로그인공유
บทที่ 1237
관련 챕터
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1238
ตอนที่เขาได้ยินว่าโจวเสวียโหลวยังมีน้องชายอีก ก็ได้คิดเอาไว้แล้วว่าลงมือก่อนได้เปรียบส่วนการต่อสู้ภายในของพวกเขา มันไม่เกี่ยวข้องกับหลินเฟิง“กระบี่สายฟ้า!”นักบู๊คนที่บนใบหน้ามีรอยสักไม่รู้ว่าล้วงมีดสปาต้าออกมาจากที่ไหน ฟันไปที่ใบหน้าของหลินเฟิงโดยตรงหลินเฟิงก็ไม่ได้ตื่นตระหนกภายใต้สายตาตกตะลึงของหลี่เหวินเชา หลินเฟิงยื่นมือออกไปรับใบมีดที่คมกริบ ที่เต็มไปด้วยชี่แท้“จบเห่แล้ว ถูกฟันลงไปแบบนี้ แขนจะไม่กลายเป็นสองท่อนพอดีเหรอ?!”หลี่เหวินเชาหัวใจเย็นเยือกเหมือนน้ำแข็ง ความคิดของคนทั่วไป ร่างกายของมนุษย์ไม่อาจเทียบได้กับอาวุธเหล็กกล้าถูกฟันลงไปแบบนี้ มือของหลินเฟิงก็อย่าได้คิดจะเก็บไว้เลยแต่ในตอนที่หลี่เหวินเชาตกตะลึง เขากลับเห็นภาพที่น่าหวาดผวาหลินเฟิงยื่นมือออกไป เขาเพียงใช้ง่มมือของเขารับมีดอันทรงพลังเอาไว้นักบู๊ที่มีรอยสักบนใบหน้า กลับจับมีดเอาไว้ด้วยสองมือ ออกแรงจนหน้าแดงก่ำ ก็ตัดมือของหลินเฟิงไม่ขาด“อะไรกัน?!”ไม่รอให้หลี่เหวินเชาตั้งสติได้จากท่าทางที่ตกตะลึงจนอ้าปากค้างหลินเฟิงพลิกมือกะทันหัน และหักมีดสปาต้าเหล็กที่เป็นประกายสว่างเป็นสองท่อนด้วยมือเปล่า!เ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1239
“หือ?”หลินเฟิงได้ยินเสียงสัญญาณเตือน สีหน้าไม่ได้เปลี่ยนไปสักเท่าไหร่ เพียงแค่ขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะโจวเจี้ยนโหลวหยิบเสื้อกั๊กที่โป่งพองออกมาจากใต้โต๊ะทำงานแล้วสวมมันอย่างรวดเร็วหัวหน้าแก๊งหมาป่าเห็นแบบนี้ ก็ร้อนใจทันที“โจวเจี้ยนโหลว คุณจะทำอะไร?!”“ทำอะไร?”โจวเจี้ยนโหลวถอยไปทีละก้าว พิงหน้าต่าง ฉีกยิ้มพูดว่า:“เสี่ยวเตา นายคงไม่คิดจริงๆ ใช่ไหมว่าฉันจะร่วมมือกับนาย?”“อะไรนะ?!”เมื่อได้ยินคำพูดของโจวเจี้ยนโหลว เสี่ยวเตา หัวหน้าแก๊งหมาป่าตกตะลึงแต่ไม่นานนัก เขาก็เข้าใจแล้วว่ามันหมายถึงอะไรที่แท้โจวเจี้ยนโหลวก็เอาเขาเข้าไปอยู่ในแผนการด้วย!ถ้าหากเป็นไปตามเรื่องราว หลังจากสองคนร่วมมือกัน จัดการปัญหาของแก๊งเขี้ยวเขียวก่อน จากนั้นก็คือหลี่ซื่อกรุ๊ปสุดท้าย ก็เป็นเขาเสี่ยวเตา!“แก๊งหมาป่าสีเลือดที่รวมตัวกัน ไม่จำเป็นต้องมีหัวหน้าแก๊งสองคน นายเข้าใจความหมายของฉันไหม?”พูดประโยคที่เย็นชาแบบนี้จบโจวเจี้ยนโหลวมองไปที่หลินเฟิง หัวเราะเสียงดังพูดว่า: “นี่เป็นกับดักที่ฉันวางเอาไว้ล่วงหน้าให้เขา ในเมื่อพวกนายอยู่ตรงนี้กันหมด งั้นก็ทำลายล้างให้หมดไปเลย!”พูดจบ โจวเจี้ยนโหลวพุ่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1240
