ВойтиShare
บทที่ 337
Related chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 338
ในดวงตาของหลินฝานเต็มไปด้วยความเกลียดชังจากนั้นก็ยิงปืนส่งเธอไปตายหวงเสี่ยวม่านถลึงตาโตและหงายหลังล้มไปโดยแทบไม่อยากจะเชื่อก่อนที่จะตายดวงตาคู่หนึ่งก็ไม่ได้ปิดตาลงอาจเป็นเพราะเธอไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำว่า ตัวเองจะมาตายในเงื้อมมือของคนที่ประจบสอพลอเธอ“โครม”ในตอนนี้ ผู้ชายที่สวมชุดสูทกลุ่มหนึ่งพุ่งเข้ามาคนเหล่านี้ก็คือลูกน้องของเหยนซู่ได้ยินว่าคุณชายบาดเจ็บ พวกเขาเข้ามาปกป้องเอาไว้ทันทีเมื่อเห็นว่าคนของตัวเองมาแล้ว เหยนซู่ไม่สนความเจ็บปวดบนร่างกายและชี้ไปทางหลินฝานแล้วตะโกนขึ้น: “จัดการมันซะ ฉันต้องการจับเป็น”หลินฝานเห็นสถานการณ์ไม่ดี เขาถอยขึ้นไปที่ชั้นบนทันทีพวกบอดี้การ์ดได้รับคำสั่งจากเหยนซู่ก็กรูกันไปทางหลินฝานทันทีหลินฝานถอยไปด้วยสู้กลับไปด้วย ถึงแม้ร่างกายบาดเจ็บหนัก แต่ฝีมือการยิงก็ยังคงเก่งกาจเรียกได้ว่ายิงแม่นทุกนัดเขายิงออกไปหนึ่งนัดก็มีคนล้มลงทันทีเพียงแต่บอดี้การ์ดกลุ่มนี้เป็นมืออาชีพอย่างมาก เห็นในมือของหลินฝานมีปืน พวกเขาก็แยกออกจากกันทันทีและอยากจะล้อมเขาเอาไว้หลินฝานเห็นการเคลื่อนไหวของพวกเขา ก็รู้ว่าในปืนของเขามีกระสุนไม่เยอะแล้วทำได้แค่ถอ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 339
“สหายน้อย ตรงนี้ไม่มีธุระของนาย นายปล่อยคนก่อนเถอะ” หัวหน้าบอดี้การ์ดมองดูเหยนซู่ที่ใกล้จะไม่รอดแล้ว จึงรีบพูดขึ้นหลินเฟิงยิ้มเยาะแล้วพูดว่า: “ฉันจับเขาเอาไว้ แล้วจะปล่อยไอ้หมอนี่ไปได้อย่างไร?”“ถ้าจะปล่อย ก็ควรเป็นพวกนายที่ปล่อยคน”หัวหน้าบอดี้การ์ดเหลือบมองหลินฝานที่อยู่ข้างหลัง วุ่นวายอยู่นานสองคนนี้เป็นพวกเดียวกันเหรอเขาจ้องมองหลินเฟิงในทันที รู้สึกว่าไอ้หมอนี่บนตัวน่าจะไม่มีปืนซ่อนอยู่ถึงไ้ด้วางใจขึ้นมาก: “ไอ้หนุ่ม ฉันหวังว่านายจะคิดให้รอบคอบ ตอนนี้นายกำลังสู้อยู่กับตระกูลเหยน”“เกรงว่านายคงยังไม่รู้ถึงความเป็นมาอะไรของตระกูลเหยนสินะ?”หลินเฟิงโบกมือด้วยความหงุดหงิด: “นายไม่จำเป็นต้องแนะนำให้กับฉัน ฉันรู้ดีเป็นอย่างมาก”“ก็แค่สำนักอวี้เจี้ยนของเมืองเจียงโจวไม่ใช่เหรอ? มีอะไรดีนัก? ผู้นำของพวกนายเห็นฉันก็ยังต้องเกรงใจฉันเลย”หัวหน้าบอดี้การ์ดมุมปากกระตุกเล็กน้อย: “ไอ้หนุ่ม…”ท่านผู้นำเจอเขาแล้วยังต้องเกรงใจอีก เขาเห็นตัวเองเป็นบุคคลสำคัญหรือไง?หลินเฟิงเขย่าเหยนซู่ที่อยู่ในมือแล้วพูดขึ้น: “ฉันว่าพวกนายรีบปล่อยคนเถอะ ไม่อย่างนั้นไอ้หมอนี่คงจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานแล้ว”
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 340
