LOGINShare
บทที่ 110
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 111
แน่นอนว่าหวางเส้าหลงไม่เชื่อที่จางกุ้ยหลานพูด และคิดว่าเธอก็แค่คุยโวโอ้อวดโบกไม้โบกมืออย่างทนไม่ไหว: “พอแล้วๆ อย่ามาทำให้ผมชักช้าอยู่ตรงนี้”พูดจบก็โอบเอวแฟนสาวหุ่นนางแบบเดินจากไปจางฮุ้ยหลานยังอยากจะแก้ตัวอีกสักหน่อย และหลินเฟิงที่อยู่ข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา: “เขาขี้เกียจสนใจคุณ แต่คุณยังจะเสนอหน้าทำดีกับเขาอีก”“นายเงียบไปเลยนะ นี่มันเกี่ยวอะไรกับนาย?”จางฮุ่ยหลานถลึงตาดุใส่เขาถังหว่านในเวลาก็ถือไมโครโฟนเดินขึ้นมากลางเวทีใบหน้าเผยรอยยิ้มด้วยความเป็นอาชีพ: “วันนี้เป็นพิธีตัดริบบิ้นเปิดโครงการซีเฉิง ก่อนอื่นฉันอยากแนะนำพาร์ตเนอร์ของฉันสักหน่อยค่ะ...”“ประธานกรรมการของหลี่ซื่อกรุ๊ป คุณหลี่ฮุ่ยหราน...”ถังหว่านพูดจบเสียงปรบมือด้านล่างเวทีก็ดังกึกก้องขึ้นในทันทีเห็นเพียงหลี่ฮุ่ยหรานสวมกระโปรงยาวสีฟ้า และเดินจับชายกระโปรงเดินขึ้นไปอย่างช้าๆหวางเส้าหลงปรบมือแบบส่งไปที แต่เมื่อเขาเห็นใบหน้ารูปไข่สวยไร้ที่ติของหลี่ฮุ่ยหรานตกตะลึงจนกรามแทบค้างดวงตาคู่นั้นจ้องมองหลี่ฮุ่ยหรานด้วยความที่ไม่ยากจะเชื่อ“นี่...นี่แม่งเป็นไปได้ไง?”เขาเห็นกับตาว่าแผลเป็นจากคมมีดบนหน้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 112
นับตั้งแต่ที่ไดนาสตี้บาร์ครั้งก่อน ทำให้รู้จักหน้าคร่าตาของหวางเส้าหลงเธอก็รังเกียจหวางเส้าหลงมากเหมือนกันแม้หลินเฟิงจะเป็นคนไร้ประโยชน์ไปบ้าง แต่อย่างน้อยก็ไม่เหมือนหวางเส้าหลงที่จอมปลอมขนาดนั้นตัวเธอเองมองคนผิดไปแล้วจริงๆหวางเส้าหลงรู้ว่าหลี่ฮุ้ยหรานยังโกรธอยู่จึงหัวเราะเหอะๆ แล้วพูดขึ้น: “ฮุ้ยหราน ที่ผ่านมาผมไม่ดีเอง ผมไม่ควรเอาดีเข้าตัวเลย”“ผมรับรองว่าต่อไปนี้จะไม่ทำแบบนี้อีกเป็นอันขาด คุณให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะนะ”หลี่ฮุ้ยหรานหัวเราะด้วยเย็นชา: “โอกาสอะไร? ที่ผ่านมาเราก็ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทอะไรกันไม่ใช่เหรอ?”หวางเส้าหลงพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง หลี่ฮุ้ยหรานในเวลานี้ไม่คิดจะคืนดีกับเขาแล้วมองดูหลี่ฮุ้ยหรานหายไปท่ามกลางฝูงชนหวางเส้าหลงโกรธจนกัดฟันกรอดและกำหมัดแน่น ในใจก็ด่าขึ้นว่า: “เดี๋ยวได้เจอดีแน่ หลี่ฮุ้ยหราน”“ฉันช่วยให้มึงได้ร่วมมือกับตระกูลถัง ไม่คิดเลยว่ามึงแม่งยังกล้าถีบส่งฉัน”“ไม่ช้าก็เร็วฉันจะให้แกได้ชดใช้”หลินเฟิงนั่งอาบแดดอยู่บนม้านั่งตัวหนึ่งที่อยู่ด้านล่างเวทีหลี่ฮุ้ยหรานในเวลานี้ได้เดินมาจากทางด้านหลังของเขา และนั่งลงข้างๆ เขาหลินเฟิงลืมตาขึ้นอย่า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 113
