เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 11 จูบเด็กน้อย
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-27 14:14:45บทที่เกี่ยวข้อง
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 12 มารผจญ
ตอนที่ 12 มารผจญ"ปริ๊น! ปริ๊น! คุณหมอ...เสร็จหรือยังครับ" เสียงบีบแตรรถดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงสิงหราชเจ้าเก่า ตะโกนเรียกฉันให้ไปทานข้าวเย็นที่บ้านของเขาวันนี้เป็นวันหยุดของฉันเมื่อช่วงสายๆ เขาพาฉันไปเที่ยวในสวนมา พาไปดูดอกทุเรียน พาไปเก็บฝรั่ง พาไปดูว่าชาวสวนเขาทำอะไรกันบ้าง และพาไปกินข้าวกล่อง แถมที่นั่งกินยังหรูหราอย่าบอกใคร ที่นั่งก็คือโคนต้นไม้ใหญ่ ถึงจะร้อนไปหน่อยแต่ก็รู้สึกสบายใจดี"รีบเหรอคะ" ฉันถามเขายิ้มๆเปิดประตูรถแล้วขึ้นมานั่ง"เปล่าครับ แค่อยากเห็นหน้าคุณเร็วๆ" ฉันย่นจมูกใส่เขา ผู้ชายอะไรเต๊าะได้ทุกสถานการณ์เลย ส่วนฉันก็บ้าจี้ชอบที่เขาพูดซะงั้น"เลิกพูดจาแบบนี้กับฉันสักทีเถอะค่ะ" ไม่ใช่ไม่ชอบนะคะ แต่กลัวหัวใจตัวเองมากกว่า"นี่ผมก็จีบคุณมาตั้งนานแล้วนะ คุณชอบผมบ้างหรือยังครับ""ถ้าไม่ชอบแล้วจะยอมนั่งคุยกับคุณทุกวันเหรอคะ" ฉันตอบยิ้มๆ"ถ้าอย่างนั้น เราเป็นแฟนกันนะ" ได้คืบจะเอาศอก!"เป็นอะไรก็ได้แต่คุณห้ามล่วงเกินฉัน""จับมือ...""จับมือได้ค่ะ" ข้อนี้ฉันอนุญาต"หอม""ไม่ได้ค่ะ""กอด""ไม่ได้ค่ะ!""แล้วจูบล่ะ""อันนี้ยิ่งไม่ได้ใหญ่""แต่ทั้งหมดที่ผมพูดมา...ผมทำมาหมดแล้วนะ" เ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 13 รู้ทัน
ตอนที่ 13 รู้ทันเมื่อเข้ามาถึงด้านในบ้านผมจึงปล่อยหนูนิดลงจากแขน แกรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนหาตุ๊กตาตัวนั้นทันที"แก้มเดี๋ยวก่อน..." เธอกำลังจะเดินตามหนูนิดเข้าไปด้านใน แต่ผมดึงแขนของเธอเอาไว้ซะก่อน เนื่องจากว่าผมกับเธอยังคุยเรื่องนั้นกันไม่จบ"คะ" เธอหันมามองทำหน้าไม่เข้าใจ"เรื่องที่เราคุยกันค้างไว้ คุณอยากรู้อะไรถามมาได้เลย ผมเต็มใจบอกคุณทุกเรื่อง" ผมพูดจบเธอก็ยกแขนขึ้นกอดอกแล้วมองมาที่ใบหน้าของผม...เดี๋ยวนะ ทำไมมองแบบนี้!"คุณเป็นผู้ชายแบบไหน คุณผ่านผู้หญิงมากี่คน เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นแก้เหงาหรือเปล่า" เธอยิงคำถามใส่ผมด้วยสีหน้าจริงจัง จนผมนึกกลัวใจของเธอ"ผมเคยบอกคุณแล้วว่าผมเคยมีแฟน แฟนผมเสียชีวิตไปเมื่อสิบปีก่อน จากนั้นมาผมก็ไม่เคยมีแฟนอีกเลย และไม่คิดที่จะมีด้วยเพราะผมรู้สึกว่าผมไม่สามารถดูแลชีวิตใครได้ จนกระทั่งได้มาเจอคุณ ผมอยากดูแลคุณ ถุงยางที่คุณเห็นผมจะไม่ขอแก้ตัวอะไรทั้งนั้น ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาที่มีความต้องการเรื่องแบบนั้น ผมซื้อกินไม่เคยคิดที่จะผูกมัดกับใคร ยกเว้นคุณนะแก้ม..." ผมพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ทุกคำพูดของผมเป็นความจริง ส่วนเธอจะคิดหรือรู้สึกยังไงก็สุดแล้วแต่เ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 14 เช้าถึงเย็นถึง
