로그인공유
บทที่ 1245
관련 챕터
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1246
“คุณ…”ถึงแม้หลี่ฮุ่ยหรานจะหายโกรธแล้ว แต่เห็นหลินเฟิงหน้าตายิ้มแย้ม แต่ก็ยังแสร้งทำเป็นพูดด้วยความโมโหว่า:“ค่ะค่ะค่ะ ผู้สร้างประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ คุณรวบบริษัทแห่งหนึ่งมา แต่คุณรู้ไหมว่าเจ้าของที่ไม่สนใจอะไร ไม่ไถ่ถามอะไรอย่างคุณ”“สุดท้ายเรื่องวุ่นวายก็ตกมาที่หัวของฉันไม่ใช่เหรอ?”“สองบริษัท ฉันบริหารทันเหรอ?”“หึหึ นี่เรียกว่าคนมีความสามารถก็ต้องเหนื่อยมากหน่อย ใครใช้ให้ผู้หญิงของหลินเฟิงมีความสามารถขนาดนี้นะ?”หลินเฟิงยืนหยัดบทบาทผู้บริหารที่ไม่สนใจสิ่งใดหลี่ฮุ่ยหรานหมดอารมณ์โมโหไปโดยสิ้นเชิง ทำได้เพียงกลอกตาใส่หลินเฟิงตอนบ่าย สายของถังหว่านก็โทรเข้ามา“ที่รัก คุณออกข่าวแล้วรู้หรือยัง?”ถังหว่านพูดหยอกล้อในโทรศัพท์ว่า“บินลงจากตึก จุ๊จุ๊จุ๊ หล่อมากจริงๆ”“แต่ฉันคิดว่าข้อเสียอย่างเดียวคือ ในอ้อมแขนของคุณน่าจะอุ้มสาวสวยสักคนถึงจะถูก”“อย่างเช่นหลี่ฮุ่ยหราน”“แฮ่มแฮ่ม…”หลินเฟิงลูบจมูก พูดอย่างเขินอายว่า:“คุณเลิกล้อผมก่อน โทรมาหาผมมีธุระอะไรไหม?”“ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร”ถังหว่านยิ้มพูด:“ได้ยินว่าคุณรู้จักเผิงกวงฉี่?”“ถือว่ารู้จักนะ ทำไม คุณมีธุระกับเขาเหร
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1247
“เถ้าแก่ ถ้าคุณสนใจ ฉันมีกาน้ำหยกมรกตอยู่ในมือ และกำลังมองหาคนที่สนใจจะซื้อ ต้องการเพียงแค่สองล้านห้าแสนบาทเท่านั้น ไม่ทราบว่าคุณมีความคิดเห็นยังไง?”“กาน้ำหยกมรกต?”หลินเฟิงเห็นกาน้ำหยกมรกตที่ชายชราห่อด้วยกระดาษน้ำมัน ถือเดินเข้ามาหลังจากที่มองเพียงแวบเดียว หลินเฟิงก็ส่ายหน้าพร้อมกับคืนให้เขา“กาน้ำหยกมรกตนี่เป็นงานฝีมือสมัยใหม่ชัด ๆสองล้านห้าแสนบาท? หึ ที่ดินห้าแห่งผมก็ยังคิดว่าแพงเกินไป”หลินเฟิงยิ้มมเยาะ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไปแต่จู่ ๆก็มีชายร่างใหญ่สองคนปรากฏตัวขึ้นด้านข้าง แล้วขวางทางหลินเฟิงเอาไว้“หึหึ เจ้าหนู นายสัมผัสมันไปแล้ว กาน้ำหยกมรกตนี้ก็ขายได้แค่เพียงนายเท่านั้น ถ้าหากนายไม่ซื้อมัน....”ชายชรายืนที่ด้านหลังของหลินเฟิงแล้วหัวเราะเยาะ ในคำพูดมีการข่มขู่แฝงอยู่เป็นที่ชัดเจนแล้วว่าหลินเฟิงกำลังถูกแบล็คเมล์คาดเดาได้ว่าพวกเขาเห็นว่าหลินเฟิงอยู่ตัวคนเดียวและง่ายต่อการลงมือ จึงได้วางหลุมพรางนี้ไว้“ฉันดูเหมือนโดนรังแกได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?”หลินเฟิงที่ถูกขวางทางไว้ ก็ไม่ได้ตื่นตระหนดต่อหน้าคนจำนวนมากมายขนาดนี้ ก่อนจะยิ้มอย่างเย็นชาให้กับชายชราพร้อมกับพูดว่า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1248
เขายิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดขึ้นว่า :“ฉันได้ยินมานานแล้วว่าน้องถังหว่านมีสามีที่อาศัยอยู่ด้วยกันคนหนึ่ง และมาแทนพี่ใหญ่ของหลงเซียว แล้วยังเป็นคนที่มีนิสัยใจร้อนและโหดเหี้ยม พอได้เจอกันในวันนี้ก็รู้สึกว่าสมกับชื่อเสียงเสียจริง ๆ”“นายเป็นใคร?”หลินเฟิงเอ่ยถามอย่างใจเย็น“ตระกูลสาขาตระกูลถัง เมืองหนิงโจว ถังฮั่ว”“ไอ้หนู ท่านนี่คือคุณชายถังฮั่วของเมืองหนิงโจว นายควรจะสุภาพหน่อย!”ถังฮั่วเพิ่งจะแนะนำตัวเสร็จลูกน้องที่อยู่ด้านข้างก็กล่าวเตือนหลินเฟิง“เมืองหนิงโจว....”หลินเฟิงนึกขึ้นได้เมืองหนิงโจว เป็นเมืองเล็ก ๆที่แยกจากเจียงโจวด้วยแม่น้ำ ถึงแม้ว่าเมืองหนิงโจวจะเป็นเมืองเล็ก ๆแต่ก็เจริญรุ่งเรืองมากกว่าเจียงโจวก่อนหน้านี้สถานที่ได้เจอกับหลงเซียวเป็นครั้งแรก ก็คือการประมูลในเมืองหนิงโจวคิดไม่ถึงว่าเมืองหนิวโจวนี่ยังมีตระกูลสาขาของตระกูลถังด้วยหลินเฟิงพยักหน้าและพูดอย่างใจเย็นว่า :“ถ้าอย่างนั้นไม่ทราบว่าที่คุณชายถังฮั่วมาหาฉัน มีอะไรจะแนะนำหรือเปล่า?”“ไม่มีอะไร เพียงแต่เจอโดยบังเอิญเท่านั้น และอยากจะเตือนอะไรสักหน่อย ตอนนี้คุณเป็นลูกเขยของตระกูลถังแล้ว ต้องระวังกิริยาท่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1249
คำพูดของคนผู้นี้ทำให้หลินเฟิงนึกถึงชายชราฟันเหลืองที่พบกันในตอนต้น ก็พยักหน้าทันที ก่อนจะคิดว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นถูกต้องที่นี่มีทั้งคนดีและคนเลวปะปนกันและไม่เป็นระเบียบ เขาเห็นคนที่พยายามจะขโมยและปล้นมาแล้วอย่างน้อยสามครั้งหากมีคนอวดของล้ำค่าจริง ๆก็คงจะตกเป็นเป้าหมายที่ให้คนโจมตีได้เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงเข้าใจ ชายคนนั้นก็ยิ้มและพูดขึ้นว่า :“ดูเหมือนว่าคุณชายท่านนี้จะเข้าใจแล้ว ว่าของล้ำค่าที่ซ่อนอยู่มากมายในถนนฝูลู่แห่งนี้ ของล้ำค่าที่แท้จริงจะถูกเก็บรักษาไว้ตามร้านค้าเก่าแก่หลายศตวรรษและไม่สามารถแสดงให้คนอื่นดูได้ง่าย ๆ”“อ่อ? งั้นคุณคิดยังไงถึงมาบอกเรื่องพวกนี้กับผมล่ะ?”หลินเฟิงชำเลืองมองด้วยความสงสัยเล้กน้อยชายคนนั้นก็ไม่ได้ปกปิดอะไร ทั้งยังพูดอย่างเปิดเผยว่า :“หึหึ งั้นขอพูดตรง ๆกับคุณชาย ผมเป็นพนักงานขายของหออวี้หลง ที่อยู่ด้านหน้า ““งานประจำวันของผมคือเดินเล่นรอบ ๆถนนฝูลู่และแนะนำ หออวี้หลงของผมให้กับลูกค้าที่มีศักยภาพ”“และเมื่อผมเจอคุณที่มีกิริยามารยาทที่ไม่ธรรมดา แล้วยังมีสายตาที่เฉียบแหลม ก็เลยอยากจะหาทางออกให้กับคุณ และให้ค่าคอมมิชชั่นกับผมด้วย”“พวกเราชนะทั
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1250
