองหลวงต้าเฉียนจักรพรรดิเหวินและหยุนลี่เสด็จกลับถึงเมืองหลวงมาได้หลายวันแล้วหลังจากเสด็จกลับมา จักรพรรดิเหวินมิได้เร่งรับช่วงบริหารราชการแผ่นดินจากสวีสือฝู่ กลับอ้างว่าเพิ่งเดินทางไกล จำต้องพักผ่อนให้เพียงพอ จึงยังให้สวีสือฝู่เป็นผู้ดูแลราชกิจแทนเป็นเวลาต่อเนื่องกันหลายวัน ทั้งจักรพรรดิเหวินและองค์รัชทายาทหยุนลี่ก็มิได้ปรากฏพระองค์ในท้องพระโรงหยุนลี่ไม่ทราบว่าจักรพรรดิเหวินกำลังทำสิ่งใด ในใจกลับร้อนรน กลัวว่าสัญญาที่จักรพรรดิเหวินตรัสไว้เกี่ยวกับการให้เขาเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จะมิอาจเป็นจริง"ขอพระราชทานอภัยพ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท ฝ่าบาททรงเรียกพระองค์ให้เสด็จไปยังห้องทรงพระอักษร"ขณะหยุนลี่กำลังกระวนกระวายอยู่ ก็มีขันทีเข้ามาทูลหยุนลี่มิกล้าโอ้เอ้ รีบจัดเครื่องทรงให้เรียบร้อย แล้วเร่งรุดไปยังห้องทรงพระอักษรเมื่อมู่ซุ่นพาหยุนลี่เข้าสู่ห้องทรงพระอักษร จักรพรรดิเหวินก็โบกพระหัตถ์เป็นสัญญาณให้มู่ซุ่นถอยออกไป"ดูเถิด!"จักรพรรดิเหวินทรงชี้ไปยังสำรับราชโองการบนโต๊ะ พระพักตร์หม่นหมองหยุนลี่รู้สึกประหลาดใจ รีบก้าวขึ้นไปหยิบราชโองการฉบับหนึ่งขึ้นมาอ่านเพียงแค่กวาดพร

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1542

    ริบทรัพย์สินหรือล้างโคตร?ไม่ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร แต่ตอนนี้ สวีสือฝู่ ยังคงเป็นบุคคลที่เขาพึ่งพามากที่สุดยิ่งไปกว่านั้น ความสัมพันธ์ระหว่างสวีสือฝู่กับเขานั้น ขุนนางทั้งราชสำนักล้วนรู้ดีหากเสด็จพ่อคิดกำจัดสวีสือฝู่จนหมดสิ้น เช่นนั้น เขาผู้เป็นองค์รัชทายาท รวมถึง เสด็จแม่ผู้เป็นฮองเฮา ย่อมมิอาจหลีกพ้นจากผลกระทบ"เจ้านำฎีกาเหล่านี้ไปเถิด!"จักรพรรดิเหวินโบกพระหัตถ์เบาๆ "เจ้าคิดพิจารณาด้วยตนเองเสียก่อน หากถึงเวลานี้ของวันพรุ่งนี้ เจ้ายังคงไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไร ค่อยมาถามข้าอีกครั้ง!""พ่ะย่ะค่ะ!"หยุนลี่รับสั่งด้วยความเคารพจักรพรรดิเหวินทอดพระเนตรหยุนลี่ด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนถอนพระปัสสาสะยาว "ที่ข้ามอบหมายให้เจ้าสำเร็จราชการแทน ก็เพราะต้องการให้เจ้าได้รับการฝึกฝน ในขณะที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ และยังสามารถควบคุมขุนนางเหล่านี้ได้ หากวันใดข้าสิ้นไปแล้ว หวังว่าเจ้าจะสามารถปกป้องแผ่นดินนี้ไว้ได้..."...วันรุ่งขึ้นจักรพรรดิเหวินและองค์รัชทายาทเสด็จเข้าท้องพระโรงในขณะที่ทั้งสองพระองค์ปรากฏตัวขึ้น กลิ่นคุกรุ่นแห่งความขัดแย้งก็เริ่มปกคลุมไปทั่วทั้งท้องพระโรงแตกต่างจากทุกครั้ง จั

