แชร์

ตอนที่ 12 มารผจญ

ผู้แต่ง: มะนาวสีชมพู
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-27 14:14:45

ตอนที่ 12 มารผจญ

"ปริ๊น! ปริ๊น! คุณหมอ...เสร็จหรือยังครับ" เสียงบีบแตรรถดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงสิงหราชเจ้าเก่า ตะโกนเรียกฉันให้ไปทานข้าวเย็นที่บ้านของเขา

วันนี้เป็นวันหยุดของฉันเมื่อช่วงสายๆ เขาพาฉันไปเที่ยวในสวนมา พาไปดูดอกทุเรียน พาไปเก็บฝรั่ง พาไปดูว่าชาวสวนเขาทำอะไรกันบ้าง และพาไปกินข้าวกล่อง แถมที่นั่งกินยังหรูหราอย่าบอกใคร ที่นั่งก็คือโคนต้นไม้ใหญ่ ถึงจะร้อนไปหน่อยแต่ก็รู้สึกสบายใจดี

"รีบเหรอคะ" ฉันถามเขายิ้มๆเปิดประตูรถแล้วขึ้นมานั่ง

"เปล่าครับ แค่อยากเห็นหน้าคุณเร็วๆ" ฉันย่นจมูกใส่เขา ผู้ชายอะไรเต๊าะได้ทุกสถานการณ์เลย ส่วนฉันก็บ้าจี้ชอบที่เขาพูดซะงั้น

"เลิกพูดจาแบบนี้กับฉันสักทีเถอะค่ะ" ไม่ใช่ไม่ชอบนะคะ แต่กลัวหัวใจตัวเองมากกว่า

"นี่ผมก็จีบคุณมาตั้งนานแล้วนะ คุณชอบผมบ้างหรือยังครับ"

"ถ้าไม่ชอบแล้วจะยอมนั่งคุยกับคุณทุกวันเหรอคะ" ฉันตอบยิ้มๆ

"ถ้าอย่างนั้น เราเป็นแฟนกันนะ" ได้คืบจะเอาศอก!

"เป็นอะไรก็ได้แต่คุณห้ามล่วงเกินฉัน"

"จับมือ..."

"จับมือได้ค่ะ" ข้อนี้ฉันอนุญาต

"หอม"

"ไม่ได้ค่ะ"

"กอด"

"ไม่ได้ค่ะ!"

"แล้วจูบล่ะ"

"อันนี้ยิ่งไม่ได้ใหญ่"

"แต่ทั้งหมดที่ผมพูดมา...ผมทำมาหมดแล้วนะ" เ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 13 รู้ทัน

    ตอนที่ 13 รู้ทันเมื่อเข้ามาถึงด้านในบ้านผมจึงปล่อยหนูนิดลงจากแขน แกรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนหาตุ๊กตาตัวนั้นทันที"แก้มเดี๋ยวก่อน..." เธอกำลังจะเดินตามหนูนิดเข้าไปด้านใน แต่ผมดึงแขนของเธอเอาไว้ซะก่อน เนื่องจากว่าผมกับเธอยังคุยเรื่องนั้นกันไม่จบ"คะ" เธอหันมามองทำหน้าไม่เข้าใจ"เรื่องที่เราคุยกันค้างไว้ คุณอยากรู้อะไรถามมาได้เลย ผมเต็มใจบอกคุณทุกเรื่อง" ผมพูดจบเธอก็ยกแขนขึ้นกอดอกแล้วมองมาที่ใบหน้าของผม...เดี๋ยวนะ ทำไมมองแบบนี้!"คุณเป็นผู้ชายแบบไหน คุณผ่านผู้หญิงมากี่คน เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นแก้เหงาหรือเปล่า" เธอยิงคำถามใส่ผมด้วยสีหน้าจริงจัง จนผมนึกกลัวใจของเธอ"ผมเคยบอกคุณแล้วว่าผมเคยมีแฟน แฟนผมเสียชีวิตไปเมื่อสิบปีก่อน จากนั้นมาผมก็ไม่เคยมีแฟนอีกเลย และไม่คิดที่จะมีด้วยเพราะผมรู้สึกว่าผมไม่สามารถดูแลชีวิตใครได้ จนกระทั่งได้มาเจอคุณ ผมอยากดูแลคุณ ถุงยางที่คุณเห็นผมจะไม่ขอแก้ตัวอะไรทั้งนั้น ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาที่มีความต้องการเรื่องแบบนั้น ผมซื้อกินไม่เคยคิดที่จะผูกมัดกับใคร ยกเว้นคุณนะแก้ม..." ผมพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทุกคำพูดของผมเป็นความจริง ส่วนเธอจะคิดหรือรู้สึกยังไงก็สุดแล้วแต่เ

