LOGINShare
บทที่ 209
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 210
เว่ยป้าวออกคำสั่ง: “กระทืบแขนขาของไอ้หมอนี่ให้หักซะ”หลี่ฮุ่ยหรานเห็นแบบนี้ก็กัดฟัน และรีบเข้าไปขวางตรงหน้าน้องชายของตัวเองแล้วพูดขึ้น: “ท่านป้าว พวกเราชดใช้เงิน ชดใช้เงินคงจะได้ใช่ไหม?”ตอนนี้ใช้เหตุผลคงจะไม่ได้ผลแล้ว เธอทำได้แค่เลือกเสียทรัพย์เพื่อเลี่ยงภัยพิบัติพี่หงพูดถากถาง: “เมื่อครู่ฉันให้พวกเธอชดใช้เงินพวกเธอไม่ชดใช้ ตอนนี้กลัวแล้วเหรอ? ถ้ารู้แต่แรกก็คงไม่ทำสินะ?”หลี่ฮุ่ยหรานฝืนพูดขึ้นมา: “ประเด็นคือตอนนี้ในมือของฉันไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้น ฉันผ่อนจ่ายได้ไหม?”เงินของตัวเองลงทุนไปกับโครงการของซีเฉิงหมดแล้วในมือไม่มีเงินเหลือแล้วจริง ๆเว่ยป้าวหันหน้ามองไปทางหลี่ฮุ่ยหราน: “เธอจะออกเงินกู้เหรอ?”หลี่ฮุ่ยหรานรีบพูดอธิบาย: “แค่แบ่งจ่าย ไม่ได้ค้างชำระ เงินพวกเราจะชดใช้ให้แน่นอน”“น้องชายของฉันก็จะขอโทษพวกคุณ ทุกคนเปลี่ยนการต่อสู้ให้เป็นมิตรภาพจะดีกว่า พวกคุณคิดว่าอย่างไรคะ?”“เปลี่ยนการต่อสู้ให้เป็นมิตรภาพ?”เว่ยป้าวส่งเสียงไม่พอใจ: “เธอพูดได้ง่ายดายซะจริง วันนี้ถ้าเธอไม่มีปัญญาชดใช้เงิน พวกเธอทั้งครอบครัวก็อย่าได้คิดจะกลับไป”เว่ยป้าวพูดจบก็จับคอเสื้อของหลี่ฮุ่ยหรานเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 211
เว่ยป้าวถูกเตะจนเลือดออกที่มุมปาก ในใจกลับไม่ลนลานเลยสักนิด: “ไอ้หนุ่ม วันนี้แกตายแน่ ลูกน้องของฉันมีเป็นหลายร้อยคน”“ต่อให้แกฆ่าฉัน แกก็ออกไปไม่ได้” หลินเฟิงพูดเหยียดหยาม: “เรื่องอื่นฉันไม่กล้ารับปาก แต่นายต้องตายอยู่ตรงหน้าฉันแน่นอน”เว่ยป้าวทนดูท่าทางกำเริบเสิบสานแบบนี้ของเขาไม่ได้จริง ๆ: “แม่ง แกกล้าแตะต้องฉันดูสิ”“ไม่กลัวที่จะบอกแกว่า เบื้องหลังฉันก็คือสำนักเทียนเตา แกเคยได้ยินไหม?”มาเฟียอย่างพวกเขา ไม่พึ่งพาการทำธุรกิจเพื่อล้างมลทินก็รับใช้ตระกูลหรือผู้มีกำลังอำนาจหลัวเฟยหู่พึ่งพาตระกูลเฉินเมืองจงโจว ส่วนเว่ยป้าวก็พึ่งพาสำนักเทียนเตาเมืองเจียงโจวมีการคุ้มครองจากสำนักใหญ่โต ถึงได้ทำให้เว่ยป้าวกำเริบเสิบสานแบบนี้“สำนักเทียนเตา?” จางกุ้ยหลานกับหลี่ฮุ่ยหรานสีหน้างุนงงปกติพวกเธอไม่รู้จักกองกำลังของเจียงโจวด้วยซ้ำ เพียงแค่เคยได้ยินชื่อสำนักเทียนเตา แต่กลับไม่รู้ถึงความน่าหวาดกลัวของสำนักเทียนเตามีเพียงสวีเชาที่มีสีหน้าตกตะลึงไม่แปลกใจที่เว่ยป้าวไม่กลัวตระกูลเซี่ยงด้วยซ้ำ ที่แท้เบื้องหลังก็มีการคุ้มครองจากสำนักเทียนเตา“หลินเฟิง นายรีบปล่อยท่านป้าวซะ”เขาตะโกนขึ้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 212
