LOGINShare
ตอนที่ 7 จูบนี้ใจสั่น
Last Updated:
2024-11-27 14:14:45Related chapters
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 8 พี่น้องคุยกัน
ตอนที่ 8 พี่น้องคุยกันสิงหราชเดินผิวปากเข้ามาในบ้านอย่างคนอารมณ์ดี หลังจากกลับมาจากไปส่งคุณหมอแก้มที่บ้านพัก"เฮียสิงห์...สวัสดีครับ" มังกรน้องชายคนเล็กเดินออกมาหน้าบ้านเมื่อได้ยินเสียงรถพี่ชายขับเข้ามาจอด"เฮ้ย! มาตอนไหนเนี่ย""เมื่อกี้นี้เอง...ทำไมมาไม่ได้หรือไงคิดถึงคุณแม่""ไม่ได้ว่าอะไร ถามดูเฉยๆ กินข้าวมาหรือยัง เฮียเพิ่งกินอิ่มไปเมื่อกี้นี้เอง""เรียบร้อยมาแล้วครับ ไม่ต้องเป็นห่วงว่าแต่เฮียเถอะ เดินยิ้มอะไรมา" ไม่ได้ยิ้มอย่างเดียวอารมณ์ดีสุดๆเลยเชียวล่ะ"ไม่บอก...""ไม่บอกจริงเหรอ""บอกก็ได้!" ว่าแล้วก็ยกแขนกอดคอน้องชายพากันเดินเข้าบ้าน แล้วเริ่มเล่า...ส่วนหนูนิดคุณแม่ใช้ให้มังกรอุ้มหลานไปนอนที่ด้านบนเรียบร้อยแล้ว ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่นก็เลยให้นอนไป ตรงพื้นที่ห้องนั่งเล่นของบ้านชั้นล่างจึงถูกสองหนุ่มพี่กับน้องยึดนั่งคุยกัน"เธอจะชอบเฮียเหรอครับ" ถามแบบนี้อีกคนแล้ว..."วะไอ้นี่! อีกคนและ ทำไมเฮียของมึงมีอะไรไม่ดีตรงไหน""ไม่ใช่แบบนั้นครับ เพียงแต่คุณหมอผู้ที่ร่ำเรียนมาหนักเงินเดือนก็คงไม่ธรรมดา เธอจะชอบชาวสวนอย่างพวกเราเหรอครับ" อาชีพชาวสวนมันไม่ดีตรงไหน สบายใจ มีความสุข เป็
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 9 เชื่อคนง่าย
ตอนที่ 9 เชื่อคนง่ายช่วงเย็นนิชนันท์กลับมาถึงบ้านพัก เธอก็เห็นเงาะกับส้มโอถูกแขวนไว้ให้ที่ประตูหน้าบ้านเหมือนเดิม เงาะยังพอกินได้แต่ส้มโอจะกินยังไง...เธอหยิบเอาถุงผลไม้ที่น่าจะเป็นคุณสิงหราชเอามาแขวนไว้ให้ เอาเข้าไปวางไว้บนโต๊ะในบ้าน เธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนั่งศึกษางานของเธออยู่พักใหญ่"ก๊อกๆๆ" ท้องฟ้ามืดแล้ว ได้ยินเสียงรถขับเข้ามาจอด จากนั้นก็ได้ยินเสียงเคาะประตู สงสัยจะเป็นคุณอากับคุณหลานเจ้าเดิม...นิชนันท์คิดในใจแล้วจึงเดินมาเปิดประตู"คุณสิงห์..." เธอมองหาหนูนิดแต่ก็ไม่เห็นมี"ป๊ะป๋ากับหม่ามี๊ของแกมารับกลับกรุงเทพไปแล้วครับ" ผมเห็นเธอมองหา ผมก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงมองหาหนูนิดแน่นอน"เหรอคะ" เธอยังคงยืนคาประตูอยู่อย่างนั้น สงสัยวันนี้คงต้องอาศัยหน้าด้านๆของผมขอเธอเข้าไป แต่ก็ไม่รู้จะสำเร็จหรือเปล่า"ผมขอเข้าไปนั่งด้านในได้มั้ยครับ""ไม่ได้ค่ะ" นึกไว้แล้วเชียวเธอต้องปฏิเสธ เธอทำท่าจะปิดประตูใส่ผม...แต่มีหรือคนอย่างสิงหราชจะยอมง่ายๆ"เดี๋ยวสิครับ" ผมรีบใช้มือดันประตูเอาไว้ไม่ยอมให้เธอปิดได้ง่ายๆ"ปล่อยนะคะ คุณกำลังทำให้ฉันกลัว""แก้ม...ผมจะไม่ทำอะไรคุณ ผมสัญญา...สาบานเลยก็ได้อ่ะ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 10 ผู้ชายหน้ามึน