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 14 เช้าถึงเย็นถึง

    ตอนที่ 14 เช้าถึงเย็นถึงช่วงเช้านิชนันท์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอยังคงนอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียงนุ่มๆอยู่อย่างนั้น เนื่องจากวันนี้ยังคงเป็นวันหยุดของเธออีกหนึ่งวัน"ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้นแต่เช้า เธอจึงลุกออกจากที่นอนแล้วเดินมาเปิดประตู ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นใครเพราะจำเสียงรถได้"มาแต่เช้าเลยนะคะ""คุณอาแก้มสวัสดีค่ะ""อ้าวหนูนิดก็มาด้วยเหรอคะนี่...สวัสดีค่ะ ตื่นเช้าจังเลยนะคะ""คุณแม่ให้ผมมารับคุณไปกินข้าวเช้าครับ""ถ้าฉันปฏิเสธจะเสียมารยาทหรือเปล่าคะ""คุณอาไปนะคะ ทานกันหลายๆคนอร่อยดี" หนูนิดรีบช่วยคุณอาสิงห์พูดอีกแรง"ฉันเพิ่งตื่น ยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ"“นิดขออนุญาตเล่นตุ๊กตารอได้มั้ยคะ”“ได้ค่ะ” เมื่อผู้ใหญ่อนุญาตหนูนิดก็ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าห้องนอนทันที นิชนันท์หันหลังกำลังจะเดินตามหนูนิดไป แต่! ถูกคนตัวสูงคว้าตัวเอาไปกอดไว้ เขาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง“แก้ม...ผมคิดถึงคุณ” ไม่รู้ว่าเพราะอะไรฉันถึงได้เผลอยิ้มออกมา คำพูดหวานๆหรือสัมผัสของเขา หรืออาจจะเป็นทั้งสองอย่างเลย ทุกครั้งที่เขาถึงเนื้อถึงตัวฉันกลับไม่เคยรู้สึกรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย“คุณนี่ปากหวานจริงๆเลยนะ” เขายังคงก

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 15 เข้าใจผิด

    ตอนที่ 15 เข้าใจผิดช่วงเย็นๆของวันเดียวกันนี้ พวกที่อยู่กรุงเทพฯก็ทยอยกันกลับ เพราะพรุ่งนี้ต้องทำงานกันแล้ว ส่วนมังกรก็ขอตัวกลับฟาร์มเช่นกัน เห็นว่าอาทิตย์หน้านัดกันไปที่ฟาร์มโคนมของเฮียมังกร เพราะหนูนิดอยากไปดูลูกวัวตัวเล็กที่คุณอาคุยอวดหลานสาวเอาไว้สิงหราชขับรถมาส่งนิชนันท์ที่บ้านพักก็เป็นเวลาโพล้เพล้แล้ว ทานอาหารเย็นกันอิ่มก็ทยอยกันกลับ นิชนันท์เองก็เช่นกัน“เฮ่อ...กลับกันไปหมดแล้ว” ไม่ได้พูดเปล่า แขนใหญ่คว้าเอวของคุณหมอสาวให้เธอหย่อนก้นลงมานั่งอยู่บนหน้าขาแข็งแรงของเขาเหมือนที่เคยทำแล้วกอดเธอเอาไว้หลวมๆ“ครอบครัวคุณดูอบอุ่นดีจังเลยนะคะ” นิสัยของเขาก็ดูอบอุ่นเช่นกัน อุ่นซะจนบางครั้งฉันแอบร้อนเลย โดยเฉพาะใบหน้าของฉันเวลาเขินจัด“ทำไมล่ะ แล้วครอบครัวของแก้มล่ะ ไม่ได้เป็นแบบนี้เหรอ” ฉันส่ายหน้าให้เป็นคำตอบ“ฉันเคยคุยให้คุณฟังแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าที่บ้านฉันทุกคนทำแต่งาน”“วันหยุดไง ไม่มีวันหยุดเหรอ นี่พวกเขาก็ทำงานกันทุกคนเลยนะ”“เป็นคุณหมออยู่โรงพยาบาลใหญ่ๆ...วันหยุดหายากค่ะ ทุกคนมีวันหยุดก็จริงแต่วันหยุดของแต่ละคนก็ไม่ตรงกันหรอกค่ะ" ไม่เหมือนกับโรงพยาบาลต่างจังหวัด คนน้อยทำงานก็พลอย

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 16 แฟนเก่า

    ตอนที่ 16 แฟนเก่าสามวันต่อมา การดำเนินชีวิตของนิชนันท์ก็ยังคงมีความสุขอย่างต่อเนื่อง เธอกำลังได้พบกับความรักครั้งใหม่ที่ดูเหมือนว่าจะเป็นทั้งความรักและความตื่นเต้น เธอมีความสุขในทุกๆวันที่มีเขาอยู่ข้างกาย เขาคนนี้ทำให้เธอรู้จักกับความรักที่แท้จริง ชีวิตของเธอดูมีสีสันและความสุขมากกว่าแต่ก่อนมาก“แก้ม...” ในขณะที่เธอกำลังจะกลับบ้าน เสียงคุ้นหูก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังในขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูรถ เธอหันหลังไปมองก็พบกับเพชรแฟนเก่าของเธอ เธอลืมเขาไปแล้วด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าวันนี้เขาจะมาหาเธอถึงที่นี่“พี่เพชร มาได้ยังไงคะ” นิชนันท์มองซ้ายมองขวาซึ่งตอนนี้ไม่มีใครเลย พลางนึกถึงคำพูดของคุณสิงห์ที่เคยบอกเอาไว้นานแล้วว่าถ้าพี่เพชรมาหาให้รีบโทรไปบอกเขา“พี่มีเรื่องจะคุยด้วย” เมื่อก่อนเธอไม่เคยนึกกลัวผู้ชายคนนี้แต่ทำไมตอนนี้เธอถึงรู้สึกกลัวก็ไม่รู้ ทั้งสีหน้าและแววตาของเขาที่มองมาที่เธอมันไม่เหมือนเดิมเธอรู้สึกได้“ระหว่างเราไม่มีอะไรต้องคุยกันค่ะ” เธอเลือกที่จะปฏิเสธโดยการตัดเยื่อใย ยังไงคนที่ผิดก็คือเขาไม่ใช่เธอ“มีสิ พี่ยังรักแก้มอยู่นะ พี่ขอเวลาแป๊บเดียว นะแก้มนะพี่ขอร้อง” ดูท่าแล้วเขาจะไม่ยอม