เพียงแค่หลินเฟิงปล่อยเขา ลูกน้องเยอะแยะขนาดนี้คิดว่าเขาจะทำไม่สำเร็จเหรอ?”เมื่อได้ยินแบบนี้ จางกุ้ยหลานรีบถอนหายใจยาว ๆ: “หลินเฟิง นายได้ยินแล้วยัง นายยังไม่รีบปล่อยท่านป้าว แล้วหักแขนตัวเองอีก”“คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งผม?” หลินเฟิงถลึงตาใส่จางกุ้ยหลานอย่างดูถูกจางกุ้ยหลานตะโกนด่าทอ: “ไอ้สกุลหลิน สามปีมานี้แกอยู่ฟรีกินฟรีที่ตระกูลหลี่ของพวกเรา เห็นได้ชัดว่าแกช่วยฮุ่ยหรานได้แต่กลับไม่ช่วย แขนข้างเดียวของแกสำคัญกว่าชีวิตของฮุ่ยหานอีกเหรอ?”หลินเฟิงพูดอย่างไม่พอใจ: “พูดว่าคุณโง่ คุณก็ยังไม่เชื่อ ถ้าหากผมปล่อยเขาไปตอนนี้ พวกคุณก็จะต้องตาย”เว่ยป้าวรีบพูดขึ้นทันที: “ฉันเว่ยป้าวสาบานเลยว่า วันนี้เพียงแค่นายหักแขนตัวเอง ฉันไม่มีทางเรียกหาความรับผิดชอบจากใครทั้งนั้น”“ตั้งแต่นี้ไปต่างคนต่างอยู่ไม่ล้ำเส้นกัน”สวีเชาถลึงตาแล้วพูดขึ้น: “ได้ยินแล้วยัง? ท่านป้าวสาบานแล้ว คนของสังคมให้ความสำคัญกับสัจจะมากที่สุด นายรีบหักแขนตัวเองซะ”“ไอ้สกุลหลิน แกหูหนวกหรือไง?”หลี่เหวินเชาเห็นเขาไม่ขยับเขยื้อน จึงพูดด้วยความโมโห: “ตอนที่แกแต่งงานกับพี่สาวของฉันรับปากกับคุณปู่ของฉันว่าอย่างไร?”“ยังจะพูดว
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 213
เมื่อเห็นซ่งเฉียนเฉิง พวกลูกน้องรีบหลีกทางให้เขาจางกุ้ยหลานและคนอื่น ๆ จ้องมองอีกฝ่ายด้วยความสงสัยคนคนนี้ก็คือคนของสำนักเทียนเตา?ซ่งเฉียนเฉิงเดินเข้าไปใกล้ก็เห็นหลินเฟิงที่ถูกกลุ่มคนล้อมไว้ จึงรู้สึกไม่ดีในทันทีเขามองไปทางเว่ยป้าวทันที: “นี่มันเรื่องอะไรกัน?”เว่ยป้าวรีบพูดอธิบาย: “คุณซ่ง มีคนที่ไม่ดูตาม้าตาเรือมาก่อเรื่องที่นี่ คุณรอสักครู่นะครับ”“ผมจัดการไอ้หมอนี่ก่อน”ซ่งเฉียนเฉิงได้ยินแล้วก็ขมวดคิ้ว ยังไม่รอให้เว่ยป้าวตอบสนอง เขาก็ยกมือขึ้นตบหน้าของเว่ยป้าว“อ้าก…”เว่ยป้าวร้องโอดครวญ คนทั้งคนล้มลงไปบนพื้นโดยตรงจากนั้นมองไปทางซ่งเฉียนเฉิงด้วยความงุนงง“คุณซ่ง คุณตบผมทำไมครับ?”ซ่งเฉียนเฉิงพูดด้วยความโมโห: “หุบปาก คุณหลินเป็นคนที่นายแตะต้องได้เหรอ?”เว่ยป้าวหัวใจกระตุกและรู้สึกถึงความผิดปกติซ่งเฉียนเฉิงเรียกไอ้หมอนี่ว่าคุณหลิน?“คุณซ่ง คำพูดนี้ของคุณหมายความว่าอย่างไรครับ?”ซ่งเฉียนเฉิงพูดอย่างเดือดดาล: “เบื้องหลังคุณหลินก็คือตระกูลถัง และก็เป็นผู้มีพระคุณของคุณถัง”เขารู้จักหลินเฟิงมาจากการบอกเล่าจากพี่ใหญ่ของตัวเองคิดว่ากองกำลังที่หนุนหลังหลินเฟิงก็คือตระ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 214
เว่ยป้าวฟังการสนทนาของพวกเขาสองสามคน ในใจก็ครุ่นคิดขึ้นมา วุ่นวายอยู่ตั้งนานไอ้หมอนี่ก็คือผู้ชายที่ถังหว่านเลี้ยงไว้นี่เองแม่งเอ๊ย คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะมีวันที่ถูกผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินขี่หัว ซวยจริง ๆ“พวกแกสองสามคน ยังไม่ไสหัวไปอีก? หรือจะให้ฉันส่งพวกแกออกไปด้วยตัวเองเหรอ?”