“ทุกท่านต่างก็น่าจะรู้แล้ว”“เมื่อไม่กี่วันก่อนผมชายชราสกุลต่งดูพลาดไป รับซื้อหยกจิ้งจอกปลอมมาชิ้นหนึ่ง ทำให้ผมเสียหายห้าพันล้านบาท”ชายชราหยุดชะงักแล้วถอนหายใจพูดว่า:“จนถึงตอนนี้ ฉันยังมีหนี้อีกประมาณสามพันล้านบาทที่ต้องชำระ เพื่อโปะช่องโหว่นี้ ผมทำได้เพียงนำสมบัติที่ผมสะสมรวบรวมไว้ออกมา”“หวังว่าคุณชาย ผู้ประกอบอาชีพเดียวกัน และแขกเหรื่อทุกท่านจะเสนอราคาที่ดีกับผม ผมชายชราสกุลต่ง ขอขอบคุณทุกท่าน ณ ที่นี้”“หึหึ ผู้อาวุโสต่งเกรงใจกันเกินไปแล้ว”ถังฮั่วท่าทางมีชีวิตชีวา ลุกขึ้นยืนประสานมือยิ้มพูดว่า:“ใครบ้างไม่รู้ว่าผู้อาวุโสต่งมีสายตาที่เป็นเอกลักษณ์มากที่สุดในถนนฝูลู่? สมบัติในหอของคุณ ไม่ใช่ของธรรมดาอย่างแน่นอน” “เราก็จะให้ราคาที่เหมาะสมกับผู้อาวุโสต่งอย่างแน่นอน”“ถูกต้อง”“หนี้สี่พันล้านบาทเป็นเรื่องง่ายอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”คนอื่นๆ ก็พากันพูดเสริม“ดีครับ”ผู้อาวุโสต่งยืดหลังตรงเล็กน้อย และยิ้มพูดว่า:“ในเมื่อทุกท่านให้ความกรุณาและสนับสนุนผมขนาดนี้ งั้นผมก็ไม่พูดมากแล้ว และเอาสมบัติชิ้นแรกของผมออกมา!”พูดจบ ผู้อาวุโสต่งโบกมือสมุดคัดลายมือโบราณสีเหลืองถูกหยิบออก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1251
ตอนนี้มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ไม่แสดงท่าทีออกมา นั่นก็คือหลินเฟิงเมื่อเผชิญกับสายตาของทุกคนที่มองมา หลินเฟิงกำลังจะพูดอะไร ก็ถูกถังฮั่วขัดจังหวะ“หึ แมงดาที่ไม่มีความรู้จะชื่นชมงานเขียนอักษรได้อย่างไร? ต่อให้มองออกเล็กน้อย แต่เกรงว่าคงเอาเงินออกมากมายขนาดนั้นไม่ได้หรอก”ฟังคำพูดฉีกหน้าของถังฮั่ว รอบด้านก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นเบาๆในเมื่อ “แมงดา” ชื่อเรียกนี้บ่งชี้ได้ชัดเจนอย่างมากแต่ทว่าหลินเฟิงก็ไม่ได้รู้สึกโมโหเขากวาดสายตามองแขกที่อยูรอบๆ ด้วยความเย็นชา และพูดเรียบๆ ว่า:“หัวเราะเสร็จแล้วยัง? หัวเราะเสร็จแล้ว ผมจะแสดงความคิดเห็นของผมบ้าง”“สหายน้อยท่านนี้ ไม่ต้องเกรงใจ มีความคิดเห็นอะไรเชิญพูดมาได้”ชายชราสกุลต่งที่อยู่บนเวทีนิ่งอึ้งเล็กน้อยเขาคิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงจะไม่เข้าร่วมประชุม แต่กลับจะแสดงความคิดเห็น หรือว่าเขาสงสัยในความเท็จจริงของงานเขียนภาพนี้?เป็นอย่างที่คิดหลินเฟิงมองไปทางงานเขียนภาพนั้นที่อยู่ข้างชายชรา ภายใต้สายตาของทุกคนที่อยู่ในงาน จากนั้นพยักหน้าพูดว่า:“ผู้ดูแลท่านนี้ งานเขียนภาพนี้ของคุณ เป็นของปลอม”“หรือว่า ครึ่งจริงครึ่งปลอม”“ฮ่าฮ่าฮ่า…”
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1252