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 17 บริสุทธิ์

    ตอนที่ 17 บริสุทธิ์ ความเร่าร้อนของเธอปลุกความเป็นชายของผมให้ตื่นขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้มันกำลังแข็งขืนพองตัวจนผมรู้สึกอึดอัดไปหมดริมฝีปากบดเบียดแนบแน่น คล้ายกับต้องการปลดปล่อยอารมณ์ แววตาหวานเยิ้มเผลอสบตากัน ซึ่งตัวผมเองก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเธอเลยวงแขนใหญ่กอดรัดเอวคอด ฝ่ามือยกขึ้นลูบไล้แผ่นหลังเนียนนุ่มอย่างแนบแน่น พาเธอเดินเข้าห้องนอนแต่มันก็ไม่ยอมถึงสักที ทั้งๆที่บ้านหลังนี้ก็ไม่ได้กว้างมากนักผมเอื้อมมือไปที่ด้านหลังของเธอปลดตะขอบราเซียออก จนมันหลุดลงไปกองอยู่ที่พื้นได้อย่างง่ายดาย เธอชำเลืองสายตามองมาที่ผมเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะผลักให้ผมนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วเข้ามาประชิดตัวผมอีกครั้งขาทั้งสองข้างของเธอคร่อมอยู่ที่ขาข้างหนึ่งของผม มือเรียวเล็กประคองศีรษะของผมให้กดริมฝีปากลงไปเชยชิมเต้าเต่งตึงอวบอิ่มขนาดกำลังดี“อ้า...” เธอครางเบาๆออกมา เมื่อถูกขย้ำด้วยริมฝีปากและฝ่ามือใหญ่ของผม มืออีกข้างที่ยังว่างลูบไล้ขาเรียวสัมผัสขึ้นมาเรื่อยๆ ถลกกระโปรงทรงเอขึ้นมาอยู่ที่เอวคอดกิ่วของเธอ แล้วจัดการดึงแพนตี้สีหวานของเธอลง ทุกการกระทำมีเธอให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี“ผมอุ้มเข้าห้อง” เธอพยักหน้า

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 18 ขอโทษที่เข้าใจผิด

    ตอนที่ 18 ขอโทษที่เข้าใจผิดช่วงเช้าอากาศด้านนอกเป็นใจแต่เช้า เนื่องจากเมื่อคืนฝนตกหนัก จึงทำให้อากาศภายในห้องนอนเย็นสบายมาก ผมตื่นขึ้นมาก่อนแต่ยังคงนอนมองใบหน้าสวยอยู่อย่างนั้น“ตื่นแล้วเหรอครับ” เธอลืมตาตื่นขึ้นมาพยักหน้า เมื่อผมเห็นว่าเธอตื่นแล้วผมจึงดึงเอาตัวของเธอเข้ามากอดเอาไว้ในอ้อมแขนใหญ่ ซึ่งเธอก็ขยับตัวเข้ามาหาผมเช่นกัน ก่อนหน้านี้ผมไม่อยากขยับเพราะกลัวว่าจะไปรบกวนการนอนของเธอกลัวเธอตื่น ตอนนี้เรานอนกอดกันแนบแน่น“โกรธผมหรือเปล่า” น้ำเสียงแผ่วเบาของเขาเอ่ยถามฉันที่ข้างหู ฉันส่ายหน้าอยู่ในอ้อมกอดของเขาเป็นคำตอบ “ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องเมื่อวาน ผมหมายถึงเรื่องที่ผ่านมา”“เรื่องอะไรคะ”“ขอโทษนะครับ ที่ผมเข้าใจคุณผิดมาตลอด” อ๋อเรื่องนี้นี่เอง...“ไม่โกรธหรอกค่ะ อย่าคิดมากนะคะ” สรุปฉันตกหลุมรักผู้ชายคนนี้เข้าให้แล้ว เหตุการณ์เมื่อวานกว่าจะผ่านมาได้ฉันยอมรับว่าฉันกลัวมากๆ แต่เพราะฉันมีเขาจึงทำให้ความกลัวของฉันลดลง เหลือแค่ต้องต่อสู้กับฤทธิ์ยาที่กินเข้าไปเท่านั้น“ทำไม...คุณไม่บอกผมว่าคุณยังไม่เคย”“ก็คุณไม่เคยถามนี่คะ”“ที่จริงผมควรให้เกียรติคุณมากกว่านี้ ขอโทษจริงๆผมไม่รู้” ถ้าผม

