ตอนที่ 10 เล่าความหลัง / เฮียช้างเช้าวันรุ่งขึ้น ในขณะที่คชาแต่งตัวพร้อมจะออกไปทำงานแล้ว เขาเดินเข้ามาหาเมียและลูกสาวที่กำลังนอนเล่นกอดกันอยู่บนเตียงท่าทางอารมณ์ดี“แว่น...พรุ่งนี้วันหยุด คุณอยากออกไปไหนมั้ย ผมจะพาคุณไป”“ไม่ค่ะ” เธอไม่อยากไปไหน แต่เป็นเขาเองที่อยากพาเธอไป“ไปรีสอร์ตไอ้สิงห์กันมั้ย” ผมชวน“อยู่ที่ไหนคะ”“นครนายก อยู่หลังเขื่อนมีน้ำให้เล่นด้วยไปมั้ย”“คุณอยากให้ฉันไป...” น้ำหวานเลิกคิ้วถาม“ผมจะเอาเมียไปอวดคนที่โน่น” เมียสวยขนาดนี้ใครก็อยากอวด“เรื่องของเราฉันขอเวลา ฉันไม่ต้องการให้คุณเปิดเผยค่ะ” เรื่องนี้ฉันยังไม่พร้อมจริงๆ“ทำไมล่ะ”“ฉันเสียหาย” เข้ามาอยู่บ้านผู้ชายยังไม่ถึงอาทิตย์ คนอื่นจะคิดยังไง หน้าฉันไม่ได้ด้านเท่าเขานี่“ผมบอกคุณแล้วไงว่าผมยินดีรับผิดชอบคุณเสมอ” เรื่องนี้ฉันรู้แต่ฉันแค่แคร์สายตาของทุกคนในบ้านหลังนี้ อีกอย่างเขาจะดีแตกตอนไหนฉันก็ไม่รู้“ฉันยังไม่ไว้ใจคุณค่ะ ฉันขอแน่ใจก่อนว่าคุณจะไม่ออกลาย” ฉันพูดจริงๆ ฉันขอเวลาอีกหน่อยแล้วกัน“แว่น...” ผมรู้สึกเหมือนเวรกรรมกำลังตามผมอยู่ยังไงก็ไม่รู้“เอาตามนี้ค่ะ ถ้าคุณไม่ยอมรับเงื่อนไขของฉัน ฉันก็ไม่ไปกับคุณ
ตอนที่ 11 รีสอร์ตห้องเต็ม / เฮียช้างรถเก๋งคันใหญ่สีดำขับเข้ามาจอดสนิทที่หน้าบ้านไม้สักสองชั้นหลังใหญ่บริเวณรอบๆก็จะเป็นรีสอร์ตขนาดใหญ่ จำนวนห้องพักสร้างติดๆกันอยู่บนพื้นที่สิบไร่ หลากหลายราคาแล้วแต่เงินในกระเป๋าของนักท่องเที่ยว พื้นที่ตรงส่วนนี้เฉพาะบริเวณรีสอร์ตเท่านั้น“ถึงแล้วเหรอคะ” ถึงเวลานี้จะมืดแล้วแต่ก็มีแสงไฟส่องสว่างตลอดทางที่ขับรถเข้ามาจอด บริเวณบ้านปกคลุมไปด้วยต้นไม้เล็กใหญ่นานาชนิด“ครับที่นี่แหละ คุณนั่งเฉยๆเดี๋ยวผมอ้อมไปรับหนูนิดเอง” เด็กน้อยหลับตาพริ้มอย่างน่ารักอยู่บนตักของพี่เลี้ยง คชาเดินอ้อมมารับลูกสาวตัวเล็กเอาไปอุ้มไว้ ส่วนน้ำหวานก็ค่อยๆขยับตัวลงมายืนข้างๆเขา สายตาของเธอมองเข้าไปในบ้าน“ทำไมบ้านเงียบจังคะ”“ผมไม่ได้บอกว่าจะมาน่ะ พวกเขาเลยไม่รู้เราเข้าบ้านเถอะ”@ด้านในบ้านในขณะที่ทุกคนกำลังนั่งดูละครทีวีกันอยู่ในห้องนั่งเล่นชั้นล่างของบ้าน เสียงรถที่แล่นเข้ามาจอดเวลานี้ทำให้ทุกคนที่นั่งอยู่รู้สึกแปลกใจ“รถใครมาน่ะ” เสียงคุณแม่ถามขึ้นเมื่อรู้สึกว่าเสียงรถที่ได้ยินมันช่างคุ้นหู“เสียงรถคุ้นๆนะครับ เดี๋ยวผมออกไปดูให้” สิงหราชอาสาเดินออกไปดูให้“อ้าว...เฮียกับพะ...
