แชร์

บทที่ 13 ความเหงาของเจ้านกน้อยเฟยเฟย

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-30 10:17:02

บทที่ 13 ความเหงาของเจ้านกน้อยเฟยเฟย

หลี่เฟยหย่าเดินหิ้วแขนตุ๊กตากระต่ายเดินไปหาเจ้านกน้อยเฟยเฟยที่รังของมัน เด็กน้อยเดินหิ้วแขนตุ๊กตา จนขามันลากไปกับพื้นไม่สมกับความน่ารักของมันเลยสักนิด

เจ้าตัวน้อยทำแบบนี้ได้เพราะรู้ว่ามันไม่มีทางเปื้อนดินแน่นอน แต่ถ้าออกไปข้างนอก เมื่อเธอตัวโตขึ้นจนพอจะเดินพามันไปไหนมาไหนได้อีกหน่อย จะถนอมมันให้อยู่กับเธอไปนานๆ เลย

เมื่อเดินช้าๆ ไปอย่างไม่เร่งรีบ ชมบรรยากาศในมิติของตัวเองไปด้วยระหว่างทาง เหมือนเคยเจ้าเฟยเฟยมันขับขานบทเพลงเพราะๆ ด้วยเสียงของมันอย่างทุกครั้ง เหตุผลคือมันเหงาอีกแล้ว!

เสียงที่สะท้อนรอบทิศ ทุกครั้งที่ร้องด้วยเสียงนกของมันแบบนี้ เจ้าเฟยเฟยขอท่านเทพให้เสียงเป็นแบบนั้นเอง ยังบอกเพิ่มมาอีกว่านี่น่ะ ทำให้รู้สึกว่ามีเพื่อนนกอยู่ใกล้ๆ มันอีกมากมาย

ฟังเหตุผลของเจ้านกนั่นมาถึงตรงนี้แล้ว เธอก็อยากจะจับมันโยนลงไปในลำธารที่มีเหล่าฝูงปลาหลีฮื้ออยู่ เพื่อยืนยันกับมันอีกครั้งว่าในนี้ยังมีสิ่งมีชีวิตอื่นอยู่อีกนอกจากมัน

เด็กน้อยไม่รู้ว่าเพราะอะไรเจ้าเฟยเฟย ถึงชอบลืมเหล่าปลานำโชคพวกนี้อยู่เรื่อย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 14 วิ่งเตาะแตะเล่นกับเหล่าพี่ชาย

    บทที่ 14 วิ่งเตาะแตะเล่นกับเหล่าพี่ชาย หลังจากที่เจ้าตัวน้อยหลี่เฟยหย่าพาตุ๊กตาเพื่อนใหม่ อย่างเจ้าชุนชุนเข้าไปเพิ่มโชคในมิติ และได้รับการยอมรับการเป็นเพื่อนจากเจ้านกน้อยเฟยเฟยแล้ว ตอนนี้หลี่เฟยหย่าอายุครบหนึ่งปี ผ่านพ้นวันเกิดเจ้าตัวน้อยมาได้เพียงไม่กี่วันเท่านั้น เป็นหนึ่งปีที่เจ้าตัวน้อยใช้เวลากับครอบครัวอย่างสงบสุขมาก และก็ใช้ความเป็นเด็กได้คุ้มค่ามากเช่นกัน เธอทำตัวน่ารักหว่านเสน่ห์แบบเด็กน้อย ให้ครอบครัวหลงรักเธอตามตามใจมากจนไม่กล้าขัดใจลูกสาวหลานสาวเลย จนซ่งผู่เย่วกลัวว่าถ้าตามใจกันอยู่แบบนี้ ลูกสาวตัวน้อยของเธอจะกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่สุดท้ายพอได้เห็นลูกสาวทำตัวน่ารักน่าเอ็นดูใส่ เธอก็ดุไม่ลงกลายเป็นว่าเธอเองก็ตามใจลูกสาวไม่แพ้ใคร ไม่เป็นไรถ้าลูกสาวเธอจะเอาแต่ใจนิดหน่อย เจ้าตัวน้อยของเธอเป็นเด็กมีเหตุผล แม้จะเอาแต่ใจบ้างแต่ไม่ได้มากจนเกินรับไหว ลูกสาวตัวน้อยคนนี้มีพัฒนาการเกินเด็กวัยเดียวกันไปมาก ฉลาดรู้ความราวอัจฉริยะตัวน้อยทีเดียว ถ้าทั้งบ้านมีแต่เธอที่ขัดใจเจ้าตัวน้อยอยู่คนเดียว เกิดลูกสาวไม่รักขึ้นมาเธอจะต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 15 เหล่าพี่ชายตัวน้อยที่เริ่มมีเล่ห์เหลี่ยม

