แชร์

บทที่ 191

ผู้เขียน: กู่หลิงเฟย
หลังจากรับประทานอาหารแล้ว ไห่หลิงบอกว่าเธอต้องกลับบ้านเพื่อพักผ่อน

หลังจากหางานตลอดทั้งเช้า เธอก็รู้สึกเหนื่อยมาก

หางานไม่ได้ก็ทำให้ท้อนิดหน่อย เธอตัดสินใจกลับบ้านเพื่อเขียนเรซูเม่ใหม่ โดยขยายขอบเขตการทำงานด้วยความหวังว่าจะได้งานทำ

"พี่ ให้ฉันพาพี่กลับบ้านนะ"

ไห่หลิงมองไปที่น้องเขยของเธอ

เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม จ้านหยินก็พูดว่า "พี่สาวครับ ผมจะกลับไปที่บริษัทก่อน"

“โอเค ขับรถอย่างปลอดภัยล่ะ” ไห่หลิงเตือน และหลังจากที่น้องเขยของเธอไปแล้ว เธอก็ไปรับลูกชายที่ยังหลับอยู่และขึ้นรถของน้องสาวเธอ แล้วพูด “ถ้าช่วงพักเที่ยงของจ้านหยินไม่นานนัก ก็ไปส่งอาหารให้เขาที่บริษัทได้ เขาจะได้ไม่ต้องวิ่งกลับไปกลับมาและมีเวลาพักตอนเที่ยงได้”

"เข้าใจแล้ว"

ไห่ถงสตาร์ทรถ

เธอจะไม่กลับไปที่จ้านซื่อกรุ๊ปอีกครั้ง

เธอไม่ได้แสดงความคิดนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงการสั่งสอนจากพี่สาวของเธอ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าจ้านหยิน น้องเขยของเธอ ให้ความเคารพอย่างสูง

เมื่อจ้านหยินกลับมาที่บริษัท ก็ถึงเวลาเริ่มทำงานแล้ว

ทันทีที่เขาออกจากลิฟต์ เลขาก็พูดด้วยความเคารพว่า "ประธานจ้านครับ คุณซูรอคุณอยู่"

จ้านหยินพยักหน้าและเดินอย่างมั่นคง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 192

    จ้านหยินพูดอย่างเฉยเมย "ทักษะศิลปะการต่อสู้ของนายน้อยห้าจวินนั้นไม่มีอะไรพิเศษ ตระกูลจวินของเขาก็เช่นเดียวกับตระกูลจ้านของฉัน ในเมือง A เป็นตระกูลที่ร่ำรวยชั้นนำ เพื่อความปลอดภัย นายน้อยห้าทำได้เพียงนำผู้คุ้มกันมามากขึ้นเท่านั้น นายก็รู้เรื่องนี้มาสักพักแล้ว ทำไมนายต้องทำท่าประหลาดใจขนาดนี้ หากนายอิจฉาผู้ติดตามของนายน้อยห้า นายสามารถนำบอดี้การ์ดมาแปดหรือสิบคนทุกวันก็ได้นะ”ซูหนานไม่นำบอดี้การ์ดมาด้วยเพราะตัวเขาเองมีทักษะสูงยิ่งไปกว่านั้น มีคนไม่มากนักที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา การนำบอดี้การ์ดมาด้วยจะดึงดูดความสนใจมากเกินไปทั้งสองกำลังคุยกันเรื่องสำคัญเมื่อเลขาเคาะและเข้ามา“ประธานจ้าน กาแฟของคุณครับ”เลขานำกาแฟสดมาวางต่อหน้าจ้านหยินอย่างเบามือหลังจากที่เลขาจากไปแล้ว ซูหนานล้อเพื่อนและเจ้านายของเขาว่า "ตอนเที่ยงหนีออกไปเป็นคู่รักแสนหวานกับภรรยาของเขา และตอนนี้นายก็เหนื่อยเกินกว่าจะทำงานในตอนบ่ายแล้วใช่ไหมล่ะ ดื่มกาแฟเพิ่มสิ"การแสดงออกของจ้านหยินนั้นร้ายแรงแสนหวานอะไร? เขารู้สึกว่ามีความไม่พอใจระหว่างเขากับไห่ถงอีกครั้งเธอมารับเขาไปทานข้าว แต่เขาก็ไม่พอใจ เธอไม่พูดอะไรหรื