ตอนที่ 12 ย่องเข้าห้องเมีย / เฮียช้าง"แก๊ก^^" น้ำหวานกำลังเคลิ้มหลับอยู่บนเตียงภายในห้องนอนคนเดียว คืนนี้เธอกะว่าจะนอนให้เต็มที่สักหน่อย อยู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามา ซึ่งเธอจำได้ว่าก่อนที่เธอจะเข้านอนเธอได้ล๊อคประตูแล้ว'ก่อนนอนเราล๊อคประตูห้องแล้วนี่'“แว่น...หลับหรือยัง” ชัดเลยเสียงนี้!“คืนนี้ผมขอนอนด้วยนะ ไอ้ธรณ์มันนอนกับไอ้สิงห์ที่เต็มพอดี...เออ! จะนอนก็นอน!...ขอบคุณครับเมีย” ประสาท!พูดเองตอบเองก็เป็น เขาคงคิดว่าเธอหลับไปแล้วแต่เปล่าเลย สิ่งที่น้ำหวานได้ยินทำเอาเธอเกือบจะกลั้นขำเอาไว้แทบไม่ไหวคชาเดินย่องเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ แล้วกลับออกมาด้วยชุดวันเกิด เมาด้วย อยากอ่อยเมียด้วย เผื่อเมียจะใจดีให้กว่าคนตัวโตจะอาบน้ำเสร็จก็ทำให้หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงหลับไปอีกครั้ง คชาแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันกับน้ำหวานด้วยเนื้อตัวเปลือยเปล่า ผิวเย็นๆของเขาที่เพิ่งผ่านการอาบน้ำมา ถูกโดนผิวของเธอทำให้เธอรู้สึกตัวร่างใหญ่ค่อยๆบดเบียดเข้ามาแนบชิดแผ่นหลังเล็ก ซึ่งตอนนี้เธอนอนหันหลังให้เขาอยู่ รู้สึกตัวแล้วแต่ขี้เกียจจะสนใจ จึงนอนเฉยๆทำทีเป็นว่ายังหลับอยู่‘จะหลับสนิทอะไรขนาดนี้แม่คุ๊ณ
ตอนที่ 13 เมียงอนอีกแล้ว / เฮียช้างรถเก๋งสีดำขับเข้ามาจอดที่เดิม เมื่อพาเมียกับลูกสาวขับชมวิวทั้งในสวนและที่รีสอร์ตจนทั่วแล้ว“ออกไปไหนกันมาแต่เช้าครับ” สิงหราชทักทายพี่ชายกับพี่สะใภ้ยามเช้าที่หน้าบ้าน“มัวแต่นอนตูดโด่ง เฮียแอบไปเก็บผลไม้ในสวนมึงจนหมดสวนแล้ว”“กินไหวจะเก็บเท่าไหร่ก็เก็บไปเถอะครับ” จะให้ตื่นเร็วไหวได้ยังไงนอนดึกซะขนาดนั้นแถมยังเมาอีกต่างหาก“ไอ้สิงห์ ไปหากาแฟดำกินเป็นเพื่อนเฮียหน่อยสิ” ธรณ์เดินเข้ามาสมทบ ถามหากาแฟดำอยากดื่มอะไรขมๆเผื่อว่าอาการเมาแฮ้งเมื่อคืนจะได้ดีขึ้น“เจ้าของผับหรูคออ่อน รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น” คชาขำเพื่อนที่สภาพของมันยังไม่แตกต่างไปจากเมื่อคืนเลยด้วยซ้ำ ส่วนเขาหายดีเป็นปกติแล้ว“น้ำหวานครับ เมื่อคืนไอ้เชี้ยนี่มันเล่าเรื่องของคุณให้พวกเราฟังเยอะเลย” ธรณ์รู้สึกหมั่นไส้เพื่อนจึงแกล้งกลับบ้าง“อ้าว…หาเรื่องให้กูเฉย” หันมองหน้าเมียทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ส่วนน้ำหวานอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ก็เลยต้องเอาไว้ที่เดิม ยืนอุ้มคุณหนูอยู่ทำหน้าเฉยๆเข้าไว้ แต่ในใจอยากจะถลกหนังหัวคนพูดให้รู้แล้วรู้รอดนี่ขนาดตกลงกันแล้วนะ“มึงเสือกกวนตีนกูก่อนเอง ไปไ