หลินเฟิงได้ยินประโยคนี้ก็ขมวดคิ้วในทันทีสู่ขอ และยังจะเป็นดองกับจางเต๋อหลินด้วยเนี่ยนะ? เหมือนจางเต๋อหลินจะมีหลานสาวที่มีอายุพอจะแต่งงานได้แค่คนเดียวด้วยสิคงไม่ใช่จางเจียหนิงหรอกนะ?เลี่ยวกั๋วต้งยิ้มเบาๆ แล้วพูดขึ้น: “เหวินเชาวางใจเถอะนะ ลุงไม่เคยลืมเรื่องนี้เลย”“ครั้งนี้ไม่ใช่แค่เป็นพ่อสื่อให้กับหนู ยังจะช่วยแนะนำงานให้กับหนูด้วย”เดิมทีเขาไม่อยากที่จะรับปากเรื่องนี้เลย แต่เมื่อคืนวานเขาคิดแผนการที่สมบูรณ์แบบขึ้นได้ซึ่งไม่เพียงจะช่วยเป็นพ่อสื่อให้กับหลี่เหวินเชา แถมยังทำให้หลี่เหวินเชาได้มีงานที่ไม่เลวงานหนึ่งทำหลี่เหวินเชาทำหน้าสีตกตะลึง: “ยังช่วยผม...หางานด้วยงั้นเหรอครับ?“งานอะไรเหรอครับ?” เขาถามขึ้นด้วยความประหลาดใจส่วนตัวเขาไม่คิดที่จะอยากทำงานเลยสักนิด หากจะต้องทำงานไม่สู้ใช้ชีวิตไปกับวันกับพี่สาวของตัวเองอยู่อย่างนั้นดีกว่าเลี่ยวกั๋วต้งยิ้มพร้อมพูดขึ้น: “ทำงานให้กับคุณหนูถัง”“ซืด...ทำงานเป็นลูกน้องของถังหว่านงั้นเหรอ?” จางกุ้ยหลานตกใจได้ทำงานอยู่ข้างกายของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง นั่นเป็นงานที่ใครหลายคนใฝ่หาและใช่ว่าจะได้มา“กั๋วต้ง คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะเก่งขนา
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 114
“พวกเขามาแก้แค้น?”ถังหว่านส่ายหัว: “ไม่แน่ใจ...เจอหน้าเดี๋ยวก็รู้เอง”ฝ่ายตรงข้ามมีเป้าหมายอะไรกันแน่ยังไม่แน่ใจนักแต่แน่นอนว่าถังหว่านจะประหม่าไม่ได้จึงต้องพาหลินเฟิงและฉินอิ๋งไปเจรจาด้วยหลินเฟิงและฉินอิ๋งเดินตามหังถังหว่านอย่างเงียบๆทั้งสามคนเดินมาถึงสุดทางเดิน ก่อนจะผลักประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องรับรองที่เหลืองอร่ามแวววาวชายวัยกลางคนสวมสูทกำลังเล่นจอกเหล้าอยู่ภายในห้องด้านหลังของเขามีชายสามคนยืนอยู่ โดยเป็นชายชราผมหงอกสวมเสื้อคลุมยาวคนหนึ่งและชายหนุ่มหุ่นล่ำอีกสองคนทั้งสามวางมาดไม่ธรรมดา แววตาคมกริบ เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นบอดี้การ์ดชายวัยกลางคนนั่นพอเห็นถังหว่านเดินเข้ามา ชายคนนั้นก็วางจอกเหล้าที่อยู่ในมือลงแล้วเผยรอยยิ้มที่เป็นมิตรออกมา: “คุณหนูถัง ช่างให้ผมรอนานมากเลยนะ”ถังหว่านนั่งลงตรงข้ามกับชายคนนั้นแล้วยิ้มเบาๆ: “คุณเซี่ยงคะ ต้องขออภัยด้วยจริงๆ ค่ะ เมื่อครู่มีพิธีตัดริบบิ้นโครงการที่ก่อตั้งใหม่ก็เลยมาสายนิดหน่อยค่ะ”ชายวัยกลางคนคนนี้ก็คือเซี่ยงตงเซิง ปู่รองของตระกูลเซี่ยงโดยปกติจะรับผิดชอบจัดการธุระต่างๆ ทั้งหมดของตระกูลเซี่ยงเซี่ยงตงเซิงโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 115