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1543

    "เหลวไหล!"จักรพรรดิเหวินทรงกริ้ว ตรัสตำหนิองค์ชายสี่และองค์ชายรองอย่างรุนแรง "หากข้าไม่อนุญาต องค์รัชทายาทจะสามารถเคลื่อนทัพได้อย่างไร!? ต่อไป พวกเจ้ามิใช่ว่าจะใส่ร้ายว่าองค์รัชทายาทสมคบคิดกับจ้าวจี๋หรอกหรือ!? ว่าอย่างไร? หรือพวกเจ้าต้องการให้ข้าถอดถอนองค์รัชทายาท!?"พระเนตรเย็นเยียบของจักรพรรดิเหวินจ้องเขม็งไปยังองค์ชายสี่และองค์ชายรองพระองค์รู้ดีว่า เวลานี้องค์ชายสี่และองค์ชายรองเริ่มร้อนรนแล้วทว่า การให้หยุนลี่สำเร็จราชการแทนนั้น จักรพรรดิเหวินทรงตัดสินพระทัยไว้ตั้งแต่แรกแล้ว!เรื่องนี้จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง!"ลูก... มิกล้า!"พอเผชิญหน้ากับพระเนตรอันเฉียบคมของจักรพรรดิเหวิน ทั้งสองพลันสูญเสียความมั่นใจการกล่าวหาองค์รัชทายาทว่าสมคบคิดกับแม่ทัพชายแดนนั้น เป็นโทษมหันต์ แม้นพวกเขาคิดว่าเป็นเช่นนี้ แต่หากไร้หลักฐาน พวกเขาก็มิอาจกล่าววาจาโดยพลการได้"เก็บเล่ห์เหลี่ยมของพวกเจ้าเสีย!"จักรพรรดิเหวินทอดพระเนตรทั้งสองพระองค์ด้วยสายตาเยียบเย็น ก่อนจะกวาดสายพระเนตรไปยังเหล่าขุนนาง "ข้ามอบหมายให้องค์รัชทายาทสำเร็จราชการแทน มิใช่เพราะคิดสละบัลลังก์! ข้าตัดสินใจแล้ว เรื่องนี้ไม่มีกา

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1544

    ขาดเงิน!เมื่อได้ยินคำกราบทูลของสวีสือฝู่ หยุนลี่แทบอยากสบถออกมาใครกันที่ไม่ขาดเงิน?มองทั่วทั้งราชวงศ์ต้าเฉียน เขาผู้เป็นองค์รัชทายาท คือคนที่ขาดเงินมากที่สุด!เงินสี่ล้านตำลึง ที่ตกลงไว้กับเจ้าหกนั้น ยังไงก็ต้องให้!มิฉะนั้น ไอ้หมอนั่นต้องลากเอาสัญญาหนี้กับกองทัพมาไล่ทวงหนี้จากเขาแน่!ส่วนเมิ่งหยุนฉี่ หลังจากที่เขาตรวจสอบคร่าวๆ ก็พบว่าขั้นต่ำต้องจ่ายไปก่อน หนึ่งล้านสองแสนตำลึง!เมื่อรวมเข้าด้วยกัน กว่าห้าล้านตำลึงเชียวนะ!เขายังคิดจะไปขอเบิกเงินล่วงหน้าจากกรมพระคลัง!แต่กลายเป็นว่า กรมพระคลังกลับมาขอเงินจากเขา!?"เอาล่ะ เอาล่ะ..."หยุนลี่โบกมือ ตัดบทคำกราบทูลของสวีสือฝู่ "ข้ารู้ว่ากรมพระคลังขาดแคลนเงิน ราชสำนักทั้งแผ่นดินก็ขาดเงิน! แม้แต่ข้าและเสด็จพ่อยังขาดเงิน! สิ่งสำคัญคือ กรมพระคลังมีวิธีหาเงินหรือไม่!?""นี่..."สวีสือฝู่ขมวดคิ้วแน่น ก่อนจะตอบว่า "ต่อให้กรมพระคลังระดมทุนเท่าใด ก็ไม่มีทางพอ ข้าน้อยเห็นว่า นอกจากกรมพระคลังจะต้องจัดหางบประมาณแล้ว ราชสำนักควรพิจารณาการเพิ่มรายได้จากภาษี และตัดลดรายจ่าย"หยุนลี่พยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะถามต่อ "เช่นนั้น ท่านเห็นว่า ควรตัด