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 193

    "ตงหมิงชวนเราไปกินข้าวที่เดิมพรุ่งนี้ ผู้ชายคนนั้นจะเลี้ยงเราที่ร้านอาหารฝู และฉันยอมรับว่าอาหารที่นั่นก็ค่อนข้างดี ถ้าไม่ใช่เพราะร้านกาแฟแอเวนิวของคุณยายจ้านที่อยู่ติดกัน ที่ที่เราจะได้นั่งพักผ่อนสักหน่อย ฉันคงขี้เกียจไปแล้วล่ะ”"นั่นคือสถานที่ที่เราเคยไปบ่อยๆ ตงหมิงเป็นคนที่ทะนุถนอมความคิดถึงและความสัมพันธ์ในอดีตมาก"ในอดีต ก่อนที่พวกเขาจะไปถึงตำแหน่งปัจจุบัน จ้านหยินยังอยู่ท่ามกลางการทดสอบของเขา ยังไม่ใช่ผู้นำด้วยซ้ำ และไม่ชอบที่จะเปิดเผยตัวตนอันสูงส่งของเขา สถานที่ที่เพื่อนสามคนไปกินบ่อยคือร้านอาหารระดับกลางๆร้านกาแฟแอเวนิวเป็นร้านกาแฟที่ใหญ่ที่สุดและหรูหราที่สุดในกวนเฉิง รอบๆไม่ว่าจะเป็นร้านเสื้อผ้าหรือร้านอาหารคุณภาพก็ไม่เคยต่ำเกินไปหากคุณภาพต่ำเกินไปจะไม่สามารถดึงดูดลูกค้าที่ร้านกาแฟแอเวนิวเข้ามาได้ลูกค้าของร้านกาแฟมักประกอบด้วยชนชั้นสูงในอาชีพที่ไม่เคยละทิ้งการดูแลตนเองให้ดี หลังจากออกจากร้านกาแฟก็มักจะลองชิมอาหารอื่นๆ หรือไปซื้อเสื้อผ้า ดังนั้นบนถนนที่พลุกพล่านซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่ร้านกาแฟแอเวนิวจึงเกิดเครือข่ายการบริโภคระดับกลางถึงระดับสูงขึ้น"นายไปไหม?"“ถ้ามีคนเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 194

    หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็นั่งลงที่โต๊ะอาหาร เปิดกล่องอาหารกลางวันอีกครั้ง แล้วกินก๋วยเตี๋ยวหลอดที่เขาไม่ชอบต้องบอกว่าการได้อยู่กับไห่ถงนั้นทำให้เขาดูเหมือนคนธรรมดามากกว่าเดิมเล็กน้อยเขาได้ลิ้มรสขนมมากมายที่ปกติเขาไม่เคยกินหลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้วจ้านหยินก็ไปที่ระเบียง นั่งลงบนเก้าอี้ชิงช้า และชื่นชมดอกไม้และต้นไม้ที่เธอเลี้ยงดูเขาอยู่ตรงนั้นจนถึงสิบเอ็ดโมง เมื่อได้รับโทรศัพท์จากซูหนานที่เร่งเร้าเขา จากนั้นจ้านหยินจึงกลับไปที่ห้องของเขาเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปเมื่อรู้ว่าไห่ถงอยู่ที่บ้านพี่สาวของเธอ จ้านหยินคิดว่าทั้งคู่จะไม่พบกัน เขาจึงไม่ขับรถตงฟงตามปกติ เขากลับนั่งรถโรลส์รอยซ์อันทรงเกียรติซึ่งมีรถคุ้มกันหลายคันนำไปอย่างสง่างาม และมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารฝูเขาวางแผนจะจอดรถหน้าร้านกาแฟของคุณยายแล้วเดินไปที่ร้านอาหารเพื่อไม่ให้เกิดความปั่นป่วนมากเกินไปเมื่อจ้านหยินมาถึงร้านอาหาร ลู่ตงหมิงและซูหนานก็อยู่ที่นั่นแล้ว โบกมือให้เขา เขาเดินไปพร้อมกับกลุ่มบอดี้การ์ดบอดี้การ์ดจะนั่งลงที่โต๊ะข้างๆ ทั้งสามโดยอัตโนมัติ ใกล้พอที่จะปกป้องนายน้อยของพวกเขาโดยไม่รบ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 195

