LOGINShare
บทที่ 339
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 340
มองดูเหยนซู่ที่อยู่บนพื้น ถ้าหากไม่ได้ทำร้ายเหยนซู่ เขาก็สามารถใช้เส้นสาย และพยายามรักษาหลินฝานเอาไว้แต่ตอนนี้เหยนซู่ถูกยิงจนเป็นหมัน เกรงว่าสำนักอวี้เจี้ยนไม่มีทางที่จะยอมปล่อยไปแน่“ทำไม? คุณทำไม่ได้เหรอ?” หลินฝานมองดูเขาแล้วถามขึ้นหลินเฟิงพูดอย่างเรียบเฉย: “ผมรับปากคุณ”ในตอนนี้ โทรศัพท์ของจ้าวเทียนหวาโทรเข้ามา“ฮัลโหล คุณชายหลิน? ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนครับ?”หลินเฟิงพูด: “ผมอยู่ที่อาคารสือซินอสังหาริมทรัพย์ ทำไมเหรอ?”จ้าวเทียนหวารีบพูดขึ้น: “คุณชายหลิน ผู้จัดการสำนักอวี้เจี้ยนประกาศคำสั่งของสำนัก ให้ลูกศิษย์ทุกคนรีบเร่งไปที่สือซินอสังหาริมทรัพย์ คุณรู้ไหมว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”หลินเฟิงเกาศีรษะแล้วพูดขึ้น: “หลินฝานยิงเหยนซู่จนเป็นหมันด้วยกระสุนนัดเดียว ตอนนี้เหยนซู่ยังอยู่ในมือของผม”จ้าวหัวเทียนได้ยินแบบนี้ก็สูดหายใจเข้าแรง ๆ ทันที แม้แต่พูดจาก็เปลี่ยนไปติด ๆ ขัด ๆ ทันที: “งั้น...ตอนนี้คุณวางแผนจะทำอย่างไรครับ?”“ต้องการจะเปิดศึกกับสำนักอวี้เจี้ยนอย่างถึงที่สุดเลยไหมครับ?”“ถ้าหากสำนักอวี้เจี้ยนอยากจะเปิดศึก งั้นก็เปิดศึก”หลินเฟิงไม่ได้ใส่ใจอยู่แล้ว อย่างไรก็บาดหมางกั
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 341
เขาส่งเสียงไม่พอใจในลำคอแล้วพูดขึ้น: “ไอ้หนุ่ม นายฝันกลางวันอะไรน่ะ”“วันนี้หลินฝานจะต้องตาย คุณชายเหยนก็จะต้องรอด”หลินเฟิงก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้สักนิด: “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราก็ไม่ต้อง“นายไสหัวไปได้แล้ว”โจวฉวนขมวดคิ้วและพูดเสียงเย็นชา: “ไอ้หนุ่ม ฉันไม่ได้มาเจรจากับนาย ให้หลินฝานออกมาพบฉัน”ในตอนนี้หลินฝานก็เดินโซเซออกมาจากห้องทำงาน“ผมก็คือหลินฝาน คุณจะคุยอะไรกับผม?”โจวฉวนพูดเสียงเย็นชา: “ไอ้หนุ่ม ปล่อยคุณชายเหยนซู่ไป และนายก็จัดการตัวเองซะ พวกเราสำนักอวี้เจี้ยนก็จะไม่ติดใจเอาความเรื่องนี้”“ไม่อย่างนั้น แม่ของนายกับน้องสาวคนนั้นของนายทำได้แค่ตายไปพร้อมกับนาย”หลินฝานกำมือแน่น เขารู้ว่าคนผู้นี้ไม่ได้กำลังข่มขู่เขาสำนักอวี้เจี้ยนมีความสามารถนี้โจวฉวนเห็นเขาลังเลใจ จึงล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาทันทีไม่นานนักโทรศัพท์ก็เชื่อมสาย“ไอ้หนุ่ม คุยกับแม่ของนายหน่อยสิ”โจวฉวนพูดจบ ก็โยนโทรศัพท์มือถือไปให้หลินฝานโดยตรงในใจหลินฝานตกตะลึง หรือว่าแม่ของเขาก็เกิดเรื่องขึ้นแล้ว?“แม่? แม่เป็นอย่างไรบ้าง?”จ้าวเฉียวอวิ๋นที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์กลืนน้ำลายแล้วพูดขึ้น: “ลูกชาย ลูก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 342