“แต่ตอนนี้พูดอะไรก็สายไปแล้วไหม?!”“พวกเราสองคนต้องตายอยู่ที่นี่!”“ไม่จำเป็นเสมอไป”หลินเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาตั้งที่ร่างกายของเขาบรรลุขอบเขตเทพ อย่าว่าแต่ระเบิดเลย แม้แต่เครื่องยิงจรวดธรรมดาก็ไม่น่าจะสร้างความเสียหายให้กับเขาได้มากนักดังนั้นเขาจึงไม่ตื่นตระหนกส่วนตอนนี้ เขาแค่อยากจะลองดู หลี่เหวินเชามีความมุ่งมั่นที่จะทำตามคำพูดของเขาหรือไม่?หัวเราะเสร็จ หลินเฟิงยกคอเสื้อของหลี่เหวินเชาด้วยมือข้างหนึ่ง ดึงเขาไปที่ตรงหน้าต่างที่มีลมพัดรุนแรง“หลี่เหวินเชา บอกฉันมา นายกลัวไหม?”“พูดจาไร้สะระ ต้องกลัวอยู่แล้วสิ!”หลี่เหวินเชากรีดร้องเสียงดังเพราะหลินเฟิงต้องการที่จะผลักเขาลงไป“เช่นนั้นนายต้องการแก้แค้นไหม? อยากให้ผู้ชายที่ทำให้นายกลายเป็นหมาได้ชดใช้ค่าเสียหายไหม?”หลินเฟิงถามอยู่ข้างๆ เขา“เหลวไหล ขนาดฝันผมยังอยาก!”หลี่เหวินเชาตะโกนขณะกำหมัดแน่น: “เป็นพวกเขาสองพี่น้องที่วางแผนหลอกผม ถึงทำให้ผมมีสภาพแบบนี้!”“ถ้าหากสามารถฆ่าพวกเขาได้ ผมตายก็คุ้มค่าแล้ว!”“ได้! ต้องการแค่ประโยคนี้ของสาย!”หลินเฟิงห้วเราะเสียงดัง จากนั้นถีบหลี่เหวินเชาออกจากตีกสี่สิบกว่าชั้น“อ้ากกกก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1241
จิ่วเทาพาลูกน้องจับคนทุ่มล้มทีละคนแต่น่าแปลกตรงที่ คนเหล่านี้ไม่แสดงท่าทีเป็นศัตรูต่อพวกเขา กลับเพียงแค่ต้องการหลบหนีเท่านั้นเหมือนมีวิญญาณชั่วร้ายไล่ตามพวกเขามาจากด้านหลัง“หยุดลงมือ! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”จิ่วเทาสั่งให้ลูกน้องหยุดลงมือเขามองดูฝูงชนที่กรูกันออกมาอยู่รอบตัวเขาด้วยความงุนงง หลายคนมาจากแก๊งทลายโลหิตและเจี้ยนหงกรุ๊ปตามหลักแล้ว พวกเขาเห็นคนของตนเองปรากฏตัว ไม่ควรจะรวมกำลังคนมาจัดการกับเขางั้นเหรอ?แต่กลับเหมือนเห็นผี คิดแต่จะวิ่งหนีไป“พี่ใหญ่ เป็นเพราะออร่าความแข็งแกร่งบนตัวพี่มีมากเกินไปหรือเปล่า ทำให้พวกเขาตกใจจนวิ่งหนีไป?”ลูกน้องคนหนึ่งออกมาพูดประจบประแจง“พูดจาเหลวไหล!”จิ่วเทาพูดด้วยความโมโห:“พวกเขาวิ่งออกจากอาคาร ถ้าหากกลัว ก็น่าจะแยกย้ายกันหนีไป แต่การหลบหนีของพวกเขาดูเหมือนมีการเตรียมการไว้ล่วงหน้า ต่างวิ่งไปที่ทางนั้น!”จิ่วเทาเหลือบมองไปยังลานกว้างที่ไกลออกไป“งั้นพี่ใหญ่ เราควรทำอย่างไร? บุกเข้าไป?”ลูกน้องที่อยู่รอบๆ ต่างก็มองไปที่จิ่วเทา“ไม่สนแล้ว!”หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง จิ่งเทาก็ตะโกนเสียงทุ้มต่ำ “ตอนนี้หัวหลินอยู่ในตึกนี้ ยังไงก็ต
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1242
