เข้าสู่ระบบแชร์
มาลีญา7
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-07 09:00:14“หมดเวลาสนุกของเธอแล้วมาลีญา ต่อไปนี้เป็นเวลาสนุกของฉัน มานั่งนี่” มือเรียวหากแต่ใหญ่ในแบบผู้ชายตบเบาๆที่ต้นขาแกร่ง มาลีญาสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ยอมเดินไปนั่งลงบนตักของนายแต่โดยดี ความอุ่นร้อนของร่างใหญ่กำยำแผ่ซ่านเข้าสู่ทุกอณูเนื้อที่สัมผัสกัน หัวไหล่ด้านซ้ายพิงไปกับอกกว้าง สะโพกมนแนบไปกับตักแกร่ง และเด็กสาวเริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างที่แข็งขึงดุนดันอยู่ใต้สะโพก
“อย่าลุกขึ้น ถ้าฉันไม่ได้สั่ง เธอไม่อยากฝันหวานอีกเหรอ” สิงขรสั่งเสียงเข้มดุเมื่อเห็นว่าเด็กสาวขยับตัวจะลุกขึ้น หากแต่เสียงประโยคสุดท้ายกระเส่าสั่นพร่า ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มแน่น ถึงแม้ว่าจะอ่อนต่อโลก ถึงแม้ว่าอ่อนด้อยเรื่องราวระหว่างหญิงชาย แต่ก็ใช่ว่าเด็กสาวจะไม่รู้เอาเสียเลยว่าสิ่งที่เธอนั่งทับอยู่นั้นคืออะไร เธอเคยเห็นมันมาก่อนหน้านี้แล้วด้วยซ้ำ
“ตัวเธอนุ่มมาก และก็หอมมากด้วย ไม่เสียแรงที่ฉันอดทนรอจนถึงวันนี้” นิ้วเรียวยาวไล้ไปตามต้นแขนเนียน ขณะที่หนุ่มใหญ่ก้มหน้าลงลากปลายจมูกตามติดไปทุกที่ที่นิ้วลากผ่าน
“นะ....นาย” เสียงหวานสั่นหวิว มาลีญากำลังกลัว เมื่อได้อยู่ใกล้ชิดเขาแบบนี้ จริงๆแล้วเธอก็กลัวจนตัวสั่น
“หันหน้าไปทางห้องเธอสิมาลีญา” มาลีญาค่อยขยับกายหันหน้าไปทางประตูที่เธอเพิ่งเดินผ่านเข้ามา
“อุ๊ย!” เพียงแค่หันไปทางที่เขาต้องการ นายก็จับข้อพับขาทั้งสองข้างของเธอแยกออกจากกัน เด็กสาวเอนหลังพิงอกกว้างหลับตาลงทันที เธอทั้งกลัวทั้งหวาดหวั่น แต่ไม่กล้าขัดขืน
“ลืมตาสิ” สิงขรกระซิบสั่งชิดใบหูขาวสะอาด มาลีญาลืมตาขึ้นตามที่นายสั่ง แล้วเด็กสาวก็ต้องอ้าปากค้าง ดวงตากลมโตคู่สวยเบิกกว้าง
“นะ...นายทำไมเป็นแบบนี้คะ” กำแพงที่กั้นระหว่างห้องเธอกับเขาเป็นกระจกเงาสะท้อนในห้องของเธอ แต่หากมองจากห้องของเขากลับมองเห็นทุกอย่างภายในห้องของเธอชัดเจนทุกซอกทุกมุม
สิงขรหัวเราะในลำคอ ก่อนก้มลงกระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่าสั่น
“ฉันเฝ้าดูเธอตลอดมา รอวันที่เธอเติบโตทุกสัดส่วน รู้ไหมว่าฉันต้องอดใจแค่ไหนในยามที่เห็นเธอเปลือยเปล่า ตรงนี้ในวันแรกที่ฉันได้เห็นมันเล็กกว่านี้ และมันมีขนนิดเดียวเอง” สิงขรเลื่อนมือลงไป เขาแบมือออกและคลึงเบาๆบนผืนเนื้อนาง มาลีญาเกร็งตัวขึ้นมาทันที แต่ไม่กล้าหุบขาเข้า ไม่กล้าปัดมือรุกรานออกจากจุดพึงสงวนของตน เธอเป็นของนาย เขามีสิทธิ์เหนือเธอทุกอย่าง
“แต่วันนี้มันโหนกนูนและมีขนขึ้นน่าดึงเล่นชะมัด” สิงขรไม่พูดเปล่า หนุ่มใหญ่กระตุกปอยไหมลื่นมือเบาๆ
“นายขา หนูกลัว” มาลีญาบอกเขาด้วยเสียงสั่นเบาหวิว
“ห้ามกลัว เธอต้องสนุกไปกับฉัน ฉันรอวันที่จะสนุกกับเธอมานานแล้ว มาลีญา”
“อ๊ะ! นายขา หนูเจ็บ” เมื่อสิงขรขยำเนินเนื้อนุ่มสุดแรง ส่งผลให้ร่างเด็กสาวสะดุ้งสุดตัวและประท้วงเสียงเบาพร่า
“อย่าสำออย เจ็บแค่นี้มันน้อยกว่าตอนที่ฉันจะเข้าไปอยู่ในตัวเธอก็แล้วกัน อีกอย่างเธอชอบมันมาลีญา” สิงขรดุเสียงเข้ม เขาเลื่อนมือขึ้นมากุมสองเต้าราวกับกำลังกะขนาดและวัดน้ำหนัก หนุ่มใหญ่คลึงเบาๆอย่างพึงพอใจ
“อืม...นมเธอเด้งสู้มือมากๆ อย่างที่ฉันคิดไว้เลย ครั้งแรกที่เห็นมันเล็กมาก ฉันไม่คิดว่ามันจะใหญ่ได้ขนาดนี้ รู้อะไรไหมมาลีญา ถ้าฉันบีบขยำและดูดนมเธอบ่อยๆ มันจะค่อยๆใหญ่ขึ้น”