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1545

    จนกระทั่งช่วงเที่ยง หยุนลี่จึงประกาศเลิกประชุมท้องพระโรงมิใช่เพราะทุกปัญหาได้รับการแก้ไขแล้ว แต่เป็นเพราะทุกคนต่างหิวโหย!การประชุมวันนี้ แม้ไม่มีการโต้เถียงกันรุนแรงแต่บรรยากาศกลับเต็มไปด้วยความตึงเครียดอย่างยิ่งหยุนลี่สัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงแรงกดดันจากเหล่าขุนนางที่สำคัญ คำพูดของขุนนางหลายคนล้วนมีเหตุผล แม้เขาอยากจะโต้แย้ง แต่ก็หาเหตุผลมาโต้กลับไม่ได้!ระหว่างทางกลับจวนองค์รัชทายาท หยุนลี่รู้สึกปวดศีรษะอย่างหนัก ในหัวเต็มไปด้วยคำว่า “เงิน” “เสบียง” และ “อาวุธยุทโธปกรณ์”เรื่องเสบียงห้าล้านที่จะมอบให้แก่หยุนเจิง หลังจากผ่านการถกเถียงอย่างดุเดือดในที่ประชุม เหล่าขุนนางก็บรรลุข้อตกลงร่วมกันได้ในที่สุดอย่างไรเสีย มันเทศพันธุ์ใหม่นี้ถือเป็นทรัพย์สมบัติอันล้ำค่าสำหรับต้าเฉียนแม้ว่าเสบียงห้าล้านจะเป็นจำนวนมาก แต่มิได้ต้องมอบให้ในคราวเดียวเมื่อเก็บเกี่ยวผลผลิตในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง ราชสำนักก็ยังสามารถแบกรับภาระนี้ได้แต่เรื่องเงินและการจัดหาอาวุธยุทโธปกรณ์กลับทำให้หยุนลี่ปวดเศียรเวียนเกล้ายิ่งนัก!สถานการณ์ในตอนนี้ หากเขาต้องการขยายกองทัพ คงมิอาจเป็นไปได้ไร้ทั้งเงิน

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1546

    สวีสือฝู่ได้ฟังแล้วก็ขมวดคิ้วยิ่งแน่นกว่าเดิมไม่ให้ตนลาออกกลับบ้าน แต่กลับให้หยุนลี่นำฎีกากล่าวโทษตนมาให้ดูจักรพรรดิเหวินคิดจะทำอะไรกันแน่!?ขณะที่ครุ่นคิดอยู่ สวีสือฝู่พลันเกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา“หรือว่าฝ่าบาทต้องการให้กระหม่อมใช้เงินเพื่อปัดเป่าภัย?”ตอนนี้ ราชสำนักกำลังขาดแคลนเงิน จักรพรรดิเหวินจึงคิดจะเรียกเงินจากขุนนางทั้งหลาย!เมื่อได้ยินคำพูดของสวีสือฝู่ หยุนลี่พลันหัวเราะลั่นในใจอืม คิดออกแล้วก็ดี!เช่นนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องให้เขาเอ่ยปากเอง!ไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดเจ้าหกถึงชอบขูดรีดเงินจากเขานัก!ต้องยอมรับว่าความรู้สึกของการบีบเงินจากผู้อื่น มันช่างหอมหวานเสียจริง!วินาทีนี้ ในที่สุด หยุนลี่ก็เข้าใจความสุขของหยุนเจิงแล้ว!"ใช้เงินเพื่อปัดเป่าภัยหรือ?"หยุนลี่แสร้งทำท่าครุ่นคิด ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าขมขื่นแล้วทอดสายตาไปที่สวีสือฝู่ "ท่านลุง มีเรื่องหนึ่งที่ข้ามิกล้าเอ่ยกับท่านมาโดยตลอด หากเสด็จพ่อหมายความเช่นนั้นจริง เช่นนั้นข้ายิ่งไม่กล้าเอ่ยขึ้นมา...""เรื่องอะไร?"สวีสือฝู่ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย พลางเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาในใจหยุนลี่ทำสีหน้าราวกับมีความทุ

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1547

    ขณะที่หยุนลี่กำลังเร่งระดมเงินอย่างบ้าคลั่ง หยุนเจิงและทัวฮวนก็ได้เดินทางมาถึงจิงหยางฝู่ก่อนแล้วมิอาจทำอย่างอื่นได้ จี้หรานได้ส่งคนมาส่งข่าวถึงติ้งเป่ยที่ฟู่โจวเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นเขาจะมัวรอเดินทางมาพร้อมเยี่ยจื่อและคนอื่นๆ อย่างช้าๆ ได้อย่างไร!?ดังนั้น ในวันที่สองหลังจากที่ทัวฮวนเดินทางมาถึงติ้งเป่ย พวกเขาก็เร่งเดินทางด้วยความเร็วสูงสุดคาดว่า เยี่ยจื่อและพวกนางคงใช้เวลาอีกครึ่งเดือนกว่าจะเดินทางถึงจวนอ๋องแห่งหัวเมืองสี่ทิศแม้ว่าจะมีรถม้าแบบใหม่ใช้ในการเดินทาง แต่หยุนเจิงก็ยังระมัดระวังเป็นพิเศษ เกรงว่าเยี่ยจื่อจะมีอาการไม่สบายระหว่างทางด้วยเหตุนี้ เขาจึงให้เมี่ยวอินร่วมเดินทางไปกับเยี่ยจื่อด้วย"ข้าน้อยจี้หราน คารวะท่านอ๋อง!"เมื่อได้ข่าวว่าหยุนเจิงเสด็จมาถึงจี้หรานก็รีบออกมาต้อนรับพร้อมกับข้าราชการกลุ่มหนึ่ง"คารวะท่านอ๋อง!"ทุกคนต่างถวายบังคมพร้อมกัน"ลุกขึ้นเถิด!"หยุนเจิงโบกมือเบาๆ "เข้าไปพูดคุยในจวนเถิด!""พ่ะย่ะค่ะ!"จี้หรานรับคำสั่ง ก่อนจะยกมือเป็นเชิงเชื้อเชิญ "ท่านอ๋อง เชิญพ่ะย่ะค่ะ!"หยุนเจิงก้าวนำทัวฮวนตรงเข้าไปยัง จวนผู้ตรวจการมณฑลอย่างไม่รอช้าเมื่อท