ฉินอิ๋งส่งสายตาให้กับหลินเฟิงในทันทีเธอลังเลเล็กน้อยอยู่ครู่หนึ่งถ้าไม่ตอบตกลงก็จะดูเหมือนกับว่าตัวเองนั้นขี้ขลาด และทำให้พี่หว่านเอ๋อรต้องหายหน้าถ้าตอบตกลงก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีเป้าหมายอะไรพี่หลินแสดงท่าทีว่ายังไงก็ได้ และก็ถือว่าตอบตกลงแล้วมันจะทำไม“ไม่รู้ว่าผู้เฒ่าไป๋อยากจะประลองยังไง?”ไป๋จินเต๋อยิ้มแล้วพูดขึ้น: “คนแก่อย่างผมอายุอานามปูนี้แล้วร่างกายก็ถดถอย สู้คนหนุ่มสาวอย่างพวกคุณไม่ได้แล้ว”“ให้ลูกศิษย์ของผมสองคนนี้ไปประลองฝีมือกับพวกคุณจะดีกว่าไหม?”หลินเฟิงหรี่ตาลงผู้เฒ่าคนนี้ลมปราณล้ำลึก ลมปราณภายในก็มั่นคง ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าลูกศิษย์ทั้งสองกี่เท่าคิดไม่ถึงว่าจะถ่อมตัวแบบนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่คิดจะลงมือจริงๆ นะครั้งนี้น่าจะเป็นแค่การลองเชิง“ได้สิ งั้นวันนี้เรามารู้จักกันด้วยการประลองยุทธ”ไป๋จินเต๋อหันไปมองลูกศิษย์ทั้งสองคนของตัวเอง: “เทียนซิง ตี้ส้า พวกนายสองคนใครจะประลองก่อนดี?”ฉินอิ๋งก้าวออกมาก่อนเลยพร้อมกับพูดว่า: “ก็ไม่ทำเป็นต้องให้คุณหลินต้องลงมือหรอกค่ะ ให้ฉันเป็นคนที่จะประลองกับพวกเขาทั้งสองคนเองค่ะ”“พวกคุณทั้งสองคนก็เข้ามาพร้อมกันเถอะค่ะ”หลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 116
เทียนซิงโยกตัวหลบก็เลยเหลือแค่ฉินอิ๋งคนเดียวทว่าการโจมตีของตี้ส้าไม่ได้ลดความเร็วลงเลยฉินอิ๋งต้องการทำให้เทียนซิงต้องยอมหลบไปเพื่อให้ตัวเองหลุดจากการถูกจับได้ในจังหวะที่เธอคิดจะโยกตัวหลบนั้น กลับพบว่าตัวเองขยับตัวไม่ได้ไม่ว่ามีเส้นไหมสี่เส้นอยู่บนแขนและขาตั้งแต่เมื่อไหร่ พลังซ่อนเร้นจับเธอจนขยับไปไหนไม่ได้เห็นว่ากำปั้นของอีกฝ่ายจะกระแทกเข้าใบหน้าของฉินอิ๋ง“จบเห่แล้ว”ฉินอิ๋งพูดขึ้นอยู่ในใจ หลับตาลงด้วยจิตใต้สำนึกในช่วงเวลาสำคัญ หลินเฟิงหยิบเข็มเงินออกมาหนึ่งเล่ม และดีดออกไปเข็มเงินพุ่งเข้าใส่ข้อศอกของฉินอิ๋งร่างกายของฉินอิ๋งสาวกำปั้นในทันที“ปัง”เสียงดังลั่นฉินอิ๋งถอยหลังไปหลายก้าวจนชนและเข้าไปในอ้อมกอดของหลินเฟิงทั้งตัว“อย่าขยับ”เสียงของหลินเฟิงดังขึ้นข้างหู และมือข้างหนึ่งโอบไหล่ของเธอไว้เส้นไหมทั้งสี่เส้นที่อยู่บนตัวของฉินอิ๋งเชื่อมโยงไปยังฝ่ามือของไป๋จินเต๋อท่ามกลางแสงแดด ถ้าไม่สังเกตให้ดีก็ไม่มีทางจะมองเห็นได้ชัดเจนเมื่อครู่ที่ฉินอิ๋งตึงจนขยับตัวไปไหนไม่ได้ เพราะเธอถูกไป๋จินเต๋อควบคุมไว้ใช้พลังซ่อนเร้นควบคุมเส้นไหมล่ามแขนและขาทั้งสองข้างของเธอ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 117
เซี่ยงตงเซิงหัวเราะและพูดขึ้น: “ฮ่าๆๆ วัยรุ่นเขาประลองยุทธเพื่อเป็นเพื่อนกัน ถือเป็นเรื่องปกติ”ถังหว่านไม่เชื่อว่าเป็นการประลองยุทธทั้งนั้น หลินเฟิงและฉินอิ๋งปลอดภัยดี เธอจะไปโวยวายไปก็จะดูไม่ดีก่อนที่จะหันไปพูดขึ้น: “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นเราก็ขอตัวกลับก่อนนะ ขอบคุณที่คุณเซี่ยงต้อนรับ”เซี่ยงตงเซิงพยักหน้า: “คุณถังต้องคิดพิจารณาข้อเสนอของผมให้ดีนะครับ ผมรอคุณถังอยู่ทุกเมื่อ”“ฉันจะคิดให้ดีแน่นอน” ถังหว่านพูดจบก็ทำหน้าเย็นชาพาหลินเฟิงและฉินอิ๋งจากไปเซี่ยงตงเซิงมองแผ่นหลังของทั้งสามคนที่กำลังเดินจากไป สายตาหรี่ลง“ผู้เฒ่าไป๋ ความสามารถที่แท้จริงของทั้งสองคนนั้นเป็นไงบ้าง?”