“นะ...นาย อื๊อ!” มาลีญาครางหวีดหวิวเมื่อสิงขรใช้ปลายนิ้วบีบบี้เม็ดลูกกวาดที่ปลายอกทั้งสองสลับกับดึงจนมันยืดยาว
“เวลาเธอเปลือยแล้วหันมาส่องกระจก บางครั้งฉันก็นั่งดูอยู่ตรงนี้ ไม่มีตรงไหนบนร่างกายเธอที่เป็นความลับสำหรับฉันเลย” สิงขรก้มลงงับเบาๆที่ต้นคอขาว ก่อนจะตวัดลิ้นไล้เลียปลอบประโลม
“วันนั้นตอนเธออายุสิบห้า เธอเปล่าเปลือยและกำลังสำรวจของตัวเองอยู่หน้ากระจก วันนั้นฉันก็ได้สำรวจมันไปพร้อมกับเธอ ภาพยั่วยวนของเธอทำให้ฉันต้องเรียกผู้หญิงเข้ามาจัดการจนสลบคาเตียง มาลีญา...เธอน่ากินไปทั้งตัวเลยรู้หรือเปล่า” สิงขรพูดเหมือนคนละเมอ เด็กสาวผู้ไม่ประสาเริ่มตัวสั่นเทา มาลีญากลัวเขา กลัวผู้ปกครองที่เป็นดั่งเจ้าชีวิตของเธอ
“วันนี้ฉันจะเอาเธอให้สมกับที่รอคอยมานาน” สิงขรกระซิบบอกเสียงเข้ม มาลีญาไม่รู้ตัวว่าน้ำตาไหลออกมาได้อย่างไร เธอพยายามบังคับให้มันหยุดไหล แต่ก็ทำไม่ได้ น้ำเสียงนายไม่เหมือนคืนที่เธอฝันหวาน เธอกลัวนาย กลัวสิ่งที่เขากำลังจะทำกับเธอ
“นายแอบดูหนูตลอดมาเลยเหรอคะ นะ...นายเห็นทุกอย่างที่หนูทำในห้องเหรอคะ”
“ฉันเห็นทุกอย่าง เห็นทุกซอกทุกมุม คืนนั้นเธอเล่นตัวเองที่ตรงนี้ตั้งหลายครั้ง มันแดงมากเลยมาลีญา ฉันอยากเห็นจังว่าตอนนี้มันยังแดงอยู่ไหม”
“นะ...นาย” มาลีญาเรียกเขาด้วยเสียงสั่นพร่า
“อยากมากเลยล่ะสิ ร่านเหมือนแม่เธอไม่มีผิด”
มาลีญาไม่มีโอกาสได้ถามคำถามใดกับนาย เพราะพอพูดจบเขาก็ช้อนท้ายทอยเธอให้แหงนเงยหน้าขึ้นรับจูบจาบจ้วงรุนแรง ริมฝีปากหยักกระด้างบดเบียดแนบชิด ลิ้นสากควานไปทั่วโพรงปากนุ่ม ดูดดึงลิ้นนุ่มด้อยประสบการณ์อย่างเอาแต่ใจ มาลีญาทั้งเจ็บและหวามในอกปะปนกันไปหมด เธออยากผลักไสนายออกไปไกลๆ พอๆกับอยากฉุดรั้งให้เขาอยู่ใกล้ๆไปตลอด
บทที่เกี่ยวข้อง
หอมดอกร่านรัก มาลีญา 8
เมื่อเห็นว่าเด็กสาวเรียนรู้ที่จะจูบตอบ เรียวลิ้นเล็กหยอกล้อกับลิ้นสาก สิงขรจึงผ่อนปรนจูบ ปล่อยให้เด็กสาวจูบตอบเขาอย่างเงอะงะตามใจเธอ หนุ่มใหญ่เลื่อนมือลงต่ำลูบไล้เนินเนื้อโหนกนูน แหย่แยงนิ้วกลางลงไปกลางร่องสาว เขาพบว่ามันเปียกลื่นฉ่ำเยิ้มจนเอ่อล้นเต็มซอกขา นิ้วเรียวใหญ่ขยับเชื่องช้าทว่าหนักหน่วงทุกครั้งที่ครูดผ่านปุ่มเนื้อสาว สะโพกสวยก็ยกร่อนลอยขึ้นตามติดนิ้วเขาราวกับว่าจะไม่ยอมปล่อยให้หลุดหนี สิงขรถอนริมฝีปากออกมา แล้วถอดชุดกระต่ายน้อยออกจากร่างสาวอย่างรวดเร็ว ร่างสาวสะพรั่งเหลือเพียงหูกระต่ายน่ารักและปลอกคอสีขาวติดตัว ในขณะที่เขายังสวมชุดสูทเต็มยศ เพราะหนุ่มใหญ่รีบกลับจากธุระในเมืองมาเพื่อทำในสิ่งที่เขารอคอยมานาน 4 ล่อ สิงขรจับร่างของมาลีญาให้หันหน้าเข้าตน สองขาเรียวแยกกว้างโดยมีร่างใหญ่โตของเขาแทรกอยู่ตรงกลาง หนุ่มใหญ่เชยคางเล็กให้เธอเงยหน้าขึ้น ดวงตาสุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07หอมดอกร่านรัก มาลีญา 9
“นาย นายขา ช่วยหนูด้วย” เด็กสาวเสียวสะท้านจนแทบขาดใจ สองมือขยุ้มผ้าปูที่นอนข้างกายจนยับย่น ทุกการรับรู้ของเธอรวมอยู่ที่จุดเดียว จุดที่นายซุกใบหน้าลงแนบแน่นราวกับจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับผืนเนื้อสาว“ฮ้า! นายขา อ๊ะๆ หนูเสียว ไม่ไหวแล้ว หนูใจจะขาดตายแล้ว อื๊อ! กรี๊ด!!!” สิงขรกัดขย้ำกลีบเนื้อนุ่ม และดูดสุดแรงในตอนที่เด็กสาวแตกซ่าน หยดน้ำรักหวานล้ำของสาวแรกรุ่นบริสุทธิ์จนหนุ่มใหญ่หลงมัวเมา แม้มาลีญาจะนอนอ่อนระทวย