ตอนที่ 7 มือปลาหมึกเช้าวันรุ่งขึ้น"น้องแอม...เข้ามาหาผมหน่อยครับ" เสียงบอสดังขึ้นที่โต๊ะเลขาหน้าห้องด้วยเครื่องมือสื่อสารชนิดหนึ่งเหมือนอย่างเคย"ค่า..." ผู้ชายคนนี้จะเรียกอะไรก็ไม่เรียกสักอย่าง เดียวน้อง เดียวแอม บางทีก็คุณ...ฉันคิดในใจ"ก๊อก ก๊อก ก๊อก""เชิญครับ""จะเอากาแฟเหรอคะ""มานี่สิ" เขากวักมือเรียก ฉันจึงเดินเข้าไปหาเขาใกล้ๆ"ผมอยากกอดคุณมากกว่า" พูดยังไม่ทันจบ ผมก็รีบคว้าเอวของเธอด้วยแขนแข็งแรงข้างหนึ่ง ดึงให้เธอนั่งลงมาบนหน้าตักของผม"คุณ! มือไวอีกแล้วนะคะ ปล่อยค่ะ" เขาไม่ได้แค่ดึงเอาตัวฉันไปนั่งลงบนตักของเขาอย่างเดียว แต่กดจมูกโด่งๆซุกลงมาที่ซอกคอของฉันด้วย จนฉันต้องรีบหดคอหนี แถมมือที่ยังว่างจับมาที่หน้าอกของฉันแล้วบีบเบาๆ"นี่คุณ! มันจะมากเกินไปแล้วนะคะ""ขอจับหน่อย...ไหนคุณบอกว่าจะไปทำหน้าแล้วก็ทำนมด้วยไง""ทำไม...ผิดหวังเหรอคะ""เปล่า...ผมดีใจต่างหาก ผู้ชายคนอื่นผมไม่รู้แต่สำหรับผม ผมไม่ได้ต้องการความใหญ่โตอะไรมากนักหรอก ชอบแบบเป็นธรรมชาติแบบนี้มากกว่า""คุณธรณ์! ที่นี่มันสถานที่ทำงานนะคะ""แต่ที่นี่มันห้องส่วนตัวของผม ไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอกน่า" ผมไม่สนใจในสิ่งที่เธ
ตอนที่ 8 จูบดูดวิญญาณ@ผับหรูชาญเมือง"ทำไมถึงพามาที่นี่คะ" ตอนแรกฉันคิดว่าเขาจะพาไปที่คอนโด ไม่คิดว่าจะพามาที่ผับ เคยได้ยินมาว่าเขาเป็นเจ้าของผับ มาเห็นด้วยตาตัวเองก็วันนี้แหละ"ผมต้องมาทำงานต่อ ตอนนี้ยังไม่มีลูกค้าหรอก ป่ะเข้าไปด้านในกัน" ตั้งแต่ลงจากรถมาเขาก็จับมือฉันจูงมาตลอดทาง เป็นคนโรแมนติกเหมือนกันนะเนี่ย"ไอ้หมอก...หยิบเมนูแล้วขึ้นไปหาเฮียที่ด้านบนหน่อย""ครับเฮีย" ไอ้หมอก...คนนี้ชื่อหมอก ส่วนเขาแทนตัวเองว่าเฮียกับลูกน้องที่นี่ แตกต่างจากที่บริษัทอย่างสิ้นเชิง คนที่นั่นเรียกเขาว่าคุณธรณ์ แต่ฉันว่าเขาเหมาะกับชื่อเฮียธรณ์มากกว่านะเขาพาฉันเดินขึ้นบันได ที่นี่มีสองชั้นเหรอเนี่ย ฉันใช้สายตากวาดมองไปรอบๆ มีแต่ห้องเต็มไปหมดเลย เขาเดินพาฉันมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องห้องหนึ่ง"เชิญครับ" ผมเปิดประตูพร้อมกับเอ่ยเชิญให้เธอเดินนำเข้าไปก่อน"อันตรายหรือเปล่าคะ" อันตรายตั้งแต่ที่คุณตกลงยอมมากับผมแล้วครับคนสวย"ไม่อันตรายครับ ที่นี่ห้องทำงานผมเอง" ฉันก้าวเท้าเข้าไป ภายในห้องนี้มีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ มีโซฟาขนาดใหญ่ เอ๊ะ...แล้วนั่นห้องอะไร อย่าบอกนะว่าเป็นห้องนอน..."เมนูครับ" เสียงของหมอกทำให้ฉันหันก