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 19 เกิดเรื่อง

    ตอนที่ 19 เกิดเรื่องในขณะนั่งรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะเล็กๆในบ้าน ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนผมไม่ได้ป้องกันเลยสักครั้งเมื่อกี้ก็ด้วย ซึ่งถุงยางอนามัยมันก็อยู่แค่เอื้อม“แก้ม...เมื่อคืนผมไม่ได้ป้องกัน”“ช่างมันเถอะ” เธอตอบด้วยสีหน้าเฉยๆ“ฮึ! ช่างมัน...หมายความว่ายังไง”“ฉันอยากมีลูก...อายุจะเข้าเลขสามอยู่แล้ว มีลูกน่ารักๆแบบหนูนิดสักคนก็คงดีเหมือนกัน”“คุณมั่นใจในตัวผมแล้วเหรอ”“เปล่าค่ะ ผัวก็ส่วนผัว ลูกก็ส่วนลูกค่ะ ถ้าหากวันหนึ่งคุณเกิดเบื่อฉันขึ้นมา ฉันก็จะได้อยู่กับลูกของฉันค่ะ”“พูดแบบนี้ผมน้อยใจนะ”“ไม่ต้องน้อยใจค่ะ เพราะฉันจะทำให้คุณตกหลุมรักฉันซ้ำๆ จนไปไหนไม่รอดเลยคอยดู” เธอพูดยิ้มๆ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกตื่นเต้นนะ เธอพูดถึงเรื่องอะไรกันแน่ฉันเชื่อว่าความรักมันมีระดับของมัน ระดับแรกมันก็แค่ความหลงรักที่เกิดจากฮอร์โมนที่หลั่งออกมาจากใต้สมอง แต่ถ้าฮอร์โมนตัวนี้หยุดหลั่งหรือหมดไปล่ะฉะนั้นสิ่งสำคัญถ้าเราอยากให้คนที่เรารักอยู่กับเราตลอดไป เราจะต้องให้เขารู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับเรา รู้สึกมีความสุขเมื่ออยู่ด้วยกันผู้ชายเป็นเพศที่ไม่คิดเยอะเท่ากับผู้หญิง ถ้ามันมีความสุข มันไม่ไปไหนหรอก

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 20 พ่อตาไม่ปลื้ม

    ตอนที่ 20 พ่อตาไม่ปลื้มจอดรถแล้วพากันเดินเข้าบ้าน ภายในบ้านเงียบมาก เงียบเหมือนไม่มีคนอยู่เลย"มีคนอยู่หรือเปล่าเนี่ยคุณ" นึกถึงบ้านตัวเอง เสียงนี้ให้ลั่นไปหมด"มีค่ะ" นิชนันท์เดินนำไปที่ห้องนั่งเล่น ก็เห็นว่าคุณพ่อคุณแม่ของเธอเหมือนจะกำลังรอเธออยู่"มาแล้วเหรอ...ไอ้!" คุณปิติภัทรเงยหน้าขึ้นมาคิดว่าจะได้เห็นหน้าลูกสาวสุดที่รักคนเดียว แต่พอเห็นอีกคนเดินตามเข้ามาด้วยสีหน้าคุณพ่อก็เปลี่ยนไปทันที"คุณหมอคะ..." คุณนรีรัตน์เอ่ยปรามสามีของท่าน ที่ดูเหมือนว่าจะแสดงออกทางสีหน้าเกินพอดีไปหน่อย"คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ นี่คุณสิงห์สามีของแก้มเองค่ะ""สวัสดีครับ""สวัสดีลูก นั่งลงก่อนสิ" เป็นเสียงคุณแม่ที่เอ่ยต้อนรับและยกมือขึ้นรับไหว้แต่กับพ่อตาท่านมองมาเฉยๆด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่"ไปนั่งสิคะ" นิชนันท์บอกคนข้างๆโดยใช้มือดันตัวหน่อยๆ สิงหราชรู้สึกร้อนๆหนาวๆเหงื่อเริ่มแตกที่ขมับเล็กน้อย ทั้งๆที่ภายในบ้านก็เปิดเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ"ใครใช้ให้นั่ง!" ดูเหมือนว่าคุณพ่อตาจะไม่ค่อยชอบขี้หน้า"คุณแม่ยายไงครับ เมื่อกี้ผมได้ยิน" ถ้าคิดจะหาเรื่องกันพ่อตาก็พ่อตาเถอะ!"คุณพ่อคะ เรื่องทั้งหมดแก้มอ

บทล่าสุด

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 30 สมาชิกใหม่ (จบ)

