Share

บทที่ 2

Author: กู่หลิงเฟย
"หากตัดสินใจแล้ว ฉันก็จะไม่เปลี่ยนใจค่ะ"

ไห่ถงคิดไตร่ตรองอยู่สองสามวันก่อนตัดสินใจ และตอนนี้เธอตัดสินใจดีแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่คืนคำ

เมื่อจ้านหยินได้ยินเธอพูดแบบนั้น เขาจึงไม่ได้พูดอะไรออกไปเพื่อให้เธอเปลี่ยนใจ แต่หยิบเอกสารของตัวเองออกมา แล้วมอบแก่เจ้าหน้าที่

ไห่ถงก็หยิบเอกสารของตัวเองออกมาเช่นกัน

พวกเขาจดทะเบียนสมรสเสร็จอย่างรวดเร็ว ทั้งกระบวนการใช้เวลาเพียงไม่ถึง 10 นาที

เมื่อไห่ถงรับทะเบียนสมรสมาจากเจ้าหน้าที่ จ้านหยินล้วงกุญแจที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วส่งให้ไห่ถงพร้อมกับพูดว่า "บ้านที่ผมซื้อไว้อยู่ที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น ได้ยินคุณยายบอกว่าคุณเปิดร้านขายหนังสืออยู่ที่ประตูหน้าโรงเรียนมัธยมกวนเฉิง บ้านของผมไม่ไกลจากร้านขายหนังสือของคุณ ถ้านั่งรถเมล์ก็ใช้เวลาเพียงสิบกว่านาทีเท่านั้น"

"คุณมีใบขับขี่รถยนต์ไหมครับ? ถ้ามีใบขับขี่ผมสามารถจ่ายเงินดาวน์รถยนต์ให้ได้ครับ แต่คุณต้องผ่อนชำระงวดรถยนต์ทุกเดือน เมื่อมีรถยนต์แล้วคุณก็จะสะดวกในการเดินทางไปทำงานแล้วก็กลับบ้าน"

“งานของผมยุ่งมาก ผมออกจากบ้านเช้าตรู่กว่าจะกลับถึงบ้านก็ดึก บางครั้งก็ต้องเดินทางไปทำงานต่างจังหวัด คุณดูแลตัวเองให้ดีก็พอครับ ไม่จำเป็นต้องห่วงผม แล้วผมจะโอนค่าใช้จ่ายในครอบครัวให้ หลังจากผมได้รับเงินเดือนในวันที่ 10 ของทุกเดือนนะครับ"

"และเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในช่วงนี้ พวกเราจะไม่เปิดเผยต่อสาธารณะว่าเราสองคนนั้นจดทะเบียนสมรสกันแล้วชั่วคราวครับ"

จ้านหยินอาจติดนิสัยชอบสั่งการคนเป็นประจำที่บริษัท เขาจึงพูดต่อเนื่องโดยไม่รอให้ไห่ถงได้ตอบโต้

ไห่ถงเลือกที่จะแต่งงานอย่างรีบร้อน เพราะไม่อยากให้พี่สาวของเธอต้องทะเลาะกับสามีของพี่สาว นอกจากนี้เธอจำเป็นต้องเพื่อย้ายออกจากบ้านของพี่สาว การที่เธอรีบย้ายออกจากบ้านจะทำให้พี่สาวสบายใจและเพื่อให้พี่สาวไม่ต้องกังวลว่าเธอจะไม่มีคนดูแล

เมื่อจ้านหยินยื่นกุญแจบ้านมาให้ เธอไม่ลังเลที่จะรับกุญแจแม้แต่น้อย

"ฉันมีใบขับขี่รถยนต์ค่ะ แต่ตอนนี้ยังไม่จำเป็นต้องซื้อรถยนต์หรอกค่ะ เพราะปกติฉันขี่จักรยานไฟฟ้าไปทำงานทุกวันและฉันเพิ่งเปลี่ยนแบตเตอรี่จักรยานไฟฟ้ามาใหม่ ถ้าไม่ได้ขี่เลยคงเสียดายน่าดูเลยค่ะ"

"เอ่อ คุณจ้านคะ พวกเราจำเป็นต้องใช้ระบบหารกันด้วยไหมคะ?"