แต่ในช่วงที่มือของเขาสัมผัสโดนเหยนซู่ เขาก็รู้สึกถึงความผิดปกติพลังโจมตีที่รุนแรงอย่างหนึ่งกระแทกแขนของเขาจนหักไปในทันที“ปึง”“อ๊าก...”โจวฉวนรับร่างกายของเหยนซู่เอาไว้ไม่ได้และคนทั้งคนก็ถูกกระแทกจนกระเด็นออกไปทันทีกระดูกซี่โครงร่างกายของเหยนซู่หักจนหมด และอวัยวะภายในก็ฉีกขาด“คุณชายเหยน คุณชายเหยนคุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?” โจวฉวนไม่มีเวลาสนใจความเจ็บปวดของร่างกายเขารีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน และรีบวิ่งไปข้าง ๆ เหยนซู่ จากนั้นก็ตกตะลึงจนหน้าถอดสีสีหน้าของเหยนซู่ในตอนนี้เป็นสีม่วง ดวงตาล่องลอย ไม่มีลมหายใจแล้ว“แม่งเอ๊ย กล้าฆ่าคุณชายเหยน?” โจวฉวนงุนงงไปหมดตัวเองมาเพื่อช่วยเหยนซู่ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าหลินเฟิงจะบ้าบิ่นขนาดนี้กล้าฆ่าคุณชายเหยนต่อหน้าเขา“ฉันไม่เพียงกล้าฆ่าเขา ฉันยังกล้าฆ่านายอีกด้วย” หลินเฟิงโมโหอย่างมากคนทั้งคนกระโดดลงมาจากชั้นสองทันที จากนั้นก็ถีบไปทางโจวฉวนโจวฉวนไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย เขาสกัดกั้นเอาไว้เต็มที่“ตู้ม”ฝ่าเท้านี้หลินเฟิงถีบเขาไปกระเด็นไปไกลสิบกว่าเมตรโจวฉวนตัวกระแทกเข้ากับกำแพง จนแหลกละเอียด และเกิดเป็นฝุ่นควันขึ้นมาในทันที“แค่กแ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 343
มองดูลูกศิษย์สำนักอวี้เจี้ยนที่ร้องโอดครวญอยู่เต็มพื้น โจวฉวนกลืนน้ำ และขาสั่นอย่างอดไม่ได้ความสามารถแบบนี้ เกรงว่ามีแค่ท่านผู้นำมาด้วยตัวเองถึงจะสู้กับเข้าได้ล่ะมั้ง?หลินเฟิงเดินมาทางเขาช้า ๆโจวฉวนรีบพูดขึ้น: หลินเฟิง ผมแค่มาเจรจา ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสำนักอวี้เจี้ยนมากนัก…คุณอย่า…”เขายังพูดไม่ทันจบ หลินเฟิงก็ถีบไปที่ใบหน้าของเขาโจวฉวนหมดสติตายไปในทันทีในตอนนี้หลินเฟิงล้วงโทรศัพท์ออกมาและโทรไปหาจ้าวเทียนหวา“ฮัลโหล คุณชายหลิน?”จ้าวเทียนหวาที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์กำลังรอสายของหลินเฟิงอยู่พอดีเขารับสายทันทีโดยไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยหลินเฟิงพูดออกคำสั่งทันที: พาคนไปที่บ้านของหลินเสวี่ยฮุ่ยเดี๋ยวนี้ คนของสำนักอวี้เจี้ยนจับพวกเธอเอาไว้แล้ว”“อะไรนะครับ?”จ้าวเทียนหวาตกตะลึงอย่างมาก และพยักหน้าติดต่อกัน: “คุณชายหลินวางใจได้ครับ ผมจะพาคนไปเดี๋ยวนี้”เมื่อวางสายไป หลินเฟิงก็หันหน้ามองไปทางหลินฝาน: “คุณจะไปด้วยกันกับผมไหม?”หลินฝานเดินโซเซมาตรงหน้าเขา: “ผมไปกับคุณ”แม่และน้องสาวของเขาถูกคนจับตัวไว้ เขาจะไม่เป็นห่วงได้อย่างไร จึงต้องไปกับหลินเฟิงอยู่แล้วหลินเฟิงพยักหน้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 344
