บทที่ 912

น้ำตาของเธอไหลลงมาแปะๆ มองไปทางถังเจิ้งเฉินที่ตกตะลึงอยู่ไกลออกไป จากนั้นบุ้ยปากพูดออดอ้อน:

“ที่รัก~ คุณคงไม่ได้เชื่อหนุ่มคนนี้จริงๆ หรอกนะคะ?”

“ฉันจะเป็นศัตรูของตระกูลถังได้อย่างไรล่ะ?”

“หือ?”

มู่หย่าจื่อไม่ทำตามแผน หลินเฟิงนิ่งอึ้งเล็กน้อย

“หึ นี่ก็เพื่อที่จะแก้แค้นความสัมพันธ์ของคุณกับผู้หญิงคนนั้น”

มู่หย่าจื่อหันหน้ามองไป ริมฝีปากขยับเล็กน้อย ส่งเสียงที่เล็กมาก เข้าสู่หูของหลินเฟิง โดยที่คนรอบด้านไม่ได้ยิน

นี่ทำให้หลินเฟิงมีใบหน้าเซ็ง

“หลินเฟิง ไอ้สารเลว ปล่อยภรรยาของฉันนะ!”

ถังเจิ้งเฉินเป็นเหมือนกับเสือที่คลุ้มคลั่ง โผเข้ามาทางหลินเฟิงโดยตรง

แต่ถูกหลินเฟิงหลบหลีกอย่างง่ายดาย แถมดักขาเขาให้ล้มลง

“คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”

หลินเฟิงมองถังเจิ้งเฉินที่ล้มลงบนพื้นด้วยความดูถูก พูดอย่างเย็นชา:

“ภรรยาของคุณตายไปตั้งนานแล้ว เธอในตอนนี้ก็แค่ร่างที่ถูกหนอนคุณไสย์ควบคุมไว้ก็เท่านั้นเอง”

“ฉันไม่เชื่อ!”

ถังเจิ้งเฉินที่ปีนป่ายลุกจากพื้นคำรอมออกมา ก่อนจะโผไปทางหลินเฟิงต่อ

“ที่รัก รีบมาช่วยฉัน”

มู่หย่าจื่อก็ให้ความร่วมมืออย่างมาก พูดอ้อนวอนไปทางถังเจิ้งเฉินด้วยความน่าสงสาร

แต่ลึกลงไปในด