ตอนที่ 10 ผู้ชายหน้ามึนนิชนันท์กลับมาถึงบ้านพัก วันนี้เธอไม่เห็นถุงผลไม้ที่เขามักจะเอามาแขวนไว้ให้ พลางคิดในใจว่าสงสัยวันนี้คงจะยุ่ง เธอจึงไขกุญแจเข้าบ้านไปตามปกติ แต่พอเปิดเข้าไปเท่านั้นแหละ"ว๊าย!! คุณ...ตกใจหมด เข้ามาได้ยังไงคะเนี่ย" เปิดประตูเข้าบ้านมานึกว่าเจ้าที่เจ้าทาง ที่ไหนได้ผีบ้านผีเรือนหลังนี้นี่เอง...คุณสิงห์เจ้าเก่า"ผมกลัวคุณลำบากใจถ้าจะต้องเปิดประตูให้ผมเข้ามา ผมก็เลยชิงเข้ามาก่อน คุณจะได้ไม่ต้องลำบากใจไง" หน้าด้านหน้าทน! พูดไปยิ้มไปจะโกรธก็โกรธไม่ลง"ฉันถามว่าคุณเข้ามาได้ยังไง""นี่มันบ้านผม คุณคิดว่าผมเข้ามาได้ยังไงล่ะ""ตอนนี้ฉันเป็นผู้เช่ามีสิทธิ์โดยชอบธรรม เชิญคุณออกไปเลยค่ะ" แล้วนี่อะไรอาบน้ำอาบท่าใส่ชุดนอนมาเรียบร้อย โอ้โห...ทำอย่างกับว่าจะมานอนที่นี่อย่างนั้นแหละฉันมองไปที่เขาตาเขม็ง ชุดนอนลายทางแขนยาวขายาวสีขาวน้ำเงิน...เขาคิดจะทำอะไรกันแน่!"อย่าใจร้ายสิคุณ ผมอุตส่าห์เข้ามาปลอกส้มโอให้คุณ รอคุณกลับมาจากที่ทำงานเนี่ย""คุณไม่คิดว่าจะล้ำเส้นกันเกินไปหน่อยเหรอคะ""อย่าโกรธน่า ทำหน้าดุเดี๋ยวไม่น่ารักนะ""ปกติฉันเป็นคนน่ารักกับทุกคนเสนอยกเว้นบางคนค่ะ" กูแน่ๆเลย!
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 11 จูบเด็กน้อย
ตอนที่ 11 จูบเด็กน้อยหลายวันมานี้ สิงหราชมักจะเอาผลไม้มาแขวนไว้ให้ที่ประตูหน้าบ้านพักของนิชนันท์ทุกวัน แต่วันนี้เธอกลับมาถึงบ้าน ประตูหน้าบ้านว่างเปล่า แอบสำรวจมองหารถยนต์ของเขากลัวว่าเขาอาจจะแอบเข้ามาในบ้านของเธอเหมือนวันนั้นอีก แต่มองไปรอบๆก็ไม่มี เธอจึงเปิดประตูเดินเข้าบ้านปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ด้านใน เมื่อเวลาผ่านไปท้องฟ้ามืดสนิทแล้ว เตรียมหงายท้องนอนลงไปบนเตียงนุ่มๆ เธอก็ได้ยินเสียงรถเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าบ้านพัก สักครู่เสียงเคาะประตูก็ดังตามมาติดๆ"ก๊อกๆๆ""เจ้ากรรมนายเวรของฉันมาและ" บ่นเสร็จก็เดินไปเปิดประตู"วันนี้ผมเพิ่งเสร็จธุระ ค่ำเลยไปทานข้าวที่บ้านผมกัน""ฉันไม่หิวค่ะ""ไปเถอะน่า คิดซะว่ากินเป็นเพื่อนผมก็ได้กว่าผมจะอาบน้ำกินข้าวเสร็จ วันนี้คงไม่ได้มานั่งคุยกับคุณแน่เลย""เว้นสักวันก็คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งคะ""ผมจะนอนไม่หลับน่ะสิ ไปนะเดี๋ยวผมมาส่ง""ฉันเป็นผู้หญิง ไม่ควรไปบ้านผู้ชายค่ะ""คุณไปบ้านผมกับผมมาบ้านคุณ มันจะแตกต่างกันตรงไหน ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกน่า ถ้าทำผมทำไปนานแล้ว""แน่นะ...""ครับ ไปเถอะผมหิวข้าวแล้ว" พูดจบก็รีบคว้ามือเธอเดินแล้วพาขึ้นรถ ขับไปอีกหน่อยก็ถึงบ้านแล้
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 12 มารผจญ
