บทที่ 1137

หยุนเจิงอยู่ที่สำนักศึกษาเตรียมทหารอยู่หลายวัน

ทุกวันนอกจากสอนนักเรียนของสำนักศึกษาเตรียมทหารแล้ว ก็ยังหาเวลาทำกล้องส่องทางไกลลำกล้องเดียว

กล้องส่องทางไกลสิ่งนี้ กล่าวไปนั้นง่าย แต่ทำขึ้นมาจริงๆ ไม่ง่าย

สาเหตุสำคัญมาจากการเจียรไนผลึกหินใสที่ค่อนข้างยุ่งยาก

นี่เป็นงานที่พิถีพิถัน

หยุนเจิงไม่ได้มีความอดทนเช่นนั้น แต่ตอนเริ่มทำสิ่งนี้ ไม่สามารถมอบให้คนที่ใดมาทำก็ได้ ทำได้เพียงทำเองด้วยความอดทน

เพื่อมอบพลังให้ตัวเอง หยุนเจิงนำเรื่องนี้เดิมพันกับเมี่ยวอิน

ยังดี ผ่านความหมั่นเพียรหลายวันของหยุนเจิง ในที่สุดกล้องส่องทางไกลลำกล้องเดียวทำออกมาได้แล้ว

หยุนเจิงชื่นชมผลงานชิ้นเอกของตัวเอง

“ขี้เหร่จริงๆ!”

หยุนเจิงตัวเขาเองยังอดสบถไม่ได้

ตอนนี้กล้องส่องทางไกลลำกล้องเดียวแบบยืนหดได้ทำมาจากไม้

ผลลัพธ์เป็นเช่นไร เขายังไม่ได้ทดลอง

ตอนนี้นี่เป็นเพียงต้นแบบของกล้องส่องทางไกล

มองได้ไกลเท่าใด หยุนเจิงก็ยังไม่แน่ใจ

แต่ว่า มองเห็นคนและทิวทัศน์ที่อยู่ห่างออกไปสองกิโลเมตรน่าจะไม่มีปัญหา

แน่นอน คิดจะมองใบหน้าคนให้ชัดเป็นไปไม่ได้

กลับไปต้องให้จางซูผู้เชี่ยวชาญด้านการปฏิบัติทำตามต้นแบบใหม่อีกครั้ง