จ้านหยินเดินตรงไปที่ห้องเพรซซิเดนเชิลสวีท ซึ่งตั้งอยู่บนชั้นบนสุดของโรงแรมไม่กี่นาทีต่อมา ประธานจางสองสามีภรรยานำโดยบอดี้การ์ด ก็เคาะประตูแล้วเข้าไปจ้านหยินขอให้พวกเขานั่งลง“ขอบคุณประธานจ้าน”สองสามีภรรยากล่าวขอบคุณก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับจ้านหยินอย่างระมัดระวังเมื่อนั่งแล้วก็ไม่กล้าพูดอะไร เพราะไม่รู้จะพูดอะไรเป็นหลักพวกเขาไม่รู้ว่าจ้านหยินต้องการพูดอะไรเมื่อพบพวกเขาจ้านหยินไม่ต้องการเสียเวลากับเรื่องนี้ เขาพูดตรงประเด็นและตรงไปตรงมา: "ประธานจาง ฉันขอเชิญคุณให้มาพบกันที่นี่เพื่อบอกให้คุณดูแลลูกชายของคุณ จางเหนียนเซิง บอกให้เขาหยุดรบกวนภรรยาของฉันสักที"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของประธานจางสองสามีภรรยาก็เปลี่ยนไปอย่างมากป้าเซินพูดตะกุกตะกัก "ประธานจ้าน นี่...นี่คงเป็นความเข้าใจผิด เหนียนเซิงของเรามีคนที่เขาชอบ แม้ว่าคุณจะกล้าให้เขามีความกล้าเป็นร้อยเท่า เขาก็ไม่กล้ารบกวนภรรยาของคุณหรอก"ตัวตนของนายหญิงใหญ่จ้านก็เพียงพอที่จะข่มขู่ผู้คนได้ ใครจะกล้าไปยุ่งกับเธอ?ประธานจางยังกล่าวอีก: "ใช่ เหนียนเซิงฃมีคนที่เขาชอบ เขาคงไม่... ประธานจ้าน ฉันขอถามได้ไหมว่าใครเป็นภรรยาของคุณ?
"ประธานจ้าน เหนียนเซิง ไม่ได้ไปหาไห่ถงมานานแล้ว"ป้าเซินพูด "ฉันไม่รู้ว่าไห่ถงเป็นภรรยาของคุณ แต่ฉันรู้ว่าเธอแต่งงานแล้วเมื่อหลายเดือนก่อน การที่เหนียนเซิงยืนกรานที่จะตามตื้อเธอเป็นสิ่งที่ผิด ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันจึงห้ามไม่ให้เขาไปร้านหนังสือและโทรหาเธอ"จ้านหยินตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า "คืนนี้ ลูกชายของคุณโทรหาถงถงด้วยเบอร์ใหม่ ฉันรู้ว่าเขารู้จักเธอมานานกว่าสิบปี รู้จักมานานกว่าฉัน แต่ถงถงเลือกฉัน เธอเป็นภรรยาของฉัน และฉันจะไม่อนุญาตให้ใครแตะต้องถงถงของฉัน""ถงถงปฏิเสธเขาอย่างแข็งขัน โดยบอกเขาว่าเธอไม่มีความรู้สึกโรแมนติกต่อเขาและมองเขาในฐานะน้องชายมาโดยตลอด แต่จางเหนียนเฉิงจางเหนียนเซิงกลับหาทางรบกวนเธอ ฉันเชื่อใจถงถง แต่ฉันทนไม่ได้กับการคุกคามของจางเหนียนเซิงทีมีกับถงถงได้"ประธานจางสัญญาอย่างรวดเร็วว่า "ประธานจ้าน มั่นใจได้เลยว่า ฉันจะลงโทษเหนียนเซิงอย่างเคร่งครัดเมื่อฉันกลับไป และให้แน่ใจว่าเขาจะไม่รบกวนภรรยาของคุณอีก"“ประธานจ้าน เหนียนเซิงคงไม่รู้ว่าไห่ถงเป็นภรรยาของคุณ ถ้าเขารู้ เขาจะไม่กล้ารบกวนเธอ”จ้านหยินตอบอย่างเย็นชาว่า "ถงถงกับฉันได้จดทะเบียนสมรสเมื่อสามเดือนก่