    บทที่ 15 เหล่าพี่ชายตัวน้อยที่เริ่มมีเล่ห์เหลี่ยม ถึงจะโดนความหล่อของพี่ช่างของเธอทิ่มแทงตายังไง เจ้าตัวน้อยก็ยังมีแก่ใจแอบกินเต้าหู้พี่ชายคนหล่อที่อุ้มเธออยู่ ด้วยการยกสองแขนสั้นป้อมขึ้นมากอดคอ ก่อนทิ้งแก้มอ้วนพิงซบข้างศีรษะเฉินหวงช่างยิ้มแฉ่งอย่างซุกซน เมื่อเฉินหวงช่างอุ้มน้องสาวตัวน้อยกลับไปรวมตัวกัน ตรงศาลากลางสวนที่ซ่งผู่เย่วนั่งอยู่ ก่อนวางเจ้าตัวน้อยแสนนุ่มนิ่มให้นั่งลงพักเหนื่อย และทิ้งตัวลงนั่งข้างๆกัน “มากันแล้วหรือเสี่ยวช่าง หย่าเออร์ มากินขนมกันก่อนนะ โอ้ หย่าเออร์มอมแมมเชียว ลูกคงเล่นสนุกมากใช่ไหมคะ” ซ่งผู่เย่วบอกเด็กน้อยทั้งสองที่พึ่งเข้ามานั่งในศาลา ก่อนถามลูกสาวแสนซุกซนของเธอ ที่ออกไปวิ่งเล่นจนมอมแมมเป็นลูกแมวคลุกฝุ่น ไม่รู้เล่นยังไงถึงได้ตัวเปื้อนขนาดนี้แตกต่างจากคนพี่ที่อุ้มมาส่งเลย “ฉะนุกก๊ะ! เจอฉมบัดเยอะเยย หนุจะฉะนะปี่จายแย่ยอน” เด็กหญิงบอกแม่ของเธอ และเอาไม้สลักรูปสัตว์ในถุงออกมาอวดอย่างมั่นใจ ก่อนจะหยิบขนมมาเคี้ยวหมุบหมับจนแก้มพอง เฉินหวงช่างที่มองอยู่เงียบๆ ยกมือเล็กขึ้นมาลูบผมนุ่มของเจ้าตัวน้อยขี้อวดอย่างเอ็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 16 หย่าเออร์ขอยืมชื่อท่านเทพมากล่าวอ้าง

    บทที่ 16 หย่าเออร์ขอยืมชื่อท่านเทพมากล่าวอ้าง หลี่เฟยหย่าใช้ชีวิตวัยทารกที่ผ่านมาอย่างราบรื่น และมีความสุขมาก ครอบครัวของเธอทุกคนทุ่มเทความรักมาที่เธออย่างมากมาย มีเล่นสนุกกับพี่ชายทั้งสองและเฉินหวงช่างที่มาหาที่บ้านบ่อยๆ ด้วย ที่ผ่านมาเธอได้แอบนำ น้ำตกมรกตแช่ดอกกล้วยไม้ให้ทุกคนรอบตัวกินทุกคนแล้ว รวมถึงครอบครัวของคุณแม่ และครอบครัวเฉินด้วย ยามที่พวกเขามาหาที่บ้าน และได้บอกเรื่องมิติของเธอ ให้ครอบครัวได้รู้แล้ว ในวันเกิดอายุครบสิบปีของพี่ชายทั้งสอง ในตอนที่เธออายุหนึ่งขวบ และพาพวกเขาท่องเที่ยวในมิติอย่างสนุกสนานเลยทีเดียว คุณพ่อคุณแม่และคุณปู่คุณย่าชอบที่นั่นมาก แต่ที่ที่คุณปู่และคุณพ่อชอบที่สุดคือ ห้องลับในห้องทำงานพ่อคนเก่าของเธอ ที่นั่นคือห้องสุดโปรดของพวกเขาทั้งสองเลยทีเดียว เพราะชอบมาทำสายตาสื่อความหมาย ขอเข้ามิติโดยไม่กล้าพูดออกมาบ่อยๆ ในวันหยุด คุณย่าและคุณแม่ดูจะชอบห้องของห้างสรรพสินค้า ที่สุด ตามประสาสาวๆ ชอบการช็อปปิ้ง ส่วนพี่ชายทั้งสอง เธอได้ทำตามความคิดครั้งนั้น ตอนที่ได้มิติมาครั้งแรก คือการพาพวกเขาไปล่องเรือในห้องสุดท้ายห้องโป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 17 ว่าที่เพื่อนใหม่ของเจ้าตัวน้อย (1/2)