พี่สาวและพี่เขยรักกันอย่างแน่นอน แต่พี่เขยต้องการใช้ระบบหารร่วมกันทุกอย่าง เขามักคิดว่าพี่สาวเอาเปรียบเขาตลอดเวลา

ไม่มีใครรู้ว่าการเลี้ยงลูก จ่ายตลาด ทำอาหารและทำความสะอาดบ้านใช้เวลาแค่ไหน? พวกผู้ชายที่ไม่เคยมีประสบการณ์มักคิดว่าภรรยาแค่อยู่บ้านเลี้ยงลูกและทำอาหารเป็นเรื่องง่ายๆ

เธอและจ้านหยินแต่งงานกันอย่างเร่งรีบ โดยวันนี้เป็นการเจอหน้ากันครั้งแรกของพวกเขา การใช้ระบบหารกันจะทำให้รู้สึกสบายใจ

จ้านหยินไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำและพูดตอบกลับด้วยน้ำเสียงทุ้ม "เมื่อผมตัดสินใจแต่งงานกับคุณแล้ว ผมสามารถดูแลคุณและค่าใช้จ่ายในบ้านได้ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องหารกันหรอกครับ"

ไห่ถงยิ้มแล้วยิ้มอีก และพูดตอบกลับว่า "งั้นทำตามที่คุณพูดค่ะ"

เธอก็ไม่มีความคิดที่จะเอาเปรียบจ้านหยินโดยไม่ออกเงินสักบาท

เมื่อเข้าไปอยู่ในบ้านของเขา ไม่ว่าในบ้านขาดเหลืออะไร เธอก็จะเติมเต็มด้วยการจ่ายเงินตัวเอง

ยังไงซะเธอก็ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าบ้านอยุ่ดี

การช่วยกันออกค่าใช้จ่ายนั้นถือเป็นการเอาใจใส่กันและกัน จึงทำให้การใช้ชีวิตร่วมกันในแต่ละวันๆ ผ่านไปได้อย่างราบรื่น

จ้านหยินยกมือขวาขึ้นเพื่อดูเวลาแล้วพูดกับไห่ถงว่า "ผมยุ่งมากและต้องกลับไปที่บริษัทก่อน ผมจะให้คุณยืมรถของผมก่อนชั่วคราวแล้วขับกลับบ้าน หรือคุณจะนั่งแท็กซี่กลับมาบ้าน แล้วผมจะคืนเงินค่าโดยสารให้คุณครับ ส่วนคุณยายผมจะไปส่งท่านที่บ้านน้องชาย"

"ผมเกือบลืมไป พวกเราควรเพิ่มเพื่อนในวีแชทกันก่อน เพื่อจะได้ติดต่อกันครับ"

ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วเพิ่มจ้านหยินเป็นเพื่อนในวีแชทแล้วพูดว่า "ฉันจะนั่งแท็กซี่กลับเองค่ะ คุณไปทำงานของคุณเถอะ"

"โอเคครับ ถ้ามีอะไรติดต่อผมมาได้เลยนะครับ"

ก่อนที่จ้านหยินจะออกเดินทาง เขาให้เงิน 1000 บาท กับไห่ถงเพื่อเป็นค่ารถแท็กซี่ แต่เธอไม่รับเงินนั้น เขาจึงจ้องเขม็งใส่เธอ เธอรีบยื่นมือรับเงิน 1000 บาท โดยไม่รู้ตัว

คู่สามีภรรยาที่เพิ่งจดทะเบียนสมรสนั้นไม่ได้ออกมาพร้อมกันจากสำนักทะเบียน แต่เป็นจ้านหยินที่ออกมาก่อน

เขาออกมาแล้วเดินตรงกลับไปขึ้นรถ

"หลานสะใภ้ฉันล่ะ"

คุณยายจ้านเห็นว่ามีเพียงหลานชายออกมาเท่านั้น จึงคำถามด้วยความสงสัย "พวกเธอเข้าไปด้วยกัน ทำไมไม่ออกมาด้วยกัน? เธอเปลี่ยนใจ? หรือไห่ถงเปลี่ยนใจ?"