เหยนก่วงได้ยินแบบนี้ก็เหลือบมองแม่ลูกจ้าวเฉียวอวิ๋น เวลานี้ สถานที่นี่หรือว่ามาเพื่อตระกูลหลินเหรอ?เขาคิดไปคิดมาก็ตัดสินใจที่จะพบหน้าสักหน่อยไม่นานนัก จ้าวเทียนหวาก็เดินเข้ามาเขาประสานมือแสดงความเคารพจากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น: “ผู้จัดการเหยนได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้วครับ”เหยนก่วงกลับไม่ได้ลุกขึ้นยืนด้วยซ้ำ ในเมื่ออีกฝ่ายก็เป็นแค่พ่อค้า ต่อให้มีความสามารถแค่ไหนแล้วจะทำไมกัน?“เถ้าแก่จ้าวจู่ ๆ มาหาผมมีธุระอะไรเหรอ?”จ้าวเทียนหวายิ้มพูด: “ตัวผม รับคำสั่งจากคุณชายของผมให้เดินทางมาเพื่อปกป้องคุณหลินเสวี่ยฮุ่ยกับคุณนายจ้าวครับ”“หึหึ...”เหยนก่วงพูดด้วยความเหยียดหยาม: “หึหึ ตอนนี้พวกเธอสองคนคือตัวประกัน ต้องให้คุณปกป้องด้วยเหรอ?”“ผู้จัดการเหยน ผมเตือนคุณว่าอย่ามั่นใจตัวเองมากเกินไป คุณกล้ามุ่งเป้าไปที่คุณหนูหลิน คุณชายของผมโมโหเป็นอย่างมาก”จ้าวเทียนหวาพูดอย่างมีระเบียบแบบแผน: “ผมหวังว่าคุณจะปล่อยคนไปเดี๋ยวนี้ ถึงเวลาผมจะช่วยผู้จัดการเหยนขอความเมตตา ไม่ถึงกับทำให้ความสัมพันธ์บาดหมางกัน”ตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าหลินเฟิงได้จัดการเหยนซู่เรียบร้อยแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาก็คงลงมือไป
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 345
หลินเฟิงที่กำลังอยู่ในขีดโมโห ไม่มีความสงสาร และไม่มีความลังเลแม้แต่นิดเขาเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ปล่อยหมัดออกไปเหยนก่วงตกตะลึงจนหน้าถอดสี เขาไม่สามารถจับเงาของหลินเฟิงได้ด้วยซ้ำอีกฝ่ายก็มาถึงตรงหน้าของเขาแล้วยังไม่รอให้เขาตั้งตัวได้ ก็รู้สึกเจ็บปวดที่แขนขึ้นมาเหมือนกับถูกค้อนเหล็กที่แข็งแกร่งทุบเข้าให้ด้วยความรุนแรงกระบี่กายสิทธิ์ในมือก็หลุดออกจากมือทันทีหลินเฟิงกลับไม่มีความคิดที่จะยั้งมือจากนั้นก็ปล่อยหมัดออกไปอีก หมัดกระแทกไปที่หน้าผากของเขาเหยนก่วงไม่สามารถสกัดกั้นการโจมตีของหลินเฟิงได้ด้วยซ้ำ คนทั้งคนกลิ้งไปบนพื้นหลายรอบถึงจะหยุดร่างกายลงได้“แม่ง ปล่อยคนซะ” หลินเฟิงจับคอของเขาเอาไว้แล้วพูดข่มขู่ลูกศิษย์ของสำนักอวี้เจี้ยนก็ตกตะลึงยิ่งกว่า“นี่...คิดไม่ถึงว่าผู้จัดการเหยนจะรับการโจมตีไม่ได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว?”ลูกศิษย์คนอื่น ๆ เห็นเหยนก่วงพ่ายแพ้การต่อสู้ พวกเขากลุ่มนี้ก็ไม่มีความช่วยเหลือจากภายนอกสู้ตายกับหลินเฟิงเกรงว่าไม่มีจุดจบที่ดีอะไร ในตอนที่พวกเขาเตรียมจะปล่อยคนเหยนก่วงก็ตะโกนด้วยสีหน้าดุดัน: “ห้ามปล่อย ฆ่าพวกเธอซะ”ลูกชายของเขาตายไปแล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 346