ตอนที่ 14 เช้าถึงเย็นถึงช่วงเช้านิชนันท์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอยังคงนอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนเตียงนุ่มๆอยู่อย่างนั้น เนื่องจากวันนี้ยังคงเป็นวันหยุดของเธออีกหนึ่งวัน"ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้นแต่เช้า เธอจึงลุกออกจากที่นอนแล้วเดินมาเปิดประตู ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นใครเพราะจำเสียงรถได้"มาแต่เช้าเลยนะคะ""คุณอาแก้มสวัสดีค่ะ""อ้าวหนูนิดก็มาด้วยเหรอคะนี่...สวัสดีค่ะ ตื่นเช้าจังเลยนะคะ""คุณแม่ให้ผมมารับคุณไปกินข้าวเช้าครับ""ถ้าฉันปฏิเสธจะเสียมารยาทหรือเปล่าคะ""คุณอาไปนะคะ ทานกันหลายๆคนอร่อยดี" หนูนิดรีบช่วยคุณอาสิงห์พูดอีกแรง"ฉันเพิ่งตื่น ยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ"“นิดขออนุญาตเล่นตุ๊กตารอได้มั้ยคะ”“ได้ค่ะ” เมื่อผู้ใหญ่อนุญาตหนูนิดก็ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าห้องนอนทันที นิชนันท์หันหลังกำลังจะเดินตามหนูนิดไป แต่! ถูกคนตัวสูงคว้าตัวเอาไปกอดไว้ เขาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง“แก้ม...ผมคิดถึงคุณ” ไม่รู้ว่าเพราะอะไรฉันถึงได้เผลอยิ้มออกมา คำพูดหวานๆหรือสัมผัสของเขา หรืออาจจะเป็นทั้งสองอย่างเลย ทุกครั้งที่เขาถึงเนื้อถึงตัวฉันกลับไม่เคยรู้สึกรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย“คุณนี่ปากหวานจริงๆเลยนะ” เขายังคงก
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 15 เข้าใจผิด
ตอนที่ 15 เข้าใจผิดช่วงเย็นๆของวันเดียวกันนี้ พวกที่อยู่กรุงเทพฯก็ทยอยกันกลับ เพราะพรุ่งนี้ต้องทำงานกันแล้ว ส่วนมังกรก็ขอตัวกลับฟาร์มเช่นกัน เห็นว่าอาทิตย์หน้านัดกันไปที่ฟาร์มโคนมของเฮียมังกร เพราะหนูนิดอยากไปดูลูกวัวตัวเล็กที่คุณอาคุยอวดหลานสาวเอาไว้สิงหราชขับรถมาส่งนิชนันท์ที่บ้านพักก็เป็นเวลาโพล้เพล้แล้ว ทานอาหารเย็นกันอิ่มก็ทยอยกันกลับ นิชนันท์เองก็เช่นกัน“เฮ่อ...กลับกันไปหมดแล้ว” ไม่ได้พูดเปล่า แขนใหญ่คว้าเอวของคุณหมอสาวให้เธอหย่อนก้นลงมานั่งอยู่บนหน้าขาแข็งแรงของเขาเหมือนที่เคยทำแล้วกอดเธอเอาไว้หลวมๆ“ครอบครัวคุณดูอบอุ่นดีจังเลยนะคะ” นิสัยของเขาก็ดูอบอุ่นเช่นกัน อุ่นซะจนบางครั้งฉันแอบร้อนเลย โดยเฉพาะใบหน้าของฉันเวลาเขินจัด“ทำไมล่ะ แล้วครอบครัวของแก้มล่ะ ไม่ได้เป็นแบบนี้เหรอ” ฉันส่ายหน้าให้เป็นคำตอบ“ฉันเคยคุยให้คุณฟังแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าที่บ้านฉันทุกคนทำแต่งาน”“วันหยุดไง ไม่มีวันหยุดเหรอ นี่พวกเขาก็ทำงานกันทุกคนเลยนะ”“เป็นคุณหมออยู่โรงพยาบาลใหญ่ๆ...วันหยุดหายากค่ะ ทุกคนมีวันหยุดก็จริงแต่วันหยุดของแต่ละคนก็ไม่ตรงกันหรอกค่ะ" ไม่เหมือนกับโรงพยาบาลต่างจังหวัด คนน้อยทำงานก็พลอย
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 16 แฟนเก่า