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1548

    พวกมันคงไม่ได้คิดจริงๆ หรอกนะ ว่าท่านอ๋องพระองค์นี้ไม่กล้าฆ่าขุนนางของราชสำนักโดยพลการ!?หลังจากที่จี้หรานสั่งให้คนไปแจ้งข่าวหยุนเจิงก็ถามขึ้นมาทันที "ข้าแย่งตำแหน่งผู้ตรวจการมณฑลฟู่โจวของเจ้าไป แล้วเหตุใดเจ้าถึงไม่ลาออก?"คำถามกะทันหันของหยุนเจิงทำให้จี้หรานชะงักไปเล็กน้อยอะไรกัน? หรือหยุนเจิงต้องการให้เขาลาออกด้วย เพื่อจะได้เปลี่ยนขุนนางในฟู่โจวทั้งหมดเป็นพวกของตนเอง!?เมื่อได้สติกลับมาจี้หรานลุกขึ้นก่อนกล่าวว่า "หากท่านอ๋องต้องการให้ข้าน้อยลาออก ข้าน้อยจะยื่นใบลาออกทันทีพ่ะย่ะค่ะ""ไม่ ไม่ใช่!"หยุนเจิงส่ายหน้าพร้อมยิ้ม "ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น ข้าเพียงแค่สงสัยเท่านั้น"สงสัยหรือ?จี้หรานย่อมไม่เชื่อคำพูดของหยุนเจิงในเมื่อหยุนเจิงถามคำถามนี้ ย่อมต้องมีความหมายแฝงอยู่แน่นอนจี้หราน ครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนจะถามกลับไปว่า "ท่านอ๋องต้องการฟังความจริง หรือฟังคำโกหกพ่ะย่ะค่ะ?""ทั้งสองอย่าง!"หยุนเจิงยิ้มจี้หรานเงยหน้าขึ้นจ้องหยุนเจิง "หากเป็นคำโกหก ก็คือ ข้าน้อยเป็นขุนนางของราชสำนัก ไม่ว่าราชสำนักจะมอบหมายงานใด ข้าน้อยก็ต้องปฏิบัติตามอย่างดีที่สุด! เมื่อรับตำแหน่ง ณ ที่แห่

บทล่าสุด

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1610

    “ขอ…ขอรับ!”โหวซื่อไครีบตอบรับทันทีไปซั่วเป่ยยังจะดีกว่าอยู่ที่นี่เสียอีกอยู่ในจวนอ๋องทุกวันเช่นนี้ เขาเองก็รู้สึกอึดอัดใจหากไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้หยุนเจิงขอให้เขาอยู่ เขาคงไปซั่วเป่ยนานแล้วเขายังมีธุรกิจวุ่นวายอีกมากมายที่ต้องจัดการที่ซั่วเป่ยเมื่อโหวซื่อไคออกเดินทางไปแล้ว หยุนเจิงก็เริ่มเตรียมตัวออกเดินทางเช่นกันหลังจากสั่งความบางประการ หยุนเจิงนำเมี่ยวอินและกองทหารองครักษ์รีบเดินทางออกไปสองวันต่อมา พวกเขาเดินทางมาถึงเมื่อหยุนเจิงมองเห็นเขตจวีผิงจากระยะไกล กองทหารองครักษ์ที่ถูกส่งไปสืบข่าวก็กลับมารายงานทันที “เรียนฝ่าบาท! ประตูเมืองจวีผิงปิดสนิท กลางเมืองดูเหมือนจะมีความวุ่นวายเกิดขึ้น”หืม?กลางวันแสกๆ ประตูเมืองปิด?ยังมีความวุ่นวายในเมืองอีก?ตระกูลซูกำลังทำอะไรกันแน่?หยุนเจิงครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนออกคำสั่งเสียงเย็นชา “สั่งกองกำลังจวีผิง เปิดประตูเมืองเดี๋ยวนี้! หากปฏิเสธ ถือเป็นกบฏ!”“รับบัญชา!”กองทหารองครักษ์รีบไปดำเนินการทันที“ไปกันเถอะ พวกเราเข้าไปดูกัน!”หยุนเจิงหันไปเรียกเมี่ยวอิน ก่อนจะควบม้าไปยังจวีผิงทันทีไม่ช้า หยุนเจิงมาถึงเมืองตัวเมืองจวีผิ