จ้าวเทียนหัวตกตะลึง ดูท่าจะหลีกเลี่ยงการเปิดศึกกับสำนักอวี้เจี้ยนไม่ได้แล้ว “เสี่ยวฝาน วันนี้ตกลงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” จ้าวเฉียวอวิ๋นดวงตาแดงก่ำเธอรีบเดินไปด้านข้างลูกชายของเธอและถามขึ้นด้วยสีหน้าเป็นกังวลหลินฝานพูดไม่ออกชั่วขณะ จากนั้นก็ก้มหน้าพูดขึ้น: “แม่ ขอโทษด้วย ผม...ฆ่าคนแล้วจริง ๆ”“นี่...นี่มันเป็นเพราะอะไรกัน? เมื่อก่อนลูกไม่ใช่คนแบบนี้นะ” จ้าวเฉียวอวิ๋นพูดด้วยความเจ็บปวดหลินฝานพูดด้วยดวงตาที่ขมขื่น: “แม่ ผมขอโทษ ผมขอโทษครับ”ในตอนนี้หลินเฟิงพูดขึ้นมา: “หวงเสี่ยวม่านเป็นชู้กับเซี่ยสือซิน หลินฝานโมโหจึงได้ฆ่าพวกเขา”ได้ยินคำพูดนี้ จ้าวเฉียวอวิ๋นก็ชะงักงันอยู่กับที่ทันทีไม่รู้ว่าควรจะสั่งสอนลูกชายของเธออย่างไร ลูกชายตัวเองถูกสวมเขา เธอก็ไม่สามารถเกลี้ยกล่อมให้ลูกชายอดกลั้นเอาไว้สิ่งที่หลินเสวี่ยฮุ่ยเป็นกังวลมากที่สุดก็คืออนาคตของพี่ชายของเธอ: “พี่ใหญ่ งั้นต่อไปพี่จะทำอย่างไร?”หลินฝานก้มหน้าลง เขาก็ไม่รู้ว่าต่อไปควรจะทำอย่างไรดีในตอนนี้หลินเฟิงพูดขึ้นอีก: “ผมจะส่งให้พี่ชายของคุณไปหลบซ่อนที่ต่างประเทศ นี่เป็นเพียงวิธีเดียวที่เขาจะมีชีวิตอยู่ได้”จากนั้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 347
เหยนก่วงเศร้าโศกเป็นอย่างมาก เขากอดศพของลูกชายเอาไว้และร้องโฮออกมาอย่างเจ็บปวดเสียลูกชายในวัยชรา ส่งผลกระทบต่อเขาเป็นอย่างมากคนตระกูลเหยนมองดูแล้วไม่มีใครที่ไม่โศกเศร้าเหยนจวิ้นตบโต๊ะแล้วยืนขึ้น จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงโมโห: “แม่งเอ๊ย เป็นไอ้หลินเฟิงคนนี้อีกแล้ว ข่มเหงรังแกกันจนเกินไปแล้ว”“ไอ้หมอนี่วันนี้ก็แย่งวัตถุดิบยาของคุณพ่อผมไป แถมยังกล้าฆ่าลูกพี่ลูกน้องของผมอีก? ความแค้นนี้ไม่แก้แค้นก็ไม่ใช่ลูกผู้ชายแล้ว”คนตระกูลเหยนคนอื่น ๆ ก็แค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม ภายใต้การบอกเล่าของเหยนก่วง หลินเฟิงได้กลายเป็นนักโทษที่มีความผิดร้ายแรงไปแล้ว“พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ พี่ต้องช่วยผมล้างแค้นนะครับ วิทยายุทธของผมถูกไอ้หมอนั่นทำลายแล้ว ลูกชายของผมนอนตายตาไม่หลับนะครับ”เหยนก่วงกอดขาพี่ใหญ่ของเขาแล้วร้องโหยหวนเหยนควานที่นั่งอยู่ตรงต่ำแหน่งด้านบนหรี่ตาลง ไม่รู้ว่ากำลังครุ่นคิดอะไรอยู่“พ่อ ไม่ต้องคิดแล้ว พวกเราไปฆ่าไอ้หลินเฟิงคนนั้นกันตอนนี้เถอะ” เหยนจวิ้นพูดกับพ่อเหยนควานถลึงตาใส่เขาแล้วพูดอย่างเรียบเฉย: “ฆ่าหลินเฟิง? ใครไป? แกจะไปเหรอ?”“คนผู้นี้ความสามารถไม่ธรรมดา อีกอย่างแกก็เห็นแล้
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1400