ตอนที่ 16 แฟนเก่าสามวันต่อมา การดำเนินชีวิตของนิชนันท์ก็ยังคงมีความสุขอย่างต่อเนื่อง เธอกำลังได้พบกับความรักครั้งใหม่ที่ดูเหมือนว่าจะเป็นทั้งความรักและความตื่นเต้น เธอมีความสุขในทุกๆวันที่มีเขาอยู่ข้างกาย เขาคนนี้ทำให้เธอรู้จักกับความรักที่แท้จริง ชีวิตของเธอดูมีสีสันและความสุขมากกว่าแต่ก่อนมาก“แก้ม...” ในขณะที่เธอกำลังจะกลับบ้าน เสียงคุ้นหูก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังในขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูรถ เธอหันหลังไปมองก็พบกับเพชรแฟนเก่าของเธอ เธอลืมเขาไปแล้วด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าวันนี้เขาจะมาหาเธอถึงที่นี่“พี่เพชร มาได้ยังไงคะ” นิชนันท์มองซ้ายมองขวาซึ่งตอนนี้ไม่มีใครเลย พลางนึกถึงคำพูดของคุณสิงห์ที่เคยบอกเอาไว้นานแล้วว่าถ้าพี่เพชรมาหาให้รีบโทรไปบอกเขา“พี่มีเรื่องจะคุยด้วย” เมื่อก่อนเธอไม่เคยนึกกลัวผู้ชายคนนี้แต่ทำไมตอนนี้เธอถึงรู้สึกกลัวก็ไม่รู้ ทั้งสีหน้าและแววตาของเขาที่มองมาที่เธอมันไม่เหมือนเดิมเธอรู้สึกได้“ระหว่างเราไม่มีอะไรต้องคุยกันค่ะ” เธอเลือกที่จะปฏิเสธโดยการตัดเยื่อใย ยังไงคนที่ผิดก็คือเขาไม่ใช่เธอ“มีสิ พี่ยังรักแก้มอยู่นะ พี่ขอเวลาแป๊บเดียว นะแก้มนะพี่ขอร้อง” ดูท่าแล้วเขาจะไม่ยอม
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 17 บริสุทธิ์
ตอนที่ 17 บริสุทธิ์ ความเร่าร้อนของเธอปลุกความเป็นชายของผมให้ตื่นขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้มันกำลังแข็งขืนพองตัวจนผมรู้สึกอึดอัดไปหมดริมฝีปากบดเบียดแนบแน่น คล้ายกับต้องการปลดปล่อยอารมณ์ แววตาหวานเยิ้มเผลอสบตากัน ซึ่งตัวผมเองก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเธอเลยวงแขนใหญ่กอดรัดเอวคอด ฝ่ามือยกขึ้นลูบไล้แผ่นหลังเนียนนุ่มอย่างแนบแน่น พาเธอเดินเข้าห้องนอนแต่มันก็ไม่ยอมถึงสักที ทั้งๆที่บ้านหลังนี้ก็ไม่ได้กว้างมากนักผมเอื้อมมือไปที่ด้านหลังของเธอปลดตะขอบราเซียออก จนมันหลุดลงไปกองอยู่ที่พื้นได้อย่างง่ายดาย เธอชำเลืองสายตามองมาที่ผมเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะผลักให้ผมนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วเข้ามาประชิดตัวผมอีกครั้งขาทั้งสองข้างของเธอคร่อมอยู่ที่ขาข้างหนึ่งของผม มือเรียวเล็กประคองศีรษะของผมให้กดริมฝีปากลงไปเชยชิมเต้าเต่งตึงอวบอิ่มขนาดกำลังดี“อ้า...” เธอครางเบาๆออกมา เมื่อถูกขย้ำด้วยริมฝีปากและฝ่ามือใหญ่ของผม มืออีกข้างที่ยังว่างลูบไล้ขาเรียวสัมผัสขึ้นมาเรื่อยๆ ถลกกระโปรงทรงเอขึ้นมาอยู่ที่เอวคอดกิ่วของเธอ แล้วจัดการดึงแพนตี้สีหวานของเธอลง ทุกการกระทำมีเธอให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี“ผมอุ้มเข้าห้อง” เธอพยักหน้า
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 18 ขอโทษที่เข้าใจผิด