    ตอนที่ 30 สมาชิกใหม่ (จบ)@โรงพยาบาลห้องพักพิเศษที่ดีที่สุดของทางโรงพยาบาล ถูกคุณปิติภัทรจัดเตรียมไว้ให้ลูกสาวนอนพักหลังคลอด ห้องขนาดใหญ่ตอนนี้อัดแน่นไปด้วยญาติพี่น้องของทางฝั่งสิงหราชที่มาดูหน้าหลานชายคนแรกของตระกูล"โอ้โห...หน้าเหมือนตาอย่างกับแกะแน่ะ" มาถึงชะโงกดูหน้าหลานชาย พูดเข้าข้างตัวเองซะงั้น นี่ขนาดอยากได้หลานสาวนะ"เหมือนตาตรงไหน เหมือนผมต่างหากครับ""ปากเหมือนข้า!" รอดูตอนโตเดี๋ยวก็รู้! สิงหราชคิดในใจแล้วอมยิ้มกริ่มแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ"ลีโอ...ตามีของขวัญมารับขวัญหลานด้วยนะ" สร้อยข้อมือทองคำถูกแกะออกจากถุงกำมะหยี่สีแดง เทใส่มือแล้วจัดการสวมใส่ให้ที่ข้อมือเล็กๆของลีโอ พร้อมกับคำอวยพรสารพัดที่แกจะพูด"ของยายก็มีนะครับ..." ของคุณยายเป็นกำไลข้อเท้าถูกวางไว้ให้ข้างๆ ตอนนี้ยังใส่ไม่ได้รอให้โตอีกหน่อย วัสดุทำจากทองคำเช่นกัน"สวยจังเลยค่ะ" หนูนิดชะโงกมองดูของขวัญของน้อง เอ่ยขึ้นตามประสาเด็กที่เห็นอะไรก็มักจะพูดออกไปแบบนั้น"หนูนิดชอบเหรอคะ" คุณนรีรัตน์หันมาคุยกับหนูนิดสองคน"คุณยายใส่ต่างหูด้วยเหรอคะ" หนูนิดไม่ได้ตอบคำถาม แกหันมาเห็นต่างหูของคุณยายพอดีจึงถามขึ้น สีเหมือนของขวัญของ

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 29 ครอบครัวสุขสันต์

    ตอนที่ 29 ครอบครัวสุขสันต์ตกกลางดึกในขณะที่สิงหราชกำลังนอนหลับสบายอยู่นั้น แต่นิชนันท์กลับนอนพลิกไปพลิกมา นอนยังไงก็ไม่ยอมหลับเนื่องจากเธอหิว"คุณสิงห์คะ" ชั่งใจอยู่นานว่าจะเรียกดีหรือไม่เรียกดี แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเรียก"อื้อ..." ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่รู้ตัว เธอจึงลองเรียกใหม่อีกครั้ง"คุณสิงห์..." ครั้งนี้เธอเรียกเสียงดังขึ้นมาอีกหน่อย"ครับ" คนตัวโตรู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียงคนข้างๆเรียก"แก้มนอนไม่หลับค่ะ""เป็นอะไร อยากเหรอ..." นิสัย! ดูถามเข้าสิ ขนาดเธอท้องแล้วก็ยังไม่เคยเว้น"ไม่ใช่!" ส่งเสียงดุๆกลับไป หิวจนนอนไม่หลับจะมีอารมณ์แบบนั้นได้ยังไง"อ้าว...แล้วคุณเป็นอะไร" ลุกขึ้นมานั่งด้วยท่าทางงัวเงีย เสื้อไม่ยอมใส่ ชอบบ่นว่าร้อนทั้งๆที่นอนเปิดแอร์เย็นฉ่ำ"แก้มหิวค่ะ" จะลงไปเองคนเดียวก็ไม่รู้จะไปทำอะไรกินเพราะตัวเองทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง"หิวเหรอ ไม่มีอะไรกินแล้ว ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย" นี่ขนาดท้องอ่อนๆยังหิวขนาดนี้ ถ้าท้องแก่จะหิวขนาดไหน"มาม่าก็ได้ค่ะ พาไปกินหน่อย" ช่วงเวลานี้ขอให้ท้องอิ่มเป็นใช้ได้"มาม่าไม่ดีต่อสุขภาพ""ไข่เจียวก็ได้ คุณทำเป็นมั้ยคะ""ไข่เจียวท

