Share
บทที่ 90
Related chapters
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 91
“ท่านพี่ บุรุษก็มีเรื่องของบุรุษที่ต้องคุยกัน เราอยู่ตรงนี้มันจะดูไม่เหมาะสมเอานะเพคะ”ซูอวี้เออร์ยังคงทำตัวเป็นภรรยาที่ดี กล่าวตักเตือนเซี่ยเชียนฮวันผู้ไม่รู้กาลเทศะ ทว่า เซี่ยเชียนฮวันกลับยังคงมองหาที่มาของสายตานั้นอยู่ช่างยากเกินไปแล้วนางอยู่ห่างจากบุรุษเหล่านั้นมาก ระยะทางเช่นนี้ ต้องการตามหาว่าผู้ใดกำลังสอดแนมนางอยู่ มันเป็นเรื่องยากยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์เสียอีก“ท่านพี่” ซูอวี้เออร์ดึงมือเซี่ยเชียนฮวันก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด นางถึงรีบร้อนให้เซี่ยเชียนฮวันตามนางไปเช่นนั้นตอนนี้เซี่ยเชียนฮวันไม่มีเวลาครุ่นคิดว่าหญิงสาวผู้นี้กำลังวางแผนคิดทำสิ่งใด หากนางยังไม่คิดหาวิธี คงต้องถูกลากตัวไปที่กลุ่มหญิงสาวเหล่านั้นและฟังเรื่องซุบซิบนินทาเป็นแน่ และเมื่อถึงตอนนั้นก็คงจะยากที่จะหาตัวชายปิดหน้าผู้นั้นเจอนางเหลือบเห็นเซียวเย่หลันที่ยืนทำหน้าบิดเบี้ยวอยู่ข้างๆ ราวกับมีใครไปติดหนี้ ทันใดนั้นก็คิดแผนในใจขึ้นได้เซี่ยเชียนฮวันเบียดซูอวี้เออร์ไปข้างๆ ก่อนจะพรวดพราดเข้าไปเกาะแขนของเซียวเย่หลัน“เสด็จอาอยู่พอดีเลย เช่นนั้นได้โปรดเสด็จอาตัดสินด้วยเพคะ” นางจงใจกล่าวขึ้นมาเสียงดัง“ตัดสิน?
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 92
มาแล้วเซี่ยเชียนฮวันเอาผ้าเช็ดหน้าปิดหน้าครึ่งหน้า เปิดตาอันแหลมคมคู่นั้นของตนเองกวาดสายตามองไปที่ฝูงชนที่มุงดูอยู่เหล่านี้คนที่หัวเราะและเอ่ยปากกล่าวออกมาในเมื่อครู่ก็คือองค์ชายห้า นามว่าเซียวจ้านเซี่ยเชียนฮวันสังเกตท่ายืนของเซียวจ้านและกล่าวว่า “ในเมื่อแต่งงานแล้ว เขาก็ควรจะรับผิดชอบในหน้าที่ของตนเองให้ดีสิ มิเช่นนั้น หากคู่ที่แต่งงานกันไปแล้ว ต่อมาหากเจอคนที่ถูกใจในภายหลังก็สามารถทิ้งภรรยาตัวเองได้อย่างตามใจชอบเช่นนั้นหรือ อีกอย่าง หากเขาชอบซูอวี้เออร์มากถึงเพียงนั้นจริง เขาก็ฝืนพระบัญชาได้โดยการยอมสละถอดฐานันดรของตัวเองไปเป็นสามัญชนธรรมดา ถึงตอนนั้นอยากแต่งงานกับผู้ใดก็ย่อมทำได้ตามแก่ใจ หากไม่อาจสละฐานันดรเพื่อนางได้ ก็อย่าเอาเรื่องความรักมาพูดเป็นข้ออ้างเลย”คำพูดนี้ของนางทำให้ทุกคนถึงกับตกตะลึงพรึงเพริดขึ้น แต่เมื่อนึกคิดดูดีๆ คำพูดของนางก็มีเหตุผลมากเช่นกันและมีคนบางส่วนก็แสดงสีหน้าท่าทางชื่นชมในคำพุดของเซี่ยเชียนฮวันด้วยเซียวจ้านองค์ชายห้าส่ายหน้าไปมา และยิ้มพลางกล่าวว่า “พระชายาจ้านอ๋อง คำพูดนี้ของเจ้าช่างทิ่มแทงใจยิ่งนัก”“นึกไม่ถึงเลยว่าสตรีผู้หนึ่งจะมีดุลพินิจ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 93