    บทที่ 17 ว่าที่เพื่อนใหม่ของเจ้าตัวน้อย (1/2) ตอนนี้เด็กชายฝาแฝดหลี่เฟยฮุ้ย หลี่เฟยเจินกลายเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาหล่อเหลาตัวสูงไปซะแล้ว ด้วยเพราะทั้งสองโดนฝึกฝนร่างกายจากหลี่เฟยหรง ผู้เป็นบิดาบ่อยๆ เพื่อเตรียมตัวเข้าโรงเรียนทหารในอีกหนึ่งปีข้างหน้า พวกเขาจึงมีลำตัวที่หนากว่าเด็กผู้ชายในวัยเดียวกัน พวกเขามีหน้าตาที่เหมือนกันมากถ้าจะแยกว่าใครเป็นใคร ต้องสังเกตที่แววตาแทน เพราะความที่หน้าตาเหมือนกันเวลาอยู่เฉยๆ ยังชอบทำหน้านิ่งเหมือนกันอีก หลี่เฟยฮุ้ยแววตาจะฉายแววฉลาดแกมเจ้าเล่ห์ และมีรอยยิ้มนิดๆ ติดมุมปาก หลี่เฟยเจินแววตาจะมีความซื่อตรง เมื่อมาถึงแล้วทั้งหมดก็ไปที่ห้องรับแขก เพื่อรอเฉินหวงช่าง เมื่อมีคนไปตามเขาแล้ว “พี่ชายช่าง หย่าเออร์มารับไปนั่งเล่นที่สวนส่วนกลางค่ะ ไปด้วยกันนะคะ” เฉินหวงช่างมาถึงแล้ว ก็โดนเจ้าตัวน้อยอ้อนชวนไปเล่นด้วยทันที เขาโตขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก ตอนนี้กลายเป็นหนุ่มน้อย หน้าตาหล่อเหล่ายิ่งกว่าเมื่อก่อนเสียอีก และในอนาคตในทุกช่วงวัย ก็น่าจะพัฒนาความหน้าตาดีไปอีกไกลโขแน่นอน “ได้ พี่จะไปด้วย น้องอยากให้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 18 ว่าที่เพื่อนใหม่ของเจ้าตัวน้อย (2/2)

    บทที่ 18 ว่าที่เพื่อนใหม่ของเจ้าตัวน้อย (2/2) เมื่อทุกคนกลับมาถึงบ้าน หลี่เฟยเจินก็วางเด็กชายที่อยู่บนหลังเขานอนลง ที่นั่งเล่นประจำของพวกเขาในห้องนั่งเล่น ก่อนจะวิ่งไปตามคุณแม่ที่อยู่ในห้องหนังสือ “อาช่าง นายช่วยไปบอกให้พี่จงชางเตรียมรถที คุณแม่มาจะได้รีบไปโรงพยาบาลกัน” เฉินหวงช่างทำตามโดยไม่คิดอะไรให้มากความ เขาคุ้นเคยกับบ้านหลังนี้ เมื่อหลี่เฟยฮุ้ย ให้เพื่อนสนิทไปตามคนขับรถตามที่น้องสาวแอบกระซิบบอกแล้ว เขาก็วางหลี่เฟยหย่าลง เจ้าตัวน้อยเดินเข้าไปหาคนป่วย ก่อนจะหยดน้ำตกมรกตให้เด็กชายที่นอนไม่ได้สติอยู่ แค่พอให้เขาบรรเทาอาการลง ไม่ได้ให้กินมันจนหายดีเพราะเธอไม่รู้ ว่าทำไมเพื่อนใหม่ของเธอถึงได้ออกมานอนหมดสติอยู่ข้างนอกแบบนี้ แต่ดูจากรอยช้ำที่มุมปากและรอบช้ำตามแขนนี้อีก ไม่รู้ว่าเนื้อตัวภายใต้ร่มผ้าจะขนาดไหน ทางที่ดีพาไปโรงพยาบาลจะดีที่สุด อย่างน้อยๆ จะได้มีหลักฐานการรักษาและคุณหมอจะได้เป็นพยานให้ด้วย เผื่อเกิดเรื่องไม่คาดคิดอะไรขึ้นมา หลังจากได้กินน้ำตกมรกตไปแล้ว อาการหอบของเขาก็เบาลงตัวที่ร้อนเป็นไฟ ก็น่าจะลดอุณหภูมิไปหลายองศาเลยทีเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 19 เพื่อนใหม่ที่น่าสงสาร

