เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 248 เขาจะพาเธอไปไหน?
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 249 ฉันเป็นใคร
ทันทีที่ซุนฉินได้สติ เธอก็ได้ขึ้นมาอยู่บนรถอีกคันแล้วเธอรู้ดี ว่าสามีของซูหรานจะต้องมาที่นี่เพื่อซูหราน เธอพยายามระงับความรู้สึกผิดเอาไว้ และซุนฉินก็สวนกลับทันที: “เธอจะทำอะไร? รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งความ”แจ้งความงั้นเหรอ?“ฉันช่วยแจ้งความให้แล้ว” ฟู่จิ้นหานจ้องมองโกศที่ซุนฉินกำลังถืออยู่ “ซูจี้ไห่เหรอ?”ซุนฉินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็เริ่มใช้ทักษะการแสดงของเธอร้องไห้ออกมา“เขาก็แค่ไปคุยเรื่องธุรกิจเท่านั้น แต่ผ่านไปนานแล้วก็ยังไม่กลับมา คิดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดอุบัติเหตุ......จี้ไห่ คุณจากไปแบบนี้ ทิ้งฉันเอาไว้คนเดียว แล้วฉันจะอยู่ยังไง......”ซุนฉินร้องไห้โฮ พลางอธิบายความสัมพันธ์ของเธอให้กระจ่างชัดด้วยคำพูดดวงตาที่เย็นชาของฟู่จิ้นหานกำลังจ้องมองเธออยู่ รออยู่นานแต่ก็ไม่มีข่าวของซูหรานหลุดออกมา และตอนนี้ความอดทนของเขาก็ถึงขีดจำกัดแล้ว “ซูหรานอยู่ไหน?”“ซูหรานอะไร?” ซุนฉินแกล้งทำเป็นตกใจแววตาที่ดูว่าเปล่าของเธอเหมือนจริงมาก ราวกับว่าเธอไม่รู้จริง ๆ ว่าฟู่จิ้นหานกำลังพูดถึงอะไรฟู่จิ้นหานหรี่ตาลงเล็กน้อย “เรื่องที่ซูจี้ไห่เป็นคนขับรถชนซูหรานด้วยตัวเอง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 250 เธออยู่ข้างใน
การแสดงออกของเซียวหยุนเจินค้างเติ่งอยู่ครู่หนึ่งไม่ได้มีแค่เขาเท่านั้น สายตาของเหวินฉิงเองก็ฉายแววความประหลาดใจออกมาเช่นกัน แต่ไม่นาน พวกเขาก็จำคำวินิจฉัยของหมอได้:ตามร่างกายมีแค่รอยขีดข่วนเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรร้ายแรง แต่บริเวณส่วนหัวนั้น บางทีอาจถึงขั้นความจำเสื่อมได้......สถานการณ์ปัจจุบัน เกรงว่าจะไม่ใช่แค่เกิดความผิดปกติของความจำ แต่เป็นการสูญเสียความทรงจำมากกว่าริมฝีปากของเซียวหยุนเจินยกขึ้นเล็กน้อย “คุณชื่อซูหราน”ซูหรานงั้นเหรอ?“แล้วคุณคือใคร?” ซูหรานถามออกไป ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวขึ้นมา เธอยกมือขึ้นมากุมศีรษะ แต่กลับพบว่าศีรษะของเธอถูกพันด้วยผ้ากอซก่อนที่เธอจะทันได้ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ชายตรงหน้าเธอก็จับมือเธอเอาไว้: “ผมเป็นสามีของคุณ เซียวหยุนเจิน”สามีของเธองั้นเหรอ?ซูหรานสบตากับเซียวหยุนเจินด้วยความตกใจแววตาของเขาทั้งอ่อนโยนและลึกซึ้ง แต่ซูหรานมักจะรู้สึกแปลก ๆ อยู่เสมอ เธอจึงกระตุกมุมปากขึ้น และดึงมือของเธอออกจากเขาการเคลื่อนไหวในเชิงต่อต้านนี้ ทำให้เซียวหยุนเจินรู้สึกเสียใจในขณะเดียวกันนี้เอง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น จากนั้นพ่อบ้านก็เปิดประ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 251 เหมือนว่าเขาเป็นคนโง่