ตอนที่ 12 มารผจญ"ปริ๊น! ปริ๊น! คุณหมอ...เสร็จหรือยังครับ" เสียงบีบแตรรถดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงสิงหราชเจ้าเก่า ตะโกนเรียกฉันให้ไปทานข้าวเย็นที่บ้านของเขาวันนี้เป็นวันหยุดของฉันเมื่อช่วงสายๆ เขาพาฉันไปเที่ยวในสวนมา พาไปดูดอกทุเรียน พาไปเก็บฝรั่ง พาไปดูว่าชาวสวนเขาทำอะไรกันบ้าง และพาไปกินข้าวกล่อง แถมที่นั่งกินยังหรูหราอย่าบอกใคร ที่นั่งก็คือโคนต้นไม้ใหญ่ ถึงจะร้อนไปหน่อยแต่ก็รู้สึกสบายใจดี"รีบเหรอคะ" ฉันถามเขายิ้มๆเปิดประตูรถแล้วขึ้นมานั่ง"เปล่าครับ แค่อยากเห็นหน้าคุณเร็วๆ" ฉันย่นจมูกใส่เขา ผู้ชายอะไรเต๊าะได้ทุกสถานการณ์เลย ส่วนฉันก็บ้าจี้ชอบที่เขาพูดซะงั้น"เลิกพูดจาแบบนี้กับฉันสักทีเถอะค่ะ" ไม่ใช่ไม่ชอบนะคะ แต่กลัวหัวใจตัวเองมากกว่า"นี่ผมก็จีบคุณมาตั้งนานแล้วนะ คุณชอบผมบ้างหรือยังครับ""ถ้าไม่ชอบแล้วจะยอมนั่งคุยกับคุณทุกวันเหรอคะ" ฉันตอบยิ้มๆ"ถ้าอย่างนั้น เราเป็นแฟนกันนะ" ได้คืบจะเอาศอก!"เป็นอะไรก็ได้แต่คุณห้ามล่วงเกินฉัน""จับมือ...""จับมือได้ค่ะ" ข้อนี้ฉันอนุญาต"หอม""ไม่ได้ค่ะ""กอด""ไม่ได้ค่ะ!""แล้วจูบล่ะ""อันนี้ยิ่งไม่ได้ใหญ่""แต่ทั้งหมดที่ผมพูดมา...ผมทำมาหมดแล้วนะ" เ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 13 รู้ทัน
ตอนที่ 13 รู้ทันเมื่อเข้ามาถึงด้านในบ้านผมจึงปล่อยหนูนิดลงจากแขน แกรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนหาตุ๊กตาตัวนั้นทันที"แก้มเดี๋ยวก่อน..." เธอกำลังจะเดินตามหนูนิดเข้าไปด้านใน แต่ผมดึงแขนของเธอเอาไว้ซะก่อน เนื่องจากว่าผมกับเธอยังคุยเรื่องนั้นกันไม่จบ"คะ" เธอหันมามองทำหน้าไม่เข้าใจ"เรื่องที่เราคุยกันค้างไว้ คุณอยากรู้อะไรถามมาได้เลย ผมเต็มใจบอกคุณทุกเรื่อง" ผมพูดจบเธอก็ยกแขนขึ้นกอดอกแล้วมองมาที่ใบหน้าของผม...เดี๋ยวนะ ทำไมมองแบบนี้!"คุณเป็นผู้ชายแบบไหน คุณผ่านผู้หญิงมากี่คน เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นแก้เหงาหรือเปล่า" เธอยิงคำถามใส่ผมด้วยสีหน้าจริงจัง จนผมนึกกลัวใจของเธอ"ผมเคยบอกคุณแล้วว่าผมเคยมีแฟน แฟนผมเสียชีวิตไปเมื่อสิบปีก่อน จากนั้นมาผมก็ไม่เคยมีแฟนอีกเลย และไม่คิดที่จะมีด้วยเพราะผมรู้สึกว่าผมไม่สามารถดูแลชีวิตใครได้ จนกระทั่งได้มาเจอคุณ ผมอยากดูแลคุณ ถุงยางที่คุณเห็นผมจะไม่ขอแก้ตัวอะไรทั้งนั้น ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาที่มีความต้องการเรื่องแบบนั้น ผมซื้อกินไม่เคยคิดที่จะผูกมัดกับใคร ยกเว้นคุณนะแก้ม..." ผมพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทุกคำพูดของผมเป็นความจริง ส่วนเธอจะคิดหรือรู้สึกยังไงก็สุดแล้วแต่เ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 14 เช้าถึงเย็นถึง