    บทที่ 19 เพื่อนใหม่ที่น่าสงสาร เด็กชายขอบคุณเด็กหญิงตัวกลม ที่นั่งจุ้มปุ๊กอยู่บนเตียงข้างๆ ขาเขา “พอจะเล่าให้น้าฟังได้รึเปล่าคะ เกิดอะไรขึ้นกับหลานถึงได้ไปนอนหมดสติที่สวนอย่างนั้น ที่บ้านไม่มีผู้ใหญ่อยู่หรือ” ซ่งผู่เย่วถามออกมาแบบกว้างๆ ไม่ได้ถามถึงรอยฟกช้ำรุนแรงตามร่างกาย เพราะอยากให้เด็กชายตรงหน้า เล่าเรื่องทั้งหมดออกมาเอง เด็กชายเมื่อรู้สึกถึงความปลอดภัย เมื่อได้อยู่ใกล้ครอบครัวผู้ช่วยเหลือเขา ก็ยอมเล่าเรื่องออกมาทั้งหมด เขาชื่อหยางต้าหยวน บ้านอยู่ในเขตพิเศษ ถนนสายที่เจ็ด บ้านของเขามีแค่พ่อที่เป็นเจ้าบ้าน คุณแม่หรือแม้แต่ปู่ย่าตายายล้วนเสียชีวิตหมดแล้ว เขาไม่มีญาติที่ไหนอีก คุณแม่ของเขาพึ่งเสียชีวิตไปเมื่อหนึ่งปีก่อน หลังจากที่ท่านจากไปเขาก็อยู่กับป้าโจวหัวหน้าแม่บ้าน และแม่บ้านอีกสองคนมาตลอด ส่วนคุณพ่อของเขา ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน เพราะต้องออกไปทำภารกิจบ่อยๆ ถึงจะยศพลโทแล้วแต่ยังไม่สูงพอให้ประจำอยู่ที่ปักกิ่ง ต้องออกทำภารกิจต่างเมืองอยู่ แต่เมื่อสามเดือนก่อน ที่คุณพ่อของเขาไปทำภารกิจแถวชนบทที่มณฑลหนึ่ง เขาก็โดนแม่ม่ายล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 20 แม่เลี้ยง

    บทที่ 20 แม่เลี้ยง เช้าวันต่อมา ภายในเรือนแบบประยุกต์ของตระกูลหยาง ถังลี่จูภรรยาคนใหม่ของหยางตงหยาง ตอนนี้กำลังกระวนกระวายใจ ที่ลูกเลี้ยงของเธอหนีออกไปได้ หลังกลับมาจากออกไปรับพ่อแม่ของเธอเพื่อจะพามาอยู่ด้วยกัน กลับมาถึงบ้านพวกแม่บ้านที่ให้อยู่เฝ้าบ้าน วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาแจ้งเธอ ว่าหยางต้าหยวนหนีออกไปได้ ด้วยความโมโหที่แม่บ้านสองคนนี้ที่เธอมอบหมายหน้าที่ให้คอยเฝ้าลูกเลี้ยงทำงานง่ายๆ แค่นี้ยังทำไม่ได้ เด็กคนเดียวยังปล่อยให้มันทำร้ายจนหนีออกไปได้ ถังลี่จูจึงระบายอารมณ์ด้วยการทุบตีแม่บ้านทั้งสองอย่างรุนแรง ก่อนจะสั่งให้ทุกคนแยกย้ายกันตามหา หัวหน้าแม่บ้านโจวที่อยู่กับตระกูลหยางมาเป็นสิบปี แต่กลับหักหลังเจ้านาย เพราะเห็นว่าหยางตงหยางมีภรรยาใหม่แล้ว ย่อมลืมลูกชายของตัวเองและคิดเอาเองว่าถ้าเอาใจคุณนายคนใหม่ จะต้องได้ดีกว่าเดิมแน่ ดูได้จากเงินที่เธอมักจะควักจ่ายทุกครั้ง เมื่อทำงานเล็กๆ น้อยๆ ให้ตลอด รวมถึงทำเป็นหูหนวกตาบอดเวลาที่ลูกติดของเธอรังแกคุณชายของบ้าน เรื่องทั้งหมดนี้เธอรู้เห็นเป็นใจในทุกเรื่อง รวมถึงทำลายจดหมาย ที่หยางตงหยา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 21 เติบโต เวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

    บทที่ 21 เติบโต เวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังเรื่องทุกอย่างของครอบครัวหยางคลี่คลาย หยางต้าหยวนพาหยางตงหยางบิดาของเขาไปทำความรู้จักกับครอบครัวหลี่ หยางตงหยางได้ขอคำปรึกษาเรื่องหาแม่บ้านคนใหม่ ตอนที่เขาต้องออกทำภารกิจหลังจากนี้ จะได้มีคนคอยดูแลลูกชายของเขา คุณย่าจางจึงช่วยจัดหาคนให้ ซึ่งไม่ใช้คนอื่นคนไกลที่ไหน เป็นครอบครัวน้องชายของลุงจงเกอคนขับรถ สามีของป้าฉางแม่บ้านใหญ่ของครอบครัวหลี่ ครอบครัวน้องชายลุงจงเกอมีกันอยู่สามคน จงกุ้ยชายวัยกลางคน ท่าทางคล่องแคล่วแววตาซื่อตรง ภรรยาของเขาและลูกชายอายุยี่สิบสองเป็นคนซื่อตรงไม่ต่างกัน พอทุกคนได้พบคนทั้งสามก็รู้สึกวางใจไปได้เปลาะหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ละเลยอย่างครั้งที่แล้ว เพราะมีตัวอย่างให้เห็นแล้ว หยางตงหยางจึงรบกวนครอบครัวหลี่ช่วยสอดส่องบ้างยามเขาไม่อยู่ด้วยอีกแรง พวกเด็กๆ จึงได้ไปมาหาสู่กันบ่อยๆ เจ้าตัวน้อยหลี่เฟยหย่าได้เพื่อนเล่นสมใจ อย่างที่ต้องการแล้วจึงมีความสุขมาก วันเวลาผ่านพ้นไปมีเหตุการณ์ต่างๆ มากมายเกิดขึ้นนอกเขตพิเศษที่แสนสงบและปลอดภัยแห่งนี้ ช่วงนี้ผู้คนไม่กล้าออกไปข้างนอกมากนัก หากไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30