ถึงแม้จะรู้สึกไม่พอใจ แต่เขาก็รู้ว่าวันนี้คุณซ่งเอ่ยปากด้วยตัวเอง เขาไม่สามารถสั่งสอนพวกเขาได้อีกแล้วเมื่อได้ยินคำพูดของเว่ยป้าว จางกุ้ยหลานก็รีบพยักหน้าพูดขึ้น: “พวกเราไสหัวไปเดี๋ยวนี้ จะไปเดี๋ยวนี้…”พวกเขาเหมือนกับได้รับอภัยโทษ รีบหนีออกจากบาร์อย่างรวดเร็วขณะเดียวกัน ซ่งเฉียนเฉิงกับหลินเฟิงก็มายังห้องส่วนตัวที่ชั้นสองหลินเฟิงเอ่ยปากพูดโดยตรง: “คุณซ่ง ให้ผมดูบัวหิมะเจ็ดสีหน่อยได้ไหม?”ซ่งเฉียนเฉิงหัวเราะเสียงดัง: “ไม่มีปัญหาแน่นอนอยู่แล้วครับ”เขานำกล่องไม้ที่ถืออยู่ในมือวางไว้บนโต๊ะ จากนั้นเปิดฝาออกช้า ๆดอกบัวหิมะสีขาวบริสุทธิ์วางอยู่ในกล่องไม้ก้านและรากตรงดิ่ง ไม่มีส่วนงอใด ๆ ประหลาดตรงที่ก้านของดอกบัวมีใบไม้งอกออกมาเจ็ดใบใบไม้แต่ละใบมีสีแตกต่างกันหลินเฟิงถลึงตาโต จากนั้นยื่นมือออกไปลูบก้า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 215
ซ่งเฉียนเฉิงเห็นหลินเฟิงไม่ได้รับปากจึงขมวดคิ้วขึ้นมา: “คุณหลินรู้ไหมว่าเสาต้นเดียวไม่สามารถค้ำตึกหลังใหญ่ได้”“ต่อให้กำลังของคนคนหนึ่งแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่มีกฎเกณฑ์ที่จะเอาชนะสำนักหนึ่งได้?”“ฮ่าฮ่าฮ่า…”หลินเฟิงได้ยินแบบนี้ ก็หัวเราะออกมาเสียงดังกว่าเดิม “นั่นเป็นเพราะการขาดความรู้ของคุณ”ตอนนั้นตัวเองสู้กับแปดสำนักใหญ่เมืองไห่หนานเพียงลำพังก็ไม่เคยพ่ายแพ้เพียงแค่ความสามารถของคุณแข็งแกร่งมากพอ แผนการหรือสำนักและกองกำลังใดก็ไม่มีประโยชน์รอยยิ้มบนใบหน้าของซ่งเฉียนเฉิงหายไป จากนั้นเขาล้วงขวดหยกออกมาจากในกระเป๋าแล้วพูดขึ้น: “คุณหลิน เพียงแค่คุณใช้เลือดและสารจำเป็นใส่เต็มขวดหยกนี้ พวกเราไม่เพียงแค่เป็นเพื่อนกัน”“ผมซ่งเฉียนเฉิงรับรองว่าคุณอยู่ที่เจียงโจวก็จะยิ่งใหญ่เหนือคนนับหมื่น”หลินเฟิงรู้สึกสนุกขึ้นมา: “ถ้าผมไม่ทำล่ะ?”“งั้นผมก็จะลงมือด้วยตัวเอง”ทันใดนั้น ภายในห้องส่วนตัวก็เงียบกริบจนน่าหวาดกลัวออร่าของทั้งสองคนเพิ่มสูงขึ้นกะทันหัน“ปัง” เสียงดังอึกทึกโต๊ะที่อยู่ระหว่างพวกเขาสองคนไม่สามารถทนทานต่อกำลังของทั้งสองฝ่ายได้ จึงแตกหักทันทีซ่งเฉียนเฉิงลงมือก่อน เขาปล่อยฝ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 216
ซ่งเฉียนเฉิงรีบพูดขึ้น: “หลินเฟิง หลินเฟิง เรื่องในวันนี้เป็นความเข้าใจผิด คุณถือซะว่าผมไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น”“เมื่อครู่นายอยากจะได้เลือดของฉันไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ทำไมถึงได้กลายเป็นความเข้าใจผิดแล้วล่ะ”หลินเฟิงยืนอยู่ข้างหน้าเขาด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยซ่งเฉียนเฉิงรีบโบกมือ: “ไม่เอาแล้วครับ ผมไม่เอาแล้ว”“วันนี้ถือซะว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น”หลินเฟิงหัวเราะเยาะออกมา: “นายพูดได้ง่ายมากเลยนะ”ซ่งเฉียนเฉิงมองดูสายตาของหลินเฟิงที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยามและเยาะหยัน ในใจเกิดความตื่นตระหนกทันที: “หลินเฟิง คุณจะทำอะไร?”