“หือ?”หลินเฟิงก็จำหวังลี่ลี่ได้“คุณคือ…”ใบหน้าของหวังลี่ลี่เผยความีใจออกมาทันที“คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ไม่ได้อยู่ที่เมืองเจียงโจวเหรอ?”หลินเฟิงก็จำได้ว่า หวังลี่ลี่คนนี้ก็คือพนักงานขายที่ทำเอกสารให้เขา ตนที่เขาซื้อรถมายบัค”คิดไม่ถึงว่าจะเจอกันที่นี่ บังเอิญจริงๆ“หึหึ คุณหลิน ก่อนหน้านี้ฉันอยู่ที่เมืองเจียงโจว แต่เป็นเพราะรถคันนั้นที่ขายให้คุณก่อนหน้านี้ ก็เลยถูกบริษัทโยกย้ายมาที่เมืองเจิ้งเต๋อ”หวังลี่ลี่เช็ดน้ำตาที่อยู่บนใบหน้า และฝืนยิ้มออกมา“อาจารย์หลิน ฉันกินขนมพวกนั้นได้ไหม?”ฟ่านหลิงเยว่กุมท้อง และถามด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวด“อ๊ะ? ค่ะ! ได้อยู่แล้ว”หวังลี่ลี่รีบเดินเข้าไป แกะขนมห่อใหญ่สองห่อ ยื่นไปในอ้อมแขนของฟ่านหลิงเยว่ฟ่านหลิงเยว่ก็ยื่นมืออกมาทันที และจับยัดเข้าในปากกำใหญ่กินอย่างมูมมาม โดยไม่เคี้ยวเลยด้วยซ้ำ และไม่ทันได้พูดขอบคุณ“มามามา อย่าให้ติดคอ ตรงนี้มีน้ำค่ะ”เห็นฟ่านหลิงเยว่ทานได้อย่างน่ากลัว หวังลี่ลี่จึงรีบยกน้ำมาแก้วหนึ่งและยื่นให้“ขอบ…ขอบคุณค่ะ!”ฟ่านหลิงเยว่หาจังหวะพูดขอบคุณ และดื่มน้ำทั้งแก้วเข้าไปจนหมดเห็นท่าทางของหวังลี่ลี่ สีหน้าข
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1399
หลังจากเงียบสงัดอยู่ครู่หนึ่งสิ่งที่ตามมา ก็คือเสียงหัวเราะที่ระเบิดออกมา“คุณผู้ชายท่านนี้ คุณรู้ไหมว่านี่คือรถอะไร? นี่คือรถ“ราคาตัวท็อป 187.9 ล้านบาท คุณมั่นใจว่าจะนำเงินจำนวนเท่านี้ออกมาได้?”“คุณตั้งใจมาก่อความวุ่นวายสินะ?”หลังจากหลิวหย่าหัวเราะเสร็จ สีหน้าก็เปลี่ยนไปเย็นชา“พวกนาย กระทืบขอทานสองคนที่คุยโวอย่างหน้าไม่อายออกไปซะ!”“ครับ!”รปภ. สองคนรู้ว่า ควรจะเล่นสนุกเพียงพอแล้วตอนนี้ข้างในยังรับรองลูกค้าคนสำคัญอยู่ ถ้าหากรบกวนลูกค้า ก็จะไม่ดีเท่าไหร่นักดังนั้นพวกเขาก็กดสวิตช์บนกระบองไฟฟ้า เสียงดังเพียะ พูดข่มขู่หลินเฟิงว่า:“ได้ยินแล้วยัง รีบไสหัวไป ไม่อย่างนั้นพวกเราจะลงมือแล้ว”“อาจารย์หลิน หิวจังเลย”ฟ่านหลิงเยว่จ้องมองขนมห่อเล็กห่อใหญ่บนโต๊ะ และกลืนน้ำลายไม่หยุดเธอไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้วตอนนี้แทบจะหิวตายแล้วเห็นคนเหล่านี้ไม่ฟังอะไรสักอย่าง สีหน้าของหลินเฟิงก็เย็นชาทันทีตอนที่เขาเพิ่งเดินเข้ามา ก็เห็นป้ายร้านแล้วโชว์รูมแห่งนี้เป็นธุรกิจของเฝิงกวงฉี่ตัวแทนจำหน่ายรถยนต์หรูหราภายใต้กลุ่มบริษัท เฝิงกวงกรุ๊ป นั่นคือเหตุผลที่เขาเดินเข้ามาโดยไม่ลังเลเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1398
รปภ. สองคนที่กำลังเล่นไพ่และหัวเราะคิกๆ คักๆ อยู่ รีบสวมหมวกของตัวเอง และวิ่งเหยาะเข้ามา“แหะแหะ พี่หลิวหย่า ขอโทษด้วยครับ ขอโทษด้วย”รปภ.ทั้งสองคนยิ้มอย่างเคอะเขินให้กับหญิงสาวจากนั้นตอนที่พวกเขาเผชิญหน้ากับหลินเฟิงและฟ่านเยว่หลิง ก็เปลี่ยนสีหน้าทันที พูดด้วยท่าทางหยิ่งยโสและรังเกียจว่า:“พวกบ้านนอกมาจากที่ไหนกัน? รีบออกไปเลย ตรงที่พวกเราเพิ่งถูพื้น พวกนายอย่ามาเหยียบให้สกปรก!”“ไปไปไป!”