บทล่าสุด

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 50 ชีวิตคู่ที่ถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์

    บทที่ 50 ชีวิตคู่ที่ถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์ จบคำสารภาพรักด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเป็นการยืนยัน พ่อหนุ่มเจ้าน้ำตาที่ก้มหน้าหลุบตาลงมองต่ำดูเศร้าสร้อย พานให้คนมองใจอ่อนยวบแอบชะงักไปหนึ่งจังหวะเล็กๆ ซ่อนสีหน้าดีใจไว้ได้อย่างมิดชิด ถึงได้ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบสายตากับดวงตากลมโต ที่จ้องมองมาอย่างต้องการยืนยันคำพูดจากใจจริงของเธออย่างน่าเอ็นดู คนพี่เม้มปากข่มใจไม่ให้หลงอ่อนข้อไปกับความน่ารักตรงหน้า เขาเล่นใหญ่สวมบทคนรักจิตใจอ่อนไหวขี้น้อยใจขนาดนี้แล้ว ต้องเอาคนตัวเล็กตรงหน้าให้อยู่หมัด “ถ้าน้องยืนยันอย่างหนักแน่นขนาดนี้พี่ก็เชื่อจนหมดใจแล้วครับ พี่ก็รักหย่าเออร์มากขึ้นในทุกๆ วันเหมือนกัน สัญญาแล้วนะครับ หลังเรียนจบแต่งเลยทันที” “ค่ะ! ไม่ผิดสัญญาแน่ค่ะ” “ครับ… ดีมากครับเด็กน่ารักต้องไม่ผิดสัญญา แต่….” คนเจ้าแผนการเริ่มคิดอยากกลับมาแผลงฤทธิ์อีกครั้งแล้ว “อะ อะไรคะ! ตะ แต่อะไรถามน้องมาให้หมดเลยค่ะ พี่ช่างอยากรู้อะไรน้องจะตอบทุกเรื่องเลย” คนน้องหลงคิดว่าคนพี่จะหมดข้อข้องใจแล้ว เพราะเขาก็บอกรักเธอกลั

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 49 สวมบทพ่อหนุ่มเจ้าน้ำตา

    บทที่ 49 สวมบทพ่อหนุ่มเจ้าน้ำตา หลังกอดปลอบเพื่อนสาวจนหายน้อยใจแล้ว หวงหนิงอ้ายก็ขอแยกตัวไปนั่งตรงโซนบาร์เครื่องดื่ม ด้วยรู้ว่าเพื่อนตัวน้อยต้องขึ้นไปหาคู่หมั้นหนุ่มที่ห้องทำงาน เหมือนทุกครั้งที่พวกเขาพากันมาที่นี่ “หยะ-…” ……. “อ๋า! น้องสาว... หย่าเออร์ เลิกเรียนแล้ว น้องกินอะไรมารึยัง หิวรึเปล่า วันนี้เรียนหนักรึเปล่า ถ้าเหนื่อยเกินไปน้องเปลี่ยนคณะที่เรียนใหม่ได้นะ…” พอเปิดประตูห้องทำงานใหญ่ของสามหนุ่มเพื่อนสนิทเข้ามา หวงหนิงเฉิงที่ความรู้สึกไวที่สุดและรอคนรักอย่างใจจดใจจ่ออยู่ก่อนแล้ว เอ่ยเรียกคู่หมั้นตัวน้อยยังไม่ทันจบ เจ้าเพื่อนรักแฝดคนพี่รีบทิ้งปากกาในมืออย่างของไร้ความหมาย ก่อนแกล้งส่งเสียงแปร๋นอย่างแตกสาวกลบเสียงเพื่อนสนิทจนไม่ได้ยิน พร้อมกันนั้นเจ้าเพื่อนแฝดคนน้องก็ลุกจากที่นั่งไปโอบน้องน้อยของพวกเขา พามานั่งเบียดกันสามคนบนโซฟาตัวเดียวกัน ทำเมินเพื่อนหนุ่มราวกับห้องนี้มีกันอยู่แค่พวกเขาสามพี่น้อง “……..” คนถูกเมินได้แต่ยืนกอดอกพิงสะโพกกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่รอให้มองทั้งสามนั่งกอดกันกลม