หอบหายใจอย่างอ่อนล้าแล้ว สิงขรก็ยังดูดดึงไม่ยอมผงกหัวขึ้นมา เขาใช้ลิ้นร้อนเซาะแซะแหย่แยงเข้าไปในร่องรัก เก็บกวาดเอาทุกหยดเข้าสู่ปากตัวเอง กว่าหนุ่มใหญ่จะเงยหน้าขึ้นมา มาลีญาก็แทบแดดิ้นเพราะเสียวแทบขาดใจ“นาย...” มาลีญาเรียกนายด้วยเสียงแหบพร่า เพราะเธอกรีดร้องเสียงดังอยู่เนิ่นนาน สิงขรวางสองขาเรียวลงบนที่นอน หนุ่มใหญ่ช้อนร่างบอบบางให้พลิกนอนคว่ำ ก่อนจะคลานเข่าไปด้านหน้าตรงศีรษะของเธอสิงขรช้อนคางเล็กขึ้นแล้วบีบแก้มสาวเพื่อยกใบหน้าเธอให้สูงขึ้นอีกนิด มาลีญายังคงหลับตาพริ้ม หอบหายใจเหนื่อยล้า“อ้าปากสิมาลีญา เราเพิ่งเริ่มกันเองนะ อย่าเพิ่งหมดแรงไปซะก่อนสิ” มาลีญาลืมตาขึ้น เด็กสาวเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08หอมดอกร่านรัก มาลีญา 10
สิงขรพยายามดุนดันตัวตนแข็งกร้าวเข้าสู่ร่างสาวช้าๆ ไม่ใช่เธอคนเดียวที่เจ็บ เขาเองก็เจ็บเช่นกัน ด้วยเพราะช่องทางรักสดใหม่บีบรัดเขาจนแทบแหลก แม้เพิ่งผ่านเข้าไปเพียงส่วนปลายเท่านั้น สิงขรผ่อนลมหายใจออกยาว เขาใช้สองมือแยกต้นขาของเด็กสาวออกกว้าง แล้วกดอ้าค้างไว้ กับที่นอน สะโพกสอบซอยถี่ๆนำพาลำเนื้อสีเข้มคล้ำเข้าสู่ร่างสาวทีละนิด“ฮึกๆ ฮือๆ นายขา....” เสียงหวานสั่นพร่า ทั้งเจ็บทั้งกลัว ไม่เหมือนกับความฝันเลยสักนิด ไม่เสียวซ่านหวามไหวเหมือนคืนนั้นเลยสิงขรก้มลงมองลำเนื้อที่จมจ่อมอยู่ร่องรักคับตึง เขาเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย หนุ่มใหญ่กระดกสะโพกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเสือกไสลำเนื้อแข็งกร้าวเข้าสู่ร่องรักปริตึงสุดแรง“กรี๊ด!!!” มาลีญาหวีดร้องออกมาสุดเสียงด้วยความเจ็บแสบ ราวกับเธอถูกมีดคมกรีดผ่าร่าง เลือดสาวพรหมจรรย์ไหลซึมออกมาจนน่ากลัว ด้วยเพราะขนาดที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ระหว่างร่องรักสดใหม่คับแน่นบริสุทธิ์กับลำเนื้อยาวใหญ่แข็งกร้าวสิงขรมองดูภาพร่องรักแดงก่ำเพราะเปรอะเปื้อนเลือดอ้าอมเอาตัวตนของเขาไว้จนหมด ร่างสาวสั่นระริกเพราะความเจ็บปวดสุดจะบรรยาย น้ำตาไหลพราก แล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09หอมดอกร่านรัก มาลีญา 11
“นายขา หนูเหนื่อยจัง” มาลีญาบอกเสียงเบา แต่ทว่าเธอก็ยังพยายามโยกขย่มนายเท่าที่แรงน้อยนิดยังพอมีเหลือ“เด็กน้อย” สิงขรว่าเบาๆ แล้วขยับตัวอุ้มกระเตงเอาร่างบางก้าวลงจากเตียง สองขากางออกเล็กน้อยยืนบนพื้นพรมอย่างมั่นคง สองมือจับเอวบางไว้แน่น หนุ่มใหญ่ยกร่างเด็กสาวขึ้นจนลำเนื้อเกือบหลุดแยกจากร่องรักนุ่มแน่น ก่อนจะดึงเข้าหาตัวสุดแรงพร้อมกับเสยสะโพกขึ้นหา เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังปั้ก! น้ำสวาทแตกกระเซ็น มาลีญาจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งทั้งสองของนาย ขณะที่เธอโบยบินไปยังเวิ้งฟ้าไกลทันทีที่ถูกตอกอัดรุนแรงเพียงครั้งเดียว เด็กสาวกรีดร้องเสียงหลง ทั้งเสียว เจ็บ จุก และหวามไหวแทบขาดใจ เธอเสียวกระสันจนร่องรักฉีดน้ำสวาทฉ่ำเยิ้มออกมามากมาย และขมิบตอดรัดสิ่งแปลกปลอมอันเขื่องที่สอดลึกอยู่ในกายสาวด้วยจังหวะระรัวเร็ว จนสิงขรต้องซี้ดปากด้วยความเสียวสะใจสิงขรปล่อยให้เด็กสาวซึมซับความสุขสุดยอดอยู่ไม่นาน เขาก็เริ่มทำแบบเดิมอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง โดยเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ หนุ่มใหญ่ยกร่างบางขึ้นสุด แล้วดึงเข้าหาลำเนื้อเข้มคล้ำใหญ่ยาวของตนสุดแรง จนปลายลำเนื้อทิ่มตำส่วนลึกที่สุดในร่องรักสาว เสียงป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09หอมดอกร่านรัก มาลีญา12