“ผมเป็นถึงน้องชายของท่านผู้นำสำนักเทียนเตา คุณจะฆ่าผมไม่ได้...พี่ใหญ่ของผมให้ดอกบัวหิมะเจ็ดสีกับคุณ หรือว่าจะแลกกับชีวิตของผมไม่ได้เหรอ?”หลินเฟิงพูดดูถูก: “ถ้าฉันไม่ได้เห็นแก่หน้าของพี่ชายของนาย ตอนนี้นายคงตายไปแล้ว”พูดจบหลินเฟิงก็จับแขนของเขาขึ้นมา“คุณจะทำอะไร?”“หักแขนของนายข้างหนึ่ง ต่อไปถ้ายังกล้าไม่เคารพฉันอีก ต่อให้พี่ชายของนายมาด้วยตัวเอง ก็รักษาชีวิตน้อย ๆ ของนายไว้ไม่ได้”หลินเฟิงพูดจบก็ออกแรงบิด“แกร่ก” เสียงดังขึ้นแขนของซ่งเฉียนเฉิงหักตามเสียงที
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 217
“ใครมันทำร้ายนายจนเป็นแบบนี้?” ซ่งเฉียนคุนรีบถามขึ้นซ่งเฉียนเฉิงร่ำไห้แล้วพูดขึ้น: “ไม่ใช่เพราะหลินเฟิงคนนั้นหรอกเหรอ ผมเอาบัวหิมะเจ็ดสีไปส่งให้เขา เขากลับพูดจาไม่เกรงใจเลย”“ให้ตระกูลซ่งของพวกเราตามหาสมุนไพรสมบัติล้ำค่ามาให้เขาอีก ผมตอบโต้กลับประโยคเดียว เขาก็หักมือของผม”เว่ยป้าวที่อยู่ด้านข้างฟังคำโกหกของพี่ใหญ่ตัวเอง ไม่กล้าเอ่ยปากขัดแย้งด้วยซ้ำซ่งเฉียนคุนได้ยินก็ชะงักทันที เขารู้สึกคาดไม่ถึงเป็นอย่างมากถึงแม้ตัวเองกับหลินเฟิงจะรู้จักกันระยะเวลาสั้นมาก แต่หลินเฟิงไม่ใช่คนที่อวดดีและใช้อำนาจบาตรใหญ่นะ?”“ไม่น่าจะใช่หรอกมั้ง คุณหลินไม่ใช่คนแบบนั้นนะ?”“พี่ใหญ่ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจนะ!ซ่งเฉียนเฉิงจับแขนของพี่ใหญ่ของตัวเองแล้วพูดขึ้น: “พี่ใหญ่ ตอนนี้มีแค่พี่ที่สามารถช่วยผมได้”“หมอเทวดาจางพูดแล้ว ตอนนี้มีแค่ยาอมตะเลือดราชันย์ที่สามารถช่วยผมได้ พี่ใหญ่ พี่ต้องช่วยผมหามาให้ได้นะ”จางเต๋อหลินก็คิดไม่ถึงว่าคนที่หักแขนของซ่งเฉียนเฉิงจะเป็นหลินเฟิงเขารีบเข้ามาพูด: “ท่านผู้นำซ่ง ผมคิดว่าเรื่องนี้น่าจะตรวจสอบอย่างรอบคอบสักหน่อย คุณกับผมต่างเคยเจอหลินเฟิงตัวจริง”“คนผู้นี้ถึงแม้บ
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1388
เมื่อพูดคำเหล่านี้ออกมา มันก็ใช้ได้ผลอย่างมากสีหน้าของลูกศิษย์ตระกูลเฝิงทั้งหมดต่างก็แสดงความหวาดกลัวออกมานิสัยของผู้นำ พวกเขารู้ดีที่สุดหากทำให้ผู้นำสามารถพูดแบบนี้ออกมาได้ งั้นก็แสดงว่าความแข็งแกร่งของหลินเฟิงไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะสามารถจินตนาการได้อย่างแน่นอนเมื่อนึกถึงการท้าทายแบบเด็ก ๆก่อนหน้านี้ที่พวกเขาล้อมหลินเฟิงเอาไว้ ทั้งยังท้าทายเขา หลาย ๆคนก็ถึงกับเหงื่อตกเลยทีเดียว“ไปกันเถอะ พาเฝิงหลีกลับไป”“ครับ”ในที่สุดเหล่าลูกศิษย์ตระกูลเฝิงก็ยอมรับ พวกเขาจึงตระหนักได้ในตอนนี้ว่า หลินเฟิงมีความหมายต่อตระกูลเฝิงของพวกเขามากแค่ไหน......