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1609

    ความวุ่นวายในตระกูลซูยังคงดำเนินไปตั้งแต่เที่ยงจนถึงย่ำค่ำบ้านของซูเฮ่อเหนียนถูกล้อมแน่นหนาไม่มีทางหนีกลุ่มคนที่นำโดยซูซ่งฝู่ต่างเรียกร้องให้ซูฮ๋วยหมินส่งมอบ วิธีผลิตน้ำตาลขาวออกมาแต่ซูฮ๋วยหมินจะเอามาจากไหนเล่า!เขาเองก็เป็นฝ่ายที่ถูกหลอก ต่อให้คว้านหัวออกมาก็ไม่มีอะไรให้ส่งมอบ!ซูฮ๋วยหมินยังคงยืนยันว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนการของหยุนเจิง แต่ไม่มีใครเชื่อเขาอีกต่อไปทุกคนต่างมั่นใจว่าซูฮ๋วยหมินคิดจะกอบโกยผลประโยชน์ไว้คนเดียวเมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ ซูฮ๋วยหมินรู้สึกสิ้นหวังจนแทบอยากตายเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนขณะที่ความขัดแย้งกำลังรุนแรงขึ้น คนที่ถูกส่งไปทวงหนี้จากตระกูลโหวก็กลับมารายงานข่าวคนของตระกูลโหวบอกว่าโหวซื่อไค ได้นำเงินทั้งหมดของตระกูลหนีไปทางใต้แล้ว หนี้ที่โหวซื่อไคเป็นคนก่อขึ้น พวกเขาไม่มีปัญญาชดใช้ให้อย่างไรก็ตาม ตระกูลโหวยอมรับหนี้และสัญญาว่า เมื่อโหวซื่อไคกลับมา ตระกูลโหวจะให้เขาชดใช้คืนทันที“เห็นหรือไม่! โหวซื่อไคหนีไปทางใต้เพื่อตักตวงผลประโยชน์แล้ว!”ซูซ่งฝู่มองซูฮ๋วยหมินด้วยสายตาเดือดดาล “เจ้าจะยังกล้าพูดอีกหรือไม่ว่าเจ้าไม่รู้วิธีผลิตน้ำตาลข

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1608

    “ถูกต้อง! หากเจ้าไม่มีอะไรปิดบัง ก็ให้ข้าตรวจสอบคลังสินค้า!”ผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งเอ่ยเสริมขึ้นมา“ให้พวกเราตรวจสอบคลังสินค้า!”“ต้องตรวจสอบคลังสินค้า!”“เจ้าบริสุทธิ์หรือไม่ เพียงตรวจสอบก็รู้ได้!”“หากเจ้าไม่ให้ตรวจ นั่นแสดงว่ามีบางสิ่งที่เจ้าปิดบัง!”“ถูกต้อง…”ในชั่วพริบตา ผู้คนต่างส่งเสียงขึ้นพร้อมกันทุกสายตาต่างมุ่งเป้าไปยังซูฮ๋วยหมินวันนี้ไม่ว่าจะอย่างไรก็ต้องตรวจสอบคลังสินค้าให้ได้ ต่อให้ใครมาก็ขัดขวางไม่ได้!พวกเขาจะปล่อยให้เงินของพวกตนถูกโกงไปโดยไม่รู้ตัวได้อย่างไรกัน!เมื่อเห็นฝูงชนที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ซูเฮ่อเหนียนถึงกับตัวสั่นด้วยความโมโห “ได้! ข้ายอมให้เจ้าตรวจ! แต่หากวันนี้เจ้าตรวจแล้วไม่พบอะไร เจ้าต้องให้คำอธิบายกับข้า!”“ได้!”เหล่าผู้อาวุโสทั้งหกต่างตอบรับพร้อมกันซูฮ๋วยหมินเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติเขาค่อยๆ ตระหนักว่านี่อาจเป็นกับดักซ้อนแผนบางที… หยุนเจิงอาจให้ยอดฝีมือแอบลอบนำ น้ำตาลขาว ไปใส่ไว้ในคลังสินค้าของเขา!นี่คงเป็นแผนที่ต้องการเร่งให้เกิดความขัดแย้งภายในตระกูลซู เพื่อทำให้พวกเขาแตกแยกกัน!แต่ตอนนี้ทุกคนก็ล้อมรอบหมดแล้วหากไม่ยอมเปิด