ตอนที่ 14 เช้าถึงเย็นถึงช่วงเช้านิชนันท์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอยังคงนอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียงนุ่มๆอยู่อย่างนั้น เนื่องจากวันนี้ยังคงเป็นวันหยุดของเธออีกหนึ่งวัน"ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้นแต่เช้า เธอจึงลุกออกจากที่นอนแล้วเดินมาเปิดประตู ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นใครเพราะจำเสียงรถได้"มาแต่เช้าเลยนะคะ""คุณอาแก้มสวัสดีค่ะ""อ้าวหนูนิดก็มาด้วยเหรอคะนี่...สวัสดีค่ะ ตื่นเช้าจังเลยนะคะ""คุณแม่ให้ผมมารับคุณไปกินข้าวเช้าครับ""ถ้าฉันปฏิเสธจะเสียมารยาทหรือเปล่าคะ""คุณอาไปนะคะ ทานกันหลายๆคนอร่อยดี" หนูนิดรีบช่วยคุณอาสิงห์พูดอีกแรง"ฉันเพิ่งตื่น ยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ"“นิดขออนุญาตเล่นตุ๊กตารอได้มั้ยคะ”“ได้ค่ะ” เมื่อผู้ใหญ่อนุญาตหนูนิดก็ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าห้องนอนทันที นิชนันท์หันหลังกำลังจะเดินตามหนูนิดไป แต่! ถูกคนตัวสูงคว้าตัวเอาไปกอดไว้ เขาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง“แก้ม...ผมคิดถึงคุณ” ไม่รู้ว่าเพราะอะไรฉันถึงได้เผลอยิ้มออกมา คำพูดหวานๆหรือสัมผัสของเขา หรืออาจจะเป็นทั้งสองอย่างเลย ทุกครั้งที่เขาถึงเนื้อถึงตัวฉันกลับไม่เคยรู้สึกรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย“คุณนี่ปากหวานจริงๆเลยนะ” เขายังคงก
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 15 เข้าใจผิด
ตอนที่ 15 เข้าใจผิดช่วงเย็นๆของวันเดียวกันนี้ พวกที่อยู่กรุงเทพฯก็ทยอยกันกลับ เพราะพรุ่งนี้ต้องทำงานกันแล้ว ส่วนมังกรก็ขอตัวกลับฟาร์มเช่นกัน เห็นว่าอาทิตย์หน้านัดกันไปที่ฟาร์มโคนมของเฮียมังกร เพราะหนูนิดอยากไปดูลูกวัวตัวเล็กที่คุณอาคุยอวดหลานสาวเอาไว้สิงหราชขับรถมาส่งนิชนันท์ที่บ้านพักก็เป็นเวลาโพล้เพล้แล้ว ทานอาหารเย็นกันอิ่มก็ทยอยกันกลับ นิชนันท์เองก็เช่นกัน“เฮ่อ...กลับกันไปหมดแล้ว” ไม่ได้พูดเปล่า แขนใหญ่คว้าเอวของคุณหมอสาวให้เธอหย่อนก้นลงมานั่งอยู่บนหน้าขาแข็งแรงของเขาเหมือนที่เคยทำแล้วกอดเธอเอาไว้หลวมๆ“ครอบครัวคุณดูอบอุ่นดีจังเลยนะคะ” นิสัยของเขาก็ดูอบอุ่นเช่นกัน อุ่นซะจนบางครั้งฉันแอบร้อนเลย โดยเฉพาะใบหน้าของฉันเวลาเขินจัด“ทำไมล่ะ แล้วครอบครัวของแก้มล่ะ ไม่ได้เป็นแบบนี้เหรอ” ฉันส่ายหน้าให้เป็นคำตอบ“ฉันเคยคุยให้คุณฟังแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าที่บ้านฉันทุกคนทำแต่งาน”“วันหยุดไง ไม่มีวันหยุดเหรอ นี่พวกเขาก็ทำงานกันทุกคนเลยนะ”“เป็นคุณหมออยู่โรงพยาบาลใหญ่ๆ...วันหยุดหายากค่ะ ทุกคนมีวันหยุดก็จริงแต่วันหยุดของแต่ละคนก็ไม่ตรงกันหรอกค่ะ" ไม่เหมือนกับโรงพยาบาลต่างจังหวัด คนน้อยทำงานก็พลอย
Latest chapter
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 30 สมาชิกใหม่ (จบ)
ตอนที่ 30 สมาชิกใหม่ (จบ)@โรงพยาบาลห้องพักพิเศษที่ดีที่สุดของทางโรงพยาบาล ถูกคุณปิติภัทรจัดเตรียมไว้ให้ลูกสาวนอนพักหลังคลอด ห้องขนาดใหญ่ตอนนี้อัดแน่นไปด้วยญาติพี่น้องของทางฝั่งสิงหราชที่มาดูหน้าหลานชายคนแรกของตระกูล"โอ้โห...หน้าเหมือนตาอย่างกับแกะแน่ะ" มาถึงชะโงกดูหน้าหลานชาย พูดเข้าข้างตัวเองซะงั้น นี่ขนาดอยากได้หลานสาวนะ"เหมือนตาตรงไหน เหมือนผมต่างหากครับ""ปากเหมือนข้า!" รอดูตอนโตเดี๋ยวก็รู้! สิงหราชคิดในใจแล้วอมยิ้มกริ่มแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ"ลีโอ...ตามีของขวัญมารับขวัญหลานด้วยนะ" สร้อยข้อมือทองคำถูกแกะออกจากถุงกำมะหยี่สีแดง เทใส่มือแล้วจัดการสวมใส่ให้ที่ข้อมือเล็กๆของลีโอ พร้อมกับคำอวยพรสารพัดที่แกจะพูด"ของยายก็มีนะครับ..." ของคุณยายเป็นกำไลข้อเท้าถูกวางไว้ให้ข้างๆ ตอนนี้ยังใส่ไม่ได้รอให้โตอีกหน่อย วัสดุทำจากทองคำเช่นกัน"สวยจังเลยค่ะ" หนูนิดชะโงกมองดูของขวัญของน้อง เอ่ยขึ้นตามประสาเด็กที่เห็นอะไรก็มักจะพูดออกไปแบบนั้น"หนูนิดชอบเหรอคะ" คุณนรีรัตน์หันมาคุยกับหนูนิดสองคน"คุณยายใส่ต่างหูด้วยเหรอคะ" หนูนิดไม่ได้ตอบคำถาม แกหันมาเห็นต่างหูของคุณยายพอดีจึงถามขึ้น สีเหมือนของขวัญของ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 29 ครอบครัวสุขสันต์
ตอนที่ 29 ครอบครัวสุขสันต์ตกกลางดึกในขณะที่สิงหราชกำลังนอนหลับสบายอยู่นั้น แต่นิชนันท์กลับนอนพลิกไปพลิกมา นอนยังไงก็ไม่ยอมหลับเนื่องจากเธอหิว"คุณสิงห์คะ" ชั่งใจอยู่นานว่าจะเรียกดีหรือไม่เรียกดี แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเรียก"อื้อ..." ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่รู้ตัว เธอจึงลองเรียกใหม่อีกครั้ง"คุณสิงห์..." ครั้งนี้เธอเรียกเสียงดังขึ้นมาอีกหน่อย"ครับ" คนตัวโตรู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียงคนข้างๆเรียก"แก้มนอนไม่หลับค่ะ""เป็นอะไร อยากเหรอ..." นิสัย! ดูถามเข้าสิ ขนาดเธอท้องแล้วก็ยังไม่เคยเว้น"ไม่ใช่!" ส่งเสียงดุๆกลับไป หิวจนนอนไม่หลับจะมีอารมณ์แบบนั้นได้ยังไง"อ้าว...แล้วคุณเป็นอะไร" ลุกขึ้นมานั่งด้วยท่าทางงัวเงีย เสื้อไม่ยอมใส่ ชอบบ่นว่าร้อนทั้งๆที่นอนเปิดแอร์เย็นฉ่ำ"แก้มหิวค่ะ" จะลงไปเองคนเดียวก็ไม่รู้จะไปทำอะไรกินเพราะตัวเองทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง"หิวเหรอ ไม่มีอะไรกินแล้ว ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย" นี่ขนาดท้องอ่อนๆยังหิวขนาดนี้ ถ้าท้องแก่จะหิวขนาดไหน"มาม่าก็ได้ค่ะ พาไปกินหน่อย" ช่วงเวลานี้ขอให้ท้องอิ่มเป็นใช้ได้"มาม่าไม่ดีต่อสุขภาพ""ไข่เจียวก็ได้ คุณทำเป็นมั้ยคะ""ไข่เจียวท
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 28 งานแต่ง
ตอนที่ 28 งานแต่งบรรยากาศภายในงานแต่งของคุณหมอนิชนันท์กับสิงหราชเจ้าของรีสอร์ต ถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งกลางใจเมืองกรุงเทพฯ แขกเหรื่อต่างทยอยกันเข้ามาภายในงาน ทุกคนแต่งตัวสวย ทันใดนั้นเสียงคุ้นหูที่ไม่ได้ยินมานานก็ดังขึ้นอยู่ใกล้ๆ"แก้ม..." ชมพู่ถือการ์ดเชิญเดินเคียงคู่มากับหมอเพชรเข้ามาในงานแต่ง"อ้าว...