เผชิญหน้ากับการขับไล่ของรปภ. ฟ่านหลิงเยว่กลับเห็นขนมขบเคี้ยวที่วางอยู่บนโต๊ะ เธอกลืนน้ำลาย มองไปทางหลินเฟิงด้วยท่าทางน่าสงสารและพูดว่า:“อาจารย์หลิน หนูหิว…”ได้ยินคำพูดนี้ บอดี้การ์ดสองคนเกือบหลุดขำขอทานสองคนนี้มาจากที่ไหนกัน คิดไม่ถึงว่าจะมาขอทานจนถึงโชว์รูมรถหรูของพวกเขาไม่ดูรถคันนี้ที่แสดงอยู่ในห้องโถงบ้างเลยว่า เป็นสถานที่ที่พวกเขาคู่ควรจะมาขอทานไหม?“พวกเราเป็นลูกค้า มาซื้อรถ พวกคุณมีสิทธิ์อะไรไล่พวกเราไป?”หลินเฟิงรู้ว่าทั้งสองเดินอยู่บนถนนภูเขามาทั้งวันแบบนี้ ภาพพจน์ไม่ค่อยดี แต่ก็ไม่ถึงขั้นไม่ให้เข้ามาหรอกมั้ง?ดังนั้นเขาจึงถามด้วยหน้าตาเย็นชา“ซื้อรถ?”รปภ. สองคนมองตากัน แล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1397
“ที่เมืองเจิ้งเต๋อใครบ้างไม่รู้ว่าคุณชายตู้เป็นใหญ่ในเขตซีเฉิง ยังมีคนกล้าไม่ไว้หน้าคุณอย่างนั้นเหรอครับ?”ผู้จัดการพูดไปด้วย และส่งสายตาให้กับหวังลี่ลี่อย่างบ้าคลั่ง“แกหลบไปเลย!”คุณชายตู้ถีบผู้จัดการออกอย่างไม่เกรงใจ จากนั้นยื่นมือออกไปตบหน้าหวังลี่ลี่อย่างแรงหวังลี่ลี่ร้องอุทานออกมา มือกุมหน้าและล้มทรุดลงบนพื้น“แม่งเอ๊ย”คุณชายตู้ถุยน้ำลายลงบนพื้น ใบหน้าบิดเบี้ยวเพราะความเดือดดาล เขาพูดอย่างเย็นชาว่า:“ฉันมาที่นี่ก็เพื่อที่จะใช้จ่ายเงิน!”“รถยนต์ราคาห้าสิบกว่าล้านก็ซื้อแล้ว ค่าคอมมิชชั่นที่มาถึงมือเธอไม่พูดว่าห้าล้านบาท แต่ห้าแสนบาทก็คงถึงอยู่ใช่ไหม?”คุณชายตู้เข้าไปดึงผมของหวังลี่ลี่เอาไว้ ทำให้เธอรู้สึกเจ็บอย่างมาก และร้องไห้ขอความเมตตา“เงินห้าแสนบาท ยังไม่สามารถซื้อพรหมจรรย์ของเธอได้งั้นเหรอ?“เดิมคิดว่าหญิงร่านแบบแกทำเป็นเล่นตัวกับฉัน คิดไม่ถึงว่าแกกลับเสแสร้งขึ้นมา แกเสแสร้งอะไรกัน?”“ตอนนี้ฉันสามารถให้ลูกน้องตรวจสอบครอบครัวของแก ลากพ่อที่อยู่ห้องไอซียูของโรงพยาบาลเจิ้งเต๋อออกมาได้ แกเชื่อไหม?”ได้ยินคำพูดนี้ หวังลี่ลี่ตกใจจนหน้าซีด“ไม่...ไม่นะ อย่างนะคะคุณชา
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1396
เห็นภาพนี้ หลินเฟิงแอบถอนหายใจอย่างอดไม่ได้เด็กโง่คนนี้ เป็นคนที่มีคุณสมบัติเรียนวิชาเวทมนต์จริงๆ เหรอ?“น่าโมโหชะมัด ตาแก่หนังเหนียวสองคนนี้ทำไมถึงได้ไร้ยางอายแบบนี้ ในอนาคตฉันจะต้องขุดหลุมศพของพวกเขา ลากพวกเขาออกมาจากโลงศพและทิ้งไปในบ่อขี้...”ไม่นานนัก ฟ่านหลิงเยว่ที่ท้องว่างสมองกลวงออกจากวัดบนเขาที่ทรุดโทรมกับหลินเฟิงส่วนรถที่หลินเฟิงขับมาถูกชายชราสองคนนั้นขับไปตั้งนานแล้วเมื่อเห็นภาพนี้ ฟ่านหลิงเยว่โมโหจนกระทืบเท้าและด่าทอเสียงดัง คำพูดในภาพทำได้แค่กลั่นกรองถึงจะฟังเข้าหูได้หลินเฟิงก็จนปัญญาอย่างมากทำได้แค่เดินเท้ากลับเข้าไปในตัวเมืองเจิ้งเต๋อด้วยกันกับฟ่านหลิงเยว่เมื่อเดินแบบนี้ก็เดินอยู่ครึ่งวันรอให้พวกเขาไปเห็นโชว์รูมขายรถแห่งหนึ่ง เป็นเพราะการเร่งเดินทางที่มีฝุ่นตลอดทาง ภาพลักษณ์ของทั้งสองคนก็ดูแย่เล็กน้อยตอนนี้ภายในโชว์รูมรถ“ยอดขายในเดือนนี้ หวังลี่ลี่ เธอเป็นที่โหล่อีกแล้ว”ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ภายในห้องกระจกฝ้ามีสีหน้าโกรธเคืองเขายื่นนิ้วออกมา ชี้หน้าพนักงานขายหญิงสาววัยรุ่นคนนั้น และพูดตวาดว่า:“ถ้าเธอแสร้งทำเป็นเย็นชา สงบเสงี่ยม งั้นวันนี้เธอก็