“สุดยอด!”“เชี่ย เจ๋งว่ะ!”คนของเจี้ยนหงเห็นภาพที่น่าเหลือเชื่อนี้ คนจำนวนมากปรบมือด้วยความตื่นเต้นเหล่าลูกน้องของจิ่วเทาก็มีสีหน้าเลื่อมใส และปรบมืออย่างหนักในตอนที่จิ่วเทาถลึงตาใส่ ถึงได้ดึงมือกลับด้วยความเก้กัง“ตบมือกับผีอะไร รีบไปต้อนรับคุณหลิน!”จิ่วเทาตะโกนเสียงดัง พาลูกน้องมุ่งหน้าไปทางร่างทั้งสองคนที่ถูกร่มชูชีพบังไว้อยู่“หลินเฟิง?!”กว่าจะคลานออกมาจากใต้ร่มชูชีพได้ โจวเจี้ยนโหลว็ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อเพราะเขากางร่มชูชีพกระโดดลงจากตึก กลับเห็นภาพที่หลินเฟิงสไลด์ลงจากตึกนั่นเป็นสิ่งที่มนุษย์สามารถทำได้จริงๆ งั้นเหรอ?เขาตกอยู่ในความสงสัยอย่างมาก ในความรู้ความเข้าใจของเขา ต่อให้เป็นสองพี่น้องตระกูลหานที่กำลังแข็งแกร่งที่สุดก็ไม่มีทางทำเรื่องที่เกินความจริงได้ขนาดนี้เขาเป็นนักบู๊จริงๆ งั้นเหรอ ไม่ใช่ภูติผีปีศาจอะไรหรอกเหรอ?ในใจโจวเจี้ยนโหลวกลับเกิดความคิดที่แปลกประหลาดแบบนี้“เพียงแค่…เพียงแค่ไปถึงตรงนั้น…”โจวเจี้ยนโหลววิ่งโซเซไปข้างหน้าเป็นเพราะเขามองเห็นพนักงานของเจี้ยนหงกรุ๊ป และยังมีลูกน้องของแก๊งทลายโลหิต ที่วิ่งออกมาจากในตึกจำนวนร้อยกว่าคนเต็มๆเพียงแค
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1243
ได้ยินโจวเจี้ยนโหลวยังคงแสดงอำนาจบาตรใหญ่ใส่เขาสีหน้าของหลี่เหวินเชาก็ดุดันยิ่งกว่าเดิม เขายกก้อนอิฐขึ้น ฟาดไปตรงศีรษะของโจวเจี้ยนโหลวอย่างแรง“ฉันไม่ใช่หมา! และก็ไม่ใช่ขยะ! แม่งเอ๊ย!”หลี่เหวินเชาคำรามออกมา: “ฉันกลายสภาพไปเป็นแบบนี้ เป็นเพราะพวกแก ฉันฆ่าโจวเสวียโหลวแล้ว แกก็ต้องตาย!”“เชี่ย หลี่เหวินเชา แกอยากตายเหรอวะ…”โจวเจี้ยนโหลวหน้าตาบึ้งตึง รู้สึกถึงของเหลวอุ่น ๆ ไหลลงมาจากหน้าผาก เขายกมือขึ้นจับ สีหน้าก็โมโหทันทีในเวลาปกติทาสหมาที่ไม่อยู่ในสายตาของเขากลับกล้าทำร้ายเขา?อีกทั้งฟังจากคำพูดของหลี่เหวินเชาพี่ชายของเขาไม่ได้ถูกหลินเฟิงฆ่า แต่ถูกเขาฆ่า?!“หลี่เหวินเชา วันนี้แกกล้าแตะต้องฉันดูอีก ฉันจะให้แกเหมือนตายทั้งเป็น…”“ผลัวะ!”หลี่เหวินเชาไม่ได้พูดอะไรมากนัก ฟาดอิฐลงไปอีกครั้ง นี่เห็นได้ชัดว่าใช้แรงทั้งหมดก้อนอิฐนี้ถูกฟาดลงไปโจวเจี้ยนโหลวอยู่ในสภาพที่งุนงงถูกฟาดจนงงไปหมด“อ้าก…อ้ากกกกกก!”โจวเจี้ยนโหลวใช้เวลาสิบวินาทีเต็มถึงกลับมามีสติอีกครั้ง เขาจับหน้าผากของตัวเองที่มีเลือดไหลออกมา และส่งเสียงกรีดร้องที่แทบจะขาดใจออกมา“ฉันไม่พอใจพวกแกมานานแล้ว!”“
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1244