“นะ...หนูอยากรู้ค่ะป้าเฟื่อง” มาลีญาอยากรู้ว่านายผู้เคร่งขรึมและเป็นผู้ปกครองของเธอทำไมถึงได้ทำรุนแรงกับเธอถึงเพียงนี้ ถึงนายจะดุแต่นายเป็นคนมีเหตุผล“แม่ของคุณหนูเคยเป็นเมียนาย คืนส่งตัวเข้าหอมาลีอายุครบสิบแปดปีพอดี แต่กลางดึกคืนนั้นมาลีกลับหนีไปกับชายชู้ ซึ่งเป็นเพื่อนของนาย”“หนูมีอะไรกับผู้ชายที่เคยเป็นสามีของแม่หรือคะป้าเฟื่อง ฮึกๆ แล้วชายชู้ก็คือพ่อของหนูหรือคะ ฮึกๆ ฮือ” มาลีญาเงยหน้าขึ้นทั้งน้ำตานองหน้ามองสบตากับป้าเฟื่อง ผู้สูงวัยพยักหน้ารับ“ไม่เอา หนูไม่อยากเป็นแบบนี้ ทำไมต้องเป็นหนู ทำไมนายไม่ฆ่าหนูให้ตาย มาทำแบบนี้กับหนูทำไม” มาลีญาร้องไห้เพราะเจ็บปวดกับสิ่งที่โดนยัดเยียดให้จนแทบขาดใจ เธอมีอะไรกับผู้ชายที่เคยเป็นสามีของแม่ เขาได้ทั้งแม่และเธอ ทำไมนายใจร้ายแบบนี้ เธอไม่รู้ไม่เห็นเรื่องราวในอดีตเลยสักนิด แล้วทำไมต้องมาดึงเธอเข้าไปพัวพันในการแก้แค้นที่แสนสกปรกนี้ด้วย“ป้าเฟื่องคะ ฮึกๆ” เมื่อเรื่องราวบางอย่างในอดีตผุดขึ้นมาในหัว มาลีญาก็ผละออกจากอกอุ่น ยืดตัวนั่งตรง เด็กสาวปาดน้ำตาป้อยๆ พยายามกั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ ก่อนจะถามป้าเฟื่องออกไปด้วยหัวใจสั่นไหวเพราะกลัวว่าคำตอบจะเป็นไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10หอมดอกร่านรัก มาลีญา13
“นาย...” มาลีญาลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเสียวสยิว ทว่าความเจ็บที่ยังไม่ทุเลาเบาบางทำให้เด็กสาวมองสบตานายด้วยดวงตาตื่น“จุ๊ๆ ฉัน...อยากเลียของเธอ” สิงขรพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาคู่คมดุวาววับ หนุ่มใหญ่กลืนน้ำลายลงคอเอื๊อกใหญ่ เขาต้องทรมานจนตายแน่ๆถ้าไม่ได้ทำอะไรสักอย่างกับมาลีญา“หนูยังเจ็บอยู่ค่ะ” มาลีญาบอกเขาด้วยเสียงสั่นเครือ แล้วหลับตาลงด้วยความอดสูใจ“แค่เลีย ไม่เจ็บหรอก เธอจะเสียว และก็จะสบายตัว” สิงขรตลบชายกระโปรงชุดนอนขึ้นไปกองเหนือหน้าท้องแบนราบ รูดรั้งกางเกงในสีขาวของเด็กสาวลงอย่างรวดเร็ว เขาใช้กำลังที่มีเยอะกว่าถ่างขาเรียวออกกว้าง“นะ...นาย” มาลีญาคุ้นเคยกับการทำตามคำสั่งของนาย คุ้นเคยกับคำสอนของป้าเฟื่องที่กรอกหูอยู่ทุกวันว่าห้ามขัดใจนาย เด็กสาวจึงจำต้องยอมให้เขาทำกับร่างกายเธออย่างที่ต้องการสิงขรหอบหายใจแรงขึ้นเมื่อเห็นกลีบเนื้อแดงก่ำบวมเป่ง เขาเห็นปากทางเข้าสู่โพรงนุ่มแน่นเปิดอ้าน้อยๆ หนุ่มใหญ่อยากจะทะลวงลำเนื้อเข้าไปในร่องรักแน่นนุ่มของเธออีก แต่ตอนนี้เขาต้องยับยั้งชั่งใจไว้ก่อน เพราะมาลีญายังเจ็บหนักอยู่ เธอคงไม่สามารถรับเขาได้แน่ๆ“อ๊า! นาย!” มาลีญาครางหวีดหวิวเมื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10หอมดอกร่านรัก มาลีญา 14