ชมพู่ พี่เพชร" น้ำเสียงดีใจเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่เห็นเพื่อนสนิทเดินเข้ามาในงานกับผู้ชายที่บัดนี้ นิชนันท์นับถือเขาเป็นเพียงแค่พี่ชายเท่านั้น"พี่มาแสดงความยินดีกับแก้ม แล้วก็ตั้งใจมาขอโทษแก้มด้วยนะ เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดพี่ขอโทษนะครับ" นิชนันท์ยิ้มรับคำขอโทษ เธอไม่ได้โกรธแล้ว ขอบคุณมิตรภาพที่ยังคงหลงเหลืออยู่ อย่างน้อยวันวานทั้งสองคนตรงหน้าก็เคยเป็นคนสำคัญในชีวิตเธอ"ไม่เป็นไรค่ะ แก้มหายโกรธนานแล้ว เชิญด้านในตามสบายเลยนะคะ ตามสบายนะชมพู่""แก้ม...ฉันดีใจกับแกด้วยนะ""อือ แต่งเมื่อไหร่บอกเลยนะ ฉันจะพาเจ้าบ่าวของฉันไปเป็นแขกในงานของแกบ้าง""เรื่องนี้ยังไม่รู้เลย แล้วแต่ผู้ใหญ่ ตอนนี้ยัยหนูกำลังอ้อนเลย" ลูกก็ต้องเลี้ยง งานแต่งเพื่อนก็ต้องมา งานคนอื่นไม่ไปไม่เป็นไร แ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 27 กลับตัวกลับใจ
ตอนที่ 27 กลับตัวกลับใจ@หมอเพชร วันนี้เป็นวันที่ผมพ้นโทษออกจากเรือนจำ ระยะเวลาหกเดือนที่ผมอยู่ในนั้น มันทำให้ผมเรียนรู้และคิดอะไรได้หลายอย่างผมก้าวขาออกมาจากเรือนจำ พบคุณพ่อกับคุณแม่มารอรับผมอยู่ที่หน้าเรือนจำ"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ท่านทั้งสองแล้วเดินเข้าไปหาพวกท่าน"กลับบ้านเรากันนะลูก" ผมขึ้นมานั่งบนรถ คุณพ่อทำหน้าที่ขับรถออกไป"ชมพู่คลอดหรือยังครับ" ตลอดเวลาที่ผมอยู่ในคุก ผมคิดถึงแต่ผู้หญิงคนที่อุ้มท้องลูกของผมอยู่ตลอดเวลา ผมทำผิดต่อเธอ ความคิดถึงที่ผมมีให้เธอทำให้ผมรู้ใจตัวเองมากขึ้น ผมคิดว่าผมรักเธอ ผมตั้งใจเอาไว้ว่าหลังจากที่ผมออกจากเรือนจำแล้ว ผมจะพยายามง้อขอเธอคืนดีส่วนแก้มวันนั้นผมยังไม่ทันได้ขอโทษเธอ ถ้าหากวันหนึ่งผมได้เจอเธออีกครั้ง ผมจะขอโทษเธอด้วยตัวของผมเอง ป่านนี้เธอคงมีครอบครัวที่อบอุ่นไปแล้ว"ยังลูก...เห็นว่าไม่น่าจะเกินอาทิตย์นี้""เธอจะคลอดแบบไหนครับ คุณแม่รู้หรือเปล่า""เห็นว่าจะคลอดเองนะลูก คงไม่อยากเจ็บแผลนานมั้ง""เพชร...แกจะเอายังไงต่อ" คุณพ่อถามขึ้นมาบ้าง"ผมจะกลับไปทำงานเหมือนเดิมครับ" โชคดีที่ไม่โดนยึดใบประกอบวิชาชีพ ช่วงที่ผมอยู่ในเรือนจำ ผมได้ทำหน้าท
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 26 ทาบทามสู่ขอ
ตอนที่ 26 ทาบทามสู่ขอ"คุณพ่อตา คุณแม่เชิญครับ" เดินตามกันมาถึงบ้าน ผมเอ่ยเชิญทั้งสองท่านเข้าบ้านด้วยท่าทางให้เกียรติ"แก้ม...คุณนั่งคุยกับคุณพ่อคุณแม่ไปก่อนนะ เดี๋ยวผมไปตามคุณแม่แป๊บนึง ท่านน่าจะอยู่ข้างบน""ค่ะ""ว่าน...หาน้ำไปรับแขกให้เฮียด้วย""ค่ะ" หันไปบอกแม่บ้านเสร็จก็เดินผ่านขึ้นชั้นบนไป"คุณแม่ครับ คุณแม่..." เดินขึ้นมาถึงชั้นบนได้ก็ร้องเรียกหาคุณแม่เสียงดังมาแต่ไกล"อะไรตาสิงห์...แม่อยู่นี่""คุณพ่อกับคุณแม่แก้มมาครับ คุณแม่ช่วยไปต้อนรับหน่อยสิครับ ถ้ามีจังหวะก็สู่ขอแก้มให้ผมเลยนะ" พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เมื่อก่อนไม่เคยนึกอยากมีเมียแต่ตอนนี้อยากมีเร็วๆ"จะดีเหรอ เราต้องให้เกียรติฝ่ายหญิงไปคุยกันที่บ้านเขาหรือเปล่า""ปีหน้าอีกปีก็คงไม่ได้คุยหรอกครับ พวกท่านไม่เคยมีวันว่าง วันนี้แหละ นะแม่นะ!" พวกท่านสองคนมักจะมีวันว่างไม่ตรงกัน อีกคนว่างอีกคนไม่ว่าง"เออๆ ดูก่อนนะ""คุณแม่...นะครับ" ผมอ้อนคุณแม่เต็มที่ยังไงก็ต้องพูดวันนี้แหละ แม่ยายผมใจดีท่านคงไม่ว่าอะไรหรอก"แม่เป็นผู้ใหญ่ ถ้าเกิดถูกถอนหงอกใครจะรับผิดชอบ""ผมรับผิดชอบเองครับ...นะแม่นะ""อือ...""รักคุณแม่ที่สุดเลยครับ""ที่อย
