Share

บทที่ 63

“อย่าขยับ”

ชายสวมหน้ากากจับตัวเซี่ยเชียนฮวัน และค่อยๆ เดินถอยหลัง

เมื่อเซียวเย่หลันเปิดประตูเข้ามา เทียนในห้องทั้งหมดก็ดับลง ทั่วทั้งห้องพลันมืดสนิท มีเพียงเสียงหายใจเบาเบาของเซี่ยเชียนฮวันเท่านั้น

“ออกมา” เซียวเย่หลันกล่าวเสียงเย็นชา

ชายสวมหน้ากากไม่พูดอะไร

เขาพาเซี่ยเชียนฮวันถอยไปทางหน้าต่าง

เซี่ยเชียนฮวันเดาว่า เขาคงกลัวว่าอีกฝ่ายจะจำเสียงของเขาได้

ความสัมพันธ์ของเซียวเย่หลันและชายผู้นี้ แม้ไม่สนิทสนมกัน แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้จักกันเลย

“ไม่กล้าออกมางั้นหรือ? ข้าแค่อยากเห็นว่า คนไม่มีตาผู้นั้นเป็นใคร” เซียวเย่หลันแสยะยิ้มเย็นชา

ฮึ่ม เจ้าคนสารเลว

เซี่ยเชียนฮวันรู้ว่า เซียวเย่หลันเข้าใจผิด คิดว่านักฆ่าผู้นี้คือคนรักของนางที่มาหานางอย่างลับๆ ตอนกลางดึก

แต่ที่นางคาดไม่ถึงก็คือ คำพูดของเซียวเย่หลันกลับทำให้ชายสวมหน้ากากเปิดปากพูดขึ้นมา

“จ้านอ๋อง ผู้ที่ตาไร้แววคือท่านมากกว่า” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง “ข้านึกว่าท่านกับพระชายาคนงามจะมีช่วงเวลาดีดีด้วยกันที่นี่ แต่นึกไม่ถึงว่าท่านจะปล่อยให้นางอยู่คนเดียวในห้อง ช่างเสียเวลาข้าเสียจริง”

มันกลายเป็นเสียงแหบแห้งของชายวัยกลางคน

นี่ค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status