บ่ายแก่ๆรถคันใหญ่ก็จอดสนิทอยู่หน้าบ้านไม้สักเสาสูงกลางป่า คนของสิงขรที่นั่งมาด้วยสี่คนจัดการขนสัมภาระของนายและเด็กสาวไปวางไว้ที่บันไดขึ้นบ้าน แล้วต่างก็พากันแยกย้ายเข้าบ้านพักหลังเล็กซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของนาย ซึ่งบ้านพักบางหลังมีคนของสิงขรมาพักอยู่ก่อนแล้วหลายสิบคนมาลีญากระโดดลงจากรถอย่างทุลักทุเล เด็กสาวตัวเล็กบอบบางกับรถคันใหญ่เทอะทะดูไม่เข้ากันเอาเสียเลย“เก็บของไปไว้บนบ้าน ฉันจะไปตรวจงาน ห้ามออกไปไหนจนกว่าฉันจะกลับมา เพราะที่นี่ไม่ปลอดภัยสำหรับผู้หญิง” สิงขรสั่งเสียงเข้มก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดประตูด้านคนขับ แล้วกระโดดขึ้นรถขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้คนที่เพิ่งเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรกยืนงงหันรีหันขวางหน้าตาตื่นเมื่อเสียงรถคันใหญ่แล่นห่างออกไปจนลับสายตา ความวังเวงก็เข้าครอบคลุมทั่วพื้นที่ เสียงจักจั่นและสัตว์ป่าตัวน้อยหลากสายพันธุ์ดังระงมอยู่รายรอบ ทำให้มาลีญามองซ้ายขวาอย่างระวัง เด็กสาวกวาดสายตามองรอบกาย เธอพบว่าที่นี่เป็นป่ารกทึบน่ากลัว เด็กสาวจึงตัดสินใจวิ่งไปหอบกระเป๋าของตนกับนายแล้วเดินขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็วมาลีญาปิดประตูลงกลอนด้วยมือไม้อันสั่นเทา ป้าเฟื่องบอกว่านายจะพาเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10หอมดอกร่านรัก มาลีญา15
“แล้วที่ออกไปยืนอ่อยผู้ชายข้างนอกนั่นล่ะ” คราวนี้มาลีญาอ้าปากเหวอ เธอไม่ได้ทำแบบที่เขากล่าวหา เธอออกไปรับเขา เพราะถูกปล่อยให้อยู่คนเดียวมาตั้งหลายชั่วโมง พอเห็นเขากลับเข้ามาเธอก็ดีใจ เลยวิ่งออกไปรอรับก็เท่านั้น ทำไมนายถึงคิดอะไรแบบนั้นไปได้“นะ...หนูไปรอรับนาย”“ฉันไม่ใช่เด็ก ไม่ต้องให้ใครมารอรับ ทีหลังห้ามเปิดประตูออกจากบ้านเด็ดขาด” สิงขรตวาดเสียงเข้ม“ค่ะ” มาลีญาหน้าจ๋อยตอบรับด้วยเสียงเบาหวิว“กินข้าวหรือยัง”“หนูกินขนมปังที่ป้าเฟื่องเตรียมมาให้แล้วค่ะ” มาลีญายังคงยืนก้มหน้าอยู่ ขณะที่สิงขรถอดเสื้อผ้าออกจนเนื้อตัวล่อนจ้อน แล้วเดินไปเปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัวออกมาพันเอวสอบไว้หมิ่นเหม่“อีกเดี๋ยวกับข้าวคงมา มาอาบน้ำให้ฉันหน่อย” ร่างบางสะดุ้ง มาลีญาเงยหน้ามองคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลด้วยดวงตาตื่น“นะ...หนูอาบน้ำแล้วค่ะ”“ฉันไม่ได้ถามว่าเธออาบน้ำหรือยัง แต่ฉันสั่งว่าให้เธอมาอาบน้ำให้ฉัน” มาลีญาถอนหายใจเบาๆ เมื่อร่างสูงใหญ่เดินผ่านประตูห้องน้ำเข้าไป เด็กสาวจึงเดินตามเขาเข้าไปด้วยความรู้สึกกึ่งกล้ากึ่งกลัว เธอพอเดาได้ว่ามันคงไม่จบแค่การอาบน้ำหรอก“ถอดเสื้อผ้าออก” สิงขรพาดผ้าขนหนูกับราวในห้องน้ำ แล้วห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
บทล่าสุด
หอมดอกร่านรัก บุษบัน19
ภาคภูมิจับลำเนื้อแข็งกร้าวยัดเข้าสู่โพรงสาวนุ่มแน่น เมื่อส่วนหัวแหวกกลีบสาวเข้าไปจนหมด ชายหนุ่มจึงโน้มตัวลงแนบชิด กอดรัดร่างภรรยาในท่าที่เธอนอนตะแคงงอเข่าอยู่ เขาขยับเท้ายืนมั่นคงบนพื้นเกร็งสะโพกกระทุ้งสุดแรงจนหน้าขาปะทะลอนสะโพกหนั่นแน่นดังตั้บ! ความคับแน่นที่ถูกเพิ่มแรงบีบรัดเพราะการนอนตะแคงหนีบไว้ ทำให้ชายหนุ่มเสียวจนขนหัวลุก“โอ้ววว หยกจ๋า ไปเร็วเลยนะทูนหัว พี่ไม่ไหวแล้ว”“อ๊าย! พี่ภูมิ!” บุษบันครางเสียงหลง เมื่อสามีสอดเสียบระรัว เข้าลึกสุดแรง ครูดออกสุดเสียว ร่างสาวในอ้อมกอดสั่นไหวไปตามแรงโจนจ้วงทะลวงลึกของเขา สองหนุ่มสาวครวญครางเสียงหลง ในตอนที่ต่างฝ่ายต่างพุ่งทะยานจนสุดกู่ ความเสียดเสียวทิ่มแทงจนหลุดลอยไปเยือนวิมานฉิมพลีพร้อมกัน“พี่ภูมิ!/หยกจ๋า!” หยาดน้ำคาวสวาททะลักทะลาย พุ่งฉีดเป็นสายจนเปียกเปรอะทั้งสองร่าง ความสุขสมแสนหวานห่อหุ้มสองร่างไว้แนบแน่น บุษบันเบี่ยงหน้าขึ้นมารับจูบดูดดื่มจากสามี ริมฝีปากนุ่มถูกบดจูบดูดดึงราวกับต้องการจะกลืนกินเธอไว้ทั้งตัว กระทั่งพายุแห่งความสุขสมสงบลง ภาคภูมิจึงยอมถอนจูบ ปล่อยให้ภรรยาได้หอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด โดยที่เขาเองยัง
