บทที่ 338 อับอายขายหน้าต่อหน้าทุกคน

ซูอินแต่งตัวอย่างสวยงาม เธอไม่เห็นซูหราน แต่กลับเห็นคุณปู่เย่ที่มีรอยยิ้มเต็มใบหน้า

วันเกิดเจ้าตัวเล็ก...

วันนี้วันเกิดเจ้าตัวเล็กก็คือเธอนั่นเอง!

เมื่อคิดว่าคุณปู่เย่เตรียมทุกอย่างไว้สำหรับวันนี้โดยเฉพาะ ซูอินก็รู้สึกภาคภูมิใจอย่างยิ่ง และยังวางแผนที่จะอวดต่อหน้าซูหรานอย่างเต็มที่

ให้ซูหรานรู้ว่าสายเลือดสำคัญที่สุด

ซูหรานเป็นเพียงแค่คนที่ถูกรับเลี้ยง ส่วนตัวเธอเองต่างหากที่เป็นคุณหนูตัวจริงของตระกูลเย่

หลังจากการหลอกลวงและแสดงละครมาหลายวัน

ตอนนี้ซูอินผู้รู้ความจริงทั้งหมดถึงกับคิดในใจว่าตัวเองเป็นคุณหนูของตระกูลเย่อย่างแท้จริง

เป็นเรื่องที่สมควรแล้ว ทุกอย่างเป็นของเธอ รวมถึงความสนใจและความรักจากทุกคน

ซูอินยิ้มอย่างสมบูรณ์แบบที่มุมปาก เธอจงใจวางมือบนแขนของหยางซู ก้าวเดินอย่างสง่างามทีละก้าว

แต่สิ่งแรกที่หยางซูเห็นกลับเป็นซูหราน

แม้จะเป็นเพียงใบหน้าด้านข้าง เธอยืนอยู่ตรงนั้น ลมทะเลพัดมา เส้นผมปลิวไสว

หยางซูถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ

และในเวลานี้ ซูหรานก็ยังคงอยู่ในความตะลึงงัน

วันเกิดเจ้าตัวเล็ก?

ใคร? เธอหรือ?

เธอไม่ได้เป็นผู้มีวันเกิดวันนี้ แต่คุณปู่กำลังโบกมือเรียกเธอใช่ไหม?