เซี่ยเชียนฮวันยังคงตั้งใจกวาดสายตาหาผู้ต้องสงสัยนั้นการสังเกตของนางมุ่งเน้นไปที่คนที่กำลังพูดต่อว่าเซียวเย่หลันผู้ใดยิ่งพูดเสียงดัง คนผู้นั้นก็ยิ่งน่าสงสัยหลังจากที่นางได้ยินคำถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบของเซียวเย่หลัน นางยังไม่ทันตั้งตัว จึงเงยหน้ากล่าวออกมาคำหนึ่งว่า “ห๊ะ!”“หากช่วยคลายความโกรธให้เจ้าได้บ้างก็ดีแล้ว”กล่าวจบเซียวเย่หลันหันหลังเดินขึ้นไปที่ห้องโถงดื่มสุราเซี่ยเชียนฮวันโกรธจึงยิ้มเย้ยหยันออกมาบุรุษผู้นี้กระทำเร่องราวที่เกินไปหลายครั้งหลายครา อีกทั้งยังเกือบทำให้นางต้องตายตั้งหลายครั้ง ตอนนี้กลับมาทำสีหน้าท่าทางน้อยเนื้อต่ำใจเช่นนี้ออกมาได้จะเสแสร้งให้ใครดูกัน“เดี๋ยวข้าจะใช้เหตุผลคุยกับเขาเอง ต่อไปจะให้เขาปฏิบัติต่อเจ้าเป็นอย่างดี” เซวียนชินอ๋องยังคงปลอบใจเซี่ยเชียนฮวัน“ขอบพระทัยเสด็จอามากเพคะ เสด็จอามีน้ำใจยิ่งนัก”เซี่ยเชียนฮวันกล่าวขอบคุณจากใจในราชสำนัก บุรุษที่อ่อนโยนกับสตรีมากถึงเพียงนี้มีไม่มากนักองค์ชายรองเซียวฉงยิ้มพลางกล่าวว่า “น้องสะใภ้ เหตุใดถึงขอบพระทัยแค่เสด็จอาล่ะ แต่ไม่ขอบคุณข้า ข้าก็ช่วยพูดแทนเจ้าด้วยนะ!”“ขอบพระทัยองค์ชายรอง”เซี่ยเ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 94
ผู้คนที่มุงดูอยู่นี่ต่างแยกย้ายกันไปพอสมควรแล้วต้องการอาศัยงานเลี้ยงชมดอกไม้ในครั้งนี้เพื่อจับพิรุธชายปิดหน้า ดูท่าคงยากเกินไปแล้ว เซี่ยเชียนฮวันตัดสินใจว่าต่อไปคงต้องจับตาสังเกตองค์ชายหกผู้นั้นเป็นพิเศษสักหน่อยแล้ว “เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”ทันใดนั้นน้ำเสียงอันคุ้นเคยของหญิงสาวผู้หนึ่งดังขึ้นด้านหลังเซี่ยเชียนฮวันนางหันหลังขวับกลับมา ยังไม่ทันเห็นหน้าคนตรงหน้าชัด ของนุ่มๆ บางอย่างก็ชนกับเข่านางเสียก่อน“พี่สาว!”น้ำเสียงอันอ่อนนุ่มของเด็กดุจดั่งน้ำตาลสวรรค์ ทั้งหวานทั้งเลี่ยนเซี่ยเชียนฮวันไม่เพียงแต่ยิ้ม นางโน้มกายลงไปจับใบหน้าอันอวบอิ่มเล็กๆ ของเด็กน้อยผู้นั้น “เจ้าอีกแล้วหรือ! อาการป่วยเจ้าหายดีรึยังถึงได้ออกมาเดินเล่นเช่นนี้”“ข้าหายดีแล้ว ข้าเป็นถึงบุรุษที่แข็งแกร่งที่สุดเชียวนะ”เด็กน้อยอ้วนท้วมผู้นั้นสองมือไขว้หลัง หรี่ตาเล็กน้อย เหมือนกับกำลังเลียนแบบท่านปู่เขาผู้เป็นฮ่องเต้ ทำท่าทางสดใสเป็นพิเศษเซี่ยเชียนฮวันยิ่งมองก็ยิ่งยิ้ม นางพยักหน้าพลางกล่าวว่า “ใช่ เจ้าเก่งกาจที่สุดแล้ว แล้วก็อ้วนที่สุดด้วย”“เสด็จแม่ นางรังแกข้าอีกแล้ว!”พระราชนัดดาน้อ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 95