“หยินหลิง ไม่เป็นไรใช่ไหม?”ลูกศิษย์ตระกูลเฝิงจะคิดยังไง หลินเฟิงก็ไม่ได้สนใจตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาสนใจ ก็คือ หยินหลิงเมื่อหยินหลิงเห็นหลินเฟิงหันกลับมา พร้อมกับพูดด้วยท่าทางที่ซับซ้อนเล็กน้อยว่า : “พี่หลินเฟิง ฉันขโมยชีพจรมังกรของพี่หรานฮุ่ยกับพี่ถังหว่านมา พี่ไม่ตำหนิฉันใช่ไหม?”“เธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่?”หลินเฟิงกอดเธอไว้ในอ้อมกอด พร้อมกับพูดขึ้นเบา ๆว่า :“สาวน้อยอย่างเธอเอาชีพจรมังกรมาล่อพลังงานให้ฉัน แล้วฉันจะไม่รู้ได
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1387
“พี่รอง หรือว่าพี่ใหญ่จะผิดสัญญา? ต้อง...ต้องการจะขัดแย้งกับสำนักร้อยพิษใช่ไหม?”เฝิงหลีรู้สึกตัวด้วยท่าทางที่หวาดกลัว“งั้นหลานชาย อวี้อู่ ก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลยนะสิ!”เมื่อเห็นว่าเขายังคงพูดเรื่องอวี้อู่ออกมา เฝิงเอ้อก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที จึงหันกลับไปตบหน้าเฝิงหลีอย่างแรง“ไอ้สารเลว แกยังมีหน้ามาพูดถึงอวี้อู่อีกงั้นเหรอ?!”“หากไม่ใช่เพราะไอ้สารเลวอย่างแกที่วางยาพิษซ้ำสอง เรื่องมันจะมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร?!”“อะไรนะ?!”เมื่อได้ยินอย่างนี้ เฝิงหลีที่พยายามคลานขึ้นมาจากพื้นก็ตกตะลึง“พวก...พวกพี่รู้ได้ยังไง?”เขาคิดว่าตัวเองทำอย่างลับ ๆแล้ว แต่ทำไมคนเหล่านี้ถึงได้รู้ล่ะ?“ดีจริง ที่แท้ก็คือแกนี่เอง!”เฝิงเอ้อพูดเพียงแค่นี้ แต่ก็คิดไม่ถึงว่าเฝิงหลีจะสารภาพออกมาเองจริง ๆ เมื่อมองแบบนี้ หลินเฟิงก็พูดถูกแล้ว เหมาะสมแล้วที่เขาเป็นถึงอาจารย์หมอ!เมื่อเห็นเฝิงหลีไร้ยางอายขนาดนี้ เฝิงเอ้อก็โกรธจนหัวเราะออกมา“หมอเทวดาหลิน คนนี้จะจัดการอย่างไรดี?!”เขามองไปที่หลินเฟิงด้วยความเคารพ เห็นได้ชัดว่าพร้อมที่จะมอบสิทธิ์ในการจัดการเฝิงหลีให้กับหลินเฟิงแล้ว“ฉันได้ปิดจุดฝังเข็มไว้เ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1386
“พี่รอง ช่วยผมด้วย พี่รอง ช่วยผมเร็ว ๆสิ!”เฝิงหลีเห็นเฝิงเอ้อก็เหมือนกับเห็นผู้ช่วยชีวิต ก่อนจะรีบพุ่งเข้าไปหาพี่รองของตัวเองอย่างรวดเร็ว แล้วชี้ไปที่หลินเฟิงพร้อมกับพูดด้วยเสียงที่สั่นเทิ้มว่า :“มัน....ทำขาของผมหักไปทั้งสองข้างเลย พี่รอง ช่วยผมแก้แค้นด้วยนะ ผมจะฆ่ามัน ไม่สิ ผมอยากจะเฉือนเนื้อของมันออกมาที่นิด ๆ”“ผมอยากจะให้มันตายโดยที่ไม่มีที่ฝังศพ!”เสียงคำรามลั่นของเฝิงหลี ไม่ได้รับการยอมรับจากเฝิงเอ้อเมื่อเหล่าลูกศิษย์ของตระกูลเฝิงที่กำลังลงมาจากรถที่อยู่ด้านข้างมองเห็นฉากนี้เข้า ทันใดนั้นดวงตาก็เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ก่อนจะถลึงตามองไปทางหลินเฟิงด้วยความโกรธ“หลินเฟิง แกกล้ามากนะที่กล้ามาตัดขาคุณท่านสามตระกูลเฝิงของพวกเรา”“ใช่แล้ว วันนี้อย่าคิดว่าแกจะออกไปได้ครบสามสิบสองส่วนเลย!”