ตอนที่ 9 เพลย์บอยออกลาย"เฮีย...ผมขอโทษนะ" ผมเบนหน้าไปมองไอ้น้องเวรที่มันกำลังทำหน้าที่ขับรถพาผมกลับ"มึงมาทำไม" ผมถามเสียงห้วน อารมณ์ยังค้างอยู่เลยเนี่ย..."ผมไม่รู้จะไปไหน ก็เลยออกมาหาเฮียดีกว่า" ไอ้มิตรมันเป็นน้องชายของผมก็จริงแต่อายุของเราห่างกันหลายปี"คิดถึงกูว่างั้น""ครับ...เอาน่า ผมขอโทษนะ ผมก็ออกมาแล้วทำไมเฮียไม่ต่อล่ะ""ผู้หญิงเขาอาย กูก็ไม่อยากจะเร่งรัด อยากให้เป็นธรรมชาติ มึงเข้าใจมั้ย" ปกติถ้าไม่ใช่แอม ผมคงไม่สนใจ"เธอมีท่าทีกับเฮียเป็นยังไงบ้างครับ""เธอคงมีใจให้กูบ้างแหละ ถ้าไม่อย่างนั้นก็คงไม่มาหรอก""บอกป๊ากับมี๊เลย" สู่ขอ..."ใจเย็นเว้ย ยังไม่ได้คบกันเลย พ่อแม่เค้าจะยอมยกลูกสาวให้กูเหรอวะ""เออ...ก็จริง""ตกลงคนนี้เฮียเอาจริงแน่นะ""อือ...กูจะเอายัยนี่แหละ" ชอบมาตั้งนานแล้ว จะยอมให้หลุดมือไปได้ยังไง"แล้วจะไปไหนต่อ" ผมถามเพราะตอนนี้ถึงหน้าผับแล้ว"ว่าจะหาสาวไปนอนกอดอุ่นๆสักคน ผมก็จะกลับแล้ว" มาหาเหยื่อโดยเฉพาะ เมื่อก่อนผมก็เป็นแบบมันนี่แหละ ตอนนี้ว่าจะเลิกแล้ว"หาเมียสักคนสิ" ผู้ชายอย่างเราเรื่องอย่างว่ามันขาดไม่ได้ แต่ถ้าได้มีเมียทุกอย่างที่เคยทำก็พร้อมที่จะหยุด"ไ
ตอนที่ 10 หัวใจเต้นแรง "ไอ้วิน...ช่วงบ่ายไม่มีงานอะไรสำคัญแล้ว เฮียไม่กลับเข้ามาแล้วนะ""แล้ว..." สายตาของมันมองมาที่น้องแอม"ด้วย!""โอเคครับ""ป่ะ" ผมสะกิดให้น้องแอมเดินตามผมออกมา ยังไงช่วงเที่ยงผมก็ต้องพาเธอออกไปทานอาหารกลางวันอยู่แล้ว เป็นภาพปกติที่ทุกคนต้องเห็น"จะไปไหนคะ แล้วทำไมช่วงบ่ายถึงไม่เข้ามาแล้วล่ะ" เดินมาถึงที่รถเธอก็ตั้งคำถามใส่ผมทันที"เถอะน่า...เดี๋ยวคุณก็รู้เองแหละ" อีตานี่ต้องคิดไม่ซื่อกับฉันแน่ๆ บอกก่อนไม่ได้หรือไงจะได้เตรียมใจไว้ก่อนผมพาเธอออกจากบริษัทโดยแวะร้านอาหารก่อน นั่งรับประทานอาหารด้วยกันจนอิ่ม จากนั้นผมก็พาเธอขึ้นคอนโด เวลากลางวันแบบนี้ให้มันรู้กันไปว่าจะมีคนมาขัดจังหวะอีกเมื่อผมผลักประตูห้องเข้าไปได้ ผมก็เริ่มกดริมฝีปากจูบกับเธอทันที ผมจูบเธออย่างหนักหน่วงให้สมกับที่รอคอย กระเป๋าที่เธอสะพายเอาเข้ามาด้วยตอนนี้ไม่รู้มันไปหลุดล่วงอยู่ตรงไหนแล้ว"คุณธรณ์...ใจเย็นๆสิคะ ฉันเจ็บนะ!" คนอะไรจะหื่นได้ขนาดนี้ ฉันจะรับมือเขาไหวมั้ยเนี่ย ในใจตอนนี้เริ่มตื่นเต้นปนกลัวนิดหน่อยแต่อีกใจก็อยากลองดูใหม่"ผมทนไม่ไหวแล้ว ขอหนักมือหน่อยนะครับ" พูดจบเขาก็กดริมฝีปากลงมาจูบก
ตอนที่ 11 ฝากรอย "กรี๊ด!!" เสียงกรี๊ดดังขึ้นอยู่ในห้องน้ำ จนผมต้องรีบวิ่งเข้าไปดูด้วยความตกใจ"แอม! คุณเป็นอะไร" เธอไม่ได้ล็อคประตู ผมจึงรีบเปิดประตูชะโงกหน้าเข้าไปมอง"คุณทำอะไรไว้เนี่ย!" ฉันหันหน้ามาให้เขาดู เนื้อตัวของฉันมีแต่รอยแดงๆเต็มไปหมดเลย ทำเฉยๆมันจะตายหรือไง ทำไมต้องฝากรอยไว้ด้วย"ใจเย็นนะคุณ อารมณ์มันพาไป เดี๋ยวมันก็หาย" เดี๋ยวก็หาย! พูดง่ายดีนี่ ฉันอารมณ์เสียสุดๆ รู้สึกเริ่มโกรธไอ้หื่นนี่ขึ้นมาเลย ฉันอาจจะยอมเขามาเกินไป เห็นฉันง่ายหน่อยคิดจะทำอะไรกับฉันก็ได้อย่างนั้นเหรอ ฝันไปเถอะ!"