บทที่ 789

เมื่อไห่ถงทำอาหารเช้าเสร็จ จ้านหยินก็ยังไม่ลุกขึ้น

เธอเข้าไปในห้อง มองดูชายบนเตียงอยู่พักหนึ่งแล้วเอื้อมมือไปแตะจมูกแล้วแตะหน้าผากของเขา เขายังหายใจอยู่และไม่มีไข้

“เขาเพิ่งกลับมาเมื่อเช้านี้เหรอ? เขาหลับลึกขนาดนี้ได้ยังไง?”

ไห่ถงพึมพำกับตัวเอง แต่ไม่ได้ปลุกจ้านหยินให้ตื่น เธอเริ่มจัดเสื้อผ้าของสองสามีภรรยาให้เรียบร้อยแทน หลังจากที่เขาตื่นและรับประทานอาหารเช้าแล้วพวกเขาก็ออกเดินทาง

"ตื๊ดๆ ..."

ไห่หลิงโทรมา

"พี่"

“เธอกับจ้านหยินออกไปแล้วหรือยัง?”

“ยังเลย เขายังหลับอยู่ พอตื่นกินข้าวเช้าเสร็จแล้ว พวกเราก็จะออกเดินทางกัน พี่มีอะไร?”

ไห่หลิงพูดว่า "รอฉันที่บ้าน ฉันกำลังไปตอนนี้ ฉันเตรียมอั่งเปาให้พวกเธอสองสามีภรรยาแล้แต่ลืมให้"

“พี่คะ ไม่ต้องหรอก ข้างนอกฝนตกและมีลมแรง อากาศหนาวจัด พี่ไม่มีรถ ป้าเหลียงก็ไม่อยู่ และการพาหยางหยางออกมาก็คงจะหนาวเกินไปสำหรับเขา ถ้าพี่อยากให้พวกเขาจริงๆ แค่ส่งอั่งเปาให้เราตอนที่จ้านหยินกับฉันมาอวยพรปีใหม่ในวันแรกก็ได้”

ในกวนเฉิง อั่งเปาปีใหม่นั้นเกี่ยวกับความปรารถนาดีมากกว่าจำนวนเงิน โดยทั่วไปแล้ว ซองอั่งเปาจะมีมูลค่าประมาณ 50 หรือ 100 บาท และเฉพาะอั่