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 25 พ่อตาแอบมาเซอร์ไพรส์
ตอนที่ 25 พ่อตาแอบมาเซอร์ไพรส์หนึ่งอาทิตย์ต่อมา... วันนี้เป็นวันที่คุณปิติภัทรกับคุณนรีรัตน์เดินทางมาเยี่ยมบ้านลูกเขยที่ต่างจังหวัด รถเบนซ์สีดำเลี้ยวเข้ามาจอดเมื่อพบป้ายขนาดใหญ่มีข้อความว่า...สิงหราชรีสอร์ต“ที่นี่เหรอคะคุณ…” คุณนรีรัตน์เปิดประตูรถลงมาแล้วมองไปรอบๆ“คงใช่มั้ง รีสอร์ตของลูกเขยคุณก็ใหญ่อยู่นะเนี่ย” คุณปิติแอบชมเมื่อกวาดสายตามองออกไป ดูเป็นธรรมชาติร่มรื่นดี“ลูกเขยฉันคนเดียวที่ไหนกัน”“ผมไม่ชอบขี้หน้ามัน ได้ลูกสาวเราไปทำเมียยิ้มหน้าบานไม่ยอมหุบ” พูดพลางถอยหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นี่ถ้ายังไม่ได้กันคงไม่ยอมให้ลูกสาวมามีสามีอยู่ต่างจังหวัดแบบนี้แน่“สวัสดีค่ะ มาพักผ่อนกันใช่มั้ยคะ มาเช้าเย็นกลับหรือต้องการห้องพักค้างคืนด้วยคะ” เนตรรีบมาทำหน้าที่ของเธอ โดยที่ไม่รู้เลยว่าสองท่านนี้เป็นใคร ท่าทางเป็นผู้ดีมีเงินขับรถแพงจึงรีบเดินเข้ามาทักทายและให้บริการ ซึ่งก่อนมาท่านทั้งสองก็ไม่ได้บอกลูกสาวล่วงหน้าด้วย กะว่าจะมาเซอร์ไพรส์“แค่อยากมาทานอาหารแล้วก็นั่งชมวิวที่นี่ค่ะ” พวกท่านทั้งสองออกจากกรุงเทพฯกันมาแต่เช้า กะว่ามาเช้ากลับเย็น“อ๋อได้เลยค่ะ ทางเรายินดีบริการค่ะ เชิญทางด้านนี้เลยนะ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 24 คิดจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ตอนที่ 24 คิดจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด เมื่อเฮียธรณ์ลุกออกจากวงไปแล้ว ความสนุกก็จบลง ทุกคนแยกย้ายกลับห้องใครห้องมัน สิงหราชกับนิชนันท์ก็เช่นกัน"คุณสิงห์ แก้มอยากรู้จริงๆนะ" อยู่ๆเธอก็ถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย"เรื่องอะไรครับ""ก็เรื่องถุงยางไงคะ กล่องใหญ่ขนาดนั้น ทำไมคุณถึงไม่เอาไปเก็บไว้ที่บ้านคุณคะ แล้วบ้านหลังที่ฉันเช่า คุณก็เป็นคนบอกเองว่าไม่เคยให้ใครเช่ามาก่อน ตกลงคุณเอาบ้านหลังนั้นไว้ทำอะไรกันแน่ แถมยังห่างออกไปจากบ้านพักหลังอื่นอีก""แก้มครับ คุณเคยได้ยินประโยคที่ว่า...ความจริงเป็นสิ่งน่ากลัวมั้ย เรื่องมันผ่านไปแล้วคุณก็อย่าไปรู้มันเลย""ทำไมคะ ก็แก้มอยากรู้นี่""เดี๋ยวก็ไม่สบายใจเอาเปล่าๆ""บอกมาเถอะค่ะ ตกลงบ้านหลังนั้นเป็นแบบที่แก้มคิดใช่มั้ยคะ" ฉันค่อนข้างมั่นใจแต่ก็ไม่อยากคิดไปเอง"คุณคิดอะไรผมจะไปรู้ได้ยังไง นอนดีกว่า..." ผมพลิกนอนตะแคงหันหลังให้"จะบอกหรือไม่บอกคะ ไหนบอกว่ามีอะไรก็ให้ถามคุณไง" ฉันจับเขานอนหงายแล้วขึ้นไปนอนทับอยู่บนตัวเขามองไปที่ใบหน้าหล่อๆยังไงวันนี้ฉันก็ต้องรู้ให้ได้ เมื่อก่อนไม่กล้าถามแต่ตอนนี้กล้าแล้ว"ผมยอมบอกให้ก็ได้แต่คุณห้ามโกรธนะ" ผมยกแขนขึ้น