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 28 งานแต่ง

    ตอนที่ 28 งานแต่งบรรยากาศภายในงานแต่งของคุณหมอนิชนันท์กับสิงหราชเจ้าของรีสอร์ต ถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งกลางใจเมืองกรุงเทพฯ แขกเหรื่อต่างทยอยกันเข้ามาภายในงาน ทุกคนแต่งตัวสวย ทันใดนั้นเสียงคุ้นหูที่ไม่ได้ยินมานานก็ดังขึ้นอยู่ใกล้ๆ"แก้ม..." ชมพู่ถือการ์ดเชิญเดินเคียงคู่มากับหมอเพชรเข้ามาในงานแต่ง"อ้าว...ชมพู่ พี่เพชร" น้ำเสียงดีใจเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่เห็นเพื่อนสนิทเดินเข้ามาในงานกับผู้ชายที่บัดนี้ นิชนันท์นับถือเขาเป็นเพียงแค่พี่ชายเท่านั้น"พี่มาแสดงความยินดีกับแก้ม แล้วก็ตั้งใจมาขอโทษแก้มด้วยนะ เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดพี่ขอโทษนะครับ" นิชนันท์ยิ้มรับคำขอโทษ เธอไม่ได้โกรธแล้ว ขอบคุณมิตรภาพที่ยังคงหลงเหลืออยู่ อย่างน้อยวันวานทั้งสองคนตรงหน้าก็เคยเป็นคนสำคัญในชีวิตเธอ"ไม่เป็นไรค่ะ แก้มหายโกรธนานแล้ว เชิญด้านในตามสบายเลยนะคะ ตามสบายนะชมพู่""แก้ม...ฉันดีใจกับแกด้วยนะ""อือ แต่งเมื่อไหร่บอกเลยนะ ฉันจะพาเจ้าบ่าวของฉันไปเป็นแขกในงานของแกบ้าง""เรื่องนี้ยังไม่รู้เลย แล้วแต่ผู้ใหญ่ ตอนนี้ยัยหนูกำลังอ้อนเลย" ลูกก็ต้องเลี้ยง งานแต่งเพื่อนก็ต้องมา งานคนอื่นไม่ไปไม่เป็นไร แ

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 27 กลับตัวกลับใจ

    ตอนที่ 27 กลับตัวกลับใจ@หมอเพชร วันนี้เป็นวันที่ผมพ้นโทษออกจากเรือนจำ ระยะเวลาหกเดือนที่ผมอยู่ในนั้น มันทำให้ผมเรียนรู้และคิดอะไรได้หลายอย่างผมก้าวขาออกมาจากเรือนจำ พบคุณพ่อกับคุณแม่มารอรับผมอยู่ที่หน้าเรือนจำ"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ท่านทั้งสองแล้วเดินเข้าไปหาพวกท่าน"กลับบ้านเรากันนะลูก" ผมขึ้นมานั่งบนรถ คุณพ่อทำหน้าที่ขับรถออกไป"ชมพู่คลอดหรือยังครับ" ตลอดเวลาที่ผมอยู่ในคุก ผมคิดถึงแต่ผู้หญิงคนที่อุ้มท้องลูกของผมอยู่ตลอดเวลา ผมทำผิดต่อเธอ ความคิดถึงที่ผมมีให้เธอทำให้ผมรู้ใจตัวเองมากขึ้น ผมคิดว่าผมรักเธอ ผมตั้งใจเอาไว้ว่าหลังจากที่ผมออกจากเรือนจำแล้ว ผมจะพยายามง้อขอเธอคืนดีส่วนแก้มวันนั้นผมยังไม่ทันได้ขอโทษเธอ ถ้าหากวันหนึ่งผมได้เจอเธออีกครั้ง ผมจะขอโทษเธอด้วยตัวของผมเอง ป่านนี้เธอคงมีครอบครัวที่อบอุ่นไปแล้ว"ยังลูก...เห็นว่าไม่น่าจะเกินอาทิตย์นี้""เธอจะคลอดแบบไหนครับ คุณแม่รู้หรือเปล่า""เห็นว่าจะคลอดเองนะลูก คงไม่อยากเจ็บแผลนานมั้ง""เพชร...แกจะเอายังไงต่อ" คุณพ่อถามขึ้นมาบ้าง"ผมจะกลับไปทำงานเหมือนเดิมครับ" โชคดีที่ไม่โดนยึดใบประกอบวิชาชีพ ช่วงที่ผมอยู่ในเรือนจำ ผมได้ทำหน้าท

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 26 ทาบทามสู่ขอ

    ตอนที่ 26 ทาบทามสู่ขอ"คุณพ่อตา คุณแม่เชิญครับ" เดินตามกันมาถึงบ้าน ผมเอ่ยเชิญทั้งสองท่านเข้าบ้านด้วยท่าทางให้เกียรติ"แก้ม...คุณนั่งคุยกับคุณพ่อคุณแม่ไปก่อนนะ เดี๋ยวผมไปตามคุณแม่แป๊บนึง ท่านน่าจะอยู่ข้างบน""ค่ะ""ว่าน...หาน้ำไปรับแขกให้เฮียด้วย""ค่ะ" หันไปบอกแม่บ้านเสร็จก็เดินผ่านขึ้นชั้นบนไป"คุณแม่ครับ คุณแม่..." เดินขึ้นมาถึงชั้นบนได้ก็ร้องเรียกหาคุณแม่เสียงดังมาแต่ไกล"อะไรตาสิงห์...แม่อยู่นี่""คุณพ่อกับคุณแม่แก้มมาครับ คุณแม่ช่วยไปต้อนรับหน่อยสิครับ ถ้ามีจังหวะก็สู่ขอแก้มให้ผมเลยนะ" พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เมื่อก่อนไม่เคยนึกอยากมีเมียแต่ตอนนี้อยากมีเร็วๆ"จะดีเหรอ เราต้องให้เกียรติฝ่ายหญิงไปคุยกันที่บ้านเขาหรือเปล่า""ปีหน้าอีกปีก็คงไม่ได้คุยหรอกครับ พวกท่านไม่เคยมีวันว่าง วันนี้แหละ นะแม่นะ!" พวกท่านสองคนมักจะมีวันว่างไม่ตรงกัน อีกคนว่างอีกคนไม่ว่าง"เออๆ ดูก่อนนะ""คุณแม่...นะครับ" ผมอ้อนคุณแม่เต็มที่ยังไงก็ต้องพูดวันนี้แหละ แม่ยายผมใจดีท่านคงไม่ว่าอะไรหรอก"แม่เป็นผู้ใหญ่ ถ้าเกิดถูกถอนหงอกใครจะรับผิดชอบ""ผมรับผิดชอบเองครับ...นะแม่นะ""อือ...""รักคุณแม่ที่สุดเลยครับ""ที่อย

