บทที่ 270 หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น

ฟู่จิ้นหานไม่เคยเป็นฝ่ายที่เอ่ยถึงอาเหยียนก่อนเลยสักครั้ง

ตั้งแต่ที่อาเหยียนหายตัวไปปีนั้น ใคร ๆ ก็บอกว่าอาเหยียนทำไปก็เพื่อเขา เธอถึงได้ตกอยู่ในอันตราย และหายตัวไปแบบนี้

แต่มีบางเรื่อง เขาก็ไม่รังเกียจที่จะโต้เถียงเหมือนกัน

เขาเองก็เคยมีเรื่องที่เคยรับปากอาเหยียนเอาไว้ แต่หากเมื่อใดที่เขาอธิบายมันออกมา เขาก็จำเป็นที่จะต้องเปิดเผยเรื่องดำมืดที่เคยเก็บซ่อนเอาไว้ออกมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ด้วยเช่นกัน

เพราะแบบนั้น เรื่องที่เข้าใจผิดถึงไม่เคยได้รับการแก้ต่างสักที

เย่ซือเหยียนและอาเหยียนเติบโตมาด้วยกัน พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน แม้แต่เย่ซือเหยียนที่เติบโตมาพร้อมกับพวกเขาก็ยังดูเป็นเหมือนเป็นคนนอก

เย่ถิงเซินเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับอาเหยียนมากเกินไป

แม้แต่ตัวเขาเองก็เกรงว่าจะไม่เข้าใจ ว่าความรู้สึกแบบนั้น มันได้เกินเลยมากกว่าคำว่าพี่ชายน้องสาวไปแล้ว

ในฐานะผู้ที่ยืนดูอยู่ข้าง ๆ อย่างฟู่จิ้นหาน กลับมองออกได้อย่างชัดเจน

เพียงแต่เขาไม่เคยคิดที่จะเปิดเผยเรื่องนี้มาก่อน

“ความรู้สึกของฉันที่มีต่ออาเหยียน คือความรู้สึกแบบพี่ชายกับน้องสาว!”

แม้กระทั่งในตอนนี้เอง ก็ดูเหมือนว่าเย่ถิงเซิ