กี่วันถึงจะหาย!" ฉันถามเสียงดุ ผิวฉันเรียบๆอยู่ดีๆด่างเต็มตัวแบบนี้ฉันไม่โอเค ตอนทำก็ไม่ได้สังเกตเพราะว่าห้องมันไม่ได้เปิดไฟ"กี่วันก็ช่างมันเถอะ รอยมันอยู่ด้านในไม่มีใครเห็นหรอกน่า..." พูดเอาแต่ได้อีกแล้ว ตรงคอก็มี ตรงนมไม่ต้องพูดถึง นึกว่าเป็นโรคร้าย อี๋! รับไม่ได้"ทีหลังห้ามทำแบบนี้อีกนะ ฉันไม่ชอบ!""ครับๆ ต่อไปนี้จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วครับ" รับคำเสร็จผมก็รีบผลุบหน้าออกมา เรื่องอะไรจะอยู่ให้เธอด่านานเธออาบน้ำเสร็จเดินออกมาด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว มองมาที่ผมด้วยสายตาอาฆาต เธอเดินไปที่ตู้เสื้อ
ตอนที่ 12 บ้านเฮียช้าง@บ้านเฮียช้าง (คุณคชา) เสียงรถแล่นเข้ามาจอดด้านในบ้าน น้ำหวานภรรยาคนสวยของเจ้าของบ้านเธอเดินออกมาดูพร้อมกับจูงมือลูกสาวของเธอออกมาด้วย พบว่าไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหนเพื่อนรักของสามีเธอนั่นเอง"คุณธรณ์...อ้าวคุณแอมก็มา สวัสดีค่ะ" น้ำหวานเธอมักจะเป็นคนน่ารักกับคนอื่นแบบนี้เสมอ ยกเว้นสามีหื่นของเธอเผลอปุ๊บเธอมักจะเสียเปรียบปั๊บ ตั้งแต่วันแรกถึงวันนี้สามีของเธอก็ยังเสมอต้นเสมอปลาย เมื่อก่อนเป็นแบบไหน เดี๋ยวนี้ก็ยังคงเป็นแบบนั้น ข้อเสียก็มี ข้อดีก็เยอะ"สวัสดีค่ะคุณน้ำหวาน เขาชวนแอมมาค่ะ ไม่รบกวนใช่มั้ยคะ" เขาที่ว่าก็คือคุณธรณ์ เพื่อนเจ้าของบ้านหลังนี้"ไม่รบกวนค่ะ เชิญเข้าบ้านก่อนค่ะ""หนูนิดสวัสดีค่ะ" แอมเอ่ยทักทายหลานสาวตัวเล็กที่มักจะได้เจอกันอยู่บ่อยๆ"คุณอาสวัสดีค่ะ คุณลุงสวัสดีค่ะ" เสียงเล็กๆของหนูนิดยืนอยู่ข้างๆหม่ามี๊ ยกมือเล็กๆขึ้นไหว้ทักทายผู้ใหญ่ที่มาใหม่"สวัสดีลูก แอมขนมหลานล่ะ" ก่อนที่จะมาถึงที่นี่ ผมแวะไปซื้อกับแกล้ม แอลกอฮอล์ น้ำแข็ง โซดา ขนม ทุกอย่าง...ใช้เวลาอยู่นานพอสมควรกว่าจะได้ทุกอย่างครบ"นี่ค่ะ อาซื้อมาฝาก" ขนมที่ซื้อมาฝากน่าจะถูกใจเจ้าตัวเล็ก
ตอนที่ 13 ความรักเช้าวันรุ่งขึ้น ก็ยังคงเป็นวันทำงานอยู่ วันนี้ฉันเลือกที่จะสวมเสื้อด้านในเป็นเสื้อคอเต่าเพื่อปกปิดรอยแดงๆที่คอ แล้วคลุมทับด้วยเสื้อชุดทำงานอีกชั้น"แอม...หนูใส่ชุดนี้ไปทำงานไม่ร้อนเหรอลูก" เสียงคุณแม่ดังขึ้นมาจากทางด้านข้าง นึกแล้วเชียวว่าท่านจะต้องถาม"ไม่ร้อนค่ะ" คิดว่าตัวเองอยู่เกาหลีหรือไงยัยแอม...ฉันต่อว่าตัวเองในใจ"ที่บริษัทแอร์เย็นเหรอลูก""ค่ะ ตรงที่แอมอยู่แอร์มันตก แอมไปทำงานก่อนนะคะคุณแม่" พูดเสร็จหอมแก้มคุณแม่หนึ่งทีแล้วรีบเดินเร็วๆออกไปเลย ไม่อยากอยู่นานกลัวท่านถามแล้วฉันต้องโกหกอีก...