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 25 พ่อตาแอบมาเซอร์ไพรส์

    ตอนที่ 25 พ่อตาแอบมาเซอร์ไพรส์หนึ่งอาทิตย์ต่อมา... วันนี้เป็นวันที่คุณปิติภัทรกับคุณนรีรัตน์เดินทางมาเยี่ยมบ้านลูกเขยที่ต่างจังหวัด รถเบนซ์สีดำเลี้ยวเข้ามาจอดเมื่อพบป้ายขนาดใหญ่มีข้อความว่า...สิงหราชรีสอร์ต“ที่นี่เหรอคะคุณ…” คุณนรีรัตน์เปิดประตูรถลงมาแล้วมองไปรอบๆ“คงใช่มั้ง รีสอร์ตของลูกเขยคุณก็ใหญ่อยู่นะเนี่ย” คุณปิติแอบชมเมื่อกวาดสายตามองออกไป ดูเป็นธรรมชาติร่มรื่นดี“ลูกเขยฉันคนเดียวที่ไหนกัน”“ผมไม่ชอบขี้หน้ามัน ได้ลูกสาวเราไปทำเมียยิ้มหน้าบานไม่ยอมหุบ” พูดพลางถอยหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นี่ถ้ายังไม่ได้กันคงไม่ยอมให้ลูกสาวมามีสามีอยู่ต่างจังหวัดแบบนี้แน่“สวัสดีค่ะ มาพักผ่อนกันใช่มั้ยคะ มาเช้าเย็นกลับหรือต้องการห้องพักค้างคืนด้วยคะ” เนตรรีบมาทำหน้าที่ของเธอ โดยที่ไม่รู้เลยว่าสองท่านนี้เป็นใคร ท่าทางเป็นผู้ดีมีเงินขับรถแพงจึงรีบเดินเข้ามาทักทายและให้บริการ ซึ่งก่อนมาท่านทั้งสองก็ไม่ได้บอกลูกสาวล่วงหน้าด้วย กะว่าจะมาเซอร์ไพรส์“แค่อยากมาทานอาหารแล้วก็นั่งชมวิวที่นี่ค่ะ” พวกท่านทั้งสองออกจากกรุงเทพฯกันมาแต่เช้า กะว่ามาเช้ากลับเย็น“อ๋อได้เลยค่ะ ทางเรายินดีบริการค่ะ เชิญทางด้านนี้เลยนะ

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 24 คิดจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด

    ตอนที่ 24 คิดจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด เมื่อเฮียธรณ์ลุกออกจากวงไปแล้ว ความสนุกก็จบลง ทุกคนแยกย้ายกลับห้องใครห้องมัน สิงหราชกับนิชนันท์ก็เช่นกัน"คุณสิงห์ แก้มอยากรู้จริงๆนะ" อยู่ๆเธอก็ถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย"เรื่องอะไรครับ""ก็เรื่องถุงยางไงคะ กล่องใหญ่ขนาดนั้น ทำไมคุณถึงไม่เอาไปเก็บไว้ที่บ้านคุณคะ แล้วบ้านหลังที่ฉันเช่า คุณก็เป็นคนบอกเองว่าไม่เคยให้ใครเช่ามาก่อน ตกลงคุณเอาบ้านหลังนั้นไว้ทำอะไรกันแน่ แถมยังห่างออกไปจากบ้านพักหลังอื่นอีก""แก้มครับ คุณเคยได้ยินประโยคที่ว่า...ความจริงเป็นสิ่งน่ากลัวมั้ย เรื่องมันผ่านไปแล้วคุณก็อย่าไปรู้มันเลย""ทำไมคะ ก็แก้มอยากรู้นี่""เดี๋ยวก็ไม่สบายใจเอาเปล่าๆ""บอกมาเถอะค่ะ ตกลงบ้านหลังนั้นเป็นแบบที่แก้มคิดใช่มั้ยคะ" ฉันค่อนข้างมั่นใจแต่ก็ไม่อยากคิดไปเอง"คุณคิดอะไรผมจะไปรู้ได้ยังไง นอนดีกว่า..." ผมพลิกนอนตะแคงหันหลังให้"จะบอกหรือไม่บอกคะ ไหนบอกว่ามีอะไรก็ให้ถามคุณไง" ฉันจับเขานอนหงายแล้วขึ้นไปนอนทับอยู่บนตัวเขามองไปที่ใบหน้าหล่อๆยังไงวันนี้ฉันก็ต้องรู้ให้ได้ เมื่อก่อนไม่กล้าถามแต่ตอนนี้กล้าแล้ว"ผมยอมบอกให้ก็ได้แต่คุณห้ามโกรธนะ" ผมยกแขนขึ้น