ซูอินสวมชุดเดรสสีขาวที่เธอเป็นคนตัดสินใจเลือกเอง บนชุดนั้นประดับประดาไปด้วยเพชรระยิบระยับสะดุดตาท่ามกลางผู้คนมากหน้าหลายตา เธอเป็นดั่งดวงดาวเจิดจรัสส่องแสงประกายอย่างไม่มีข้อกังขา เย่ซือเหยียนมองดูท่าทีของซูอินด้วยสายตาเหยียดหยาม ทันใดนั้น เธอก็เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วไวน์ในมือแล้วพูดว่า“อินอิน ยินดีกับเธอด้วยนะ วันนี้เธอสวยมากจริง ๆ น่าเสียดายที่น้องสาวอินอินสวยขนาดนี้ แต่พี่ชายใหญ่กลับมองไม่เห็น”เย่ซือเหยียนตั้งใจพูดแทงใจดำซูอินกวาดสายตามองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่เห็นเย่ถิงเซินดูเหมือนว่าตั้งแต่ที่เย่ถิงเซินออกจากวิลล่าตระกูลเย่เมื่อคืน เขาก็ไม่ปรากฏตัวอีกเลยอันที่จริงซูอินไม่ได้สนใจเย่ถิงเซินมากนัก แต่เธอรู้ว่าเย่ซือเหยียนต้องการจะสื่ออะไร เย่ซือเหยียนกำลังบอกเธอว่า ในใจของเย่ถิงเซิน ซูหรานนั้นสำคัญกว่าเธอแต่ทว่าซูหราน... “พี่ชาย...เขาไปไหนล่ะ?” ซูอินแสร้งทำเป็นสงสัยเย่ซือเหยียนเม้มริมฝีปาก“ใครจะไปรู้ล่ะ ฉันโทรไปเขาก็ไม่รับสาย คงจะมีเรื่องสำคัญอะไรล่ะมั้ง อ้อ ใช่แล้ว เมื่อคืนหลังจากที่เขารับโทรศัพท์แล้วก็ออกไป ฉันได้ยินเขาพูดถึงซูหราน...”เย่ซือเหยียนพูดไปพลางถอนหายใ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 252 เอาเปรียบเขาแล้ว
ฟู่จิ้นหานกับเย่ถิงเซินพยายามวิ่งตามไป แต่ความเร็วของพวกเขาก็ไม่สามารถสู้ความเร็วของรถได้ เพียงพริบตา ก็มองไม่เห็นเงาของรถอีกต่อไป“มันสมควรตาย!” ฟู่จิ้นหานกัดฟันกรอดพร้อมกับสบถออกมาเซียวหยุนเจินจงใจให้เป็นแบบนี้แน่ ๆ ทันใดนั้น ก็มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้น เซียวหยุนเจินขับรถวนกลับมาอีกครั้ง เร่งเครื่องอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็ขับผ่านหน้าพวกเขาทั้งสองไปอย่างรวดเร็วฟู่จิ้นหานเห็นชัดเจนกับตาว่าเซียวหยุนเจินคลี่ยิ้มมุมปากออกมาอย่างภาคภูมิใจ แต่สิ่งที่เขาเห็นชัดไปยิ่งกว่านั้นก็คือใบหน้าของผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คนขับซูหราน คนคนนั้นคือซูหราน!ฟู่จิ้นหานและเย่ถิงเซินหันมองหน้ากัน ทั้งคู่เข้าใจกันในทันที พวกเขาแยกกันไปขับรถคนละคันเพื่อไล่ตามเซียวหยุนเจินในเวลานี้ เซียวหยุนเจินหลุดผิวปากออกมาด้วยความตื่นเต้นซูหรานมองเห็นรถทั้งสองคันที่กำลังขับไล่ตามมาผ่านกระจกมองหลัง พร้อมกับใจลอยถึงแม้ว่าเมื่อกี้นี้จะแค่ชั่วพริบตา แต่เธอก็สามารถเห็นใบหน้าของสองคนนั้นได้อย่างชัดเจน และรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูกหลังจากนั้นสองชั่วโมง รถยนต์ก็หยุดวิ่งและจอดลงเซียวหยุนเจินพาซูหรานมาที่คลับส่วนต
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 253 หาเธอพบ