ตอนที่ 18 ขอโทษที่เข้าใจผิดช่วงเช้าอากาศด้านนอกเป็นใจแต่เช้า เนื่องจากเมื่อคืนฝนตกหนัก จึงทำให้อากาศภายในห้องนอนเย็นสบายมาก ผมตื่นขึ้นมาก่อนแต่ยังคงนอนมองใบหน้าสวยอยู่อย่างนั้น“ตื่นแล้วเหรอครับ” เธอลืมตาตื่นขึ้นมาพยักหน้า เมื่อผมเห็นว่าเธอตื่นแล้วผมจึงดึงเอาตัวของเธอเข้ามากอดเอาไว้ในอ้อมแขนใหญ่ ซึ่งเธอก็ขยับตัวเข้ามาหาผมเช่นกัน ก่อนหน้านี้ผมไม่อยากขยับเพราะกลัวว่าจะไปรบกวนการนอนของเธอกลัวเธอตื่น ตอนนี้เรานอนกอดกันแนบแน่น“โกรธผมหรือเปล่า” น้ำเสียงแผ่วเบาของเขาเอ่ยถามฉันที่ข้างหู ฉันส่ายหน้าอยู่ในอ้อมกอดของเขาเป็นคำตอบ “ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องเมื่อวาน ผมหมายถึงเรื่องที่ผ่านมา”“เรื่องอะไรคะ”“ขอโทษนะครับ ที่ผมเข้าใจคุณผิดมาตลอด” อ๋อเรื่องนี้นี่เอง...“ไม่โกรธหรอกค่ะ อย่าคิดมากนะคะ” สรุปฉันตกหลุมรักผู้ชายคนนี้เข้าให้แล้ว เหตุการณ์เมื่อวานกว่าจะผ่านมาได้ฉันยอมรับว่าฉันกลัวมากๆ แต่เพราะฉันมีเขาจึงทำให้ความกลัวของฉันลดลง เหลือแค่ต้องต่อสู้กับฤทธิ์ยาที่กินเข้าไปเท่านั้น“ทำไม...คุณไม่บอกผมว่าคุณยังไม่เคย”“ก็คุณไม่เคยถามนี่คะ”“ที่จริงผมควรให้เกียรติคุณมากกว่านี้ ขอโทษจริงๆผมไม่รู้” ถ้าผม
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 19 เกิดเรื่อง
ตอนที่ 19 เกิดเรื่องในขณะนั่งรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะเล็กๆในบ้าน ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนผมไม่ได้ป้องกันเลยสักครั้งเมื่อกี้ก็ด้วย ซึ่งถุงยางอนามัยมันก็อยู่แค่เอื้อม“แก้ม...เมื่อคืนผมไม่ได้ป้องกัน”“ช่างมันเถอะ” เธอตอบด้วยสีหน้าเฉยๆ“ฮึ! ช่างมัน...หมายความว่ายังไง”“ฉันอยากมีลูก...อายุจะเข้าเลขสามอยู่แล้ว มีลูกน่ารักๆแบบหนูนิดสักคนก็คงดีเหมือนกัน”“คุณมั่นใจในตัวผมแล้วเหรอ”“เปล่าค่ะ ผัวก็ส่วนผัว ลูกก็ส่วนลูกค่ะ ถ้าหากวันหนึ่งคุณเกิดเบื่อฉันขึ้นมา ฉันก็จะได้อยู่กับลูกของฉันค่ะ”“พูดแบบนี้ผมน้อยใจนะ”“ไม่ต้องน้อยใจค่ะ เพราะฉันจะทำให้คุณตกหลุมรักฉันซ้ำๆ จนไปไหนไม่รอดเลยคอยดู” เธอพูดยิ้มๆ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกตื่นเต้นนะ เธอพูดถึงเรื่องอะไรกันแน่ฉันเชื่อว่าความรักมันมีระดับของมัน ระดับแรกมันก็แค่ความหลงรักที่เกิดจากฮอร์โมนที่หลั่งออกมาจากใต้สมอง แต่ถ้าฮอร์โมนตัวนี้หยุดหลั่งหรือหมดไปล่ะฉะนั้นสิ่งสำคัญถ้าเราอยากให้คนที่เรารักอยู่กับเราตลอดไป เราจะต้องให้เขารู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับเรา รู้สึกมีความสุขเมื่ออยู่ด้วยกันผู้ชายเป็นเพศที่ไม่คิดเยอะเท่ากับผู้หญิง ถ้ามันมีความสุข มันไม่ไปไหนหรอก
บทล่าสุด
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 30 สมาชิกใหม่ (จบ)