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1607

    เมื่อรู้ตัวว่าถูกหลอก บรรยากาศทั่วทั้งตระกูลซูเต็มไปด้วยความเศร้าหมองตระกูลซูรีบส่งคนเดินทางไปยังตระกูลโหวที่เมืองมู่โจวแม้ว่าจะไม่สามารถเอาเรื่องตระกูลโหวได้โดยตรง แต่พวกเขาก็ต้องให้ตระกูลโหวช่วยชดใช้เงินสองแสนตำลึงที่โหวซื่อไคติดหนี้ไว้!หากสามารถเอาเงินสองแสนตำลึงคืนมาได้ แล้วขายทรัพย์สินบางส่วนเพิ่มเติม ธุรกิจของตระกูลซูก็ยังพอไปต่อได้ และอาจจะสามารถประคองสถานการณ์เอาไว้ได้ตอนนี้ เงินสองแสนตำลึงนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อตระกูลซูขณะที่ทุกคนกำลังรอข่าวจากกลุ่มที่ไปทวงหนี้ ซูซ่งฝู่ก็นั่งเคร่งเครียดอยู่ที่บ้าน ทันใดนั้น พ่อบ้านของเขาก็รีบร้อนวิ่งเข้ามา ก่อนจะกระซิบข้างหูซูซ่งฝู่เบาๆ“อะไรนะ?”ซูซ่งฝู่หน้าเปลี่ยนสีทันที “เจ้ามั่นใจหรือ?”พ่อบ้านส่ายหัวเร็วๆ “ข้าไม่อาจมั่นใจได้ เรื่องนี้ข้าได้ยินมาจากคนอื่นอีกที! ว่ากันว่า… พ่อบ้านของซูเฮ่อเหนียนพูดหลุดปากออกมาโดยไม่ตั้งใจ…”เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อบ้าน ซูซ่งฝู่ก็จมดิ่งสู่ความคิดของตนเองเขาเคยได้ยินจากหลานชายมาก่อนแล้วตอนที่ผางลู่ซานสอนวิธีผลิตน้ำตาลขาว มีเพียงซูฮ๋วยหมินและโหวซื่อไคอยู่ข้างในคนอื่นทั้งหมด ถูกกันออกไปด้าน

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1606

    มันต้องเป็นเช่นนี้แน่!น้ำซาวข้าวงั้นหรือ? น้ำส้มสายชูข้าวงั้นหรือ? ทั้งหมดเป็นแค่กลลวง!ตั้งแต่ต้น ผางลู่ซานใช้น้ำตาลขาวทำให้น้ำตาลขาวอีกที!มันไม่เคยใช้น้ำตาลอ้อยทำน้ำตาลขาวเลย!ที่ผางลู่ซานทำให้สถานการณ์ดูเร่งรีบ ก็เพื่อบีบบังคับให้พวกเขารีบออกจากซั่วเป่ยโดยไม่ทันคิดอะไรส่วนโหวซื่อไคที่สั่งให้ฝังน้ำตาลอ้อยที่เหลือทั้งหมด ก็เพราะมันกลัวว่าพวกเขาจะลองทำจริงระหว่างเดินทาง และจับได้ว่าเป็นแผนหลอกลวง!ทั้งหมดนี้ เป็นแผนที่ถูกออกแบบมาอย่างรอบคอบ!และเบื้องหลังแผนนี้ ต้องเป็นหยุนเจิง!นี่คือการแก้แค้นของหยุนเจิงต่อพวกเขา!หยุนเจิงต้องการทำลายตระกูลซูด้วยวิธีนี้!เมื่อได้ฟังซูฮ๋วยหมินพูด ทุกคนรู้สึกเหมือนสมองถูกฟาดเข้าอย่างแรงจนดังวิ้งๆ!พวกเขาถูกหลอก!พวกเขาถูกผางลู่ซานและโหวซื่อไคร่วมมือกันหลอก!ผู้อาวุโสสองคนที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้วถึงกับล้มลงไปด้านหลังทันที!เงินหนึ่งล้านสองแสนตำลึง…ถูกหลอกไปต่อหน้าต่อตาเช่นนี้!?ไม่!ไม่ใช่แค่หนึ่งล้านสองแสนตำลึง แต่เป็น หนึ่งล้านสี่แสนตำลึง!หากสิ่งที่ซูฮ๋วยหมินพูดเป็นความจริง โหวซื่อไคย่อมไม่มีทางคืนเงินที่ยืมไป!เวลานี้