ขอโทษนะคะคุณแม่@บริษัท วันนี้ฉันมาถึงที่ทำงานเร็วกว่าคุณวิน ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะกำลังเคลียร์งานเก่าอยู่ วันนี้เห็นว่าคุณวินจะสอนงานชิ้นใหม่ให้ฉัน"สวัสดีครับ วันนี้คุณแอมมาแต่เช้าเลยนะครับ" คุณวินเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะทำงานของเขาข้างๆโต๊ะฉัน เขาเอ่ยทักทายฉันเหมือนทุกวัน"สวัสดีค่ะ" ฉันทักทายกลับไปด้วยรอยยิ้ม"คุณแอมไม่ร้อนเหรอครับ" ฉันยังไม่ทันได้ตอบคำถาม คุณธรณ์บอสของพวกเราก็เดินเข้ามาพอดี เขาสวมเสื้อคอเต่าแบบเดียวกับฉันเลย เขาแค่มองมาที่ฉันกับคุณวินแล้วก็เดินผ่านเข้าห้องขอ
ตอนที่ 14 ความสุขเช้าวันเสาร์ซึ่งเป็นวันหยุด ผมตื่นขึ้นมาอยู่ที่คอนโด อยู่ๆก็คิดถึงยัยขี้เหร่ของผมขึ้นมาเอาดื้อๆ"เฮ้ย...คิดถึงยัยขี้เหร่จัง" ผมนอนบ่นอยู่บนที่นอนคนเดียวแบบเหงาๆ แล้วจึงหยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์บอกเธอว่าผมไม่สบายผมไม่รู้หรอกว่าเธอจะเชื่อหรือเปล่า สักครู่เธอก็โทรกลับมา ผมรีบรับสายแล้วทำเสียงไอใส่สายที่กำลังสนทนาอยู่ทันที"คุณอยู่ไหนคะ""อยู่คอนโดครับ""เดี๋ยวแอมไปหาค่ะ" พูดจบเธอก็วางสายไป น้ำเสียงไม่มีท่าทีเป็นห่วงผมเลยสักนิด แต่ทำไมเธอถึงยอมมาง่ายๆแบบนี้นะ@แอมฉันรู้ว่าคนอย่างเขาไม่ได้เป็นอะไรหรอก คงแค่อยากจะให้ฉันไปหา แต่ที่ฉันยอมไปก็เพราะรอยที่คอของฉันมันเป็นปัญหาใหญ่"คุณแม่ขา...แอมออกไปหาเพื่อนข้างนอกนะคะ" ฉันร้องบอกคุณแม่ แล้วรีบเดินเร็วๆออกไปเลย ส่วนคุณพ่อน่าจะลดน้ำต้นไม้อยู่หลังบ้าน"ไม่ทานข้าวเช้าก่อนเหรอลูก" คุณแม่ตะโกนถาม"ไม่ค่ะ" ฉันเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนข้อนี้คุณแม่ของฉันท่านรู้ดี ฉันคิดว่าท่านคงไม่ได้เชื่อฉันหรอกว่าฉันไปหาเพื่อนจริงๆ เพราะร้อยวันพันปีฉันไม่เคยไปหาเพื่อน แต่จะให้บอกว่าออกไปหาผู้ชายมันก็ไม่ใช่หรือเปล่า หรือถ้าท่านจะคิดว่าเป็นเพื่อนที่ทำงานก็ได
ตอนที่ 31 ครอบครัวสุขสันต์ (จบ)ฉันได้ลูกสาวค่ะ คลอดออกมาหน้าตาน่ารัก ใบหน้าเหมือนกับเฮียธรณ์ป๊าของแกไม่มีผิด เฮียตั้งชื่อให้ลูกสาวว่าน้ององุ่น เฮียบอกว่าเรียกง่ายและน่ารักดีช่วงที่ฉันท้องแก่เฮียกลับบ้านเร็วทุกวัน จนถึงตอนนี้ น้ององุ่นอายุเกือบจะสามขวบแล้ว เฮียไม่เคยออกไปไหนเหมือนแต่ก่อนมานานมากแล้ว ช่วงเย็นหลังเลิกงานเฮียกลับมาถึงบ้านก่อนฉันทุกวันตอนนั้นที่น้ององุ่นเพิ่งคลอดกลับมาบ้านใหม่ๆ น้ององุ่นอ้อนมาก แกชอบร้องตอนช่วงดึกๆ ประมาณสองสามชั่วโมงทุกคืนร้องอยู่นานประมาณสามเดือน ก็ได้เฮียธรณ์นี่แหละค่อยช่วยเลี้ยง ค่อยช่วยอุ้มพาเดินรอบบ้านกว่าจะยอมหลับยอมนอน