จ้านหยินคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อยแล้ว จึงหยิบใบทะเบียนสมรสของตัวเองออกมา หลังจากนั้นเอนตัวไปมอบให้คุณยายจ้าน "นี่ครับทะเบียนสมรส งานในบริษัทผมยุ่งมาก ต้องรีบกลับไปประชุม ผมให้เงินเธอ 1000 บาท เพื่อให้เธอนั่งแท็กซี่กลับเองครับ"

"คุณยายครับ ผมจะส่งคุณยายลงรถตรงแยกหน้า แล้วจะเรียกบอดี้การ์ดให้ส่งคุณยายกลับบ้านนะครับ"

"ถึงเธอจะยุ่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถทิ้งไห่ถงไว้คนเดียว อย่าเพิ่งออกรถรอไห่ถงเดินออกมาก่อน ขับรถไปส่งไห่ถงกลับบ้านก่อนจึงค่อยไปทำงานต่อ"

คุณยายจ้านพูดไปพร้อมกับเปิดประตูลงจากลง แต่ประตูรถล็อคอยู่

"คุณยายครับ ผมทำตามสัญญาและแต่งงานกับเธอแล้ว แต่เรื่องอื่นๆ ขอให้คุณยายอย่าแทรกแซง ตอนนี้ผมแต่งงานแล้วและต้องใช้ชีวิตร่วมกันต่อ ผมมีสิทธิ์ตัดสินใจทุกอย่าง ทั้งนี้ทั้งนั้นผมยังคงต้องค่อยๆ ทำความเข้าใจนิสัยใจคอของเธอก่อน และผมจะไม่ถือว่าพวกเราเป็นคู่สมรสกันจนกว่าผมจะมั่นใจครับ"

คุณยายจ้านพูดตอบกลับ"ครอบครัวตระกูลจ้าน ไม่เคยมีชายใดทิ้งภรรยา!"

"นั่นก็ต้องดูว่าคุณยายเลือกภรรยาแบบไหนให้ผม แล้วคุ้มค่าแค่ไหนที่จะต้องอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต"

จ้านหยินพูดไปพร้อมกับขับรถไปด้วย

"เจ้าเด็กดื้อนี่จะมีสามีบ้านไหนเหมือนแกบ้าง? ทิ้งภรรยาใหม่ไว้หลังจากเพิ่งจดทะเบียนสมรส แล้วตัวเองขับรถออกไปคนเดียว"

คุณยายจ้านรู้ดีว่าขีดจำกัดของหลานชายคือจดทะเบียนสมรสกับไห่ถง ส่วนเรื่องอื่นๆ เขาจะยึดมั่นในหลักการของเขาเอง ถ้านางทำให้เขารู้สึกกดดันมากเกินไปเจ้าเด็กนี่ต้องให้ไห่ถงเป็นหม้ายไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน ดังนั้นตนก็คือคนทำร้ายไห่ถงนั้นเอง

จ้านหยินปล่อยให้คุณยายจ้านตำหนิเขา

ถ้าไห่ถงเป็นคนดีจริง จ้านหยินก็จะทำให้เธอมีความสุข แต่ถ้าความดีของเธอที่แสดงออกมาทุกครั้งคือการหลอกลวงคุณยายจ้าน หลังจากนี้อีกครึ่งปีเขาจะหย่ากับเธอทันที ยังไงเขาก็ไม่ได้แตะต้องเธอ และแม้ว่าพวกเขาจะถือว่าเป็นคู่สมรสกันแต่ก็ไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณะ ดังนั้นหลังจากหย่ากันเธอก็ยังสามารถแต่งงานกับชายคนอื่นได้

ขับรถไปได้ประมาณ 10 นาที และจากนั้นรถได้หยุดที่สี่แยก

ที่นั้นมีรถยนต์หรูจอดอยู่หลายคัน หนึ่งในนั้นคือโรลส์-รอยซ์

จ้านหยินจอดรถข้างริมฟุตบาทและลงจากรถ หลังจากนั้นยื่นกุญแจรถให้คนดูแลพร้อมกับสั่งว่า"พาคุณยายกลับไปส่งบ้านด้วย"