“ตระกูลเฝิงของพวกเราจะไม่ยอมปล่อยแกไปแน่!”ดูเหมือนว่าเฝิงชางเพียงแค่ให้คนเหล่านี้มาขัดขวางเฝิงหลีเท่านั้น แต่ไม่ได้บอกกับพวกเขาว่าหลินเฟิงเป็นคนที่ตระกูลเฝิงไม่สามารถล่วงเกินได้แต่ถึงแม้จะบอกไป คนเหล่านี้ก็มีท่าทางที่ดูถูกหลินเฟิงอยู่ดีในเมื่อพวกเขาไม่เคยได้เห็นวิธีการของหลินเฟิงมาก่อนเลย“
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1385
“เชี่ย เชี่ยเอ๊ย!”เฝิงหลีตกใจจนหน้าซีดเซียว ในปากก็ด่าคำหยาบต่างๆ นานา ร่างกายก็ถอยหลังไม่หยุดเป็นเพราะผู้ชายตรงหน้าที่เดินเข้ามาหาเขา ไม่เหมือนกับคนด้วยซ้ำเหมือนกับสัตว์ดุร้ายยุคดึกดำบรรพ์ที่อยู่บนภูเขาสูง ส่งเสียงคำรามสะเทือนเลือนลั่นออกมาส่วนหลินเฟิงก็เห็นหยินหลิงที่กระโปรงเลิกขึ้นถึงขาอ่อนตั้งแต่ไกลๆ เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเฝิงหลีคนนี้คิดจะทำอะไรเขาเดินไปจุดที่อยู่ใกล้กับเฝิงหลี จู่ๆ ก็คำรามออกมาด้วยความเดือดดาล“อ๊าก อ๊าก!”เฝิงหลีกลับตกใจจนอะดรีนาลีนพุ่งพล่าน ไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหน ยกเท้าวิ่งเผ่นแนบ“คิดหนีงั้นเหรอ? สายไปแล้ว!”หลินเฟิงโบกมือ ขณะที่เฝิงหลีวิ่งอย่างสุดกำลังอยู่นั้น กลับพบว่าขาทั้งสองข้างของเขาออกแรงยังไงก็ไม่มีกำลังส่วนร่างกายของเขาก็ล้มลง ไม่สามารถควบคุมได้“นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”เฝิงหลีก้มหน้ามองคนทั้งคนตกใจจนสติแทบแตกทันทีเป็นเพราะว่าตอนนี้ขาทั้งสองข้างของเขา ถูกฟันขาดออกจากหัวเข่าอย่างเรียบเนียนโดยพลังชี่แท้ที่หลินเฟิงส่งออกไปเขาล้มลงอย่างควบคุมไม่ได้ หันหลังไปเห็นขาทั้งสองข้างที่ยังตั้งตระหง่านอยู่ที่เดิม“อ๊าก อ๊ากกกกกกกกก!”
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1384
“ส่วนคุณ หนูที่ได้เปรียบ คิดว่าตัวเองควบคุมได้ทุกอย่าง แต่หนูก็คือหนู คุณไม่เหมาะสมที่จะยืนบนเวทีและได้รับความเคารพ”“แม่งเอ้ย!”เมื่อได้ยินอย่างนี้ เฟิงหลีก็โกรธจนตัวสั่นไปหมดเขาจับหยินหลิงกดลงกับพื้น คลายเข็มขัดของตัวเองด้วยมือข้างหนึ่ง และคำรามว่า :“วันนี้ฉันจะทำให้คุณตายอยู่ข้างถนน แล้วมาดูกันว่าคุณจะกล้าดูถูกฉันอีกไหม!”“หึหึหึ....”หยินหลิงที่ถูกจับกุมอยู่ กลับหัวเราะเยาะขึ้นมาแทน"คุณคิดว่านี่จะทำให้ฉันยอมแพ้งั้นเหรอ?"“สิ่งนี้แค่เน้นย้ำถึงความไร้ความสามารถและความเลวทรามของคุณเท่านั้น รอให้กลุ่มพันธมิตรบู๊ตอบกงลับมา ก็จะหาพวกคุณเจอเอง”“เมื่อถึงเวลา คุณก็จะถูกสำนักร้อยพิษโยนออกไปเป็นอาหารปืนใหญ่ ช่างต่ำช้าและน่าสมเพชจริงๆ...”“แม่งเอ้ย!”เฟิงหลีไม่สามารถคลายเข็มขัดด้วยมือข้างเดียวได้ และเมื่อได้ยินคำพูดเยาะเย้ยของหยินหลิง เขาก็ยิ่งโกรธและกระสับกระส่ายมากขึ้น จนถึงกับตะโกนเรียกคนขับรถที่อยู่ข้าง ๆ ให้เข้ามาช่วยจับหยินหลิงไว้"แต่ว่าคุณท่านสาม..."คนขับยังคงต้องการให้คำแนะนำสุดท้ายอีกแต่เฟิงหลีในเวลานี้ไม่ฟังใครอีกต่อไปแล้วดวงตาที่แดงก่ำ ทำให้คนขับกลืนคำพูดที่กำ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1383