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 23 สงสัย

    ตอนที่ 23 สงสัย สองหนุ่มพี่น้องกลับมาพร้อมกับของกินเต็มไม้เต็มมือ ช่วยกันหอบหิ้วลงมาจากรถ“ที่หายกันไปนี่คือ...” ขวดที่กระทบกันดังโคร๊งเคร๊งทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าพวกเขาเตรียมจะตั้งวงดื่มเหล้ากันอีกแล้ว“ครับ” เสียงคุณสิงห์รับคำพร้อมกับหันมายิ้มให้“มาๆคุณหมอนั่งๆ” กับแกล้มถูกพี่บัวลอยขนเข้าไปในห้องครัวแล้วจัดใส่ถ้วยใส่จานให้ ตั้งวางที่พื้นกระเบื้องสะอาดที่หน้าบ้าน มีลำโพงเปิดเพลงเบาๆ ไม่ถึงกับรบกวนบ้านข้างๆ“กินแต่กับแกล้มได้มั้ยคะ”“ได้ครับ ผมซื้อมาฝากเพียบเลย อยากกินอะไรตามสบายเลยครับ” ทั้งสองหนุ่มนั่งลงที่พื้นเตรียมรินแอลกอฮอล์ใส่แก้ว หนูนิดนั่งลงอยู่บนตักของน้ำหวาน ซึ่งตอนนี้บรรยากาศด้านนอกบ้านมืดแล้ว ส่วนหน้าบ้านที่นั่งกันอยู่ก็ได้แสงไฟจากหลอดนีออนคอยช่วยในขณะที่พูดคุยกันอยู่รถยนต์ของเฮียธรณ์ก็ขับเข้ามาจอด“ขาดกันไม่ได้เลยเนอะ” น้ำหวานบ่นเบาๆ เมื่อเห็นรถเพื่อนสุดที่รักของสามีขับเข้ามาจอด“ใครคะ” ฉันหันไปถามน้ำหวาน“เฮียธรณ์ไงคะ คุณหมอเคยเจอแล้วนี่”“อ๋อค่ะ เพื่อนเฮียช้าง” ฉันพยักหน้า แล้วเขาคนนั้นก็เดินลงมาจากรถ“สวัสดีครับน้ำหวาน สวัสดีครับคุณหมอ” เฮียธรณ์เอ่ยทักทายเราสองคนพร้

  • หวานใจนายสิงหราช   ตอนที่ 22 ครอบครัวใหญ่

    ตอนที่ 22 ครอบครัวใหญ่หลังจากพูดคุยธุระกันเสร็จ คุณตำรวจก็นำตัวหมอเพชรไปโรงพัก ทั้งหมดเตรียมตัวแยกย้าย"ตามเป็นปลิงเลยนะเอ็ง" คุณปิติภัทรหันมาแขวะว่าที่ลูกเขย แต่เจ้าตัวกลับไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านเลยสักนิด"เมียผมไปไหนผมก็ไปด้วยอยู่แล้วครับคุณพ่อตา" บ้านเงียบอย่างกับป่าช้าแบบนั้นใครจะไปกล้าอยู่"คุณพ่อคุณแม่ แก้มไปก่อนนะคะ""เฮ้ย...เพิ่งจะมา จะรีบกลับแล้วเหรอลูก""คุณพ่อขา...คุณสิงห์เขาจะไปหาคุณแม่เขาค่ะ พรุ่งนี้แก้มก็ต้องทำงานแล้วด้วย" เดินเข้าไปกอดแขนคุณพ่อด้วยท่าทางออดอ้อนอย่างที่เธอชอบทำเป็นประจำ"วันหยุดขับรถกลับมาหาพ่อบ้างนะลูก""คุณพ่อมีวันหยุดด้วยเหรอคะ""ก็ถ้าลูกกลับบ้านพ่อหยุดให้ก็ได้""เอาอย่างนี้มั้ยครับ คุณพ่อตาสนใจจะไปเยี่ยมชมบรรยากาศรีสอร์ตกับสวนผลไม้บ้านผมมั้ยครับ ถ้าสนใจก็เชิญได้เลยนะครับ เชิญคุณแม่ด้วยนะครับ" นครนายกไม่ได้ไกลจากกรุงเทพฯมากนัก ขับรถแป๊บเดียวก็ถึง"ขอคิดดูก่อนแล้วกัน จะไปไหนก็ไปเล๊ย..." คุณพ่อทำท่างอนลูกสาว"คุณพ่อ...แก้มจะมาเยี่ยมคุณพ่อกับคุณแม่บ่อยๆนะคะ""ไปเถอะลูกเสียเวลา ปล่อยคุณพ่อเขาเถอะ" คุณแม่รีบพูดช่วยเปิดทางให้เพราะตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ไหนรถบน

DMCA.com Protection Status