มองดูเหยนซู่ที่อยู่บนพื้น ถ้าหากไม่ได้ทำร้ายเหยนซู่ เขาก็สามารถใช้เส้นสาย และพยายามรักษาหลินฝานเอาไว้แต่ตอนนี้เหยนซู่ถูกยิงจนเป็นหมัน เกรงว่าสำนักอวี้เจี้ยนไม่มีทางที่จะยอมปล่อยไปแน่“ทำไม? คุณทำไม่ได้เหรอ?” หลินฝานมองดูเขาแล้วถามขึ้นหลินเฟิงพูดอย่างเรียบเฉย: “ผมรับปากคุณ”ในตอนนี้ โทรศัพท์ของจ้าวเทียนหวาโทรเข้ามา“ฮัลโหล คุณชายหลิน? ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนครับ?”หลินเฟิงพูด: “ผมอยู่ที่อาคารสือซินอสังหาริมทรัพย์ ทำไมเหรอ?”จ้าวเทียนหวารีบพูดขึ้น: “คุณชายหลิน ผู้จัดการสำนักอวี้เจี้ยนประกาศคำสั่งของสำนัก ให้ลูกศิษย์ทุกคนรีบเร่งไปที่สือซินอสังหาริมทรัพย์ คุณรู้ไหมว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”หลินเฟิงเกาศีรษะแล้วพูดขึ้น: “หลินฝานยิงเหยนซู่จนเป็นหมันด้วยกระสุนนัดเดียว ตอนนี้เหยนซู่ยังอยู่ในมือของผม”จ้าวหัวเทียนได้ยินแบบนี้ก็สูดหายใจเข้าแรง ๆ ทันที แม้แต่พูดจาก็เปลี่ยนไปติด ๆ ขัด ๆ ทันที: “งั้น...ตอนนี้คุณวางแผนจะทำอย่างไรครับ?”“ต้องการจะเปิดศึกกับสำนักอวี้เจี้ยนอย่างถึงที่สุดเลยไหมครับ?”“ถ้าหากสำนักอวี้เจี้ยนอยากจะเปิดศึก งั้นก็เปิดศึก”หลินเฟิงไม่ได้ใส่ใจอยู่แล้ว อย่างไรก็บาดหมางกั
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 341
เขาส่งเสียงไม่พอใจในลำคอแล้วพูดขึ้น: “ไอ้หนุ่ม นายฝันกลางวันอะไรน่ะ”“วันนี้หลินฝานจะต้องตาย คุณชายเหยนก็จะต้องรอด”หลินเฟิงก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้สักนิด: “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราก็ไม่ต้อง“นายไสหัวไปได้แล้ว”โจวฉวนขมวดคิ้วและพูดเสียงเย็นชา: “ไอ้หนุ่ม ฉันไม่ได้มาเจรจากับนาย ให้หลินฝานออกมาพบฉัน”ในตอนนี้หลินฝานก็เดินโซเซออกมาจากห้องทำงาน“ผมก็คือหลินฝาน คุณจะคุยอะไรกับผม?”โจวฉวนพูดเสียงเย็นชา: “ไอ้หนุ่ม ปล่อยคุณชายเหยนซู่ไป และนายก็จัดการตัวเองซะ พวกเราสำนักอวี้เจี้ยนก็จะไม่ติดใจเอาความเรื่องนี้”“ไม่อย่างนั้น แม่ของนายกับน้องสาวคนนั้นของนายทำได้แค่ตายไปพร้อมกับนาย”หลินฝานกำมือแน่น เขารู้ว่าคนผู้นี้ไม่ได้กำลังข่มขู่เขาสำนักอวี้เจี้ยนมีความสามารถนี้โจวฉวนเห็นเขาลังเลใจ จึงล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาทันทีไม่นานนักโทรศัพท์ก็เชื่อมสาย“ไอ้หนุ่ม คุยกับแม่ของนายหน่อยสิ”โจวฉวนพูดจบ ก็โยนโทรศัพท์มือถือไปให้หลินฝานโดยตรงในใจหลินฝานตกตะลึง หรือว่าแม่ของเขาก็เกิดเรื่องขึ้นแล้ว?“แม่? แม่เป็นอย่างไรบ้าง?”จ้าวเฉียวอวิ๋นที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์กลืนน้ำลายแล้วพูดขึ้น: “ลูกชาย ลูก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 342
แต่ในช่วงที่มือของเขาสัมผัสโดนเหยนซู่ เขาก็รู้สึกถึงความผิดปกติพลังโจมตีที่รุนแรงอย่างหนึ่งกระแทกแขนของเขาจนหักไปในทันที“ปึง”“อ๊าก...”โจวฉวนรับร่างกายของเหยนซู่เอาไว้ไม่ได้และคนทั้งคนก็ถูกกระแทกจนกระเด็นออกไปทันทีกระดูกซี่โครงร่างกายของเหยนซู่หักจนหมด และอวัยวะภายในก็ฉีกขาด“คุณชายเหยน คุณชายเหยนคุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?” โจวฉวนไม่มีเวลาสนใจความเจ็บปวดของร่างกายเขารีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน และรีบวิ่งไปข้าง ๆ เหยนซู่ จากนั้นก็ตกตะลึงจนหน้าถอดสีสีหน้าของเหยนซู่ในตอนนี้เป็นสีม่วง ดวงตาล่องลอย ไม่มีลมหายใจแล้ว“แม่งเอ๊ย กล้าฆ่าคุณชายเหยน?” โจวฉวนงุนงงไปหมดตัวเองมาเพื่อช่วยเหยนซู่ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าหลินเฟิงจะบ้าบิ่นขนาดนี้กล้าฆ่าคุณชายเหยนต่อหน้าเขา“ฉันไม่เพียงกล้าฆ่าเขา ฉันยังกล้าฆ่านายอีกด้วย” หลินเฟิงโมโหอย่างมากคนทั้งคนกระโดดลงมาจากชั้นสองทันที จากนั้นก็ถีบไปทางโจวฉวนโจวฉวนไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย เขาสกัดกั้นเอาไว้เต็มที่“ตู้ม”ฝ่าเท้านี้หลินเฟิงถีบเขาไปกระเด็นไปไกลสิบกว่าเมตรโจวฉวนตัวกระแทกเข้ากับกำแพง จนแหลกละเอียด และเกิดเป็นฝุ่นควันขึ้นมาในทันที“แค่กแ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 343
มองดูลูกศิษย์สำนักอวี้เจี้ยนที่ร้องโอดครวญอยู่เต็มพื้น โจวฉวนกลืนน้ำ และขาสั่นอย่างอดไม่ได้ความสามารถแบบนี้ เกรงว่ามีแค่ท่านผู้นำมาด้วยตัวเองถึงจะสู้กับเข้าได้ล่ะมั้ง?หลินเฟิงเดินมาทางเขาช้า ๆโจวฉวนรีบพูดขึ้น: หลินเฟิง ผมแค่มาเจรจา ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสำนักอวี้เจี้ยนมากนัก…คุณอย่า…”เขายังพูดไม่ทันจบ หลินเฟิงก็ถีบไปที่ใบหน้าของเขาโจวฉวนหมดสติตายไปในทันทีในตอนนี้หลินเฟิงล้วงโทรศัพท์ออกมาและโทรไปหาจ้าวเทียนหวา“ฮัลโหล คุณชายหลิน?”จ้าวเทียนหวาที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์กำลังรอสายของหลินเฟิงอยู่พอดีเขารับสายทันทีโดยไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยหลินเฟิงพูดออกคำสั่งทันที: พาคนไปที่บ้านของหลินเสวี่ยฮุ่ยเดี๋ยวนี้ คนของสำนักอวี้เจี้ยนจับพวกเธอเอาไว้แล้ว”“อะไรนะครับ?”จ้าวเทียนหวาตกตะลึงอย่างมาก และพยักหน้าติดต่อกัน: “คุณชายหลินวางใจได้ครับ ผมจะพาคนไปเดี๋ยวนี้”เมื่อวางสายไป หลินเฟิงก็หันหน้ามองไปทางหลินฝาน: “คุณจะไปด้วยกันกับผมไหม?”หลินฝานเดินโซเซมาตรงหน้าเขา: “ผมไปกับคุณ”แม่และน้องสาวของเขาถูกคนจับตัวไว้ เขาจะไม่เป็นห่วงได้อย่างไร จึงต้องไปกับหลินเฟิงอยู่แล้วหลินเฟิงพยักหน้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 344