แน่นอนสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า ก็คื ความลับที่ซ่อนอยู่ในตัวหยินหลิง ความลับที่หลอกล่อยอดฝีมือของประเทศมังกรทุกคนหากเธอตกอยู่ในมือของสำนักร้อยพิษแล้วสุดท้าย สำนักร้อยพิษก็จะได้เปรียบไปนี่เป็นสิ่งที่หยินหลิงไม่อยากเห็นแม้ว่าเธอจะตายก็ตาม“หึหึ ท่านหัวหน้า ฉันแนะนำว่า คุณอย่าคิดอะไรเลวร้ายเลยจะดีที่สุด ตอนนี้ในร่างกายจของคุณ ฉันได้วางยาตะขาบเลือดไว้แล้ว เพียงแค่ฉันไม่พอใจ”“ท่านหัวหน้าก็ได้เสียชีวิตไปซะแล้ว”เฟิงหลีข่มขู่ด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ยื่นมือไปยกคางของหยินหลิงขึ้นพร้อมกับถอนหายใจและพูดว่า :“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับท่านหัวหน้า ท่านหัวหน้านั้นงดงามจริงๆ มันทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง”เมื่อได้ยินคำล้อเล่นพวกนี้ หยินหลิงก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาขณะที่มองไปทางเฟิงหลีด้วยความดูถูก ร่างกายก็หลีกเลี่ยงฝ่ามือของเฟิงหลีไปโดยไม่รู้ตัว“หืม?”ใบหน้าของเฟิงหลีเปลี่ยนเป็นเย็นชาเล็กน้อย เมื่อตระหนักได้ว่าหยินหลิงยังคงไม่เชื่อฟังตัวเองหัวหน้าของกลุ่มพันธมิตรบู๊ ที่ปกติจะเข้าถึงได้ยากนั้น ตอนนี้ก็อยู่ภายใต้การควบคุมของตัวเองแล้วความรู้สึกนี้ทำให้เขารู้สึกมีความสุขแต่เขาไม่คาดคิดว่า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1382
“ผม...”หลินเฝิงโกรธอย่างมากจนอยากจะฆ่าเฝิงชางซะเดี๋ยวนี้แต่ไม่นานหลินเฝิงก็สงบสติอารมณ์ลงเขาดีดนิ้ว ก่อนที่พลังชี่แท้โปร่งใสจะถูกปล่อยเข้าสู่ร่างของเฝิงอวี้อู่หลินเฝิงก้าวออกไปและพูดอย่างเย็นชาว่า:“หากผมไม่ได้กลับมาก่อน คุณชายตระกูลเฝิงของพวกคุณก็อาจจะไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว”“หากเกิดอะไรขึ้นกับหยินหลิงที่นี่ ฉันจะให้ทุกคนในตระกูลเฝิงถูกฝังไปพร้อมกับเธอ! ได้ยินหรือเปล่า?!”เมื่อได้ยินอย่างนี้ เฝิงชางก็ตัวสั่นอย่างมากหากเขาเคยดูถูกหลินเฝิงมาก่อน ตอนนี้เขาคงรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากเกี่ยวกับภัยคุกคามที่เกิดจากหลินเฝิงลองคิดดูสิชายหนุ่มที่เชี่ยวชาญทั้งด้านการแพทย์และศิลปะการต่อสู้ แน่นอนว่าเบื้องหลังเขาเบื้องหลังของเขาไม่ได้มีแค่หลี่ซื่อกรุ๊ปที่เป็นกองกำลังเล็ก ๆต้องมีอำนาจบางอย่างซ่อนอยู่ในประเทศมังกรอำนาจแบบนี้ไม่ควรไปยั่วยุให้มากนักเมื่อมองไปที่ร่างหลินเฝิงที่เดินจากไป เฝิงชางก็คิดได้หลายอย่างในใจทันทีเนื่องจากเป็นผู้นำตระกูลเฝิง เขาจึงรู้สึกอยากจะร้องไห้ แต่กลับไม่มีน้ำตาเลยในขณะนี้หากตอนแรกมันเป็นเพียงชีวิตของลูกชายเขาต่อมาเขาได้ไปยั่วยุสำนักร้อยพิษและเชิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1381