"ฉันไม่กลับ ฉันจะอยู่กับแกและหลานสะใภ้ของฉัน"

คุณยายจ้านขัดขืน

แต่หลานชายที่รักคนโตของนางได้ขึ้นรถโรลส์-รอยซ์ไปแล้ว โดยไม่สนใจการประท้วงของหญิงชราแม้แต่น้อย

นางทำได้เพียงแค่มองดูหลานชายคนโตของนางนั่งรถหรูออกไป

แท้ที่จริงแล้วจ้านหยินเป็นทายาทของธุรกิจเครือก้วนเฉิง และเขาถือครองธุรกิจในเครือกวนเฉิงที่มีมูลค่าหลายแสนล้านบาท!

"ไอ้เด็กนิสัยไม่ดี ไอ้คนใจร้าย!"

คุณยายจ้านตำหนิหลานชายคนโต พร้อมทั้งพูดคำว่า "คอยดูนะ ถ้าวันหนึ่งที่แกหลงรักไห่ถงนะ ยายจะนั่งลงและขอตบหน้าแกสักฉาด"

ถึงแม้จะโกรธแต่ก็ไม่สามารถเรียกหลานคนโตกลับมาได้ คุณยายจ้านตอนนี้ต้องรีบโทรหาไห่ถงก่อน แต่ไห่ถงนั้นได้ขึ้นรถแท็กซี่มุ่งหน้ากลับบ้านเรียบร้อยแล้ว

"ไห่ถงเอ๊ย อาหยินงานยุ่งมาก อย่าไปถือสาเขาเลยนะ"

ไห่ถงลูบใบจดทะเบียนสมรสที่ยัดอยู่ในกระเป๋ากางเกง แล้วพูดว่า"คุณยายจ้านคะ ฉันเข้าใจค่ะ ฉันไม่ถือสาเขาหรอกค่ะ คุณยายไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกค่ะ เขาได้ให้ค่ารถแท็กซี่กลับบ้านมาแล้ว ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถกลับบ้านอยู่ค่ะ"

"จดทะเบียนสมรสกันแล้ว ยังเรียกฉันว่าคุณยายจ้านอยู่อีก"

ไห่ถงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเปลี่ยนเป็นเรียกว่าคุณยายแทน

หญิงชราตอบรับอย่างดีใจ

“ไห่ถง นับจากนี้เราคือครอบครัวเดียวกัน หากอาหยินกล้ารังแกหนูให้บอกฉันนะ ฉันจะสั่งสอนเขาเอง”

ไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะได้เจอกับหลานสะใภ้คนนี้ หญิงชราคนนี้จะไม่ยอมให้หลานชายคนโตรังแกหลานสะใภ้แน่นอน
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Jirasya
กำลังสนุกเลยคะ
goodnovel comment avatar
สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก
สนุกน่ารัก
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 3

    "คุณยายคะ หนูไม่เป็นไรแน่นอนค่ะ"ไห่ถงตอบกลับแบบปัดๆถึงแม้ว่าคุณยายจ้านจะดูแลเธอดี แต่ทว่าจ้านหยินเป็นหลานแท้ๆ เธอเป็นเพียงแค่หลานสะใภ้ หากเราทั้งคู่มีปัญหาขัดแย้งกันจริงๆ ครอบครัวจ้านจะเข้าข้างเธอหรือไม่?ไม่ใช่ว่าไห่ถงไม่เชื่อแต่อาจเหมือนกับพ่อแม่สามีของพี่สาวเธอก่อนแต่งงานพ่อแม่สามีดูแลพี่สาวดีมาก ดีมากจนทำให้ลูกสาวแท้ๆ ของพวกเขาอิจฉาริษยาหลังจากแต่งงานพวกเขากลับกลายเป็นคนละคน ทุกครั้งที่พี่สาวกับสามีมีปัญหาขัดแข้งกัน แม่สามีจะตั้งใจกล่าวหาว่าเป็นเพราะพี่สาวทำหน้าที่ภรรยาได้ไม่ดีสุดท้ายแล้วลูกชายยังไงก็คือลูกในไส้ของพวกเขา แต่ลูกสะใภ้ก็ยังเป็นคนนอกวันยันค่ำ"หลานทำงานไปก่อนนะ ยายไม่รบกวนล่ะ เดี๋ยวตอนเย็นยายจะเรียกอาหยินมารับหลานมาบ้านมากินข้าวเย็นด้วยกัน""คุณยายคะ หนูปิดร้านดึก น่าจะไม่สะดวกไปทานข้าวเย็นด้วยค่ะ แต่ถ้าเลื่อนเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์นี้แทนได้ไหมคะ?"เพราะว่าโรงเรียนจะหยุดสุดสัปดาห์ ร้านหนังสือของพวกเขาต้องพึ่งพาโรงเรียนในการทำรายได้ เมื่อโรงเรียนหยุด ธุรกิจของพวกเขาก็จะซบเซา แล้วบางครั้งอาจจะไม่เปิดร้านเลย เธอจึงมีเวลาว่าง"ได้จ้ะ"คุณยายจ้านพูดอย่างเห็น