ตอนนั้นองุ่นเล่นฉันหุ่นดีในแบบไม่ต้องลดน้ำหนักเลยค่ะองุ่นร้องน่ากลัวมาก ฉันกับเฮียจึงพาแกไปหาคุณหมอตรวจหาสาเหตุอยู่หลายครั้ง ก็ไม่เจออะไร คนแก่แถวบ้านบอกว่าน้ององุ่นแค่อ้อนค่ะ ก็จริงอย่างที่เขาบอก หลังจากนั้นไม่นานแกก็เลิกร้องช่วงเช้าของทุกวัน ฉันกับเฮียจะต้องออกไปทำงานเหมือนทุกวัน ซึ่งเป็นภาพเดิมๆ ที่ทุกคนต้องเห็นและน่าจะชิน แต่องุ่นไม่ยอมชินสักที"ป๊าขา มี๊ขา อยู่บ้านกับองุ่นสักวันไม่ได้เหรอคะ" เสียงใสๆของเด็กวัยเกือบจะสามขวบ
ตอนที่ 30 แพ้ท้องฉันกับเฮียธรณ์แต่งงานอยู่กินด้วยกันมาได้สักพัก อีเฮียของฉันมันก็เสมอต้นเสมอปลายกับฉันดีค่ะ เขายังคงชอบไปนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่บ้านเฮียช้างเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือบ่อยขึ้น เพราะว่าว่างมาก...เนื่องจากไม่ต้องไปเฝ้าผับแล้วช่วงแรกๆฉันไปด้วย แต่ช่วงนี้ฉันเริ่มลงมือทำงานคิดโปรเจคใหม่ๆด้วยตัวเอง ก็เลยเลือกที่จะกลับบ้านไปนั่งทำงานต่อดีกว่า กำลังรู้สึกสนุกกับงานที่เพิ่งได้รับมาทำค่ะหลังจากแต่งงานกันแล้ว ฉันเอาเขามาอยู่ที่บ้านของฉันค่ะ เพราะฉันเป็นลูกคนเดียวคุณแม่อยากให้ลูกสาวอยู่บ้าน แต่ถ้าคุณมี๊บ้านโน้นคิดถึง เราก็จะพากันไปหาท่าน นอนค้างสองสามคืนก็กลับเสียงเปิดประตูเข้ามาในห้อง ฉันหันไปมองนาฬิกาติดพนัง ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว จัดว่ายังไม่ได้ดึกมาก อยู่ในเกณฑ์รับได้ ฉันนั่งทำงานทำเป็นไม่สนใจเขาค่ะ แต่ในใจสนใจมาก ยิ่งถ้าเขายังกลับไม่ถึงบ้าน ฉันก็ยิ่งเป็นห่วงมาก นอนไม่หลับ ไม่ได้หึงหรือกลัวว่าเขาจะไปนอนกับคนอื่นหรอกนะคะ แต่เพราะความเมาของเขาที่ชอบทำให้ฉันเป็นห่วงที่แสบสุดๆของเฮียก็คือ เขากลัวฉันด่าค่ะ เลยชวนคุณพ่อของฉันไปด้วยเป็นประจำ คุณแม่ไม่กล้าว่าเพราะเกรงใจลูกเขย ส่วนฉัน
ตอนที่ 29 คืนวิวาห์ทุกการกระทำของเธอผมรู้ตัวตั้งแต่เธอปลดกระดุมเม็ดแรกให้ผมแล้ว แต่ยังไม่อยากลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะอยากรู้ว่าเธอจะทำอะไรกับผมต่อ"พ่อหลับแต่ทำไมลูกตื่นง่ายจัง" เธอบ่นพึมพำเบาๆคนเดียว เมื่อลูกชายของผมมันผงาดหัวชูคอสูงแข็งขืนสู้มือของเธอ ก็เธอนั่นแหละที่เป็นคนงัดมันออกมาผมนอนเฉยๆยอมให้เธอถอดกางเกงของผมออกไป จากที่เมาๆอยู่หายเมาทันทีเลยครับ"เฮียจะตื่นหรือไม่ตื่นคะ" ถ้าไม่ตื่นล่ะ...