ไป๋จินเต๋อกำลังที่จะพูด“พู” กระอักเลือดออกมาเซี่ยงตงเซิงและคนอื่นๆ พากันตกตะลึง“ท่านอาจารย์....”“ผู้เฒ่าไป๋...เป็นอะไรไป?” เซี่ยงตงเซิงก้าวไปหาแล้วถามขึ้นอย่างร้อนรนไป๋จินเต๋อกัดฟันพูดขึ้น: “ความสามารถของเจ้าหนุ่มเมื่อกี้นั่นมันธรรมดา”“เมื่อกี้ผมใช้ลมปราณภายในสู้กันกับเขา เจ้าหนุ่มนั่นถอยหลังไปแค่เจ็ดก้าวก็โจมตีผมจนกระอักเลือด”เซี่ยงตงเซิงตะลึงจนอ้าปากค้าง: “อะไรนะ? ความสามารถที่แท้จริงของไอ้เ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 118
ประโยคนี้ของหลินเฟิงพูดออกมาอย่างน่าเกรงขามมากถังหว่านได้ยินดังนั้นก็โล่งอกในทันที: “ได้ยินคุณพูดแบบนี้ ฉันก็ไม่กลัวแล้ว”“อีกเดี๋ยวฉันยังต้องไปบริษัทสักหน่อย พวกคุณสองคนก็ไปกับฉันด้วยนะ ถือว่าดูแลความปลอดภัยให้กับฉันแล้วกัน”ช่วงนี้ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษเอาไว้หน่อยก็ดีหลินเฟิงก็ไม่ได้ขัดอะไรยังไงซะตัวเองกลับโรงแรมไปก็ไม่มีอะไรให้ทำกลับมาถึงบริษัทเชิงถังฉินอิ๋งไม่เพียงจะเป็นบอดี้การ์ดของถังหว่านแล้วยังเป็นผู้ช่วยประจำตัวของเธออีกด้วย ช่วงเวลาปกติยังสามารถช่วยเธอจัดการเอกสารบ้างแน่นอนว่าเธอก็ติดตามถังหว่านไปที่ห้องทำงานด้วยเช่นกันส่วนหลินเฟิงไม่เข้าใจการบริหารบริษัทเลย การจะเข้าไปในห้องทำงานก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรจึงไปที่ห้องพักผ่อนแขกวีไอพีคนเดียวสถานที่แห่งนี้เงียบสงบมาก เขาหาที่สบายๆ เพื่อหลับตาพักสมองและฝึกรวมลมปราณภายในไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ประตูห้องพักผ่อนแขกวีไอพีถูกคนผลักเปิดออกหลินเฟิงลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ และคนที่มานั้นก็คือเลี่ยวกั๋วต้งเพียงแต่ว่าครั้งนี้เขามาเพียงลำพังห้องพักผ่อนแขกวีไอพีทั้งใหญ่มีเพียงหลินเฟิงอยู่คนเดียว เลี่ยวกั๋วต้งมองไปก็เห็น
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1236
“อย่างน้อยเมื่อฉันตาย ก็ตายเหมือนมนุษย์คนหนึ่ง”“ไม่ใช่ถูกทำเหมือนกับสุนัขตัวหนึ่ง”“......”เมื่อเห็นแบบนี้ หลินเฟิงก็ตกตะลึงไปชั่วครู่เมื่อทั้งสองคนเดินผ่านระเบียงทางเดิน แล้วผลักประตูห้องทำงานขนาดใหญ่ของโจวเจี้ยนโหลวให้เปิดออก ทันใดนั้นก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยร่างใหญ่โตยี่สิบกว่าคนอยู่ภายในสำนักงานในจำนวนนั้นมียอดฝีมืออยู่มากมายพวกเขาทั้งหมดต่างก็ยืนเรียงกันอยู่ทั้งสองข้างโต๊ะของผู้ชายคนหนึ่ง ราวกับจงใจรอใครสักคนมา“หึหึ ยินดีต้อนรับ หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป ได้ยินมาว่าคุณมีธุระกับผมงั้นเหรอ? ชายคนหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายกับโจวเซวียโหลวอยู่เล็กน้อย แต่ดูเด็กกว่าไม่กี่ปีอย่างเห็นได้ชัด กำลังนั่งอยู่ที่ด้านหลังโต๊ะเขามีกล้องยาสูบไม้อยู่ในปากพร้อมกับจ้องมองไปที่หลี่เหวินเชาและหลินเฟิงด้วยรอยยิ้มเยาะ“คุณก็คือโจวเจี้ยนโหลวงั้นเหรอ?”หลินเฟิงไม่ได้หวาดกลัวต่อการเผชิญหน้ากับเหล่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่กดดันอยู่รอบ ๆเลยแม้แต่น้อย แต่กลับเดินไปช้า ๆที่ด้านหน้าโต๊ะของโจวเจี้ยนโหลวแทน“ใช่แล้ว ผมเอง”โจวเจี้ยนโหลวพยักหน้า“ที่ผมมาหาคุณวันน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1235
“อ่อ?”เมื่อได้ยินแบบนี้ บอดี้การ์ดก็ตกตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนจะสลับหันไปมองเพื่อนที่อยู่ข้าง ๆ แล้วทั้งคู่ต่างก็ประหลาดใจกันเล็กน้อย“คิดไม่ถึงเลยว่าหมาอย่างนายจะเก่งขนาดนี้!”พนักงานรักษาความปลอดภัยกล่าวชื่นชมว่า :“ดีมาก ดีมาก รองประธานโจวยังบอกพวกเราเป็นพิเศษว่า ถ้าถึงเวลาแล้ว ก็ไปเอาหัวหมาของนายได้เลย”“หาก คิดแบบนี้พวกเราก็ประหยัดแรงไปได้มากเลยทีเดียว”“หึหึ ยินดีครับ ยินดี”หลี่เหวินเชาพยักหน้าอย่างประจบสอพลอ“ได้ นายเข้าไปเถอะ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเปิดทางให้ พร้อมกับชี้ไปที่ลิฟต์ที่ตกแต่งด้วยสีทองอร่าม ซึ่งอยู่ตรงห้องโถง“ขอบคุณมากพี่ชาย หึหึ...ขอบใจนะ ขอบใจ”หลี่เหวินเชาอ่อนน้อมอย่างมาก พร้อมกับก้มหัวและพยักหน้าขอบคุณไม่หยุด แต่ทว่า เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลับไม่ซาบซึ้ง ทั้งยังเยาะเย้ยว่า :“ใครเป็นพี่ชายกับแกว่ะ? แกก็เป็นแค่หมาพนันที่ถูกประธานโจวเลี้ยงเท่านั้น ยังจะเรียกพวกเราว่าพี่น้องอีก แกคู่ควรงั้นเหรอ?”“หึหึ....ไม่ ไม่คู่ควร ต้องขอโทษด้วย ขอโทษด้วยนะ...”หลี่เหวินเชายังคงพยักหน้าพร้อมกับยิ้มอย่างไร้ศักดิ์ศรีอย่างไรก็ตาม เมื่อหลินเฟิงต้องการที
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1234
เขาจำได้ว่าจิ่วเทาเคยแนะนำตัวกับเขา คนของแก๊งทลายโลหิตน้อยที่สุด แต่แข็งแกร่งมากที่สุดมีนักบู๊จำนวนไม่น้อยโดยเฉพาะยังมีพี่น้องตระกูลหานแต่พี่น้องตระกูลหานถูกเขากำจัดไปแล้ว“ทำไมเหรอ? หัวหน้าหลิน คุณมีเรื่องกับแก๊งทลายโลหิตงั้นเหรอครับ?”ได้ยินคำถามลองเชิงของจิ่วเทาในโทรศัพท์ หลินเฟิงพูดอย่างมั่นใจว่า:“ถูกต้อง ฉันกำลังเตรียมตัวจะไปเจี้ยนหงกรุ๊ป ไปพบรองประธานของเจี้ยนหงกรุ๊ป นายบอกว่าที่นี่เป็นถิ่นของแก๊งทลายโลหิต งั้นนายก็พาคนมาที่นี่หน่อย”“ได้เลยครับ!”