เหยนก่วงได้ยินแบบนี้ก็เหลือบมองแม่ลูกจ้าวเฉียวอวิ๋น เวลานี้ สถานที่นี่หรือว่ามาเพื่อตระกูลหลินเหรอ?เขาคิดไปคิดมาก็ตัดสินใจที่จะพบหน้าสักหน่อยไม่นานนัก จ้าวเทียนหวาก็เดินเข้ามาเขาประสานมือแสดงความเคารพจากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น: “ผู้จัดการเหยนได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้วครับ”เหยนก่วงกลับไม่ได้ลุกขึ้นยืนด้วยซ้ำ ในเมื่ออีกฝ่ายก็เป็นแค่พ่อค้า ต่อให้มีความสามารถแค่ไหนแล้วจะทำไมกัน?“เถ้าแก่จ้าวจู่ ๆ มาหาผมมีธุระอะไรเหรอ?”จ้าวเทียนหวายิ้มพูด: “ตัวผม รับคำสั่งจากคุณชายของผมให้เดินทางมาเพื่อปกป้องคุณหลินเสวี่ยฮุ่ยกับคุณนายจ้าวครับ”“หึหึ...”เหยนก่วงพูดด้วยความเหยียดหยาม: “หึหึ ตอนนี้พวกเธอสองคนคือตัวประกัน ต้องให้คุณปกป้องด้วยเหรอ?”“ผู้จัดการเหยน ผมเตือนคุณว่าอย่ามั่นใจตัวเองมากเกินไป คุณกล้ามุ่งเป้าไปที่คุณหนูหลิน คุณชายของผมโมโหเป็นอย่างมาก”จ้าวเทียนหวาพูดอย่างมีระเบียบแบบแผน: “ผมหวังว่าคุณจะปล่อยคนไปเดี๋ยวนี้ ถึงเวลาผมจะช่วยผู้จัดการเหยนขอความเมตตา ไม่ถึงกับทำให้ความสัมพันธ์บาดหมางกัน”ตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าหลินเฟิงได้จัดการเหยนซู่เรียบร้อยแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาก็คงลงมือไป
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 345
หลินเฟิงที่กำลังอยู่ในขีดโมโห ไม่มีความสงสาร และไม่มีความลังเลแม้แต่นิดเขาเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ปล่อยหมัดออกไปเหยนก่วงตกตะลึงจนหน้าถอดสี เขาไม่สามารถจับเงาของหลินเฟิงได้ด้วยซ้ำอีกฝ่ายก็มาถึงตรงหน้าของเขาแล้วยังไม่รอให้เขาตั้งตัวได้ ก็รู้สึกเจ็บปวดที่แขนขึ้นมาเหมือนกับถูกค้อนเหล็กที่แข็งแกร่งทุบเข้าให้ด้วยความรุนแรงกระบี่กายสิทธิ์ในมือก็หลุดออกจากมือทันทีหลินเฟิงกลับไม่มีความคิดที่จะยั้งมือจากนั้นก็ปล่อยหมัดออกไปอีก หมัดกระแทกไปที่หน้าผากของเขาเหยนก่วงไม่สามารถสกัดกั้นการโจมตีของหลินเฟิงได้ด้วยซ้ำ คนทั้งคนกลิ้งไปบนพื้นหลายรอบถึงจะหยุดร่างกายลงได้“แม่ง ปล่อยคนซะ” หลินเฟิงจับคอของเขาเอาไว้แล้วพูดข่มขู่ลูกศิษย์ของสำนักอวี้เจี้ยนก็ตกตะลึงยิ่งกว่า“นี่...คิดไม่ถึงว่าผู้จัดการเหยนจะรับการโจมตีไม่ได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว?”ลูกศิษย์คนอื่น ๆ เห็นเหยนก่วงพ่ายแพ้การต่อสู้ พวกเขากลุ่มนี้ก็ไม่มีความช่วยเหลือจากภายนอกสู้ตายกับหลินเฟิงเกรงว่าไม่มีจุดจบที่ดีอะไร ในตอนที่พวกเขาเตรียมจะปล่อยคนเหยนก่วงก็ตะโกนด้วยสีหน้าดุดัน: “ห้ามปล่อย ฆ่าพวกเธอซะ”ลูกชายของเขาตายไปแล
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1542
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1541
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1540
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1539