ตอนที่ 30 สมาชิกใหม่ (จบ)@โรงพยาบาลห้องพักพิเศษที่ดีที่สุดของทางโรงพยาบาล ถูกคุณปิติภัทรจัดเตรียมไว้ให้ลูกสาวนอนพักหลังคลอด ห้องขนาดใหญ่ตอนนี้อัดแน่นไปด้วยญาติพี่น้องของทางฝั่งสิงหราชที่มาดูหน้าหลานชายคนแรกของตระกูล"โอ้โห...หน้าเหมือนตาอย่างกับแกะแน่ะ" มาถึงชะโงกดูหน้าหลานชาย พูดเข้าข้างตัวเองซะงั้น นี่ขนาดอยากได้หลานสาวนะ"เหมือนตาตรงไหน เหมือนผมต่างหากครับ""ปากเหมือนข้า!" รอดูตอนโตเดี๋ยวก็รู้! สิงหราชคิดในใจแล้วอมยิ้มกริ่มแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ"ลีโอ...ตามีของขวัญมารับขวัญหลานด้วยนะ" สร้อยข้อมือทองคำถูกแกะออกจากถุงกำมะหยี่สีแดง เทใส่มือแล้วจัดการสวมใส่ให้ที่ข้อมือเล็กๆของลีโอ พร้อมกับคำอวยพรสารพัดที่แกจะพูด"ของยายก็มีนะครับ..." ของคุณยายเป็นกำไลข้อเท้าถูกวางไว้ให้ข้างๆ ตอนนี้ยังใส่ไม่ได้รอให้โตอีกหน่อย วัสดุทำจากทองคำเช่นกัน"สวยจังเลยค่ะ" หนูนิดชะโงกมองดูของขวัญของน้อง เอ่ยขึ้นตามประสาเด็กที่เห็นอะไรก็มักจะพูดออกไปแบบนั้น"หนูนิดชอบเหรอคะ" คุณนรีรัตน์หันมาคุยกับหนูนิดสองคน"คุณยายใส่ต่างหูด้วยเหรอคะ" หนูนิดไม่ได้ตอบคำถาม แกหันมาเห็นต่างหูของคุณยายพอดีจึงถามขึ้น สีเหมือนของขวัญของ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 29 ครอบครัวสุขสันต์
ตอนที่ 29 ครอบครัวสุขสันต์ตกกลางดึกในขณะที่สิงหราชกำลังนอนหลับสบายอยู่นั้น แต่นิชนันท์กลับนอนพลิกไปพลิกมา นอนยังไงก็ไม่ยอมหลับเนื่องจากเธอหิว"คุณสิงห์คะ" ชั่งใจอยู่นานว่าจะเรียกดีหรือไม่เรียกดี แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเรียก"อื้อ..." ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่รู้ตัว เธอจึงลองเรียกใหม่อีกครั้ง"คุณสิงห์..." ครั้งนี้เธอเรียกเสียงดังขึ้นมาอีกหน่อย"ครับ" คนตัวโตรู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียงคนข้างๆเรียก"แก้มนอนไม่หลับค่ะ""เป็นอะไร อยากเหรอ..." นิสัย! ดูถามเข้าสิ ขนาดเธอท้องแล้วก็ยังไม่เคยเว้น"ไม่ใช่!" ส่งเสียงดุๆกลับไป หิวจนนอนไม่หลับจะมีอารมณ์แบบนั้นได้ยังไง"อ้าว...แล้วคุณเป็นอะไร" ลุกขึ้นมานั่งด้วยท่าทางงัวเงีย เสื้อไม่ยอมใส่ ชอบบ่นว่าร้อนทั้งๆที่นอนเปิดแอร์เย็นฉ่ำ"แก้มหิวค่ะ" จะลงไปเองคนเดียวก็ไม่รู้จะไปทำอะไรกินเพราะตัวเองทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง"หิวเหรอ ไม่มีอะไรกินแล้ว ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย" นี่ขนาดท้องอ่อนๆยังหิวขนาดนี้ ถ้าท้องแก่จะหิวขนาดไหน"มาม่าก็ได้ค่ะ พาไปกินหน่อย" ช่วงเวลานี้ขอให้ท้องอิ่มเป็นใช้ได้"มาม่าไม่ดีต่อสุขภาพ""ไข่เจียวก็ได้ คุณทำเป็นมั้ยคะ""ไข่เจียวท
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 28 งานแต่ง