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 48 ยอมรับความแตกต่าง

    บทที่ 48 ยอมรับความแตกต่าง เมื่อไม่มีใครเป็นอะไรพวกเขาจึงแยกกันกลับบ้าน เหมือนไม่มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นมาก่อน ก้าวผ่านร่างของสวีหยู่เยียนซึ่งกำลังโดนเจ้าหน้าที่ตำรวจเก็บร่าง และสืบสวนเรื่องราวเพื่อนดำเนินคดีต่อไป มันก็เป็นแค่เรื่องร้ายๆ เรื่องหนึ่งที่อาจจะหนักหน่อย ผ่านพ้นไปได้อีกเรื่องในวัยสิบหกปีของพวกเขา ภายหลังผลคดีจากการสืบสวนออกมาอีกว่า สวีหยู่เยียนฆ่าชายพนักงานโรงแรมรัฐแห่งหนึ่งตาย แต่ก่อนการลงมือฆาตกรรม เพื่อนข้างห้องได้ยินเสียงทำร้ายร่างกายด่าทอตบตีกัน มีการข่มขู่ทรมานเอาเงินจากเธอแถมยังกักขังสวีหยู่เยียนไว้ในห้องไว้ข่มขืนซ้ำๆ ไม่ปล่อยเธอออกจากห้องจนสุดท้ายเธอจึงก่อเหตุลงมือกับชายคนนั้น นี่อาจจะเป็นอีกสาเหตุที่ทำให้เธอสติหลุด จากเรื่องที่ชายคนนั้นทำเรื่องเลวทรามกับเธอ ส่วนแม่ที่เป็นญาติเพียงคนเดียวของเธอ ก็ได้หอบเงินหนีไปก่อนแล้วตอนที่เซี่ยเหว่ยพ่อเลี้ยงของเธอโดนจับ ทิ้งให้เธออยู่คนเดียวที่บ้านหลังนั้นโดยที่มีเซี่ยเติ้งหลุนคอยเข้าออกบ้างยามต้องการใช้ประโยชน์จากเธอ หลังเรื่องราววุ่นวายจบลง บรรดาผู้คนรอบตัวของหลี่เฟยหย่าทั้งค

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 47 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 2/2

    บทที่ 47 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 2/2 สวีหยู่เยียนเลือกมาอาละวาดก่อเรื่องในเวลาเลิกเรียนพอดี คนในส่วนหน้าโรงเรียนจึงเยอะ พวกเขาต่างพากันลนลานวิ่งหาที่หลบลูกกระสุนที่ถูกปล่อยออกมาในบางจังหวะที่สวีหยู่เยียนคลุ้มคลั่ง สวนสวยเพื่อนั่งเล่นและเป็นซุ้มรอรถตรงนี้ เหล่าคนในโรงเรียนจะรู้กัน ว่าเป็นที่นั่งของเหล่าลูกหลานคนมีเงินเพื่อมานั่งรอรถที่บ้านมารับ กลุ่มที่รู้ฐานะตัวเองพวกเขามักจะหลีกเลี่ยงไม่มานั่งที่นี่ ถึงแม้พื้นที่ตรงนี้ไม่ได้แบ่งแยกให้ใครนั่งได้หรือไม่ได้ เมื่อปฏิบัติต่อๆ กันมาเรื่อยๆ หลักปีนานเข้า มันก็กลายเป็นพื้นที่อภิสิทธิ์เฉพาะไปโดยปริยาย ถึงพวกเขาจะก้มลงหมอบหาที่หลบซ่อนตัวแล้ว แต่สวีหยู่เยียนที่กำลังเดินผ่านเพื่อไปยังซุ้มตรงที่หลี่เฟยหย่าหลบอยู่ สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็น กลุ่มคนที่เธอเคยไปมีเรื่องด้วยเพราะความอิจฉาอยู่หลายคนทีเดียว “ฮ่าๆ! อ้อ… ฉันก็เผลอแปลกใจไปแวบหนึ่ง ที่เจอพวกคนสารเลวชอบทำตัวสูงส่งอย่างพวกแกไป ลืมไปได้ยังไงกันนะ แหม! ก็นี่มันสวนชนชั้นสูงของพวกแกนี่นา ดี! จะได้ไม่ต้องไปตามคิดบัญชีนังพวกที่ชอบดูถูกฉันให้เหนื่อ

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 46 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 1/2