ตอนที่ 14 เมา / เฮียช้างช่วงเย็น ลานหน้าบ้าน โต๊ะพร้อม เตาพร้อม ของสดหมักและเสียบไม้แล้วเรียบร้อย เหล้าพร้อม ทุกอย่างพร้อม เหลือแต่ทำให้สุกแล้วเอาเข้าปาก“น้ำหวานเอายัยหนูมาให้ฉัน แล้วออกไปสนุกกันเค้าสิ หนุ่มๆสาวๆ น่าจะคุยกันถูกคอ” คุณทับทิมพูดกับว่าที่ลูกสะใภ้ ท่านรู้ตั้งแต่เดินทางมาที่นี่แล้ว เนื่องจากลูกชายคนกลางของท่านเล่าให้ฟังในรถระหว่างเดินทางมาที่นี่ ท่านเป็นผู้ใหญ่ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเรื่องหนุ่มๆสาวๆ ลูกชายของท่านรักใครท่านก็รักด้วย“ไม่เป็นไรค่ะคุณท่าน เลี้ยงคุณหนูเป็นหน้าที่ของน้ำหวานอยู่แล้ว คุณท่านออกไปสิคะ” สี่หนุ่มข้างนอกคุยกันเสียงดังมาก แต่ฟังๆดูแล้วเหมือนทะเลาะกันมากกว่า เถียงกันไม่ยอมเหนื่อยแต่ก็ดูรักกันดี“ฉันแก่แล้ว หนูออกไปเถอะ อุ้มยัยหนูออกไปเล่นด้วยก็ได้ สักพักค่อยกลับเข้ามาแล้วกันมืดๆที่นี่ยุงมันชุม”“จะดีเหรอคะ” ก็ฉันเขินนี่ ออกไปฉันคงต้องถูกพวกขี้เมาแซวเอาแน่ๆ“ไปเถอะ เราเพิ่งจะมาอยู่ใหม่ ทำความรู้จักกันเอาไว้จะได้ชิน พวกพี่ๆพวกนั้นไม่มีอะไรหรอก” ไปก็ไป...“ค่ะ” น้ำหวานยอมพาหนูนิดเดินออกมาด้วย รับอากาศยามเย็นที่หน้าบ้าน เห็นหนุ่มๆสี่คนเริ่มตั้งวงกันตั้งแต่เย
ตอนที่ 15 แค้นนี้ขอฝากไว้ก่อน / เฮียช้าง“คุณช้าง เรื่องนั้น...สามเดือนสำหรับคุณมันนานไปมั้ย” คนเมาถามด้วยน้ำเสียงอู้อี้ เมื่อพากันเข้ามาถึงในห้องได้จนสำเร็จ“นานมากเลยคุณ แต่เพื่อคุณผมจะทน”“แล้วถ้าคุณทนไม่ไหวล่ะ”“ถามแบบนี้ คุณจะยอมผมเหรอ” คชาเริ่มคลี่ยิ้มบางๆออกมาอย่างมีความหวัง“ถ้าฉันยอม คุณจะยอมมีฉันแค่คนเดียวตลอดไปมั้ย” จากสิ่งที่เธอพูด ผมรู้สึกว่าเธอมีความกังวลในเรื่องนี้อยู่มาก สาเหตุที่เธอเป็นแบบนี้ เพราะเธอไม่เชื่อใจผม“แน่นอนอยู่แล้ว ผมจะมีคุณคนเดียวตลอดไปเลย ผมสัญญา” สาเหตุที่ผมชอบซื้อกินตอนนั้น เป็นเพราะผมโสดผมไม่มีแฟนแล้วผมก็ไม่ได้มีใคร แต่ตอนนี้ผมมีเธอแล้ว ผมหยุดได้ ผมจะหยุดอยู่แค่ที่เธอนี่แหละ“ถ้างั้นฉันยอมก็ได้” ทำไมยอมง่ายจังวะ!“คุณยอมแล้วจริงๆแน่นะ” ไม่ใช่ตื่นเช้ามาคุณจำสิ่งที่คุณพูดไม่ได้มีหวังผมโดนคุณเกลียดเพิ่งอีกขั้นล่ะแย่เลย“ยอม…ฉันยอม” เมาแล้วใจกล้าไม่เบา!“คุณช้าง...ฉันสวยมั้ยคะ” เธอถอดแว่นออกทำท่าสะบัดผมเบาๆแล้วเอ่ยถามผมด้วยสายตาเซ็กซี่ ว้าว...เมียผมมีมุมนี้ด้วยแฮะ!“สวย...แว่นของผมสวยที่สุด” เมาปลิ้นขนาดนี้ผมยังมองว่าเธอสวยเลย แถมยังน่ารักและเซ็กซี่สุดๆ