ตอนที่ 28 งานแต่งบรรยากาศภายในงานแต่งของคุณหมอนิชนันท์กับสิงหราชเจ้าของรีสอร์ต ถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งกลางใจเมืองกรุงเทพฯ แขกเหรื่อต่างทยอยกันเข้ามาภายในงาน ทุกคนแต่งตัวสวย ทันใดนั้นเสียงคุ้นหูที่ไม่ได้ยินมานานก็ดังขึ้นอยู่ใกล้ๆ"แก้ม..." ชมพู่ถือการ์ดเชิญเดินเคียงคู่มากับหมอเพชรเข้ามาในงานแต่ง"อ้าว...ชมพู่ พี่เพชร" น้ำเสียงดีใจเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่เห็นเพื่อนสนิทเดินเข้ามาในงานกับผู้ชายที่บัดนี้ นิชนันท์นับถือเขาเป็นเพียงแค่พี่ชายเท่านั้น"พี่มาแสดงความยินดีกับแก้ม แล้วก็ตั้งใจมาขอโทษแก้มด้วยนะ เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดพี่ขอโทษนะครับ" นิชนันท์ยิ้มรับคำขอโทษ เธอไม่ได้โกรธแล้ว ขอบคุณมิตรภาพที่ยังคงหลงเหลืออยู่ อย่างน้อยวันวานทั้งสองคนตรงหน้าก็เคยเป็นคนสำคัญในชีวิตเธอ"ไม่เป็นไรค่ะ แก้มหายโกรธนานแล้ว เชิญด้านในตามสบายเลยนะคะ ตามสบายนะชมพู่""แก้ม...ฉันดีใจกับแกด้วยนะ""อือ แต่งเมื่อไหร่บอกเลยนะ ฉันจะพาเจ้าบ่าวของฉันไปเป็นแขกในงานของแกบ้าง""เรื่องนี้ยังไม่รู้เลย แล้วแต่ผู้ใหญ่ ตอนนี้ยัยหนูกำลังอ้อนเลย" ลูกก็ต้องเลี้ยง งานแต่งเพื่อนก็ต้องมา งานคนอื่นไม่ไปไม่เป็นไร แ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 27 กลับตัวกลับใจ
ตอนที่ 27 กลับตัวกลับใจ@หมอเพชร วันนี้เป็นวันที่ผมพ้นโทษออกจากเรือนจำ ระยะเวลาหกเดือนที่ผมอยู่ในนั้น มันทำให้ผมเรียนรู้และคิดอะไรได้หลายอย่างผมก้าวขาออกมาจากเรือนจำ พบคุณพ่อกับคุณแม่มารอรับผมอยู่ที่หน้าเรือนจำ"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ท่านทั้งสองแล้วเดินเข้าไปหาพวกท่าน"กลับบ้านเรากันนะลูก" ผมขึ้นมานั่งบนรถ คุณพ่อทำหน้าที่ขับรถออกไป"ชมพู่คลอดหรือยังครับ" ตลอดเวลาที่ผมอยู่ในคุก ผมคิดถึงแต่ผู้หญิงคนที่อุ้มท้องลูกของผมอยู่ตลอดเวลา ผมทำผิดต่อเธอ ความคิดถึงที่ผมมีให้เธอทำให้ผมรู้ใจตัวเองมากขึ้น ผมคิดว่าผมรักเธอ ผมตั้งใจเอาไว้ว่าหลังจากที่ผมออกจากเรือนจำแล้ว ผมจะพยายามง้อขอเธอคืนดีส่วนแก้มวันนั้นผมยังไม่ทันได้ขอโทษเธอ ถ้าหากวันหนึ่งผมได้เจอเธออีกครั้ง ผมจะขอโทษเธอด้วยตัวของผมเอง ป่านนี้เธอคงมีครอบครัวที่อบอุ่นไปแล้ว"ยังลูก...เห็นว่าไม่น่าจะเกินอาทิตย์นี้""เธอจะคลอดแบบไหนครับ คุณแม่รู้หรือเปล่า""เห็นว่าจะคลอดเองนะลูก คงไม่อยากเจ็บแผลนานมั้ง""เพชร...แกจะเอายังไงต่อ" คุณพ่อถามขึ้นมาบ้าง"ผมจะกลับไปทำงานเหมือนเดิมครับ" โชคดีที่ไม่โดนยึดใบประกอบวิชาชีพ ช่วงที่ผมอยู่ในเรือนจำ ผมได้ทำหน้าท
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 26 ทาบทามสู่ขอ
ตอนที่ 26 ทาบทามสู่ขอ"คุณพ่อตา คุณแม่เชิญครับ" เดินตามกันมาถึงบ้าน ผมเอ่ยเชิญทั้งสองท่านเข้าบ้านด้วยท่าทางให้เกียรติ"แก้ม...คุณนั่งคุยกับคุณพ่อคุณแม่ไปก่อนนะ เดี๋ยวผมไปตามคุณแม่แป๊บนึง ท่านน่าจะอยู่ข้างบน""ค่ะ""ว่าน...หาน้ำไปรับแขกให้เฮียด้วย""ค่ะ" หันไปบอกแม่บ้านเสร็จก็เดินผ่านขึ้นชั้นบนไป"คุณแม่ครับ คุณแม่..." เดินขึ้นมาถึงชั้นบนได้ก็ร้องเรียกหาคุณแม่เสียงดังมาแต่ไกล"อะไรตาสิงห์...