ต่งเทียนไป๋ส่งเสียงไม่พอใจออกมา หลินเฟิงพูดออกมาแบบนี้แล้ว ถ้าหากวันนี้ปล่อยให้เขาจากไปนั่นหมายความว่าคำพูดของเขาเป็นจริงไม่ใช่หรือไง?เขาไม่ได้ขายสมบัติ แต่ขายชื่อเสียงเขาต่งเทียนไป๋ตรวจสอบและรับซื้อสมบัติล้ำค่ามาทั้งชีวิต ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่น เขาไม่สามารถทนต่อการถูกเหยียดหยามแบบนี้ได้“คุณผู้ชายท่านนี้ คุณพูดแบบนี้ถือว่าเป็นการทำลายงานของผม คุณจะกลับไปอย่างสงบงั้นเหรอ?”คำพูดของต่งเทียนไป๋ไม่เป็นมิตรอย่างมาก“หือ? งานแบบนี้ของคุณทำลายไม่ได้งั้นเหรอ?”หลินเฟิงพูดอย่างดูถูกเหยียดหยามว่า:“เอาของปลอมเป็นทรัพย์สมบัติ สิ่งที่ถูกประมูลกลับเป็นชื่อเสียงของคุณ หากมีคนคัดค้าน ก็จะลงไม้ลงมือ”“แต่ที่น่าเสียดายก็คือ ชื่อเสียงและศักดิ์ศรีของคุณไม่มีมูลค่าอะไรในสายตาของผม อีกทั้งผมก็ไม่กลัวที่จะลงไม้ลงมือ”ได้ยินคำพูดของหลินเฟิง ต่งเทียนไป๋ตกตะลึงไปชั่วขณะหนึ่งวุ่นวายอยู่นาน หลินเฟิงรังเกียจที่เขาขายของปลอมงั้นเหรอ?คิดถึงตรงนี้ อารมณ์ของต่งเทียนไป๋สงบลงบ้างแล้วเขาเดินเข้ามาช้าๆ ยืนอยู่ข้างหลินเฟิงพูดด้วยความมั่นใจว่า:“พ่อหนุ่ม ที่นี่ขายสมบัติล้ำค่า ไม่ได้ขายชื่อเสียงหน้าตาของ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1253
หลินเฟิงกลับไปที่ข้างหน้างานเขียน เขาเพียงแค่มองดูเล็กน้อย ก็พบช่องโหว่หลายจุด“หึ หลินเฟิง เป็นยังไง? คิดคำโกหกเสร็จแล้วยัง?”ถังฮั่วไม่รู้ว่าเอาความเป็นศัตรูมาจากไหน ท่าทางที่มีต่อหลินเฟิงแฝงไปด้วยการดูถูกอยู่ตลอดหลินเฟิงไม่ได้สนใจเขา แต่กลับพยักหน้าอย่างมั่นใจ“ทุกท่านเชิญดูที่ตราปั๊มตรงนี้”หลินเฟิงชี้ไปที่ตราปั๊มตรงมุม และพูดอย่างเรียบเฉยว่า:“ตราประทับนี้ถึงแม้ตั้งใจทำให้เก่า แต่มีความแตกต่างเล็กน้อยกับยุคสมัยของกระดาษ“สถานการณ์แบบไหนกันที่ งานเขียนแผ่นหนึ่งหลังจากเสร็จสมบูรณ์เป็นร้อยปี รอให้ผู้เขียนสิ้นชีวิตแล้ว ถึงได้ประทับตราชื่อผู้เขียนลงไป?”“อะไรนะ?!”ได้ยินถึงตรงนี้ ทุกคนต่างไม่นิ่งเฉยโดยเฉพาะต่งเทียนไป๋ เขาหยิบแว่นขยายมาจากด้านข้างของเขา คุกเข่าลงและสังเกตอย่างละเอียด ถือโอกาสในตอนที่เขากำลังสังเกตอย่างละเอียด หลินเฟิงชี้ไปที่ตัวหนังสือบนงานเขียน และพูดอย่างเรียบเฉยว่า: “อักษรราชวงศ์ซ่งโบราณผมเคยเห็นมาเยอะแล้ว ตัวอักษรนี้ เห็นได้ชัดว่าที่ราชวงศ์ซ่งโบราณมีวิธีเขียนสองแบบ อย่าว่าแต่อาจารย์จางเลย ราชวงศ์ซ่งโบราณคนส่วนใหญ่ก็ไม่ใช้วิธีเขียนแบบนี้”“นี่เป็นรูป
최신 챕터
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1542
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1541
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1540
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1539