หอมดอกร่านรัก บุษบัน18
“ตาแก่มักมาก” บุษบันทำปากขมุบขมิบว่าสามี แล้วเลื่อนสองมือลงไปปลดเข็มขัดถอดกางเกงให้สามีอย่างรู้งาน ภาคภูมิยิ้มเอ็นดูคนช่างเอาใจ บุษบันอาจมีอิดออดเขินอายบ้างบางครั้ง แต่หญิงสาวไม่เคยขัดใจเขาเลยสักครั้ง มีเมียเด็กช่างเอาใจมันชุ่มชื่นหัวใจ ร่างกายก็กระชุ่มกระชวยแบบนี้นี่เอง ถ้าจะไม่ให้เขารักไม่ให้เขาหลงเมีย แล้วจะให้เขาไปรักไปหลงใครกันเล่า“เมียพี่น่ารักที่สุด” ภาคภูมิหอมขมับสาวหนึ่งที เขาวางมือคร่อมร่างภรรยาที่นั่งเอนกายเล็กน้อย โดยเธอค้ำยันมือไว้ด้านหลังเพื่อทรงตัวรอรับแรงกระแทกจากเขาบุษบันยกเท้าขึ้นเหยียบขอบโต๊ะ หญิงสาวก้มมองความใหญ่โตของสามีแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยท่าทางแสนเซ็กซี่“คืนนี้ค่อยกินมันนะจ๊ะทูนหัว ตอนนี้พี่ขอก่อน” บุษบันเงยหน้าขึ้นมองค้อนคนรู้ใจ เขารู้ดีเกินไปแล้ว เธอคิดถึงรสชาติของมันจริงๆแหละ รสชาติที่เขาสอนให้เธอได้ลองลิ้ม แล้วเธอก็ติดใจเสียด้วย“จะกัดให้ขาดสองท่อนเลย” บุษบันกระซิบขู่ยิ้มๆ แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง ห่อปากครางหวิวเพราะถูกสามีจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว“จะกัดจะขบพี่ก็ยอมหนูหมดแหละทูนหัว อูย...แน่นหนึบแบบนี้จะรัดพี่ให้หักค
หอมดอกร่านรัก บุษบัน17
“รักสิคะ แต่ตรงนี้ไม่ได้ค่ะ”“พี่ล็อกประตูแล้ว” ภาคภูมิเงยหน้าขึ้นบอกเบาๆด้วยเสียงกระเส่าสั่นพร่า“อื๊อ! พี่ภูมิอย่าดื้อสิคะ” แรงอันน้อยนิดของเธอหรือจะฉุดรั้งมือซุกซนของสามีได้ บุษบันสะดุ้งเฮือกเมื่อกลีบกุหลาบสาวถูกปลายนิ้วสอดแซะเข้าไปบดบี้ปุ่มเนื้อนุ่ม“พะ...พี่ภูมิ อืม...” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ บุษบันทุบบ่าสามีอย่างอ่อนใจ“หยกจ๋า พี่ขอกินนะ นะๆ” คนถูกทุบอ้อนเสียงหวาน บุษบันสบสายตาเว้าวอนของสามี หญิงสาวระบายลมหายใจเบาบาง ก่อนจะยอมพยักหน้าน้อยๆ ภาคภูมิยิ้มกว้างอย่างน่าหยิก เขารีบตลบชายกระโปรงของภรรยาขึ้น ดันต้นขาสองข้างให้แยกกว้างแล้วยกขึ้นไปวางพาดบนพนักเท้าแขนของเก้าอี้ บุษบันขยับสะโพกเปิดอ้าให้เขาอย่างรู้ใจมือของภาคภูมิสั่นน้อยๆตอนแหวกเป้ากางเกงในลายลูกไม้สีดำไปไว้ด้านข้างกลีบสาวอวบอูม ความฉ่ำวาวและสีสดของเนินนางทำให้ภาคภูมิตาพร่าน้ำลายสอ จะกี่ครั้งที่ได้เชยชม ชายหนุ่มก็รู้สึกตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจทุกครั้ง“พี่ภูมิเร็วๆสิ” เมื่อสามีเอาแต่จ้องอย่างกับมองภาพสามมิติเพื่อจะค้นหาความจริงว่ามันคือภาพอะไร บุษบันผู้รอคอยจึงเร่งเร้าเสียงดุ“เด
หอมดอกร่านรัก บุษบัน16
“หยกรักพี่ภูมิค่ะ” ภาคภูมิยิ้มละมุน เขาก้มลงมอบจูบแสนหวานนุ่มนวลให้แก่เธอ จูบของเขาถ่ายทอดคำรัก ส่งผ่านทุกความรู้สึกที่เต็มตื้นและเอ่อท่วมท้นในหัวใจมอบให้แก่เธอ ความรักที่รอคอยจนแน่ใจและชัดเจนขึ้นทุกวัน ทำให้เขาตัดสินใจผูกมัดเธอไว้ โดยไม่รอเวลาที่เหมาะสม ก็ช่างปะไร...ใครจะว่าอย่างไรเขาไม่สน รักของคนอื่นจะนิยามว่าอย่างไรก็ช่าง แต่รักของเขาคือการได้ครอบครอง รักของเขาคือการได้เธอมาอยู่เคียงกาย และรักของเขาคือการได้เห็นเธอมีความสุขภายใต้การดูแลของเขา5 นกน้อย หรือพญานกร่างอรชรสมส่วนในชุดเดรสน่ารักสมวัยหิ้วปิ่นโตเดินผ่านประตูกระจกเลื่อนอัตโนมัติของตึกด้วยความมั่นใจ รอยยิ้มสดใสมอบให้พนักงานทุกคนที่เดินผ่านเธอแล้วโค้งคำนับด้วยความนอบน้อม ผู้คนในตึกห้าชั้นสไตล์โมเดิร์นแห่งนี้รู้จักเธอดีในฐานะภรรยาเจ้าของบริษัท“พี่ภูมิยังไม่ออกมาจากห้องประชุมอีกเหรอคะ” เมื่อขึ้นลิฟท์มาจนถึงชั้นห้า ซึ่งทั้งชั้นมีเพียงห้องทำงานของสามี ห้องประชุม และห้องรับรองแขกวีไอพี บุษบันเอ่ยถามผู้ช่วยเลขาส่วนตัวของเขาซึ่งนั่งอยู่หน้าห้อง“ยังเลยครับคุณหยก”