แม่อยู่นี่""คุณพ่อกับคุณแม่แก้มมาครับ คุณแม่ช่วยไปต้อนรับหน่อยสิครับ ถ้ามีจังหวะก็สู่ขอแก้มให้ผมเลยนะ" พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เมื่อก่อนไม่เคยนึกอยากมีเมียแต่ตอนนี้อยากมีเร็วๆ"จะดีเหรอ เราต้องให้เกียรติฝ่ายหญิงไปคุยกันที่บ้านเขาหรือเปล่า""ปีหน้าอีกปีก็คงไม่ได้คุยหรอกครับ พวกท่านไม่เคยมีวันว่าง วันนี้แหละ นะแม่นะ!" พวกท่านสองคนมักจะมีวันว่างไม่ตรงกัน อีกคนว่างอีกคนไม่ว่าง"เออๆ ดูก่อนนะ""คุณแม่...นะครับ" ผมอ้อนคุณแม่เต็มที่ยังไงก็ต้องพูดวันนี้แหละ แม่ยายผมใจดีท่านคงไม่ว่าอะไรหรอก"แม่เป็นผู้ใหญ่ ถ้าเกิดถูกถอนหงอกใครจะรับผิดชอบ""ผมรับผิดชอบเองครับ...นะแม่นะ""อือ...""รักคุณแม่ที่สุดเลยครับ""ที่อย
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 25 พ่อตาแอบมาเซอร์ไพรส์
ตอนที่ 25 พ่อตาแอบมาเซอร์ไพรส์หนึ่งอาทิตย์ต่อมา... วันนี้เป็นวันที่คุณปิติภัทรกับคุณนรีรัตน์เดินทางมาเยี่ยมบ้านลูกเขยที่ต่างจังหวัด รถเบนซ์สีดำเลี้ยวเข้ามาจอดเมื่อพบป้ายขนาดใหญ่มีข้อความว่า...สิงหราชรีสอร์ต“ที่นี่เหรอคะคุณ…” คุณนรีรัตน์เปิดประตูรถลงมาแล้วมองไปรอบๆ“คงใช่มั้ง รีสอร์ตของลูกเขยคุณก็ใหญ่อยู่นะเนี่ย” คุณปิติแอบชมเมื่อกวาดสายตามองออกไป ดูเป็นธรรมชาติร่มรื่นดี“ลูกเขยฉันคนเดียวที่ไหนกัน”“ผมไม่ชอบขี้หน้ามัน ได้ลูกสาวเราไปทำเมียยิ้มหน้าบานไม่ยอมหุบ” พูดพลางถอยหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นี่ถ้ายังไม่ได้กันคงไม่ยอมให้ลูกสาวมามีสามีอยู่ต่างจังหวัดแบบนี้แน่“สวัสดีค่ะ มาพักผ่อนกันใช่มั้ยคะ มาเช้าเย็นกลับหรือต้องการห้องพักค้างคืนด้วยคะ” เนตรรีบมาทำหน้าที่ของเธอ โดยที่ไม่รู้เลยว่าสองท่านนี้เป็นใคร ท่าทางเป็นผู้ดีมีเงินขับรถแพงจึงรีบเดินเข้ามาทักทายและให้บริการ ซึ่งก่อนมาท่านทั้งสองก็ไม่ได้บอกลูกสาวล่วงหน้าด้วย กะว่าจะมาเซอร์ไพรส์“แค่อยากมาทานอาหารแล้วก็นั่งชมวิวที่นี่ค่ะ” พวกท่านทั้งสองออกจากกรุงเทพฯกันมาแต่เช้า กะว่ามาเช้ากลับเย็น“อ๋อได้เลยค่ะ ทางเรายินดีบริการค่ะ เชิญทางด้านนี้เลยนะ
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 24 คิดจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ตอนที่ 24 คิดจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด เมื่อเฮียธรณ์ลุกออกจากวงไปแล้ว ความสนุกก็จบลง ทุกคนแยกย้ายกลับห้องใครห้องมัน สิงหราชกับนิชนันท์ก็เช่นกัน"คุณสิงห์ แก้มอยากรู้จริงๆนะ" อยู่ๆเธอก็ถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย"เรื่องอะไรครับ""ก็เรื่องถุงยางไงคะ กล่องใหญ่ขนาดนั้น ทำไมคุณถึงไม่เอาไปเก็บไว้ที่บ้านคุณคะ แล้วบ้านหลังที่ฉันเช่า คุณก็เป็นคนบอกเองว่าไม่เคยให้ใครเช่ามาก่อน ตกลงคุณเอาบ้านหลังนั้นไว้ทำอะไรกันแน่ แถมยังห่างออกไปจากบ้านพักหลังอื่นอีก""แก้มครับ คุณเคยได้ยินประโยคที่ว่า...ความจริงเป็นสิ่งน่ากลัวมั้ย เรื่องมันผ่านไปแล้วคุณก็อย่าไปรู้มันเลย""ทำไมคะ ก็แก้มอยากรู้นี่""เดี๋ยวก็ไม่สบายใจเอาเปล่าๆ""บอกมาเถอะค่ะ ตกลงบ้านหลังนั้นเป็นแบบที่แก้มคิดใช่มั้ยคะ" ฉันค่อนข้างมั่นใจแต่ก็ไม่อยากคิดไปเอง"คุณคิดอะไรผมจะไปรู้ได้ยังไง นอนดีกว่า..." ผมพลิกนอนตะแคงหันหลังให้"จะบอกหรือไม่บอกคะ ไหนบอกว่ามีอะไรก็ให้ถามคุณไง" ฉันจับเขานอนหงายแล้วขึ้นไปนอนทับอยู่บนตัวเขามองไปที่ใบหน้าหล่อๆยังไงวันนี้ฉันก็ต้องรู้ให้ได้ เมื่อก่อนไม่กล้าถามแต่ตอนนี้กล้าแล้ว"ผมยอมบอกให้ก็ได้แต่คุณห้ามโกรธนะ" ผมยกแขนขึ้น