ผมคิดในใจ อยากเห็นเธอลักหลับผมจัง แค่คิดก็เสียวลงไปถึงไหนต่อไหนแล้วเธอจับความเป็นชายของผมขยับอยู่สักครู่ จากนั้นริมฝีปากของเธอก็เริ่มงับลงมาที่ความเป็นชายของผม ความเสียวที่เธอเป็นคนมอบให้มันค่อยๆเล่นงานผมหนักขึ้นๆ ทำให้ผมเผลอครางส่งเสียงออกมา"อ้า..." ก็มันทนไม่ไหวจริงๆนี่ ปากเมียทั้งนุ่มทั้งอุ่นขนาดนี้ใครจะไปทนไหว แถมยังโลมเลียจนผมแทบคลั่ง"ปับ! เฮียแกล้งหลับใช่มั้ยคะ" เสียงมือตีลงมาที่หน้าอกของผมพร้อมกับเสียงต่อว่าของเธอ"โอ๊ย! ก็เฮียอยากรู้นี่ว่าเมียจะทำอะไร" ผมพยุงตัวลุกขึ้นมานั่ง"คืนนี้เป็นคืนแต่งงานของเรานะคะ""เอาน่า...เฮียงีบแป๊บเดียว หายเมาแล้วนี่ไง ทำต่อสิ" มือของเธอที่ยังคงจับความ
ตอนที่ 28 แต่งงาน6 เดือนผ่านไปหลังจากวันที่ฉันกลับบ้านไปบอกคุณพ่อกับคุณแม่ว่าฉันตกลงจะแต่งงานกับคุณธรณ์ อีกหนึ่งอาทิตย์ผู้ใหญ่ได้นัดมาคุยกัน สู่ขอฉันอย่างเป็นทางการ วันนั้นผู้ใหญ่คุยกันถึงการจัดงาน สถานที่ และฤกษ์งานแต่งที่จะจัดขึ้นจากวันนั้นถึงวันนี้ก็หกเดือนแล้ว กว่าจะได้จัดงานแต่งขึ้นในวันนี้ ถ้าถามว่าทำไมถึงนานจัง ขอตอบว่าได้ฤกษ์ดีเดือนนี้วันนี้ค่ะหกเดือนหลังจากวันที่ผู้ใหญ่คุยกัน ฉันกับเฮียเริ่มเตรียมตัดชุดแต่งงาน เตรียมจัดสถานที่และอะไรอีกหลายๆอย่าง ระยะเวลาหกเดือนมีเวลาเตรียมงานพอสมควรจนมีวันนี้เกิดขึ้นมาค่ะตลอดเวลาที่ผ่านมา เฮียธรณ์ดีกับฉันมาตลอด ช่วงแรกๆเขายังต้องไปที่ผับอยู่เพราะมีงานบางอย่างที่คุณมิตรจัดการเองยังไม่ได้ ต้องการให้เฮียเข้าไปช่วยอยู่ในช่วงแรกๆ เฮียยังไม่สามารถปล่อยมือได้ในทันที ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเฮียธรณ์ไม่ต้องเข้าไปดูแลที่ผับนั้นแล้วค่ะส่วนฉันเรียนรู้งานกับคุณวินได้พอสมควรแล้ว เริ่มเข้าที่ เริ่มลงตัวมากขึ้น แต่ยังต้องพยายามอีก ตอนนี้ฉันเริ่มเข้าไปนั่งประชุมฟังแนวคิดของผู้บริหารแต่ละท่าน ซึ่งความคิดของพวกเขาแต่ละคนไม่ธรรมดาเลย ทุกครั้งที่ฉันได้เข้าไป
ตอนที่ 27 พาเมียเข้าบ้านเช้าวันรุ่งขึ้น ผมพาน้องแอมออกจากรีสอร์ตแต่เช้า ส่วนไอ้ช้างกับครอบครัวคงกลับกรุงเทพฯ ตอนช่วงบ่ายๆหรือไม่ก็เย็นๆ แต่นั่นก็เรื่องของมันก่อนกลับกรุงเทพฯ ผมพาน้องแอมไปเที่ยวบนสันเขื่อนก่อนแวะถ่ายรูปคู่สองสามรูปก็กลับลงมา แล้วก็แวะไหว้พระที่วัดแถวๆนั้น จากนั้นก็ยิงยาวขับกลับกรุงเทพฯเลย ตรงไปหาป๊ากับมี๊ที่บ้าน ซึ่งก่อนไปผมได้โทรไปบอกพวกท่านก่อนแล้วว่าวันนี้ผมจะพาน้องแอมเข้าไปหาผมขับรถเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน รถจอดสนิทเตรียมที่จะลงจากรถ น้องแอมก็ถามขึ้นมาว่า..."คุณป๊ากับคุณมี๊ดุมั้ยคะ" ผมหันไปยิ้มให้เธอ...สงสัยจะเกร็ง"ไม่ดุหรอกครับ พวกท่านใจดีมาก ป่ะเข้าบ้านกัน" ผมเอื้อมมือไปจับมือน้องแล้วพาเดินเข้าบ้าน"ป๊าครับ มี๊ครับ อยู่บ้านกันมั้ยครับ..." ผมตะโกนเรียกเสียงดัง เมื่อเห็นว่าภายในบ้านเงียบๆ เหมือนไม่มีคนอยู่"ไอ้พ่อแม่ไม่สั่งสอน! บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเสียงดัง!" เป็นเสียงป๊าตะโกนกลับมา ผมได้ยินเสียงของท่านอยู่หลังบ้าน สงสัยเสียงของผมจะไปรบกวนทำให้สัตว์เลี้ยงของท่านตกใจอีกแล้ว ผมจึงจูงมือน้องแอมพาเดินตรงไปที่หลังบ้าน"ไหนบอกว่าไม่ดุไงคะ" ผมหันมายิ้มให้คนขี้สงส