แทบจะไม่ลังเลเลยจิ่วเทาตอบรับได้เด็ดขาดอย่างมาก และก็ตะโกนเสียงดังในโทรศัพท์:“พรรคพวก มีงานมาแล้ว หัวหน้าหลินจะไปทำลายที่ซ่อนของแก๊งทลายโลหิต คนที่ขยับเขยื้อนได้ ตามฉันไป!”“ไม่ต้องระดมกำลัง”หลินเฟิงได้ยินการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของจิ่วเทา จึงรีบเอ่ยปากพูดว่า:“มาแค่ไม่กี่คนก็พอแล้ว”“อ๊ะ? ไปแค่ไม่กี่คน?”จิ่วเทาสงสัยเป็นอย่างมาก “หัวหน้าหลิน พวกเราพาคนไปไม่กี่คน นี่จะไม่เป็นการส่งของว่างให้พวกเขางั้นเหรอ?”“วางใจเถอะ ต่อกลอนกับแก๊งทลาโลหิต ฉันคนเดียวก็พอแล้ว สำหรับพวกนาย เป้าหมายก็คือมารับมือต่อถิ่นฐานของแก๊งทลายโลหิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1233
หลี่เหวินเชาตกใจจนล้มลงบนพื้น ถึงแม้เขารู้ว่าหลินเฟิงเป็นนักบู๊ที่น่าหวาดกลัวอย่างถึงที่สุด แต่อาคารของเจี้ยนหงกรุ๊ปนั่นเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยคนเก่งกาจ เป็นสำนักงานใหญ่ของแก๊งหมาป่าสีเลือดก่อนที่จะแบ่งแยกออกไปต่อให้พวกเขาจะไม่สามารถหาคนที่แข็งแกร่งกว่าพี่น้องตระกูลหานมาได้ แต่ในนั้นก็มีนักบู๊จำนวนไม่น้อยบวกกับอันธพาลและลูกสมุนรับจ้าง มีจำนวนเป็นร้อยเป็นพันคนนับจำนวนคน ก็สามารถทับถมเขากับหลินเฟิงจนตายได้หลี่เหวินเชากลืนน้ำลาย ไม่กล้าปฏิเสธหลินเฟิง ทำได้เพียงนั่งทรุดอยู่บนพื้นและส่ายหน้าอย่างรุนแรง แสดงออกว่าเขาไม่กล้า“หึ ในเมื่อเป็นแบบนี้ นายก็ไสหัวไปเถอะ”“เอาที่ดินไปไม่ได้ คิดว่าไม่ต้องให้ฉันลงมือ ชีวิตกระจอกๆ แบบนี้ก็คงมีคนจัดการอยู่แล้ว”หลินเฟิงหัวเราะเยาะ หันหน้าจะเดินจากไปเมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฟิง หลี่เหวินเชานิ่งอึ้งทันทีจู่ๆ เขาก็คิดถึงใบหน้าที่เหี้ยมโหดของโจวเจี้ยนโหลว จึงตัวสั่นเทาทันทีหลินเฟิงพูดถูกถ้าหากเอาที่ดินกลับไปไม่ได้ เช่นนั้นจุดจบของเขาแค่เดาก็รู้ได้ ต้องตายเพียงทางเดียวเท่านั้นไม่ได้คิดอะไรมาก หลี่เหวินเชารีบคลานไปตรงหน้าหลินเฟิง ขวางทาง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1232
หวังว่าเธอจะสามารถเปลี่ยนนิสัยของเธอได้ไม่ต้องเป็นแม่พระอะไร อย่างน้อยอย่าก่อปัญหาให้หลี่ฮุ่ยหราน ทำให้เธอรู้สึกไม่ดีก็พอแล้ว“ผมจะทำนะครับ”หลินเฟิงพยักหน้าอย่างจนใจ“หึ”จางซินมีท่าทีหงุดหงิด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นตามจางกุ้ยหลานที่เดินจากไปส่วนหลี่เหวินเชาอยากจะถือโอกาสนี้จากไป แต่กลับถูกหลินเฟิงดึงคอเสื้อเอาไว้“ฉันให้นายกลับไปแล้วเหรอ?”ได้ยินคำพูดเย็นชาของหลินเฟิง แต่ในน้ำเสียงกลับเต็มไปด้วยแรงสังหารสีหน้าของหลี่เหวินเชาหลากหลายอารมณ์ เขากระวนกระวายก่อน จากนั้นหวาดกลัว สุดท้ายก็ฝืนยิ้มออกมา“พี่…”ยังไม่ทันพูดคำว่า “เขย” ออกมา หลินเฟิงกลับตบไปที่ใบหน้าของเขา ทำให้เขาหน้ามืดตาลาย กลิ้งล้มบนพื้นหลายตลบก่อนจะลุกขึ้นนั่งบนพื้นไม่กี่วินาที ใบหน้าของหลี่เหวินเชาก็เกิดรอยช้ำขึ้นมา“พี่…พี่สะใภ้…ไม่ อย่า…”เมื่อตั้งสติได้ หลี่เหวินเชานั่งตาลายอยู่บนพื้น เห็นหลินเฟิงเดินมาทางเขาอีก เขาก็สีหน้ากระวนกระวาย หันหน้ากลับไปอยากจะคลานหนี แต่ก็ยังถูกหลินเฟิงจับเอาไว้ได้“หลี่เหวินเชา ก่อนหน้านี้ไม่ได้ข่าวของนายมาโดยตลอด ฉันยังคิดว่านายรู้จักฉลาดแล้ว ได้งานที่ดีกว่าที่ต่างถิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1231
“จางซิน เธอทำเป็นเสแสร้งอะไร? ความคิดนี้เธอเป็นคนแรกที่เสนอออกมาไม่ใช่เหรอ?”“ถ้าไม่ใช่เพราะเธออยากกอบโกยผลประโยชน์ และแก้แค้นหลี่ฮุ่ยหรานด้วย เธอจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ตอนนี้เธออยากเอากลับไป? สายไปแล้ว!”หลี่เหวินเชาเห็นว่าจางซินกำลังจะหนีไป จึงคว้าเธอไว้ด้วยความโมโห และพูดว่า:“ทุกคน ดูเธอไว้ ความคิดนี้เธอเป็นคนเสนอออกมา เธอเป็นคนต้นคิด พวกเราถูกบีบบังคับ!”เมื่อเห็นว่าความโมโหของทุกคนเคลื่อนย้ายมาที่ตัวเธอ จางซินก็โมโห และพลิกมือตบหน้าหลี่เหวินเชา“แกมันสัตว์เดียรัจฉาน หลอกเงินของคุณป้าไปจนหมดก็หลบหนีไป ถ้าไม่ใช่เพราะนายเห็นว่าที่ดินผืนนี้มูลค่าเพิ่มขึ้น ถูกรองประธานเจี้ยนหงกรุ๊ปบีบคั้น นายจะกลับมาทำไม?”“ฉันบอกนายให้นะ ที่ดินผืนนี้พวกเราไม่เอา ก็ไม่เสียหายอะไรทั้งนั้น”“ส่วนนายถ้าเอาที่ดินผืนนี้ไปไม่ได้ ผ่านไปไม่กี่วันนายก็จะถูกพวกเขาฆ่าตาย!”“แกกล้าตบฉันเหรอ?!”หลี่เหวินเชากระโจนเข้าไปทันที เขาไม่สนใจเรื่องการถ่อมตัวกับผู้หญิงอะไรหรอก จึงตบตีกับจางซินต่อหน้าทุกคนทันทีส่วนจางซินก็ยื่นเล็บของตัวเองออกไป ข่วนหน้าของหลี่เหวินเชาจนเต็มไปด้วยรอยเลือด“พอแล้ว!”เมื่อเห็นคนใ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1230
“อีกทั้งตอนนี้ฉันตัดขาดความสัมพันธ์กับหลี่ฮุ่ยหรานนังสารเลวนั่น ต่อไปฉันจะไม่ขอร้องเธออีก และก็ไม่ขอร้องพวกแกอีก!”“หญิงร้ายชายชั่ว พวกแกสมควรแล้วที่ถูกหลอก!”“ไสหัวไปซะ!”......บรรยากาศเงียบสงบจากนั้นหลินเฟิงนำโทรศัพท์ใส่กลับเข้าไปในกระเป๋าช้าๆพนักงานทุกคนของหลี่ซื่อกรุ๊ปที่อยู่ในเหตุการณ์ สีหน้าเปลี่ยนไปไม่ค่อยดีนัก ถึงขั้นที่รู้สึกอับอาย และรู้สึกผิดเพราะแค่บันทึกเสียงเมื่อครู่นี้พวกเขาก็รู้แล้วว่าจางกุ้ยหลานหลอกลวงพวกเขาเพราะจางกุ้ยหลานและคนอื่นๆ พูดว่าที่ดินผืนนั้น ถูกหลินเฟิงและหลี่ฮุ่ยหรานแย่งชิงไปแต่ในบันทึกเสียงโทรศัพท์ พวกเขาขายที่ดินผืนนั้นให้หลินเฟิง ทั้งยังเห็นหลินเฟิงเป็นคนโง่อีกด้วย พูดฉีกหน้า และดูถูกต่างๆ นานาแต่หลินเฟิงก็ไม่ได้โมโห กลับยังพูดปากเปียกปากแฉะภายหลัง ก็เป็นคำด่าทอของจางกุ้ยหลานถึงขึ้นยังเรียกลูกสาวและลูกเขยว่าหญิงร้ายชายชั่วอีกด้วยหลักฐานแน่นหนาบันทึกเสียง มีประโยชน์มากกว่าพูดจนปากเปื่อย“ตุ่บ”พนักงานของหลี่ซื่อกรุ๊ปที่โยนป้ายทำงานทิ้งเป็นคนแรกเมื่อครู่นี้คุกเข่าให้หลี่ฮุ่ยหรานทันที ริมฝีปากของเขาสั่นเทร ผ่านไปครู่ใหญ่ถึงได้ม