หอมดอกร่านรัก บุษบัน15
“นี่ไม่เชื่อพี่เหรอ”“ไม่เชื่อ”“แล้วทำยังไงถึงจะเชื่อ ต้องให้พี่คุกเข่าสาบานต่อหน้าเตียงไหม”“บ้า! ใครเขาสาบานต่อหน้าเตียง” บุษบันก้มหน้าซุกกับอกอุ่น แล้วอุบอิบว่าเสียงเบา สายตาจริงจังของเขาทำให้เธอประหม่า ไม่กล้าสบตาด้วย“ก็พี่นี่แหละ จะสาบานต่อหน้าเตียง เมื่อกี้ก็เอากันบนเตียง มีเตียงเป็นพยาน ทีนี้ก็จะสาบานว่ารักจริงต่อหน้าเตียง ให้เตียงเป็นพยานความรักของพี่ที่มีต่อหยก”บุษบันถอนหายใจเบาๆ คนบ้าจะทำอะไรให้มันสวีตหวานแหววหน่อยไม่ได้หรือไร ทำไมเขาถึงชอบวกเข้าแต่เรื่องบนเตียงนักนะ“หยก” ภาคภูมิเชยคางคนที่เอาแต่หลบตาเขาให้เธอเงยหน้าขึ้นมาคุยกันดีๆ“สามปีที่พี่หายไปจากชีวิตหยก เพราะพี่อยากพิสูจน์ว่าความรู้สึกที่มีต่อหยกนั้นไม่ได้ฉาบฉวย พี่อยากรู้ว่าหากไม่มีหยกอยู่ข้างกายแล้วพี่จะอยู่ได้ไหม”“ก็เห็นอยู่ได้ มีความสุขดีนี่คะ มีผู้หญิงสวยๆล้อมหน้าล้อมหลังอย่างกับแมลงวันตอมอึ๊” บุษบันทำหน้างอนๆเหน็บเบาๆ“ผู้หญิงพวกนั้นเป็นเพียงส่วนประกอบในการลองใจเท่านั้น ไม่มีใครแทนที่หยกของพี่ได้ วันนี้พี่ตัดสินใจแล้วว่าพี่จะเอาหยกมาเป็นเมีย เ
หอมดอกร่านรัก บุษบัน14
“ซี้ด! หยกจ๋า เด็ดดวงจริงๆ อู้ววว...” ภาคภูมิจับตาดูกลีบเนื้อสาวแดงก่ำที่หุบเข้าในตอนที่เขาสอดใส่กระทุ้งลึก และรูดรั้งครูดดึงเขาไว้ในตอนถอดถอนลำเนื้อออก เนินเนื้อสาวฉ่ำวาวเต็มไปด้วยน้ำสวาทของเธอและเขาผสมปนเปกันไปหมด สีแดงจางๆที่ปะปนออกมาด้วยทำให้หัวใจหนุ่มพองโต ...เพราะมันตอกย้ำให้เขาได้รู้ว่าเธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว“หยกจ๋า โอย...พี่รักหนูเหลือเกิน อยู่กับพี่ เป็นของพี่ตลอดไปนะทูนหัว” ภาคภูมิพร่ำเพ้อขณะเสือกไสลำกายเข้าสู่โพรงรักอุ่นอ้าวอย่างรุนแรง การที่ต้องอดทนมานานไม่เป็นผลดีกับเขา เขาต้องการเธอ ต้องการมากเหลือเกิน“พี่ภูมิ หยกเจ็บ อ๊าย!” บุษบันเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วพร่า เธอทั้งเสียว ทั้งเจ็บจุกไปหมดแล้ว เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกไหนมันมากมายกว่ากัน แต่ที่แน่ๆเธอไม่อยากให้เขาหยุด“ไม่ไหวแล้วหยก เสียวไปทั้งลำเลย ซี้ด... ไปพร้อมพี่นะ” ภาคภูมิขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน กระชับเอวบางในมือไว้มั่น ก่อนจะสะบัดสะโพกโยกลำกายเข้าสู่โพรงรักฉ่ำน้ำจังหวะถี่กระชั้น เสียงครางหวีดหวิดของบุษบันเร่งเร้าอารมณ์ให้ลุกโชน ยิ่งเธอกระดกสะโพกโยกดันกลับมา ภาคภูมิก็ยิ่งฮึกเหิม ชายหนุ่ม
หอมดอกร่านรัก บุษบัน13