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 4

    "พี่คะ แบบนั้นไม่ได้นะ นั้นเป็นทรัพทย์สินของเขาก่อนแต่งงาน ฉันไม่ได้ออกเงินช่วยซื้อสักบาท แล้วจะให้เขาเพิ่มในใบครอบครองทรัพย์สินร่วมกันอีกได้อย่างไร เรื่องนี้เราจะไม่พูดกันอีกนะคะ"เมื่อได้รับใบทะเบียนสมรสมา จ้านหยินก็มอบกุญแจบ้านให้ ทำให้เธอสามารถย้ายเข้าบ้านนั้นได้ทันที ปัญหาเรื่องบ้านก็ได้รับการแก้ไขเรียบร้อย แค่นี้ก็ดีมากแล้วเธอจะไม่ขอให้จ้านหยินเพิ่มชื่อเธอในใบครอบครองทรัพย์สินร่วมกัน ถ้าเขาต้องการเพิ่มชื่อของเธอในใบครอบครองทรัพย์สินเอง เธอก็จะไม่ปฏิเสธในฐานะสามีภรรยาที่ตัดสินใจว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิตไห่หลิงแค่พูดแบบไปนั้น เพราะรู้ว่าน้องสาวพึ่งพาตนเองก่อนและไม่โลภมาก เธอจึงหยุดกังวลเกี่ยวกับปัญหานี้หลังจากที่ถูกพี่สาวสอบถามทุกเรื่องแล้ว ไห่ถงจึงสามารถย้ายออกจากบ้านพี่สาวได้สำเร็จพี่สาวต้องการไปส่งเธอที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น แต่ทันใดนั้นหลานชายโจวหยางตื่นขึ้นพอดี เจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้และมองหาแม่ของเขา"พี่คะ พี่ไปดูแลหยางหยางก่อน สัมภาระของฉันไม่เยอะ ฉันไปคนเดียวได้"ไห่หลิงต้องป้อนข้าวลูกชาย เมื่อป้อนข้าวเสร็จแล้วก็ต้องเตรียมอาหารกลางวันต่อ เพราะสามีตอนเที่ยง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 5

    จ้านหยินพูดอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ประชุมต่อไป"คนที่สนิทกับเขามากที่สุดคือลูกพี่ลูกน้องคนโตของเขา และเป็นนายน้อยคนที่สองของตระกูลจ้าน ชื่อ จ้านอี้เฉินจ้านอี้เฉินเข้ามา กระซิบถามว่า "พี่ใหญ่ ผมได้ยินที่คุณยายพูดกับพี่แล้ว พี่แต่งงานกับคนที่ชื่อถงอะไรสักอย่างจริงๆ เหรอ"จ้านหยินมองเขาตาขวางจ้านอี้เฉินลูบจมูกและนั่งตัวตรง โดยไม่กล้าถามต่ออีกแต่ก็ได้แสดงความเห็นอกเห็นใจถึงพี่ชายคนโตอย่างมากแม้ว่าลูกชายหลานชายของตระกูลจ้านไม่จำเป็นต้องแต่งงานเพื่อยกระดับฐานะของตน แต่พี่ชายคนโตและพี่สะใภ้ไม่ได้มาจากครอบครัวที่ฐานะเหมาะสมกัน เพียงเพราะคุณยายชอบผู้หญิงที่ชื่อไห่ถง จึงต้องการให้พี่ชายคนโตแต่งงาน พี่ชายคนโตน่าสงสารจริง ๆจ้านอี้เฉินยังคงส่งความเห็นอกเห็นใจแก่พี่ชายคนโตอีกครั้งโชคดีที่เขาไม่ใช่หลายชายคนโต มิฉะนั้นคนที่แต่งงานกับผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของคุณยายก็เป็นเขาแล้วไห่ถงไม่รู้เรื่องเหล่านี้ เธอต้องถามให้ชัดเจนว่าบ้านใหม่ของเธออยู่ที่ชั้นไหน และเธอลากกระเป๋าเดินทางและหาบ้านใหม่จนเจอหลังจากเปิดประตูเข้าไปในบ้าน เธอพบว่าบ้านค่อนข้างใหญ่ ใหญ่กว่าบ้านพี่สาวของเธอและตกแต่งอ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 6