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้เจอกับอิ่นนั่วเจียจริงๆ นะ”หลงซิ่วที่อยู่ปลายสายพูดอย่างใจเย็นว่า:“ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้อิ่นนั่วเจียเป็นสมาชิกของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว เธอเต็มใจที่จะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และร่วมมือกับตระกูลหลงของเราจริงๆ เหรอ?”เมื่อได้ยินสิ่งที่หลงซิ่วพูดจวงฉุนสั่นสะเทือนไปทั้งตัวเกือบหัวใจวายเพราะความโมโหในที่สุดเขาก็ได้ลิ้มรสว่าการถูกหลอกเป็นอย่างไรหากหลงซิ่วเล่าเบื้องหลังของอิ่นนั่วเจียให้เขาฟังก่อนหน้านี้เขาจะพาผู้คนมาที่นี่เพื่อมาหาอิ่นนั่วเจีย และตกหลุมพรางได้ยังไง?ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรอีกแล้วร่องรอยแห่งความโกรธเริ่มผุดขึ้นในใจของจวงฉุนหากพูดว่าเมื่อครู่เพียงแค่โกหกหลงซิ่ว เขาก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อยเมื่อเขาได้ยินว่าหลงซิ่วปกปิดเรื่องของอิ่นนั่วเจียกับเขา เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีหากคุณไม่ได้บอกผมให้ชัดเจนก่อนที่คุณจะจากไปผมจำเป็นต้องตกไปอยู่ในมือของหลินเฟิงงั้นเหรอ?จวงฉุนตัดสินใจ คำพูดก็ราบรื่นมากขึ้น“ใช่ครับ คุณอิ่นนั่วเจียบอกผมเอง แต่ว่า...”"แต่ว่าอะไร?"หลงซิ่วที่ปลายสายโทรศัพท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“แต่คุณอิ่นนั่วเจียบอกว่าเธอได้เซ็น
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1538
จวงฉุนคิดว่าคำพูดนี้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติขณะที่จวงฉุนกำลังจมอยู่กับจินตนาการของเขา หลินเฟิงก็ยื่นมือออกไปและโบกไปมาตรงหน้าจวงฉุน“การปล้นทำลายของพวกนายในครั้งนี้ ได้ทำลายสินค้าของหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันมูลค่าสองหมื่นห้าพันล้านบาทเต็มๆ เพียงแค่นายสามารถชดเชยเงินสินค้าเหล่านี้ให้เราได้ ฉันก็จะไม่ถือสาเอาความ”"สองหมื่นห้าพันล้านบาท?"เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียที่อยู่ข้างๆ ก็เปิดริมฝีปากสีแดงของเธอออกครู่หนึ่ง เธอก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญาหลินเฟิงกำลังพยายามกรรโชกเงินอยู่เหรอ!"เป็นไปไม่ได้!"เห็นได้ชัดว่าจวงฉุนก็ตกใจกับจำนวนเงินมหาศาลนี้อย่าว่าแต่ยี่สิบห้าล้านบาทเลย แม้แต่ห้าพันล้านบาทเขาก็ยังไม่มี จะอุดรูโบ๋นี้ได้อย่างไรหลินเฟิงรีดไถมากเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันไม่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ นี้ แต่ฉันแค่อยากเห็นท่าทางของคุณ”“เป็นไงบ้าง?”หลินเฟิงจ้องมองจวงฉุนด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ต้องการดูว่าคนๆ นี้จะหาเงินได้มากเท่าไหร่เพื่อเอาชีวิตรอดได้ในเมื่อเสียหายหนึ่งหมื่นล้านบาท หลินเฟิงต้องหาชดเชยมาจากที่อื่น"ดี...ดีครับ!"จวงฉุนรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับหลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1537