“กฎต้องห้ามของวัง หมอหลวงอย่างนั้นหรือ”เซี่ยเชียนฮวันได้ยินเช่นนี้ก็ตกตะลึงขึ้นพระชายาองค์รัชทายาทรู้สึกงุนงง นางกล่าวถามด้วยความประหลาดใจว่า “นี่เจ้าไม่รู้หรอกหรือ เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อน เย่หลันส่งคนมาในวังเพื่อเชิญหมอหลวงไป แต่ตอนนั้นยังไม่ถึงเวลาที่ประตูวังเปิด สุดท้ายเขาก็เลยบุกเข้ามา”“หม่อมฉันไม่รู้เรื่องนี้เพคะ”น้ำเสียงของเซี่ยเชียนฮวันเบาลงโดยไม่รู้ตัวพระชายาองค์รัชทายาทประหลาดใจเล็กน้อย “บางทีอาจเป็นเพราะว่าตอนนั้นเจ้ายังไม่ได้สติกระมัง แต่หลังจากที่เจ้าตื่น ไม่มีใครเล่าเรื่องนี้ให้เจ้าฟังเลยหรือ”“เอ่อ…”หลังจากที่นางฟื้นขึ้นมา ก็ใช้ข้ออ้างว่าอยากรักษาตัว ไม่อยากเจอหน้าใครแม้ว่าเสี่ยวตงอยากเล่าให้นางฟังมากเพียงใด แต่ทุกครั้งที่เอ่ยถึงเซียวเย่หลัน สีหน้าของนางก็ไม่สบอารมณ์ ทำให้เสี่ยวตงไม่อาจเล่าต่อไปให้นางฟังได้จนกระทั่งตอนตอนนี้ นางเพิ่งรู้ว่าเซียวเย่หลันไปเชิญหมอหลวงมารักษานาง“แล้วสุดท้ายเป็นเรื่องเป็นเช่นไรเพคะ ฮ่องเต้ลงโทษเขาหรือไม่” เซี่ยเชียนฮวันกล่าวถาม“เย่หลันรายงานต่อฮ่องเต้ว่าเจ้าถูกคนร้ายลักพาตัวไปตอนที่ออกไปเดินเล่น เจ้าได้รับบาดเจ็
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 96
“พระชายาองค์ชายรอง ได้โปรดระวังกิริยาด้วย”พระชายาองค์รัชทายาทหันกลับมากล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นสตรีผู้หน้าตางดงามด้วยเครื่องประทินโฉมจึงหยุดการกระทำลงแล้วจ้องไปยังเซี่ยเชียนฮวันตาเขม็ง ก่อนจะพาบ่าวรับใช้ทั้งหลายเดินทางจากไปอย่างสง่าผ่าเผย“ที่แท้นางคือพระชายาองค์ชายรอง?” เซี่ยเชียนฮวันเอ่ยถามด้วยความสงสัยพระชายาองค์รัชทายาทพยักหน้า “ใช่แล้ว เจ้าว่าไม่เหมือนหรือ”“ก็ไม่เชิง เพียงแต่องค์ชายรองดูใจดีมีเมตตา คิดไม่ถึงว่าจะเอาสตรีที่ใจคับแคบแปลกประหลาดเช่นนี้มาเป็นพระชายา” เซี่ยเชียนฮวันรู้สึกได้ว่าท่าทีหยิ่งผยองของนางยิ่งกว่าเฉิงกุ้ยเฟยเสียอีกพระชายาองค์รัชทายาทถอนหายใจกล่าวว่า “เพราะนางคือบุตรสาวสายตรงของจวนอัครมหาเสนาบดี นามว่าหลี่จิ้งหย่า”“เป็นเช่นนี้นี่เอง”ที่แท้ก็เป็นบุตรสาวของผู้มีตำแหน่งใหญ่โตเช่นนั้นก็ไม่แปลก เหมาะสมกับความชื่นชอบขององค์ชายรองแล้วพระชายาองค์รัชทายาทกล่าวว่า “เจ้าอย่าเห็นว่าหลี่จิ้งหย่าดูมุทะลุดุดัน แท้จริงแล้วนางรอบคอบยิ่ง นางถูกเลี้ยงดูมาโดยอัครมหาเสนาบดี กลเม็ดต่างๆ หาได้แพ้เหล่าขุนนาง อีกอย่างทักษะธนูและการขี่ม้าของนางก็ยอดเยี่ยม หากเทียบกับข้
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 97
