บทที่ 219 ขายให้เธอแล้วเหรอ

ขณะที่เซียวหยุนเจินถามออกไป เขาก็นึกถึงอีกคนหนึ่ง

พร้อมกันนั้น สายตาของเขาก็เห็นเธอ

เย่ซือเหยียน!

"ใช่ค่ะ คนนั้นอยู่ในเมืองไห่เฉิง จากอีเมล์ที่ส่งมา เขามีความจริงใจในการซื้อสูงมาก แต่น่าเสียดาย..." น่าเสียดายที่ท่านประธานไม่ขายเพชรนั้น

ผู้ช่วยสาวยังพูดไม่ทันจบ เซียวหยุนเจินก็เดินไปหาเย่ซือเหยียนที่อยู่ในกลุ่มคนไม่ไกล

แม้วันนี้จะเป็นงานของตระกูลเย่ เย่ถิงเซินและซูหรานอยู่ข้างๆ คุณปู่เย่ เป็นศูนย์กลางของความสนใจ แต่คุณหนูใหญ่เย่คนนี้กลับดูเหมือนคนนอก

และสายตาของคนนอกคนนี้ไม่ค่อยเป็นมิตรเลย

"คุณอิจฉาคุณซูมากเลยนะ" เสียงของเซียวหยุนเจินดังขึ้นข้างๆ เย่ซือเหยียนอย่างกะทันหัน

อาจเพราะจดจ่อเกินไป เย่ซือเหยียนถึงเพิ่งสังเกตเห็นเซียวหยุนเจิน

"อิจฉา? หรานหรานเป็นหลานสาวของคุณปู่ ฉันก็เป็นหลานสาวของคุณปู่ มีอะไรให้อิจฉาล่ะคะ?" เย่ซือเหยียนไม่อยากให้ใครมองทะลุความคิดของเธอ

แต่เธอกลับมองข้ามไปว่าคนที่เธอกำลังเผชิญหน้าอยู่คือเซียวหยุนเจิน

แม้ในประเทศจะมีข่าวลือเกี่ยวกับเขาน้อย แต่คนที่ถือครองหลิงเทียนกรุ๊ปได้ จะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร?

เซียวหยุนเจินเพียงแค่ยิ้มมองเธอ เพียงไม่กี่วินาที เย่ซ