แน่นอนว่า สิ่งที่สำคัญมากที่สุด หลินเฟิงไม่อยากให้หลี่ฮุ่ยหรานมีครอบครัวที่แตกแยกคิดถึงตรงนี้ หลินเฟิงมองดูจิ่วเทาแล้วพูดว่า:“ผู้บริหารและนักบู๊แก๊งทลายโลหิตล้วนถูกกวาดล้างไปหมดแล้ว นักบู๊ของแก๊งหมาป่าก็จบเห่แล้ว เรื่องต่อไป คงไม่ต้องให้ฉันสอนแล้วสินะ?”ได้ยินคำพูดนี้ของหลินเฟิง ปากของจิ่วเทากว้างพอใจที่จะใส่ไข่ไก่เข้าไปได้“อะไรนะ? นักบู๊ของแก๊งหมาป่าก็..หัวหน้าหลิน คุณพูด…คุณพูดจริงเหรอครับ?”“ฉันไม่มีทางหลอกนายอยู่แล้ว พวกเขาทั้งหมดถูกฉันจัดการแล้ว”หลินเฟิงส่ายหน้า พูดอย่างเรียบเฉยว่า:“สั่งคนให้พาหลี่เหวินเชาไปส่งที่โรงพยาบาล ต่อไปก็เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยใต้บัญชาการของนาย ส่วนเรื่องที่เหลือ ก็รบกวนนายจัดการด้วย”หลินเฟิงหยุดชะงัก และพูดต่อว่า:“ต่อไปเมืองเจิ้งเต๋อห้ามมีกองกำลังใต้ดินใดๆ อีก”พูดประโยคนี้จบ หลินเฟิงก็หันหลังเดินจากไป“ครับ!”จิ่วเทาพยักหน้า จากนั้นสีหน้าเคร่งขรึม“เฮยจื่อ พาน้องชายของประธานหลี่ไปส่งที่โรงพยาบาล คนอื่นๆ ตามฉันมา เข้ายึดครองเศษซากของแก๊งทลายโลหิต“是！”“ครับ!”พวกลูกน้องของจิ่วเทารู้สึกตื่นเต้นตั้งแต่ที่ได้ยินคิดไม่ถึงว่าหัวห
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1245
หางตาของหลี่ฮุ่ยหรานกระตุกเห็นได้ชัดว่าเธอไม่เชื่อคำโกหกของหลินเฟิงเธอเปิดโน้ตบุ๊คของเธอโดยตรง เปิดรายงานข่าวที่นักข่าวสัมภาษณ์ภาคสนามไปตรงหน้าหลินเฟิง“คุณดูเอาเอง!”หลี่ฮุ่ยหรานพูดอย่างไม่พอใจ“ลำดับต่อไปเรามาสัมภาษณ์คุณจิ่วเทา ผู้ที่ผ่านบริเวณที่เกิดเหตุ แต่ก็เข้าช่วยเหลือผู้ได้รับบาดเจ็บอย่างเตมที่ คุณจิ่วเทา คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับอุบัติเหตุครั้งนี้?”“เฮ้อ คงพูดได้แค่ว่าภัยธรรมชาติและภัยจากฝีมือมนุษย์ พวกเราก็แค่ผ่านมาพอดี…”“คุณจิ่วเทาเป็นพลเมืองที่ดีของเมืองเจิ้งเต๋าจริงๆ“ดูจิ่วเทาร้องไห้ต่อหน้าผู้สื่อข่าว หลี่ฮุ่ยหรานโกรธมากจนหัวเราะ“หลินเฟิงเมื่อวานพวกคุณไปทำอะไรกันแน่?“เอ่อ…คือว่า ไปดื่มชากับโจวเจี้ยนโหลว กินบาร์บีคิว…”“ประธานหลี่ ที่ด้านนอกมีคนมาหาคุณ บอกว่าเป็นกรรมการบริษัทของเจี้ยนหงกรุ๊ป”ได้ยินเสียงเลขาเคาะประตู หลินเฟิงถึงได้โล่งใจเตรียมจะแอบหนีไปแต่ทว่าหลี่ฮุ่ยหรานจับหลินเฟิงเอาไว้“หึ อย่าคิดจะหนี ฉันบอกคุณให้นะ ถ้าหากคณไม่บอกเรื่องราวมาให้ชัดเจน เรื่องนี้ไม่จบแน่!”มองสายตาที่ไม่เป็นมิตรของหลี่ฮุ่ยหราน หลินเฟิงทำได้แค่ยกมือยอมแพ้“ประธานหลี่
최신 챕터
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1542
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1541
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1540
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1539