    บทที่ 46 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 1/2 หลังกลับมาจากค่ายนอกเมืองแล้วกลับเข้ามาทำงานต่อ โดยลากเพื่อนสนิททั้งสองมาเคลียร์เอกสาร ที่เหมือนทำเท่าไรก็ไม่หมดในส่วนของพวกเขา ที่บางครั้งเฉินหวงช่างต้องรับมาทำ เพราะสองพี่น้องมีงานต้องออกไปทำนอกพื้นที่ตลอด จนหาเวลานั่งติดเก้าอี้เคลียร์เอกสารน้อยเหลือเกิน วันนี้อยู่ด้วยกันแล้วถือโอกาสเปิดห้องประชุมไปด้วยเลยแล้วกัน หลี่เฟยฮุ้ยและหลี่เฟยเจินหลังจากนี้ ไม่จำเป็นต้องปิดบังตัวตนเข้ามายังตลาดลับ ที่พวกเขาร่วมลงทุนอีก คนที่เป็นเจ้านายใหญ่โดยถือเปอร์เซ็นถึง70% เลยคือเฉินหวงช่าง ส่วนสองแฝดถือคนละ 15% เมื่อหลายเดือนก่อน หยางต้าหยวนที่ถือเปอร์เซ็นอยู่ 7% อยู่ๆ ก็คิดขายคืนให้เฉินหวงช่าง ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ได้มีคำถามขอคำอธิบายใดๆ ให้หยางต้าหยวนตอบ เขาเพียงทำเอกสารการรับซื้อยื่นให้อีกฝ่ายเซ็น พร้อมกับให้ลูกน้องไปเอาเงินถึงสองกระเป๋าใหญ่ ส่งให้หยางต้าหยวนง่ายๆ เท่านั้น “พวกนายไปขอให้คุณลุงหลี่เจี๋ย ปล่อยข่าวการรับสมัครบอดี้การ์ดให้กับทหารปลดเกษียณที่ค่ายทางใต้ด้วยแล้วกัน” เฉินหวงช่างบอกสหายหลั

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 45 ทรมานเจ้าคนน่าขนลุก NC 🔥ชน/ช รุนแรง*

    บทที่ 45 ทรมานเจ้าคนน่าขนลุก NC 🔥ชน/ช รุนแรง* ผัวะๆ!! “อ่า!... อ๊ากกก! ปล่อยฉันๆ! พวกแกมันก็ค้าขายทำลายชาติไม่ต่างจากฉันนี่ แล้วจะมาทำลายพวกเดียวกันทำไม ฮะ! อั่ก!!” เซี่ยเติ้งหลุนที่โดนฝ่าเท้าหนักๆ สองพี่น้องบ้านหลี่รุมอย่างไม่ยั้งแรง ร้องตะโกนโต้แย้งอย่างสู้อะไรไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ดูจะยังแข็งแรงดีมากๆ อยู่บ่งบอกถึงความถึกที่ซ่อนไว้ ขัดแย้งกับภาพลักษณ์คุณชายแสนสุภาพเจ้าสำอางที่แสดงให้เห็นไปก่อนหน้า พลั่กๆ!! “เหอะ! ไอ้เวร สารเลวนี่มันปากดี มีแรงพูดไม่หยุดจริงๆ! ฉันขอเตือนให้แกเก็บเสียงไว้แหกปากหลังจากนี้ดีกว่าไหม แกได้แหกปากเหม็นๆ นี่จนพอใจแน่” หลี่เฟยฮุ้ยพูดออกมาอย่างเหลืออด กับการแหกปากพ่นคำพูดหาความสำนึกไม่ได้นี่ ขณะยกเท้ากระทืบหนักๆ ลงบนร่างคุดคู้ที่พื้น เซี่ยเติ่งหลุนโดนลูกน้องของเฉินหวงช่าง พากลับมาขังไว้ก่อนหน้านี้ กำลังโดนสองแฝดบ้านหลี่จัดการทรมานระบายอารมณ์ หลังเหตุการณ์คืนวันงานเลี้ยงเมื่อวันก่อนหลายวันก่อนผ่านไป บ้านตระกูลหลี่และตระกูลเฉินทั้งสองบ้านได้ตกลงเกี่ยวดองกั

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 44 สถานะที่เปลี่ยนไป

    บทที่ 44 สถานะที่เปลี่ยนไป หลี่เฟยหย่าไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหนแล้ว มารู้สึกตัวด้วยความหงุดหงิด ก็ตอนที่เหมือนโดนกอดรัดจนขยับพลิกตัวไม่ได้นี่ละ แถมยังมีไอ้เจ้าความรู้สึกที่เหมือนโดนปลุกเร้าที่ร่องกลีบอวบ และปลายยอดถันนี่อีก “จ๊วบ~ จุ๊บ… จุ๊บ… ฟอด ~ จุ๊บ!….” คนหื่นที่ไม่ยอดหลับยอมนอน แม้จะปล่อยให้อีกฝ่ายนอนหลับได้เต็มอิ่ม แต่เขาก็ยังคงคลอเคลียไม่ห่าง ใบหน้าที่ติดเรียบนิ่งจนดูเย่อหยิ่งเป็นปกตินั่น ตอนนี้กลับมีแววหวาน นัยน์ตาฉายความหลงใหลอย่างแสนรัก ที่หลี่เฟยหย่าไม่คิดว่าจะได้เห็น แต่เฉินหวงช่างที่เงยหน้าขึ้นมา สบเข้ากับแววตานิ่งค้างของหลี่เฟยหย่า ที่เห็นสีหน้าและแววตาเปิดเปลือยความรู้สึกในใจตอนเผลอไปจนหมดเปลือก ชายหนุ่มไม่ได้คิดจะปกปิดแต่อย่างใด กลับยื่นใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาเลียกลีบปากอิ่ม ที่บวมช้ำของคนตัวเล็กคล้ายต้องการจะยั่วยวนกัน กอดกระชับขาเรียวเล็กข้างหนึ่ง ที่นอนในท่านอนตะแคงข้างหันหน้าเข้าหากัน ให้มาก่ายเกยบนท่อนแขนกำยำของตนมากขึ้น สะโพกแกร่งแสนร้ายกาจขยับในจังหวะเนิบนาบ ให้ท่อนเอ็นที่ไม่ยอมหลับยอมนอนตามเจ้าของ คอยเสียดแ

