เป็นห่วงก็ออกมา

สีหราชมาที่ผับประจำของตัวเอง เขารู้สึกโกรธกันที่เข้าไปวุ่นวายกับครอบครัวของเขา แถมยังมองพี่ชายและโอเมก้าของเขาด้วยสายตาแบบนั้นเอง

"เบาๆดิ มึงเดินไปแดกแก้วแล้วนะเนี่ย เป็นอะไรในพูดดิ ไม่พอใจอะไร"

สีหราชไม่ได้สนใจคำพูดของเพื่อน ยังคงเติมเหล้าเข้าปากไปแบบไม่หยุดพัก ก่อนที่กันจะเดินเข้ามาทำให้สถานการณ์ยิ่งตึงเครียดเข้าไปอีก

"มึงโกรธกูเหรอไอ้สีหราช ถ้ามึงไม่พอใจที่กูชอบแซวพี่เสือ งั้นต่อไปนี้กูจะไม่แซวพี่เสืออีกก็ได้ จะไม่ทัก ไม่สนใจพี่เสือ แต่กูขอสนใจโอเมก้าน้อยคนนั้นได้ไหม แม้งโคตรหน้าตาดีเลยอ่ะ"

กันพูดโดยที่ไม่ได้สังเกตหน้าของสีหราชที่ตอนนี้มือของสีหราชกำลังกำแก้วจนแทบแตกและสายตาของสีหราชก็จดจ้องไปที่กันตลอดเวลา

"เฮ้ยๆๆๆๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้น แล้วมึงไอ้สีหราช ทำไมจะต้องมองไอ้กันขนาดนั้น พวกมึงเป็นอะไรกัน"

เพื่อนๆที่เห็นปฏิกิริยาของสีหราชรีบพูดขึ้นมาทันที

"กูสั่งห้ามมึงยุ่งกับไอ้เสือหรือว่ากลิ่นหอม ห้ามเด็ดขาด ถ้ามึงยังขืนยุ่งกับสองคนนั้น เจอดีแน่!!"

กันมองหน้าเพื่อนทันที ไอ้สิงมันหวงพี่ชายของมันน่ะใครๆก็รู้ แต่เด็กโอเมก้าที่มาด้วยนั่น ไอ้สิงมันกลับหวงด้วย มันชักจะยังไงยังไงแล้ว

"มึงกับโอเ