    ไห่ถงยิ้มและพูดว่า "ลูกพี่ลูกน้องของเธอมีแฟนแล้ว จะให้ฉันติดต่อเขาด้วยฐานะอะไร? ทะเบียนสมรสก็ได้มาแล้ว เสียใจตอนนี้ก็คงไม่ทัน เธอทำได้แค่ต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับอย่าให้พี่สาวฉันรู้ความจริง ฉันกลัวว่าพี่จะเสียใจ"เซินเสี่ยวจวิน “......”เพื่อนสนิทของเธอนั้นช่างกล้าหาญมากจริง ๆ"นางเอกในนิยายล้วนแต่งงานสายไฟแลบกับมหาเศรษฐี ถงถง เธอก็แต่งงานฟ้าสายฟ้าแลบกับมหาเศรษฐีด้วยใช่ไหม?"ทันทีที่พูดจบ ไห่ถงเขกหัวเพื่อนรักแล้วพูดว่า "เธออ่านนิยายในร้านเแล้วเก็บมาฝันกลางวันแล้วล่ะ คิดว่าอยู่ดี ๆ ก็แต่งงานสายฟ้าแลบกับมหาเศรษฐีได้แล้ว เธอคิดว่ามหาเศรษฐีพบได้ทั่วไปเหรอ?"เซินเสี่ยวจวินลูบบริเวณที่โดนเขกหัวและคิดว่าสิ่งที่เพื่อนพูดก็ถูก เธอถอนหายใจเบา ๆ จากนั้นถามขึ้นว่า "บ้านที่สามีของเธอซื้อไว้อยู่ที่ไหน?""หยวนหมิงฮวา การ์เด้น""ที่นั่นไม่เลวนะ สภาพแวดล้อมที่นั่นดีการคมนาคมก็สะดวกแถมไม่ไกลจากร้านเราด้วย สามีของเธอทํางานบริษัทไหน สามารถซื้อบ้านที่ในเครือกวนเฉิงได้ แล้วยังเป็นที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้นอีก แถบนั้นเป็นย่านพักอาศัยของคนรวย รายได้ของเขาสูงมากแน่นอน มีรายได้ต่อเดือนเท่าไร? เธอต้อง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 7