ตอนที่ 26 ช่วงเวลาพิเศษผมเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นเธอนอนเล่นมือถืออยู่บนเตียง ชวนไปอาบน้ำพร้อมกันก็ไม่ยอมไป ไม่รู้กลัวอะไร"จะอาบน้ำเลยหรือจะนอนต่อ" ผมถามคนที่นอนอยู่บนเตียง เธอวางมือถือลงแล้วส่งยิ้มมา"ทำไมคะ""ถ้าอาบน้ำเฮียจะได้ออกไปซื้อข้าวให้ แต่ถ้านอนต่อเฮียก็จะยังไม่ไปซื้อ" เสื้อผ้าก็ยังไม่ยอมใส่ ผ้าขนหนูผืนเดียวพันตัวเอาไว้หลวมๆ เธอกำลังยั่วผม...ใจเย็นไอ้ธรณ์เดี๋ยวน้องช้ำ"อาบน้ำค่ะ""ถ้างั้นเดี๋ยวเฮียมา อยากกินน้ำอะไรมั้ย""อะไรก็ได้ค่ะ""โอเค...ฟอด!" ความน่ารักของเธอทำให้ผมอดใจไม่ไหว ขอหอมแก้มเธอก่อนออกไปซื้อข้าวสักฟอดสักพักใหญ่ๆผมกลับมา แวะคุยกับไอ้พวกนั้นที่บ้านหลังใหญ่ตั้งนาน พอดีผมเจอพวกมันก็เลยเดินเข้าไปหา ระหว่างสั่งข้าวสั่งน้ำเพราะว่าไอ้ของกินที่ว่ามันอยู่ไม่ได้ห่างจากบ้านเจ้าของ...จะว่าไปไอ้สิงห์ก็เข้าใจตั้งร้านเนอะ สะดวกพวกมันดี อยากกินตอนไหนก็แค่ก้าวขาออกมาจากบ้านแป๊บเดียวก็ได้กินแล้ว"มาแล้วครับ..." ผมรีบส่งเสียงกลัวว่าเธอจะรอนาน วางของในมือทั้งหมดลงแล้วเดินเข้าไปหาเธอในห้องนอน"เฮียไปนานมั้ย" ผมชะโงกหน้าเข้าไปถาม เห็นเธอกำลังนั่งเป่าผมให้แห้งอยู่ที่หน้ากระจก เอาจ
ตอนที่ 25 ข้าวใหม่ปลามันเช้าวันรุ่งขึ้นหน้าบ้านหลังใหญ่ เฮียช้างรอเพื่อนมาทานข้าว แต่รอเท่าไหร่มันก็ไม่โผล่หัวมาสักที จึงหยิบมือถือโทรออก เพราะยังไงก็มาเที่ยวด้วยกันแต่แค่แยกกันไปนอน"ว่าไง...เพื่อน""ไอ้ธรณ์กินข้าว""เดี๋ยวกูไปหากินเอง ขอบใจมาก" พูดเสร็จก็ตัดสายทิ้งทำเอาคนโทรไปแทบอยากจะโยนมือถือทิ้ง"อ้าว...วางสายไปแล้ว อุตส่าห์เป็นห่วง" เฮียช้างหันมาพูดกับน้องชายอีกสองคน"ปล่อยเฮียเขาเถอะ น่าจะกินอย่างอื่นแทนข้าวอิ่มไปแล้ว" สามคนพี่น้องพยักหน้าให้กันแล้วเดินเข้าบ้าน@บ้านพักหลังสุดท้าย"ใครโทรมาคะ" คนตัวเล็กที่กำลังนอนอยู่ข้างๆผม พลิกตัวมาถามแต่ยังไม่ยอมลืมตา"ไอ้ช้าง โทรมาตามไปกินข้าว" ถึงตอนนี้จะสายมากแล้วก็ตามแต่พวกผมสองคนเพิ่งจะนอนไปได้แค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง อากาศยามเช้าหลังฝนตก แถมในห้องยังเปิดแอร์เย็นฉ่ำ เสียงน้ำในลำธารข้างบ้านไหลผ่านฟังแล้วก็รู้สึกเพลินดี ได้บรรยากาศไปอีกแบบ แถมยังนอนกอดกันอยู่แบบนี้เที่ยงก็ยังไม่หิวหรอกครับข้าวน่ะ"แอมยังไม่หิว" เธอบอกผมเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอ ผมก็ยังไม่หิวเหมือนกัน"แต่เฮียหิวแล้ว" เสื้อยืดบางๆสีขาว ไร้ชั้นในสวมใส่ เห็นแล้วอดใจไม่ไหวทุกที เซ็ก