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1605

    ตระกูลซูแห่งจวีผิงเมื่อมั่นใจว่าซูฮ๋วยหมินและพวกเรียนรู้วิธีผลิตน้ำตาลขาวได้แล้ว คนในตระกูลซูก็ต่างดีอกดีใจเปลี่ยนน้ำตาลอ้อยเป็นน้ำตาลขาวได้ มูลค่าพุ่งขึ้นไม่ใช่เล่น!เหล่าผู้อาวุโสทั้งเจ็ดของตระกูลซูรวมตัวกัน และยืนกรานให้ซูฮ๋วยหมินสาธิตวิธีเปลี่ยนน้ำตาลอ้อยเป็นน้ำตาลขาวต่อหน้าพวกเขาซูฮ๋วยหมินย่อมไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เขาสั่งให้คนเตรียมอุปกรณ์ทั้งหมดที่จำเป็น แล้วเริ่มการสาธิตทันทีครั้งนี้เป็นเพียงการทดลอง ไม่ใช่การผลิตในปริมาณมาก ซูฮ๋วยหมินทำทุกขั้นตอนตามที่ผางลู่ซานสอนมาอย่างแม่นยำแม้แต่ผ้าที่ใช้ห่อน้ำตาลอ้อยก็ยังเป็นผ้าขาวแบบเดียวกัน“ถ้าเราควบคุมวิธีทำน้ำตาลขาวจากน้ำตาลอ้อยได้ พวกเราก็จะร่ำรวยมหาศาล!”“เรื่องร่ำรวยก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่พวกเราต้องรอบคอบ!”“ใช่ น้ำตาลขาวที่ผลิตได้ควรส่งไปขายทางใต้จะดีกว่า”“เราต้องเร่งผลิตให้ได้มากๆ อย่าให้ตระกูลโหวแย่งตลาดไปก่อน…”“ถูกต้อง…”เหล่าผู้อาวุโสทั้งเจ็ดของตระกูลซูต่างวาดฝันถึงเงินตราที่จะหลั่งไหลเข้ามาในตระกูลกันอย่างตื่นเต้น สีหน้าของแต่ละคนเต็มไปด้วยรอยยิ้มขณะที่พวกเขาพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้น ซูฮ๋วยหมินก็ดำเนินการตา

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1604

    “ระวังไว้ก่อนย่อมดีกว่า!”โหวซื่อไคกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “แค่น้ำตาลอ้อยพวกนี้มีค่าเท่าไหร่กัน? หยุนเจิงเป็นคนเจ้าเล่ห์ อย่าให้ต้องแลกชีวิตแค่เพราะเงินเล็กน้อย!”“แล้วน้ำตาลขาวที่เขาให้เจ้าล่ะ? ฝังไปด้วยไหม?” ซูฮ๋วยหมินขมวดคิ้วถาม“อันนั้นยังไม่ต้องฝัง ถ้าขายได้ มันก็มากกว่าหมื่นตำลึงเงิน”โหวซื่อไคตอบ “ข้าจะหาที่ซ่อนให้ปลอดภัย รอให้สถานการณ์สงบลงก่อน แล้วค่อยหาทางขนมันออกจากซั่วเป่ย”“ก็ได้!”ซูฮ๋วยหมินไม่ได้ถามอะไรอีกไม่นาน พวกเขาก็จัดการฝังทุกอย่างที่สามารถฝังได้ ก่อนจะรีบออกจากที่นั่นอย่างรวดเร็วทุกคนต่างรู้สึกเหมือนทำเรื่องผิดอยู่ตลอด จึงหวาดระแวงไปตลอดทางจนกระทั่งช่วงบ่ายของวันถัดมา พวกเขาจึงข้ามด่านเป่ยลู่ไปได้สำเร็จเมื่อถึงตอนนั้น พวกเขาถึงได้วางใจอย่างแท้จริงก่อนแยกจากกัน โหวซื่อไคได้ตกลงกับคนของตระกูลซูว่า “น้ำตาลขาวนี้ต้องขายในราคาสูง ห้ามขายต่ำเกินไป เพราะถ้าราคาต่ำเกินไป มันไม่เป็นผลดีกับพวกเราทั้งหมด”ข้อเสนอนี้ คนของตระกูลซูไม่มีข้อโต้แย้งแต่อย่างใดเพื่อให้ได้วิธีผลิตน้ำตาลขาวจากน้ำตาลอ้อย พวกเขาทุ่มเงินมหาศาลไปแล้วอย่างไรเสีย พวกเขาก็ต้องนำต้นทุนกลั