“ตอนนี้ ฉันถามพวกนายตอบ”หลินเฟิงค่อยๆ เดินเข้าไปหาจวงฉุน เหยียดมองลงที่ชายผู้ล้มอยู่บนพื้น และตกใจจนหน้าซีดเผือด“คุณ...คุณว่ามาครับ คุณว่า...ผม...ผมจะบอกคุณทุกอย่าง”จวงฉุนในตอนนี้รู้สึกกลัวจนสติแตก ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่“เมื่อวาน อุปกรณ์ไฮเอนด์ล็อตหนึ่งของหลี่ซื่อกรุ๊ป ถูกคนขโมยและทำลายระหว่างทาง...”“เป็นฝีมือพวกผม!”เมื่อจวงฉุนได้ยินเช่นนี้ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา รีบยอมรับทันทีเขากราบหลินเฟิงไม่หยุดและพูดว่า:“ขอโทษครับคุณหลิน เรื่องนี้พวกเราเป็นคนทำจริงๆ แต่เราแค่ถูกใช้เป็นปืนเท่านั้น! หลงซิ่วจากตระกูลหลงสั่งให้พวกเราทำ เขาสั่งให้พวกเราทำ พวกเราก็ไม่กล้าขัดคำสั่งนะครับ!”การได้ยินคำวิงวอนของจวงฉุนซึ่งแทบจะเป็นเหมือนการขอความเมตตาเริ่นโหย่วไฉที่อยู่ข้างๆ ส่งเสียงไม่พอใจในลำคอต้องรู้ไว้ว่า ผู้ชายคนนี้เคยคุยโม้กับเขามาก่อนว่า เขาทำได้ดีแค่ไหนและเผาผลาญมันได้คล่องแคล่วแค่ไหนท่าทางหยิ่งยโส มีท่าทางเหมือน “ถูกบังคับ” ที่ไหนกัน?แต่ตอนนี้เริ่นโหย่วไฉไม่กล้าที่จะพูดอะไรเกรงว่าจะเดินตามรอยของสวีโจวการตายแบบนี้ มันน่าหวาดกลัวมากเกินไป ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1536
“พวกเราไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออีกต่อไป!”“ทุกคนฟังคำสั่งของฉัน ลุย!”คำสั่งของจวงฉุนมีน้ำหนักมากกว่าคำสั่งของสวีโจวอย่างเห็นได้ชัดไม่ใช่แค่เพราะเงื่อนไขที่จวงฉุนเสนอมาดึงดูดพวกเขามากเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกเขาไม่เคยรู้ถึงความสามารถของหลินเฟิงว่าเป็นอย่างไรกันแน่คนธรรมดาหลายคนรวมกันอาจเปรียบเป็นขงเบ้งได้ในความคิดของพวกเขา ความสามารถของหลินเฟิงเป็นอย่างไรกันแน่ พวกเขาก็มองไม่เห็นแต่สิ่งที่เป็นความจริงคือพวกเขากลับสามารถมองเห็นข้อได้เปรียบของพวกเขาจากจำนวนคนบวกกับพลังอำนาจของหลงซิ่วด้วยหลังจากครุ่นคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ที่เดิม นักบู๊ตระกูลหลงประมาณสิบกว่าคนในที่สุดก็ตัดสินใจได้แล้ว และล้อมรอบหลินเฟิงเอาไว้ทีละคนวันนี้สู้ดูสักตั้งถ้าไม่สำเร็จก็ต้องตาย!"แม่งเอ๊ย จวงฉุนไอ้สารเลวตัวน้อย!"ในที่เกิดเหตุมีเพียงสวีโจวเท่านั้น ที่รู้ว่าการปิดล้อมครั้งนี้เป็นการไปตายโดยที่ไม่ต้องคิดด้วยซ้ำเขาเกลียดจวงฉุนมาก จนถึงขั้นมีความคิดอยากฆ่าเขาด้วยซ้ำแต่ทว่าจวงฉุนกลับแสยะยิ้มมองดูสวีโจว และพูดอย่างเย็นชา:“สวีโจว อย่าทำเป็นเสแสร้งอยู่ตรงนี้ รอให้ภารกิจในครั้งน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1535