“มานี่สิ...” เซียวหยุนเจินสายตาเต็มไปด้วยความรักใคร่เขาแทบจะรอไม่ไหวอยากจะจับมือของซูหราน แล้วไปแกว่งมือที่จับกันนั้นต่อหน้าฟู่จิ้นหานและเย่ถิงเซินตัวเขาทั้งหล่อและรวย ส่วนซูหรานก็สวยสง่าราวกับดอกไม้ พวกเขาเป็นคู่ที่เหมาะสมกันดั่งกิ่งทองใบหยก ขณะที่เซียวหยุนเจินคิดว่ามือของเธอกำลังจะวางลงบนฝ่ามือของเขา ซูหรานก็ถอยหลังไปสองสามก้าว แล้วเอื้อมมือไปจับที่ข้อมือของเวินฉิงแทนทันใดนั้น บรรยากาศก็เย็นยะเยือกทั้งสองคนมองดูรอยยิ้มแห้ง ๆ และสีหน้าของเซียวหยุนเจินที่แตกจนหมอไม่รับเย็บ พร้อมกับมือที่ยื่นออกมานั้นก็แข็งทื่อค้างไว้อย่างเก้อเขิน“ฮ่ะ...” สุดท้ายเวินฉิงก็อดไม่ได้ที่จะหลุดเสียงหัวเราะออกมา “คุณหัวเราะอะไร?” เซียวหยุนเจินมองเวินฉิงตาค้อน และมองซูหรานด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวังเวินฉิงจับมือของซูหรานอย่างอ่อนโยน พร้อมกับพูดติดตลก“ก็แค่คุณเท่านั้นแหละค่ะ ถ้าเป็นคนอื่นมาปฏิบัติต่อท่านประธานของเราแบบนี้ล่ะก็ คน ๆ นั้นถ้าไม่ตายก็คงจะถูกถลกหนังออกอย่างแน่นอน ยังดีนะคะที่เป็นคุณ เพราะเขาไม่มีวันโกรธคุณหรอกค่ะ”เมื่อเป็นแบบนี้ เดิมทีเซียวหยุนเจินที่ไม่มีท่าทีที่จะโกรธจริง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 254 ร่างกายไม่เคยลืม
พ่อบ้านสังเกตเห็นว่าเธอดูไม่ค่อยพอใจ จึงรีบอธิบาย“คุณหนูอินอิน คุณอย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะครับ ช่วงนี้อาการป่วยของคุณท่านกำเริบบ่อย สมองของท่านนับวันก็ยิ่งจำสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ คุณท่านชอบลืมเรื่องที่คุณหนูหรานหรานได้ออกจากบ้านนี้ไปแล้ว”ซูอินเพิ่งรู้ตัวว่าเธอได้เผลอแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมาแล้ว ทันใดนั้นเธอก็กลับมาแสร้งยิ้มทำเป็นไร้เดียงสาและไม่มีพิษมีภัยตามเดิม “ฉันรู้ค่ะ คุณปู่จะคิดถึงพี่หรานหรานบ้าง นั่นมันก็เป็นเรื่องธรรมดา ฉันเองก็หวังให้พี่หรานหรานสามารถกลับมาหาคุณปู่ได้เหมือนกัน แต่ว่า...”ซูอินแสร้งถอนหายใจคนอื่นฟังแล้ว ก็คงรู้สึกว่าซูหรานนั้นช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลยพ่อบ้านเฒ่าก็ถอนหายใจออกมา และมองดูคุณปู่เย่อย่างเวทนาในเวลานี้คุณปู่เย่ยังคงคิดถึงแต่ซูหราน ทันใดนั้น ดูเหมือนว่าเขาจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงได้ถามพ่อบ้านออกไป “ถิงเซินล่ะ? ให้เขาโทรหาหรานหราน แล้วบอกเธอว่า ที่บ้านทำอาหารโปรดของเธอไว้เต็มเลย ให้หรานหรานกลับมากินข้าวที่บ้านด้วย ไม่สิ ให้ถิงเซินบอกหรานหรานไปตรง ๆ เลยว่า ฉันคิดถึงเธอแล้ว ให้เธอมาหาคนแก่คนนี้หน่อย”“คุณท่านครับ...”พ่อบ้านนึกถึงสิ่
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 255 พวกเขารู้จักกันได้ยังไง
ร่างกายไม่เคยลืม...ด้วยระยะห่างของทั้งคู่ที่อยู่ใกล้กันมากขนาดนี้ ซูหรานเลยอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องที่เด็กไม่ควรคิด ความร้อนในตัวของเธอพุ่งสูงขึ้น ซูหรานคิดจะเอาตัวเองออกห่างจากผู้ชายคนนี้โดยอัตโนมัติแต่ทว่ามือของเขาดันล็อกท้ายทอยของเธอเอาไว้ เธอจึงทำได้แค่เงยหน้าขึ้น จากนั้นไม่นานหน้าผากของเธอก็ไปแตะโดนที่ริมฝีปากของเขาทันใดนั้น ไม่เพียงแต่ซูหรานเท่านั้น ฟู่จิ้นหานเองก็ตะลึงงันไปพักหนึ่ง ซูหรานรู้สึกว่าใบหน้าของเธอนั้นร้อนขึ้นเธอค่อย ๆ ขยับหน้าผากของเธอลง แล้วโน้มตัวลงไปซบบนหน้าอกของเขาอีกครั้ง ในตอนนี้รู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขาทั้งสองคนต่างก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรต่อ ซูหรานพยายามคิดหาวิธีเบี่ยงเบนความสนใจจากเขา เพื่อให้หลุดจากสถานการณ์ที่สุ่มเสี่ยงตอนนี้ ทันใดนั้น เธอก็คิดอะไรบางอย่างออก และถามขึ้นมาทันทีว่า “พวกเรา...