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้เจอกับอิ่นนั่วเจียจริงๆ นะ”หลงซิ่วที่อยู่ปลายสายพูดอย่างใจเย็นว่า:“ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้อิ่นนั่วเจียเป็นสมาชิกของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว เธอเต็มใจที่จะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และร่วมมือกับตระกูลหลงของเราจริงๆ เหรอ?”เมื่อได้ยินสิ่งที่หลงซิ่วพูดจวงฉุนสั่นสะเทือนไปทั้งตัวเกือบหัวใจวายเพราะความโมโหในที่สุดเขาก็ได้ลิ้มรสว่าการถูกหลอกเป็นอย่างไรหากหลงซิ่วเล่าเบื้องหลังของอิ่นนั่วเจียให้เขาฟังก่อนหน้านี้เขาจะพาผู้คนมาที่นี่เพื่อมาหาอิ่นนั่วเจีย และตกหลุมพรางได้ยังไง?ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรอีกแล้วร่องรอยแห่งความโกรธเริ่มผุดขึ้นในใจของจวงฉุนหากพูดว่าเมื่อครู่เพียงแค่โกหกหลงซิ่ว เขาก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อยเมื่อเขาได้ยินว่าหลงซิ่วปกปิดเรื่องของอิ่นนั่วเจียกับเขา เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีหากคุณไม่ได้บอกผมให้ชัดเจนก่อนที่คุณจะจากไปผมจำเป็นต้องตกไปอยู่ในมือของหลินเฟิงงั้นเหรอ?จวงฉุนตัดสินใจ คำพูดก็ราบรื่นมากขึ้น“ใช่ครับ คุณอิ่นนั่วเจียบอกผมเอง แต่ว่า...”"แต่ว่าอะไร?"หลงซิ่วที่ปลายสายโทรศัพท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“แต่คุณอิ่นนั่วเจียบอกว่าเธอได้เซ็น
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1538
จวงฉุนคิดว่าคำพูดนี้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติขณะที่จวงฉุนกำลังจมอยู่กับจินตนาการของเขา หลินเฟิงก็ยื่นมือออกไปและโบกไปมาตรงหน้าจวงฉุน“การปล้นทำลายของพวกนายในครั้งนี้ ได้ทำลายสินค้าของหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันมูลค่าสองหมื่นห้าพันล้านบาทเต็มๆ เพียงแค่นายสามารถชดเชยเงินสินค้าเหล่านี้ให้เราได้ ฉันก็จะไม่ถือสาเอาความ”"สองหมื่นห้าพันล้านบาท?"เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียที่อยู่ข้างๆ ก็เปิดริมฝีปากสีแดงของเธอออกครู่หนึ่ง เธอก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญาหลินเฟิงกำลังพยายามกรรโชกเงินอยู่เหรอ!"เป็นไปไม่ได้!"เห็นได้ชัดว่าจวงฉุนก็ตกใจกับจำนวนเงินมหาศาลนี้อย่าว่าแต่ยี่สิบห้าล้านบาทเลย แม้แต่ห้าพันล้านบาทเขาก็ยังไม่มี จะอุดรูโบ๋นี้ได้อย่างไรหลินเฟิงรีดไถมากเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันไม่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ นี้ แต่ฉันแค่อยากเห็นท่าทางของคุณ”“เป็นไงบ้าง?”หลินเฟิงจ้องมองจวงฉุนด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ต้องการดูว่าคนๆ นี้จะหาเงินได้มากเท่าไหร่เพื่อเอาชีวิตรอดได้ในเมื่อเสียหายหนึ่งหมื่นล้านบาท หลินเฟิงต้องหาชดเชยมาจากที่อื่น"ดี...ดีครับ!"จวงฉุนรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับหลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1537
