บทที่ 682

มือข้างซ้ายของเซี่ยงตงเซิงที่ซ่อนอยู่ จู่ ๆ ก็กดกล่องลับที่อยู่ตรงใต้กำแพง

เห็นเพียงแค่ว่าปืนสีดำกระบอกหนึ่งเด้งออกมาจากด้านข้าง ตกลงในมือของเซี่ยงตงเซิง

ส่วนโอวหยางชิ่งในตอนนี้ยังคงแทงกระบี่ออกไปใส่เซี่ยงตงเซิง

เซี่ยงตงเซิงกลับยกมือขึ้นแสยะยิ้ม จากนั้นใช้ปากกระบอกปืนที่เป็นรูสีดำจ่อไปที่หน้าผากของโอวหยางชิ่ง

“อะ…”

โอวหยางชิ่งถลึงตาโต เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเซี่ยงตงเซิงจะยังสำรองแผนเอาไว้

เทียบกับการที่วิชากระบี่ของเธอตกไปที่ตัวของเซี่ยงตงเซิง กระสุนของเซี่ยงตงเซิงจะต้องทะลุหน้าผากของเธอก่อนแน่นอน

โอวหยางชิ่งกัดริมฝีปาก และปิดตาลงอย่างไม่อยากยอมรับ

“ปัง! เปรี้ยง!”

กระสุนถูกยิงออกไป จากนั้นก็ตามมาด้วยกลิ่นดินประสิวที่รุนแรง

โอวหยางชิ่งค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เธอคิดว่าตัวเองถูกยิงไปแล้ว แต่วินาทีต่อมา เธอเห็นปืนของเซี่ยงตงเซิงกระเด็นออกไป

กระสุนที่ถูกยิงออกไปเมื่อครู่เพียงแค่ยิงโดนแจกันดอกไม้ที่อยู่ด้านหลังของเธอ

“หลินเฟิง!”

เซี่ยงตงเซิงมองไปทางหลินเฟิงด้วยความดุดัน เมื่อครู่เป็นเพราะหลินเฟิงใช้พลังชี่แท้ปล่อยออกมาจากที่ไกล ๆ ทำให้ปืนในมือของเขากระเด็นออกไป

“ฮึบ!”

โอวหยางชิ่งมองเห็นโ