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 23 สงสัย
ตอนที่ 23 สงสัย สองหนุ่มพี่น้องกลับมาพร้อมกับของกินเต็มไม้เต็มมือ ช่วยกันหอบหิ้วลงมาจากรถ“ที่หายกันไปนี่คือ...” ขวดที่กระทบกันดังโคร๊งเคร๊งทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าพวกเขาเตรียมจะตั้งวงดื่มเหล้ากันอีกแล้ว“ครับ” เสียงคุณสิงห์รับคำพร้อมกับหันมายิ้มให้“มาๆคุณหมอนั่งๆ” กับแกล้มถูกพี่บัวลอยขนเข้าไปในห้องครัวแล้วจัดใส่ถ้วยใส่จานให้ ตั้งวางที่พื้นกระเบื้องสะอาดที่หน้าบ้าน มีลำโพงเปิดเพลงเบาๆ ไม่ถึงกับรบกวนบ้านข้างๆ“กินแต่กับแกล้มได้มั้ยคะ”“ได้ครับ ผมซื้อมาฝากเพียบเลย อยากกินอะไรตามสบายเลยครับ” ทั้งสองหนุ่มนั่งลงที่พื้นเตรียมรินแอลกอฮอล์ใส่แก้ว หนูนิดนั่งลงอยู่บนตักของน้ำหวาน ซึ่งตอนนี้บรรยากาศด้านนอกบ้านมืดแล้ว ส่วนหน้าบ้านที่นั่งกันอยู่ก็ได้แสงไฟจากหลอดนีออนคอยช่วยในขณะที่พูดคุยกันอยู่รถยนต์ของเฮียธรณ์ก็ขับเข้ามาจอด“ขาดกันไม่ได้เลยเนอะ” น้ำหวานบ่นเบาๆ เมื่อเห็นรถเพื่อนสุดที่รักของสามีขับเข้ามาจอด“ใครคะ” ฉันหันไปถามน้ำหวาน“เฮียธรณ์ไงคะ คุณหมอเคยเจอแล้วนี่”“อ๋อค่ะ เพื่อนเฮียช้าง” ฉันพยักหน้า แล้วเขาคนนั้นก็เดินลงมาจากรถ“สวัสดีครับน้ำหวาน สวัสดีครับคุณหมอ” เฮียธรณ์เอ่ยทักทายเราสองคนพร้
หวานใจนายสิงหราช ตอนที่ 22 ครอบครัวใหญ่
ตอนที่ 22 ครอบครัวใหญ่หลังจากพูดคุยธุระกันเสร็จ คุณตำรวจก็นำตัวหมอเพชรไปโรงพัก ทั้งหมดเตรียมตัวแยกย้าย"ตามเป็นปลิงเลยนะเอ็ง" คุณปิติภัทรหันมาแขวะว่าที่ลูกเขย แต่เจ้าตัวกลับไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านเลยสักนิด"เมียผมไปไหนผมก็ไปด้วยอยู่แล้วครับคุณพ่อตา" บ้านเงียบอย่างกับป่าช้าแบบนั้นใครจะไปกล้าอยู่"คุณพ่อคุณแม่ แก้มไปก่อนนะคะ""เฮ้ย...เพิ่งจะมา จะรีบกลับแล้วเหรอลูก""คุณพ่อขา...คุณสิงห์เขาจะไปหาคุณแม่เขาค่ะ พรุ่งนี้แก้มก็ต้องทำงานแล้วด้วย" เดินเข้าไปกอดแขนคุณพ่อด้วยท่าทางออดอ้อนอย่างที่เธอชอบทำเป็นประจำ"วันหยุดขับรถกลับมาหาพ่อบ้างนะลูก""คุณพ่อมีวันหยุดด้วยเหรอคะ""ก็ถ้าลูกกลับบ้านพ่อหยุดให้ก็ได้""เอาอย่างนี้มั้ยครับ คุณพ่อตาสนใจจะไปเยี่ยมชมบรรยากาศรีสอร์ตกับสวนผลไม้บ้านผมมั้ยครับ ถ้าสนใจก็เชิญได้เลยนะครับ เชิญคุณแม่ด้วยนะครับ" นครนายกไม่ได้ไกลจากกรุงเทพฯมากนัก ขับรถแป๊บเดียวก็ถึง"ขอคิดดูก่อนแล้วกัน จะไปไหนก็ไปเล๊ย..." คุณพ่อทำท่างอนลูกสาว"คุณพ่อ...แก้มจะมาเยี่ยมคุณพ่อกับคุณแม่บ่อยๆนะคะ""ไปเถอะลูกเสียเวลา ปล่อยคุณพ่อเขาเถอะ" คุณแม่รีบพูดช่วยเปิดทางให้เพราะตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ไหนรถบน