ตอนที่ 16 กลับ กทม. / เฮียช้าง“ถึงแล้วครับ...” ทั้งเมียทั้งลูก นั่งกอดกันกลมหลับกันทั้งคู่อยู่ที่เบาะด้านข้างคนขับ“จะให้คุณหนูนอนต่อมั้ย” เพราะถ้าเธอขยับหนูนิดก็อาจจะตื่น ช่วงนี้ยิ่งห่วงเล่นอยู่ด้วย“นอนนานแล้วนี่ ถ้าแกจะตื่นก็ปล่อย ลองค่อยๆขยับดู”“ค่ะ” น้ำหวานค่อยๆขยับ หย่อนเท้าข้างหนึ่งลงเหยียบพื้นก่อนแล้วจึงค่อยๆหันหน้าออก เท้าข้างที่สองตามลงไปในขณะที่แขนทั้งสองข้างของเธอก็ยังคงกอดและอุ้มหนูนิดเอาไว้ พอหนูนิดรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวเท่านั้นแหละเด็กน้อยก็บิดตัวแล้วลืมตาขึ้น“โอ๋ๆ นอนต่อนะคะ” ด้วยความห่วงเล่นของเด็กทำให้แกลุกพรวดไม่สนใจว่าตัวเองอยู่บนแขนของคนอุ้มหรืออยู่ที่ไหน ลืมตาตื่นขึ้นมาได้ก็ยิ้มแป้นอวดฟังขาวสองซี่ที่เพิ่งโผล่ขึ้นมาทันที“เต็มตื่นแล้วปล่อยแกเถอะ”“เด็กอะไรยิ้มเหมือนพ่อเปี๊ยบเลย” น้ำหวานบ่นเบาๆแต่คนตัวโตก็ได้ยินชัด“อยากรู้จัง...ลูกผมกับคุณออกมาจะเหมือนใคร” สมองไม่เคยพ้นเรื่องพวกนี้เลยสักครั้ง“อาจจะเหมือนคนข้างบ้านก็ได้” เธอแกล้งพูด“ลองดูเปล่าล่ะ” นั่นไง!“ไปค่ะหนูนิดเข้าบ้านกันดีกว่านะคะ” น้ำหวานเบื่อจะพูด เธอพาคุณหนูของเธอเดินเข้าบ้าน“บัวลอย ผมฝากเอาของท้า
ตอนที่ 17 เปิดตัว / เฮียช้างช่วงบ่ายๆของวัน คชากลับมาถึงบ้านก่อนเวลาในรอบสิบปี เขาไม่เคยกลับบ้านเร็วขนาดนี้มาก่อนเลยทั้งชีวิตการทำงาน เสียงรถที่แล่นเข้ามาจอดทำให้น้ำหวานอุ้มหนูนิดพาเดินออกไปดู“อ้าวคุณช้าง ทำไมวันนี้กลับมาเร็วจังคะ”“คิดถึงคุณกับลูกไงที่รัก...ฟอด!” เขาไม่สนว่าในบ้านจะมีใครอยู่ตรงนี้หรือไม่ อยากหอมก็หอม เป็นจังหวะที่บัวลอยกับพี่ป้อม คนงานในบ้านอยู่ตรงนี้พอดี เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ทั้งสองยิ้มให้แต่ไม่ได้พูดอะไรแล้วเดินหนีไปอีกทางเปิดโอกาสให้ทั้งคู่อยู่กันตามลำพังพ่อแม่ลูก“คุณช้าง! มันจะมากไปแล้วนะ จะทำอะไรหัดเลือกที่ซะบ้าง โตแต่ตัวจริงๆ” เธอเขินอายจนใบหน้าแดงกล่ำ จะประกาศให้คนทั้งโลกรู้ให้ได้เลยใช่มั้ย!“หอมแก้มเมียผิดตรงไหน...ฟอด! จริงมั้ยคะหนูนิด” ครั้งนี้เขาหอมแก้มลูกสาวที่อุ้มอยู่บนแขนของเธอ หอมหนูนิด หนูนิดยังไม่บ่นสักคำ จากนั้นเขาก็เดินทำหน้ามึนๆเข้าบ้านไป พร้อมกับกระเป๋าโน๊ตบุ๊กและแฟ้มงานสองสามแฟ้มคชาเดินขึ้นด้านบนไปอาบน้ำแล้วกลับลงมาด้วยชุดสบายๆ นั่งทำงานต่อที่โต๊ะตัวใหญ่หน้าบ้าน“อ้าว...แว่นเหมือนกันนี่” น้ำหวานเดินเข้ามาขำคิกคักใส่คนตัวโตที่ชอบเรียกเธอว่าแว่