"ที่รัก พรุ่งนี้ค่อยคุยกันใหม่นะ ตอนนี้ดึกมากแล้ว ถ้าส่งเสียงดังมาก จะทำให้ลูกสาวโดนปลุกขึ้นมาด้วย"ป้าเซินพูดชักชวนสามีไม่ให้เตะประตูอีก"เนียนเซิงอารมณ์ไม่ดี อาจจะดื่มหนักอยู่ในห้อง จนไม่ได้ยินเสียงเคาะประตู"จางเนียนเซิงดื่มเหล้าในห้องบ่อยมากในช่วงนี้ ใและห้องของเขามีเคาน์เตอร์บาร์เล็กๆ อีก เพื่อจะได้ย้ายไวน์ชั้นดีที่พ่อของเขาสะสมไว้มาไว้ที่นั่นเป็นเพียงดื่มเหล้าเพื่อระบายความเศร้าในใจ ดังนั้นจึงไม่มีแรงที่จะทำงานระหว่างวันได้ ส่งผลให้ช่วงนี้ทำงานผิดพลาดบ่อยครั้งประธานจางโกรธมากจนรู้สึกไร้เรี่ยวแรง จากนั้นจึงถูกภรรยาเกลี้ยกล่อมให้กลับเข้าไปในห้องหลังจากเข้าไปในห้อง ป้าเซินก็ถามสามีของเธอว่า "ตาเฒ่าจาง นายน้อยจ้านบอกว่าไห่ทงเป็นภรรยาของเขา พวกเราควรเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไว้ก่อนดีไหม? ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ได้เปิดเผยความสัมพันธ์ของเขากับไห่ถง"หลานสาวของเธอและไห่ทงเป็นเพื่อนรักกัน และก็ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของจ้านหยินด้วยซ้ำประธานจางนั่งลงบนโซฟาในห้อง เงียบไปสักครู่ จากนั้นพูดว่า "ประธานจ้านบอกว่า เขากับไห่ถงแต่งงานกันแบบลับๆ และยังไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณะ แม้ว่าพวกเรา
"หลังตรุษจีน ให้เขาทำงานในสำนักงานสาขาของเมือง H สักสองสามปีเพื่อสั่งสมประสบการณ์ เมื่อเขาตัดใจจากไห่ถงได้และเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ให้ย้ายเขากลับจากสำนักงานสาขาและฝึกฝนเขาเป็นเวลาสองปี หากเขาสามารถรับบทบาทสำคัญได้ ให้เขาเข้ารับช่วงต่อจางซื่อกรุ๊ป"“หากเขาไม่สามารถเดินหน้าต่อไปได้และพิสูจน์ได้ว่าไม่สามารถรับผิดชอบได้ สำหรับแผนระยะยาวของจางซื่อกรุ๊ป เราก็ต้องหาผู้สืบทอดคนใหม่”ประธานจางหวังเสมอว่าลูกชายของเขาสามารถเป็นผู้สืบทอดจางซื่อกรุ๊ปได้ โดยมีเงื่อนไขว่าเขาสามารถแบกรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ได้ หากลูกชายของเขาถือว่าความรักสำคัญกว่าอนาคตของเขา เขาสามารถเลือกได้ใครคนหนึ่งจากหมู่หลานชายและหลานสาวหลายคนให้เป็นผู้สืบทอดใบหน้าของป้าเซินเปลี่ยนไป หลังจากเม้มริมฝีปากแล้ว เธอพูดว่า: "ฉันจะส่งเขาไปในวันที่สี่ของปีใหม่ นอกจากนี้ ฉันจะหยุดให้เงินค่าขนมของเขาด้วย เขาทำงานอยู่ และเขาสามารถหาเงินได้มากเท่าที่เขามีความสามารถ ดังนั้นเขาจะไม่สบายเกินไป"“บอกเขาว่าไห่ถงกลายเป็นนายหญิงใหญ่ของตระกูลจ้านในวันที่สามของปีใหม่ นั่นจะทำให้เขาหมดหวังและเต็มใจไปที่เมือง H”ประธานจางคิดว่าวิธีแก้ปัญหาของภรรยาของเข