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 43 เฉินหวงช่าง NC 🔞🔥+++ 2/2

    บทที่ 43 เฉินหวงช่าง NC 🔞🔥+++ 2/2 สองมือเรียวเล็กของหลี่เฟยหย่า ดึงรั้งกางเกงแสนเกะกะออกจากสะโพกหนั่นแน่น ที่ยกขึ้นให้ร่างเล็กถอดออกอย่างง่ายดาย “ฮ่าส์!…..” ร่างสูงหลุดครางเสียงพร่า หลังโดนสองมือเล็ก แสนเผด็จการ กดเข้ากลางลำคอหนา ให้ทิ้งตัวนอนหงาย ตรึงร่างแกร่งไว้กับพื้นเตียง ก่อนที่ร่างเล็กจะขึ้นคร่อมทิ้งสะโพกกลมมน ลงมาบดเบียดกลีบสาวอวบอูม ให้แย้มผลิบานโอบแนบไปกับแท่งร้อนลำใหญ่ “อาส์… หย่าเออร์… ฮื้มส์….” เสียงทุ้มครางเสียงต่ำสั่นพร่าอย่างกระสันซ่าน ไปกับการร่อนสะโพกเด้งๆ นั่น บดขยี้ไปกับแท่งร้อนของเขาอย่างเร่งร้อน น้ำหวานสีใสไหลอาบเคลือบความแข็งขืนจนเกิดเสียงเฉอะแฉะน่าอาย “ฮ่าส์ พี่ช่าง….. พี่ช่างขา… อ่าส์!” คนพี่โดนน้องน้อยของเขาครางเรียก ด้วยเสียงหวานหยาดเยิ้มเข้าซ้ำๆ ก็ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านจนปลายหัวหยักสีฉ่ำปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมา เรียวปากหยักยกยิ้มร้ายอย่างชอบใจกับการกดตรึงร่าง จนเหมือนเขาเป็นทาสราคะ อย่างเอาแต่ใจของคนตัวเล็ก ชายหนุ่มโอบร่างเล็กให้ลงมาแนบอกอวบอิ่มไปกับแผงอกกว้าง

  • หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s   บทที่ 42 เฉินหวงช่าง NC 🔞 +++ 1/2

    บทที่ 42 เฉินหวงช่าง NC 🔞 +++ 1/2 ยังไม่ทันได้พูดพล่ามความเสียสติออกมาจนจบประโยคดี เซี่ยเติ้งหลุนก็โดนมือปริศนากระชากผมจากทางด้านหลัง ให้ทันกลับมารับหมัดหนักๆ ซัดเข้าที่หน้าตรงจมูกจุดที่มีปลายประสาทจำนวนมาก “อั๊กๆ !!!” เมื่อได้รับหมัดแรกแล้วหมัดที่สอง ที่สามก็ตามมาติดๆ ซัดเข้าที่จุดเดิมซ้ำๆ เว้นดวงตาให้มันไว้มองการทรมานแสนโหดร้ายจากเขา หลังจากจบเรื่องหลังจากนี้ เฉินหวงช่างก้าวเท้ายาวๆ ตามเซี่ยเติ้งหลุน ที่พยายามลนลานลุกหนีไป จนล้มลุกคลุกคลานไปกับพื้น เพราะรู้ตัวว่าสู้ไม่ไหวแต่สุดท้าย ก็โดนตามมาเหยียบด้วยเท้าหนักๆ เข้าที่กลางหลัง ก่อนจะโดนพลิกตัวให้หันกลับมารับฝ่าเท้าหนักๆ อัดเข้าที่กลางอก และกลางลำตัวเข้าซ้ำๆ ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ ชายหนุ่มไม่เอ่ยอะไรออกมาสักคำ มีเพียงแค่สีหน้าเหี้ยมเกรียมอย่างคนโกรธจัดเท่านั้น กร๊อบๆ!!!! “อั๊ก!!… อ๊ากกกกก!!!!” เฉินหวงช่างไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้ เมื่อเห็นร่างเล็กบอบบางสั่นเทาอย่างไม่สู้ดีนัก เขาเลือกจับเซี่ยเติ้งหลุนหักขาออกจากข้อต่อทั้งสองข้างอย่างเลือดเย็น ไม่น

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status