“ตอนนี้ ฉันถามพวกนายตอบ”หลินเฟิงค่อยๆ เดินเข้าไปหาจวงฉุน เหยียดมองลงที่ชายผู้ล้มอยู่บนพื้น และตกใจจนหน้าซีดเผือด“คุณ...คุณว่ามาครับ คุณว่า...ผม...ผมจะบอกคุณทุกอย่าง”จวงฉุนในตอนนี้รู้สึกกลัวจนสติแตก ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่“เมื่อวาน อุปกรณ์ไฮเอนด์ล็อตหนึ่งของหลี่ซื่อกรุ๊ป ถูกคนขโมยและทำลายระหว่างทาง...”“เป็นฝีมือพวกผม!”เมื่อจวงฉุนได้ยินเช่นนี้ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา รีบยอมรับทันทีเขากราบหลินเฟิงไม่หยุดและพูดว่า:“ขอโทษครับคุณหลิน เรื่องนี้พวกเราเป็นคนทำจริงๆ แต่เราแค่ถูกใช้เป็นปืนเท่านั้น! หลงซิ่วจากตระกูลหลงสั่งให้พวกเราทำ เขาสั่งให้พวกเราทำ พวกเราก็ไม่กล้าขัดคำสั่งนะครับ!”การได้ยินคำวิงวอนของจวงฉุนซึ่งแทบจะเป็นเหมือนการขอความเมตตาเริ่นโหย่วไฉที่อยู่ข้างๆ ส่งเสียงไม่พอใจในลำคอต้องรู้ไว้ว่า ผู้ชายคนนี้เคยคุยโม้กับเขามาก่อนว่า เขาทำได้ดีแค่ไหนและเผาผลาญมันได้คล่องแคล่วแค่ไหนท่าทางหยิ่งยโส มีท่าทางเหมือน “ถูกบังคับ” ที่ไหนกัน?แต่ตอนนี้เริ่นโหย่วไฉไม่กล้าที่จะพูดอะไรเกรงว่าจะเดินตามรอยของสวีโจวการตายแบบนี้ มันน่าหวาดกลัวมากเกินไป ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1536
“พวกเราไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออีกต่อไป!”“ทุกคนฟังคำสั่งของฉัน ลุย!”คำสั่งของจวงฉุนมีน้ำหนักมากกว่าคำสั่งของสวีโจวอย่างเห็นได้ชัดไม่ใช่แค่เพราะเงื่อนไขที่จวงฉุนเสนอมาดึงดูดพวกเขามากเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกเขาไม่เคยรู้ถึงความสามารถของหลินเฟิงว่าเป็นอย่างไรกันแน่คนธรรมดาหลายคนรวมกันอาจเปรียบเป็นขงเบ้งได้ในความคิดของพวกเขา ความสามารถของหลินเฟิงเป็นอย่างไรกันแน่ พวกเขาก็มองไม่เห็นแต่สิ่งที่เป็นความจริงคือพวกเขากลับสามารถมองเห็นข้อได้เปรียบของพวกเขาจากจำนวนคนบวกกับพลังอำนาจของหลงซิ่วด้วยหลังจากครุ่นคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ที่เดิม นักบู๊ตระกูลหลงประมาณสิบกว่าคนในที่สุดก็ตัดสินใจได้แล้ว และล้อมรอบหลินเฟิงเอาไว้ทีละคนวันนี้สู้ดูสักตั้งถ้าไม่สำเร็จก็ต้องตาย!"แม่งเอ๊ย จวงฉุนไอ้สารเลวตัวน้อย!"ในที่เกิดเหตุมีเพียงสวีโจวเท่านั้น ที่รู้ว่าการปิดล้อมครั้งนี้เป็นการไปตายโดยที่ไม่ต้องคิดด้วยซ้ำเขาเกลียดจวงฉุนมาก จนถึงขั้นมีความคิดอยากฆ่าเขาด้วยซ้ำแต่ทว่าจวงฉุนกลับแสยะยิ้มมองดูสวีโจว และพูดอย่างเย็นชา:“สวีโจว อย่าทำเป็นเสแสร้งอยู่ตรงนี้ รอให้ภารกิจในครั้งน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1535
"อะ......"จางฉุนไม่เข้าใจว่าหลินเฟิงกำลังพูดอะไร เขาพาคนเหล่านี้มาที่นี่ เป้าหมายเพียงเพื่อจับตัวอิ่นนั่วเจียไปเขารู้ว่าหลินเฟิงเป็นนักบู๊และจัดการยากสักหน่อยเพราะงั้นถึงเรียกคนของตัวเองมาแต่อะไรที่เรียกว่า “พาผู้กระทำความผิดมาตรงหน้าเขาโดยตรง” ?ในตอนนี้เอง สวีโจวที่อยู่ไกลออกไปก็คำรามออกมาอย่างกะทันหัน“นาย... ฉันจำได้ นายคือหลินเฟิง! นายคือ... นายคือคนของหลี่ซื่อกรุ๊ป! หลินเฟิงหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป!”"อะไรนะ?"เมื่อได้ยินชื่อนี้ จางฉุนก็หันหน้ามองไปที่หลินเฟิงด้วยสีหน้าที่น่าเหลือเชื่อเพราะเขาเคยได้ยินชื่อหลินเฟิงเขาได้ยินมาจากหลงซิ่วว่า ข้อห้ามประการเดียวในการปฏิบัติการครั้งนี้คือการปะทะกับหลินเฟิงตัวซวยคนนี้หลงซิ่วเตือนจางฉุนซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ระวังหลินเฟิงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะพัฒนาไปเกินความคาดหมายของเขา“โอ้? ดูท่าพวกคุณจะรู้จักผม”หลินเฟิงเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มจากนั้นรัศมีแห่งความหวาดกลัวก็ค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา อุณหภูมิทั่วทั้งห้องทำงานก็ลดลงมากกว่าสิบองศาในพริบตาเดียวแม้แต่ชาที่มีไอร้อนลอยออกมาเมื่อครู่นี้บนโต๊ะ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1534
“บ้าเอ๊ย ทนไม่ไหวแล้ว!”จวงฉุนรีบถีบประตูห้องทำงานของหัวหน้าโรงงานทันทีสิ่งแรกที่เขาเห็นคือเริ่นโหย่วไฉที่เหงื่อไหลท่วมตัวและยืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาและอิ่นนั่วเจียผู้มีเสน่ห์กำลังนั่งอยู่บนโซฟา“อิอิอิ…”จวงฉุนเลียริมฝีปากและเผยรอยยิ้มหื่นกามออกมาทันทีตอนนี้เขาโยนคำพูดของเริ่นโหย่วไฉไปไกลโพ้นทันที เพียงแค่จ้องมองไปที่หุบเขาที่คอเสื้อของอิ่นนั่วเจียแล้วแสยะยิ้มพูดว่า:“คุณอิ่นนั่วเจีย ผมมารับคุณแล้ว”"โอ้?"ใครจะไปรู้ว่ารอยยิ้มของจวงฉุนไม่ได้ทำให้อิ่นนั่วเจียตกใจหรืองุนงง เธอยิ้มให้จวงฉุนแล้วพูดว่า:"ฉันรอคุณมานานแล้ว""รอผม?"จวงฉุนตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะออกมา“ที่แท้คุณหญิงอิ่นนั่วเจียก็สนใจผมด้วย ดังนั้นการเตรียมการทั้งหมดนี้เกินความจำเป็นไปแล้ว!”ขณะที่จวงฉุนกำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง สวีโจวที่เดินเข้ามาเห็นอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้เถ้าแก่ในห้องทำงาน สีหน้าของเขาดูตกตะลึงเล็กน้อย“พี่สวี มีอะไรหรือเปล่า?”นักบู๊ตระกูลหลงที่อยู่ด้านหลังเขาเห็นท่าทางแปลกๆ ของสวีโจว จึงรีบถามแต่สวีโจวกลับไม่สนใจคนข้างหลังเขา กลับก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขน