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1229
ถ้าหากเอาที่ดินผืนนี้กลับมาไม่ได้ ต่อให้หลี่ฮุ่ยหรานถูกล้ม ถึงขั้นที่กลายเป็นขอทาน เขาหลี่เหวินเชาก็ไม่สามารถรอดชีวิตไปได้ดังนั้นตอนนี้คนที่ร้อนใจที่สุดก็คือเขา“หลินเฟิงเขา…”หลี่ฮุ่ยหรานยังคิดคำพูดหลีกเลี่ยงไม่ออกก็ได้ยินเสียงตวาดดังขึ้นมาจากจุดไกลๆ“พอแล้ว!”ชายหนุ่มที่ร่างกายสูงโปร่งเดินเข้ามาช้าๆ เขาขยับชิดข้างกายของหลี่ฮุ่ยหราน โอบหลี่ฮุ่ยหรานเอาไว้ด้วยมือข้างเดียว และมองทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วยสายตาโกรธเคือง พูดเย็นชาว่า:“พวกคนโง่ ถูกคนหลอกใช้แล้วยังไม่รู้ตัวอีก!”“พวกคุณรู้ถึงต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวไหม?”“ฟังแค่คำพูดของฝ่ายเดียว ก็ใจดำและใส่ร้ายเจ้านนายของตัวเองแบบนี้ ฉันดูแล้ว พวกคุณทั้งหมดเป็นแค่พวกไร้ประโยชน์!”“พวกไร้ประโยชน์แบบนี้ ถ้าหากอยากจะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป หลี่ซื่อกรุ๊ปของเราก็ไม่เก็บพวกคุณไว้!”“ไสหัวไปให้หมด!”คนที่พูด ก็คือหลินเฟิงนั่นเองคำพูดอันทรงพลังของหลินเฟิงในเวลานี้ ทำให้ ทุกคนที่อยู่ในห้องโถงเงียบลงทันทีแต่ก็มีบางส่วนในนั้นที่ไม่ปฏิบัติตาม“หึ หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ปของเรา ดูท่าคุณก็เป็นเหมือนกับที่คนอื่นพูด ทั
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1228
“ฉันคิดว่าเธอเป็นหญิงแกร่งคนหนึ่ง ก่อนหน้านี้เลื่อมใสเธอเป็นอย่างมาก แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นคนที่เลวทรามต่ำช้าแบบนี้!”“จริงด้วย คิดไม่ถึงว่าจะใช้ให้คนนอกมาตีแม่ของตัวเองเองอีกด้วย โหดเหี้ยมยิ่งกว่าสัตว์เดียรัจฉาน!”“ยังสู้กัวโหย่วคังก่อนหน้านี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ!”พนักงานอีกหลายคนที่มีอารมณ์รุนแรงกว่าก็ยืนออกมาเช่นกันพวกเขาดึงป้ายทำงานออก โยนลงกับพื้น“หึ ให้เธอเป็นเจ้านายของเรา ถูกพูดออกไป คนอื่นคงคิดว่าเราเป็นเหมือนเธอ เป็นคนเนรคุณคนแบบนี้!“ฉันไม่ทำแล้ว!”“ใช่ ฉันก็ไม่ทำแล้ว!”“ติดตามคนชั่วร้ายเช่นนี้ จะมีอนาคตอะไร?!”หลังจากที่คนแรกหันหลังเดินจากไป พนักงานคนอื่นๆ ก็พากันกระตือรือร้น ดึงป้ายพนักงานที่อยู่ตรงหน้าอกออก ประกาศตัดความสัมผันธ์กับหลี่ซื่อกรุ๊ป“ประธานหลี่ ประธานทางด้านนั้นก็มีการประชุมฉุกเฉิน:ในตอนนี้ เลขาของหลี่ฮุ่ยหรานก็วิ่งเข้ามา มองหลี่ฮุ่ยหรานด้วยความเป็นห่วงและการประชุมฉุกเฉินในตอนนี้ ความหมายก็ชัดเจนเป็นอย่างมากนั่นคือจะขับไล่หลี่ฮุ่ยหรานออกจากตำแหน่ง“ไม่ใช่ พวกคุณฟังฉันนะ ความจริงไม่ใช่แบบนี้…”การโต้เถียงที่ไร้เรี่ยวแรงของหลี่ฮุ่ยหรานทว่าเธอมีแ