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้เจอกับอิ่นนั่วเจียจริงๆ นะ”หลงซิ่วที่อยู่ปลายสายพูดอย่างใจเย็นว่า:“ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้อิ่นนั่วเจียเป็นสมาชิกของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว เธอเต็มใจที่จะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และร่วมมือกับตระกูลหลงของเราจริงๆ เหรอ?”เมื่อได้ยินสิ่งที่หลงซิ่วพูดจวงฉุนสั่นสะเทือนไปทั้งตัวเกือบหัวใจวายเพราะความโมโหในที่สุดเขาก็ได้ลิ้มรสว่าการถูกหลอกเป็นอย่างไรหากหลงซิ่วเล่าเบื้องหลังของอิ่นนั่วเจียให้เขาฟังก่อนหน้านี้เขาจะพาผู้คนมาที่นี่เพื่อมาหาอิ่นนั่วเจีย และตกหลุมพรางได้ยังไง?ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรอีกแล้วร่องรอยแห่งความโกรธเริ่มผุดขึ้นในใจของจวงฉุนหากพูดว่าเมื่อครู่เพียงแค่โกหกหลงซิ่ว เขาก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อยเมื่อเขาได้ยินว่าหลงซิ่วปกปิดเรื่องของอิ่นนั่วเจียกับเขา เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีหากคุณไม่ได้บอกผมให้ชัดเจนก่อนที่คุณจะจากไปผมจำเป็นต้องตกไปอยู่ในมือของหลินเฟิงงั้นเหรอ?จวงฉุนตัดสินใจ คำพูดก็ราบรื่นมากขึ้น“ใช่ครับ คุณอิ่นนั่วเจียบอกผมเอง แต่ว่า...”"แต่ว่าอะไร?"หลงซิ่วที่ปลายสายโทรศัพท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“แต่คุณอิ่นนั่วเจียบอกว่าเธอได้เซ็น
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1538
จวงฉุนคิดว่าคำพูดนี้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติขณะที่จวงฉุนกำลังจมอยู่กับจินตนาการของเขา หลินเฟิงก็ยื่นมือออกไปและโบกไปมาตรงหน้าจวงฉุน“การปล้นทำลายของพวกนายในครั้งนี้ ได้ทำลายสินค้าของหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันมูลค่าสองหมื่นห้าพันล้านบาทเต็มๆ เพียงแค่นายสามารถชดเชยเงินสินค้าเหล่านี้ให้เราได้ ฉันก็จะไม่ถือสาเอาความ”"สองหมื่นห้าพันล้านบาท?"เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียที่อยู่ข้างๆ ก็เปิดริมฝีปากสีแดงของเธอออกครู่หนึ่ง เธอก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญาหลินเฟิงกำลังพยายามกรรโชกเงินอยู่เหรอ!"เป็นไปไม่ได้!"เห็นได้ชัดว่าจวงฉุนก็ตกใจกับจำนวนเงินมหาศาลนี้อย่าว่าแต่ยี่สิบห้าล้านบาทเลย แม้แต่ห้าพันล้านบาทเขาก็ยังไม่มี จะอุดรูโบ๋นี้ได้อย่างไรหลินเฟิงรีดไถมากเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันไม่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ นี้ แต่ฉันแค่อยากเห็นท่าทางของคุณ”“เป็นไงบ้าง?”หลินเฟิงจ้องมองจวงฉุนด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ต้องการดูว่าคนๆ นี้จะหาเงินได้มากเท่าไหร่เพื่อเอาชีวิตรอดได้ในเมื่อเสียหายหนึ่งหมื่นล้านบาท หลินเฟิงต้องหาชดเชยมาจากที่อื่น"ดี...ดีครับ!"จวงฉุนรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับหลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1537