"อะ......"จางฉุนไม่เข้าใจว่าหลินเฟิงกำลังพูดอะไร เขาพาคนเหล่านี้มาที่นี่ เป้าหมายเพียงเพื่อจับตัวอิ่นนั่วเจียไปเขารู้ว่าหลินเฟิงเป็นนักบู๊และจัดการยากสักหน่อยเพราะงั้นถึงเรียกคนของตัวเองมาแต่อะไรที่เรียกว่า “พาผู้กระทำความผิดมาตรงหน้าเขาโดยตรง” ?ในตอนนี้เอง สวีโจวที่อยู่ไกลออกไปก็คำรามออกมาอย่างกะทันหัน“นาย... ฉันจำได้ นายคือหลินเฟิง! นายคือ... นายคือคนของหลี่ซื่อกรุ๊ป! หลินเฟิงหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป!”"อะไรนะ?"เมื่อได้ยินชื่อนี้ จางฉุนก็หันหน้ามองไปที่หลินเฟิงด้วยสีหน้าที่น่าเหลือเชื่อเพราะเขาเคยได้ยินชื่อหลินเฟิงเขาได้ยินมาจากหลงซิ่วว่า ข้อห้ามประการเดียวในการปฏิบัติการครั้งนี้คือการปะทะกับหลินเฟิงตัวซวยคนนี้หลงซิ่วเตือนจางฉุนซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ระวังหลินเฟิงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะพัฒนาไปเกินความคาดหมายของเขา“โอ้? ดูท่าพวกคุณจะรู้จักผม”หลินเฟิงเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มจากนั้นรัศมีแห่งความหวาดกลัวก็ค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา อุณหภูมิทั่วทั้งห้องทำงานก็ลดลงมากกว่าสิบองศาในพริบตาเดียวแม้แต่ชาที่มีไอร้อนลอยออกมาเมื่อครู่นี้บนโต๊ะ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1534
“บ้าเอ๊ย ทนไม่ไหวแล้ว!”จวงฉุนรีบถีบประตูห้องทำงานของหัวหน้าโรงงานทันทีสิ่งแรกที่เขาเห็นคือเริ่นโหย่วไฉที่เหงื่อไหลท่วมตัวและยืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาและอิ่นนั่วเจียผู้มีเสน่ห์กำลังนั่งอยู่บนโซฟา“อิอิอิ…”จวงฉุนเลียริมฝีปากและเผยรอยยิ้มหื่นกามออกมาทันทีตอนนี้เขาโยนคำพูดของเริ่นโหย่วไฉไปไกลโพ้นทันที เพียงแค่จ้องมองไปที่หุบเขาที่คอเสื้อของอิ่นนั่วเจียแล้วแสยะยิ้มพูดว่า:“คุณอิ่นนั่วเจีย ผมมารับคุณแล้ว”"โอ้?"ใครจะไปรู้ว่ารอยยิ้มของจวงฉุนไม่ได้ทำให้อิ่นนั่วเจียตกใจหรืองุนงง เธอยิ้มให้จวงฉุนแล้วพูดว่า:"ฉันรอคุณมานานแล้ว""รอผม?"จวงฉุนตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะออกมา“ที่แท้คุณหญิงอิ่นนั่วเจียก็สนใจผมด้วย ดังนั้นการเตรียมการทั้งหมดนี้เกินความจำเป็นไปแล้ว!”ขณะที่จวงฉุนกำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง สวีโจวที่เดินเข้ามาเห็นอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้เถ้าแก่ในห้องทำงาน สีหน้าของเขาดูตกตะลึงเล็กน้อย“พี่สวี มีอะไรหรือเปล่า?”นักบู๊ตระกูลหลงที่อยู่ด้านหลังเขาเห็นท่าทางแปลกๆ ของสวีโจว จึงรีบถามแต่สวีโจวกลับไม่สนใจคนข้างหลังเขา กลับก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขน
