Share

บทที่ 81 ห้าพันสองร้อยล้าน เชิญรับไว้ด้วยครับ!

ภายในห้อง

หลังจากที่ซูหรานเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เธอก็มองรูปถ่ายที่แขวนอยู่บนผนังด้วยความมึนงง

ในรูปภาพมีคนอยู่สามคนที่ยืนเคียงข้างกัน ชายสองคนหญิงหนึ่งคน ทั้งสามสวมชุดสมัยเป็นนักศึกษา

เพียงแต่ใบหน้าของทั้งสามคนถูกทาบทับด้วยสีดำ

ผู้หญิงคนนี้ เธอก็คือ “อาเหยียน” คนที่คุณชายใหญ่เย่พูดถึงรึเปล่านะ?

แล้วอีกสองคนคือใครกัน?

คุณชายสามฟู่เหรอ? แล้วก็คุณชายใหญ่เย่?

ซูหรานไม่ได้คิดอะไรมาก เธอรีบเป่าผมให้แห้ง จากนั้นก็ปล่อยให้ผมสยายอยู่ด้านหลัง และเตรียมพร้อมที่จะออกไป

ทันทีที่เท้าก้าวออกจากห้อง ก็มีดวงตาสองคู่จ้องมาที่เธอ

“คุณชายใหญ่เย่......ระ......รุ่นพี่เสิ่น...... ” เกิดความประหลาดใจขึ้นบนใบหน้าของซูหราน

เธอคิดว่าหลังจากที่คุณชายใหญ่เย่มาส่งเธอ ก็น่าจะลงไปแล้ว

คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะยังรออยู่อีก

ไม่เพียงเท่านั้น รุ่นพี่เสิ่นเองมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้?

คุณชายใหญ่เย่มองเธอด้วยความตกใจและค่อนข้างรู้สึกสับสน

“อา..... ”

อีกนิดเดียวเย่ถิงเซินก็เกือบจะเรียกชื่อของ “อาเหยียน” ออกไปโดยไม่รู้ตัว แต่จู่ ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างได้ เขาจึงรีบดึงสติกลับมาทันที

ซูหรานเหลือบมองกระโปรงที่เธอใส่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status