เมื่อไห่ถงทำอาหารเช้าเสร็จ จ้านหยินก็ยังไม่ลุกขึ้นเธอเข้าไปในห้อง มองดูชายบนเตียงอยู่พักหนึ่งแล้วเอื้อมมือไปแตะจมูกแล้วแตะหน้าผากของเขา เขายังหายใจอยู่และไม่มีไข้“เขาเพิ่งกลับมาเมื่อเช้านี้เหรอ? เขาหลับลึกขนาดนี้ได้ยังไง?”ไห่ถงพึมพำกับตัวเอง แต่ไม่ได้ปลุกจ้านหยินให้ตื่น เธอเริ่มจัดเสื้อผ้าของสองสามีภรรยาให้เรียบร้อยแทน หลังจากที่เขาตื่นและรับประทานอาหารเช้าแล้วพวกเขาก็ออกเดินทาง"ตื๊ดๆ ..."ไห่หลิงโทรมา"พี่"“เธอกับจ้านหยินออกไปแล้วหรือยัง?”“ยังเลย เขายังหลับอยู่ พอตื่นกินข้าวเช้าเสร็จแล้ว พวกเราก็จะออกเดินทางกัน พี่มีอะไร?”ไห่หลิงพูดว่า "รอฉันที่บ้าน ฉันกำลังไปตอนนี้ ฉันเตรียมอั่งเปาให้พวกเธอสองสามีภรรยาแล้แต่ลืมให้"“พี่คะ ไม่ต้องหรอก ข้างนอกฝนตกและมีลมแรง อากาศหนาวจัด พี่ไม่มีรถ ป้าเหลียงก็ไม่อยู่ และการพาหยางหยางออกมาก็คงจะหนาวเกินไปสำหรับเขา ถ้าพี่อยากให้พวกเขาจริงๆ แค่ส่งอั่งเปาให้เราตอนที่จ้านหยินกับฉันมาอวยพรปีใหม่ในวันแรกก็ได้”ในกวนเฉิง อั่งเปาปีใหม่นั้นเกี่ยวกับความปรารถนาดีมากกว่าจำนวนเงิน โดยทั่วไปแล้ว ซองอั่งเปาจะมีมูลค่าประมาณ 50 หรือ 100 บาท และเฉพาะอั่
"ไปอาบน้ำอาบท่า อาหารเช้าพร้อมแล้ว หลังจากที่คุณอาบน้ำเสร็จแล้ว ก็มากินอาหารเช้าและออกเดินทางได้ คุณบอกว่ามันไกลนิดหน่อยเราจึงต้องออกเดินทางเร็ว""จูบฉันหน่อย"“ทำไมฉันต้องจูบคุณด้วยล่ะ จูบฉันแทนไม่ได้เหรอ?”จ้านหยินยิ้ม หันเธอไปรอบๆ แล้วโน้มตัวลงมาจูบริมฝีปากสีแดงของเธออย่างไรก็ตาม มือสีนวลของเธอปิดปากของเขาไว้"จูบฉันหลังจากที่คุณอาบน้ำ"ไห่ถงพูดแล้วผลักเขาออกไปแล้วหันไปรูดซิปกระเป๋าเดินทางจ้านหยิน "......."เขารู้สึกถูกปฏิเสธจากภรรยา“เวลาล้างหน้า อย่าลืมโกนหนวดด้วย จะได้ไม่ทำให้ฉันเป็นรอย”ไห่ถงดึงกระเป๋าเดินทางออกจากห้องจากนั้นฉันก็รดน้ำดอกไม้และให้อาหารสัตว์เลี้ยงสามตัวสัตว์เลี้ยงทั้งสามตัวต้องถูกส่งไปยังบ้านพี่สาวของเธอในภายหลัง เพื่อที่เธอจะได้ดูแลพวกมันได้สักพัก"ที่รัก ฉันอยู่นี่แล้ว"หลังจากโกนหนวดเคราของเขาจนสะอาดแล้ว จ้านหยินก็ออกมาจากห้องและตะโกนบอกภรรยาสุดที่รักของเขาว่า "มาเถอะ มาให้ฉันจูบคุณเสียดีๆ"ไห่ถงนำอาหารเช้าที่เตรียมไว้ออกมาจากห้องครัวขณะที่จ้านหยินเดินเข้ามาหา เธอก็ยื่นจานที่มีขาไก่ขนาดใหญ่สองน่องให้เขา จ้านหยินรับมัน จากนั้นโน้มตัวเข้ามาจ