    หลังจากจ้านหยินขึ้นโรลส์-รอยซ์แล้ว ก็สั่งด้วยทุ้มต่ําว่า "รถตงเฟิงที่ฉันเพิ่งซื้อมาใหม่คันนั้น จําได้ให้ช่วยขับไปจอดให้ด้วย"รถคันนั้นเอาไว้หลอกภรรยา แต่ภรรยาเขาชื่ออะไรนะ?"ใช่แล้ว นายหญิงของพวกนายชื่ออะไรนะ?"จ้านหยินขี้เกียจที่จะหยิบใบทะเบียนสมรสออกมาดู โอ้ใช่แล้ว ใบทะเบียนสมรสเขามอบให้คุณยายดูนี่ แต่ดูเหมือนว่าคุณยายยังไม่ได้คืนให้เขา อย่างไรก็ตามตอนนี้ที่ตัวเขาไม่มีใบทะเบียนสมรสนั้นบอดี้การ์ด "... นายหญิงแซ่ไห่ มีชื่อพยางค์เดียวคือถง ปีนี้อายุ 25 ปี นายน้อยต้องจําให้ได้นะครับ"นายน้อยของพวกเขามีความจําที่ดีเป็นพิเศษ แต่คนที่เขาไม่อยากใส่ใจจํา กลับจําอะไรไม่ได้เลยโดยเฉพาะผู้หญิง เจอกันทุกวันแต่นายน้อยจำว่าใครเป็นใครไม่ได้ด้วยซ้ำ"อืม จำได้แล้ว"จ้านหยินตอบแบบส่ง ๆบอดี้การ์ดฟังได้จากน้ำเสียงที่เขาพูด ครั้งหน้านายน้อยของพวกเขายังจําชื่อนายหญิงไม่ได้แน่นอนจ้านหยินไม่ต้องการให้เรื่องของไห่ถงทำให้เสียสมาธิ ดังนั้นเขาจึงเอนตัวลงบนเบาะรถและหลับตาลงเพื่อพักผ่อนโรงแรมกวนเฉิงอยู่ห่างจากหมิงหยวนฮวา การ์เด้นขับรถเพียง 10 นาทีเท่านั้นรถหรูจอดเรียงกันอยู่ที่ประตูหน้าของหมิงหยวน

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 8

    จ้านหยินใส่ใจรูปร่างของตัวเองมากและเข้มงวดกับอาหาร เขาจะไม่กินอาหารตามใจปากจนทำให้อ้วนเพราะการลดความอ้วนไม่ใช่เรื่องง่ายไห่ถงยิ้ม "รูปร่างของคุณดีมากค่ะ คุณจ้าน""งั้นฉันขอตัวไปนอนก่อนนะคะ"จ้านหยินตอบกลับแค่อืม"ราตรีสวัสดิ์"ไห่ถงบอกราตรีสวัสดิ์กับเขา หันหลังกลับเดินจากไป"รอสักครู่ครับ ไห่ ไห่ถง"จ้านหยินเรียกเธอไว้ไห่ถงหยุด หันหน้ากลับและถามเขาว่า "ยังมีอะไรเหรอคะ?"จ้านหยินมองเธอและพูดว่า "ต่อไปอย่าใส่ชุดนอนออกมา"เธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นในใต้ชุดนอน เขาสายตาดีเกินไป สิ่งที่ควรดูหรือไม่นั้นก็เห็นหมดแล้วพวกเขาเป็นสามีภรรยากัน ถ้าตัวเขานั้นมองก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเป็นคนอื่นมาเห็นล่ะ?เขาไม่อยากให้ร่างกายของภรรยาตัวเองถูกผู้ชายคนอื่นมองทะลุปุโปร่งไห่ถงหน้าแดงก่ำ รีบวิ่งกลับห้องปิดประตูดังสนั่นจ้านหยิน "..."เขาไม่รู้สึกอายแม้แต่น้อย เธอกลับเขินอายแทนหลังจากนั่งไปครู่หนึ่ง จ้านหยินก็กลับไปที่ห้องนอนหลัก บ้านหลังนี้ถูกซื้อมาแบบกระทันหัน โดยที่เขาได้ซื้อบ้านตัวอย่าง ดังนั้งเพียงแค่ถือกระเป๋าเข้ามาก็พร้อมอยู่แต่เนื่องจากความเร่งรีบ ห้องของเขาก็ยังไม่ได้ทําความสะอาดให้เรี