“เจ้าก็รู้ว่าก่อนหน้านี้จ้านอ๋องนิสัยเยือกเย็นเพียงไร การบุกเข้าไปในพระราชวังเพื่อคนอื่น หากเป็นเมื่อก่อนนี้อย่าได้แม้แต่คิดว่าเขาจะทำ แม้แต่หลี่จิ้งหย่านอนหลับยังไม่กล้าฝันว่าตนจะได้รับการปฏิบัติเช่นนี้”พระชายาองค์รัชทายาทหัวเราะเบาๆ เซียวเย่หลันไม่รู้จะเอ่ยต่อไปเช่นไรดีในใจนางอารมณ์ซับซ้อนยิ่งนักท้ายที่สุดแล้วจึงได้หยิบยกเรื่องราวของพระราชนัดดาน้อยออกมา แล้วไปเล่นซ่อนหากับเขา“บอกไว้ก่อนเล่าว่าอย่าได้ไปซ่อนบริเวณที่มีน้ำ อย่าได้ไปในป่า ให้ซ่อนอยู่ในห้องเท่านั้น มิเช่นนั้นข้าจะไม่เล่นด้วย”เซี่ยเชียนฮวันยื่นนิ้วก้อยออกไปทางพระราชนัดดาน้อย“ก็ได้” พระราชนัดดาน้อยไม่พอใจนัก แต่ทำได้เพียงตอบตกลงเมื่อมองไปยังเจ้าหนูน้อยตัวอ้วนกลมวิ่งไปข้างหน้า เซี่ยเชียนฮวันก็อารมณ์ดีขึ้นมากทีเดียวนางเดินเล่นช้าๆ อยู่ในจวนเซวียนชินอ๋องแล้วค้นหาทีละห้องๆ ตรงมุมหักศอก เซี่ยเชียนฮวันเดินผ่านหญิงสาวคนหนึ่งไปทันใดนั้น หญิงสาวก็หยุดฝีเท้าลง หันกลับมายิ้มให้เซี่ยเชียนฮวัน “กำลังหาพระราชนัดดาน้อยอยู่หรือ?”“อืม”เซี่ยเชียนฮวันหยุดลงเช่นกันแล้วพยักหน้าตอบอย่างมีมารยาทหญิงสาวร่างเล็ก ใบหน้า
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 98
"นี่เจ้าหนู โซ่วหยางจวิ้นจู่ที่พูดถึง ใช่เด็กผู้หญิงหน้ากลมๆ ความสูงประมาณนี้หรือไม่"เซี่ยเชียนฮวันยกมือขึ้นเปรียบพระราชนัดดาน้อยพยักหน้าตอบว่า "ใช่แล้ว""หากเป็นนางพาเจ้ามาซ่อนที่จริงๆ แล้วทำไมจึงต้องบอกข้า... "เซี่ยเชียนฮวันหันกลับไปพึมพำกับตนเองหากคิดในแง่ดี แม่หนูน้อยก็แค่ต้องการแกล้งซนหากคิดในแง่ร้ายล่ะก็ นางมีแผนการบางอย่างอยู่ในใจที่ไม่อาจบอกใครได้ แล้วจงใจดึงดูดทั้งสองคนมาที่นี่และเกรงว่าความเป็นไปได้อย่างหลังจะมากกว่า"เราอยู่ต่อที่นี่ไม่ได้แล้ว รีบไปกันเถอะ"เซี่ยเชียนฮวันเข้าไปจูงมือพระราชนัดดาน้อยไว้ขณะที่นางกำลังจะจากไป จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงดังมาจากบริเวณที่พระราชนัดดาน้อยซ่อนตัวเมื่อครู่ ราวกับว่ามีหนังสือตกลงมาเซี่ยเชียนฮวันจึงทำได้เพียงกลับไปเก็บตอนที่นางย่อตัวลงเก็บหนังสือที่กระจัดกระจายเหล่านั้นขึ้นมา ได้บังเอิญเหลือบไปเห็นเนื้อหาข้างในเนื้อหานั้น......เป็นหนังสือนิยายภาพประกอบมากมาย"ที่แท้มีคนชอบแอบมาอ่านหนังสือนิยายที่นี่หรือ" เซี่ยเชียนฮวันยิ้มขึ้นเบาๆ แต่ในไม่ช้า นางก็ยิ้มไม่ออกเนื่องจากนางพบว่าหนังสือเหล่านี้เป็นเนื้อหาของชายรักชาย อีก
Latest chapter
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 450
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 449
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 448
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 447
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 446
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 445
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 444
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 443
- หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 442