ไห่ถงกำลังแทะปีกไก่และพูดขณะที่เธอกิน "มีสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่ได้บอกคุณ คุณมักจะบอกว่าฉันไม่ปฏิบัติต่อคุณเหมือนครอบครัวและโกรธฉัน แต่ดูคุณสิ ประธานซูชวนคุณออกไปดื่มแล้วคุณก็เก็บปิดบังมันไว้จากฉัน ทำให้ฉันฝันร้ายแบบนั้น"จ้านหยินเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูด "มันเป็นความผิดของฉัน ครั้งต่อไปที่ประธานซูเชิญฉันออกไป ฉันจะพาคุณไปด้วย คุณสามารถปฏิเสธเครื่องดื่มให้ฉันได้ และพวกเขาจะไม่สามารถพูดอะไรได้เลย""นั่นจะทำให้พวกเขาคิดว่าคุณได้ภรรยาที่เข้มงวด""ภรรยาเข้มงวดก็เข้มงวดไป พวกเขายังเป็นหนุ่มโสด อยากจะเข้มงวดกับภรรยาก็ทำไม่ได้"ไห่ถงรู้สึกขบขันกับคำพูดของเขาตราบใดที่เขาไม่ทำอะไรที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ เธอก็ขี้เกียจเกินกว่าจะพูดหลังจากกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ตรวจสอบข้าวของของพวกเขาอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาไม่ลืมสิ่งใดเลย เมื่อเธอแน่ใจแล้ว สองสามีภรรยาก็ออกจากบ้านไปในที่สุดก่อนอื่นพวกเขาเอาสัตว์เลี้ยงทั้งสามตัวและกุญแจรถไปให้ที่บ้านของไห่หลิงหลังจากที่สองสามีภรรยามาถึง ไห่หลิงก็มอบอั่งเปาที่เธอเตรียมไว้ให้พวกเขาในที่สุดจากนั้นจ้านหยินก็ขับรถพาภรรยาของเขาไปที่บ้านพักเก่าของตระก
"ฉันเองก็อายุมากแล้ว มีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ก็โชคดีแล้ว ฉันหวังว่าพวกเขาทั้งหมดจะได้แต่งงานและสร้างครอบครัวก่อนที่ฉันจะจากไป"เธอตัดสินใจตระเวนไปรอบๆ กวนเฉิงเพื่อหาภรรยาที่เหมาะสมสำหรับหลานชายที่เหลืออยู่ของเธอ จากนั้นเธอก็จะมอบหมายให้พวกเขาติดตามผู้หญิงที่ถูกเลือกเหล่านี้หากใครทำภารกิจไม่เสร็จก็อย่ากลับมาร่วมงานวันเกิดของเเธอในปลายเดือนสิงหาคมนี้“คุณยาย คุณจะมีอายุยืนยาวและมีสุขภาพแข็งแรง”“ฉันหวังว่าฉันจะเป็นเช่นนั้น และหวังว่าจะได้เห็นหลานสาวของฉันเกิดเสียที”เมื่อเอ่ยถึงหลานสาวคนหนึ่ง สายตาของคุณยายจ้านก็เปลี่ยนไปมองที่ท้องของไห่ถงไห่ถงพูดด้วยความเขินอาย “คุณยาย ไม่จำเป็นต้องดูหรอก ประจำเดือนของฉันเพิ่งเริ่มมาวันนี้”คุณยายจ้าน "..."แม้ว่าจ้านหยินจะพยายาม แต่เขาก็ยังไม่สามารถมอบหลานสาวให้กับคุณยายจ้านได้หลังจากที่พี่น้องจ้านอี้เฉิน แอบกลับไปที่เมือง จ้านหยินและไห่ถงก็ไม่ได้อยู่นานเช่นกันพวกเขากลับมาที่เมืองในวันที่หกของปีใหม่ จากนั้น เพื่อใช้ประโยชน์จากวันพักผ่อนที่เหลือจ้านหยินขับรถไปทั่วกับไห่ถงทุกวัน และเขาไม่ต้องกลัวว่าคนอื่นจะเห็นอีกต่อไปส่งผลให้หลายคนได้พบกับประธ