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 23 สงสัย
ตอนที่ 23 สงสัย สองหนุ่มพี่น้องกลับมาพร้อมกับของกินเต็มไม้เต็มมือ ช่วยกันหอบหิ้วลงมาจากรถ“ที่หายกันไปนี่คือ...” ขวดที่กระทบกันดังโคร๊งเคร๊งทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าพวกเขาเตรียมจะตั้งวงดื่มเหล้ากันอีกแล้ว“ครับ” เสียงคุณสิงห์รับคำพร้อมกับหันมายิ้มให้“มาๆคุณหมอนั่งๆ” กับแกล้มถูกพี่บัวลอยขนเข้าไปในห้องครัวแล้วจัดใส่ถ้วยใส่จานให้ ตั้งวางที่พื้นกระเบื้องสะอาดที่หน้าบ้าน มีลำโพงเปิดเพลงเบาๆ ไม่ถึงกับรบกวนบ้านข้างๆ“กินแต่กับแกล้มได้มั้ยคะ”“ได้ครับ ผมซื้อมาฝากเพียบเลย อยากกินอะไรตามสบายเลยครับ” ทั้งสองหนุ่มนั่งลงที่พื้นเตรียมรินแอลกอฮอล์ใส่แก้ว หนูนิดนั่งลงอยู่บนตักของน้ำหวาน ซึ่งตอนนี้บรรยากาศด้านนอกบ้านมืดแล้ว ส่วนหน้าบ้านที่นั่งกันอยู่ก็ได้แสงไฟจากหลอดนีออนคอยช่วยในขณะที่พูดคุยกันอยู่รถยนต์ของเฮียธรณ์ก็ขับเข้ามาจอด“ขาดกันไม่ได้เลยเนอะ” น้ำหวานบ่นเบาๆ เมื่อเห็นรถเพื่อนสุดที่รักของสามีขับเข้ามาจอด“ใครคะ” ฉันหันไปถามน้ำหวาน“เฮียธรณ์ไงคะ คุณหมอเคยเจอแล้วนี่”“อ๋อค่ะ เพื่อนเฮียช้าง” ฉันพยักหน้า แล้วเขาคนนั้นก็เดินลงมาจากรถ“สวัสดีครับน้ำหวาน สวัสดีครับคุณหมอ” เฮียธรณ์เอ่ยทักทายเราสองคนพร้
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 22 ครอบครัวใหญ่
ตอนที่ 22 ครอบครัวใหญ่หลังจากพูดคุยธุระกันเสร็จ คุณตำรวจก็นำตัวหมอเพชรไปโรงพัก ทั้งหมดเตรียมตัวแยกย้าย"ตามเป็นปลิงเลยนะเอ็ง" คุณปิติภัทรหันมาแขวะว่าที่ลูกเขย แต่เจ้าตัวกลับไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านเลยสักนิด"เมียผมไปไหนผมก็ไปด้วยอยู่แล้วครับคุณพ่อตา" บ้านเงียบอย่างกับป่าช้าแบบนั้นใครจะไปกล้าอยู่"คุณพ่อคุณแม่ แก้มไปก่อนนะคะ""เฮ้ย...เพิ่งจะมา จะรีบกลับแล้วเหรอลูก""คุณพ่อขา...คุณสิงห์เขาจะไปหาคุณแม่เขาค่ะ พรุ่งนี้แก้มก็ต้องทำงานแล้วด้วย" เดินเข้าไปกอดแขนคุณพ่อด้วยท่าทางออดอ้อนอย่างที่เธอชอบทำเป็นประจำ"วันหยุดขับรถกลับมาหาพ่อบ้างนะลูก""คุณพ่อมีวันหยุดด้วยเหรอคะ""ก็ถ้าลูกกลับบ้านพ่อหยุดให้ก็ได้""เอาอย่างนี้มั้ยครับ คุณพ่อตาสนใจจะไปเยี่ยมชมบรรยากาศรีสอร์ตกับสวนผลไม้บ้านผมมั้ยครับ ถ้าสนใจก็เชิญได้เลยนะครับ เชิญคุณแม่ด้วยนะครับ" นครนายกไม่ได้ไกลจากกรุงเทพฯมากนัก ขับรถแป๊บเดียวก็ถึง"ขอคิดดูก่อนแล้วกัน จะไปไหนก็ไปเล๊ย..." คุณพ่อทำท่างอนลูกสาว"คุณพ่อ...แก้มจะมาเยี่ยมคุณพ่อกับคุณแม่บ่อยๆนะคะ""ไปเถอะลูกเสียเวลา ปล่อยคุณพ่อเขาเถอะ" คุณแม่รีบพูดช่วยเปิดทางให้เพราะตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ไหนรถบน