“ตอนนี้ ฉันถามพวกนายตอบ”หลินเฟิงค่อยๆ เดินเข้าไปหาจวงฉุน เหยียดมองลงที่ชายผู้ล้มอยู่บนพื้น และตกใจจนหน้าซีดเผือด“คุณ...คุณว่ามาครับ คุณว่า...ผม...ผมจะบอกคุณทุกอย่าง”จวงฉุนในตอนนี้รู้สึกกลัวจนสติแตก ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่“เมื่อวาน อุปกรณ์ไฮเอนด์ล็อตหนึ่งของหลี่ซื่อกรุ๊ป ถูกคนขโมยและทำลายระหว่างทาง...”“เป็นฝีมือพวกผม!”เมื่อจวงฉุนได้ยินเช่นนี้ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา รีบยอมรับทันทีเขากราบหลินเฟิงไม่หยุดและพูดว่า:“ขอโทษครับคุณหลิน เรื่องนี้พวกเราเป็นคนทำจริงๆ แต่เราแค่ถูกใช้เป็นปืนเท่านั้น! หลงซิ่วจากตระกูลหลงสั่งให้พวกเราทำ เขาสั่งให้พวกเราทำ พวกเราก็ไม่กล้าขัดคำสั่งนะครับ!”การได้ยินคำวิงวอนของจวงฉุนซึ่งแทบจะเป็นเหมือนการขอความเมตตาเริ่นโหย่วไฉที่อยู่ข้างๆ ส่งเสียงไม่พอใจในลำคอต้องรู้ไว้ว่า ผู้ชายคนนี้เคยคุยโม้กับเขามาก่อนว่า เขาทำได้ดีแค่ไหนและเผาผลาญมันได้คล่องแคล่วแค่ไหนท่าทางหยิ่งยโส มีท่าทางเหมือน “ถูกบังคับ” ที่ไหนกัน?แต่ตอนนี้เริ่นโหย่วไฉไม่กล้าที่จะพูดอะไรเกรงว่าจะเดินตามรอยของสวีโจวการตายแบบนี้ มันน่าหวาดกลัวมากเกินไป ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1536
“พวกเราไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออีกต่อไป!”“ทุกคนฟังคำสั่งของฉัน ลุย!”คำสั่งของจวงฉุนมีน้ำหนักมากกว่าคำสั่งของสวีโจวอย่างเห็นได้ชัดไม่ใช่แค่เพราะเงื่อนไขที่จวงฉุนเสนอมาดึงดูดพวกเขามากเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกเขาไม่เคยรู้ถึงความสามารถของหลินเฟิงว่าเป็นอย่างไรกันแน่คนธรรมดาหลายคนรวมกันอาจเปรียบเป็นขงเบ้งได้ในความคิดของพวกเขา ความสามารถของหลินเฟิงเป็นอย่างไรกันแน่ พวกเขาก็มองไม่เห็นแต่สิ่งที่เป็นความจริงคือพวกเขากลับสามารถมองเห็นข้อได้เปรียบของพวกเขาจากจำนวนคนบวกกับพลังอำนาจของหลงซิ่วด้วยหลังจากครุ่นคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ที่เดิม นักบู๊ตระกูลหลงประมาณสิบกว่าคนในที่สุดก็ตัดสินใจได้แล้ว และล้อมรอบหลินเฟิงเอาไว้ทีละคนวันนี้สู้ดูสักตั้งถ้าไม่สำเร็จก็ต้องตาย!"แม่งเอ๊ย จวงฉุนไอ้สารเลวตัวน้อย!"ในที่เกิดเหตุมีเพียงสวีโจวเท่านั้น ที่รู้ว่าการปิดล้อมครั้งนี้เป็นการไปตายโดยที่ไม่ต้องคิดด้วยซ้ำเขาเกลียดจวงฉุนมาก จนถึงขั้นมีความคิดอยากฆ่าเขาด้วยซ้ำแต่ทว่าจวงฉุนกลับแสยะยิ้มมองดูสวีโจว และพูดอย่างเย็นชา:“สวีโจว อย่าทำเป็นเสแสร้งอยู่ตรงนี้ รอให้ภารกิจในครั้งน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1535