รู้จักกันได้ยังไงเหรอคะ?”บุคลิกลักษณะของผู้ชายคนนี้ดูไม่ได้ด้อยไปกว่าเซียวหยุนเจินเลย ไม่แน่ว่าสถานะหรือตัวตนของเขาก็คงจะไม่ธรรมดาด้วยเช่นกันแต่จากความเข้าใจของเธอในตอนนี้ เดิมทีความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสองคนน่าจะไม่ได้มีอะไรข้องเกี่ยวกันมากอยู่แล้ว
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 256 ทำเรื่องอื่นกันดีไหม?
คืนนั้น ซูหรานกลับไปที่เจินหลินย่วนความรู้สึกปลอดภัยที่เกิดจากความคุ้นเคยของห้อง ทำให้เธอผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็วแต่พอตกกลางดึก เธอกลับถูกความรู้สึกร้อนผ่าวปลุกให้ตื่นทันทีที่เธอได้สติ เธอก็สัมผัสได้ถึงแขนยาว ๆ ที่กำลังพันรอบเอวเธอเอาไว้อยู่ แทบจะในทันที ซูหรานลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจโดยไม่รู้ตัวเมื่อเปิดโคมไฟตรงหัวเตียง เธอก็เห็นว่ามีชายคนหนึ่งนอนอยู่ข้างเธอ อีกนิดเดียวซูหรานก็เกือบจะใช้เท้าถีบเขาออกจากเตียงแล้วแต่ทันทีที่เธอยกเท้าขึ้น ฟู่จิ้นหานก็ลืมตาขึ้นด้วยความสับสนพอเขาเห็นสีหน้าตกตะลึงของเธอ ฟู่จิ้นหานก็วางมือของเขาไว้บนเอวของเธอ แล้วตบท้องเธอเบา ๆ “ทำไมถึงตื่นแล้วล่ะ? ฝันร้ายเหรอ?”การคาดเดานี้ ทำให้ฟู่จิ้นหานมีสติขึ้นมาบ้างแล้วขณะที่เขากำลังจะปลอบโยนความสิ้นหวังและความกลัวของเธอหลังจากฝันร้าย เขาก็กลับได้ยินเธอพูดขึ้นว่า “ทำไมคุณถึงมานอนอยู่ที่นี่?”ฟู่จิ้นหานตื่นขึ้นมามีสติอย่างสมบูรณ์ และตระหนักได้ว่าตัวเองเป็นคนแอบเข้ามา แววตาของเขาก็เริ่มแสดงความรู้สึกผิดแต่ระหว่างพวกเขาก็เป็นสามีภรรยากันอยู่แล้วไม่ใช่รึไง?“เราสองคนเป็นสามีภรรยากัน คุณนอนที่ไหน ผมก็นอนที่
บทล่าสุด
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 370 จะยอมรับไม่ได้
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 369 ต่อต้าน
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 368 ยังไม่ตายจริง ๆ ด้วย
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 367 เปิดโปงใบหน้าที่แท้จริง
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 366 ทำไมถึงเป็นเธอไปได้ล่ะ? !
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 365 ซูหรานฟื้นแล้ว
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 364 สืบทอดทุกอย่างที่เป็นของตระกูลเย่
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 363 สังเกตเห็นว่าเขาเองก็มาด้วย
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี บทที่ 362 ประกาศพินัยกรรม