“เข็มเจ็ดสิบสองเล่มขจัดความชั่วร้าย!”หลินเฟิงก้มหน้าตวาดเสียงทุ้มต่ำ ดึงเข็มเงินที่ฝังอยู่บนตัวของเฝิงอวี้อู่ออก และตกลงบนพื้นเสียงดังติ๊งเข็มเงินเพิ่งจะออกจากตัวของเฝิงอวี้อู่ เฝิงอวี้อู่ก็ส่งเสียงร้องโอดครวญเสียงสูงจึงทำให้เฝิงชางที่เฝ้าดูอยู่ด้านข้างร้อนใจจนใบหน้ามีเหงื่อออกแต่เขาไม่เพียงไม่กล้ารบกวนหลินเฟิง ทำได้แค่มองตาปริบๆคิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงทำเรื่องเหล่านี้เสร็จ ก็ไม่ได้สนใจเฝิงอวี้อู่อีกแล้ว แต่หันหน้ามองไปทางหมอเทวดาเลี่ยวที่หมดสติอยู่เฝิงอวี้อู่พิษเข้าไขกระดูก หลินเฟิงต้องใช้กลอุบายจัดการเล็กน้อยแต่ทว่าทางด้านหมอเทวดาเลี่ยวง่ายกว่าเยอะเลยหลินเฟิงยกมือขึ้นโดยตรง ปล่อยพลังชี่แท้บริสุทธิ์เข้าไปที่หน้าผากของเขา และนำยาเม็ดสีเหลืองใส่เข้าปากของหมอเทวดาเลี่ยว“ไปเถอะ หามหมอเทวดาเลี่ยวไปพักในที่เย็นสบาย อีกเดี๋ยวเขาก็ได้สติแล้ว”คำพูดนี้ของหลินเฟิงพูดให้เฝิงเอ้อฟังเฝิงเอ้อชี้ตัวเอง และมีสีหน้างุนงง“ไปสิ! ฟังหมอเทวดาหลิน!”เฝิงชางตวาดน้องชายคนรองของตัวเองเสียงดัง แต่ทว่าเฝิงเอ้อรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย ไม่กล้าเข้าไปสัมผัสหลินเฟิงมองออกถึงความเป็นกังวลของเขา เก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1380
ได้ยินการวิเคราะห์ของหลินเฟิง เฝิงเอ้อกับเฝิงชางถลึงตาโตทันที“เฝิงหลี?!”หรือว่าเมื่อครู่เฝิงหลีถือโอกาสตอนที่พวกเขาไม่ได้สังเกต วางยาพิษเฝิงอวี้อู่เป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ?!ดังนั้นหลังจากที่หมอเทวดาเลี่ยวเพิ่งรักษาจนดีขึ้นเล็กน้อย ก็ได้อาการหนักขึ้นทันที ?“ไอ้สารเลว ผมจะไปจับตัวเขามาถามเดี๋ยวนี้!”เฝิงเอ้ออารมณ์ร้อน ตะโกนเสียงดังด้วยความโมโหทันที“หยุดก่อน!”เฝิงชางกลับตะโกนเสียงดัง จ้องมองเฝิงเอ้อแล้วพูดว่า:“หรือว่านายอยากให้ตระกูลเฝิงของเราตายงั้นเหรอ?”“ไม่พูดก่อนว่านี่เป็นคำพูดของไอ้หมอนี่ฝ่ายเดียว ต่อให้ไอ้หนุ่มคนนี้พูดจริง หรือว่าพวกเราจะแตกหักกับเฝิงหลีจริงๆ งั้นเหรอ?!”“ถ้าหากไอ้หมอนี่รักษาไม่หาย งั้นพวกเราตระกูลเฝิงจะทำยังไง?!”เผชิญหน้ากับการสอบถามของเฝิงชาง เฝิงเอ้อนิ่งอึ้งอยู่เป็นเวลานาน สุดท้ายก็โมโหจนทรุดนั่งลงกับพื้น“แม่งเอ๊ย แบนี้ก็ไม่ได้ แบบนั้นก็ไม่ได้ ทำให้ผมโมโหตายไปเลยเถอะ!”เมื่อเห็นว่าน้องรองของตัวเองโมโหขนาดนี้ เฝิงชางก็รู้สึกเชื่อความสามารถของหลินเฟิงขึ้นมาเล็กน้อย เขาจึงรีบถามว่า:“หลินเฟิง ถ้าหากคุณสามารถรักษาอวี้อู่กับหมอเทวดาเลี่ยวจนหายได