"อะ......"จางฉุนไม่เข้าใจว่าหลินเฟิงกำลังพูดอะไร เขาพาคนเหล่านี้มาที่นี่ เป้าหมายเพียงเพื่อจับตัวอิ่นนั่วเจียไปเขารู้ว่าหลินเฟิงเป็นนักบู๊และจัดการยากสักหน่อยเพราะงั้นถึงเรียกคนของตัวเองมาแต่อะไรที่เรียกว่า “พาผู้กระทำความผิดมาตรงหน้าเขาโดยตรง” ?ในตอนนี้เอง สวีโจวที่อยู่ไกลออกไปก็คำรามออกมาอย่างกะทันหัน“นาย... ฉันจำได้ นายคือหลินเฟิง! นายคือ... นายคือคนของหลี่ซื่อกรุ๊ป! หลินเฟิงหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป!”"อะไรนะ?"เมื่อได้ยินชื่อนี้ จางฉุนก็หันหน้ามองไปที่หลินเฟิงด้วยสีหน้าที่น่าเหลือเชื่อเพราะเขาเคยได้ยินชื่อหลินเฟิงเขาได้ยินมาจากหลงซิ่วว่า ข้อห้ามประการเดียวในการปฏิบัติการครั้งนี้คือการปะทะกับหลินเฟิงตัวซวยคนนี้หลงซิ่วเตือนจางฉุนซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ระวังหลินเฟิงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะพัฒนาไปเกินความคาดหมายของเขา“โอ้? ดูท่าพวกคุณจะรู้จักผม”หลินเฟิงเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มจากนั้นรัศมีแห่งความหวาดกลัวก็ค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา อุณหภูมิทั่วทั้งห้องทำงานก็ลดลงมากกว่าสิบองศาในพริบตาเดียวแม้แต่ชาที่มีไอร้อนลอยออกมาเมื่อครู่นี้บนโต๊ะ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1534
“บ้าเอ๊ย ทนไม่ไหวแล้ว!”จวงฉุนรีบถีบประตูห้องทำงานของหัวหน้าโรงงานทันทีสิ่งแรกที่เขาเห็นคือเริ่นโหย่วไฉที่เหงื่อไหลท่วมตัวและยืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาและอิ่นนั่วเจียผู้มีเสน่ห์กำลังนั่งอยู่บนโซฟา“อิอิอิ…”จวงฉุนเลียริมฝีปากและเผยรอยยิ้มหื่นกามออกมาทันทีตอนนี้เขาโยนคำพูดของเริ่นโหย่วไฉไปไกลโพ้นทันที เพียงแค่จ้องมองไปที่หุบเขาที่คอเสื้อของอิ่นนั่วเจียแล้วแสยะยิ้มพูดว่า:“คุณอิ่นนั่วเจีย ผมมารับคุณแล้ว”"โอ้?"ใครจะไปรู้ว่ารอยยิ้มของจวงฉุนไม่ได้ทำให้อิ่นนั่วเจียตกใจหรืองุนงง เธอยิ้มให้จวงฉุนแล้วพูดว่า:"ฉันรอคุณมานานแล้ว""รอผม?"จวงฉุนตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะออกมา“ที่แท้คุณหญิงอิ่นนั่วเจียก็สนใจผมด้วย ดังนั้นการเตรียมการทั้งหมดนี้เกินความจำเป็นไปแล้ว!”ขณะที่จวงฉุนกำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง สวีโจวที่เดินเข้ามาเห็นอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้เถ้าแก่ในห้องทำงาน สีหน้าของเขาดูตกตะลึงเล็กน้อย“พี่สวี มีอะไรหรือเปล่า?”นักบู๊ตระกูลหลงที่อยู่ด้านหลังเขาเห็นท่าทางแปลกๆ ของสวีโจว จึงรีบถามแต่สวีโจวกลับไม่สนใจคนข้างหลังเขา กลับก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขน