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 9

    หลังจากทานอิ่มแล้ว จ้านหยินก็หยิบกระเป๋าเงินออกมา เมื่อเปิดดูพบว่าไม่มีเงินสดมากนัก เขาจึงดึงบัตรธนาคารใบหนึ่งออกมาและวางบัตรธนาคารใบนั้นไว้ตรงหน้าไห่ถงไห่ถงเลิกคิ้วมองเขา"คุณจะซื้อของต้องใช้เงิน บัตรธนาคารใบนี้ให้คุณใช้ครับ รหัสผ่านคือ..."เขาหาปากกาและกระดาษมา เขียนรหัสผ่านบนกระดาษแล้วส่งให้ไห่ถง"ต่อไปเงินในบัตรใบนี้จะให้คุณใช้จ่ายในบ้าน ผมก็จะโอนเงินเข้าบัญชีนี้ทุกเดือนพอเงินเดือนออก แต่ต่อไปถ้าคุณซื้ออะไรก็จดลงบัญชีไว้ ผมไม่สนใจว่าคุณใช้เงินเท่าไร แต่ผมต้องทราบว่าคุณจะนำเงินไปใช้จ่ายอะไรบ้างครับ"ตอนไปจดทะเบียนสมรสครั้งแรก ไห่ถงเคยถามเขาว่าสามีภรรยาต้องการระบบหารกันหรือไม่ เขาปฏิเสธในเมื่อแต่งงานแล้วเป็นสามีภรรยากันก็เป็นครอบครัวเดียวกัน เขาให้เงินเธอเล็กน้อยเพื่อใช้จ่าย เขาไม่ใส่ใจรื่องเงินเท่าไรยังไงเขาก็มีเงินเยอะจนแม้แต่ตัวเขาเองก็นับไม่ถ้วน ไม่รู้ว่าเขามีทรัพย์สินสุทธิจริง ๆ เท่าไร ปกติงานที่บริษัทยุ่งมาก เขาใช้เงินก็น้อย ดังนั้นการเลี้ยงดูภรรยาก็เท่ากับช่วยเขาใช้เงินได้นิดหน่อยแต่เขาไม่ยอมถูกเอารัดเอาเปรียบ ในความคิดของเขาไห่ถงยังเป็นเหมือนสาวเจ้าเล่ห์ ดังนั้นแน่น

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 10

    ไห่ถงได้เดินทางไปที่บ้านพี่สาวเมื่อเปิดประตูเข้าไปภายในบ้านพบว่าพี่สาวตื่นอยู่ กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่ในห้องครัว"พี่คะ""ถงถง มาแล้วเหรอ"ไห่หลิงออกมาจากห้องครัวและเมื่อเห็นน้องสาวจึงความสุขมาก "เธอกินข้าวหรือยัง? พี่กำลังลวกเส้นก๋วยเตี๋ยวอยู่ เดี๋ยวตักใส่ชามให้นะ""ไม่ต้องค่ะ ฉันกินมาแล้ว พี่ลวกก๋วยเตี๋ยวหรือยัง ถ้ายังไม่ต้องลวกแล้ว ฉันห่ออาหารเช้ามาให้พี่กับหยางหยางด้วย""ยังจ้ะ เมื่อวานหยางหยางเป็นไข้เมื่อคืนเลยไม่ค่อยได้นอน ตื่นมาตอนเช้าก็สายแล้ว พี่เขยออกไปกินอาหารเช้าข้างนอก แถมยังด่าก่อนออกไปว่าฉันอยู่บ้านทั้งวันไม่ทําอะไรเลยแค่เลี้ยงลูก ไม่มีหัวคิดตื่นมาทำอาหารเช้าให้เขา"ไห่หลิงรู้สึกน้อยใจไห่ถงได้ยินถึงกับโมโห "หยางหยางเป็นไข้ได้ยังไง? ถึงไข้จะลดลงแล้วก็เถอะ พี่ต้องพาไปหาหมอเพื่อป้องกันไว้ก่อนนะ พี่เขยก็เกินไป ลูกป่วยเขาไม่ช่วยแถมยังต้องด่าอีก""พี่ ฉันย้ายออกแล้ว พี่เขยยังยืนยันใช้ระบบหารค่าใช้จ่ายกับพี่อยู่ไหม?"ไห่หลิงนั่งลงบนโซฟา เปิดถ้วยก๋วยเตี๋ยวถางเหอที่น้องสาวเอามาให้ กินไปพลางพูดว่า "เดี๋ยวฉันจะพาหยางหยางไปหาหมอ เขายังคงยืนยันที่จะใช้ระบบหารค่าใช้จ่ายอยู่ โ

Latest chapter

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1309

    "ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1308

    ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1307

    "ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1306

    "เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1305

    ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1304

    ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1303

    หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1302

    เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1301

    "ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status