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1395
มันชัดเจนอยู่แล้วแม้ว่าฟ่านหลิงเยว่จะสาปแช่งมากแค่ไหน ชายชราหน้ากากเหล็กก็ไม่เปลี่ยนหนทางของตัวเองถ้าจะพูดตรง ๆหลินเฟิงก็รู้สึกสับสนอย่างมากชายชราคนนี้มีพลังมากมายมหาศาล และจากสิ่งที่ฟ่านหลิงเยว่อธิบายไปเมื่อกี้ ดูเหมือนว่าเขาจะรู้จักทักษะการทำนายดวงชะตาบางประเภทด้วย ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ากลัวอย่างมากหลินเฟิงไม่อยากจะไปล่วงเกินคนประเภทนี้มากที่สุดแม้ว่าหลินเฟิงจะสามารถต่อสู้กับเขาได้ แต่หากเขาไปโจมตีคนรอบตัวของคุณ คุณจะทำอย่างไร?หรือว่าต้องฟังการจัดเตรียมของเขาแล้วอยู่กับฟ่านหลิงเยว่จริง ๆ....หลินเฟิงหันหน้าไปมองฟ่านหลิงเยว่ แล้วหางตาก็กระตุกถึงแม้ว่าฟ่านหลิงเยว่จะสาปแช่งอย่างรุนแรง แต่กลับมีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายอยู่บนใบหน้าของเธอ“เอ่อ...อาจารย์หลิน คุณดูสิ เรื่องมันก็กลายเป็นแบบนี้แล้ว ถ้าไม่อย่างนั้นพวกเราก็......”ฟ่านหลิงเยว่มองมาทางหลินเฟิง ราวกับกำลังหยั่งเชิงท่าทางของหลินเฟิงเธอถึงขั้นใจร้อนขึ้นมาเล็กน้อย“หยุด!”หลินเฟิงยื่นมือไปห้ามพร้อมกับพูดว่า :“วางใจเถอะ ฉันจะหาวิธีที่ทำให้คุณปู่ของเธอเลิกความคิดนี้ให้ได้ภายในหนึ่งปี”“ชู่ว”เมื่อได้ยินความคิดเห็นที่ต
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1394
“ทำนายผิดงั้นเหรอ? เป็นแบบนี้ได้ยังไง?”“ผู้อาวุโส ไม่ใช่ว่าผมยกชีพจรมังกรไปเมื่อหนึ่งเดือนก่อนงั้นเหรอ? คุณลักพาตัวคนของผมแล้วยังหลอกล่อผมให้เข้ามาที่นี่อีก หรือว่ามันก็เพื่อเรื่องนี้งั้นเหรอ?”ความหงุดหงิดปรากฏบนใบหน้าของหลินเฟิง“คนของนายงั้นเหรอ?”ชายชราในหน้ากากเหล็กหัวเราะเยาะแล้วพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า :“ทั้งสองคนนี้เป็นคนสำนักโม่ซวีของฉัน ไปเป็นคนของนายตั้งแต่เมื่อไร?“ผู้อาวุโสสูงสุด คุณอย่าพูดไร้สาระ!”ฟ่านหลิวเยว่ที่ถูกมัดอยู่ข้าง ๆก็ตะโกนขึ้นมาว่า :“ก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้บอกไปแล้วเหรอว่าได้หักหลังสำนักโม่ซวีนะ? และตอนนี้ฉันก็ไม่ใช่คนของสำนักโม่ซวีของพวกคุณแล้วด้วย!” “เหอะ สำนักโม่ซวีเป็นสถานที่เธออยากเข้าก็เข้า อยากจะออกก็ออกได้งั้นเหรอ?”“จะออก จะออก แบร่!”ฟ่านหลิงเยว่แลบลิ้นล้อเลียนใส่ชายชราหน้ากากเหล็ก“......”ชายชราหน้ากากเหล็กหายใจแรงเล็กน้อย แล้วหลินเฟิงก็ยังมองเห็นหางตาของเขากระตุกขึ้นอย่างชัดเจน“โอ๊ย ผู้อาวุโสสูงสุด คุณไม่ต้องไปโต้เถียงกับสาวน้อยคนนี้หรอก”ฟ่านอู๋จี๋ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน จากนั้นก็มองไปทางหลินเฟิงและพูดขึ้นว่า :“น้องชาย...คนนั้น ไ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1393