    จ้านหยินกลับมาที่นั่งของเขา ด้วยสีหน้าสงบเสงี่ยม หลังจากอาหารเสริฟแล้ว เขาก็เริ่มกิน และไม่สนใจว่าเพื่อนสองคนจะพูดคุยเรื่องอะไรกันอยู่ เขาก็ไม่พูดอะไรแม้แต่น้อยภาพในหัวมักจะปรากฏภาพของไห่ถงที่ยิ้ม และตักอาหารให้จางเหนียนเซิง"จ้านหยิน วันนี้ทำไมอยู่แปลกไปล่ะ"ลู่ตงหมิงใช้ตะเกียบคีบอาหารอยู่นั้น หลังจากกินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็มองไปที่จ้านหยินที่นั่งอยู่ตรงข้าม แล้วจึงพูดว่า "ทำไมเอาแต่กินอย่างเดียว ไม่พูดจาอะไรเลย?"ซูหนานพยักหน้าเห็นด้วยจ้านหยินค่อยๆ พูด"ฉันหิว"อาหารเช้าก็กินก๋วยเตี๋ยวหลอดที่เขาไม่ชอบกิน และกินไปไม่เยอะ ดังนั้นเขาจึงหิวจริงๆแน่นอนว่าอารมณ์ไม่ดีมากเช่นกันถ้าอารมณ์ไม่ดี เขาจึงกินกินเข้าไปแทนเธอตักอาหารมาให้จางเหนียนเซิง เขาไม่ได้พิเศษกว่าคนอื่น คิดว่าเขาพิเศษกว่าคนอื่นเหรอ? คิดว่าเขาจะอิจฉา?เขาพูดไปตั้งแต่แรกแล้ว เขาไม่ใช่คนขี้หึงขี้หวง ไม่หึงสักนิดเลย!เดิมทีสามีภรรยาคู่นี้เคยอาศัยอยู่ด้วยกัน และได้เซ็นลงนามข้อตกลงร่วมกันแล้ว เรื่องส่วนตัวจะไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายกันและกันเธอเริ่มมองหาคู่ครองใหม่ตั้งแต่เนิ่นๆ แต่ตราบใดที่ระหว่างการแต่งงาน เธอกับจางเนียนเซ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่196

    แม้ว่าจะเป็นคู่แต่งงานในนาม และการแต่งงานแบบลับๆ ลู่ตงหมิงก็คงไม่มีความสุขจ้านหยินฟังเพื่อนสองคนพูดแซวเล่น ก็ไม่พูดอะไรออกไป เพียงแค่กินอาหารของเขาต่อไปไม่ช้า เขาก็กินอิ่ม"ฉันจะไปนั่งที่ร้านกาแฟของคุณยายฉัน พวกนายค่อย ๆ กินกันไปนะ"วางตะเกียบลง หยิบกระดาษทิชชู่เช็ดคราบน้ํามันที่ปาก จ้านหยินก็ลุกขึ้นและกำลังจะเดินจากไป"พวกเราก็กินอิ่มแล้ว งั้นไปด้วยกันเหอะ"ลู่ตงหมิงและซูหนานก็วางตะเกียบลง และตามจ้านหยินไปที่ร้านร้านกาแฟแอเวนิวที่อยู่ข้าง ๆพวกบอดี้การ์ดกินอิ่มนานแล้ว เห็นว่านายน้อยของพวกเขากําลังจะลุกขึ้นจากไป พวกเขาลุกขึ้นอย่างเงียบ ๆ และคุ้มกันนายน้อยออกไปข้างนอกอย่างเงียบ ๆกลัวนายหญิงจะตกใจนายหญิงกำลังรับประทานอาหารกับนายน้อยตระกูลจาง นาย น้อยจางเคยพบกับนายน้อยของพวกเขามาก่อน ดังนั้นจึงไม่สามารถทำอึกทึกครึกโครมได้ ไม่เช่นนั้นตัวตนของนายน้อยจะถูกเปิดเผยลู่ตงหมิงเดินไปจากเงินซูหนานรอเขาจ่ายเงินเสร็จ จึงเดินออกไปกับเขา เดินไปพลางกระซิบว่า "ตงหมิง นายรู้สึกไหมว่าวันนี้จ้านหยินแปลก ๆ? ไม่สิ ตอนมาถึงเขาก็ยังเป็นปกติ สีหน้าไม่ได้เย็นชาขนาดนั้น"ทุกคนรู้กันดีว่าจ้านหยินเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 197

    ไห่ถงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ จ้านหยินและเพื่อน ๆ ของเขาที่มาทานอาหารที่นี่เธอ เพื่อนของเธอและจางเหนียนเซิง กำลังพูดคุยกันขณะรับทานอาหารอยู่โดยใช้เวลานานหลังจากที่จางเหนียนเซิงได้รับโทรศัพท์ เขาก็ออกไปก่อน ไห่ถงพูดว่า: "ฉันกับพี่สาวเธอกินเสร็จแล้ว ดังนั้นฉันจะไปจ่ายบิลก่อน เหนียนเซียงมีเรื่องอะไรต้องจัดการ ก็ไปทำซะ ฉันกับพี่สาวเธอแ จะไปนั่งที่ร้านกาแฟข้างๆ”ครั้งก่อนที่มานัดบอดกับเพื่อน ไห่ถงก็ชอบความเงียบสงบของร้านกาแฟแอเวนิวแห่งนี้ถนนสายนี้คึกคักมากแลเจริญรุ่งเรืองมาก เจ้าของร้านกาแฟแอเวนิว ยอมทุ่มเงินและติดตั้งวัสดุกันเสียงข้าในร้าน เมื่อจเดินเข้าไปในร้านกาแฟ เสียงอึกทึกครึกโครมจากด้านนอกก็ไม่ส่งเสียงเข้ามาด้านในร้านกาแฟจางเหนียนเซิงคิดว่าลูกพี่ลูกน้องของเขาก็ขับรถมาด้วย อีกสักครู่จะสามารถไปส่งไห่ถงกลับบ้านได้ จึงพูดว่า "พี่จวิน พี่ไห่ถง งั้นผมไปก่อนนะ""โอเค ขับรถระวังนะ"เซินเสี่ยวจวินเตือนลูกพี่ลูกน้อง“พี่ รบกวนส่งพี่ไห่ถงกลับบ้านด้วยนะ”ไห่ถงมีรถยนต์ แต่เธอไม่ค่อยใช้ เพราะราคาน้ํามันแพง ตอนนี้เติมน้ํามันเต็มถังนึงต้องจ่ายหลายพันถ้าไม่ต้องใช้ เธอก็ไม่ต้องขับมันออกมาก