ตอนที่ 24 ขอร้อง ดื่มกันพอหอมปากหอมคอ ผมกับน้องแอมก็ขอตัวแยกย้ายกลับไปพักผ่อน"ดึกแล้วอาบน้ำด้วยกันมั้ย จะได้ไม่ต้องเสียเวลารอ" ผมชวนเธออาบน้ำด้วยกันหน้าด้านๆนี่แหละ ซึ่งเธอก็รู้ทันครับ หันมาเบะปากใส่ผมแล้วอมยิ้ม"เฮียไปอาบก่อนเถอะ""อาบด้วยกันเถอะน่า ไม่ต้องเขิน" ผมรีบจูงมือเธอเข้าห้องน้ำก่อนที่เธอจะปฏิเสธ"มาเฮียช่วยถอด" หน้าแดงอีกแล้วเมียผม แต่เธอก็ยอมให้ผมช่วยถอดเสื้อผ้าออกให้ ใหม่ๆก็งี้แหละอีกหน่อยเดี๋ยวก็ชิน"ร้อนไปมั้ย" เธอส่ายหน้า มันคือน้ำอุ่นที่กำลังไหลออกมาจากฝักบัวครับ ผมถามเธอ สบู่เหลวถูกกดใส่มือแล้วค่อยๆลูบไล้ลงไปบนเรือนร่างสวยให้เธอ เอวเป็นเอว ก้นเป็นก้น หน้าอกสมส่วนกำลังดี"แอมถูหลังให้ค่ะ" มือเรียวหันไปกดสบู่เหลวแล้วชโลมลงแผ่นหลังกว้างให้ผม จากนั้นก็หันมาชโลมต่อที่แผงอกด้านหน้า จนเกิดเป็นฟองนุ่มๆเราช่วยกันอาบน้ำให้กันและกันแต่ยังไม่ทันเสร็จดี ผมก็เริ่มทนความต้องการของตัวเองที่มีต่อเธอไม่ไหว"แอม..." เสียงเรียกชื่อเธอเบาๆที่ข้างหู ใบหน้าโน้มลงไปเริ่มคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอขาวสะอาดไปมาอย่างเชื่องช้า"เฮีย...อาบให้เสร็จก่อน""เฮียทนไม่ไหวแล้ว ขอในนี้ได้มั้ย" ผมจับเธอพิงกั
ตอนที่ 23 วงเหล้าผมกับน้องแอมกลับมาที่บ้านของไอ้สิงห์อีกครั้ง บ้านหลังนี้ปลูกอยู่ตรงทางเข้ารีสอร์ต เป็นบ้านไม้หลังใหญ่สองชั้น ตัวบ้านทำจากไม้สักทั้งหลัง และที่นี่ก็คือที่นั่งดื่มประจำของพวกผมครับผมกับน้องแอมลงจากรถแล้วพากันเดินเข้าบ้าน น้ำหวานภรรยาสุดที่รักของไอ้ช้างกวักมือเรียกน้องแอมเดินหายกันเข้าไปด้านในส่วนผมนั่งลงตรงวงเหล้าหน้าบ้าน ตอนนี้ที่นั่งกันอยู่คือแก๊งเดิมครับ มีผม ไอ้ช้าง ไอ้สิงห์และไอ้กร ไอ้ช้าง ไอ้สิงห์ ไอ้กร เป็นพี่น้องที่คลานตามกันออกมา แต่ผมไม่ใช่ แต่ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงชอบมานั่งกินกับไอ้พี่น้องบ้านนี้ เอาเป็นว่านิสัยของพวกมันสำหรับคำว่าเพื่อนฝูงแล้วน่าคบมากครับ"เฮียทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะครับ ง้อไม่สำเร็จเหรอ" นั่งลงปุ๊บ ไอ้ตัวต้นเหตุก็เอ่ยถามผมทันที...ไอ้สิงห์ถึงมันจะเป็นน้องชายของเพื่อน แต่ผมเห็นมันเป็นเพื่อน อายุไม่ได้ต่างกันมาก นิสัยก็เช่นกัน เคยได้ยินคนพูดว่านิสัยเหมือนกันอยู่ด้วยกันไม่ได้แต่ผมกลับชอบที่จะอยู่กับพวกมัน"สำเร็จ" โดนลงโทษแต่ทำไมถึงรู้สึกเหมือนโดนแก้แค้นยังไงก็ไม่รู้"สำเร็จแล้วทำไมไม่ยิ้มล่ะครับ" ไอ้กรถามขึ้นมาบ้าง ช่วงที่ผมกำลังง้อกันอยู่ สงสัยช