“พี่ใหญ่ มีคนมาแล้ว!”อันธพาลที่สวมเสื้อกั๊กมองเห็นรถเมอร์เซเดสเบนซ์สีดำขับที่เข้ามาหาก็รีบหันกลับมา ก่อนจะวิ่งเข้าไปในวัดบนเขาอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะไปรายงานพี่ใหญ่ของตัวเอง“เชี่ยเอ้ย! ไม่แปลกใจเลยที่เขาไม่ต่อรอง คนนี้มันรวยจริง ๆเลย!”อันธพาลนั้น มีรวม ๆทั้งหมดสิบกว่าคนอีกทั้งในกลุ่มอันธพาลก็ถือว่าไม่ได้มีหน้ามีตามากที่สุดในฐานะที่เป็นพี่ใหญ่ อันธพาลคนนี้จึงมีสีผมหลากหลายมากกว่าลูกน้องของตัวเองที่มีเพียงไม่กี่สี ดูเหมือนว่าอายุก็ไม่ได้มากเท่าไหร่ และน่าจะมีอายุประมาณเพียงยี่สิบปีกันทั้งหมดหลินเฟิงลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ หัวหน้าแก๊งอันธพาลก็เลยยกไม้เบสบอลโลหะที่อยู่ในมือขึ้นมา แล้วชี้ไปที่หลินเฟิงด้วยความอวดดี ก่อนจะพูดขึ้นว่า :“แกยืนอยู่ตรงนั้นแหละ ไม่ต้องเข้ามา!”“ได้ ได้ ได้”หลินเฟิงยกมือยอมแพ้ พร้อมทั้งลอบมองไปโดยรอบ เพื่อหาชายชราที่สวมหน้ากากเหล็ก“เงินล่ะ?”หัวหน้าแก๊งอันธพาลมองไปทางหลินเฟิงแล้วก็ขมวดคิ้วขึ้น“พี่ใหญ่ บนรถไม่มีอะไรเลย!”อันธพาลรีบพุ่งเข้าไปดูรถที่หลินเฟิงขับมา ก่อนจะพบว่าไม่มีกระเป๋าเอกสารหรือสิ่งที่คล้ายกันอยู่บนรถเลยแม้แต่น้อย“เชี่ย
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1392
จ้าวหลิงเยว่ท่าทางทะเล้นเหมือนอย่างเคย“หึ เธอไม่ต้องแสร้งทำเป็นไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เจอเรื่องอะไรที่จัดการเองไม่ได้?”หลินเฟิงยังรู้สึกชอบเด็กสาวที่สดใสคนนี้อย่างมาก“อ๊ะ…ไม่เสียแรงที่เป็นอาจารย์หลิน”จ้าวหลิงเยว่หัวเราะคิกคัก จากนั้นพูดอย่างมีลับลมคมใน: “คือว่า อาจารย์หลิน ปู่ของฉันตาแก่หนังเหนียวคนนั้นถูกคนจับตัวไปแล้วใช่ไหมล่ะ?”เรียกปู่ของตัวเองว่าตาแก่หนังเหนียว หลินเฟิงฟังแล้วหน้าบึ้งตึง“ฉันได้สืบจากหลายๆ ฝ่ายในที่สุดก็หาจุดที่ปู่ของฉันถูกจับไว้ได้แล้ว”“จากนั้น หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้ว ฉันก็สร้างแผนอัจฉริยะขึ้นมา สุดท้าย ฉันก็สามารถบุกเข้าไปในค่ายฐานที่คุณปุ่ถูกคุมขังได้!”ได้ยินเสียงที่ตื่นเต้นของเด็กคนนี้ หลินเฟิงรีบถามขึ้นว่า:“เป็นยังไง? ช่วยปู่ของเธอออกมาได้ไหม?”“ไม่ได้”จ้าวหลิงเยว่กระแอมด้วยความเขินอาย และพูดอย่างมีเหตุมีผล:“ผลปรากฏว่าฉันก็ถูกพวกเขาจับได้”“เธอ…”หลินเฟิงถูกประโยคนี้ของจ้าวหลิงเยว่ทำให้โมโหจนหัวเราะในตอนนี้เอง โทรศัพท์ถูกผู้ชายที่อยู่ข้างๆ แย่งไป ผู้ชายคนนี้พูดจาโผงผาง เห็นได้ชัดว่าเป็นกิริยาของพวกอันธพาล“ฮัลโหล นายก็คืออาจารย์ของเด็ก