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 198

    ซูหนานมองเห็นสายตาโง่ๆหรือว่าการที่บอสอวดต่อหน้าหลายครั้งว่ามีภรรยาแล้ว เป็นการแสดงจริงๆยังไงคุณยายจ้านก็ไม่สนใจเรื่องของบริษัทแล้ว ไม่ค่อยเข้าไปบริษัท ดังนั้นจ้านหยินไม่จําเป็นต้องแสดงต่อหน้าเธอสับสนมากช่างมันเถอะ นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของจ้านหยิน จ้านหยินสามารถจัดการได้ พวกเขาที่เป็นเพื่อนและก็มีละครดีดีให้ดูอีก พวกเขาจึงย้ายม้านั่งหยิบเมล็ดแตงโมหนึ่งถุง และแทะเมล็ดแตงโมอยู่ข้าง ๆ เพื่อดูละครก็แค่นั้นไม่มีละครดีๆ ให้ดู ก็แค่กลับบ้านไปนอน2 ชั่วโมงต่อมาไห่ถงดูเวลา ตอนนี้บ่ายสามโมงแล้ว จึงพูดกับเพื่อนว่า "เสี่ยวจวิน พวกเรากลับไปกันเถอะ ฉันต้องไปที่บ้านพี่อีก""โอเค"เซินเสี่ยวจวินก็ดูเวลาเช่นกัน สําหรับเพื่อนบอกว่าจะกลับบ้าน เธอไม่มีปัญหา "เดี๋ยวเราไปซุปเปอร์มาร์เก็ตกันก่อน ฉันอยากจะซื้อผลไม้บ้าง ซื้อของเล่นอีกสองอัน ฉันก็จะอยากไปบ้านพี่สาวเธอด้วย ยังไม่อยากกลับบ้าน แค่นึกถึงหน้าบูดของแม่ ดังฉันก็ไม่อยากกลับไปแล้ว"ไห่ถงยิ้มแล้วพูดว่า " ใครบอกให้เธอลงไปกลิ้งบนพื้นในงานเลี้ยงของต้วนเจียล่ะ ทําหน้าตัวเองเสียหายเอง แถมทำหน้าคุณป้าเสียด้วย ถ้าคุณป้าไม่โกรธก็แปลกล่ะ"เซินเสี

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 199

    เซินเสี่ยวจวินถามอย่างประหลาดใจว่า "จริงเหรอ? หมิงหยวนฮวา การ์เด้นเป็นหมู่บ้านหรู ไม่คิดว่าจะมีคนขับโรลส์-รอยซ์อีก ทําไมคนที่ขับรถโรลส์-รอยซ์ไม่ไปอยู่ที่วิลล่าล่ะ""คุณจ้านบอกว่าอาจจะส่งลูกไปเรียนแถวๆ นี้ จึงเลือกซื้อห้องชุดที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น เพื่อที่สะดวกส่งลูกไปโรงเรียน ใครจะไปรู้ว่าที่บ้านเขามีวิลล่ากี่หลัง?"เสิ่นเสี่ยวจุนยิ้ม อาจจะใช่ ไปกันเถอะ พวกเราไปเดินเล่นที่ซูเปอร์มาร์เก็ตกัน เอ่อใช่ คุณยายจ้านบอกว่าจะมาไม่ใช่เหรอ?""ไม่มาล่ะ""ทำไมอ่ะ?""เจ้าของบ้านไม่ให้มามั้ง"เซินเสี่ยวจวิน “......”เจ้าของบ้านของเพื่อนไม่ใช่จ้านหยินเหรอ? นั่นคือหลานชายแท้ ๆ ของคุณยายจ้านนะ คุณยายอยากมาหาในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่หลานชายแท้ ๆ กลับไม่อนุญาต นี่... ช่างอกตัญญูจริงๆทั้งสองขึ้นรถของเซินเสี่ยวจวินและออกจากร้านกาแฟแอเวนิวจากนั้นไม่นาน ก็หยุดรถที่หน้าห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่หลังจากเดินดูของทั่วห้างไปรอบหนึ่ง ทั้งสองคนก็ออกมาพร้อมกับถุงใบใหญ่และใบเล็กในเวลานี้ ไห่ถงก็คิดถึงการไปเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้ากับจ้านหยินมาก เมื่อมีเขาอยู่ ไม่ว่าเธอจะซื้อของมากมายแค่ไหน เขาก็สามารถช่วยเธอ

บทล่าสุด

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1309

    "ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1308

    ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1307

    "ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1306

    "เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1305

    ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1304

    ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1303

    หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1302

    เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1301

    "ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status