“ไม่ว่าจะโดนมากี่คน พี่จะลบรอยไอ้ชาติชั่วทุกคนที่มันบังอาจมาเอาของของพี่” ร่างสูงใหญ่ขยับตัวลงมานั่งตรงกลางระหว่างขาเรียว ภาคภูมิจับสองขาแบะอ้าออก เขารูดกางเกงลงพร้อมเกี่ยวกางเกงในของตนลงไปแค่พอให้แก่นกายได้โผล่พ้นออกมาบุษบันดิ้นสุดแรง หญิงสาวพลิกกายหลุดจากมือที่จับต้นขาของเธอไว้ เธอรีบคลานหนีเขา แต่ไม่ทันมือแข็งแรงที่จับข้อเท้าเธอไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะหนีได้พ้นภาคภูมิลากร่างสาวกลับมา แล้วโถมทับเธอไว้ในท่านอนคว่ำ เขาใช้หัวเข่าดันต้นขาขาวแยกกว้าง มือหนึ่งจับส่วนหัวของลำเนื้อจี้ลงตรงร่องรักสาว วงแขนแกร่งกอดรัดเอวคอดไว้แน่น“ปล่อยนะ! หยกไม่ยอม อย่าทำ! อ๊ะ!” บุษบันเบี่ยงหน้ากลับไปต่อว่าเสียงสั่น หญิงสาวเจ็บแปลบเมื่อรับรู้ถึงส่วนหัวของลำเนื้อร้อนผ่าวที่สอดเข้ามาในร่องรักของเธอเพียงนิด“หยกไม่ยอมแล้วไง พี่จำเป็นต้องเชื่อฟังเหรอ อื้ม!” ภาคภูมิกอดเอวบางไว้แน่น ก่อนกระดกสะโพกตอกอัดสุดแรงฝ่าเยื่อพรหมจรรย์จนฉีกขาด“กรี๊ด!!!” บุษบันผวาเฮือก ใบหน้าสวยเชิดสูง กรีดร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บแปลบ ร่างสาวเกร็ง และสั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวดอย่างที่สุด สองมือขยุ้มผ้าปูท
หอมดอกร่านรัก บุษบัน12
“อะไร” คนขี้หวงถามยียวน“นั่นมันโทรศัพท์ของหยกนะ”“เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่”“พี่ภูมิ!” คนไม่อยากได้ของใหม่ตวาดแหว“อยู่ใกล้กันแค่นี้ เรียกเบาๆก็ได้”“คนบ้า! ทำไมถึงเอาแต่ใจแบบนี้ หยกไม่อยากได้อะไรจากพี่ภูมิทั้งนั้น เกลียดๆๆ เกลียดที่สุด” บุษบันรัวกำปั้นน้อยทุบตีคนเอาแต่ใจอย่างเหลืออด ภาคภูมิถอนหายใจแรง ชายหนุ่มจับข้อมือสองข้างของหญิงสาวไว้แน่น ภาคภูมิจ้องใบหน้าเด็กสาวในวันวานด้วยสายตาดุ“เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นแหละ”“กรี๊ด!!!” บุษบันกรีดร้องเสียงหลง เมื่อถูกคนที่อุ้มเธอลงจากรถโยนเธอลงบนเตียงในห้องนอนที่เธอเคยนอนร่วมเตียงกับเขาเมื่อสามปีก่อน“ถอดเสื้อผ้าออก” คนหึงแรงตะคอกสั่งเสียงดัง“ไม่!” บุษบันกำคอเสื้อของตนไว้แน่น แล้วกระถดกายหนีไปจนเกือบชิดหัวเตียง“ดื้อเหรอ มานี่” ภาคภูมิกระโจนขึ้นเตียง ปล้ำถอดชุดนักศึกษาออกจากร่างสาว“อย่านะ พี่ภูมิ! ไอ้คนบ้า กรี๊ด!” บุษบันถูกคนที่มีแรงเยอะกว่ากระชากสาบเสื้อจนกระดุมหลุดทั้งแถว เปิดเผยนวลเนื้อขาวผ่อง และเนินอกอวบอิ่มเบียดชิดภายใต้บราเซียร์สีหวาน สายตาคู
หอมดอกร่านรัก บุษบัน11
“ชู่ว์! อยู่นิ่งๆสิ ขยับแบบนี้มันเสียวนะ” ภาคภูมิบอกเสียงกระเส่า เขากอดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นไว้แน่น สะโพกเต่งตึงนั่งทับอยู่บนตักแกร่ง อะไรๆของเขาที่มันเกิดปฏิกิริยาคึกคักตั้งแต่เห็นหน้าเธอแล้ว ยิ่งตื่นตัวหนักเข้าไปอีกเมื่อเธอดีดดิ้นทับมันอยู่“ก็ปล่อยสิ หยกจะกลับบ้าน”“ก็กำลังจะพากลับบ้านไงล่ะ บ้านของเรา” บุษบันเอี้ยวตัวกลับมามองหน้าเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่ หญิงสาวมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่พอใจ“หยกไม่ใช่ผีต้นมะขามที่พี่ภูมิอยากได้ตอนไหนก็มาดักฉุดเอาข้างทางแบบนี้นะ” เสียงหวานสูงปรี๊ดทำให้ภาคภูมิยิ้มเอ็นดู ชายหนุ่มยกมือขึ้นหมายจะแตะแก้มเนียน แต่ถูกหญิงสาวปัดออกสุดแรง“ไม่เจอกันหลายปี เดี๋ยวนี้กล้าหวงตัวกับพี่เหรอ”“หยกก็ไม่เคยยอมไม่ใช่เหรอ พี่ภูมิบังคับขู่เข็ญทุกอย่าง ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง บอกคนของพี่ให้จอดรถเดี๋ยวนี้ หยกจะลง”“หมดเวลาแล้วเด็กน้อย สามปีที่ผ่านมามันนานเกินไปแล้ว” ภาคภูมิจับคางที่เชิดสูงส่ายไปมาเบาๆ“พี่ภูมิหมายความว่ายังไง” บุษบันปัดมือเขาออกอีกครั้ง แล้วจิกสายตาดุเอาเรื่องมองเขา“ก็หมายความว่าถึงเวลาที่หยกจะต้องมาเ