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1603

    หลังจากยุ่งวุ่นวายกันเกือบหนึ่งชั่วยาม พวกเขาก็สามารถผลิตน้ำตาลขาวออกมาได้สำเร็จ“เยอะขนาดนี้เลยหรือ?”เมื่อเห็นน้ำตาลขาวที่ผลิตได้ ซูฮ๋วยหมินถึงกับตาค้างด้วยความตกตะลึงปริมาณที่ได้มาน่าจะประมาณสองเหลี่ยงเลยทีเดียวผางลู่ซานกล่าวว่า “ถ้าทำในปริมาณน้อย จะได้ผลลัพธ์ที่ละเอียดขึ้น ปริมาณน้ำตาลขาวที่ได้ก็จะมากขึ้นเล็กน้อย แต่ถ้าทำในปริมาณมาก การสูญเสียย่อมเยอะขึ้น! อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าอย่างไร น้ำตาลอ้อยห้าจินต้องได้ผลผลิตเป็นน้ำตาลขาวหนึ่งจินแน่นอน”“ที่แท้เป็นเช่นนี้เอง!”ซูฮ๋วยหมินเข้าใจแจ่มแจ้ง ดวงตาเป็นประกายมองน้ำตาลขาวตรงหน้าไม่อยากเชื่อเลย!การทำน้ำตาลขาวจากน้ำตาลอ้อยกลับง่ายดายเพียงนี้!หัวใจสำคัญอยู่ที่น้ำส้มสายชูข้าวและน้ำซาวข้าว!แต่เพียงวิธีการง่ายๆ นี้ พวกเขากลับต้องจ่ายเงินถึงสองล้านตำลึงแค่คิดก็ปวดใจแล้วอย่างไรก็ตาม เมื่อนึกถึงว่าหลังจากนี้พวกเขาจะสามารถผลิตน้ำตาลขาวได้จำนวนมหาศาล ซูฮ๋วยหมินก็รู้สึกปล่อยวางได้เงินที่เสียไป ไม่นานก็จะกลับคืนมาเป็นกำไร!“ให้เวลาเจ้าสิบห้านาที หากยังมีข้อสงสัยก็รีบถาม!”ขณะพูด ผางลู่ซานก็ขยับไปที่หน้าต่าง สีหน้าเต็มไปด้วยความ

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1602

    ตอนเที่ยงของวันถัดมา ผางลู่ซานสะพายห่อผ้ามาตามเวลานัด และปรากฏตัวในลานบ้านร้าง“ของทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้วหรือไม่?”ทันทีที่เข้ามา ผางลู่ซานก็เอ่ยถาม“เตรียมพร้อมหมดแล้ว!”โหวซื่อไคชี้ไปที่หม้อเหล็กใบเล็กและอุปกรณ์อื่นๆ ที่เตรียมไว้ผางลู่ซานเดินไปตรวจสอบครู่หนึ่ง ก่อนจะสั่งโหวซื่อไคทันทีว่า “เจ้าทิ้งคนไว้ช่วยข้าคนหนึ่ง ที่เหลือออกไปเฝ้ารอบนอก หากมีใครเข้ามา ให้รีบเตือนพวกเราโดยทันที!”“เอ่อ…”โหวซื่อไคลังเลเล็กน้อย ก่อนจะหันไปพูดกับซูฮ๋วยหมินว่า “เจ้าอยู่ข้างใน ส่วนคนอื่นออกไปเฝ้าด้านนอก!”คนในตระกูลซูที่เหลือต่างไม่พอใจนักพวกเขาเองก็อยากดูให้แน่ชัดว่าผางลู่ซานใช้วิธีใดในการเปลี่ยนจากน้ำตาลอ้อยเป็นน้ำตาลขาวแต่เมื่อเห็นโหวซื่อไคส่งสายตาให้พวกเขาเป็นพัลวัน ก็จำต้องยอมรับและออกไปด้านนอกช่างเถอะ!อย่างไรเสีย ตระกูลซูก็ยังมีคนอยู่ข้างในหนึ่งคนอยู่แล้ว ไม่มีทางที่โหวซื่อไคจะเก็บความลับนี้ไว้คนเดียว!คิดเช่นนั้น พวกเขาก็เดินออกไปอย่างไม่เต็มใจนักเมื่อคนออกไปหมดแล้ว ผางลู่ซานก็เริ่มสั่งการทันทีคนหนึ่งตั้งเตาไฟ อีกคนล้างหม้อหลังจากทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว ผางลู่ซานก็หยิบน้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status